<Desc/Clms Page number 1>
Element en werkwijze voor het creëren van een vloer-of wandbekleding Deze uitvinding betreft een element voor het creëren van een vloer- of wandbekleding, omvattende een bedekkings-eenheid, zoals bijvoorbeeld een vloertegel of een wandtegel (faience) of een ander paneelvormig geheel, dewelke voorzien zijn om naast elkaar, mits tussenlaten van een bepaalde voegbreedte, gefixeerd te worden (bijvoorbeeld door middel van cement of lijm) op een ondergrond. Deze ondergrond kan een muur zijn of een bodem en kan al dan niet op voorhand vlak gemaakt zijn door deze te egaliseren of door er een laag van een daarvoor voorzien materiaal of mengsel (bv. stabilisé of chappe) op te voorzien.
Deze uitvinding betreft anderzijds ook een werkwijze voor het vervaardigen van dergelijke elementen. Voorts betreft deze uitvinding ook een werkwijze voor het vormen van een vloer-of wandbekleding met behulp van de elementen volgens deze uitvinding.
Het is bijvoorbeeld gekend om vloertegels op een zo vlak mogelijk gemaakte laag stabilisé te plaatsen en te fixeren door middel van cement. Doordat deze uit een gebakken keramisch materiaal bestaan hebben vloertegels zelden een volledig vlak bovenoppervlak, zijn ze dikwijls niet overal even dik en wijkt hun vorm af van de ideale vierkante of rechthoekige vorm. deze gebreken moeten door de vloerder gecompenseerd worden, bijvoorbeeld door een tegel die aan de ene zijde een grotere dikte heeft of door een kromming hoger ligt ten opzichte van de onderzijde van de tegel dan aan de andere zijde, langs de eerstgenoemde zijde dieper te leggen dan aan de andere zijde. De verschillen in afmetingen in breedte en lengterichting worden opgevangen doordat de vloerder de voegbreedte kan aanpassen.
Deze werkwijze vereist echter heel wat ervaring, waardoor de gemiddelde doe-het zelver niet in staat is om dit werk goed uit te voeren.
<Desc/Clms Page number 2>
worden op maat gefreesd als een geheel of, wanneer het gaat over kunststofpanelen, worden deze door een spuitgiet- of een extrusieprocédé als een geheel gevormd.
Deze panelen zijn zeer egaal wat hun afmetingen betreft en hebben een nagenoeg perfect vlak bovenoppervlak. Bovendien zijn ze voorzien van een of ander tand/groef of clicksysteem. Op die manier kunnen ze eenvoudig geplaatst worden door doe-het zelvers. De enige voorwaarde is dat men over een vlakke ondergrond beschikt. Voor wat vloerbekledingen betreft wordt deze vlakke ondergrond over het algemeen bekomen door middel van een zogenaamde"chappe".
Bij elementen die door andere productieprocessen worden geproduceerd, zoals onder meer het bakken van uit een keramisch materiaal vervaardigde elementen of het met mechanische middelen vormen van elementen uit natuursteen, zijn de afmetingen te variërend om een dergelijke eenvoudige werkwijze, die weinig vakmanschap vereist, toe te laten.
Om aan dit nadeel te verhelpen werd een element voor het vormen van een vloer-of wandbekleding ontwikkeld, waarbij de bedekkingseenheid (hiema de eenheid genoemd) op een vormvaste drager voorzien is, dewelke er een geheel mee vormt, waarbij de drager een oppervlak inneemt dat groter is dan de eenheid, en waarbij de eenheid zich binnen dit oppervlak uitstrekt op een vooraf bepaalde afstand van de randen ervan verwijderd.
Bij het vormen van een vloer- of wandbedekking kunnen de dragers van verschillende elementen tegen elkaar geplaatst worden. Tussen de bedekkingseenheden bekomt men daardoor een bepaalde voegafstand. Bij het produceren van het element volgens deze uitvinding kan men de voegbreedte bepalen door de positionering van de bedekkingseenheid ten opzichte van de randen van het door de drager ingenomen oppervlak. Men kan dus een gelijkmatige verdeling van de voegbreedte bekomen, zonder dat daarvoor enige vakkennis vereist is.
