<Desc/Clms Page number 1>
"Samenstel voor het elastisch ophangen van een balletje"
De uitvinding heeft betrekking op een samenstel voor het elastisch ophangen van een balletje dat in hoofdzaak bestemd is om er met een racket tegen te slaan, welk samenstel een opstelbaar gestel omvat waaraan het balletje door middel van een draad met ten minste een elastisch gedeelte bevestigbaar is zodanig dat het balletje na in beweging te zijn gebracht terug naar een evenwichtspositie komt.
Een dergelijk samenstel is bekend uit in de handel zijnde sportgerij. Bij het bekende samenstel bestaat het gestel uit twee vertikale aluminiumstijlen van nagenoeg twee meter lengte. Tussen de bovenuiteinden van deze twee stijlen is een elastiek aangebracht waaraan in het midden een tennisbal bevestigd is. In de evenwichtspositie wordt de elastiek in het midden door het gewicht van de tennisbal iets naar beneden getrokken. Wanneer nu met een tennisracket tegen de tennisbal geslagen wordt, zal deze uit een beginpositie gebracht worden en onder meer door de veerkracht van de elastiek uiteindelijk in de evenwichtspositie terug komen.
Een nadeel van het bekende samenstel bestaat erin dat slechts voor een beperkt aantal richtingen waarin op de bal geslagen wordt het samenstel goed bruikbaar is, namelijk in die richtingen waarbij aan weerszijden van de bal met nagenoeg dezelfde kracht aan de elastiek getrokken wordt. In dit geval trekt zowel het links als het rechts van de tennisbal gelegen gedeelte van de elastiek de bal terug. Wanneer echter schuin geslagen wordt, trekt nagenoeg slechts een gedeelte van de elastiek aan de tennisbal waardoor enerzijds de tennisbal met een onvoldoende veerkracht wordt teruggetrokken of waardoor anderzijds een gedeelte van de elastiek zelfs kan breken.
Mede hierdoor zijn de afmetingen van dit samenstel beperkt waardoor
<Desc/Clms Page number 2>
slechts korte bewegingen van de bal mogelijk zijn.
Het doel van de uitvinding bestaat er dan ook in een samenstel voor het elastisch ophangen van een balletje te realiseren dat een oplossing biedt aan deze nadelen.
Hiertoe heeft het samenstel volgens de uitvinding het kenmerk dat genoemd gestel voorzien is om in opgestelde toestand een elastisch buigzame overspanning te vormen, waarbij genoemd balletje met genoemde draad zodanig aan het gestel bevestigbaar is, dat in de opgestelde toestand genoemde draad zieh in de evenwichtspositie van het balletje in hoofdzaak vertikaal uitstrekt.
Aangezien de elastische draad waarmee het balletje opgehangen is, zieh in de evenwichtspositie van het balletje in hoofdzaak nagenoeg vertikaal uitstrekt, is de beweging van het balletje in hoofdzaak bepaald door enerzijds de impuls aan het balletje gegeven en anderzijds de elastische veerkracht van de draad. Deze elastische veerkracht wordt nu in de richting van de draad uitgeoefend waardoor een grotere bewegingsvrijheid aan de bal wordt gegeven en bovendien de kracht homogeen over de draad wordt uitgeoefend, waardoor het risico van breuk zeer klein geworden is. De grotere bewegingsvrijheid geeft aan de speler ook meer speelfaciliteiten.
Een belangrijk voordeel van het samenstel volgens de uitvinding bestaat erin dat wegens de elastische buigzaamheid van de door het gestel gevormde overspanning en wegens de vertikale ophanging van het balletje in de evenwichtspositie, de overspanning veel hoger kan uitgevoerd worden waardoor het balletje over grote afstanden kan weggeslagen worden. Door de elastische buigzaamheid van de overspanning zal het balletje bij de heen-en teruggaande beweging nagenoeg dezelfde baan volgen. Zonder deze buigzaamheid zou het balletje bij het terugkeren door de. elastische draad recht naar de top van de overspanning geprojecteerd worden en is er aldus, vooral bij relatief hoge overspanningen geen fatsoenlijk tennisspel mogelijk.
