Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych antracenu, zwlaszcza pochodnych 1, 8,9-trójhydroksyantracenu o wlasciwosciach leczniczych. 1,8,9-trójhydroksyantracen, którego odmiana tautomeryczna w postaci l,6-dwuhydroksy-9-antronu jest po¬ wszechnie znana jako „ditranol" (patrz the British Pharmaceutical Codex, 1968) znajduje szerokie zastosowanie, zwlaszcza do leczenia chorób skórnych, takich jak luszczyca. Dotyczy to równiez l,8,9-trójhydroksy-3-mety- lo-antracenu, powszechnie znanego jako „chryzarobina" opisanego w wykazie Merck'a jako mieszanina l,8,9-trójhydroksy-3-metylo-antracenu i jego tautomerycznej odmiany l,8-dwuhydroksy-3-metylo -9-antronu.Jednakze stosowanie ditranolu lub chryzarobiny powodowalo wystepowanie skutków ubocznych miedzy innymi powstawanie bolesnych plam i podraznienia skóry.Stwierdzono, ze pewne pochodne tych zwiazków typu estrowego nie posiadaja, lub na ogól nie posiadaja wlasciwosci wywolywania plam i podraznien, zachowujac przy tym wymagana aktywnosc farmakologiczna.Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania nowych podstawionych estrów 1,8,9-trójhydroksyantraceno- wych.Estry te moga byc jedno-, dwu lub trój- (podstawionymi benzoiloksy) antracenami, a czasteczka antracenu moze tez byc podstawiona zwlaszcza grupa metylowa w pozycji 3.Wedlug wynalazku sposób wytwarzania nowych pochodnych antracenu o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru lub grupe benzoilowa podstawiona podstawnikami X i Y, jednak co najmniej jeden R oznacza grupe benzoilowa podstawiona przez X i Y, przy czym X oznacza atom chlorowca, grupe hydroksylowa, nitrowa, alkilowa, alkoksylowa, aryloksylowa, trójfluoremetylowa lub podstawiona albo niepodstawiona grupe alkilokar- boksylowa albo arylokarboksylowa, a Y ma znaczenie podane dla symbolu X lub oznacza atom wodoru, a R1 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, polega na tym, ze 1,8,9-trójhydroksyantracen ewentualnie podsta¬ wiony rodnikiem metylowym poddaje sie reakcji z podstawionym kwasem benzoesowym lub jego pochodna, w obojetnym rozpuszczalniku, w obecnosci katalizatora, w atmosferze gazu obojetnego.Sposób wytwarzania 1,8,9-trójbenzyloksyantracen o wzorze 2, w którym X oznacza grupe hydroksylowa, podstawiona grupe alkilokarboksylowa lub arylokarboksylowa, a Y oznacza atom wodoru lub atom chlorowca,• 2 89681 grupe alkilowa, alkoksylowa, aryloksylowa lub trójfluorometylowa polega na tym, ze 1,8,9-trójhydroksyantracen poddaje sie reakcji z halogenkiem benzoilu w obojetnym aromatycznym rozpuszczalniku, w obecnosci zasadowe¬ go katalizatora, w atmosferze gazu obojetnego.Najwieksze zastosowanie maja zwiazki o wzorze 1, w którym kazdy R oznacza grupe benzoilowa podsta¬ wiona podstawnikiem X i Y, a R1 oznacza atom wodoru. Zwiazki te sa trójbenzoilowymi estrami ditranolu.W zwiazkach otrzymanych sposobem wedlug wynalazku w przypadku, gdy X lub Y oznacza atom chlorow¬ ca, jest nim korzystnie atom chloru, gdy X lub Y oznacza grupe alkilowa, jest nia korzystnie grupa o 1—4 atomach wegla, taka jak grupa metylowa, jezeli X lub Y oznacza grupe alkoksylowa, jest nia korzystnie grupa o 1 —4 atomach wegla, taka jak grupa metoksylowa, jezeli X lub Y oznacza grupe aryloksy, jest nia korzystnie grupa fenoksylowa, jezeli X lub Y oznacza grupe atkilokarboksylowa to reszta alkilowa korzystnie oznacza nizsza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, np. grupe metylowa, korzystnie grupa alkilokarboksylowa jest grupa metylokarboksylowa, podstawnikami grupy alkilokarboksylowej, moga byc, np. grupa arylowa, grupa hydroksy¬ lowa lub aminowa, jezeli X lub Y oznacza grupe arylokarboksylowa, to reszta arylowa oznacza korzystnie grupe fenylowa ewentualnie podstawiona np. co najmniej jednym atomem chlorowca lub grupami: hydroksylowa, aminowa lub alkilowa. ¦ Podstawniki X i Y moga znajdowac sie w kazdej pozycji w pierscieniu fenylowym grupy benzoilowej. « Zwiazkami o szczególnie cennych wlasciwosciach farmakologicznych otrzymanymi sposobem wedlug wynalazku sa: 1,8,9-trój(2-hydroksybenzoiloksy)antracen(trójsalicyloiloditranol) i l,8,9-trój(2-acetoksybenzoiloksy)antracen(trój-2-acetoksybenzoiloditranol).Innymi zwiazkami o cennych wlasciwosciach farmakologicznych otrzymanymi sposobem wedlug wynalaz¬ ku sa: 1,8,9-trój(4-chlorobenzoliloksy)antracen 1,8,9-trój(3-chlorobenzoiloksy)antracen 1,8,9—trój(2-chlorobenzoiloksy)antracen l,8,9-trój(4-metylobenzoiloksy)antracen l,8,9-trój(3-metylobenzoiloksy)antracen 1,8,9-trój(4-nitrobenzoiloksy)antracen 2,9,9-trój(3-nitrobenzoiloksy)antracen l,8,9-trój(4-metoksybenzoiloksy)antracen 1,8,9-trój(4-hydroksybenzoiloksy)antracen 1,8,9-trój(2-hydroksybenzoiloksy)antracen l,8,9-trój(2-hydroksybenzoiloksy)-8-metyloantracen • oraz jedno i dwu(2-acetoksybenzoilowe)estry kwasu 1,8,9- trójhydroksyantracenowego. • Zwiazki wytworzone sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie metodami stosowanymi przy estryfikacji fenoli. Na ogól zwiazki te otrzymuje sie na drodze reakcji 1,8,9-trójhydroksyantracenu z podstawionym kwasem benzoesowym lub jego aktywna pochodna w obojetnym rozpuszczalniku, w obecnosci katalizatora, w atmosferze gazu obojetnego.Jako pochodna benzoilowa stosuje sie halogenek benzoilu, zwlaszcza podstawiony chlorek benzoilu, przy ' czym reakcje prowadzi sie w obecnosci zasadowego katalizatora, w przypadku innych pochodnych, np. bezwod¬ ników mozna stosowac inny katalizator.W celu otrzymania trójestru stosuje sie pochodna benzoilowa w nadmiarze 3 równowazników molowych, co najmniej w ilosci 1,25 równowaznika molowego korzystnie 3,75 równowaznika molowego, przewaznie jednak stosuje sie wiekszy nadmiar w celu unikniecia strat przy zachowaniu reakcji ubocznych. W przypadku otrzymy¬ wania mono- lub dwu- estrów pochodna benzoilowa stosuje sie w ilosci stechiometrycznej, to jest stosuje sie w przyblizeniu jeden lub dwa równowazniki molowe. Nieuniknione jest w tym przypadku otrzymanie mieszaniny produktów w sklad której wchodza nieprzereagowany produkt wyjsciowy, monoester, dwuester i trójester. Naj¬ korzystniej stosuje sie okolo 2 równowazniki molowe halogenku benzoilu.Jako obojetny rozpuszczalnik stosuje sie weglowodór aromatyczny taki jak benzen, toluen lub ksylen (ostatnie dwa sa szczególnie korzystne) ewentualnie stosuje sie ester alkilowy kwasu tluszczowego, np. octan etylu lub korzystnie octan izopropylu.Korzystnie stosuje aie katalizator zasadowy o umiarkowanej mocy. Jako odpowiedni katalizator stosuje sie zasade azotowa, zwlaszcza zwiazki heterocykliczne, takie jak pirydyna i trzeciorzedowe aminy, takie jak trójme- tyloamina lub trójetyloamina. -89681 3 W celu zapobiezenia powstawaniu produktów ubocznych utleniania reakcje nalezy prowadzic w atmosferze gazu obojetnego. Jako odpowiedni gaz stosuje sie azot. Jednakze mozna stosowac równiez inne gazy