<Desc/Clms Page number 1>
"WERKWIJZE TER BEREIDING VAN EEN PARAFFINECOMPOSITIE" @
<Desc/Clms Page number 2>
De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze ter bereiding van een paraffinecompositie. Paraffinen kunnen globaal in verscheidene bekende groepen worden verdeeld.
Hiertoe behoren onder meer macrokristallijne paraffinen (gewoonlijk verkregen uit destillaten van een minerale smeer- olie), microkristallijne paraffinen (gewoonlijk verkregen uit residu-smeeroliefracties), zachte paraffinen waaronder begrepen isoparaffinische en naftenische paraffinen die gewoonlijk worden verkregen bij het ontoliën van paraffinen, alsmede de paraffinen met hoog smeltpunt die gewoonlijk worden verkregen door microkristallijne paraffine,te frac- tioneren. Elk van deze soorten paraffine blijkt specifieke fysische eigenschappen te bezitten die ze bijzonder aantrek- kelijk maken voor bepaalde toepassingen. Vele van deze paraf- finen worden bijvoorbeeld hetzij alleen, hetzij gecombineerd, toegepast voor het waterdicht maken van dozen voor het ver- pakken van voedingsmiddelen en in het bijzonder voor het prepareren van dozen voor zuivelprodukten.
Dergelijke paraf- finen moeten kritisch beperkte eigenschappen bezitten wegens de behandeling waaraan zulke dozen tijdens vervaardiging, opslag en vervoer worden onderworpen, alsmede wegens de tempe- raturen die zich bij deze gebruiksstadia voordoen. Het pro- bleem wordt ook nog gecompliceerd door de specifieke grootte van de verpakking, aangezien aan de paraffine voor kleine verpakkingsmiddelen minder kritische eisen worden gesteld dan aan de paraffine die wordt toegepast voor grotere ver-. pakkingsmiddelen, zoals kartonnen melkbekers van een halve gallon.
Het is in de praktijk gebruikelijk verscheidene paraf- finen met verschillende eigenschappen met elkaar te mengen
<Desc/Clms Page number 3>
om een zo gunstig mogelijke combinatie van eigenschappen te bereiken, zoals smeltpunt, bestendigheid tegen schokken, "blocking" punt, bestendigheid tegen afschilferen, alsmede andere eigenschappen die in het navolgende uitvoeriger zul- len worden besproken. bepaalde niet-paraffinische componenten worden vaak aan paraffinecomposities toegevoegd, in het bij- zonderaan paraffinische composities voor het aanbrengen van deklagen op voedselverpakkingsmateriaal. Hiertoe behoren in het bijzonder koolwaterstofpolymeren zoals polyethyleen. Men heeft voorgesteld polyethylenen toe te passen met een gemid- deld molekuulgewicht tussen ongeveer 1500 en 20.000.
Sommige combinaties van polyethylenen blijken bepaalde voordelen te bezitten. Deze combinaties bestonden uit een mengsel van polyethylenen met een laag en een hoog gemiddeld molekuul- gewicht om paraffinecomposities te verkrijgen met optimale fysische eigenschappen. Ofschoon met verschillende van deze toevoegsels en combinaties daarvan gunstige resultaten zijn bereikt, werden hiermede geenszins de problemen die zich voordoen bij het aanbrengen van deklagen op voedselverpak- kingsmateriaal, volledig opgelost.
Kartons, die vooraf met een speciaal apparaat aan de vouwranden zijn ingekeept, worden tot een beker ge- vormd, gelijmd en vervolgens door onderdompeling met een laag paraffine bedekt. Er is gevonden, dat de paraffine die zich binnen de gevouwen randen bevindt, de neiging ver- toont af te breken. Dit wordt niet verholpen door toepassing van een bepaald polyethyleen of een in het voorgaande ge- noemde combinatie daarvan. Bovendien bestaat de kans, dat de paraffinelagen afschilferen wanneer het karton aan stoten
<Desc/Clms Page number 4>
wordt blootgesteld, zoals bij het verplaatsen en vervoeren van de koude bekers die zuivelprodukten bevatten, zoals bijvoorbeeld, melk.
