GR1010357B - Κινητηρας-γεννητρια ευθυγραμμης κινησης για παραγωγη δωρεαν ενεργειας - Google Patents

Abstract

Ο κινητήρας-γεννήτρια ευθύγραμμης κίνησης είναι μια μηχανή κατασκευασμένη από σωληνοειδείς πηνία σε ζυγό αριθμό 4-8-16 κ.λπ. ανάλογα με την απαίτηση παραγόμενης ενέργειας από ράβδους μαγνητών νεοδυμίου και μηχανισμό που μετατρέπει την κίνηση των μαγνητών εντός και έκτος πηνίου σε περιστροφική κίνηση μιας μαγνητικής γεννήτριας μονοφασική η τριφασική. Σκοπός της μηχανής αυτής μαζί με την γεννήτρια είναι η παραγωγή δωρεάν ενέργειας, δηλαδή παίρνουμε πολύ μεγαλύτερη ενέργεια από την ενέργεια που απαιτεί η μηχανή για να λειτουργήσει.

Description

Κινητήρας- γεννήτρια ευθύγραμμης κίνησης

Το τρίγωνο Lenz-Laplace-faraday, η δωοεάν ενέργεια και ο νόμος της διατήρησης της ενέργειας. Πριν εξετάσουμε τη μηχανή αυτή και προσπαθώντας να τη στηρίξω θεωρητικά ας δούμε σκέψεις του David J. Griffiths.

1. Στην ηλεκτροστατική και στη μαγνητοστατική ισχύει ο τρίτος νόμος του Νεΰτωνα, στην ηλεκτροδυναμική όμως όχι. Ο μονος τρόπος να οιασώσουμε την διατήρηση της ορμής στην ηλεκτροδυναμική (καμία αρχή της φυσικής δεν είναι πιο ιερή από αυτήν) είναι να συνειδητοποιήσουμε οτι και τα ίδια τα πεδία διαθέτουν ορμή. Μόνο αν προστεθεί η ορμή των πεδίων στην μηχανική των σωματιδίων αποκαθίσταται η διατήρηση της ορμής.

2. Είναι σκέτος πονοκέφαλος να παρακολουθούμε συνέχεια τα πρόσημα στον νόμο του Faraday. Υπάρχει ωστόσο ένας ειδικός κανονας που συχνά διευκολύνει τα πραγματα: Ο νόμος του Lenz-Av η μαγνητικη ροη μειώνεται το ρεύμα θα ρέει προς τέτοια κατεύθυνση ώστε το πεδίο που παράγει να προστίθεται στην αρχική ροή, αν η μαγνητική ροή αυξάνεται η φορά του ρεύματος θα είναι αντίθετη.

Σημειώστε προσεκτικά ότι το παραγόμενο ρεύμα αντιτίθεται στην μεταβολή της ροής όχι στην ίδια τη ροή.

Η επαγωγή κατά Faraday είναι ένα είδος φαινόμενου αδράνειας. Σ’ έναν αγώγιμο βρόχο 'αρέσει" να διατηρείται σταθερή η ροή που περνά από μέσα του. Αν προσπαθήσετε να αλλάξετε τη ροή αυτή, ο βρόχος θα αντιδράσει μ ένα ηλεκτρικό ρεύμα, που θα έχει τέτοια φορά, ώστε να τείνει να εξουδετερώσει την προσπάθειά σας. Δεν το πετυχαίνει όμως πλήρως. πράγματι η ροή που παράγεται από το επαγόμενο ρεύμα μπορεί να είναι ένα μικρό μόνο κλάσμα της αρχικής ροής. Ο νόμος του Lenz σας πληροφορεί για τη φορά του επαγόμενου ρεύματος, όχι για την ένταση του.

3. Οι μαγνητικές δυνάμεις μπορούν να αλλάξουν την κατεύθυνση της κίνησης ενός σωματίου, δεν μπορούν όμως να μεταβάλλουν το μέτρο της ταχύτητας του. Το ότι οι μαγνητικές δυνάμεις δεν παράγουν έργο είναι μια απλή και άμεση συνέπεια του νόμου της δύναμης Lorentz.