obojetne, np. argon.Szybkosc reakcji zalezy od temperatury. Korzystnie reakcje przeprowadza sie w temperaturze od pokojo¬ wej w zakresie 15—60°C; ponizej tej temperatury reakcja przebiega bardzo wolno, powyzej zas wystepuje przewa¬ ga reakcji ubocznych, co wplywa niekorzystnie na czystosc produktu.Stwierdzono, ze pewne podstawione pochodne benzoiloksylowe mozna przeprowadzic, na drodze dalszych reakcji, winne podstawione pochodne benzoiloksylowe. W ten sposób mozna estryfikowac pochodne hydro- ksy-benzoiloksylowe, otrzymujac pochodne alkilokarboksy lub arylokarboksy-benzoiloksylowe, a pochodne alko- ksy- lub aryloksy-benzoiloksylowe, mozna dealkilowac lub dearylowac, otrzymujac pochodne hydroksy-benzoi- loksylowe, chociaz oczywiscie reakcje te musza byc przeprowadzane w warunkach, w których nie nastepuje przerwanie wiazan estru benzoilowego, wystepujacych juz w czasteczce. Np. taki zwiazek jak l,8,9-trój(2-meto- ksy-benzoiloksy)-antracen mozna dealkilowac otrzymujac l,8,9-trój(2-hydroksy-benzoiloksy)-antracen. W niektó¬ rych przypadkach powyzsza metoda otrzymywania wymienionego zwiazku jest korzystniejsza od metod opisa¬ nych wczesniej, poniewaz przejsciowy produkt 2-metoksy daje sie latwo krystalizowac i rekrystalizowac (i wów¬ czas mozna go z latwoscia oczyscic) co pozwala na otrzymanie ostatecznie czystszego zwiazku 2-hydroksylowe- go.Pozadane jest aby chlorek benzoilu byl bardzo czysty. Zanieczyszczenia nie tylko zmniejszaja ilosc produ¬ ktu reakcji wplywaja takze na powstawanie reakcji ubocznych, w wyniku których otrzymuje sie produkt bardzo zanieczyszczony. Zanieczyszczeniem, którego szczególnie nalezy unikac jest chlorek tionylu stosowany do wytwarzania chlorku benzoilu poniewaz tworzy kompleksy z zasadowym katalizatorem.Produkt otrzymany sposobem wedlug wynalazku mozna na ogól wyosabniac i oczyszczac metodami konwencjonalnymi. Wyosabnianie i oczyszczanie mozna przeprowadzic albo przez krystalizacje z odpowiedniego rozpuszczalnika, albo przez stracenie z roztworu benzyny lakowej lub weglowodorów, takich jak n-heksan.Odpowiednim rozpuszczalnikiem do krystalizacji jest mieszanina toluenu z dwumetyloformamidem w stosunku od 90:10 do 50:50, a odpowiednimi rozpuszcza]nikami do wyosobniania przez stracanie sa albo estry alifatyczne, takie jak octan izopropylu albo weglowodory aromatyczne takie jak benzen, toluen lub ksylen.Pochodne antracenu otrzymane w sposób wedlug wynalazku moga byc stosowane do leczenia stanów zapalnych skóry, zwlaszcza do leczenia luszczycy.Jednakze, zwiazki te, przed stosowaniem w lecznictwie, winny byc przetworzone w farmaceutyczny prepa¬ rat przez polaczenie z nosnikiem dopuszczalnym farmaceutycznie.Wybór odpowiedniego sposobu podawania oraz wlasciwego nosnika jest znany i stosowany w zwyklych recepturach farmaceutycznych.Preparaty zawierajace zwiazek wytworzony sposobem wedlug wynalazku nadaja sie przede wszystkim do stosowania zewnetrznego. Do wytwarzania ich stosuje sie nosniki stale lub ciekle, przy czym otrzymuje sie zasypki, masci, kremy plyny do zmywania, plyny osuszajaco-oczyszczajace do twarzy masci do nacierania, smarowidla lub pasty.Na ogól preparaty farmaceutyczne zawieraja 0,05—10% zwlaszcza 0,1—10% wagowych aktywnej pochod¬ nej antracenu.Najczesciej preparaty do stosowania zewnetrznego maja postac pasty lub kremu i moga zawierac inne skladniki terapeutyczne oprócz pochodnych antracenu.Do preparatów tego typu dodaje sie np. skladniki keratolityczne takie jak kwas salicylowy lub zwiazki kortikosteroidowe takie jak hydrokortizon.Ponizej przedstawiono sposoby otrzymywania róznych preparatów farmaceutycznych: 1. Sposób otrzymywania preparatu farmaceutycznego.Paste do stosowania zewnetrznego otrzymuje sie z trój(2-acetoksy-benzoilo) ditranolu. Ilosc odpowiadaja¬ ca 0,2 g ditranolu (tj. 0,64 g estru) miesza sie z 10 g pasty o nastepujacym skladzie wyrazonym w % wagowych.Tlenekcynku 24% Skrobia kukurydziana 24% Biala, miekka parafina 50% Kwas salicylowy 2% 2. Sposób otrzymywania preparatu farmaceutycznego.Preparat w postaci kremu zawierajacego wode otrzymuje sie przez zmieszanie nastepujacych skladników (% wagowe).Tlójacetoksybenzoiloditranol 1,26% Zemulgowana masc British Pharmacopea 30% chlorokrezol 0,1%4 89681 Woda oczyszczona dodana do uzupelnienia do 100% x) Stezenie molowe równowazne 0,4% ditranolu. 3. Sposób otrzymywania preparatu farmaceutycznego Inny preparat w postaci pasty parafinowej otrzymuje sie przez zmieszanie nastepujacych skladników (% wagowe) Trójacetoksybenzoiloditranol 1,26% Twardaparafina 5% Skrobia 50% ' Biala miekka parafina dodana do 100% Wyniki badan. Przygotowano równowartosciowe preparaty kremu i pasty zawierajace ditranol albo trójace¬ toksybenzoiloditranol. Kazdy preparat zawieral po 0,4% wagowych równowaznika molowego ditranolu. Kazda próbke kremu i pasty nakladano na kazdy z czterech materialów: welne, nylon, bawelne i jedwab — i wystawia¬ no na swiatlo dzienne w ciagu jednego tygodnia. Kazda próbke materialu prano w zwykly sposób z zastosowa¬ niem detergentów.Tkaniny traktowane ditranolem zabarwialy sie na brazowo natomiast tkaniny traktowane trójacetoksyben- zoiloditranolem nie bylypoplamione. / W kolejnej próbie z zastosowaniem trójsalicyloilu ditranolu wystepowalo nieznacznie wieksze plamienie w porównaniu z acetoksybenzoiloditranolem, ale znacznie mniejsze niz w przypadku ditranolu.Podane ponizej przyklady ilustruja sposób wedlug wynalazku.Przyklad I. Otrzymywanie l,8,9-trój(2-acetoksy-benzoiloksy) antracenu. 113 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 151,5 g trójetyloaminy i 1 litr izopropylu miesza sie w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. Nastepnie wciagu 45 minut wkrapla sie 400 g chlorku 2-acetoksybenzoilu, a otrzymana mieszanine miesza sie w ciagu nastepnych 30 minut i saczy. Przesacz dodaje sie powpli, energicznie mieszajac do 8 litrów eteru naftowego o temperaturze wrzenia 40°/6Ó°C. Wytracony osad starannie przemywa sie eterem naftowym o temperaturze wrzenia 40°/60°C i rozpuszcza w 1 litrze wrzacego octanu izopropylowego. " Roztwór traktuje sie weglem aktywnym, saczy przez warstwe „celitu" i oziebia. Zimny roztwór saczy sie i dodaje powoli, energicznie mieszajac, do 8 litrów esteru naftowego w temperaturze wrzenia 40°/60°C. Wytraco¬ ny osad (216 g) przekrystalizowuje sie w analogiczny sposób po raz drugi otrzymujac 1,8,9-trój(2-acetoksybenzo- iloksy) antracenu z wydajnoscia 158 g. (44%) o temperaturze topnienia 105°-120°C (rozklad).Dla uzyskania dobrej wydajnosci wazne sa nastepujace zasady: 1. Stracanie musi byc przeprowadzane powoli w celu unikniecia tworzenia sie oleistych grudek. 2. stracony osad musi byc dobrze przemyty eterem naftowym o temperaturze wrzenia 40°/60°C w celu zabezpieczanie przed samorzutnym rozkladem. 