TR201703149A2 - Kemoterapi̇k i̇laç kompozi̇syonu - Google Patents

Kemoterapi̇k i̇laç kompozi̇syonu Download PDF

Info

Publication number
TR201703149A2
TR201703149A2 TR2017/03149A TR201703149A TR201703149A2 TR 201703149 A2 TR201703149 A2 TR 201703149A2 TR 2017/03149 A TR2017/03149 A TR 2017/03149A TR 201703149 A TR201703149 A TR 201703149A TR 201703149 A2 TR201703149 A2 TR 201703149A2
Authority
TR
Turkey
Prior art keywords
abt
everolimus
treatment
cells
cell
Prior art date
Application number
TR2017/03149A
Other languages
English (en)
Inventor
Telci̇ Di̇lek
Hande Nayman Ayşe
Original Assignee
Univ Yeditepe
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Univ Yeditepe filed Critical Univ Yeditepe
Priority to TR2017/03149A priority Critical patent/TR201703149A2/tr
Priority to EP18855220.2A priority patent/EP3589372A4/en
Priority to US16/490,085 priority patent/US10918644B2/en
Priority to PCT/TR2018/050073 priority patent/WO2019054966A2/en
Publication of TR201703149A2 publication Critical patent/TR201703149A2/tr

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K45/00Medicinal preparations containing active ingredients not provided for in groups A61K31/00 - A61K41/00
    • A61K45/06Mixtures of active ingredients without chemical characterisation, e.g. antiphlogistics and cardiaca
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/535Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with at least one nitrogen and one oxygen as the ring hetero atoms, e.g. 1,2-oxazines
    • A61K31/53751,4-Oxazines, e.g. morpholine
    • A61K31/53771,4-Oxazines, e.g. morpholine not condensed and containing further heterocyclic rings, e.g. timolol
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/435Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom
    • A61K31/4353Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom ortho- or peri-condensed with heterocyclic ring systems
    • A61K31/436Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom ortho- or peri-condensed with heterocyclic ring systems the heterocyclic ring system containing a six-membered ring having oxygen as a ring hetero atom, e.g. rapamycin
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/63Compounds containing para-N-benzenesulfonyl-N-groups, e.g. sulfanilamide, p-nitrobenzenesulfonyl hydrazide
    • A61K31/635Compounds containing para-N-benzenesulfonyl-N-groups, e.g. sulfanilamide, p-nitrobenzenesulfonyl hydrazide having a heterocyclic ring, e.g. sulfadiazine
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/24Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing atoms other than carbon, hydrogen, oxygen, halogen, nitrogen or sulfur, e.g. cyclomethicone or phospholipids
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/0012Galenical forms characterised by the site of application
    • A61K9/0019Injectable compositions; Intramuscular, intravenous, arterial, subcutaneous administration; Compositions to be administered through the skin in an invasive manner
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Dermatology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)

Abstract

Buluş, günümüzde malignant tümörlerin %2-3'ünü oluşturan metastatik Böbrek hücreli karsinoma (BHK) tedavisinde kullanılan ilaçlardan biri olan Everolimus'un, ilaç direnci geliştiren BHK tümörlerine yönelik olarak Bcl-2 anti-apoptotik inhibitörü ABT-737 ile kombine edilmesi ile gerçekleştirilen bir kemoterapik ilaç kompozisyonu ile ilgilidir. Oluşturulan bu kompozisyonla tedavinin BHK tedavisinde başarısı buluş kapsamında test edilmiştir. Bu bağlamda Everolimus direnci gösteren ve Bcl-2 proteinini yüksek ifade eden BHK hücre hatlarında Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonunun hücre sağkalımı ve ölümü üzerine etkisi in vitro ve in vivo deneyler ile gösterilmiş ve ilaç kompozisyonunun BHK üzerindeki etki mekanizması moleküler açıdan incelenmiştir. Everolimus direnci gösteren BHK tedavisinde kullanılmak üzere ABT-737'nin analoğu olan ve oral yolla alınan Navitoclax (ABT-263) ve diğer Bcl-2 inhibitörlerinin tek başına veya günde bir kez 10 mg dozunda kullanılan Everolimus ile birlikte uygulanması buluş kapsamında yer almaktadır.