<Desc/Clms Page number 3>
Met "het door de drager ingenomen oppervlak" wordt in deze octrooiaanvraag bedoeld : het oppervlak dat ingenomen wordt door de drager of dat door de buitenranden van de drager wordt afgebakend of bepaald. Zo is dat oppervlak bij een kadervormige drager het oppervlak binnen de buitenranden van het kader. Een drager kan ook bestaan uit delen van een kader, bijvoorbeeld enkel de hoekgedeelten van het kader. Ook dan wordt met dit oppervlak bedoeld, het oppervlak dat binnen de buitenranden van het vervolledigde kader gelegen is.
Met een vormvaste drager wordt in deze octrooiaanvraag bedoeld, een drager die in normale gebruiksomstandigheden bij het plaatsen van de elementen een verwaarloosbare vervorming ondergaat. Bijvoorbeeld flexibele dragers, zoals onder meer een weefsel of een kunststoffolie, vallen daar duidelijk niet onder.
Deze eenheid is bij voorkeur centraal gepositioneerd ten opzichte van het door de drager ingenomen oppervlak.
Bij voorkeur wordt de bedekkingseenheid (bv. de voer- of wandtegel of een ander paneelvormig geheel) ook zo op de drager gepositioneerd, dat een door het bovenvlak van de bedekkingseenheid bepaald vlak (een vlak waarin minstens drie punten van dit bovenoppervlak gelegen zijn) en het door de onderzijde van de drager bepaald steunvlak nagenoeg evenwijdig lopen.
Hierdoor worden ook de vormafwijkingen (bv. gebogen tegels) van de bedekkingseenheid opgevangen, en kan een persoon zonder het vakmanschap van een vloerder, er ook in slagen om een egale vloer- of wandbedekking te verwezenlijken.
De evenwijdigheid van de genoemde vlakken wordt bijvoorbeeld bekomen door bij het vervaardigen van het element de drager en de bedekkingseenheid correct ten opzichte van elkaar te positioneren in een daarvoor voorzien apparaat of machine, en
<Desc/Clms Page number 4>
door tussen de aldus gehouden bedekkingseenheid en drager een lijmlaag te voorzien, zodat de verbinding van deze drager en de bedekkingseenheid tot stand komt met behoud van hun gewenste onderlinge posities (met de genoemde evenwijdige vlakken).
Bij voorkeur wordt een denkbeeldig bovenvlak van de bedekkingseenheid bepaald door middel van vier referentiepunten. Deze referentiepunten worden bij voorkeur zo bepaald dat er door deze punten de hoekpunten van een vierkant of een rechthoek zijn. Deze referentiepunten liggen het best in de nabijheid van de hoeken van de bedekkingseenheid. Gedurende het productieproces wordt de bedekkingseenheid zo gepositioneerd dat het vlak door de genoemde referentiepunten evenwijdig loopt met het door de onderzijde van de drager bepaald steunvlak. Dit steunvlak fungeert dus als referentievlak voor het positioneren van de bedekkingseenheid, waarbij deze positionering gebeurt door een positionering van de referentiepunten van de bedekkingseenheid.
De drager bestaat bijvoorbeeld uit een kader, bij voorkeur uit kunststof, waarbij het middengedeelte van het kader open is. Dit middengedeelte kan in een volgende stap van het productieproces volgespoten worden met een kunststof, zoals bijvoorbeeld polyurethaan, om het element voldoende weerstand tegen buiging te geven, zodat de bedekkingseenheid (bv. de vloertegel) niet breekt onder invloed van de normale belasting van een vloer.
Bij voorkeur wordt de drager ook aan tegenoverliggende zijden voorzien van een zijdelings toegankelijke tand- en groef, zodat een verbinding tussen de afzonderlijke elementen kan tot stand gebracht worden.
Om het werk voorts nog meer te vergemakkelijken kan de drager aan zijn zijkanten voorzien wordt van zijdelings uitstekende lippen en overeenstemmende uitsparingen, waarmee de verschillende elementen in rechte lijn na elkaar of over een halve breedte ten opzichte van elkaar verschoven ten opzichte van elkaar kunnen
<Desc/Clms Page number 5>
gepositioneerd worden, zonder dat daarvoor moet gemeten worden of een referentielijn moet geplaatst worden.