3. bardzo wazne jest dodawanie straconego osadu do wrzacego octanu izopropylowego w celu zabezpiecze¬ nia przed tworzeniem sie substancji smolistych.Przyklad II. Sposób otrzymywania 1,8,9-trój(2-acetoksybenzoiloksy)-antracenu. 120 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu ogrzewa sie w 1200g ksylenu i 300g pirydyny wciagu 10 minut do temperatury 60°C pod stalym strumieniem azotu. 675 g chlorku 2-acetoksy benzoilu (chlorku acetylosalicyloilu) wkrapla sie w ciagu 15 minut podczas energicznego mieszania, utrzymujac przez caly czas temperature 60°C. Po nastepnych 10 minutach ciemnozielony roztwór o temperaturze 60°C przelewa sie do duzego nadmiaru eteru naftowego (5 litrów o temperaturze wrzenia 40°/60°C) podczas energicznego mieszania. Wytraca sie zóltozielony osad.Osad przemywa sie starannie eterem etylowym, suszy w temperaturze pokojowej otrzymujac 320 g surowe¬ go produktu o wydajnosci 85%, rozklad nastepuje w temperaturze wyzszej od 145°C.Surowy produkt dodaje sie porcjami po 50 g do wrzacego ksylenu (300 ml) i wegla odbarwiajacego.Roztwór saczy sie przez ziemie okrzemkowa („celit"), otrzymujac ciemnozólty roztwór: dodaje sie go po oziebieniu do eteru naftowego (500 ml o temperaturze wrzenia 40°/60°C). Z przesaczu otrzymuje sie czysty produkt w postaci bezpostaciowego ciala stalego o barwie jasnozóltej z wydajnoscia 30 g co stanowi 60% wydaj¬ nosci teoretycznej o temperaturze rozkladu 152°C. Calkewita wydajnosc tego procesu wynosi 50%.Produkt zostal zidentyfikowany w nastepujacy sposób: 1. Mikroanaliza C41H28Ci 2 =712 Obliczono 69,10% C 3,95% H Znaleziono 69,25%C 4,10% H 2. Spektrometria masowa.Jon czasteczkowy M = 71289681 5 3. Chromatografia cienkowarstwowa, stosujac rózne uklady rozpuszczalników: chloroform/metanol — 90/10; toluen.i octan etylu (etanol — 75/25) wykazano, ze produkt stanowi indywiduum chemiczne. 4. Widmo w podczerwieni LR. Spektrum (krazek KBr) 1750 cm"1 - C = O (ester aromatyczny oraz acetylowany fenol) 1610 cm"1 — C = C (aromatyczne) 1370 cm"1 - C = H (acetylowe C-CH3) 1245 cm"1 — C = O (ester aromatyczny) 1200 cm"1 - C = C (acetylowany fenol) . Widmo N.M.R. (Deuterochloroform) Wartoscir sa nastepujace 7,6 - 7,7 (9H,s, 3xCOCH3) 3,4 — 1,4 (19H,m, aromatyczny) Dla uzyskania dobrej wydajnosci wazne sa nastepujace zasady: a) chlorek acetylosalicyloilu (chlorek 2-acetoksybenzoilu) winien byc otrzymany na drodze reakcji kwasu acetylosalicylowego (kwasu 2-acetoksybenzoesowego) z chlorkiem tionylu w chloroformie w obecnosci chlorku glinu.Wazne jest aby zwiazek ten byl oczyszczony pod zmniejszonym cisnieniem w celu calkowitego uwolnienia go od chlorku tionylu, który tworzy kompeksy z pirydyna powodujac znaczne zmniejszenie wydajnosci. b) reakcja winna byc prowadzona w atmosferze azotu w celu zabezpieczenia przed tworzeniem sie purpuro¬ wych produktów utleniania, które rozkladaja sie podczas stania. c) produkt reakcji musi byc natychmiast wykorzystany d) energiczne mieszanie poczatkowej reakcji i bezposrednie stracanie sa istotne, dla zabezpieczenia przed tworzeniem sie niepozadanych smól. e) dokladne przemycie wytraconej substancji eterem etylowym jest wazne w celu usuniecia pirydyny i/lub ksylenu, gdyz w ten sposób zabezpiecza sie przed powstawaniem smól. i Uwaga: Temperatura topnienia tych zwiazków nie ma wielkiego znaczenia, poniewaz zaczynaja sie one rozkladac w tempe¬ raturze o wiele nizszej od temperatury topnienia.Przyklad III. Otrzymywanie 1,8,9-trój(2-hydroksybenzoiloksy) antracenu. | 72 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu zawiesza sie w 800 ml toluenu. Mieszanine ogrzewa sie do temperatury 50°C w atmosferze azotu, dodajac równoczesnie 180 ml pirydyny.Po rozpuszczeniu fenolu, temperature obniza sie do 30°C i wkrapla 200 g (4 równowazniki) chlorku salicyloilu, przy czym straca sie natychmiast sól pirydyniowa (chlorowodorek). Mieszanine miesza sie w ciagu nastepnych 5 minut, a sól pirydyniowa usuwa sie przez odsaczenie.Pozostaly roztwór toluenu dodaje sie powoli do 9 litrów eteru naftowego o temperaturze wrzenia 40°/60°C, w celu wytracenia surowego estru, który saczy sie i czesciowo suszy przez odsaczenie.Surowy ester rozpuszcza sie w 500 ml toluenu, dodaje sie wegla aktywowanego i saczy mieszanine przez warstwe ziemi okrzemkowej (celit). Ester wytraca sie ponownie przez dodanie tego roztworu do 9 litrów eteru naftowego o temperaturze wrzenia 40/60°C. W celu otrzymania bardzo czystego produktu konieczne jest ponow¬ ne stracenie przez wlanie 500 ml roztworu w toluenie lub 500 ml roztworu w octanie izopropylowym do 9 litrów eteru naftowego o temperaturze wrzenia 40°/60°C. Ester zbiera sie i suszy na powierzchni bibuly filtracyjnej.Oczyszczony bezpostaciowy, staly produkt ma barwe jasnozólta i temperature topnienia 107—122°C (rozklad). Wydajnosc reakcji wynosi 60 g, co stanowi 32% wydajnosci teoretycznej.Oczyszczanie najlepiej jest przeprowadzac w malych ilosciach (stosowanie duzych ilosci prowadzi do two¬ rzenia sie ciemnozóltych smól, które powoli zestalaja sie na kruche, bezpostaciowe cialo stale). 1. Mikroanaliza C3 5 H2 2 09 = 588 Obliczono C%72,7 H%3,8 Znaleziono 71,4 3,4 2. Spektrometria masowa Ostroznie regulujac warunki reakcji zidentyfikowano jon czasteczkowy jako m = 586. 3. Chromatografia cienkowarstwowa, stosujac rózne uklady rozpuszczalników: chloroform/metanol — 90/10; toluen i octan etylu/etanol — 75/25 wykazano, ze produkt jest czysty. 4. Widmo w podczerwieni (krazek KBr) 3250 cm4 - OH (salicyloil) 1750 cm4 -C = O (ester) 1610 cm4 - C = C (aromatyczne) 1245 cm4 -C = O (ester) 750, 605 cm"1 - C - H (aromatyczne)6 89681 Chlorek salicyloilu potrzebny w tej metodzie otrzymano na drodze reakcji kwasu salicylowego i chlorku tionylu w eterze naftowym o temperaturze wrzenia 40°/60°C w obecnosci pirydyny. Wydajnosc 100%.Przyklad IV. Sposób otrzymywania 1,8,9-trój(4-chlorbenzoiloksy)-antracenu. 8 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 250 ml benzenu i 24 g pirydyny miesza sie w temperaturze otoczenia w atmosferze azotu, az do uzyskania klarownego roztworu. Dodaje sie 25 g chlorku 4-chlorobenzoilu, a otrzyma¬ ny roztwór ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w ciagu 3 godzin. Nastepnie usuwa sie rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnieniem, dodaje 200 ml etanolu. Wytracony jasnozólty osad ogrzewa sie w 500 ml etanolu pod chlodnica zwrotna odsacza na goraco, a pozostalosc przemywa etanolem i suszy. Po przekrystalizowaniu z mie¬ szaniny toluen /dwumetyloformamid (80/20) otrzymuje sie ester w postaci jasnozóltych igiel z wydajnoscia 12,8 g (56%) o temperaturze topnienia 314°C (rozklad).Przyklad V. Sposób otrzymywania l,8,9-trój(3-chlorobenzoiloksy)antracenu.Ester ten otrzymuje sie w sposób analogiczny do podanego w przykladzie IV sposobu otrzymywania l,8,9-trój(4-chlorobenzoiloksy)antracenu.Po przekrystalizowaniu z mieszaniny toluen/dwumetyloformamid (75/25) otrzymuje sie ester w postaci jasnozóltych igiel z wydajnoscia 9 g (40%) o temperaturze topnienia 276—277°C.Przyklad VI. Sposób otrzymywania l,8,9-trój(2-chlorobenzoiloksy)antracenu.Ester ten otrzymuje sie w sposób analogiczny do opisanego w przykladzie IV.Po przekrystalizowaniu z mieszaniny toluen/dwumetyloformamid (90/10) otrzymuje sie ester w postaci jasnozóltych igiel z wydajnoscia 13 g (57%) o temperaturze topnienia 272—273°C.Przyklad VII. Sposób otrzymywania l,8,9-trój(4-metylobenzoiloksy)antracenu. 