Description

TARIFNAME KEMOTERAPIK ILAÇ KOMPOZISYONU Teknik Alan Bu bulus böbrek kanseri tedavisinde kullanilabilecek ABT-737 ve/veya ABT-737 analogu Navitoclax (ABT-263) çözeltisi ve/veya bunun Everolimus çözeltisi ve/veya diger mTOR yolagi inhibitör rapolog,lari ile olusturulan bir kemoterapik ilaç kompozisyonu ile ilgilidir. Önceki Uygulama Türkiye,de Halk Sagligi Kurumu, Kanser Daire Baskanligiinin 2009 verilerine göre ölümlerin %20,7,si kansere baglidir. Erkeklerde görülen kanserlerin %5,1,ini de böbrek kanseri olusturmaktadir. Avrupa Birligi ülkelerinde böbrek kanseri hesaplanmaktadir. Ayni veriler mortalite hizinin erkeklerde 100.000,de 6,5 kadinlarda 100.000,de 2,7 oldugunu göstermektedir [1]. Yetiskinlerde böbreklerde en yaygin görülen kanser Böbrek hücreli karsinom (BHK),dur.
BHK,nin radyoterapiye ve kemoterapiye dirençli olmasi nedeni ile metastatik BHK,de 5-yillik sagkalim %10”un altindadir [2]. Günümüzde metastatik BHK,de lisans almis 7 ilaç bulunmaktadir. Bunlar Bevacizumab (anti-endotelin büyüme faktörü monoklonal antikoru, interferon ile kombine olarak kullanilir), tirozin kinaz inhibitörleri olan Sunitinib, Pazopanib, Axitinib, Sorafenib ve mTOR (memelilerin rapamisin hedefi) inhibitörleri olan Everolimus (RAD001) ve Temsirolimus,tur [3].
Böbrek kanserine sebebiyet veren mutasyonlarin en sik rastlandigi gen, von Hippel-Lindau (VHL) tümör baskilayici proteinini kodlayan gendir. BHK tümörlerinin %90lninda VHL geninde mutasyon bulunmasi bu tümörlerin hipoksik ortam kosullarini taklit ederek yogun damarlasma, hizli büyüme ve yüksek invasif potansiyel göstermesine sebebiyet vermektedir. VHL fonksiyon bozuklugu sonrasi HIF-a (hipoksi-indüklenir faktör-(1) transkripsiyon faktörlerinin 25418.62 aktive olarak PI3K (fosfotidilinositol-3-kinaz)-AKT-mTOR yolagi sagkalim mekanizmasini harekete geçirdigi ve hücre transformasyonunu saglayan mutasyon birikmesine sebebiyet verdigi bildirilmistir. mTOR yolagi PI3K-AKT-mTOR ayaginda bulunan, hücre büyüme faktörleri tarafindan indüklenen ve hücre büyümesi, çogalmasi, migrasyonu, yasamasi ve anjiyogenez gibi hücre için önem arz eden olaylarin merkezinde yer alan bir hücre-içi sinyal yolagidir [4, 5]. mTOR yolaklarinin hücre sagkalim/ büyüme ve protein sentezinin uyarimindaki önemli görevleri göz önüne alinarak mTOR yolagina bagimli BHK, yumurtalik ve kemik kanseri tedavilerinde yukarida bahsi geçen rapamisin veya Everolimus, Temsirolimus gibi diger rapamisin analoglari (Rapalog) mTOR yolaginin inhibisyonunda kemoteröpatik ilaçlar olarak kullanilmaktadirlar.
Metastatik BHK tedavisinde bu ilaçlarin kullanimi bahsi geçen mTOR kinaz yolagini durdurarak hücre büyüme/sagkalimini inhibe etmeye yöneliktir [6].
Metastatik BHKlde bahsi geçen 7 ilaç tedavisine ragmen tüm hastalarda bu ilaçlara direnç gelismektedir ve bir kisim hastalar yan etkilerden dolayi da bu ilaçlari alamamaktadir. Su ana kadar yapilan klinik çalismalarda birinci sonlanim noktasi olarak progresyonsuz sagkalim ele alinmistir ve progresyonsuz sagkalim 1,1 ay ile 8,3 ay arasinda degismektedir [3]. Nitekim, ileri evre BHK tedavisinde Everolimuslun tarafindan VEGF terapi basarisizligi sonrasi onay alarak Faz III klinik çalismalarinda sagkalimi sadece 4.9 ay uzattigi tespit edilmistir [7]. Buna karsin genel sagkalim avantaji saptanmamistir. Ayrica yapilan in vitro deneylerde de rapalog muamelesinin Caki-l, KTC-26 ve A-498 BHK hücre hatlarinda %33-%57 oraninda hücre büyümesini azalttigi ancak hücre ölümüne sebebiyet vermedigi gözlemlenmistir [8].
Rapaloglar (Everolimus, Temsirolimus ve Deferolimus) 12 kilo daltonluk sitoplasmik protein FKBPl2°ye baglanarak sadece mTORCl kompleksi içerisindeki mTOR kinazini inhibe eder [9]. Rapalog türevleri kanser tedavisinin baslarinda etki göstermelerine ragmen tedavi sürecinin ileri asamalarinda, 25418.62 tümörlerin bu ilaçlara karsi direnç gelistirmesi ile etkilerini yitirmektedirler. & ilaçlara karsi tümörlerin direnç kazanmasinda mTORC2 (memelilerin rapamisin hedefi kompleksi 2) yolaginin aktif kalmasi sebep olarak gösterilse de sonraki çalismalarda uzun süreli rapalog tedavisinin mTORCZ kompleksi ve bu komplekse bagimli AKT sinyal yolaklarini inhibe edebildigi belirtilmistir [10, 11]. Bu durum; rapalog direnci gösteren tümörlerde mTORCl (memelilerin rapamisin hedefi kompleksi 1) tarafindan inhibe edilen PI3K, MAPK (mitojen tarafindan aktive edilen protein kinazi) ve IGKF (insülin büyüme kinazi faktörü) kinaz geri bildirim yolaklarinin rapalog uygulamasi ile tekrar aktive olmasi ile açiklanabilir [12].
Nitekim literatürde yapilan pek çok çalismada, kanser hücrelerinde anti-apoptotik Bol-2 proteininin ifade düzeyinde artis oldugu ve bu artisin kemoterapi ve radyoterapide direnç gelismesine sebebiyet verdigi gösterilmistir [13, 14, 15]. Bu nedenle, anti-apoptotik Bcl-2 proteini hedef alan TW-37, obatoclax, ABT-737 gibi ilaçlar gelistirilerek piyasaya sürülmüstür. Bu ilaçlarin amaci Bcl-2 proteinlerinin BH3 bölgesine baglanarak onlarin pro-apoptotik proteinlerle etkilesime girmesini Önlemektir [16, 17]. Baska bir deyisle, anti-apoptotik Bol-2 protein ailesi üyelerinin sahip olduklari BH3 bölgesinin olusturdugu hidrofobik oyuga baglanan bu inhibitör ilaçlar pro-apoptotik proteinlerin Bcl-2 anti-apoptotik proteinlerine baglanarak inaktif olmasina mani olurlar [18, 19]. ABT-737, Abbott Laboratuarlari tarafindan gelistirilmis olan bir Bcl-2 inhibitörüdür ve anti- apoptotik proteinlerden Bc1-2, Bcl-xL ve Bcl-W3nin BH3 bölgesine baglanarak pro-apoptotik proteinlerin bu bölgeye baglanmasini önler [20, 21, 22]. Anti- apoptotik Bcl-2 proteinin ifadesindeki artisin BHK da gözlemlenmis olmasi ve bu hücrelerin kemoterapi tedavisine karsi direnç kazanmasi [23, 24] literatürde çesitli çalismalarda kullanilan ABT-737,in bu hücreler üzerinde de denenebilecegini önermistir. Örnegin bir çalismada RCC-2l, RCC-26A, RCC-30, Caci-2 gibi BHK hücre hatlarinda ABT-737 ile Taksol grubu ilaç kombinasyonunun, bu hücrelerin Taksol-indüklü apoptoza karsi direncini düsürdügü gösterilmistir [25]. Ayrica ABT-737 preklinik deneylerde lenfoma, multipl miyelom, gögüs kanseri, küçük 25418.62 hücreli akciger kanseri, skuamöz hücreli bas ve boyun kanseri ve çesitli lösemi kanseri modellerinde denenmis ve basarili olmustur [24]. Ancak ABT-737”nin BHK tedavisi için kullanildigi herhangi bir preklinik ya da in vitro çalisma bulunmamaktadir. ABT-737 ajani için preklinik çalismalardan klinik çalismalara geçiste oral çözünürlük açisindan gelistirilmis ABT-737 analogu ABT-263 kullanilmaktadir [26]. Ora] yolla alinan ABT-263,ün klinik denemeleri lenfatik kötü huylu tümörler ile kati tümör türleri üzerinde denenmistir [27, 28]. Klinik çalismalarda Navitoclax ismi ile kullanilan ABT-263, faz l denemelerinde küçük hücreli akciger kanseri (KHAK) hastalarinda, faz iki çalismalarinda ise KHAK,si nüksetmis ve kemotarapiye direnç gösteren hastalarda denenmistir [29, 301. Bu klinik faz çalismalari sonucunda Navitoclaxîn monoterapi ajani olarak tedavide kullanilmasi açisindan etkisi kisitli olarak belirlenmis ve Navitoclaxsin kombine tedavilerde kullanilmasi tavsiye edilmistir. Literatürde yapilan bu deneyler isiginda patent basvurusuna konu olan çalismada Navitoclax Bel-2 inhibitör fonksiyonuna sahip ABT-737 ajaninin Everolimus veya diger rapolog ilaçlarina direnç gösteren BHK tedavisinde kullanilmasi hedeflenmistir.
Böbrek hücreli karsinoma (BHK) yetiskinlerdeki malignant tümörlerin %2-3lünü ise hayatini kaybetmesi BHK”nin mortalite oraninin %50 civarlarinda oldugunu göstermektedir [38]. Böbrek hücreli karsinoma böbrekte kanser türleri arasinda en sik rastlanan (%90) malignant tümörlerdendir [39]. BHK tedavisinde en yaygin olarak kullanilan yöntem lokalize olmus kanserin radikal ve parsiyel nefroktomi yöntemi ile böbrekten alinmasidir. BHK,da ameliyat sonrasi rekürrans olasiligi yüksektir ve kanser genellikle metastatik evrede teshis edilmektedir. Metastatik evrede teshis edilen BHK radyoterapi ve kemoterapiye direnç gösterdigi için 5- yillik sagkalim %10,nun altindadir [2]. BHK olusumunda ve metastatik BHK,da görülen radyoretapi ve kemoterapi direncinde rol oynayan moleküler mekanizmanin belirlenmesi hedefe yönelik ilaç tedavisini gündeme getirmistir.
Hedefe yönelik ilaç tedavisi basligi altinda ilk kullanilan ilaçlar interlökin-alfa ve interlökin-2 bazli sitokinlerdir. Tedavide kullanilan sitokinlerin yetersiz kalmasi 25418.62 ve birçok yan etkisinin bulunmasi sonucunda günümüzde metastatik BHK tedavisini lisansli 7 ilaç ile sinirlandirmistir. Bunlar Bevacizumab (anti-endotelin büyüme faktörü monoklonal antikoru, interferon ile kombine olarak kullanilir), tirozin kinaz inhibitörleri olan Sunitinib, Pazopanib, Axitinib, Sorafenib ve mTOR (memelilerin rapamisin hedefi) inhibitörleri olan Everolimus ve Temsirolimus,tur progresyonsuz sagkalimi 5,9 ay uzatmaktadir [40]. Ikinci basamak tedavide kullanilan mTOR inhibitörlerden olan Temsirolimus sagkalimi 3,8 ay uzatirken, progresyonsuz sagkalim Everolimus tedavisinde 4,9 ay olarak tespit edilmistir [7]. bilesigi olan cafestol ile ABT-737 Bol-2 protein inhibitörü kombinasyonunun böbrek kanseri tedavisinde kullanilmasindan bahsedilmektedir.
Bulusun Kisa Açiklamasi Bulusun amaci BHK tedavisinde aktif olarak kullanilabilecek ve genel sagkalimda fark olusturacak bir kemoterapik ilaç kompozisyonu gerçeklestirmektir.
Bulusun diger amaci BHK tedavisinde Rapolog (Everolimus, Temsirolimus ve Deferolimus) ilaç direnci gelistiren BHK tümörlerinde Bcl-2 anti-apoptotik inhibitörü ABT-737 ile kombine tedavinin BHK tedavisindeki basarisini göstermektir.