Een ander probleem dat door vroegere vindingen op dit gebied niet ten volle is opgelost, is dat van het paraffineverbruik, waarmede wordt bedoeld de hoeveelheid paraffinecompositie die nodig is gebleken om het karton een voldoende paraffinelaag te geven. Aangezien deze kartons op grote schaal worden toegepast voor goedkope prcdukten, is het van essentieel belang goede lagen te verschaffen onder gebruikmaking van een minimale hoeveel- heid van de voor dit doel bestemde compositie. Dit ver- bruik is afhankelijk van de hoeveelheid paraffine die feitelijk in het karton wordt geabsorbeerd, de viscositeit van de paraffine alsmede van de stollingseigensehappen daarvan.
De uitvinding verschaft een werkwijze ter be- reiding van polyalkenen bevattende paraffinecomposities, die in een geringe hoeveelheid ter vorming van een schok- bestendige laag op verpakkingen voor zuivelprodukten kunnen worden aan gebracht.
Volgens de uitvinding worden aan een basis- paraffine uit aardolie met een smeltpunt tussen 50 C en 65 C twee typen polyalkenen toegevoegd, waarvan het ene type een betrekkelijk geringe dichtheid en het andere type een be- trekkelijk grote dichtheid heeft.
De paraffine die het hoofdbestanddeel vormt van de paraffinecompositie bereid volgens de uitvinding kan 40-60 gew.% van een destillaatparaffine met een smelt- punt tussen 50 C en 60 C, 5-20 gew.% van een zwaar-destil-
<Desc/Clms Page number 5>
laatparaffine met een smeltpunt tussen 60 C en 80 c, 10-20 gew.% van een residuale microkristallijne paraf- fine, en 25-40 gew.% van een iso-paraffinische-naftenische, plastische destillaatparaffine meteen smeltpunt tussen 40 C en 45 C bevatten.
De paraffinecomposities kunnen zodanig worden bereid, dat zij 0,25-5 gew.%, bij voorkeur 0,35-1,5 gew.% polyalkyleen, bij voorkeur polyethyleen bevatten, met een dichtheid tussen 0,860 en 0,910 bij 20 C, alsmede 0,05-0,75 gew.% van een polyalkyleen, bij voorkeur polyethyleen, met een dichtheid tussen 0,915 en 0,990 bij 20 C. De dichtheid van de polyalkenen bij 20 C wordt bepaald volgens een hydro- statische methode in lucht en kerosine.
De alkenen waaruit de polyalkenen kunnen worden bereid, kunnen 2-3 koolstofatomen per molecule bevatten. Het gemiddelde molekuulgewicht van elk der poly- alkenen ligt bij voorkeur tussen 1,000 en 12.000, en liever nog tussen 1.500 en 6.000.
Het verdient de voorkeur, dat het polyalkeen met grote dichtheid een troebelingspunt heeft boven 75 C.
De composities volgens de uitvinding vertonen een aanmerkelijk verschil tussen het stolpunt (ASTM test D. 93d) en het smeltpunt (ASTM test D. 87). De gebruikelijke paraffinecomposities die een enkel polyethyleen bevatten, vertonen tussen deze beide waarden weinig of geen verschil.
Het verschil is een aanwijzing, dat de compositie sneller zal harden in de machine voor het aanbrengen van deklagen op de kartons, waardoor het paraffineverbruik wordt ver- minderd.