Υπάρχουν ωστόσο πολλές περιπτώσεις στις οποίες αυτό φαίνεται τόσο

Ολοφάνερα λάθος, που αναπόφευκτα κλονίζεται η πίστη μας σε αυτόν. Όταν ένας μαγνητικός γερανός για παράδειγμα σηκώνει ένα αυτοκίνητο, υπάρχει προφανώς κάτι που παράγει έργο και φαίνεται σχεδόν γελοίο να αρνηθούμε, η ανεύρεση του πραγματικού αίτιου που παράγει έργο σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι μερικές φορές αρκετά δύσκολη υπόθεση.

4. - Ενέργεια στα μαγνητικά πεδία.

Εκείνο που θα μας απασχολήσει εδώ είναι το έργο που πρέπει να δαπανήσουμε εναντίον της αναδραστικής ΗΕΔ, προκειμένου το ρεύμα να αποκτήσει την τελική του τιμή. Η ποσότητα αυτή είναι συγκεκριμένη και επανακτήσιμη. την παίρνουμε πίσω όταν σταματά το ρεύμα. Στον ενδιάμεσο χρόνο αποτελεί ένα είδος δυναμικής ενέργειας του κυκλώματος, μπορεί να θεωρηθεί σαν ενέργεια που αποθηκεύτηκε στο μαγνητικό πεδίο.

Αν η αρχική τιμή του ρεύματος είναι μηδέν και η τελική του τιμή I , το έργο που δαπανάται συνολικά είναι W=1/2 LI 2.

Το έργο αυτό δεν εξαρτάται από τον νοόνο που χρειάστηκε για να πάρει το ρεύμα την τελική του τιμή, καθορίζεται πλήρως από τη γεωμετρία του βρόχου( για τη μηχανή-πηνίο) υπό τη μορφή της αυθεπαγωγής του L και από την τελική τιμή του ρεύματος I. Αυτά όσον αφορά τον Griffiths.

Τώρα ας ασχοληθούυε με την μηχανή

Η μηχανή αποτελείται από μια πηγή συνεχούς ρεύματος VDC, από σωληνοειδή πηνία, μαγνήτες νεοδυμίου Ν52, πυκνωτές και διακόπτες ηλεκτρονικούς solid state relay(SSR). Η λειτουργία της μηχανής βασίζεται στην ελκτική και απωστική δύναμη Laplace που δρα πάνω στους μαγνήτες από τα ρευματοφόρα πηνία.

Η μηχανή αποτελείται από μηχανισμό που μετατρέπει την ευθύγραμμη κίνηση των μαγνητών εντός και εκτός πηνίων ( πάνω-κάτω και κάτω-πάνω) σε περιστροφική κίνηση μιας μαγνητικής γεννήτριας με 150-180 σαλ( rpm).

Η τροφοδοσία των πηνίων είναι παλμική(παλμικό ρεύμα DC) 10-12 παλμούς το δευτερόλετττο(150-180 σαλ).

Ας αναλύσουμε βήμα βήμα την κίνηση των μαγνητών, τις τάσεις που εμφανίζονται στο πηνίο και την ελκτική και απωστική δύναμη Laplace.

Πρώτα ας δούμε τα χαρακτηριστικά του (των) πηνίου μας.

1- Σύρμα περιέλιξης d=1 mm

2- R=0,02275 ohm/m

3- Μήκος πηνίου h=0, 15 m

4- Αριθμός σπειρομάτων N=150*30=4500

5- Εσωτερική διάμετρος πηνίου=0,07 m

6- Εξωτερική διάμετρος πηνίου=0, 13 m

7- Μήκος σύρματος l=d1=d2/2*3, 14*4500=1413m

8- Αντίσταση R πηνίου= 1413<*>0,02275=32, 15 ohm

9- Τάση πηγής U=230V

10- Ρεύμα l=U/R=230/32,15=7,15 A

11- Επιφάνεια πηνίου S=0,009 m2

12- Αυθεπαγωγή πηνίου L=12,56<*>10-7*4.500*7, 15/0, 15=1 ,56 Η

13- Μαγνητικό πεδίο Β=12,56<*>10-7*4500*7, 15/0,15=0,27 Τ

14- Χρόνος μετάβασης T=L/R=156/32, 15=0,05 sec

4t=4*0,05=0,2 sec=> I= l0

15- Τάση αυθεπαγωγής πηνίου= EL= -L Δl/Δt=1 ,56*7,15/0,05= - 223 V

Με το κλείσιμο των διακοπτών t=t+ στο πηνίο εμφανίζεται αναδραστική ΗΕΔ η οποία δημιουργεί στο πηνίο πολικότητα N-S ή S-N ανάλογα με την κατεύθυνση του ρεύματος και ένα πεδίο B=μ0Ni/h