8 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 250 ml benzenu i 24 g pirydyny miesza sie razem w temperaturze otocze¬ nia w atmosferze azotu az do uzyskania klarownego roztworu, po czym dodaje sie 25 g chlorku 4-metylobenzoil\i w ciagu 5 minut i roztwór ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w ciagu 3 godzin. Rozpuszczalnik usuwa sie pod zmniejszonym cisnieniem i dodaje 200 ml etanolu. Wytracony jasnozólty osad ogrzewa sie w 500 ml etanolu pod chlodnica zwrotna, saczy na goraco, a pozostalosc przemywa etanolem i suszy. Po przekrystalizowaniu z miesza¬ niny toluen dwumetyloformamid (90/10) otrzymuje sie ester w postaci jasnozóltych igiel z wydajnoscia 3 g, co stanowi 15% wydajnosci teoretycznej. Temperatura topnienia produktu wynosi 269°C/rozklad.Przyklad VIII. Sposób otrzymywania 1,8,9-trój(3-metylobenzoiloksy) antracenu.Ester ten otrzymuje sie w sposób podobny jak w przykladzie VII.Po przekrystalizowaniu mieszaniny toluen/dwumetyloformamid (80/20) otrzymuje sie ester w postaci ja¬ snozóltych igiel z wydajnoscia 13 g (80%), o temperaturze topnienia 258°-260°C.Przyklad IX. Sposób otrzymywania l,8,9-trój(4-nitrobenzoiloksy)antracenu. 8 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 250 ml benzenu i 24 g pirydyny ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w strumieniu azotu az do uzyskania klarownego roztworu okolo 5 minut, po czym dodaje sie 25 g chlorku 4-nitrobenzoilu wciagu 10 minut i utrzymuje sie pod chlodnica zwrotna przez nastepne 2 godziny. Nastepnie usuwa sie rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnieniem, dodaje 200 ml etanolu i wytracony produkt o barwie zóltobrunatnej ogrzewa sie w 500 ml etanolu pod chlodnica zwrotna. Produkt odsacza sie na goraco, a pozosta¬ losc przemywa etanolem. Po przekrystalizowaniu z mieszaniny dwumetyloformamid/toluen (50/50) otrzymuje sie ester w postaci igiel o barwie slomkowej z wydajnoscia 1,5 g (6%) o temperaturze topnienia 165°C (rozklad).Przyklad X. Sposób otrzymywania 1,8,9-trój(3-nitrobenzoiloksy)antracenu. 8g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 250 ml benzenu i24g pirydyny ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w strumieniu azotu az do otrzymania klarownego roztworu (okolo 5 minut) po czym dodaje sie 25 g chlorku 3-nitro-benzoilu w ciagu 10 minut i pod chlodnica zwrotna utrzymuje nastepne 6 godzin. Usuwa sie rozpuszczal¬ nik pod zmniejszonym cisnieniem, dodaje 200 ml etanolu i wytracony brunatny produkt ogrzewa w 500 ml etanolu pod chlodnica zwrotna, przesacza na goraco, a pozostalosc przemywa etanolem. Po przekrystalizowaniu z mieszaniny toluen/dwumetyloformamid (90/10) otrzymuje sie ester jako jasnobrunatne, bezpostaciowe cialo stale, z wydajnoscia 3,5 g (14%), o temperaturze topnienia 265°C (rozklad).Przyklad XI. Sposób otrzymania 1,8,9-trój(4-metyloksybenzoiloksy)antracenu. 8 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 250 ml benzenu i 24 g pirydyny miesza sie razem w temperaturze otocze¬ nia w atmosferze azotu az do otrzymania klarownego roztworu. 25 g chlorku 4-metyloksybenzoilu dodaje sie w ciagu 5 minut, a otrzymany roztwór ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna W ciagu 3 godzin. Nastepnie usuwa sie rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnieniem a otrzymany jasnozólty osad ogrzewa sie w 500 ml etanolu pod chlodnica zwrotna, odsacza na goraco, a pozostalosc przemywa etanolem i suszy. Po przekrystalizowaniu z mie¬ szaniny toluen/dwumetyloformamid (90/10) otrzymuje sie ester w postaci igiel o barwie jasnozóltej z wydaj¬ noscia 11 g, 50% o temperaturze topnienia 260° C (rozklad).89681 7 Przyklad XII, Sposób otrzymywania 1,8,9-trój(4-hydroksy-benzoiloksy)antracenu. 8 g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 250 ml benzenu i 24 g pirydyny miesza sie razem w temperaturze otocze¬ nia, w atmosferze azotu az do uzyskania klarownego roztworu 25 g chlorku 4-hydroksybenzoilu (otrzymanego z kwasu 4-hydroksybenzoesowego i chlorku tionylu) dodaje sie w ciagu 15 minut i miesza w ciagu 1 godziny.Otrzymuje sie smolista substancje o barwie ciemnobrunatnej, która przemywa sie starannie etanolem i rozpusz¬ cza we wrzacej mieszaninie toluenu z dwumetyloformamidem (90/10). Po oziebieniu otrzymuje sie produkt o barwie jasnozielonobrunatnej, z którego po przekrystalizowaniu z mieszaniny toluen/dwumetyloformamid (90/10) otrzymuje sie ester w postaci jasnozielonych igiel z wydajnoscia 0,5 g, 2% o temperaturze topnienia 227°C (rozklad).Przyklad XIII. Sposób otrzymywania 3-metylo 1 8,9-trój(hydroksybenzoiloksy) antracenu. 8 g l,8,9-trójhydroksy-8-metylo-antracenu (chryzarobiny) zawiesza sie w 200 ml toluenu i ogrzewa do tem¬ peratury 50°C na lazni wodnej w atmosferze azotu. Po czym dodaje sie 20 ml pirydyny i miesza mieszanine az do calkowitego rozpuszczenia etanolu. Wówczas obniza sie temperature do 30° C i wkrapla 25 g chlorku salicyloi- lu w ciagu 10 minut. Mieszanine ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w ciagu 3 godzin, a nastepnie zateza pod zmniejszonym cisnieniem. Po dodaniu etanolu otrzymuje sie zóltobrunatna mase, która przemywa sie wrzacym etanolem, rozpuszcza we wrzacym toluenie, traktuje weglem i saczy. Przesacz wkrapla sie do eteru naftowego (40/60°C) energicznie mieszajac, osad odsacza sie, otrzymujac oczyszczony ester w postaci stalej o barwie jasno- zóltej z wydajnoscia 12 g, 60% o temperaturze topnienia 160°C (rozklad).Przyklad XIV. Sposób otrzymywania estru mono-/dwu-(2-acetoksybenzoilowego) z 1,8,9-trójhydro¬ ksyantracenu. 1. Otrzymywanie mieszaniny estrów. 6g 1,8,9-trójhydroksyantracenu, 60 g ksylenu i 5g pirydyny miesza sie w atmosferze azotu wciagu 10 minut w temperaturze 60°C, po czym wkrapla sie 10 5 g (równowazniki molowe) w ciagu 5 minut i przez dalsze minut ogrzewa. Dodaje sie wegla aktywnego i „celitu" i miesza wciagu 10 minut. Mieszanine przesacza sie przez „celit" i wkrapla podczas mieszania do 750 ml eteru naftowego (40°/60°C). Produkt wyosabnia sie w po¬ staci ciala stalego, bezpostaciowego o barwie jasnozielonej z wydajnoscia 4 g.Analiza produktu metoda chromatografii cienkowarstwowej wykazuje obecnosc jedynie malej ilosci wolne¬ go 1,8,9-trójhydroksyantracenu. Obserwuje sie plamy dowodzace obecnosci nizszych estrów, a dodatkowo plame w pozycji odpowiadajacej obecnosci trójestru.Postepujac w podobny sposób tylko jeden równowaznik molowy chlorku 2-acetoksybenzoilu i pirydyny na jeden równowaznik 1,8,9-trójhydroksyantracenu. Stwierdzono, ze w tym przypadku zóltobrunatny produkt za¬ wieral wzglednie duza ilosc wolnego 1,8,9-trójhydroksyantracenu i zostal uznany jako mniej odpowiedni do dalszego procesu rozdzielania jak przy uprzednio opisanym produkcie. 