<Desc/Clms Page number 6>
De combinatie van polyalkenen met grote en geringe dichtheid in de paraffine verschaft composities die eigenschappen bezitten welke niet kunnen worden ver- kregen door toepassing van een dezer polyalkenen afzonder- lijk. Het belangrijkste voordeel dat wordt verkregen door toepassing van het polyalkeen met de betrekkelijk geringere dichtheid is dat van schokbestendigheid bij temperaturen waarop voedingsmiddelen worden opgeslagen, terwijl het voornaamste voordeel van toepassing van het polyalkeen met betrekkelijk grote dichtheid hierin bestaat, dat het paraf- fineverbruik wordt verminderd (terwijl een goede dekking wordt gehandhaafd).
Een ander voordeel dat bereikt wordt bij toe- passing van combinaties der beide typen polyethylenen is de grotere verscheidenheid aan paraffinen, die dan kan worden toegepast voor het aanbrengen van deklagen op voedselver- pakkingsmateriaal. Wanneer slechts een enkele soort poly- ethyleen wordt toegepast, zal ervoor moeten worden gezorgd, dat een paraffine met een betrekkelijk laag "blocking" punt wordt verkregen. Met de combinatie is dit niet nodig.
De keuze met betrekking tot de toe te passen polyalkenen van het bovenbeschreven type is vrijwel on- afhankelijk van het gemiddeld molekuulgewicht van elk der beide polyalkenen. De polyalkenen kunnen polyethylenen en polypropylenen zijn. In de hieronder volgende Tabel I zijn voorbeelden gegeven van polyethylenen die worden beschouwd als polyethylenen met geringe dichtheid.
<Desc/Clms Page number 7>
TABEL I Polyethylenen met geringe dichtheid
EMI7.1
<tb> Monster <SEP> Dichtheid <SEP> Troebelingspunt, C <SEP> Gemiddeld
<tb>
<tb> Molekuulgewicht
<tb>
<tb> A <SEP> o,880 <SEP> 71 <SEP> 4.000
<tb>
<tb>
<tb> B <SEP> o,880 <SEP> 71 <SEP> 4.ooo
<tb>
<tb>
<tb> c <SEP> o,890 <SEP> 78 <SEP> 7.000
<tb>
<tb>
<tb> D <SEP> 0,910 <SEP> 82 <SEP> 10.000
<tb>
<tb>
<tb> E <SEP> 0,907 <SEP> 79 <SEP> 8.000
<tb>
In Tabel II zijn een aantal polyethylenen met betrekkelijk grote dichtheid vermeld die geschikt zijn voor de bereiding van de composities volgens de uitvinding.
De dichtheid van het polyethyleen wordt in hoge mate be- paald door de bereidingswijze ervan, doch kan sterk worden beinvloed door nabehandeling van het polyethyleen, zoals bijvoorbeeld door bestraling. Bestraling heeft ook een gunstige invloed op andere eigenschappen van polyethylenen, zoals de elasticiteitsmodulus. Gebruik van door bestraling verbeterde polyethylenen bij de bereiding volgens de uitvinding heeft weer een gunstige invloed op de eigenschappen van de te verkrijgen paraffinecompositie. Polypropylenen kunnen worden gebezigd, aangezien zij in sterke mate isotactisch zijn.
Bij voorkeur worden polypropylenen toegepast, die een betrek- kelijk grote dichtheid vertonen, ofschoon bepaalde poly- propylenen met een geringe dichtheid ook kunnen worden toe- gepast. De eigenschappen, die door het gebruik van isoparaf- finische-naftenische paraffine worden bevorderd, worden versterkt door toepassing van polyethyleen met geringe dicht- heid. Bij gebruik van zulk polyethyleen kunnen hardere com- ponenten met een hoger smeltpunt worden gebezigd dan anders
<Desc/Clms Page number 8>
voor dezelfde kwaliteit mogelijk zou zijn, zodat het "bloeking" punt van het mengsel hoger wordt.
Bovendien leidt, zoals blijkt uit de gegevens vervat in de hierna vermelde voorbeelden, de combinatie van de beide typen polyethyleen tevens tot een aanmerkelijke vermindering in verbruik zonder verlies in dekking van de paraffine- compositie wanneer deze wordt toegepast voor het aan- brengen vaan deklagen op voedingsverpakkingsmateriaal.