Το πεδίο Βπ του πηνίου και το πεδίο ΒΜ των μαγνητών (N-S ή S-N) έλκονται με δύναμη, δύναμη Laplace.

Την δύναμη Laplace μπορούμε να την εκφράσουμε με δύο εξισώσεις: F=ilB και F=ΒΦ/μ0 (Φ=> μαγνητική ροή μαγνητών-πεπλεγμένη ροή ΔΦ)

Η κίνηση των μαγνητών εντός του πηνίου προκαλεί την επαγόμενη τάση Faraday Eind. Για ένα σωληνοειδές πηνίο Ein= Ν ΔΦ/ Δt ή Eind=vlB όπου ν είναι η ταχύτητα κίνησης των μαγνητών. √√√

Ας εξετάσουμε τη συμπεριφορά της μηχανής από τη σκοπιά κατανάλωσης ενέργειας.

1 - Χρόνος λειτουργίας πηνίου= 0,05 sec

2- Απόσταση που διανύει ο μαγνήτης=0,15 m

3- Ενέργεια που προσφέρει η πηγή W=Vit=23Q*7, 15*0,05=82 watt

4- Ενέργεια που αποθηκεύεται στο πηνίο WL= 14 LI2= % 1 ,56*7, 152=40 watt

5- Ενέργεια που πρέπει!? να καταναλώνεται στην αντίσταση του πηνίου WR=Vlt/2= 41 watt

6- Βάση της θεωρίας η ενέργεια που αποθηκεύεται στο πηνίο μας προσφέρει έργο (κίνηση μαγνητών εντός του πηνίου dx=0,15 m)

Αυτήν την κίνηση μας την προσφέρει η δύναμη Laplace οπότε έχουμε WL= F*dx WL=40 watt 40=F*0.15=>F=40/0.15=266N !?

Αυτό το νευτονιακό αποτέλεσμα μπορεί να αληθεύει μόνο εάν ο πυρήνας είναι σιδηρομαγνητικός. Εδώ έχουμε μαγνήτες με δικό τους μαγνητικό πεδίο οπότε η δύναμη F είναι πολύ μεγαλύτερη. Ας δούμε από τις εξισώσεις του ηλεκτρομαγνητισμού τη δύναμη Laplace.

Βάση του τύπου για τους μαγνήτες B=Br/2 (x+T/VR2+(x+T)2 - X√/R2+x2) Br=1,3-1,4 T

X=1mm-30 mm για το πηνίο μας.

T=120mm R=32,5 mm για τους μαγνήτες

Για x=1 mm Β 1 =0.65 Τ

Για χ=30 mm Β2=0,175 Τ

Β=Β 1 Β2/2=0, 65+0,175/2=0.41 2 Τ

Η επιφάνεια της μαγνητικής ροής φ ενός πόλου του μαγνήτη είναι 1/6 του μήκους του μαγνήτη. Γ ια τους μαγνήτες που διαλέξαμε για τη μελέτη μας ( και την εφαρμογή μας) d=65mm h=30mm οπότε η επιφάνεια των πόλων είναι: S= ( π d2/4+ πd*0,05)*2= 0,0086 m2.

Δύναμη Laplace F= ilB l=Nd=4500*0, 07=31 5m

F = 7,15*315*0.412=907 N( 900N)

F=A*m*N/Am = N

Βλέπουμε εδώ ότι η δύναμη Laplace είναι πολύ μεγαλύτερη από την δύναμη που υπολογίσαμε με τον νευτονιακό τύπο F= WL/dx=266 Ν

Ας επιστρέφουμε στους νευτονιακούς υπολογισμούς. Μια δύναμη F που κινείται με ταχύτητα ν (v=dx/t=0,15/0,05=3m/sec) μας προσφέρει έργο W=F*N οπότε W=900 N*3m/sec =2700 J/sec (135 J σε χρόνο 0,05 sec).