Bulusun bir diger amaci, BHK tedavisinde kolay hazirlanabilen, kesin ve hizli tedavi saglayan bir kemoterapik ilaç kompozisyonu gerçeklestirmektir. 25418.62 Bulusun bir diger amaci, rapalog direncinin gelistigi kanserlerde Bcl-2 anti- apoptotik proteinlerinin aktive olarak, bu tümörlerin hücre ölümünü baskilayan bir kemoterapik ilaç kompozisyonu gerçeklestirmektir.
Bulusun Ayrintili Açiklamasi Bu bulusun amacina ulasmak için gerçeklestirilen “Kemoterapik ilaç kompozisyonu” ekli sekillerde gösterilmis olup; bu sekillerden: Sekil 1 - Everolimus ilacinin kimyasal yapisinin gösterimidir.
Sekil 2 - ABT-737 ilacinin kimyasal yapisinin gösterimidir.
Sekil3- Everolimus (a) ve ABT-737 (b) monoterapinin A-498 hücreleri üzerindeki toksik etkisinin görünümleridir.
Sekil4- Everolimus (a) ve ABT-737 (b) monoterapinin Caki-l hücreleri üzerindeki toksik etkisinin görünümleridir.
Sekil 5 - Ilaç kompozisyonunun A-498 hücreleri üzerindeki toksik etkisinin P degeri istatistiksel açidan bir sonucun gerçeklesme olasilik degerlendirilmesini temsil etmektedir.
Sekil6- Ilaç kompozisyonun Caki-l hücre canliligi üzerindeki etkisinin Örnegin 0,05 p degeri %5 anlamlilik seviyesini gösterirken %95 güvenle ve %5 hata payini anlatmaktadir.
Sekil 7 - Ilaç kompozisyonunun A-498 hücreleri üzerindeki apoptoz güdümlü hücre ölümüne etkisinin görünümüdür a: 24 saat, b: 48 Sekil 8 - Ilaç kompozisyonunun Caki-l hücreleri üzerindeki apoptoz güdümlü hücre Ölümüne etkisinin görünümüdür a: 24 saat, b: 48 Sekil 9 - Ilaç kompozisyonunun hücre ölümünde rol alan moleküler mekanizmaya olan etkisinin (a) A-498 ve (b) Caki-l hücreleri için olan görünümüdür. 25418.62 Ilaç kompozisyonunun mTOR yolagi üzerindeki etkisinin A-498 hücreleri için olan görünümüdür. mTOR; Memelilerin rapamisin hedefi, mTOR-S2448P; Memelilerin rapamisin hedefinin serin 2448 bölgesinde fosfatlanmis türevi, p70S6K; Ribosomal protein S6 kinazi, p7OS6K-T389P; Ribosomal protein S6 kinazinin trenonin 389 bölgesinde fosfatlanmis türevi, S6; Ribosomal 240/244 bölgesinde fosfatlanmis türevi. Hücre iskelet proteini ß- Aktin, esit yüklemeyi göstermek için kullanilmistir.
Ilaç kompozisyonunun mTOR yolagi üzerindeki etkisinin Caki-l hücreleri için olan görünümüdür. mTOR; Memelilerin rapamisin hedefi, mTOR-S2448P; Memelilerin rapamisin hedefinin serin 2448 bölgesinde fosfatlanmis türevi, p70S6K; Ribosomal protein S6 kinazi, p7086K-T389P; Ribosomal protein S6 kinazinin trenonin 389 bölgesinde fosfatlanmis türevi, S6; Ribosomal protein bölgesinde fosfatlanmis türevi. Hücre iskelet proteini ß-Aktin, esit yüklemeyi göstermek için kullanilmistir.
Everolimus ilacinin RenCa hücreleri üzerindeki toksik etkisinin görünümüdür.
RenCa hücrelerinde gelistirilen Everolimus direncinin görünümüdür.
Everolimus dirençli RenCa (erRenCa) hücre enjeksiyonunun hayvanlarin sirt bölgesinde olusturdugu tümörlerin görünümüdür. a: Kontrol grubu; b: Everolimus grubu; c: ABT-737 grubu; (1: ABT-737 ve Everolimus kombinasyon grubu Ilaç kompozisyonun HEK293 hücreleri üzerindeki toksik etkisinin görünümüdür. 25418.62 Bulus kapsaminda, böbrek hücreli karsinoma (BHK) kaynakli böbrek kanserinin ve Rapolog direnci gösteren ileri böbrek kanserinin tedavisinde ABT-737 ve/veya ABT- çözeltisi içeren bir kemoterapik ilaç kompozisyonu kullanilmaktadir. Bulusun bir uygulamasinda ise, rapolog direnci gösteren ileri böbrek kanserinin tedavisinde ABT-737 ve/veya ABT-737lnin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263) çözeltisi ile Everolimus çözeltisini bir kemoterapik ilaç kompozisyonu olarak böbrek hücreli kanser tedavisinde kullanmaktadir.
Bulus konusu kemoterapik ilaç kompozisyonu içerisinde yer alan ABT-737 ve/veya ABT- çözeltisinin olusturulma yöntemi, - 10 mg ABT-737 ve/veya ABT-737,nin analogu olan ve oral yolla alinan mg/ml) konsantrasyonu 10 mM olan Everolimus stock çözeltisinin hazirlanmasi, - in vivo sartlar için, ABT-737 ve/veya ABT-737,nin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263) stok konsantrasyonundan alinmis örnegin 75mg/kg olacak sekilde ilacin PBS (Phosphate-buffered saline) içerisinde seyreltilmesi, - ABT-737 ve/veya ABT-737anin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263) çözeltisinin hazirlanmasi adimlarini içermektedir.
Bulus konusu ilaç kompozisyonu içerisinde yer alan Everolimus çözeltisinin olusturulma yöntemi, - 10mg liyofilize Everolimus içerisinde çözülmesiyle (9,6 mg/ml) konsantrasyonu 10 mM olan Everolimus stock çözeltisinin hazirlanmasi, - in vi'vo sartlar için, Everolimus stok konsantrasyonundan alinmis örnegin 2mg/kg olacak sekilde ilacin PBS (Phosphate-buffered saline) içerisinde seyreltilmesi, 25418.62 - Everolimus çözeltisinin hazirlanmasi adimlarini içermektedir.
Böbrek hücreli karsinoma (BHK) hücre modeli olarak yayginca kullanilan A-498, Caki-2, Caki-l ve ACHN hücre hatlarinda Bel-2 protein seviye ölçümü yapilarak, Bel-2 proteinini çokça ifade eden iki hücre hatti (A-498 ve Caki-l) belirlenmis ve bu hücre hatlarinin Sekil 1”de formülü gösterilen Everolimus terapötik ajanina karsi dirençli olduklari belirlenmistir. Everolimus direncinin belirlenmesinde hücre canliligi testleri ve hücre ölüm testleri kullanilmistir. Everolimus direncinin asilmasinda ABT-737 (Sekil 2) ajaninin etkisinin belirlenmesi için bu hücreler çesitli ABT-737 dozlari ile muamele edilmistir. Belirlenen minimum efektif ABT- 737 konsantrasyonu Everolimus ile kombine edilerek A-498 ve Caki-l hücreleri üzerinde kullanilmistir.
Yapilan hücre canliligi ve apoptoz ölçümü testlerinde ABT-737/Everolimus kombine tedavisinin her iki ilaç ile yapilan monoterapiden daha etkili oldugu tespit edilmistir. In vitro deneylerde elde edilen sonuçlarin hayvan modeline aktarilmasi ve çalismanin pre-klinik asamasinin tamamlanmasi için gene Bel-2 proteinini çokça ifade eden RenCa hücreleri Everolimus ilacina dayanikli hale getirilmistir ve bu hücreler erRenCa olarak isimlendirilmistir. Bu Everolimus dirençli BHK RenCa hücrelerinin hayvanlarin sirt bölgesine transplante edilmesini takip eden 4 gün içerisinde mono ve kombine terapiye baslanmistir.
Tedavi almayan kontrol ve monoterapi alan hayvanlarda tümör olusumu gözlemlenirken kombine terapi alan hayvanlarda tümör olusumu gözlemlenmemistir. Çalismanin sonlandirilmasini takiben alinan dokulann patolojik incelenmesi sonucunda mono ve kombine terapilerin hayvanlar üzerinde bir toksik etki göstermedigi tespit edilmistir. Everolimus ve ABT-737 ile monoterapi hayvanlarda tümör olusumunu engelleyemezken kombine terapinin tümör olusumunu tamamiyla baskiladigi tespit edilmistir.
Deneysel Çalisma 25418.62 Ilaç kompozisyonunun hazirlanmasi Böbrek hücreli karsinoma (BHK) tedavisinde kullanilmak amaciyla olusturulan Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonu, in vitro ve in vivo sartlarda farkli konsantrasyonlarda hazirlanarak deneylerde uygulanmistir.
Ilaç kompozisyonunun hazirlanmasinda; Everolimus stock hazirlanmasi için; lOmg liyofilize Everolimus 1,043m1 DMSO (Dimetil sülfoksit) içerisinde çözülürken (9,6 mg/ml), ABT-737 stogu 10 mg ABT- ile hazirlanmistir. Her iki ilacinda stok konsantrasyonu 10 mM dir. In vitro sartlar için, Everolimus stok konsantrasyonundan 1-5uM arasi degisen konsantrasyonlarda hücre kültür besiyeri içerisinde seyreltilme yapilmaktadir. In vivo sartlar için, Everolimus stok konsantrasyonundan hayvanlara enjekte edilecek miktarin 2mg/kg olacak sekilde ilaç PBS (Phosphate-buffered saline) içerisinde seyreltilerek hazirlanmaktadir. In vitro sartlar için, ABT-737 stok konsantrasyonundan 1-10uM arasi degisen konsantrasyonlarda hücre kültür besiyeri içerinde seyreltilme yapilmaktadir. In vivo sartlar için, ABT-737 stok konsantrasyonundan hayvanlara enjekte edilecek miktarin 75mg/kg olacak sekilde ilacin PBS (Phosphate-buffered saline) içerisinde seyreltilerek hazirlanmaktadir.
Enjeksiyon öncesinde ilaç enjeksiyon hacminin 200ul,ye PBS (Phosphate- buffered saline) ile tamamlanmasi adimlarindan olusmaktadir. Ilaçlar ayri ayri karistirilmadan hayvanlara birer dakika ara ile enjekte edilmistir.
Hücre toksisitesinin belirlenmesi Hücre canliliginin ölçülmesi için WST-l testi uygulanmistir. Bu testin çalisma prensibi, stabil tetrazoliyum tuzu olan WST-llin canli hücreler tarafindan çözünebilir formazana dönüstürülmesine dayanir. WST- 1 ,in formazana çevrilmesi sirasinda hücre besi yerinde 450 ve 630nm dalga boylarinda ölçülebilen bir renk dönüsümü yasanir. Bir baska degisle formazan boyasinin miktari metabolik olarak aktif (canli) olan hücre sayisi ile orantilidir. Renk degisimi ELISA cihazinda absorbansin ölçülmesi ile degerlendirilerek, elde edilen degerler Graph Pad Prism 7 veritabani kullanilarak analiz edilmistir. 25418.62 Everolimus ve ABT-737,nin hücre canliligina olan toksik etkisini belirlemek için çalismada Everolimus ilacina dirençli olan primer A-498 ve metastatik Caki-l BKH hücre hatlari kullanilmistir ve toksik etki WST-l metodu kullanilarak belirlenmistir.
Everolimus ve ABT-737 ilaçlari, kombinasyon için uygun olan dozu belirlemek üzere 96 kuyucuklu kültür kaplarina ekilen A-498 ve Caki-l hücrelerine üç gün süre ile verilmistir. Üç farkli konsantrasyon olarak hazirlanan ilaçlarin (l, 5, veya lOuM) hücre canliligi üzerindeki etkisi WST-l metodu kullanilarak tespit edilmistir. Bu deneyin sonucunda ilaç kompozisyonu Everolimus için 1 uM, ABT- 737 için ise 5uM konsantrasyonlarda hazirlanarak, 96 kuyucuklu kültür kaplarinda ekilmis bulunan A-498 (2000 hücre/kuyucuk) hücreleri üzerinde test edilmistir. Caki-l (10000 hücre/kuyucuk) metastatik hücreleri için ilaç kompozisyonu miktari luM Everolimus ve IOuM ABT-737 olarak belirlenmistir.
Hücrelerin ilaç kompozisyonuna cevabi; 3 gün süre ile hücre canliliginin ölçümü seklinde belirlenmistir.