TABEL II
Polyethylenen metgrote dichtheid
EMI8.1
<tb> Monster <SEP> Dichtheid <SEP> Troebelingspunt <SEP> C <SEP> Gemiddeld
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> a) <SEP> molekuulgewicht
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> F <SEP> 0,917 <SEP> 93 <SEP> 21.000
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> G <SEP> 0,920 <SEP> 84 <SEP> 2. <SEP> 000
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> H <SEP> 0,920 <SEP> 82 <SEP> 5.000
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> I <SEP> 0,920 <SEP> 83 <SEP> 1.500
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> J <SEP> 0,920 <SEP> 78 <SEP> 2.000
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> K <SEP> 0,927 <SEP> 80 <SEP> 2. <SEP> 000
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> L <SEP> 0,935 <SEP> 85 <SEP> 2.000
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> M <SEP> 0,925 <SEP> 80 <SEP> 1.500
<tb>
a)1% polymeer in paraffine.
De uitvinding betreft in het algemeen de modificatie van een willekeurige paraffine uit aardolie met polyalkenen van grote en geringe dichtheid. Zij is echter in het bijzonder van nut voor composities voor het aanbrengen van deklagen op verpakkingsmateriaal voor zuivelprodukten, welke composities voldoen aan een reeks strenge en met elkaar verband houdende eisen ten opzichte van hun fysische eigenschappen. Gewone paraffinen zijn veel
<Desc/Clms Page number 9>
te bros gebleken wanneer zij afzonderlijk worden toegepast bij opslagtemperaturen voor zuivelprodukten. Zeer sterke afschilfering en het uiteenvallen van de deklaag zijn daarvan de gevolgen. Vroeger werd een aanzienlijke hoe- veelheid microkristallijne paraffine met macrokristallijne paraffine vermengd.
Microkristallijne paraffinen worden verkregen uit residuale smeeroliefracties en bevatten slechts -geringe hoeveelheden normale paraffinen, maar meer dan ongeveer 80% sterk vertakte en naftenische paraf- finen met een betrekkelijk hoog molekuulgewicht. Deze worden gekenmerkt door hun slecht-kristallijne of microkristal- lijne structuur in tegenstelling tot de sterk kristallijne aard van de normale paraffinen verkregen uit een destillaat.
Ofschoon het verkregen mengsel een verbetering is ten op- zichte van destillaatparaffinen met betrekking tot de vorming van deklagen op kartons, ontbreken aan het mengsel toch nog vele van de gewenste eigenschappen. Ook de smelt- viscositeit was betrekkelijk hoog indien meer dan een ge- ringe hoeveelheid microkristallijne paraffine aanwezig was.
Ook werd de flexibiliteit van de compositie bij lage tempe- ratuur niet in de meest gewenste mate verbeterd. Door de combinatie van zachte paraffinefracties verkregen bij het ontoli n van kristallijne paraffinen, werden verdere ver- beteringen bereikt. De op deze wijze verkregen zachte paraf- finen bestaan uit een mengsel van isoparaffinische en naf- tenische paraffinen met een betrekkelijk laag molekuulge- wicht, die gewoonlijk verontreinigd zijn door de aanwezig- heid van aanmerkelijke hoeveelheden olie. De bij het ont- oli n van destillaatparaffinen verkregen zachte paraffinen moeten derhalve voor toepassing in de onderhavige uitvinding
<Desc/Clms Page number 10>
eerst worden ontolied.
Hierdoor worden paraffinecompo- sities verkregen met een veel grotere flexibiliteit bij lage temperaturen, terwijl tevens de viscositeit van de compositiesin gesmolten toestand wordt verlaagd, waar- door het dus gemakkelijker wordt deze composities toe te passen in standaardmachines voor de vervaardiging van karton.