Όμως η αποθηκευμένη ενέργεια στο πηνίο είναι 40 watt. Βλέπουμε ότι το 135>40 !?. Όταν κόβουμε την τροφοδοσία του πηνίου στο χρόνο 0,05 sec ο μαγνήτης συνεχίζει την κίνηση με την ίδια ταχύτητα και με την ίδια δύναμη βγαίνοντας από το πηνίο.

Εχουμε: dx=2*0,15m=0,3 m

W=F*dx=900*0,3=270J. Όπως φαίνεται το 270»40 !?

Ας εξετάσουμε το θέμα από τη σκοπιά ροπών. Ακτίνα r που δρα η δύναμη F r=V2h2=V2*1 52=√450=0,21 m.

Μέση ακτίνα= 0,15+0,21/2=0,18 m (r sin θ)

Ροπή T=F*r= 900*0,18=1 62Nm

Η γεννήτρια περιστρέφεται με 150 rpm. 150 rpm=15,7 rad/sec

ρ=Τ*ω=1 62*1 5,7=2543 J (2543 =10*270)

Ας εξετάσουμε το τρίγωνο Lenz-Laplace-Faraday και να δούμε τι συμβαίνει στον χρόνο t+ μέχρι t1=0,05 sec που είναι και ο χρόνος τροφοδοσίας του πηνίου.

1- Στον χρόνο t+ ξεκινάει η τροφοδοσία του πηνίου U=230 V

2- Αντίδραση Lenz -EL=L* l/t=1 ,56*7, 15/0,05=223 V

3- Χρόνος μετάβασης T=L/R=1 ,56/32,15= 0,05 sec

Σ’αυτόν τον χρόνο το ρεύμα στο πηνίο πρέπει να φτάσει χωρίς να υπολογίσουμε την κίνηση του μαγνήτη . ^ «^=0,67*7,15=4,9 A

Φτάνει όμως το ρεύμα αυτήν την τιμή;

Παρένθεση

«Εκείνο που μας απασχολεί εδώ είναι το έργο που πρέπει να δαπανήσουμε εναντίον της αναδραστικης ΗΕΔ, προκειμένου το ρεύμα να αποκτήσει την τελική του τιμή. Η ποσότητα αυτή είναι συγκεκριμένη και ανακτήσιμη: Την παίρνουμε πίσω όταν σταματά το ρεύμα. Στον ενδιάμεσο χρόνο αποτελεί ένα είδος δυναμικής ενέργειας του κυκλώματος» “Griffiths”

4- Η αντίθετη πολικότητα πηνίου-μαγνήτη προκαλεί τη δύναμη Laplace και ο μαγνήτης εισχωρεί στο πηνίο με ταχύτητα 3-3,5 m/sec και δύναμη F=ilB

5- Η κίνηση του μαγνήτη που προσπαθεί να πάρει τη θέση του εντός του πηνίου ( επειδή προκλήθηκε η αδράνειά του) προκαλεί τάση εξ επαγωγής, τάση Faraday. Eind= νΒΙ = 3*0,412*4500*0,07= 390 V

Η τάση Eind δεν ξεκινάει από μηδέν. Το μαγνητικό πεδίο του μαγνήτη αγκαλιάζει τα πρώτα σπειρώματα του πηνίου.