2. Rozdzielanie estrów w suchej kolumnie chromatograficznej. Rozdzielanie przeprowadzono na 1 g sub¬ stancji, która rozpuszczano w 50 ml chloroformu, dodano do 15 g zelu krzemionkowego typu Woelm, do suchej kolumny chromatograficznej, a rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym cisnieniem. Otrzymana zawiesine mieszaniny estrów na zelu krzemionkowym wypelniono sucha kolumne (3x50 cm) i eluowano toluenem.Otrzymano 7 wyraznych, zabarwionych pasów, które fizycznie rozdzielano, po czym eluowano chlorofor¬ mem przez spiekane szklo a otrzymany roztwór analizowano za pomoca chromatografii cienkowarstwowej, przy czym próbki numerowano w kolejnosci wzrastajacej wartosci Rf.Próbki 5, 6 i 7 byly wieksze i poddano je odparowaniu do sucha. Otrzymane z tych próbek ciala stale analizowano za pomoca spektrometrii masowej, przy czym stwierdzono, ze byly to kolejno monoester, dwuester i trójester. PLThe subject of the invention is a process for the preparation of new anthracene derivatives, in particular 1, 8,9-trihydroxyanthracene derivatives with therapeutic properties. 1,8,9-trihydroxyanthracene, the tautomeric form of which in the form of 1,6-dihydroxy-9-anthrone is commonly known as "ditranol" (see the British Pharmaceutical Codex, 1968), is widely used, particularly in the treatment of skin diseases. This also applies to 1,8,9-trihydroxy-3-methyl-anthracene, commonly known as "chrysarobin" described in Merck's list as a mixture of 1,8,9-trihydroxy-3-methyl anthracene and its tautomeric form of 1,8-dihydroxy-3-methyl-9-anthrone. However, the use of dithranol or chrysarobin has caused side effects, including the formation of painful spots and skin irritation. It has been found that some derivatives of these ester-type compounds do not have or in general they do not induce stains and irritation, while maintaining the required pharmacological activity. The invention relates to a method for the preparation of new substituted 1,8,9-trihydroxyanthracene esters. These esters can be mono-, d uu or tri (substituted benzoyloxy) anthracenes, and the anthracene molecule can also be substituted, in particular, by the methyl group in the 3-position. According to the invention, a method for the preparation of new anthracene derivatives of formula I, in which R represents a hydrogen atom or a benzoyl group substituted with X and Y, however, at least one R is a benzoyl group substituted with X and Y, where X is halogen, hydroxy, nitro, alkyl, alkoxy, aryloxy, trifluoremethyl or a substituted or unsubstituted alkylcarboxy or arylcarboxyl group, and Y is as defined for of the symbol X or represents a hydrogen atom and R1 represents a hydrogen atom or a methyl radical, which means that 1,8,9-trihydroxyanthracene, optionally substituted with a methyl radical, is reacted with a substituted benzoic acid or a derivative thereof in an inert solvent in in the presence of a catalyst, in an inert gas atmosphere. Process for the preparation of 1,8,9-tribenzyloxyanthracene of formula 2 where X is hydroxy, substituted alkylcarboxyl or arylcarboxyl group and Y is hydrogen or halogen atom, • 2 89681 alkyl, alkoxy, aryloxy or trifluoromethyl group is reacted with 1,8,9-trihydroxyanthracene with a benzoyl halide in an inert aromatic solvent in the presence of a basic catalyst under an inert gas atmosphere. The compounds of formula I, in which each R is a benzoyl group substituted with X and Y, and R1 is hydrogen, are of greatest use. These compounds are tribenzoyl esters of dithranol. In the compounds according to the invention, when X or Y is a halogen atom, it is preferably a chlorine atom, and when X or Y is an alkyl group, it is preferably a group with 1-4 carbon atoms. , such as a methyl group, if X or Y is alkoxy it is preferably a group with 1-4 carbon atoms such as methoxy, if X or Y is aryloxy it is preferably phenoxy if X or Y is atkylcarboxyl is the alkyl residue preferably denotes a lower alkyl group with 1-4 carbon atoms, e.g. a methyl group, preferably the alkyl carboxyl group is a methyl carboxyl group, substituents for the alkyl carboxyl group may be, for example, an aryl group, a hydroxyl group or an amino group, if X or Y is an aryl carboxyl group, then the aryl residue is preferably a phenyl group optionally substituted e.g. with at least one halogen atom or with groups: hydroxyl, am inov or alkyl. ¦ The X and Y substituents can be located at any position in the phenyl ring of the benzoyl group. "The compounds with particularly valuable pharmacological properties obtained by the method according to the invention are: 1,8,9-tri (2-hydroxybenzoyloxy) anthracene (trisalicylylditranol) yl, 8,9-tri (2-acetoxybenzoyloxy) anthracene (tri-2-acetoxybenzoyl ditranol). Other compounds with valuable pharmacological properties obtained by the process of the invention are: 1,8,9-tri (4-chlorobenzolyloxy) anthracene 1,8,9-tri (3-chlorobenzoyloxy) anthracene 1,8,9-tri (2- chlorobenzoyloxy) anthracene 1,8,9-tri (4-methylbenzoyloxy) anthracene 1,8,9-tri (3-methylbenzoyloxy) anthracene 1,8,9-tri (4-nitrobenzoyloxy) anthracene 2,9,9-tri ( 3-nitrobenzoyloxy) anthracene 1,8,9-tri (4-methoxybenzoyloxy) anthracene 1,8,9-tri (4-hydroxybenzoyloxy) anthracene 1,8,9-tri (2-hydroxybenzoyloxy) anthracene 1,8,9- tri (2-hydroxybenzoyloxy) -8-methylanthracene • and mono and di (2-acetoxybenzoyl) esters of 1,8,9-trihydroxyanthracenoic acid. The compounds according to the invention are obtained by the methods used in the esterification of phenols. In general, these compounds are prepared by reacting 1,8,9-trihydroxyanthracene with a substituted benzoic acid or its active derivative in an inert solvent in the presence of a catalyst under an inert gas atmosphere. Benzoyl halide, especially substituted benzoyl chloride, is used as the benzoyl derivative. the reactions are carried out in the presence of a basic catalyst, for other derivatives, e.g. anhydrides, a different catalyst can be used. To obtain the tri-list, the benzoyl derivative is used in an excess of 3 molar equivalents, at least 1.25 molar equivalents, preferably 3.75 mole equivalents, but usually a larger excess is used to avoid losses while preserving side reactions. In the preparation of mono- or di-esters, the benzoyl derivative is used in a stoichiometric amount, that is, approximately one or two molar equivalents are used. In