De paraffinecomposities werden verder ver- beterd door toevoeging van paraffinen verkregen uit een zwaar destillaat. Deze vormen een speciale verscheidenheid op zich, aangezien zij niet alleen een betrekkelijk hoog smeltpunt hebben, maar tevens een geringe hoeveelheid normale paraffinen bevatten, terwijl zij tegelijk een in hoofdzaak kristallijne paraffine structuur bezitten. Zij verschaffen derhalve de composities met een hoger "blocking" punt, betere vloei-eigenschappen na afkoeling en een hogere breuk- weerstand bij plotselinge afkoeling. Op deze speciale com- binatie van paraffinen vindt de toepassing van polyalkenen, zowel met grote als geringe dichtheid, in het bijzonder toe- passing.
De destillaatparaffinen die een belangrijk be- standdeel vormen in de composities volgens de uitvinding, hebben bij voorkeur een smeltpunt tussen 50 C en 60 C, bij voorkeur tussen 54 C en 60 C Zij worden gewoonlijk ver- kregen met behulp van de bekende ontparaffinering van de paraffine/houdende destillaat-smeeroliefracties die bij het raffineren van aardolie worden verkregen. Zij bevatten grote hoeveelheden normale paraffinen, alsmede geringe hoe- veelheden andere dan normale paraffinen,in hoofdzaak iso-
<Desc/Clms Page number 11>
paraffinen en naftenen.
De zwaar-destillaatparaffinen worden verkregen uit de smerroliedestillaatfractie met het Hoogste kookpunt, en hebben gewoonlijk een smeltpunt tussen 60 C en 80 C Residuale microkristallijne paraffinen bevatten slechts zeer geringe hoeveelheden normale paraffinen, terwijl de sterk vertakte en naftenische paraffinen sterk overheersen, en hebben een smeltpunt in de orde van grootte van 54 C-71 C, gewoonlijk tussen 60 C en 66 C. De in het voorgaande genoemde plastische paraffinen worden verkregen zoals hierboven in het kort werd beschreven, te weten, door het ontoli n van uit ruwe olie af- geleide destillaatparaffinen, waardoor een zogenaamd "zacht paraffine" wordt verkregen die tot ongeveer 30 gew.% olie bevat.
Deze olie wordt op de gebruikelijke wijze verwijderd bij tamelijk lage temperatuur, zodat de verkregen paraffine zeer isoparaffinisch en naftenisch van aard is en een smeltpunt heeft in de orde van grootte van 40 C-45 C. Dientengevolge hebben de paraffinen die in totaal meer dan ongeveer 90 gew.% uitmaken van de paraffinepolyalkeencomposities volgens de uitvinding, bij voorkeur de volgende samenstelling: destillaatparaffine smeltpunt 50 C-60 C 40-60 gew.% zwaar-destillaatparaffine 60 C-80 C 5-20 gew.% microkristallijne paraffine 10-20 gew.% plastische paraffine 25-40 gew.%
Aangezien de polyalkenen en de paraffine elkaar goed verdragen, brengt de bereiding van de paraffinecompositie geen of weinig moeilijkheden met zich.
De paraffinen worden (gesteld dat meer dan n type paraffine uit aardolie wordt toegepast) zonder meer gemengd door de beide paraffinen te smelten en te roeren. De gesmolten paraffine wordt bij voorkeur
<Desc/Clms Page number 12>
bij een temperatuur tussen 55 C en 120 C zolang door de polyalkenen gevoerd, totdat de polyalkenen goed door de paraffine zijn gedispergeerd. Men kan eerst het polyalkeen met geringe dichtheid in de paraffine dispergeren alvorens het polyalkeen met grote dichtheid toe te voegen, of omge- keerd.