Deze uitvinding betreft tevens een werkwijze voor het vervaardigen van een element volgens een van de voorgaande conclusies waarbij de drager (2) en de bedekkingseenheid (1) in de gewenste positie ten opzichte van elkaar gepositioneerd worden, waarna tussen de bedekkingseenheid (1) en de drager (2) een laag (3) voorzien wordt, en de permanente verbinding van deze drager (2) en de bedekkingseenheid (1) tot stand gebracht wordt met behoud van hun gewenste onderlinge posities.
Bij deze werkwijze wordt bijvoorbeeld een denkbeeldig bovenvlak van de bedekkingseenheid (1) bepaald door middel van minstens drie referentiepunten (4) van de bovenzijde van de bedekkingseenheid (1). Bij het positioneren van de bedekkingseenheid (1) wordt dit denkbeeldig oppervlak evenwijdig gebracht aan het steunvlak (de onderzijde van de drager).
De referentiepunten (4) worden bij voorkeur zo bepaald dat ze de hoekpunten van een vierkant of een rechthoek zijn.
<Desc/Clms Page number 6>
Deze en andere kenmerken en voordelen van deze uitvinding worden nu verder verduidelijkt in de hiema volgende meer gedetailleerde beschrijving van de uitvinding, onder verwijzing naar de hierbij gevoegde tekeningen. Deze beschrijving wil enkel een illustratie zijn van een mogelijke uitvoeringsvorm en werkwijze volgens de uitvinding, en kan dus geenszins beschouwd worden als een beperking van de beschermingsomvang van deze uitvinding, zoals deze in de hierbij gevoegde conclusies bepaald werd.
In de hiema volgende beschrijving wordt door middel van referentiecijfers verwezen naar de hierbij gevoegde tekeningen, waarvan figuur 1 een dwarsdoorsnede voorstelt van een element volgens deze uitvinding ; figuur 2 een bovenaanzicht voorstelt van een element volgens deze uitvinding ; figuur 3 een bovenaazicht voorstelt van een drager voor een element volgens deze uitvinding ; figuur 4 een bovenaanzicht voorstelt van een aantal door middel van positioneer-lippen en overeenstemmende uitsparingen samengevoegde dragers voor elementen volgens deze uitvinding.
Op figuur 1 wordt een vloertegel (1) voorgesteld waaraan onderaan door middel van lijm een kader (2) bevestigd is. Het kader (2) is uit kunststof gespoten en is zo met de tegel verbonden dat het vlak door de referentiepunten (4) op het tegel-bovenvlak evenwijdig loopt met de onderzijde (5) van het kader, terwijl het door de tegel (1) ingenomen oppervlak centraal ligt ten opzichte van het door het kader (2) ingenomen oppervlak.
De bedoeling is enerzijds om op een geëgaliseerde oppervlakte (= chappe) tegels (1) te kunnen plaatsen (al dan niet verlijmd) zonder dat hun positie nog in de hoogte op elkaar moet afgestemd worden. Anderzijds is het hier ook de bedoeling dat bij de
<Desc/Clms Page number 7>
plaatsing van de tegels (1) de vereiste voegbreedte vanzelf tot stand komt rekening houdend met de verschillende lengte-en breedte afmetingen van de tegels.
Het kader (2) dat onderaan aan de tegel (1) gelijmd wordt is nagenoeg perfect haaks en juist van afmetingen (gevormd in de machine). Er worden aan de rand van het kader (2) verbindingsmiddelen (7), (8) voorzien, zoals bijvoorbeeld een tand- en groefsysteem, al dan niet voorzien van middelen om een klikverbinding te realiseren.
Er kan ook een supplementaire vorm (9), (10) worden aangebracht in het kader zodanig dat zijdeling centreren vanzelf gaat (of zelfs een halve tegel opgeschoven ; zie figuur 4) De mogelijkheid bestaat ook (niet op de figuren voorgesteld) om vooraf een (elastische) voegvuller aan te brengen, dewelke bij plaatsing een weinig wordt ingedrukt zodat het opvullen van de voegen nadien overbodig is.