this case, it is inevitable to obtain a product mixture consisting of unreacted starting product, monoester, diester and triester. Most preferably, about 2 molar equivalents of a benzoyl halide are used. An inert solvent is an aromatic hydrocarbon such as benzene, toluene or xylene (the latter two are particularly preferred), or an alkyl ester of a fatty acid, for example ethyl acetate or preferably isopropyl acetate, is used. Preferably, a moderate strength basic catalyst is used. Suitable catalysts are a nitrogen base, in particular heterocyclic compounds such as pyridine, and tertiary amines such as trimethylamine or triethylamine. -89681 3 The reactions should be carried out under an inert gas atmosphere to prevent the formation of oxidation by-products. Nitrogen is used as a suitable gas. However, other inert gases such as argon can also be used. The rate of reaction depends on the temperature. Preferably the reactions are carried out at a temperature ranging from room temperature in the range 15-60 ° C; below this temperature, the reaction proceeds very slowly, and above this, the majority of side reactions occur, which adversely affects the purity of the product. It has been found that certain substituted benzoyloxy derivatives can be converted into other substituted benzoyloxy derivatives by further reactions. In this way, hydroxy-benzoyloxy derivatives can be esterified to give alkylcarboxy or arylcarboxy-benzoyloxy derivatives, and alkoxy- or aryloxy-benzoyloxy derivatives can be dealkylated or dearylated to give hydroxy-benzoyloxy derivatives, although also by the eyes carried out under conditions in which there is no disruption of the benzoyl ester already present in the molecule. For example, a compound such as 1,8,9-tri (2-methoxy-benzoyloxy) anthracene can be dealkylated to give 1,8,9-tri (2-hydroxy-benzoyloxy) anthracene. In some cases, the above method of obtaining said compound is preferable to the methods described earlier, because the 2-methoxy intermediate product is easy to crystallize and recrystallize (and can then be easily purified), resulting in a final purer compound 2 -hydroxy. It is desirable that the benzoyl chloride be very pure. The impurities not only reduce the amount of the reaction product, they also contribute to the formation of side reactions which result in a highly impure product. An impurity which is especially to be avoided is thionyl chloride used in the preparation of benzoyl chloride because it forms complexes with the basic catalyst. The product obtained according to the invention can generally be isolated and purified by conventional methods. Isolation and purification can be achieved either by crystallization from a suitable solvent or by loss of white spirit or hydrocarbons such as n-hexane from the solution. A suitable solvent for the crystallization is a mixture of toluene with dimethylformamide in a ratio of 90:10 to 50:50, and suitable dissolving solvents are either aliphatic esters such as isopropyl acetate or aromatic hydrocarbons such as benzene, toluene or xylene. The anthracene derivatives obtained according to the invention can be used for the treatment of inflammatory skin conditions, especially for the treatment of psoriasis. these compounds, prior to use in medicine, should be processed into a pharmaceutical preparation by association with a pharmaceutically acceptable carrier. The selection of the appropriate administration method and the appropriate carrier is known and used in common pharmaceutical formulations. Preparations containing a compound according to the invention are they are mainly suitable for external use. Solid or liquid carriers are used for their production, but one obtains powders, ointments, creams, washing-up liquids, drying and cleansing lotions for the face, rubbing ointments, lubricants or pastes. In general, pharmaceutical preparations contain 0.05-10%, especially 0 1-10% by weight of active anthracene derivative. Usually preparations for external use are in the form of a paste or cream and may contain other therapeutic ingredients in addition to the anthracene derivatives. To preparations of this type are added, for example, keratolytic components such as salicylic acid or corticosteroid compounds such as as hydrocortisone. Below are methods of preparation of various pharmaceutical preparations: 1. Method of preparation of pharmaceutical preparation. Paste for external use is made from tri (2-acetoxy-benzoyl) ditranol. An amount corresponding to 0.2 g of dithranol (i.e. 0.64 g of ester) is mixed with 10 g of paste with the following composition expressed as% by weight: Zinc oxide 24% Corn starch 24% White, soft paraffin 50% Salicylic acid 2% 2 The method of obtaining the pharmaceutical preparation The preparation in the form of a cream containing water is obtained by mixing the following ingredients (% by weight): Troyacetoxybenzoylditranol 1.26% Emulsified British Pharmacopea mascara 30% chlorocresol 0.1% 4 89681 Purified water added to make up to 100% x ) Molar concentration equivalent to 0.4% of dithranol. 3. Method of obtaining a pharmaceutical preparation Another preparation in the form of a paraffin paste is obtained by mixing the following ingredients (% by weight) Triacetoxybenzoylditranol 1.26% Hard paraffin 5% Starch 50% White soft paraffin added to 100% Test results. Equivalent cream and paste formulations were prepared containing either dithranol or triacetoxybenzoyl diitranol. Each formulation contained 0.4% by weight of the molar equivalent of dithranol. Each sample of the cream and paste was applied to each of the four materials: wool, nylon, cotton and silk - and exposed to daylight for one week. Each sample of the fabric was washed in the usual manner with the use of detergents. The fabrics treated with ditranol turned brown, while the fabrics treated with triacetoxybenzoylditranol were not stained. / In a further trial with dithranol trisalicyloyl there was slightly more staining compared to acetoxybenzoyl dithranol, but much less than with dithranol. The following examples illustrate the method according to the invention. Example 1 Preparation 1,8,9-tri (2-acetoxy-benzoyloxy) ) anthracene. 113 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene, 151.5 g of triethylamine and 1 liter of isopropyl are stirred at room temperature under nitrogen atmosphere. Then 400 g of 2-acetoxybenzoyl chloride are added dropwise within 45 minutes, and the resulting mixture is stirred for another 30 minutes and filtered. The slurry is added to the slurry with vigorous stirring to 8 liters of petroleum ether, boiling point 40 ° / 60 ° C. The precipitate is thoroughly washed with 40 ° / 60 ° C petroleum ether and dissolved in 1 liter of boiling isopropyl acetate. "The solution is treated with activated carbon, filtered through a layer of" Celite "and cooled. The cold solution is filtered off and slowly added with vigorous stirring to 8 liters of petroleum ester at the boiling point 40 ° / 60 ° C. The precipitated solid (216 g) was re-crystallized in an analogous manner a second time to give 1,8,9-tri (2-acetoxybenzoyloxy) anthracene with a yield of 158 g (44%), mp 105 ° -120 ° C. (decomposition). For a good yield, the following is important: 1. Rolling must be done slowly in order to avoid the formation of oily lumps. 