BE1019711A3 - Paardentuig. - Google Patents

Abstract

Paardentuig dat een halster (1) omvat vervaardigd uit halsterriemen of dergelijke, en verder een hoofdstel (2) omvat met bit of mondstuk voorzien van één of meer hoofdstelriemen of dergelijke (3), en waarbij het paardentuig een koord of dergelijke (4) omvat waarvan minstens één uiteinde (13) zich opdeelt in twee koorddelen (14,15) zodat aldaar een zogenaamde Y-sprong (Y) wordt gevormd, waarbij het uiteinde van het eerste koorddeel (14) van de Y-sprong (Y) is voorzien van een eerste losmaakbaar bevestigingsmiddel (16), waarbij het uiteinde van het tweede koorddeel (15) van de Y-sprong (Y) voorzien is van een tweede losmaakbaar bevestigingsmiddel (17), en waarbij het andere uiteinde van de koord (12), i.e. het uiteinde verwijderd van de voornoemde Y-sprong (Y), minstens is voorzien van een derde losmaakbaar bevestigingsmiddel (18).

Description

Paardentuig.

De huidige uitvinding heeft betrekking op een paardentuig.

Wanneer een paard door mensen gebruikt wordt, onder het zadel of in een aanspanning, wordt er altijd gebruikgemaakt van een paardentuig.

Dit is een stelsel van riemen en verbindingsstukken waarmee het paard ingezet kan worden voor het werk dat er met hem gedaan gaat worden. Tuigage bestaat in vele vormen.

Naast een hoofdstel, dat in elk tuig voorkomt, zijn er met . name uiteenlopende tuigages voor rij- en trekpaarden.

Een hoofdstel omvat gebruikelijk een bit of mondstuk, i.e. een hoofdzakelijk staafvormig element dat in de mond van het paard wordt gedragen en dat aan beide uiteinden is voorzien van een ring waaraan riemen en dergelijke kunnen worden aangebracht.

Meer bepaald worden gebruikelijk onder andere de welbekende teugels met deze ringen verbonden.

Het hoofdstel omvat verder een neusdeel en een kinriem, welke de uiteinden van het bit over de neus van het paard en respectievelijk onder de kin verbindt.

Dit neusdeel wordt aan beide zijden van het paardenhoofd vastgehouden door middel van twee hakstukken welke reiken tot onder de oren van het paard.

Aldaar zijn de twee hakstukken onderling verbonden door drie riemen: een kopstuk, een frontriem en een keelriem.

Het kopstuk wordt achter de oren voorzien, de frontriem voor de oren en de keelriem onder de kaken.

Vaak worden bijkomend neusriemen voorzien welke nagenoeg parallel aan de backstukken verlopen, doch iets hoger zijn voorzien en boven het bit met de uiteinden van het neusdeel aansluiten.

Vele variante hoofdstellen zijn bekend, doch allen vertonen ze het nadeel dat ze enkel bedoeld zijn om het paard te sturen.

Een hoofdstel is niet bedoeld om een paard vast te zetten of te leiden of dergelijke aangezien het daartoe te zwak is uitgevoerd. Een hoofdstel is gebruikelijk vervaardigd uit leren riempjes.

Zulke zwakke uitvoering beoogt blessures te voorkomen. Een onbedoelde gebeurtenis zal de riemen van het hoofdstel doen breken zodat blessures voorkomen worden.

Een eenvoudig maar sterk hoofdstel waaraan men een paard kan vastzetten wordt een halster genoemd. Het is opgebouwd uit stevige riemen voorzien ter plaatse van de nek, de keel, de neus en de kin.

Een halster is een hulpmiddel om paarden aan de hand mee te leiden. Een halster kan uit diverse materialen bestaan: leer, touw, nylon, etc.

Een halster omvat gebruikelijk nooit een bit of mondstuk, terwijl een hoofdstel zoals gezegd dit meestal wel heeft waardoor het halster niet gebruikt wordt bij het berijden van paarden.

Vroeger werden halsters meestal geknoopt en bestond het gehele halster uit één materiaal zoals touw. Tegenwoordig bestaan halsters uit delen die aan elkaar gekoppeld zijn door metalen ringen.