In een eerste uitvoeringsvorm van een samenstel volgens de uitvinding bevat genoemd gestel twee opstelbare, elastisch buigzame stijlen die beide een eerste uiteinde bevatten, tussen welke stijlen nagenoeg bij genoemde eerste uiteinden een koord te spannen is,
<Desc/Clms Page number 3>
welke koord bestemd is om er genoemde draad aan te bevestigen. Het gebruik van de koord laat toe om de beide stijlen op de gewenste afstand van elkaar te plaatsen waarbij zelfs relatief grote afstanden, bijvoorbeeld de breedte van een tennisveld, kunnen overspannen worden.
Bij voorkeur bevatten genoemde stijlen beide een tweede uiteinde en is genoemd gestel voorzien om genoemde koord rond genoemde uiteinden te spannen. Op deze manier zijn in de opgestelde toestand zowel de twee bovenste uiteinden van de stijlen als de twee onderste uiteinden van de stijlen door middel van dezelfde koord met elkaar verbonden. Door tussen de twee onderste uiteinden de lengte van de koord aan te passen, kan men de spanning van de koord tussen de twee bovenste uiteinden regelen zonder dat de overspanning dient neergehaald te worden. Daarenboven vormt de koord tussen de twee onderste uiteinden als het ware een middellijn.
In een tweede uitvoeringsvorm van een samenstel volgens de uitvinding, bevat genoemd gestel eveneens twee opstelbare, elastisch buigzame stijlen die beide een eerste uiteinde bevatten en die beide van koppelmiddelen voorzien zijn om genoemde eerste uiteinden aan elkaar te bevestigen. In opgestelde toestand wordt de overspanning door de twee naar elkaar toe gebogen en aan elkaar bevestigde stijlen gevormd.
In een derde uitvoeringsvorm van een samenstel volgens de uitvinding zijn genoemde stijlen uit kunststof, in het bijzonder uit een kunststof versterkt met glasvezel, vervaardigd.
In een vierde uitvoeringsvorm van een samenstel volgens de uitvinding is genoemd opstelbaar gestel in opgestelde positie tussen vijf en acht meter hoog. Dit laat toe van over grote afstanden en eventueel daarbij ook afwisselend met twee of meer personen te spelen.
Verdere bijzonderheden en voordelen van de uitvinding zullen blijken uit de hierna volgende beschrijving van een samenstel, volgens de uitvinding ; deze beschrijving wordt enkel als voorbeeld gegeven en beperkt de uitvinding niet ; de verwijzingscijfers hebben betrekking op de hieraan toegevoegde tekeningen waarin :
<Desc/Clms Page number 4>
Figuur 1 een vooraanzicht laat zien van een opgesteld samenstel, volgens de uitvinding, voor het elastisch ophangen van een balletje.
Figuur 2 een variante volgens de uitvinding van het in figuur 1 voorgestelde samenstel laat zien, en
Figuur 3 de werking van het in figuur 1 voorgestelde samenstel schematisch illustreert.
In de figuren hebben dezelfde verwijzingscijfers betrekking op dezelfde of analoge elementen.
In figuur 1 is een samenstel voor het elastisch ophangen van een balletje l volgens de uitvinding in opgestelde toestand weergegeven. Dit opgestelde samenstel bestaat in hoofdzaak uit twee opstaande stijlen 2, een niet elastische koord 3 gespannen bovenaan tussen deze beide laatsten, en een elastische draad 4 die nagenoeg in het midden aan de koord 3 bevestigd is en waaraan onderaan het balletje l, in het bijzonder een tennisbal vastgemaakt is.
Het ganse samenstel kan eenvoudig gedemonteerd worden en aldus in gedemonteerde toestand bewaard of verplaatst worden. De stijlen 2 van het samenstel worden telkens gevormd door een aantal, in dit geval zeven, op elkaar geschoven holle buiselementen 5 vervaardigd uit een elastisch buigzame kunststof. Rond ieder buiselement 5, met uitzondering van het bovenste buiselement, is nabij het bovenste uiteinde van het respectievelijke buiselement 5 een kunststofmof 6 aangebracht die verhindert dat het daarboven gelegen buiselement 5 te ver over dit buiselement 5 zou schuiven en zodoende hierop onwrikbaar vast zou komen te zitten. De diameter van de buiselementen 5 neemt naar boven toe af. Hierdoor is het bovenste buiselement 5, met bijvoorbeeld een diameter van ongeveer 6 mm, veel buigzamer dan het onderste buiselement 5 met een diameter van bijvoorbeeld 40 mm.