In het onderstaande wordt de invloed van een combinatie van polyalkenen met verschillend molekuulgewicht met die van een combinatie van polyalkenen met verschillende dichtheden op de eigenschappen van de paraffinecompositie vergeleken. Paraffinecomposities werden gemodificeerd met een combinatie van polyethylenen met grote en geringe dicht- heid die nagenoeg hetzelfde gemiddelde molekuulgewicht hadden, te weten, ongeveer 4.000.
De voor dit doel gebezigde paraf- finecompositie was als volgt: destillaatparaffine, smeltpunt 58 C-60 C 45% zwaar-destillaat8arafgine, smeltpunt 70 C-71 C 10% isoparaff inische-naf tenische plastische destillaatparaffine, smeltpunt 43 C 30% residuale microkristallijne paraffine, smeltpunt 63 C 15%
Deze compositie werd gemodificeerd door de poly- ethylenen met grote en geringe dichtheid van hetzelfde ge- middelde molekuulgewicht en door een combinatie van deze beide polyethylenen, zoals weergegeven in de hieronder ver- melde Tabel III.
<Desc/Clms Page number 13>
TABEL III
EMI13.1
<tb> Monster <SEP> Poly- <SEP> Poly- <SEP> Schok- <SEP> Absorp- <SEP> Troebeings-
<tb>
<tb>
<tb> ethyleen <SEP> ethyleen <SEP> sterkte <SEP> tie <SEP> van <SEP> punt, <SEP> C
<tb>
<tb>
<tb> met <SEP> ge- <SEP> met <SEP> grote <SEP> (scheurtjes <SEP> paraffine
<tb>
<tb>
<tb> ringe <SEP> dichtheid <SEP> in <SEP> cm <SEP> bij <SEP> in <SEP> board
<tb>
<tb>
<tb> dichtheid <SEP> 7,2 <SEP> C) <SEP> c)
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> 1 <SEP> geen <SEP> geen <SEP> > <SEP> 75 <SEP> 0,020-
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> 2 <SEP> 1,0 <SEP> 11,3 <SEP> 0,021 <SEP> 71
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> 3 <SEP> 1,20- <SEP> 11,3 <SEP> 0,020-
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> 4- <SEP> 0,25 <SEP> a) <SEP> 30,8 <SEP> 0,017 <SEP> 77
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> 5 <SEP> 1,0 <SEP> 0,25 <SEP> a) <SEP> 11,8 <SEP> 0,017 <SEP> 77
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> 6- <SEP> 0,
25 <SEP> b) <SEP> < <SEP> 75 <SEP> 0,015 <SEP> -
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> 7 <SEP> 1,0 <SEP> 0,25 <SEP> b) <SEP> 16,3 <SEP> 0,015
<tb>
a) dichtheid 0,920, molekuulgewicht 5. 000 b) dichtheid 0,927, molekuulgewicht 2. 000 c) gr/inch2
Uit de in bovenstaande tabel vermelde gegevens blijkt, dat de toepassing van polyethyleen met een betrek- kelijk geringe dichtheid een paraffinecompositie gaf met een goede schoksterkte maar met een betrekkelijk hoge paraffine- absorptie van een paraffinecompositie bij gebruik van een standaard kartonboard voor de verpakking van zuivelprodukten.
Bij toepassing van het polyethyleen met betrekkelijk grote dichtheid (monster 4), werd de schoksterkte sterk verminderd, terwijl de paraffineabsorptie gunstiger werd. Toen echter de beide polyethylenen in n enkele paraffinecompositie (monster 5) werden samengevoegd, bleek dat de schoksterkte uitstekend vlas en dat de paraffineabsorptie gering bleef.
De dichtheid van het in bovenvermelde proef toe- gepaste polyethyleen was 0,880 bij 20 C.
<Desc/Clms Page number 14>
Nadat gebleken was, dat schoksterkte, paraffine- verbruik en paraffineadsorptie onafhankelijk waren van het molekuulgewicht der polyethylenen, werden verdere proeven uitgevoerd met combinaties van polyethylenen met verschil- lend molekuulgewicht, waarbij zowel de schoksterkte als het paraffineverbruik in dezelfde mate verbeterden, zolang zowel polyethylenen met grote als met geringe dichtheid in de paraffinecompositie aanwezig waren.