2. Lost sludge must be well washed with 40 ° / 60 ° C light petroleum to prevent spontaneous decomposition. 3. it is very important to add the lost sludge to boiling isopropyl acetate to prevent tar formation. Example II. Method for the preparation of 1,8,9-tri (2-acetoxybenzoyloxy) anthracene. 120 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene are heated in 1200 g of xylene and 300 g of pyridine for 10 minutes to 60 ° C under a constant stream of nitrogen. 675 g of 2-acetoxy benzoyl chloride (acetylsalicyloyl chloride) are added dropwise over 15 minutes with vigorous stirring, the temperature being kept at 60 ° C all the time. After a further 10 minutes the dark green 60 ° C solution is poured into a large excess of petroleum ether (5 liters, bp 40 ° / 60 ° C) with vigorous stirring. The yellow-green precipitate is precipitated. The precipitate is washed thoroughly with diethyl ether, dried at room temperature to obtain 320 g of crude product with a yield of 85%, decomposition occurs at a temperature above 145 ° C. The crude product is added in portions of 50 g to boiling xylene ( 300 ml) and decolorizing carbon. The solution is filtered through diatomaceous earth ("celite") to give a dark yellow solution: it is added after cooling to petroleum ether (500 ml, boiling point 40 ° / 60 ° C). a product in the form of a light yellow amorphous solid with a yield of 30 g which is 60% of theoretical yield with a decomposition temperature of 152 ° C. The total yield of this process is 50%. The product was identified as follows: 1. Microanalysis C41H28Ci 2 = 712 Calculated 69.10% C 3.95% H Found 69.25% C 4.10% H 2. Mass spectrometry. Molecular ion M = 71289681 5 3. Thin layer chromatography using different solvent systems: chloroform / me tanol - 90/10; toluene and ethyl acetate (ethanol - 75/25) the product was shown to be a chemical entity. 4. LR infrared spectrum. Spectrum (KBr disc) 1750 cm "1 - C = O (aromatic ester plus acetylated phenol) 1610 cm" 1 - C = C (aromatic) 1370 cm "1 - C = H (acetyl C-CH3) 1245 cm" 1 - C = O (aromatic ester) 1200 cm "1 - C = C (acetylated phenol). NMR spectrum (Deuterochloroform) The values are as follows: 7.6 - 7.7 (9H, s, 3xCOCH3) 3.4 - 1.4 ( 19H, m, aromatic) The following bases are important for a good yield: a) Acetylsalicylyl chloride (2-acetoxybenzoyl chloride) should be prepared by reacting acetylsalicylic acid (2-acetoxybenzoic acid) with thionyl chloride in chloroform in the presence of aluminum chloride. it is desirable that this compound be purified under reduced pressure to completely free it from thionyl chloride, which complexes with pyridine, resulting in a significant reduction in yield.b) the reaction should be carried out under nitrogen to prevent the formation of purple oxidation products which decompose when standing.c) product eaction must be used immediately d) vigorously agitating the initial reaction and immediate loss is essential to prevent the formation of undesirable tar. e) a thorough washing of the precipitated material with diethyl ether is important to remove the pyridine and / or xylene as this prevents the formation of tar. i Note: The melting point of these compounds is not of great importance as they begin to decompose at a temperature well below the melting point. Example III. Preparation of 1,8,9-tri (2-hydroxybenzoyloxy) anthracene. | 72 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene are suspended in 800 ml of toluene. The mixture is heated to 50 ° C under a nitrogen atmosphere, simultaneously adding 180 ml of pyridine. After dissolving the phenol, the temperature is reduced to 30 ° C and 200 g (4 eq.) Of salicyloyl chloride are added dropwise, whereby the pyridinium salt (hydrochloride) is immediately lost. . The mixture is stirred for another 5 minutes and the pyridinium salt is removed by filtration. The remaining toluene solution is slowly added to 9 liters of petroleum ether boiling 40 ° / 60 ° C to destroy the crude ester, which is drained and partially dried Dissolve the crude ester in 500 ml of toluene, add activated carbon and filter the mixture through a bed of diatomaceous earth (celite). The ester is again precipitated by adding this solution to 9 liters of petroleum ether boiling 40/60 ° C. In order to obtain a very pure product, it is necessary to lose again by pouring 500 ml of a toluene solution or 500 ml of isopropyl acetate solution into 9 liters of petroleum ether boiling 40 ° / 60 ° C. The ester is collected and dried on the surface of the filter paper. The purified amorphous solid product has a light yellow color and a melting point of 107-122 ° C (decomposition). The yield of the reaction is 60 g, which is 32% of the theoretical amount. The purification is best done in small amounts (the use of large amounts leads to the formation of dark yellow tars which slowly solidify into a brittle, amorphous solid body). 1. Microanalysis C3 5 H2 2 09 = 588 Calculated C% 72.7 H% 3.8 Found 71.4 3.4 2. Mass spectrometry By carefully adjusting the reaction conditions, the molecular ion was identified as m = 586. 3. Thin layer chromatography using various solvent systems: chloroform / methanol - 90/10; toluene and ethyl acetate / ethanol - 75/25 the product was shown to be pure. 4. Infrared spectrum (KBr disc) 3250 cm4 - OH (salicyloyl) 1750 cm4 -C = O (ester) 1610 cm4 - C = C (aromatic) 1245 cm4 -C = O (ester) 750, 605 cm "1 - C - H (aromatic) 6 89681 The salicyloyl chloride required by this method was obtained by reacting salicylic acid and thionyl chloride in petroleum ether boiling 40 ° / 60 ° C in the presence of pyridine. Yield 100%. Example IV. Preparation method 1, 8,9-tri (4-chlorbenzoyloxy) anthracene. 8 g of 1,8,9-trihydroxy anthracene, 250 ml of benzene and 24 g of pyridine are stirred at ambient temperature under nitrogen until a clear solution is obtained. 25 g of chloride are added. 