Door gebruik te maken van kunststof versterkt met glasvezel, zoals bijvoorbeeld gebruikelijk is bij vislijnen, kunnen de stijlen 2 gemakkelijk een hoogte van nagenoeg acht meter bereiken zonder een groot gewicht te vertonen en zonder aan buigkracht te verliezen. In dit voorbeeld hebben de stijlen 2 een lengte van 7, 2 meter.
<Desc/Clms Page number 5>
De stijlen 2 staan met hun basis in een basiselement bestaande uit een plaatje 7 en een daarop bevestigde houder 8. In het plaatje 7 zijn gaatjes voorzien waardoor pennen kunnen gestoken worden om het plaatje 7 op de grond te bevestigen. In een variante is het plaatje 7 aan de onderzijde voorzien van een ruberren stop om bijvoorbeeld op beton een betere grijp te krijgen.
Op bijvoorbeeld 1, 8 meter hoogte, dit is dus boven het onderste buiselement 5, is rondom iedere stijl 2 een metalen klemring 9 aangebracht waarbij tussen deze klemring 9 en de stijl een niet in de tekeningen weergegeven rubberen ring voorzien is. De metalen klemring 9 is over zijn buitenomtrek voorzien van drie eveneens niet in de tekeningen weergegeven ogen waaraan telkens een spanelement 10 zoals bijvoorbeeld een spantouw met een uiteinde bevestigd is. Het andere uiteinde van de spanelementen 10 is door middel van een pen 11 in de grond bevestigd. Deze spanmiddelen 9,10, 11 houden de stijl 2 in een nagenoeg vertikale stand en werken hierbij slechts op een welbepaalde plaats, namelijk ter plaatse van de klemring 9, in op de stijl 2 zodanig dat de stijl 9 over nagenoeg zijn ganse lengte kan gebogen worden.
De koord 3 die de bovenste uitersten van de twee stijlen 1 met elkaar verbindt, is bij voorkeur een koord zonder einde die zieh doorheen de beide holle stijlen 2 uitstrekt en deze stijlen niet alleen bovenaan maar ook onderaan, namelijk bij voorkeur op een 10-tal centimeter boven de grond, met elkaar verbindt. De koord 3 is aldus opeenvolgend rond de bovenste en de onderste uiteinden van de stijlen 2 gespannen.
Zowel over de bovenste als over de onderste uiteinden van de stijlen 2 zijn soepele, niet in de tekeningen weergegeven verstevigingsmofjes geschoven die enerzijds een doorslijten van de koord 3 en anderzijds een beschadiging van genoemde uiteinden voorkomen.
Het onderste gedeelte van de koord 3 is in de uitvoeringsvorm volgens figuur 1 voorzien van een regelmechanisme 12 voor het instellen van de lengte van de koord 3, bijvoorbeeld gevormd door een klem of een bobijn. Met dit regelmechanisme 12 kan de koord
<Desc/Clms Page number 6>
3 steeds onder de gewenste spanning opgespannen worden. Wanneer geen regelmechanisme 12 voorzien is, kan de koord 3 door het aanbrengen van een lus onderaan in de koord 3 opgespannen worden.
In een mogelijke variante loopt de koord 3 niet doorheen de stijlen 2 maar wel langs de stijlen 2, meer bepaald doorheen oogjes aangebracht over de ganse lengte van de stijlen 2.
In een andere, niet in de tekeningen weergegeven uitvoeringsvorm is de koord 3 aan het bovenste uiteinde van een van beide stijlen 2 bevestigd en loopt doorheen of eventueel langsheen de andere stijl 2 naar beneden waar ze binnen handbereik aan deze stijl 2 vastgemaakt en aldus aangespannen kan worden.
Door de opgespannen koord 3 en de twee opstaande stijlen 2, die door de spanning van de koord 3 bovenaan een weinig naar elkaar toe gebogen zijn, wordt een overspanning gevormd waaraan nagenoeg in het midden de elastische draad 4 opgehangen is.