In een andere, vergelijkende proef werden kartons in een voor commerci le doeleinden gebruikte machine bekleed met paraffine, onder toepassing van hetzelfde paraffinemengsel als in het voorgaande beschreven, terwijl in n geval 1,2% van een polyethyleen met geringe dichtheid werd gebezigd.
(Monster 3 van Tabel III). Hier was voor een goede dekking van 1. 000 kartons 25,4 kg paraffine nodig. Toen echter 0,2% van het polyethyleen werd vervangen door een gelijke hoeveel- heid polyethyleen met grote dichtheid (0,927) werd met het verkregen mengsel een goede dekking verkregen met slechts 23,1 kg van de compositie.
Er werden kartons van een halve gallon geprepareerd onder toepassing van het volgende: hetzelfde paraffinemengsel als in de in Tabel III beschreven proeven werd gebezig'. ge- modificeerd met 1% polyethyleen met geringe dichtheid en 0,25% polyethyleen met grote dichtheid (monster 7, Tabel III). De paraffinecompositie had, met inbegrip van de polyethylenen, een smeltpunt van ongeveer 58 C en een "blocking" temperatuur van 41 C. In de hieronder volgende Tabel IV zijn een aantal be- langrijke eigenschappen van deze compositie vermeld, zoals deze werd toegepast op standaard board voor kartonnen melkbekers, welk board ongeveer 5% vocht bevatte toen er bekers van een halve gallon van werden gemakt.
<Desc/Clms Page number 15>
TABEL IV
Toepassing op kartons van een halve gallon (op board voor kartonnen melkbekers, 5% vocht)
EMI15.1
<tb> Verbruik, <SEP> kg <SEP> per <SEP> 1. <SEP> 000 <SEP> kartonnen <SEP> bekers <SEP> 22,7
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Waardering <SEP> met <SEP> betrekking <SEP> tot <SEP> het <SEP> uiterlijk <SEP> uitstekend
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Scheurtjes <SEP> door <SEP> de <SEP> machine <SEP> geen
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Scheurtjes <SEP> in <SEP> bodemribbe <SEP> geen
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Vastheid, <SEP> aanvankelijk <SEP> vast
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Vastheid, <SEP> na <SEP> 5 <SEP> dagen <SEP> vast
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Uitzakken, <SEP> cm <SEP> 0,
55
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Bestendigheid <SEP> tegen <SEP> afschuiving <SEP> bij <SEP> 25 C <SEP> uitstekend
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Een <SEP> gevulde <SEP> beker <SEP> liet <SEP> men <SEP> 6 <SEP> maal <SEP> vallen
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> van <SEP> een <SEP> hoogte <SEP> van <SEP> 17,5 <SEP> cm <SEP> bij <SEP> 7,2 <SEP> C
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Losse <SEP> reepjes <SEP> geen
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Losse <SEP> schilfers <SEP> 1 <SEP> kleine
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb>
<tb> Totaal <SEP> aantal <SEP> cm <SEP> aan <SEP> scheurtjes <SEP> op <SEP> de <SEP> bodem <SEP> 5
<tb>
Uit bovenstaande tabel blijkt, dat de uit een compositie volgens de uitvinding gevormde kartons uitstekende eigenschappen bezitten, zoals die welke veel worden gevraagd door fabrikanten en gebruikers van kartons voor de verpakking van zuivelprodukten.
De belangrijkste gegevens voor zover het deze uitvinding betreft, zijn de opmerkingen over "losse reepjes", "losse schilfers" en het paraffineverbruik, terwijl de andere eigenschappen, zoals de mate van scheurvorming, de waardering met betrekking tot het uiterlijk, enz. wel zeer gewenst, doch niet essentieel zijn.