In de terminologie van het hoger besproken hoofdstel omvat een halster gebruikelijk een neusdeel, twee zijdelings gedragen neusriemen, een kopstuk dat achter de oren wordt gedragen, soms ook een frontriem, onderaan een keelriem en een kinriem welke de uiteinden van de neusriem onder de kin van het paard verbindt, en een sagittale keelriem welke de laatste twee onderling verbindt.

Zoals de hoofdstellen niet bedoeld zijn om een paard vast te leggen of te leiden aan de hand, zo is een halster niet bedoeld om een paard te sturen.

Dit gegeven leidt ertoe dat de ruiter of gebruiker van het paard het hoofdstel en de halster dient om te wisselen naar gelang de gewenste toepassing.

Het is duidelijk dat dit risico's met zich meebrengt aangezien het paard bij de wisseling van de tuigen vrij staat.

De huidige uitvinding heeft tot doel aan één of meerdere van de voornoemde en/of andere nadelen een oplossing te bieden.

Hiertoe betreft de uitvinding een paardentuig dat een halster omvat vervaardigd uit halsterriemen of dergelijke, een hoofdstel met bit of mondstuk voorzien van één of meer hoofdstelriemen of dergelijke, en waarbij het paardentuig een koord of dergelijke omvat waarvan minstens één uiteinde zich opdeelt in twee koorddelen zodat aldaar een zogenaamde Y-sprong wordt gevormd, waarbij het uiteinde van het eerste koorddeel van de Y-sprong is voorzien van een eerste losmaakbaar bevestigingsmiddel, waarbij het uiteinde van het tweede koorddeel van de Y-sprong voorzien is van een tweede losmaakbaar bevestigingsmiddel, en waarbij het andere uiteinde van de koord, i.e. het uiteinde verwijderd van de voornoemde Y-sprong, minstens is voorzien van een derde losmaakbaar bevestigingsmiddel.

Een belangrijk voordeel dat hierdoor bekomen wordt bestaat erin dat de ruiter het paard steeds onder controle heeft.

Het paardentuig volgens de uitvinding laat toe het paard te leiden, vast te binden en te besturen, en dit door slechts enkele losmaakbare verbindingen los of vast te maken en/of eventueel om te stellen.

Zelfs tijdens deze omstelling is het paard onder controle en aangebonden.

Inderdaad, het paardentuig volgens de uitvinding laat toe het paard te allen tijde onder controle te hebben aangezien de halster in aangebrachte positie kan blijven. Het volstaat de koord op gepaste wijze te verbinden met de halster en het mondstuk om het paard te bereiden.

Een paardentuig volgens de uitvinding levert bovendien het voordeel op dat het vele omtuigen kan worden voorkomen.

Volgens een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de halster vervaardigd uit halsterriemen of dergelijke met eerste breukweerstand, terwijl de hoofdstelriem of hoofdstelriemen of dergelijke verbonden met het bit gekenmerkt zijn door een tweede breukweerstand, waarbij de tweede breukweerstand minder dan de helft bedraagt dan de eerste breukweerstand.

Dezelfde breukweerstandkenmerken kunnen worden toegekend aan één of meer van de overige onderdelen en/of de volledige samenbouw van respectievelijk de halster en het hoofdstel.

Volgens een andere voorkeurdragende uitvoeringsvariante, eventueel in combinatie met laatst genoemde uitvoeringsvorm, zijn het tweede en derde losmaakbaar bevestigingsmiddel uitgevoerd met breukweerstand welke minder dan de helft bedraagt dan de breukweerstand van het eerste losmaakbaar bevestigingsmiddel.

De verschillen in breukweerstand leveren allen het voordeel op dat, enerzijds, het paard beschermt wordt tegen blessures en dat, anderzijds, het paard onder controle kan gehouden worden, zelfs na eventuele breuk van de zwakkere schakels in het tuig.

Met het inzicht dé kenmerken van de uitvinding beter aan te tonen, is hierna, als voorbeeld zonder enig beperkend karakter, een voorkeurdragende uitvoeringsvorm van een paardentuig volgens de uitvinding beschreven, met verwijzing naar de bijgaande figuur welke een paardentuig volgens de uitvinding weergeeft.

In figuur 1 is een paardentuig volgens de uitvinding weergegeven.

Het paardentuig omvat een halster 1 welke in hoofdzaak bestaat uit halsterriemen of dergelijke en halsterringen ter plaatse van de knooppunten, een hoofdstel 2 voorzien van een in de mond verborgen en niet weergegeven bit en in dit geval één hoofdstelriem of dergelijke 3, en een koord of dergelijke 4 voorzien van losmaakbare bevestigingsmiddelen.