Everolimus ve ABT-737snin saglikli böbrek hücreleri üzerinde herhangi bir toksik etkiye sahip olup olmadigini test etmek için insan embriyonik böbrek (HEK293) hücreleri model hücre olarak kullanilmistir. HEK293 hücreleri ilaç kompozisyonu (Everolimus için lpM, ABT-737 için ise SpM) ile 3 gün muamele edilmis ve toksisite cevabi 3 gün süre ile hücre canliliginin WST-l testi ile ölçülmesi ile tespit edilmistir.
Hücre ölümünün belirlenmesi Toksikoloji analizi sirasinda hücre canliliginda gözlemlenen düsüsün hücre ölümüne bagli olup olmadigi Annexin-V hücre ölümü testi yapilarak tespit edilmistir. A-498 BHK hücreleri için 1 pM Everolimus ve SüM ABT-737, Caki-l BHK hücreleri için ise luM Everolimus ve 10uM ABT-737 hazirlanmis ve 6 kuyucuklu kültür kaplarinda büyütülen hücrelere 3 gün boyunca uygulanmistir. 25418.62 Her 24, 48 ve 72 saatin sonunda Annexin-V metodu uygulanmis ve analizler Microsoft Excel veri tabani kullanilarak yapilmistir.
Ilaç kompozisyonunun apoptoz moleküler mekanizmasina etkisinin tespit edilmesi Ilaç kompozisyonunun hücre ölümü moleküler mekanizmasi üzerindeki etkisini arastirmak için 6 kuyucuklu tabaklara ekilen A-498 hücreleri, luM Everolimus ve 5uM ABT-737 ile,Caki-l hücreleri ise luM Everolimus ve IOuM ABT-737 ile 24 saat boyunca muamele edilmistir. 24 saatin sonunda hücrelerden elde edilen protein lizatlarinda Western Emdirimi teknigi kullanilarak kaspaz proteinlerinin ifadelerine bakilmistir.
Ilaç kompozisyonunun mTOR yolagina etkisinin tespit edilmesi Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonunun mTOR yolagi üzerindeki moleküler etkisini arastirmak için A-498 ve Caki-l BHK hücreleri kullanilmistir. 6 kuyucuklu tabaklara ekilen A-498 hücreleri, luM Everolimus ve 5uM ABT- 737, Caki-l hücreleri ise luM Everolimus ve lOpM ABT-737 ilaçlariyla 24 saat süresince muamele edilmislerdir. 24 saatin sonunda hücrelerden proteinler elde edilmistir. Bu proteinler daha sonra Western Emdirimi teknigi ile mTOR yolaginda kilit rol oynayan proteinlerin ifadelerine bakmak üzere kullanilmislardir.
Everolimusia dirençli RenCa hücrelerinin olusturulmasi In vi'vo deneylerde kullanilmak üzere RenCa hücreleri Evereolimus,a dirençli hale getirilmistir. Bu baglamda, RenCa hücreleri 96 kuyucuklu kültür kaplanna ekilmislerdir. Ekimden 24 saat sonra hücreler luM Everolimus ile 72 saat boyunca muamele edilmislerdir. 72 saatin sonunda hücreler PBS (Phosphate- 25418.62 buffered saline) ile yikanmis ve ekstra 72 saat boyunca lOuM Everolimus ile muamele edilmislerdir. Everolimus'a karsi direnç gelistiren hücreler 6 kuyucuklu kültür kaplarina alinmis ve Everolimus içermeyen besiyeri içerisinde büyütülmüslerdir. %90 yogunluga ulasan hücreler T-75 kültür kaplarina aktarilmis ve luM Everolimus içeren besiyeri içerisinde 2 ay boyunca büyütülmüslerdir. erRenCa hücrelerinin ve in vivo tümör modelinin olusturulmasi Iri vitro bulgulardan Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonun A-498 ve Caki- l BHK hücre hatlarinda hücre ölümüne sebebiyet vermesinin ardindan, in vi'vdda da kompozisyonun ayni etkiyi gösterip göstermedigini arastirmak için RenCa hücreleri kullanilmistir. RenCa hücreleri öncelikle farkli konsantrasyonlarda hazirlanan Everolimus (l, 5, ve IOuM) ile üç gün boyunca muamele edilmistir.
WST-l hücre canlilik testi ile elde edilen sonuçlar RenCa hücrelerinin Everolimus,a karsi hassas oldugunu göstermistir. Bu baglamda Everolimussa direnç gösteren BHK hücre modelini hayvan modeline aktarmak amaci ile RenCa hücreleri Everolimus,a dirençli hale getirilmistir. Bunun için RenCa hücreleri Everolimus içeren besiyeri içerisinde 2 ay süre ile büyütülmüstür. Hücrelerin ilaca direnç gösterip göstermedigi WST-l hücre canlilik testi ile tespit edilmistir.
Everolimus°a dirençli hale getirilen RenCa hücreleri, hayvanlarin sirt bölgesine implante edilerek tümör dokusu olusumu gerçeklestirilmistir [34, 35]. Tümör olusum süreci takip edilmistir. Yaklasik 10 günlük bir süreç sonunda tümörler gözle görülür boyutlara ulasmistir. Ilaç kompozisyonunun tümör olusumu üzerindeki etkilerini gözlemlemek amaci ile tümör implantasyonundan 4 gün sonra ilaç tedavisine baslanmistir. Deney düzenegimiz 4 grup hayvandan olusup l. grupdaki 8 hayvana tümör implantasyonu sonrasinda ilaçlarin çözündügü solüsyonlar gün asiri karin içi enjeksiyonla tatbik edilmistir. Grup 2,deki hayvanlara sadece 2mg/kg Everolimus gün asiri karin içi enjeksiyonla verilirken, Grup 35deki hayvanlara 75mg/kg ABT-737 gün asiri karin için enjeksiyonla tatbik edilmistir. Grup 4,deki hayvanlara tümör implantasyonunu takip eden 4. günden baslanilarak gün asiri karin için 2mg/kg Everolimus ve 75mg/kg ABT-737 25418.62 kombine edilerek enjekte edilmistir. Gün asiri gerçeklestirilen ll enjeksiyon sonunda deney hayvanlarin sakrifikasyonu ile deney sonlandirilmistir.
Hayvanlarda olusan tümörler fotograflandirilmis, izole edilmis, tartilmis, ve patolojik incelemeye gönderilmistir. Ilaçlarin toksik etkisini belirlemek için hayvanlardan alinan organlar (beyin, timüs, kalp, akciger, mide, karaciger, dalak, ince bagirsak, böbrek ve testis) da patolojik incelemeye gönderilmistir.
Istatistik analiz Elde edilen sonuçlar GraphPad Prism 7 programi kullanilarak multiple t test analizi ile istatistiksel olarak degerlendirilmis, p<0.05 anlamli olarak kabul degeri %5 anlamlilik seviyesini gösterirken %95 güvenle ve %5 hata payini anlatmaktadir.
Deneysel Sonuçlar Bulus konusu ilaç kompozisyonunun hücre canliligi üzerindeki etkisinin belirlenmesi için Everolimus direnci gösteren primer A-498 ve metastatik Caki-l böbrek hücreli karsinom (BHK) hücre hatlari WST-l hücre testi deneylerinde kullanilmistir. Yaptigimiz öncül deneyler sonucu ilaç kompozisyonu için luM Everolimus ve SuM ABT-737lin A-498 hücrelerine uygulanmasi kararina varilmistir (Sekil 3).
Benzer sekilde Caki-l hücrelerinin ise luM Everolimus ve lOuM ABT-737 ilaç kompozisyonu ile muamele edilmesine kararlastirilmistir (Sekil 4).
Yapilan toksikoloji analizleri sonunda A-498 (Sekil 3) ve Caki-l (Sekil 4) hücrelerinin Everolimus°a karsi direnç gösterdigi tespit edilmis ve bu baglamda literatürde bulunan diger çalismalar ile mutabakata varilmistir.
Everolimus ile ABT-737 birlikte kullanildiginda ikinci günden itibaren her iki hücre hattinda da toksik etki gözlemlenmeye baslamistir (Sekil 5 ve 6). Üç günlük 25418.62 analiz sonrasinda A498 hücrelerinde ABT-737 monoterapiye oranla ilaç kompozisyonunun hücre canliligini %90 daha azalttigi tespit edilmistir (Sekil 5).
Caki-l hücrelerine bakildiginda ise ABT-737 monoterapisinin de basari sagladigi, 72 saatin sonunda kayit edilen %80 hücre canliligi ile görülmüstür. Ilaç kompozisyonunun Caki-l hücre canliligi üzerine etkisine bakildiginda; hücre canliligini kontrol (ilaç muamelesi görmemis) ve Everolimus muamelesi görmüs hücrelere göre %60 daha düsürdügü görülmüstür (Sekil 6).
Ilaç kompozisyonunun hücre canliliginda yol açtigi düsüsün hücre ölümünden kaynaklanip kaynaklanmadigi Annexin-V metodu ile tespit edilmistir. luM Everolimus ve 5uM ABT-737 ile birlikte muamale edilen A-498 hücrelerinde 24 saatin sonunda erken apoptoz gözlemlenmistir (Sekil 7a). 48 ve 72 saatin sonunda hücrelerde erken ve geç apoptoz birlikte olmak üzere anlamli derecede hücre ölümü gözlemlenmistir (Sekil 7b ve 7c). luM Everolimus ve 10uM ABT-737 ile muamele edilen metastatik Caki-l hücrelerinde kombinasyonun 24, 48 ve 72 saatlik inkübasyon sonunda hücre ölümüne yol açtigi tespit edilirken, ABT-7379nin tek basina uygulandiginda hücre ölümünde daha anlamli artisa yol açtigi gözlemlenmistir (Sekil Sa, 8b ve 80).
Analiz sonucunda ilaç kompozisyonunun her iki BHK hücre hattinda da apoptoza bagli hücre ölümüne sebebiyet verdigi tespit edilmisken metastatik BHK tedavisinde ABT-737 monoterapisinin de basarili sonuç verebilecegi kanisi dogmustur.
Ilaç kompozisyonu sonucunda gözlemlenen hücre ölümünün moleküler mekanizmasini anlayabilmek için apoptoz yolaginda rol alan kaspaz proteinlerinin ifadelerine Western Emdirimi teknigi ile bakilmistir. Hücre ölümü esnasinda pro- apoptotik Bax/Bak proteinlerinin mitokondri çeperinde olusturduklari kanaldan sitoplazmaya salgilanan sitokrom c, diger hücre ölümü proteinlerinden olan APAFl (Apoptotik proteaz aktiflestirici faktör 1) ve pro-kaspaz 9 ile 25418.62 saglar. Aktif kaspaz-9 cellat kaspazlari (pro-kaspaz 3, 6, 7) aktive eder ve apoptozu gerçeklestirir [36, 37]. Bu sebeple kaspaz proteinlerinde görülen parçalanma apoptoz mekanizmasinin aktif olmasiyla iliskilidir. Yukarida belirtilen ilaç dozlariyla 24 saat inkübe edilen A-498 ve Caki-l hücrelerinden elde edilen protein lizatlarinda ilaç kompozisyonunun kaspaz 3 ve kaspaz 9 proteinlerinde parçalanmaya yol açtiginin tespit edilmesi, ilaç kompozisyonunun her iki hücre hattinda da hücre ölümüne sebebiyet verdigini moleküler olarak da göstermistir (Sekil 9a ve 9b).
Everolimus ve ABT-737 kombinasyonunun etki ettigi bir diger moleküler mekanizma PI3K/AKT/mTOR sagkalim yolagidir. Bu yolak hücre büyüme faktörleri tarafindan indüklenir ve hücre büyümesi, çogalmasi, migrasyonu, yasamasi ve anjiyogenez gibi hücre için önem arz eden olaylarin merkezinde bulunur [4, 5]. Çalismamizda kullanilan Everolimus, 12 kilodaltonluk FK506,ya baglanan protein FKBP12,ye baglanarak sadece mTORCl kompleksi içerisindeki mTOR kinazini inhibe eder [9]. Bu baglamda A-498 BHK hücreleri luM Everolimus ve 5uM ABT-737 ile, Caki-l hücreleri ise luM Everolimus ve lOuM ABT-737 ile 24 saat süresince muamele edilmislerdir. 24 saatin sonunda hücrelerden elde edilen protein lizatlannda ilaç kompozisyonunun mTOR yolagi üzerindeki etkisini arastirmak için bu yolakta rol alan proteinlerin ifadelerine Western Emdirimi teknigi ile bakilmistir.