De opvulling van de rest-ruimte binnenin het kader en onder de tegel (1) kan eventueel worden opgevuld met kunststof (6) of een ander vulmiddel. Polyurethaan geniet de voorkeur.
Voordeel van het geheel is dat een doe-het-zelver eenvoudig zelf vloer- of wandtegels kan plaatsen, vermits er een geëgaliseerde oppervlakte voorhouden is
<Desc / Clms Page number 1>
Element and method for creating a floor or wall covering This invention relates to an element for creating a floor or wall covering, comprising a covering unit, such as, for example, a floor tile or a wall tile (faience) or another panel-shaped whole, which be provided to be fixed next to each other, provided that intermediate gaps of a certain joint width are provided (for example by means of cement or glue) on a substrate. This substrate may be a wall or a bottom and may or may not have been flattened in advance by leveling it or by applying a layer of a material or mixture provided for this purpose (e.g. stabilization or screed).
On the other hand, this invention also relates to a method for manufacturing such elements. Furthermore, this invention also relates to a method for forming a floor or wall covering with the aid of the elements according to the present invention.
For example, it is known to place floor tiles on a layer of stabilization made as flat as possible and to fix them by means of cement. Because they are made of a baked ceramic material, floor tiles rarely have a completely flat top surface, they are often not equally thick everywhere and their shape deviates from the ideal square or rectangular shape. these defects must be compensated for by the floorer, for example by placing a tile that has a greater thickness on one side or because of a curvature higher with respect to the underside of the tile than on the other side, along the first-mentioned side deeper than on the other side. The differences in dimensions in width and longitudinal direction are compensated because the floor can adjust the joint width.
However, this method requires a great deal of experience, as a result of which the average do-it-yourselfer is unable to perform this work properly.
<Desc / Clms Page number 2>
are cut to size as a whole or, in the case of plastic panels, they are formed as a whole by an injection molding or extrusion process.
These panels are very uniform in their dimensions and have an almost perfectly flat top surface. Moreover, they are provided with some kind of tongue / groove or click system. That way they can easily be placed by do-it-yourselfers. The only condition is that you have a flat surface. With regard to floor coverings, this flat surface is generally obtained by means of a so-called "chappe".
For elements produced by other production processes, such as, for example, baking elements made from a ceramic material or forming elements from natural stone by mechanical means, the dimensions are too varied to allow such a simple process, which requires little craftsmanship, leave.
To remedy this disadvantage, an element for forming a floor or wall covering has been developed, wherein the covering unit (hereinafter referred to as the unit) is provided on a form-retaining support, which forms a whole with it, the support occupying a surface which larger than the unit, and wherein the unit extends within this surface at a predetermined distance from its edges.
When forming a floor or wall covering, the carriers of different elements can be placed against each other. A certain joint distance is thereby obtained between the covering units. In producing the element according to the present invention, the joint width can be determined by the positioning of the covering unit relative to the edges of the surface occupied by the support. A uniform distribution of the joint width can therefore be achieved without any professional knowledge being required.
<Desc / Clms Page number 3>
In this patent application, by "the surface occupied by the carrier" is meant: the surface occupied by the carrier or defined or determined by the outer edges of the carrier. For example, with a frame-shaped support, that surface is the surface within the outer edges of the frame. A support can also consist of parts of a frame, for example only the corner parts of the frame. Also with this surface is meant, the surface that lies within the outer edges of the completed frame.
In this patent application, a form-retaining carrier is understood to mean a carrier which undergoes a negligible deformation under normal conditions of use when placing the elements. For example, flexible carriers, such as a fabric or a plastic film, are clearly not included.
This unit is preferably positioned centrally with respect to the surface occupied by the carrier.
Preferably, the covering unit (e.g., the feed or wall tile or other panel-like whole) is also positioned on the carrier such that a surface defined by the top surface of the covering unit (a surface in which at least three points of this top surface are located) and the supporting surface defined by the underside of the carrier runs substantially parallel.
This also compensates for the shape deviations (eg curved tiles) of the covering unit, and a person without the expertise of a floorer can also succeed in realizing an even floor or wall covering.