De halster 1 omvat hier meer bepaald een neusdeel 5, twee zijdelings gedragen neusriemen 6, een kopstuk 7 dat achter de oren wordt gedragen, onderaan een keelriem 8 en een kinriem 9 welke de uiteinden van het neusdeel 5 onder de kin van het paard verbindt, en een sagittale keelriem 10 welke de laatste twee onderling verbindt.

De meeste van de bovenstaande halsterdelen zijn in de knooppunten onderling verbonden door middel van sterke halsterringen.

De halsterriemen zijn vervaardigd uit een sterk materiaal, i.e. vertonen een hoge breukweerstand.

Het hoofdstel 2 omvat in dit geval zoals gezegd één hoofdstelriem of dergelijke 3 welke in lengte verstelbaar is door middel van een niet weergegeven schuifgesp, en een bit dat onzichtbaar verborgen is in de mond van het paard.

Tussen het bit en de hoofdstelriem of dergelijke 3 zijn aan beide zijden bitringen 11 voorzien.

De hoofdstelriem of dergelijke 3 is hier vervaardigd uit een materiaal met beduidend lagere breukweerstand dan de halsterriemen.

De koord of dergelijke 4 vertoont een eerste uiteinde 12 en een tweede uiteinde 13.

Het eerste uiteinde 12 deelt zich op in twee koorddelen 14 en 15 zodat aldaar een zogenaamde Y-sprong Y wordt gevormd.

Elk koordeel 14 en 15 is voorzien van een karabijnhaak 16, respectievelijk 17.

Het tweede uiteinde 13 is hier enkelvoudig uitgevoerd en voorzien van een karabijnhaak 18.

De karabijnhaak 16 is beduidend sterker uitgevoerd dan de overige twee karabijnhaken 17 en 18, t.t.z. gekenmerkt door een beduidend grotere weerstand tegen breuk, bijvoorbeeld een minstens tweemaal hogere weerstand, of zelfs een viermaal hogere weerstand of meer.

Het gebruik en de werking van het paardentuig volgens de uitvinding is eenvoudig en als volgt.

De halster 1 kan aangebracht worden zoals een gebruikelijke halster.

Het bit kan vervolgens ingebracht worden en de hoofdstelriem of dergelijke 3 kan tot over de oren geplaatst worden, meer bepaald bij voorkeur onder de reeds geplaatste halsterriemen, en vervolgens enigszins aangespannen worden.

Vervolgens wordt de koord of dergelijke 4 met één van de halsterringen verbonden. Daartoe wordt meer bepaald de sterkste karabijnhaak 16 met de halsterring ter plaatse van de aansluiting van de kinriem 9 met de sagittale keelriem 10 verbonden.

In die positie bevindt het paardentuig zich in de leidstand, t.t.z. in de stand waarin het paard kan worden geleid. Het hoofdstel 2 vertoont nog geen functie aangezien de koord of dergelijke 4 er nog niet mee verbonden is. Deze koord of dergelijke 4 kan in die gebruikspositie aanzien worden als een leidkoord of een vastbindkoord.

Het is uiteraard mogelijk de andere, zwakkere karabijnhaak 17 van het andere koorddeel 15 met dezelfde halsterring te verbinden, een en ander om de loshang ervan te voorkomen.

Door echter de zwakkere karabijnhaak 17 van koordêel 15 met één van. de bitringen 11 te verbinden, en door ook de karabijnhaak 18 aan het andere uiteinde van de koord of dergelijke 4 met de andere bitring 11 te verbinden, bekomt men een paardentuig dat zonder compromis kan worden ingezet voor het besturen en bereiden van het paard.

De Y-sprong Y heeft in deze een bijzondere functie.

Wanneer de koord of dergelijke 4 in de laatst omschreven positie is aangebonden, en de koord of dergelijke 4 tot bij de ruiter op het paard is gevoerd, meer bepaald in de positie waarin teugels gebruikelijk worden geplaatst tijdens het bereiden van een paard, dan neemt de aldus aangebonden koord of dergelijke 4 de functie aan van gebruikelijke teugels.

Het links of recht aantrekken van de koord of dergelijke 4 zal het paard gepaste stuursignalen geven zoals bij het gebruik van een gebruikelijk hoofdstel.

