BE1011586A6

BE1011586A6 - Soepel paardetuigwerk.

Info

Publication number: BE1011586A6
Application number: BE9700980A
Authority: BE
Original assignee: Laureyssens Dirk; Cuvelie Ingrid
Priority date: 1997-12-03
Filing date: 1997-12-03
Publication date: 1999-11-09

Abstract

Soepele structuren worden in het teugelwerk, spanwerk, het bitwerk en in de stijgbeugelwerk voor dieren geplaatst om brutale schokken of bewegingen op te vangen, zodat onnodige pijn wordt vermeden. Meest opvallend is de teugel met meerdere versterkte elastische zones waardoor zéér fijn-motorische bewegingen mogelijk zijn omdat het paard zelf ruimte krijgt om zijn ideale mondpositie te zoeken terwijl de handen van de ruiter quasi onbewegelijk blijven. Orthopedische bijtstukken met extra vormen kunnen bv. op de tong controle-effecten hebben.

Description

Beschrijving : Soepel paardetuigwerk Sedert duizenden jaren maakt de mens gebruik van dieren om zich te verplaatsen of om zich bij te staan bij het vervoeren van lasten en het uitvoeren van zware arbeid. Vooral de viervoetige hoefachtigen werden daarvoor gebruikt, en dan vooral de paardachtigen en de runderen. Om de krachten en prestaties te verbeteren alsook de controle over dieren te verfijnen werden allerlei hulpmiddelen ontwikkeld zoals hoefijzers, trektuig, teugels, touwwerken, muilkorven, halsbanden,.... Uiteindelijk werden er in de loop van de tijd meerdere soorten hoefijzers, teugels en zadels ontwikkeld en inspan-systemen elk voor een specifiek gebruik, en in functie van het type dier. bv. inspanning voor ploeg, aanspan voor karren, inspan voor sulky's,...

Tal van andere ontwikkelingen gebeurden zoals : longeersystemen om op afstand te leiden, radsystemen voor meerdere paarden, watermolen-systemen door trekdieren aangedreven,....

Onderhavige uitvinding betreft het introduceren van verende structuren in het teugelwerk, spanwerk, het bit-werk en in de stijgbeugelwerk. Daarbij is het belangrijk te weten dat door indianen of steppevolkeren een teugelssyteem werd ontwikkeld - in Europa Nacamord genaamd - dat via een gevoelige neusklem en hefboom werkt, terwijl in Europa andere teugelsystemen ontwikkeld zijn die meer controle verschaffen aan de berijder omdat het hoofd van het paard minder ruimte krijgt. Daarbij wordt het paard dikwijls via pijn-verwekkende structuren van het bit in-toom-gehouden. Daarop kan gewerkt worden want onnodig pijn veroorzaken getuigt van een foute Instelling, en pijn vermijden wat mogelijk duidt op kunst of meesterschap in relatie tot het gedrag der dieren.

Deze uitvinding betreft een verbetering van het tuigwerk aan bereden of ingespannen dieren zoals paarden, runderen, rendieren, honden, geiten,.... doordat bepaalde riemwerk of touwwerk elastische segmenten bevat die brutale, plotse of ongecoordineerde schokken of trekbewegingen opvangt. Dit wil zeggen dat alle teugelonderdelen elastisch kunnen zijn, als geheel, als gedeelte, dus : (1) de teugel zelf als een lange band, de (2) schakels die de teugelriem aan het hoofd-riemwerk bevestigen.

Momenteel wordt steeds gewerkt met vaste lederen, plastiek of natuurlijke koorden of banden met als grootste nadeel dat te directe bewegingen mogelijk zijn die het dier onnodige pijn geven of laten schrikken waardoor de begeleider of de last gevaar lopen.

Het spreek vanzelf dat elke situatie of gebruik minder of meer directe instructies noodzaken.

Daarnaast kan ook het bit gemaakt worden uit stevige elastische enkelvoudige of samengestelde materialen met hoge trekkracht die zelf voorgevormd kunnen zijn, en individueel tandtechnisch aangepast zijn aan het specifiek gebit van het paard. Momenteel wordt het metalen bit gebruikt dat uit een stuk kan bestaan of uit meerdere delen. Sommige bits zijn dusdanig ontworpen dat ze extra pijnprikkels geven waardoor te temperamentvolle paarden gemakkelijker kunnen worden ingetoomd.