In een variante uitvoeringsvorm, weergegeven in figuur 2, zijn de bovenste uiteinden van de twee bovenste buiselementen van de stijlen 2 door middel van een soepele mof 13 die gedeeltelijk over beide uiteinden geschoven is, aan elkaar bevestigd. De elastische draad 4 is ter plaatse aan deze mof 13 aan de overspanning vastgemaakt. Ook in deze variante uitvoeringsvorm is bijvoorkeur de koord 3 nog steeds aanwezig. Deze koord 3 verhindert in dit geval dat de twee bovenste uiteinden van de stijlen 2 uit elkaar zouden getrokken worden wanneer op de elastische draad 4 een grote kracht uitgeoefend wordt.
Bij het demonteren van de overspanning, is het niet nodig de twee bovenste, door middel van de mof 13 met elkaar verbonden uiteinden van elkaar los te maken aangezien de bovenste buiselementen 5 korter zijn dan de overige buiselementen 5.
In beide voorgaande uitvoeringsvormen wordt een elastische draad 4 met een bepaalde elasticiteit nagenoeg in het midden van de overspanning aan het gestel, dit is hetzij aan de koord 3, hetzij aan de mof 13, bevestigd.
<Desc/Clms Page number 7>
Het samenstel volgens de uitvinding bevat bij voorkeur meerdere draden 4 of elastieken met verschillende elasticiteiten, bijvoorbeeld wegens een verschillende dikte van de elastieken. Dit biedt aan de gebruiker de mogelijkheid om een keuze te maken uit een der draden. Daarnaast kan eenzelfde draad uit meerdere draadstukken 14, 15 zijn samengesteld. Zo kan men de elasticiteit van de draad vari ren bijvoorbeeld door een eerste draadstuk 14 met een eerste elasticiteit te verbinden met een tweede draadstuk 15 dat een tweede elasticiteit bevat, waarbij eerste en tweede elasticiteit van elkaar verschillend zijn. De lengte van deze draadstukken hoeft niet noodzakelijk dezelfde te zijn, daar variatie in lengte van de verschillende draadstukken een mogelijkheid biedt om eveneens de elasticiteit van de door combinatie van deze draadstukken verkregen draad te vari ren.
Tevens is het mogelijk om een draad uit meerdere in elkaar gestrengde elastieken te gebruiken.
Aangezien het balletje 1 met de draad 4 aan de overspanning opgehangen is, hangt de draad 4 in de evenwichtspositie van het balletje 1 volledig vertikaal. Na een beweging van het balletje 1 zal deze laatste ook steeds terug naar de evenwichtspositie terugkeren. In evenwichtspositie hangt het balletje 1 bij voorkeur ten hoogste 0, 6 meter boven het grondoppervlak.
De werking van het hierboven beschreven samenstel wordt schematisch geillustreerd in figuur 3.
Wanneer een speler 16 het balletje 1 met een racket 17 volgens een baan 18 voldoende krachtig wegslaat, zal het balletje 1 een uiterste positie bereiken, die in figuur 3 in volle lijn weergegeven is. In deze uiterste positie is de elastische draad volledig uitgerokken en zijn de stijlen 2 zowel naar het balletje 1 als naar elkaar toe gebogen. Bij een hoogte van de stijlen 2 van bijvoorbeeld 7, 2 meter, kan het balletje 1 gemakkelijk tot ongeveer 15 meter voorbij de stijlen 2 geklopt worden. Hierdoor is dus een volwaardig tennisspel mogelijk.
Vanuit deze uiterste positie wordt het balletje 1 enerzijds door de elastische trekkracht van de draad 4 en anderzijds door de elastische buigkracht van de stijlen 2 en de reactiekracht op
<Desc/Clms Page number 8>
het balletje teruggetrokken. Wegens de buigkracht van de stijlen 2 volgt het terugkerende balletje 1 nagenoeg dezelfde baan als waarin het weggeslagen werd. Dit is een zeer belangrijke eigenschap om een vlot tennisspel mogelijk te maken.