Büyüme faktörlerinin indüklemesi sonucunda treonin 308sde fosfatlanan AKT (AKT-T308P) proteini, aktive olarak mTORCl kompleksinde yer alan mTOR kinazini aktif hale getirir. Aktif hale gelen mTOR kinazinin serin 2448sde (mTOR-S2448P) otofosforilasyonu gerçeklesir [38]. Buna bagli olarak mTOR kinazinin serin 2448,de fosfatlanmis türevinin ifadesinde görülen artis, mTORCl yolaginin aktif olabilecegine isaret eder. mTOR yolagi akis mekanizmasinda aktif hale gelen mTOR kinazi, hedef proteinlerinden biri olan p7OS6K proteinini kinazi kendi hedef proteini olan ribozomal S6 proteinini serin S240/244 (S6- 25418.62 S240/244P) bölgesinde fosfatlayarak protein translasyonunun baslamasini saglar Hem A-498 (Sekil 10) hem de Caki-l (Sekil 11) hücrelerinde luM Everolimus,un ve ilaç kompozisyonunun mTOR kinazinin serin 2448Sde gerçeklesen otofosforilasyonunu ilaç muamelesi görmeyen kontrol hücrelerine kiyasla düsürdügü görülmüstür. Everolimus muamelesine ek olarak Everolimus ve ABT-737 kombinasyonunun, bazal p70$6K protein ifadesini kontrol hücrelerine kiyasla düsürdügü ve bu düsüsün p70$6K proteininin treonin 389sda fosfatlanmis türevinde de görüldügü saptanmistir. p7OS6 kinazinin hedef proteini olan 86 proteininin ifadesi ilaç muameleleri sonucunda A-498 hücrelerinde (Sekil ) düsüs gösterirken Caki-l hücrelerinde artisa yol açmistir (Sekil 11). Her iki hücre hattinda da ayni proteinin serin 240/244”de fosfatlanmis aktif türevinin ifadesinde Everolimus muamelesi sonunda düsüs görülmüstür. 86 proteininin serin 240/244 fosfatli türevinde görülen anlamli düsüs ise Everolimus ve ABT- 737 ilaç kompozisyonu sonucunda gözlemlenmistir. A-498 ve Caki-l hücreleri ile yapilan bu deney sonucunda Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonunun mTOR yolagini baskiladigi tespit edilmistir.
In vitro deneyler sonucunda Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonunun A- 498 ve Caki-l hücre hatlarinda hücre ölümüne yol açtigi tespit edilmistir. Bu bulgulardan yola çikarak ilaç kompozisyonunun klinik etkisini gözlemleyebilmek için in vivo çalismalara baslanmistir. Hayvanlarda böbrek kanseri modelini olusturmak için literatürde yaygin olarak kullanilan RenCa (fare murine renal adenokarsinoma) hücreleri kullanilmistir. RenCa hücre modeli Hrushesky ve Murphy tarafindan 1970'li yillarda balb-c soyundan olan farelerin böbreklerinden spontane olarak üreyen böbrek tümörlerinden hücreler izole edilerek gelistirilmistir [31].
In vi'vo deneylere baslamadan önce, RenCa hücrelerinde uygulanmak üzere Everolimus ilacinin bu hücrelerin canliligina etkisi WST-l yöntemi ile 25418.62 arastirilmistir. Farkli konsantrasyonlarda hazirlanan Everolimus,un (l, 5 ve lOuM) RenCa hücreleri üzerinde 48 saat muamele sonrasinda toksik etkiye yol açtigi tespit edilmistir (Sekil 12). Bu deneyler yabanil RenCa hücrelerinin insanlarda olusan Everolimus”a dirençli böbrek tümörü olusturamayacagini göstermistir. Bu problemi asmak için hücre kültürü ortaminda Everolimus,a dirençli bir RenCa hücre soyu gelistirilmesi geregi dogmustur. Bu neden ile in vi'vo çalismalara baslamadan önce Everolimus ilacina hassasiyet gösteren RenCa hücreleri öncelikle Everolimus,a karsi dirençli hale getirilmistir. Sekil 13”da, farkli konsantrasyonlarda hazirlanan Everolimuslun (l, 5 ve lOuM) üç günün sonunda RenCa hücre canliliginda herhangi bir degisime yol açmadigi gösterilmistir.
Everolimus dirençli bu RenCa (erRenCa) böbrek kanseri hücreleri, kanser hücre hatti olarak hayvanlarda böbrek kanseri tümör modelini olusturmak için kullanilmislardir. Bu amaçla hücreler Balb/c farelerin sirt bölgesine subkutan olarak enjekte edilmislerdir. Enjeksiyonu takip eden dördüncü günün sonunda 2mg/kg Everolimus ve 75mg/kg ABT-737 ilaç kompozisyonu gün asiri olmak üzere hayvanlarin karin içine uygulanmistir. ll enjeksiyon sonunda deney sonlandirilmistir. Ilaç muamelesine maruz kalmayan kontrol grubundaki sekiz hayvanda tümör olusumu gözlemlenmistir (Sekil l4a). Kontrol hayvanlarina kiyasla sadece Everolimus ile muamele edilen hayvanlarin sekizinden dördünde tümör olusumu gözlemlenirken (Sekil 14b), ABT-737 ile muamele edilen hayvanlarin sekizinden üçünde tümör olustugu tespit edilmistir (Sekil 14c). Ilaç kompozisyonu ile tedavi edilen hayvan grubunda ise sekiz hayvanin hiçbirinde tümör olusumu gözlemlenmemistir (Sekil 14d). Everolimus,a direnç gelistirmek için hücreler mTOR yolaklarini inaktive ederek sag kalimda Bcl-2 yolagina kullanmaya baslarlar. Sag kalim yolagi Bcl-2 anti-apoptotik proteinlerinin, ABT- 737 ilaci ile bloke edilmesi ile de kanser hücreleri ölüme giderler.
Deney sonunda her bir gruptaki hayvandan timus, kalp, mide, bagirsak, böbrek, dalak, testis, akciger, karaciger ve beyin alinarak patolojik incelemeye 25418.62 gönderilmistir. Patolojik inceleme sirasinda ilaç tedavisinin izole edilen dokular üzerinde herhangi bir toksik etki yaratip yaratmadigi tespit edilirken, ayni zamanda bu dokularda metastatik bir odagin var olup olmadigina bakilmistir.
Yukarida bahsi geçen organlarda patolojik inceleme sonrasinda herhangi bir Hayvanlarda olusan tümör dokusunun patolojik incelenmesi sonucunda bu tümörlerin böbrek hücreli karsinom oldugu belirlenmistir. Hayvanlarda olusan tümörlerde nekroz adi verilen doku ölümü olgusu tespit edilmistir (Tablo 1, 2, 3 ve 4). Kanser dokusunda nekroz; patolojik olaylar sonucunda (enfeksiyon, kanser veya enflamasyon gibi) tetiklenir ve tümörde özellikle vasküler destek yetersiz kaldiginda olusur. Bu duruma bagli olarak nekroz hücre bütünlügünün kimyasal ve yapisal olarak bozulmasi sonucunda görülen bir ölüm seklidir. Böbrek hücreli karsinoma için dört tane sirali derecelendirme sistemi WHO/ISUP (World Health Organization/International Society of Urological Pathology) tarafindan önerilmistir. Nükleolar belirginlige göre tümörler 1-3 arasinda derecelendirilir.
Dördüncü derece ise belirgin nükleer pleomorfizm (bir hücrenin birkaç degisik sekil göstermesi), tümör dev hücreleri ve/veya sarkomatoid (bag dokusunda olusan kötü huylu ura benzeyen) farklilasma varligina göre belirlenmektedir. Bu baglamda ilaç tedavisi verilmeyen hayvanlarda en yüksek derece olan 4 dereceli tümörler gözlemlenirken Everolimus ve ABT-737 monoterapisi alan farelerde olusan tümörlerin farkli derecelerde oldugu tespit edilmistir. Ayrica hayvanlardan alinan organlardan olan timüs, kalp, mide, bagirsak, böbrek, dalak, testis, akciger, karaciger ve beyinde metastatik tümör bulgusuna rastlanmamistir.
Tablo 1: Kontrol grubu hayvanlarindan alinan tümörlerin patolojik inceleme sonuçlaridir.
Kontrol Tümör Derece Nekroz Hl Böbrek hücreli karsinom 4 Var H2 Böbrek hücreli karsinom 4 Var 25418.62 H3 Böbrek hücreli karsinom 4 Var H4 Böbrek hücreli karsinom 4 Var H5 Böbrek hücreli karsinom 4 Var H6 Böbrek hücreli karsinom 4 Var H7 Böbrek hücreli karsinom 4 Var HS Böbrek hücreli karsinom 4 Var Tablo 2: Everolimus grubu hayvanlarindan alinan tümörlerin patolojik inceleme sonuçlaridir.
Everolimus Tümör Derece N ekroz Hl Böbrek hücreli karsinom 4 Var H2 Tümör yok - Yok H3 Tümör yok - Yok H4 Tümör yok - Yok H5 Böbrek hücreli karsinom 4 Yok H6 Böbrek hücreli karsinom 2 Yok H7 Tümör yok - Yok H8 Böbrek hücreli karsinom 4 Yok Tablo 3: ABT-737 grubu hayvanlarindan alinan tümörlerin patolojik inceleme sonuçlaridir.
ABT-737 Tümör Derece Nekroz Hl Böbrek hücreli karsinom 4 Yok H2 Böbrek hücreli karsinom 4 Yok H3 Tümör yok - Yok H4 Tümör yok - Yok H5 Tümör yok - Yok H6 Tümör yok - Yok H7 Tümör yok - Yok 25418.62 Tablo 4: Kombinasyon grubu hayvanlarindan alinan tümörlerin patolojik inceleme sonuçlaridir.
Kombinasyon Tümör Derece Nekroz Hl Tümör yok - Yok H2 Tümör yok - Yok H3 Tümör yok - Yok H4 Tümör yok - Yok H5 Tümör yok - Yok H6 Tümör yok - Yok H7 Tümör yok - Yok H8 Tümör yok - Yok Yukarida bahsi geçen deney sonuçlarimiza ek olarak ilaç kompozisyonunun saglikli insan embriyonik böbrek (HEK293) hücrelerinde herhangi bir toksik etkiye yol açip açmadigi hücre canlilik testi ile incelenmistir. Kontrol hücreleri ile kiyaslandiginda, 24 ve 48 saat süresince HEK293 hücrelerine uygulanan luM Everolimus ajani sitotoksik etki göstermezken, 72 saat süresince uygulandiginda hücre canliliginda sadece %50 oraninda düsüse sebebiyet vermistir (Sekil 15).
Everolimus ajanina kiyasla, ABT-737°nin saglikli böbrek hücrelerinde canliligi etkilemedigi görülmüstür. Öyle ki, uygulamanin üçüncü gününde dahi 5uM ABT- 737 ajani hücre canliliginda herhangi bir düsüse yol açmazken, hücreler çogalmaya devam etmislerdir. Monoterapilere ek olarak ilaç kompozisyonu 24, 48 ve 72 saatin sonunda hücre canliliginda anlamli bir düsüse yol açmamistir.
Bulus, böbrek hücreli karsinom tedavisinde Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonunun uygulanabilecegini göstermektedir. 25418.62 Bulusun Uygulanmasi Hedefe yönelik ilaçlardan olan Everolimus, rapalog direnci gelistiren BHK hastalarinda sagkalim potansiyelini artirmak ve BHK için yeni bir tedavi yöntemi gelistirmek üzere bulus kapsaminda Bcl-2 inhibitörlerinden olan ABT-737 ile birlikte kullanilmistir.
Yukarida sunulan sonuçlarin isiginda ABT-737,nin tek basina veya Everolimus ile birlikte uygulandiginda BHK hücre hatlarinda hücre ölümüne yol açtigi gözlemlenmistir. Ayni zamanda ABT-737 monoterapi veya ABT-737°nin Everolimus ile kombinasyonunun hayvanlarda tümör olusumunu engellendiginin kanitlanmasi, bu ilacin BHK tedavisinde çare olabilecegini göstermektedir. Bu bulgularin isiginda rapalog direnci gösteren BHK tedavisinde kullanilmak üzere ABT- ve diger Bcl-2 inhibitörlerinin tek basina veya günde bir kez 10 mg dozunda kullanilan Everolimus ile birlikte uygulanmasinin patentlenmesi talep edilmektedir.