The parallelism of the said surfaces is obtained, for example, by correctly positioning the carrier and the covering unit relative to each other in an apparatus or machine provided for this purpose, and
<Desc / Clms Page number 4>
by providing an adhesive layer between the covering unit and carrier thus held, so that the connection of this carrier and the covering unit is effected while maintaining their desired mutual positions (with the said parallel planes).
Preferably, an imaginary upper surface of the covering unit is determined by means of four reference points. These reference points are preferably determined such that there are the corner points of a square or rectangle through these points. These reference points are best in the vicinity of the corners of the covering unit. During the production process, the covering unit is positioned such that the plane through said reference points runs parallel to the support surface defined by the underside of the carrier. This supporting surface thus functions as a reference surface for positioning the cover unit, this positioning being effected by positioning the reference points of the cover unit.
The carrier consists, for example, of a frame, preferably of plastic, with the middle part of the frame being open. This middle part can be filled with a plastic, such as for instance polyurethane, in a next step of the production process to give the element sufficient resistance to bending, so that the covering unit (e.g. the floor tile) does not break under the influence of the normal load of a floor .
The carrier is preferably also provided on opposite sides with a laterally accessible tongue and groove, so that a connection between the individual elements can be established.
In order to further facilitate the work, the carrier can be provided on its sides with laterally projecting lips and corresponding recesses, with which the various elements can be shifted relative to each other in a straight line one after the other or half a width relative to each other
<Desc / Clms Page number 5>
positioned without having to measure or place a reference line.
This invention also relates to a method for manufacturing an element according to any of the preceding claims, wherein the carrier (2) and the covering unit (1) are positioned in the desired position relative to each other, whereafter between the covering unit (1) and the carrier (2) a layer (3) is provided, and the permanent connection of this carrier (2) and the covering unit (1) is established while maintaining their desired mutual positions.
In this method, for example, an imaginary top surface of the cover unit (1) is determined by means of at least three reference points (4) from the top of the cover unit (1). When positioning the covering unit (1), this imaginary surface is brought parallel to the support surface (the underside of the carrier).
The reference points (4) are preferably determined so that they are the vertices of a square or a rectangle.
<Desc / Clms Page number 6>
These and other features and advantages of this invention are now further clarified in the following more detailed description of the invention, with reference to the accompanying drawings. This description is only intended to be an illustration of a possible embodiment and method according to the invention, and thus can in no way be regarded as a limitation of the scope of this invention, as defined in the appended claims.
In the description below, reference is made to the accompanying drawings by reference numerals, Figure 1 of which represents a cross-section of an element according to the present invention; Figure 2 represents a top view of an element according to the present invention; Figure 3 represents a top view of a support for an element according to the present invention; Figure 4 represents a top view of a number of carriers for elements according to the present invention assembled by means of positioning lips and corresponding recesses.
Figure 1 shows a floor tile (1) to which a frame (2) is attached at the bottom by means of glue. The frame (2) is injection molded from plastic and is connected to the tile in such a way that the plane through the reference points (4) on the tile upper surface runs parallel to the underside (5) of the frame, while it passes through the tile (1) occupied area is central to the area occupied by the frame (2).
The intention is, on the one hand, to be able to place tiles (1) (glued or not) on an equalized surface (= chappe) without having to align their position in height. On the other hand, it is also the intention here that the
<Desc / Clms Page number 7>
placement of the tiles (1) the required joint width is created automatically taking into account the different length and width dimensions of the tiles.
The frame (2) that is glued to the tile (1) at the bottom is almost perfectly square and has the correct dimensions (formed in the machine). At the edge of the frame (2) connecting means (7), (8) are provided, such as for example a tongue and groove system, whether or not provided with means for realizing a snap connection.
A supplementary shape (9), (10) can also be provided in the frame such that lateral centering is self-evident (or even a half-tile moved up; see figure 4). It is also possible (not shown in the figures) to make an advance (elastic) joint filler to be applied, which is slightly depressed during placement so that filling up of the joints is superfluous afterwards.
The filling of the residual space inside the frame and under the tile (1) can optionally be filled with plastic (6) or another filler. Polyurethane is preferred.
The advantage of the whole is that a do-it-yourselfer can easily place floor or wall tiles himself, since an equalized surface is available