Απλοποιώντας μπορώ να πω τα εξής:

Στον χρόνο t+ ο Lenz αντιδρά με τη μεγαλύτερη «δύναμή του» -EL δημιουργώντας πολικότητα ( -) δηλαδή διαφορά δυναμικού, δύναμη η οποία φθίνεται εκθετικά και στο χρόνο 0,05 sec φτάνει την τιμή Q,33*UB

Στον χρόνο t+ Η δύναμη Laplace κινεί με ταχύτητα τον μαγνήτη και ο Faradey βοηθώντας τον Lenz ενώ ο Lenz μειώνει την «αντίσταση του», στο χρόνο t+ μέχρι t=0,05 sec αυξάνει την τάση εξ επαγωγής ξεκινώντας από -Eind ( μεγαλύτερη του 0) μέχρι Eind =νΒΙ

Εάν ( -EL -Eind) στον χρόνο t+ μέχρι t1 =ο,ο5 sec (διάγραμμα-σχέδιο) τότε για τι ρεύμα η κατανάλωση μπορούμε να μιλήσουμε?

Τώρα ας δούμε την αντίδραση του κυκλώματος στον χρόνο t2=0,05 sec μέχρι 0,1 sec όταν η πηγή δεν τροφοδοτεί το πηνίο.

1. UB = 0

2. Το πηνίο αλλάζει πολικότητα ( - )

3. Η αντίδραση Lenz γίνεται μέγιστη αλλάζοντας πρόσημο

4. Ο μαγνήτης κινείται με την ίδια ταχύτητα 3-3,5 m/sec και με την ίδια δύναμη ( Laplace-απωστική)

5. Η τάση Faraday από μέγιστη ελαχιστοποιείται

6. Το επαγόμενο ρεύμα lind αλλάζει πρόσημο και προστίθεται στο ρεύμα του πηνίου

7. Το ζεύγος πηνίο μαγνήτη δουλεύουν ως γεννήτρια

8. Το ρεύμα i γεμίζει την αποθήκη ( πυκνωτές) και το περίσσευμα επιστρέφει στην πηγή

9. Το ρεύμα που παράγεται από την κίνηση του μαγνήτη στην ουσία είναι εναλασσόμενο με συχνότητα f= Τ/Τ

Η μηχανή μας λειτουργεί σ’ένα παράλληλο κύκλωμα LC το οποίο τροφοδοτείται παλμικά ( εξαναγκασμένη ταλάντωση). Σ’ένα παράλληλο κύκλωμα LC στον συντονισμό τα ρεύματα που κυκλοφορούν στο πηνίο-πυκνωτή είναι μεγάλα, το ρεύμα που προσφέρει η πηγή είναι ελάχιστο αρκεί να έχουμε τα παρακάτω δεδομένα:

-fr=l/2v√LC

it= ελάχιστο στην fr με Θ= 0C

Zt= μέγιστη στην συχνότητα fr

Q= XL/ R

Αύξηση της αντίστασης από συντονισμό= Q*XL

Εύρος ζώνης συντονισμού Δf=fr/Q

Επαγωγικό για f<fr και χωρητικό για f>ff

Ένα απαιτούμενο της μηχανής είναι ο συγχρονισμός της ταλάντωσης ( ιδιοσυχνότητας του κυκλώματος LC ) με τους παλμικούς χρόνους τροφοδοσίας.

Μέχρι εδώ φαίνεται ότι η μηχανή καταναλώνει ελάχιστη ενέργεια (αντίσταση R του πηνίου) αλλά και προσφέρει( με διαφορετικές αρμονικές).

Ας δούμε τις δυνάμεις που εφαρμόζονται στο «μπράτσο» ( r=0.18 m ) της περιστρεφόμενης μαγνητικής γεννήτριας ( 150-180 σαλ .

Γ ια ένα πηνίο μαγνήτη η δύναμη F=900 Ν

Για τέσσερα πηνία ( ένα ζευγάρι) 2+2 F=4*9Q0 Ν =3600 Ν

Ροπή Τ= F*r=3600 * 0,18= 748 N*m

Η γεννήτρια περιστρέφεται με ω= 15,7 rad/sec οπότε ισχύει Ρ= Τ*ω=748*1 5,7=1 1700 Watt Όμως η ροπή εκκίνησης και λειτουργίας της μηχανής πρέπει να είναι τουλάχιστον διπλάσια από την ροπή αντίστασης της γεννήτριας με φορτίο για να κινηθεί η γεννήτρια με 150 σαλ ( δεν υπολογίζουμε τη μικρή αδράνεια του συστήματος) οπότε Ρ= 11700/2=5850 Watt

Μένει το βασικό ερώτημα: τι γίνεται με τον νόμο της διατήρησης της ενέργειας; Προσωπικά πιστεύω ότι δεν παραβιάζεται. Πρώτον : Το ένα πεδίο είναι δωρεάν-οι μαγνήτες, δεν ξοδεύουμε ενέργεια ( το πηνίο) για μαγνήτηση όπως σε μια ράβδο σιδήρου

Δεύτερον: Τα πηνία και οι πυκνωτές δεν καταναλώνουν ενέργεια, κυρίως όταν τα πηνία τροφοδοτούνται στο χρόνο μετάβασης τ= L/R.