Inderdaad, van de twee koorddelen 14 en 15 wordt enkel het koorddeel 15 dat met de bitring 11 is verbonden aangespannen.

Het andere koordeel 14 heeft in die positie als het ware geen functie en hangt slap of ontspannen dankzij de Y-sprong Y.

In een andere gebruikspositie bevindt de ruiter zich op de begane grond. De teugels, t.t.z. de koord of dergelijke 4 aangebonden zoals laatst besproken, zijn over het hoofd en tot voor het paard gebracht.

Door manipulatie van de koord of dergelijke 4, zelfs wanneer de karabijnhaken zich allen nog in de laatst beschreven positie bevinden, loopt de ruiter of bediener niet het risico het paard te kwetsen aangezien van de twee koorddelen 14 en 15 enkel het koorddeel 14 dat met de halster 1 is verbonden wordt aangespannen.

Het andere koordeel 15 heeft in die positie als het ware geen functie en hangt los of ontspannen.

Loskoppelen van de karabi jnhaken 17 en 18 welke met de bitringen 11 zijn verbonden geeft de koord of dergelijke 4 weerom de functie van volwaardige leidkoord.

Merk op dat het paardentuig volgens de uitvinding zodanig is ontworpen dat de karabijnhaken 17 en 18 zouden breken of loskomen wanneer een overbelasting zich zou voordoen.

De karabijnhaak 16 daarentegen welke ten allen tijde verbonden is met de halster 1 behoudt de verbinding en biedt hoge weerstand tegen breuk zodat de ruiter zelfs na een val bijvoorbeeld de controle over het paard kan herwinnen.

De huidige uitvinding is geenszins beperkt tot de als voorbeeld beschreven en in de figuren weergegeven uitvoeringvormen, doch, een paardentuig volgens de uitvinding kan in velerlei vormen en afmetingen worden uitgevoerd, zonder buiten het kader van de uitvinding te treden.

Claims (6)

1. Paardentuig dat een halster (1) omvat vervaardigd uit halsterriemen of dergelijke, en verder een hoofdstel (2) omvat met bit of mondstuk voorzien van één of meer hoofdstelriemen of dergelijke (3), en waarbij het paardentuig een koord of dergelijke (4) omvat waarvan minstens één uiteinde (13) zich opdeelt in twee koorddelen (14,15) zodat aldaar een zogenaamde Y-sprong (Y) wordt gevormd, waarbij het uiteinde van het eerste koorddeel (14) van de Y-sprong (Y) is voorzien van een eerste losmaakbaar bevestigingsmiddel (16), waarbij het uiteinde van het tweede koorddeel (15) van de Y-sprong (Y) voorzien is van een tweede losmaakbaar bevestigingsmiddel (17), en waarbij het andere uiteinde van de koord (12), i.e. het uiteinde verwijderd van de voornoemde Y-sprong (Y) , minstens is voorzien van een derde losmaakbaar bevestigingsmiddel (18).

2. Paardentuig volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat één of meer onderdelen van de halster (1), of de gehele samenbouw van de halster (1), een eerste breukweerstand vertonen of respectievelijk vertoont, terwijl één of meer onderdelen van het hoofdstel (2), of de gehele samenbouw van het hoofdstel (2), een tweede breukweerstand vertonen of respectievelijk vertoont, waarbij de tweede breukweerstand minder dan de helft bedraagt dan de eerste breukweerstand.

3. Paardentuig volgens conclusie 1 of 2, daardoor-gekenmerkt dat de halsterriemen of dergelijke een eerste breukweerstand vertonen, terwijl de hoofdstelriem of hoofdstelriemen of dergelijke (3) een tweede breukweerstand vertonen, waarbij de tweede breukweerstand minder dan de helft bedraagt dan de eerste breukweerstand.

4. Paardentuig volgens één of meer voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat het tweede en derde losmaakbaar bevestigingsmiddel (17,18) uitgevoerd zijn met een breukweerstand welke minder dan de helft bedraagt dan de breukweerstand van het eerste losmaakbaar bevestigingsmiddel (16).

5. Paardentuig volgens één of meer voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de twee koorddelen (14,15) van een Y-sprong (Y) een hoofdzakelijk gelijke lengte vertonen.

6. Paardentuig volgens één of meer voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de twee koorddelen (14,15) van een Y-sprong (Y) een verschillende lengte vertonen.