Yetiskinlerdeki malignant tümörlerin %2-35ünü olusturan Böbrek hücreli karsinoma (BHK) böbrekte görülen kanser türleri arasinda en sik rastlanan (%85) malignant tümördür ve %50 oraninda bir mortaliteye sahiptir. BHK tümörlerinin aktive olarak PI3K-AKT-mTOR yolagi sagkalim mekanizmasini harekete geçmesine ve bu sebeple tümörlerin yogun damarlasma ve metastaz özelligi kazanmasina sebebiyet vermektedir. Günümüzde metastatik BHK tedavisinde kullanilan ilaçlardan biri olan Everolimus bu kinaz yolagini hedef alarak hücre büyüme/sagkalimini inhibe eder. Ancak bu ilaçlarla yapilan kemoterapötik tedaviler ileri evre yada metastatik BHK,ne sahip hastalarin Ömürlerini sadece uzatabilmekte hastaligi tedavi ederek ölüm oranini azaltamamaktadir. Metastatik BHK tedavisinde istenilen basarinin elde edilememesinin sebeplerinden bir tanesi tümörlerin kemoterapötik tedaviye direnç göstermesidir. Literatürde BHK,da görülen kemoterapi ilaç direnci anti-apoptotik protein Bol-2 anlatiminin yüksek olmasi ile iliskilendirilmistir. Bu bilgilerin isiginda patent basvurusuna konu olan 25418.62 ve TÜBITAK (1148332) destekli bu çalismada Everolimus ilaç direnci gelistiren BHK tümörlerinde Bcl-2 anti-apoptotik inhibitörü ABT-737 ile kombine tedavinin BHK tedavisinde basarisi test edilmistir. Bu baglamda Everolimus direnci gösteren ve Bel-2 proteinini yüksek ifade eden BHK hücre hatlarinda Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonunun hücre sagkalimi ve ölümü üzerine etkisi in vitro ve in vi'vo deneyler ile gösterilmis ve ilaç kompozisyonunun BHK üzerindeki etki mekanizmasi moleküler açidan incelenmistir. ABT-737,nin BHK tedavisi için kullanildigi herhangi bir preklinik ya da in vitro çalisma bulunmamaktadir. Rapalog direnci gösteren BHK tedavisinde kullanilmak üzere ABT- ve diger Bcl-2 inhibitörlerinin tek basina veya günde bir kez 10 mg dozunda kullanilan Everolimus ile birlikte uygulanmasinin patentlenmesi talep edilmektedir.
Bulus, günümüzde malignant tümörlerin %2-3`ünü olusturan metastatik Böbrek hücreli karsinoma (BHK) tedavisinde rapalog direnci gelistiren BHK tümörlerine yönelik olarak Bcl-2 anti-apoptotik inhibitörü ABT-737 ile kombine edilmesi ile gerçeklestirilen bir kemoterapik ilaç kompozisyonu ile ilgilidir. Olusturulan bu kompozisyonla tedavinin BHK tedavisinde basarisi bulus kapsaminda test edilmistir. Bu baglamda rapalog direnci gösteren ve Bol-2 proteinini yüksek ifade eden BHK hücre hatlarinda Everolimus ve ABT-737 ilaç kompozisyonunun hücre sagkalimi ve ölümü üzerine etkisi in vitro ve in vi'vo deneyler ile gösterilmis ve ilaç kompozisyonunun BHK üzerindeki etki mekanizmasi moleküler açidan incelenmistir. Rapalog direnci gösteren BHK tedavisinde kullanilmak üzere ABT- ve diger Bel-2 inhibitörlerinin tek basina veya günde bir kez 10 mg dozunda kullanilan Everolimus ile birlikte uygulanmasi bulus kapsaminda yer almaktadir. 25418.62 REFERANSLAR Ferlay, J., Skin, H.R., Bray, F. 2010. “Estimates of worldwide burden Yamamoto, Y., Koma, H., Hiramatsu, H., Abe, M., Murakami, K., Ohya, A., Yagami, T. 2014. “Treatment of etoposide combined With l5-deoxy-A12,14-prostaglandin J 2 exerted synergistic antitumor effects against renal cell carcinoma via peroxisome proliferator-activated receptor-y-independent pathway”, Mol Clin Oncol, 2, 292-6 Calvo, E., Grünwald, V., Belmunt, J. 2014. “Contraversies in renal cell carcinoma: Treatment Choice after progression on vascular endothelial Gnarra, J.R., Tory, K., Weng, Y., Schmidt, L., Wei, M.H., Li, H., Latif, F., Liu, S., Chen, F., Duh, F.M., et al. 1994 “Mutations of the VHL tumour suppressor gene in renal carcinoma”, Nat Genet., 7(1), 85-90.
Sato, T., Umetsu, A., Tamanoi, F. 2008. “Characterization of the Rheb- mTOR signaling pathway in mammalian cells: constitutive active mutants of Rheb and mTOR”, Methods Enzymol., 438, 307-20 Banumathy, G., Cairns, P. 2010. “Signaling pathways in renal cell carcinoma”, Cancer Biol Ther., 10(7), 658-64 Motzer, R., Escudier, B., Oudard, S. 2008. “Efficacy of everolimus in advanced renal cell carcinoma: a double-blind, randomized, placebo- Juengel, E., Engler, J., Natsheh, I., Jones, J., Mickuckyte, A., Hudak, L., Jonas, D., Blaheta, R.A. 2009. “Combining the receptor tyrosine 25418.62 kinase inhibitor AEE788 and the mammalian target of rapamycin (mTOR) inhibitor RAD001 strongly inhibits adhesion and growth of renal cell carcinoma cells”, BMC Cancer, 9, 161 Brown, E.J., Albers, M.W., Shin, T.B., Ichikawa, K., Keith, C.T., Lane, W.S., and Schreiber, S.L. 1994. “A mammalian protein targeted by Gl- arresting rapamycin-receptor complex”, Nature 369, 756-758 Oh, W.J., Jacinto, E. 2011. “mTOR complex 2 signaling and Laplante M and Sabatini DM. 2012. “mTOR signaling in growth Santoni, M., Pantano, F., Amantini, C., Nabissi, M., Conti, A., Burattini, L., Zoccoli, A., Berardi, R., Santoni, G., Tonini, G., Santini, D., Cascinu, S. 2014. “Emerging strategies to overcome the resistance to current mTOR inhibitors in renal cell carcinoma”, Biochim Biophys Cory, S., Adams, J .M. 2005. “Killing cancer cells by flipping the Bcl- 2/Bax switch”, Cancer Cell, 8(1), 5-6 Bajwa, N., Liao, C., Nikolovska-Coleska, Z. 2012. “Inhibitors of the anti-apoptotic Bol-2 proteins: a patent review”, Expert Opin Ther Pat. 22( l ), 37-55.
Adams, J.M., Cory S. 2007. “The Bcl-2 apoptotic switch in cancer development and therapy”, Oncogene, 26(9), 1324-37. 25418.62 Azmi, A.S., Mohammad, R.M. 2009. “Non-peptidic small molecule inhibitors against Bel-2 for cancer therapy”, J Cell Physiol., 218(l),l3- Labi, V., Grespi, F., Baumgartner, F., Villunger, A. 2008. “Targeting the Bcl-2-regulated apoptosis pathway by BH3 mimetics: a breakthrough in anticancer therapy?”, Cell Death Differ., 15(6), 977-87.
Muchmore, S.W., Sattler, M., Liang, H., Meadows, R.P., Harlan, J .E., Yoon, H.S., Nettesheim, D., Chang, B.S., Thompson, C.B., Wong, S.L., Ng, S.L., Fesik, S.W. 1996. “X-ray and NMR structure of human Bcl- Cory, S., Adams, J.M. 2002. “The Bc12 family: regulators of the cellular life-or-death switch”, Nat Rev Cancer, 2(9), 647-56 Konopleva, M., Contractor, R., Tsao, T., Samudio, I., Ruvolo, P.P., Kitada, S. 2006. “Mechanisms of apoptosis sensitivity and resistance to the BH3 mimetic ABT-737 in acute myeloid leukemia”, Cancer Cell, , 375-388.
Pellecchia, M., Reed, J.C.2004. “Inhibition of anti-apoptotic Bel-2 family proteins bynatural polyphenols: new avenues for cancer chemoprevention and chemotherapy”, Curr Pharm Des., 10(12), 1387- Vogler, M., Dinsdale, D., Dyer, M.J., Cohen, G.M. 2009. “Bel-2 inhibitors: small molecules With a big impact on cancer therapy”, Cell Death Differ., 16(3), 360-7. 25418.62 Tomita, Y., Bilim, V., Kawasaki, T., Takahashi, K., Okan, I., Magnusson, K.P., Wiman, K.G. 1996. “Frequent expression of Bol-2 in renal-cell carcinomas carrying wild-type p53”, Int J Cancer.
Zheng, L., Yang, W., Zhang, C., Ding, W.J., Zhu, H., Lin, N.M., Wu, H.H., He, Q.J., Yang, B. 2011. “GDC-0941 sensitizes breast cancer to ABT -737 in vitro and in vivo through promoting the degradation of Mcl-l”, Cancer Lett., 309(1), 27-36.
Zall, H., Weber, A., Besch, R., Zantl, N., Hacker, G. 2010.
ABT-737 by a mechanism involving the Noxa-dependent inactivation of MCl-l or A1”, Mol Cancer, 9, 164.
Tse C., Shoemaker A.R., Adickes J. Ve digerleri 2008. “ABT-263: a potent and orally bioavailable Bel-2 family inhibitor,” Cancer Research, Wilson W.H., O'Connor O.A., Czuczman M.S.ve digerleri 2010. malignancies: a phase l dose-escalation study of safety, pharmacokinetics, pharmacodynamics, and antitu- mour activity.” Lancet Oncol., 11:1149-59.
Roberts A.W., Seymour J.F., Brown J.R. ve digerleri 2012. inhibition: results of a phase I study of navitoclax in patients With relapsed or refractory disease”, J Clin Oncol., 30:488-96.
Gandhi, L., Camidge D.R., de Oliveira, M.R. ve digerleri 2011. “Phase 25418.62 patients with small-cell lung cancer and other solid tumors,” Journal of Clinical Oncology, 29, 909-916.
Rudin C.M., Hann C.L., Garon E.B. ve digerleri 2012 “Phase II study of single-agent navitoclax (ABT-263) and biomarker correlates in patients with relapsed small cell lung cancer,” Clinical Cancer Gupta, K., Miller, J .D., Li, J 2., Russell, M.W., Charbonneau, C. 2008. carcinoma (mRCC): a literature review." Cancer Treat Rev, 34(3), 193- Ljungberg, B., Cowan, N.C., Hanbury, D.C., Hora, M., Kuczyk, M.A., Merseburger, A.S., Patard, J .J ., Mulders, P.F., Sinescu, I.C. 2010.
Escudier, B., Eisen, T., Stadler, W.M., Szczylik, C., Oudard, S., Siebels, M., Negrier, S., Chevreau, C., Solska, E., Desai, A.A., Rolland, F., Demkow, T., Hutson, T.E., Gore, M., Freeman, S., Schwartz, B., Shan, M., Simantov, R., Bukowski, R.M. 2007. “Sorafenib in advanced clear-cell renal-cell carcinoma”, N Eng] J Med., 356(2), 125-34.
Erratum in: N Eng] J Med.,357(2), 203.
Murphy, G.P., Hrushesky, W.J. 1973 “A murine renal cell carcinoma”, J Natl Cancer Inst., 50(4), 1013-25.
Hillman, G.G., Droz, J.P., Haas, GF. 1994. “Experimental animal models for the study of therapeutic approaches in renal cell carcinoma”, 25418.62 Corrano, L., Korsmeyer, SJ. 2003. “Mechanisms of cytochrome c release by proapoptotic BCL-2 family members”, Biochem Biophys Res Commun., 304(3), 437-44.
Bratton, S.B., Salvesen, GS. 2010. “Regulation of the Apaf-l-caspase- Ma D, Bai X, Zou H, Lai Y, Jiang Y. 2010. “Rheb GTPase controls apoptosis by regulating interaction of FKBP38 with Bel-2 and Bol-XL”, Holz, M.K, Ballif, B.A., Gygi, S.P., Blenis J. 2005. “mTOR and SöKl Mediate Assembly of the Translation Preinitiation Complex through Dynamic Protein Interchange and Ordered Phosphorylation Events”, Rosner, M. and Hengstschlâger, M. 2010. “Evidence for cell cycle- dependent, rapamycin-resistant phosphorylation of ribosomal protein 18° ' A-498-Ever0limus