Τρίτον: Οι ορμές των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων προστίθενται και δεν έχουμε μείωση δύναμης και ταχύτητας.

Όπως λέει και ο Griffiths, η ανεύρεση του πραγματικού αίτιου που παράγει έργο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση.

Συνοψίζοντας:

1- Ο κινητήρας-γεννήτρια συνεχούς ρεύματος είναι μια μηχανή ευθύγραμμης κίνησης πάνω-κάτω και κάτω-ττάνω η οποία μετατρέπει την ευθύγραμμη κίνηση σε περιστροφική κίνηση μιας μαγνητικής γεννήτριας με 150-180 σαλ.

2- Η ίδια δεν καταναλώνει ενέργεια αλλά προσφέρει ( Eind> UB).

3- Η γεννήτρια που περιστρέφεται προσφέρει δωρεάν ενέργεια (αναλόγως το μέγεθος και τον αριθμό πηνίων-μαγνητών)

4- Τα πηνία θερμαίνονται ελάχιστα{ δε χρειάζεται σύστημα ψύξης)

5- Η μηχανή μπορεί να ξεκινάει και να σταματάει όποτε εμείς θελήσουμε.

6- Το σύστημα εντολής παλμικής τροφοδοσίας είναι απλό, δε χρειάζονται ηλεκτρονικά συστήματα( ακριβά) για τις εντολές.

7- Δεν χρειάζεται συντήρηση παρά μόνο επίβλεψη

Σημείωση

Προσωπικά μου συμπεράσματα από θεωρητική σκοπιά( διότι πρακτικά η μηχανή υπάρχει) οδηγούν στο ότι δεν καταργείται καμία θεωρία από τις ήδη υπάρχουσες αλλά η πραγματικότητα απαιτεί μια προσθήκη στο κεφάλαιο ηλεκτρομαγνητισμός. Δηλαδή, όταν ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις (ορμές, πεδία) εναλλάσσονται με μία συγκεκριμένη συχνότητα ( εντός του χρόνου μετάβασης τ= L/R για την επαγωγή-πηνίο) δεν προκύπτει κατανάλωση, αλλά παραγωγή ενέργειας.

Ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας Με σεβασμό, Μάσιος

Γεώργιος.

Σχέδιο 1-Σωληνοειδές πηνίο h=150 mm ,d1=66 mm, d2=67 mm

Μπάρα τεσσάρων μαγνητών h=120 mm h1=30 mm, d=65 mm

Σχέδιο 2-

1 -Πηνίο 2- Μαγνήτες 3-Πυκνωτής 4-Διακότπης 5-Πηγή DC ΘΕΣΗ 1

Σχέδιο 3-Θέση 2 Λειτουργία ως κινητήρας-γεννήτρια

Σχέδιο 4-Θέση 3 Λειτουργία ως γεννήτρια-κινητήρας

Σχέδιο 5

Μηχανισμός μετατροπής ευθύγραμμης κίνησης σε περιστροφική

1- Οδηγός , 2- Μπράτσο, 3- Ρουλεμάν, 4- Άξονας (1,2 Υλικό-Ατσετάλ)