Inderdaad, wanneer de stijlen 2 niet buigzaam zouden zijn, dan zou nagenoeg de volledige hoeveelheid energie die aan het balletje 1 gegeven werd, in de uiterste positie door de draad 4 opgenomen zijn. Hierdoor komt deze onder een grote spanning te staan. Door de grote trekspanning in de draad 4 wordt het balletje 1, in de richting zoals gegeven door de uitgetrokken draad 4 recht naar de top van de overspanning geprojecteerd aangezien de zwaartekracht ten opzichte van deze grote trekkracht van de draad 4 klein is. Hierdoor zal het balletje 1 een steil omhoog gaande en bijgevolg ook een steil dalende baan volgen zodanig dat het balletje 1 onvoldoende ver terug komt en als het ware recht naar beneden valt.
Het is duidelijk dat hierdoor geen direct en actief tennis mogelijk is aangezien het balletje 1 altijd zelfs bij nagenoeg horizontale opslagen, onvoldoende rechtstreeks naar de speler terug komt.
Bij een samenspel volgens de uitvinding wordt de energie van het opgeslagen balletje 1 zowel door de draad 4 als door de elastisch buigzame stijlen 2 opgevangen. In de uiterste positie van het balletje l is de draad 4 bijgevolg minder sterk gespannen en zal hij aldus het balletje 1 met een kleinere trekkracht in dit geval naar de top van de gebogen overspanning trekken. Aangezien in het geval van een buigzame overspanning de trekkracht in de draad 4 kleiner is, is de invloed door de zwaartekracht uitgeoefend op het balletje groter zodanig dat door de combinatie van deze twee krachten het balletje l, bij het terugkeren, een vlakker en dus ook verder reikende baan volgt.
Hierbij is het nog belangrijk op te merken dat het balletje 1 daarenboven met een grote snelheid, in het bijzonder een snelheid met een grote horizontale component, terugkeert. De energie die opgeslagen was zowel in de draad 4 als in de stijlen 2 en die in het geval van een samenstel volgens de uitvinding niet in een klap in de uiterste positie van het balletje 1 aan dit balletje afgegeven wordt, wordt echter meer geleidelijk tijdens de vlucht van het balletje aan dit
<Desc/Clms Page number 9>
laatste doorgegeven. Het elastisch buigzaam karakter van de stijlen 2 en de elasticiteit van de draad 4 zorgen er dus voor dat de teruggaande beweging van het balletje 1 via een vloeiende, vlakker kurve verloopt om als het ware te simuleren dat het balletje door een tegenspeler werd terug geserveerd.
In wezen kan het elastisch terug veren van de stijlen 2 en de draad 4 gezien worden alsof het een nooit missende tegenspeler is die de bal terug slaat. Dezelfde speler 16 of eventueel afwisselend een andere speler kan het balletje 1 vervolgens terug wegslaan.
Het samenstel volgens de uitvinding laat toe om de moeilijkheidsgraad van het spel aan te passen.
Op de eerste plaats kan dit gebeuren door de lengte van de draad 4 te wijzigen. Des te langer de draad 4, des te verder het ballet je 1 zal wegvliegen en des te moeilijker het spel aldus wordt. De draad 4 kan hierbij zelfs zo lang gemaakt worden dat het balletje 1 in de evenwichtspositie op het grondoppervlak rust. Voor minder geoefende spelers zal het balletje dus hoger opgehangen worden.
Een tweede element dat de moeilijkheidsgraad in het spel beinvloedt, is de elasticiteit van de draad 4. Inderdaad, bij een geringe elasticiteit moet hard tegen het balletje 1 geslagen worden om het voldoende ver te doen wegvliegen. Tevens zal het balletje l dan ook met een grote snelheid terug komen. Een geringere elasticiteit van de draad 4 verhoogt dus de moeilijkheidsgraad. Zoals reeds vermeld, kan de globale elasticiteit van de draad 4 gewijzigd worden door, wanneer de draad 4 samengesteld is uit meerdere delen 14, 15 met een verschillende elasticiteit, de lengte van elk van deze delen te vari ren.
Een voordeel van het samenstel is dat het zeer eenvoudig, op nagenoeg alle plaatsen kan opgesteld en afgebroken worden. Wegens het geringe gewicht is het samenstel in gedemonteerde toestand daarenboven gemakkelijk te transporteren.
Het zal duidelijk zijn dat de uitvinding geenszins beperkt is tot de hiervoor beschreven en in de tekeningen weergegeven uitvoeringsvorm maar dat hieraan nog allerlei wijzigingen kunnen aangebracht worden zonder buiten het kader van de uitvinding te treden.