Het voordeel van een elastisch bit uit natuurlijk of kunstmatig soepel materiaal is dat het een andere vormen kan hebben-bv. tongvormig in voorwaartse of keelrichting waardoor er hij het trekken aan de teugel een fysiologisch effect kan verwekt worden in de mond van het dier, zoals een neerwaartse druk op de tong bij een korrekte houding van het hoofd, en een lucht-afsluitende werking bij een opwaartse houding van het hoofd, een druk-stuk op het verhemeite, een tongklem,.... Dit is ook mogelijk bij een dusdanig niet-elastische gevormd mondstuk - dat hierbij trouwens ook wordt geclaimd voor eventuele latere deponering - maar de elastische versie zal soepeler en natuurlijk werken bv. que reaktie van het paard, de temperatuur,...

Daarnaast introduceert deze uitvinding ook het flexibele stuiabeugelsysteem waarbij ofwel de stijgbeugelriem zelf flexibel is of een of meer flexibele delen heeft, ofwel de aanhechting van de stijgbeugelriem aan het zadel flexibel is, hetzij de beugelstructuur, hetzij een tussenstuk. Het voordeel van dergelijk schokbreker is dat naast het opvangen van schokken tijdens het rijden waardoor de berijder beter in positie blijft door de vertraagde impact van de schok, ook het opstijgen vergemakkelijkt wordt omdat de bestijger lichtjes wordt omhoog gekatapulteerd bij de opstap.

Bovendien introduceert deze uitvinding ook een verende spanwerk voor aangespannen of Ingespannen dieren waarbij elastische

zones worden geplaatst in de inspan-riemen die over bv. het kruis van het paard, de schoft en de boeg worden gelegd of analoge delen bij andere dieren, waardoor plotse extreme belastingen worden vermeden en meer worden gespreid in de tijd zodat de dier zoveel mogelijk kan anticiperen.

Naaste deze verende nieuwigheden wordt ook een bijkomende vernieuwing in het tuigwerk gebracht, namelijk electronische tuigcomponenten die kunnen worden in-of aangebracht om de dieren op andere niveau's instructles te geven. Dit wordt niet gedaan met de bedoeling automaten te scheppen maar om instructies te verfijnen gebruikmakende van diverse cerebrale niveau's. Bij dit geêlectroniseerde tuigwerk worden electronische elementen zoals voor het menselijk gehoor hoorbare of onhoorbaregeluidssignalen, lichtimpulsen, impuls-punten, ritme-generatoren, in bv. het bit of het hoofd-riemstelsel van het dier geplaatst om naast de bewegingsinstructies via de teugels ook nog extra auditieve, visuele of sensitieve instructies te geven.

Door extra informatie te verschaffen op andere, bijkomende waarnemingsniveau's volstaat het minder krachtige normale uni-dimensionale instructies te geven.

Hierbij moet natuurlijk wel een specifieke opleiding gegeven worden aan het dier. Dergelijke electronische elementen kunnen bv. in coordinatie staan met bv. de teugels door contactpunten of stroken, een zendertje bij de ruiter, een zender bij een hindernis,....

Een toepassing is bv. een stereoscopische positiebepaling, een afstandbepaling tov een hindernis, een draf-ritme-pulser,.... Deze electronische tuig-componenten worden aangedreven door kleine batterijen.

Deze uitvinding brengt met zlch een aantal voordelen zowel naar het dier toe qua levensomstandigheden als naar levenskwalitelten, als naar de begeleider of berijder die meer contact blijft houden met zijn dier. De bedoelde dieren zijn ondermeer paarden, ponny's, ezels, runderen, rendieren, geiten, honden en andere viervoetige.

De elastische zones waarvan sprake in deze uitvinding bestaan uit hetzij natuurlijke of kunstmatige rubbers, elastomeren of andere kunststoffen, hetzij metalen of kunstofveren of verende structuren,

hetzij uit kombinaties ervan. Zij worden aan het leder-werk bevestigd door stikken, kleven, versmelten, vernagelen, riemen, verklitten of op een andere wijzen, of in kombinaties ervan, of zij vormen het geheel zelf. De elastische zones kunnen eventueel zelf een structuur bevatten die een korter of langer gebruik mogelijk maken dmv klemstructuren, openingen of andere verbindingswijzen. De veerkracht of uitrekkingcoefficient van de elastische zone kan materiaal-technisch aangepast worden overeenkomstig het specifiek gebruik, maar ook de functionele lengte kan aangepast worden overeenkomstig het specifiek gebruik.

Zo kan een elastische zone meerdere gesp-openingen hebben waarin de riempositie kan verandert worden door de berijder. Bv. de ruiter maakt de twee flexibele zones van de teugel korter omdat het dier te onrustig is.

Het betreft dus tuigwerk voor paarden of andere rijdieren waarin verende delen zijn ingewerkt die de berijder of de longeur in staat stellen het dier beter te leiden en/of te berijden door fijnere teugelcontrole en/of door lichtere knie-en beenbewegingen.