Claims (1)

  1. ISTEMLER . ABT-737 ve/veya ABT-737,nin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263) çözeltisi içeren bir ilaç kompozisyonunun böbrek kanseri tedavisi için kullanilmasi. . Everolimus çözeltisi içeren Istem l,deki gibi bir ilaç kompozisyonunun böbrek kanseri tedavisi için Istem l,deki gibi kullanilmasi. . Istem l,deki gibi ABT-737 ve/veya ABT-737inin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263) çözeltisinin rapalog direnci gösteren ileri böbrek kanseri tedavisi için kullanilmasi. . Istem ?deki gibi ABT-737 ve/veya ABT-737 analogu Navitoclax (ABT- 263) çözeltisi ve Everolimus çözeltisinin birlikte, rapalog direnci gösteren ileri böbrek kanseri tedavisi için kullanilmasi. . Yukaridaki istemlerden herhangi birindeki gibi, böbrek hücreli karsinoma (BHK) tedavisinde kullanilan ABT-737 ve/veya ABT-737 analogu Navitoclax (ABT-263) çözeltisinin olusturulma yöntemi olup, - 10 mg ABT-737 ve/veya ABT-737inin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263),nin 1,229m1 DMSO içerisinde çözülmesiyle (8,14 mg/ml) konsantrasyonu 10 mM olan Everolimus stock çözeltisinin hazirlanmasi, - in vi'v0 sartlar için, ABT-737 ve/veya ABT-737°nin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263) stok konsantrasyonundan alinmis örnegin 75mg/kg olacak sekilde ilacin PBS (Phosphate-buffered saline) içerisinde seyreltilmesi, - ABT-737 ve/veya ABT-737lnin analogu olan ve oral yolla alinan Navitoclax (ABT-263) çözeltisinin hazirlanmasi adimlarini içermektedir. 6. Istem 2 veya 4”deki gibi, böbrek hücreli karsinoma (BHK) tedavisinde kullanilan Everolimus çözeltisinin olusturulma yöntemi olup, - lOmg liyofilize Everolimus içerisinde çözülmesiyle (9,6 mg/ml) konsantrasyonu 10 mM olan Everolimus stock çözeltisinin hazirlanmasi, - in vi'vo sartlar için, Everolimus stok konsantrasyonundan alinmis örnegin 2mg/kg olacak sekilde ilacin PBS (Phosphate-buffered saline) içerisinde seyreltilmesi, - Everolimus çözeltisinin hazirlanmasi adimlarini içermektedir.
TR2017/03149A 2017-03-01 2017-03-01 Kemoterapi̇k i̇laç kompozi̇syonu TR201703149A2 (tr)