Σχέδιο 6

Θέση A 1-2 και 1’-2’ ενεργή κίνηση ζεύγους μπροστά-πίσω

Θέση Β 3-4 και 3’-4’ κίνηση αδράνειας ζεύγους αριστερά-δεξιά

Θέση Β' 3’-4’ και 3-4 ενεργή κίνηση του ζεύγους αριστερά-δεξιά

Θέση A’ 1-2 και 1’-2’ κίνηση αδράνειας του ζεύγους μπροστά-πίσω

Σχέδιο 7-8

Ενεργή κίνηση 900 σε χρόνο 0,08 -0,1 sec

Σχέδιο 9 Κάτοψη μηχανής

1- Κωνικό γρανάζι 2- Άξονας 3- Υποστηρίγματα αξόνων 4- Μπράτσο 5* Οδηγός κίνησης πάνω -κάτω και κάτω-πάνω 6- γεννήτρια

Σχέδιο 10 Βάση πηνίων

Σχέδιο 11 Διάγραμμα τάσεων και ρευμάτων

Claims (5)

Αξιώσεις

1. Ο κινητήρας-γεννήτρια ευθύγραμμης κίνησης είναι μία μηχανή κατασκευασμένη από σωληνοειδείς πηνία σε ζυγό αριθμό 4-8-16 κλπ ανάλογα με την απαίτηση παραγόμενης ενέργειας από ράβδους μαγνητών νεοδυμίου καί μηχανισμό που μετατρέπει την κίνηση των μαγνητών εντός καί έκτος πηνίου σε περιστροφική κίνηση μίας μαγνητικής γεννήτριας μονοφασική η τριφασική. Σκοπός της μηχανής αυτής μαζί με την γεννήτρια είναι η παραγωγή δωρεάν ενέργειας, δηλαδή παίρνουμε πολύ μεγαλύτερη ενέργεια από την ενέργεια που απαιτεί η μηχανή για να λειτουργήσει.

2. Για να πετύχει ο σκοπός της αξίωσης 1 πρέπει τα πηνία να τροφοδοτούνται παλμικά από μία πηγή συνεχούς ρεύματος. Οι απαιτούμενοι παλμοί για κάθε ζεύγος πηνίων είναι 10-12. Οι παλμοί αυτοί πρέπει να είναι συγχρονισμένοι με τον χρόνο t που χρειάζονται οι μαγνήτες για να δίανύσουν τη διαδρομή dx που είναι καί το μήκος του πηνίου.

3. Για να πετύχει η παλμική τροφοδοσία της εξίσωσης 2 το σύστημα ελέγχου της τροφοδοσίας απαιτεί ηλεκτρονικά ρελε SSR για συνεχές ρεύμα καί τον μηχανισμό εντολής για να ανοιγοκλείνουν οι ηλεκτρονικοί διακόπτες SSR

4. Για να λειτουργήσουν οι διακόπτες SSR της αξίωσης 3, χωρίς να καταστραφούν από τις επαγωγικές τάσεις, απαιτείται η χρήση ηλεκτρολυτίκών πυκνωτών OL οποίοι συνδέονται παράλληλα με τους διακόπτες. Οί πυκνωτές μαζί με τα πηνία λειτουργούν ως παράλληλο κύκλωμα LC το οποίο τροφοδοτείται παλμικά.

5. Βασική προϋπόθεση της αξίωσης 1 για να λειτουργήσει σωστά η μηχανή είναι:

A) Η διακοπή του παλμού τροφοδοσίας λίγο πριν η μπάρα μαγνητών να φτάσει στο κέντρο του πηνίου.

Β) Η σωστή επιλογή της γεωμετρίας των πηνίων δηλαδή ο χρόνος T=L/R του πηνίου να είναι ίσος η το καλύτερο μεγαλύτερος από τον χρόνο t της παλμικής τροφοδοσίας. Αυτό επιτυγχάνεται μεγαλώνοντας την επιφάνεια του πηνίου. Υπό αυτήν την προϋπόθεση μπορεί να δικαιολογήσουμε την παραγωγή δωρεάν ενέργειας προσθέτοντας τη θεωρία των πεδίων η προϋποθέτει εναλλαγή δυνάμεων-ορμών βάση της αποθηκευμένης ενέργειας στα πηνία( το μαγνητίκό πεδίο των μαγνητών είναι δεδομένο) με ελάχιστη κατανάλωση καί παραγωγή ενέργειας στον χρόνο που η μηχανή δεν τροφοδοτείται , στη θεωρία των ρευμάτων η οποία προϋποθέτει κατανάλωση.