Het tuigwerk betreft ondermeer een teugel die hetzij volledig, hetzij gedeeltelijk bestaat uit een of meerdere elastische stukken. De teugel zal meestal uit leder blijven bestaan maar-open zieht of verscholen - worden daartussen elastische stroken geplaatst die overeenkomstig de noodzaak langer of korte worden gemaakt, meer of minder flexibel van materiaal of structuur, zoals bv. de elastische zone bij een dressuur-teugel minder soepel zal zijn dan bij een manage-teugel. Deze teugel geeft een meer continu teugelcontact tussen de mond van het dier en handen van de ruiter. Het paard krijgt een soort gelimiteerde vrijheid ofschoon de ruiter zijn handen quasi onbewegelijk houdt.

Omdat er tenminste een elastische zone is geplaatst zal deze de normale opwaartse kopbeweging van het paard soepel kunnen opvangen terwijl de handen van de ruiter onbewegelijk blijven.

Deze teugel kan ook een veiligheidstrook hebben, namelijk waarin die is uitgerust met een flexibele of onflexibele veiligheidbandje of -kabel die bij een eventuele breuk van de elastische zone de teugel toch nog als een geheel behoudt, voor korte of langere tijd. Deze veiligheid kan eventueel verborgen worden aan de achterzijde of in

geval van een dubbele elastische zone tussenin gewerkt zijn, bv. zigzag of opgerold. Deze teugel geeft de mogelijkheid van op een meer soepele wijze het dier te leiden zonder dat daarbij te grote en plotse druk wordt uitgeoefend op het bit in de mond van het dier waardoor mondkwesturen kunnen vermeden worden die eventueel veroorzaakt werden door brutale en onnodige trekbewegingen bij een conventionele teugel.

Rij-technisch geeft deze teugel de mogelijkheid van het dier op een eenvoudige wijze "aan-de-teugel" te berijden, dwz het hoofd van het dier een korrecte hoek te laten laten innemen tov van de ruiter of het gespan. "Aan-de-teugel" wil zeggen dat er een krachtsevenwicht wordt gevonden tussen voorwaartse beweging van het paard-ondermmer met de knie-druk - en de beheersing via zijn hoofd-houding.

Deze teugel laat de ruiter een komfortablere houding aannemen op de rug van het dier, en zal de handen en armen van de ruiter minder belasten. Ook zal de veiligheid van de ruiter verhoogd worden aangezien hij, enerzijds minder inspanningen moet doen om het dier veilig en nauwkeurig te leiden en daardoor minder vermoeid wordt, en anderzijds zal het dier minder in-verzet komen.

Het dier krijgt aldus de kans om de weg van de minste weerstand te zoeken en de voor hem meeste komfortabeie positie in te nemen.

Eenmaal die positie ingenomen zal hij trachten deze te behouden.

Het nieuwe tuigwerk betreft ook een zadel waaraan flexibele stuigbeugelriemen zijn bevestigd waarin een gehele of gedeeltelijke elastische zone is ingewerkt. Zoals boven reeds werd besproken zal een dergelijke zadel-verbetering inhouden dat de stijgbeugelriemen bij springen en neerkomen de schok-belasting wijzigen (opvangen en spreiden over een iets langere periode), waardoor ondermeer-bij het neerkomen van de ruiter in het zadel de rug van het paard minder brutaal belast wordt alsook de rug van de berijder. Een bijkomend effect van de flexibele stijgbeugelriem is dat bij het opstijgen de ruiter hij verend en omhoogstuwend in het zadel gebracht wordt zodat de ruiter meer komfortabel het dier bestijgt.

Ook bij de overgangen van stap naar draf, van draf naar galop, geeft de nieuwe stijgbeugel een zodanige verende beweging dat de ruiter op een mindere brutale wijze zal

neerkomen in het zadel en aldus zijn eigen rug en die van het paard zal sparen.

Bij schokken of schrikbewegingen van het paard behoudt de ruiter een lager zwaartepunt en wordt hij dus minder uit het zadel omdat de de stijgbeugelriemen door het veersysteem uitrekken. Deze stijgbeugelriemen geven dus een meer permanent zitcontact.

Dit diverse tuigwerk geeft een nieuwe en veiligere mogelijke manier van dier-berijding verschaft een meer konforme rijstijl en regelmatiger tempo, bovendien wordt de loop-lust en de voorwaartse drang niet beperkt hetgeen erg belangrijk is. Dit tuigwerk geeft het dier de vrijheid de voor hem meest komfortable lichaamsposities aan te nemen. Dit nieuwe tuigwerk maakt het mogelijk dat ook minder ervaren gebruikers of beginners meer fijne kontrole over het rijdier te verkrijgen zonder de zeer fijne motoriek te hebben. Het dier zelf heeft het gevoel dat de berijder hem in hechtere samenwerking berijdt.