Priority Applications (4)

Application Number Priority Date Filing Date Title
TR2017/03149A TR201703149A2 (tr) 2017-03-01 2017-03-01 Kemoterapi̇k i̇laç kompozi̇syonu
EP18855220.2A EP3589372A4 (en) 2017-03-01 2018-03-01 COMPOSITION OF CHEMOTHERAPEUTIC DRUG
US16/490,085 US10918644B2 (en) 2017-03-01 2018-03-01 Chemotherapeutic drug composition
PCT/TR2018/050073 WO2019054966A2 (en) 2017-03-01 2018-03-01 CHEMOTHERAPEUTIC DRUG COMPOSITION

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
TR2017/03149A TR201703149A2 (tr) 2017-03-01 2017-03-01 Kemoterapi̇k i̇laç kompozi̇syonu

Publications (1)

Publication Number Publication Date
TR201703149A2 true TR201703149A2 (tr) 2018-09-21

Family

ID=65722990

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
TR2017/03149A TR201703149A2 (tr) 2017-03-01 2017-03-01 Kemoterapi̇k i̇laç kompozi̇syonu

Country Status (4)

Country Link
US (1) US10918644B2 (tr)
EP (1) EP3589372A4 (tr)
TR (1) TR201703149A2 (tr)
WO (1) WO2019054966A2 (tr)

Families Citing this family (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US11285159B2 (en) 2019-11-05 2022-03-29 Abbvie Inc. Dosing regimens for use in treating myelofibrosis and MPN-related disorders with navitoclax

Family Cites Families (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US20090098118A1 (en) * 2007-10-15 2009-04-16 Thomas Friess Combination therapy of a type ii anti-cd20 antibody with an anti-bcl-2 active agent
US20100280031A1 (en) * 2009-04-30 2010-11-04 Paul David Lipid formulation of apoptosis promoter
NZ598461A (en) * 2009-09-20 2013-12-20 Abbvie Inc Abt-263 crystalline forms and solvates for use in treating bcl-2 protein related diseases
CA2780177A1 (en) 2009-12-22 2011-06-30 Abbott Laboratories Abt-263 capsule
WO2011133668A2 (en) * 2010-04-20 2011-10-27 President And Fellows Of Harvard College Methods and compositions for the treatment of cancer
US20120077837A1 (en) * 2010-09-24 2012-03-29 Eisai R&D Management Co., Ltd. Anti-tumor agent
KR101456754B1 (ko) 2012-12-07 2014-10-31 계명대학교 산학협력단 Abt-737 및 카페스톨을 유효성분으로 포함하는 암의 예방 또는 치료용 약학 조성물
US20170202782A1 (en) * 2014-04-06 2017-07-20 Abraxis Bioscience, Llc Combination therapy comprising nanoparticles of a taxane and albumin with abt-263 in methods for treating cancer
US20180021259A1 (en) * 2015-02-10 2018-01-25 Memorial Sloan Kettering Cancer Center Dye-stabilized nanoparticles and methods of their manufacture and therapeutic use
US9717745B2 (en) * 2015-03-19 2017-08-01 Zhejiang DTRM Biopharma Co. Ltd. Pharmaceutical compositions and their use for treatment of cancer and autoimmune diseases

Also Published As

Publication number Publication date
US10918644B2 (en) 2021-02-16
WO2019054966A3 (en) 2019-05-09
EP3589372A4 (en) 2021-01-20
US20200061075A1 (en) 2020-02-27
WO2019054966A2 (en) 2019-03-21
EP3589372A2 (en) 2020-01-08

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Nawrocki et al. The proteasome inhibitor bortezomib enhances the activity of docetaxel in orthotopic human pancreatic tumor xenografts
Rattan et al. Metformin suppresses ovarian cancer growth and metastasis with enhancement of cisplatin cytotoxicity in vivo
Santoni et al. Emerging strategies to overcome the resistance to current mTOR inhibitors in renal cell carcinoma
CA2955384C (en) Treatment of cancer with a combination of radiation, cerium oxide nanoparticles, and a chemotherapeutic agent
Ewald et al. Dual Inhibition of PI3K-AKT-mTOR-and RAF-MEK-ERK-signaling is synergistic in cholangiocarcinoma and reverses acquired resistance to MEK-inhibitors
Mukhopadhyay et al. Recent progress of autophagy signaling in tumor microenvironment and its targeting for possible cancer therapeutics
Freeman et al. Effect of perioperative lidocaine and cisplatin on metastasis in a murine model of breast cancer surgery
Du et al. Vascular tumors have increased p70 S6-kinase activation and are inhibited by topical rapamycin
Lee et al. Growth inhibitory and anti-tumour activities of OSU-03012, a novel PDK-1 inhibitor, on vestibular schwannoma and malignant schwannoma cells
Almahariq et al. Inhibition of colony-stimulating factor-1 receptor enhances the efficacy of radiotherapy and reduces immune suppression in glioblastoma
Wei et al. Obatoclax and LY3009120 efficiently overcome vemurafenib resistance in differentiated thyroid cancer
Zhou et al. Platycodin D induces tumor growth arrest by activating FOXO3a expression in prostate cancer in vitro and in vivo
WO2015179436A1 (en) Inflammation therapy using mekk3 inhibitors or blocking peptides
Margue et al. Kinase inhibitor library screening identifies synergistic drug combinations effective in sensitive and resistant melanoma cells
Cho et al. The molecular chaperone heat shock protein 70 controls liver cancer initiation and progression by regulating adaptive DNA damage and mitogen-activated protein kinase/extracellular signal-regulated kinase signaling pathways
US20220211690A1 (en) Methods for treating pten-mutant tumors
Squillace et al. Synergistic activity of the mTOR inhibitor ridaforolimus and the antiandrogen bicalutamide in prostate cancer models
Wang et al. Inhibition of insulin‐like growth factor 1 receptor enhances the efficacy of sorafenib in inhibiting hepatocellular carcinoma cell growth and survival
Winski et al. MEK162 (ARRY-162), a novel MEK 1/2 inhibitor, inhibits tumor growth regardless of KRas/Raf pathway mutations
Dodhiawala et al. TPL2 enforces RAS-induced inflammatory signaling and is activated by point mutations
Ma et al. Benzyl isothiocyanate inhibits human brain glioblastoma multiforme GBM 8401 cell xenograft tumor in nude mice in vivo
May et al. Co-targeting PI3K, mTOR, and IGF1R with small molecule inhibitors for treating undifferentiated pleomorphic sarcoma
Shi et al. Gossypin induces G2/M arrest in human malignant glioma U251 cells by the activation of Chk1/Cdc25C pathway
Liu et al. Ethyl gallate as a novel ERK1/2 inhibitor suppresses patient‐derived esophageal tumor growth
Zhang et al. Concomitant targeting of FLT3 and BTK overcomes FLT3 inhibitor resistance in acute myeloid leukemia through the inhibition of autophagy