Dit nieuwe tuigwerk maakt het gebruik van allerlei dwang-tuig, zoals bijzet-teugels, Colbert-teugel, Martin-gaal, slof-teugel, Pelham-bit, stang-bit....., minder noodzakelijk, en geeft aan bijvoorbeeld een simpele bustrends acties mogelijk die normaal alle andere soorten van dwang-bits noodzakelijk maken.

Dit nieuwe tuigwerk - teugel, stijgbeugelriem, mondstuk en aanspaanriemen-zijn mogelijk voor alle gebruik waaronder alle rekreatie paardensport alsook voor alle speciale bereden en aangespannen ren- en sportwedstrijden, zoals polo, sulky, tuigpaardensport, concours hippique, steeple-chase, cross-country, military,... En omdat ze dier-vriendelijk zijn leveren zij een belangrijke bijdrage aan het positieve imago van de ruitersport en het wederzijds respect tussen ruiter/beleider en het dier.

Claims

Conclusies : 1. Tuigwerk voor paarden of andere rijdieren waarin verende delen zijn ingewerkt die de berijder of de longeur in staat stellen het dier beter te leiden en/of te berijden door fijnere teugel-controle en/of door lichtere kniebewegingen ; 2. Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, dat een teugel betreft die hetzij volledig, hetzij gedeeltelijk bestaat uit een of meerdere elastische stukken ; 3. Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, dat een zadel betreft waaraan flexibele stuigbeugelriemen zijn bevestigd waarin een geheie of gedeeltelijke elastische zone is ingewerkt ; 4. Teugel, zoals beschreven in conclusie 2, waarin tenminste één elastische zone is geplaatst die de normale opwaartse kopbeweging van het paard soepel kan opvangen terwijl de hand van de ruiter onbewegelijk blijven ; 5.

Teugel, zoals beschreven in conclusie 2, waarin tenminste een elastische zone is geplaatst die is uitgerust met een flexibele of onflexibele veiligheidbandje of -kabel die bij een eventuele breuk van de elastische zone de teugel toch nog als een geheel behoudt ; 6. Elastische zone, zoals beschreven in conclusie 1, die bestaat uit hetzij natuurlijke of kunstmatige rubbers, elastomeren of andere kunststoffen, hetzij metalen of kunstofveren of verende structuren, hetzij uit kombinaties ervan ; 7. Elastische zone, zoals beschreven in conclusie 1, die aan lederwerk wordt bevestigd door stikken, kleven, versmelten, vernagelen, riemen, ver-klitten of op een andere wijzen, of in kombinaties ervan ; 8.

Teugel, zoals beschreven in conclusie 2, die de mogelijkheid geeft van op een meer soepele wijze het dier te leiden zonder dat daarbij te grote en plotse druk wordt uitgeoefend op het bit in de mond van het dier waardoor mondkwesturen kunnen vermeden worden die eventueel veroorzaakt werden door brutale en onnodige trekbewegingen bij een conventionele teugel, <Desc/Clms Page number 8> 9. Teugel, zoals beschreven in conclusie 2, die de mogelijkheid geeft van het dier op een eenvoudige wijze aan-de-teugel te berijden, dwz het hoofd van het dier een korrecte hoek te laten laten innemen tov van de ruiter of het gespan ; 10. Teugel, zoals beschreven in conclusie 9, die de ruiter een komfortablere houding laat aannemen op de rug van het dier ; 11.

Dier, zoals beschreven in conclusie 1, waarbij ondermeer worden bedoeld paarden, ponny's, ezels, ossen, geiten en andere viervoetige ; 12. Teugel, zoals beschreven in conclusie 2, die de handen en armen van de ruiter minder belast ; 13. Teugel, zoals beschreven in conclusie 2, die de veiligheid van de ruiter verhoogd aangezien hij, enerzijds minder inspanningen moet doen om het dier veilig en nauwkeurig te leiden en daardoor minder vermoeid wordt, en anderzijds het dier minder in-verzet komt en het de kans geeft de weg van de minste weerstand te zoeken en de voor hem meeste komfortabel positie in te nemen ; 14. Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, die het mogelijk maakt dat ook minder ervaren gebruikers meer fijne kontrole te verkrijgen zonder de zeer fijne motoriek te hebben ; 15.

Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, dat het gebruik van allerlei dwang-tuig, zoals bijzet-teugels, Colbert-teugel, Martin-gaal, slof-teugel, Pelham-bit, stang-bit, minder noodzakelijk maakt, en bijvoorbeeld met een simpele bustrends alle andere soorten van dwang-bits mogelijk maakt ; continu teugelcontact tussen mond van het dier en handen van de ruiter. paard krijgt een gelimiteerde vrijheid.

16. Stijgbeugelriem, zoals beschreven in conclusie 3, waarin een gehele of gedeeltelijke elastische zone is ingewerkt ; <Desc/Clms Page number 9> 17. Stijgbeugelriem, zoals beschreven in conclusie 3, die bij springen en neerkomen de schok-belasting wijzigt, waardoor ondermeer bij het neerkomen van de ruiter in het zadel grotendeels verzacht hetgeen mede brengt dat de rug van het paard minder brutaal belast wordt ; 18.

Stijgbeugelriem, zoals beschreven in conclusie 3, die bij het opstijgen de ruiter verend en omhoogstuwend in het zadel brengt zodat de ruiter meer komfortabel het dier bestijgt ; 19. Stijgbeugelriem, zoals beschreven in conclusie 3, die bij de overgangen van stap naar draf, van draf naar galop, een zodanige verende beweging geeft dat de ruiter op een mindere brutale wijze zal neerkomen in het zadel en aldus de rug van het paard zal sparen ; 20. Stijgbeugelriem, zoals beschreven in conclusie 3, die een stabielere positie bij schokken of schrikbewegingen van het paard geeft waardoor de ruiter zijn zwaartepunt lager houdt en dus minder uit het zadel gelicht wordt omdat de lengte ervan door het veersysteem uitrekken ; 21. Stijgbeugelriem, zoals beschreven in conclusie 1, die een meer permanent zitcontact geeft ; 22.

Elastische zone, zoals beschreven in conclusie 1, waarvan de veerkracht of uitrekkmgcoefficient kan aangepast worden overeenkomstig het specifiek gebruik ; 23. Elastische zone, zoals beschreven In conclusie 1, waarvan de functionele lengte kan aangepast worden overeenkomstig het specifiek gebruik ; 24. Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, die de veiligst mogelijke manier van dier-berijding geeft alsook de meeste konforme rijstijl en regelmatig tempo mogelljk maakt, en de loop-lust en de voorwaartse drang niet beperkt ; 25. Tuigwerk, zoals beschreven In conclusie 1, waarmee verbonden een bit gemaakt uit stevige elastische enkelvoudige of samengesteide materialen met hoge trekkracht die zelf orthodontisch <Desc/Clms Page number 10> voorgevormd kunnen zijn, en individueel tandtechnisch aangepast zijn aan het specifiek gebit van het paard ; 26.

Bit, zoals beschreven in conclusie 25, dat een andere vorm kan hebben-bv. tongvormig in voorwaartse of keelrichting waardoor er hij het trekken aan de teugel een fysiologisch effect kan verwekt worden in de mond van het dier, zoals een neerwaartse druk op de tong bij een korrekte houding van het hoofd, een lucht-afsluitende werking bij een opwaartse houding van het hoofd, een specifieke druk op het verhemelte,... ; 27.

Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, bestaande uit een verende riemwerk voor aangespannen of ingespannen dieren waarbij elastische zones worden geplaatst in de inspan-riemen die over bv. het kruis van het paard, de schoft en de boeg worden gelegd of analoge delen bij andere dieren, waardoor plotse extreme belastingen worden vermeden omdat deze worden gespreid in de tijd zodat de dier zoveel mogelijk kan anticiperen.

28. Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, waarbij electronische elementen zoals hoorbare of onhoorbare geluidssignalen, lichtimpulse, impuls-punten, ritme-generatoren, in bv. het hoofdriemstelsel van het dier worden geplaatst om naast de bewegingsinstructies via de teugels ook nog extra auditieve, visuele of sensitieve instructies te geven ; 29. Electronische elementen, zoals beschreven in conclusie 28, die in coordinatie kunnen staan met bv. de teugels door contactpunten of stroken, een zendertje bij de ruiter, een zender bij een hindernis, een positie-richter,... ; 30.

Tuigwerk, zoals beschreven in conclusie 1, voor alle gebruik waaronder alle rekreatie paardensport alsook voor alle speciale bereden en aangespannen ren-en sportwedstrijden, zoals polo, sulky, tuigpaardensport, concours hippique, steeple-chase, crosscountry, military,..., en dier-vriendelijk in gebruik en een positief imago verschaffend aan de rijsport in het algemeen.