4-chlorobenzoyl and the resulting solution is heated under reflux for 3 hours. The solvent is then removed under reduced pressure, 200 ml of ethanol are added. The precipitated light yellow precipitate is heated in 500 ml of ethanol under reflux and the residue is filtered off hot, and the residue washed with ethanol and dried, after recrystallization from the mixture of toluene (dimethylformamide (80/20)), an ester in the form of light yellow needles is obtained with a yield of 12.8 g (56%), mp 314 ° C (decomposition). Example 5 Preparation 1,8,9-tri (3-chlorobenzoyloxy) This ester is obtained analogously to the method for the preparation of 1,8,9-tri (4-chlorobenzoyloxy) anthracene described in Example 4. Recrystallization from a toluene / dimethylformamide mixture (75/25) gives the ester in the form of light yellow needles yield 9 g (40%) mp 276-277 ° C. Example VI. Method for the preparation of 1,8,9-tri (2-chlorobenzoyloxy) anthracene. This ester is obtained analogously to that described in example 4. After recrystallization from a toluene / dimethylformamide mixture (90/10), the ester is obtained in the form of light yellow needles. 13 g (57%) mp 272-273 ° C. Example VII. Method for the preparation of 1,8,9-tri (4-methylbenzoyloxy) anthracene. 8 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene, 250 ml of benzene and 24 g of pyridine are mixed together at ambient temperature under nitrogen until a clear solution is obtained, then 25 g of 4-methylbenzoyl chloride are added and within 5 minutes. the solution is heated under reflux for 3 hours. The solvent is removed under reduced pressure and 200 ml of ethanol are added. The precipitated light yellow precipitate is heated in 500 ml of ethanol under reflux, filtered while hot, and the residue washed with ethanol and dried. After recrystallization from the mixture toluene dimethylformamide (90/10), the ester was obtained in the form of light yellow needles with a yield of 3 g, which is 15% of theory. The melting point of the product is 269 ° C / decomposition. Example VIII. Method for the preparation of 1,8,9-tri (3-methylbenzoyloxy) anthracene. This ester is obtained in a similar manner to that in Example VII. After recrystallization of the toluene / dimethylformamide mixture (80/20), the ester is obtained in the form of light-yellow needles. 13 g (80%), mp 258-260 ° C. Example IX. Method for the preparation of 1,8,9-tri (4-nitrobenzoyloxy) anthracene. 8 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene, 250 ml of benzene and 24 g of pyridine are heated under reflux in a nitrogen stream until a clear solution is obtained for about 5 minutes, then 25 g of 4-nitrobenzoyl chloride are added for 10 minutes and allowed to stand. under a reflux condenser for the next 2 hours. The solvent is then removed under reduced pressure, 200 ml of ethanol are added and the precipitated yellow-brown product is heated in 500 ml of ethanol under reflux. The product is filtered hot and the residue is washed with ethanol. After recrystallization from dimethylformamide / toluene (50/50), an ester in the form of straw-colored needles is obtained with a yield of 1.5 g (6%), melting point 165 ° C (decomposition). Example X. Preparation method 1.8. 9-tri (3-nitrobenzoyloxy) anthracene. 8 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene, 250 ml of benzene and 24 g of pyridine are heated under reflux in nitrogen flow until a clear solution is obtained (about 5 minutes), then 25 g of 3-nitro-benzoyl chloride are added within 10 minutes and under a reflux cooler holds the next 6 hours. The solvent is removed in vacuo, 200 ml of ethanol are added, and the brown product that precipitates out is heated in 500 ml of ethanol under reflux, filtered while hot and the residue washed with ethanol. After recrystallization from toluene / dimethylformamide (90/10) the ester is obtained as a light brown, amorphous solid, yield 3.5 g (14%), mp 265 ° C (decomposition). Example XI. Method of obtaining 1,8,9-tri (4-methyloxybenzoyloxy) anthracene. 8 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene, 250 ml of benzene and 24 g of pyridine are mixed together at ambient temperature under nitrogen until a clear solution is obtained. 25 g of 4-methyloxybenzoyl chloride is added over 5 minutes and the resulting solution is heated under reflux for 3 hours. The solvent is then removed under reduced pressure and the resulting pale yellow precipitate is heated in 500 ml of ethanol under reflux, filtered hot and the residue washed with ethanol and dried. After recrystallization from a toluene / dimethylformamide mixture (90/10), a light yellow needle ester was obtained with a yield of 11 g, 50%, m.p. 260 ° C. (decomposition). 89681 7 Example 12, Preparation method 1 , 8,9-tri (4-hydroxybenzoyloxy) anthracene. 8 g of 1,8,9-trihydroxy anthracene, 250 ml of benzene and 24 g of pyridine are mixed together at ambient temperature under nitrogen until a clear solution of 25 g of 4-hydroxybenzoyl chloride (prepared from 4-hydroxybenzoic acid and thionyl chloride is obtained) ) is added within 15 minutes and stirred for 1 hour. A dark brown tarry is obtained, which is washed thoroughly with ethanol and dissolved in boiling toluene / dimethylformamide mixture (90/10). After cooling, a light green-brown product is obtained, from which, after recrystallization from a toluene / dimethylformamide mixture (90/10), an ester in the form of light green needles is obtained with a yield of 0.5 g, 2%, mp 227 ° C (decomposition). XIII. Method for the preparation of 3-methyl 1 8,9-tri (hydroxybenzoyloxy) anthracene. 8 g of 1,8,9-trihydroxy-8-methyl anthracene (chrysarobin) are suspended in 200 ml of toluene and heated to 50 ° C. in a water bath under nitrogen atmosphere. 20 ml of pyridine are then added and the mixture is stirred until the ethanol is completely dissolved. Then the temperature is lowered to 30 ° C and 25 g of salicyloyl chloride are added dropwise within 10 minutes. The mixture was heated under reflux for 3 hours and then concentrated under reduced pressure. After adding ethanol, a yellow-brown mass is obtained, which is washed with boiling ethanol, dissolved in boiling toluene, treated with charcoal and dried. The filtrate is added dropwise to petroleum ether (40/60 ° C) with vigorous stirring, the precipitate is filtered off to obtain a purified solid ester of a light yellow color, a yield of 12 g, 60%, mp 160 ° C (decomposition). Example XIV . Method for the preparation of mono- / di- (2-acetoxybenzoyl) ester from 1,8,9-trihydroxyanthracene. 1. Preparation of a mixture of esters. 6 g of 1,8,9-trihydroxyanthracene, 60 g of xylene and 5 g of pyridine are stirred under nitrogen for 10 minutes at 60 ° C, then 10 g (molar equivalents) are added dropwise over 5 minutes and heated for a further minute. Activated charcoal and "Celite" are added and stirred for 10 minutes. The mixture is filtered through "Celite" and added dropwise with stirring to 750 ml of petroleum ether (40 ° / 60 ° C). The product was isolated in the form of a light green amorphous solid with a yield of 4 g. Analysis of the product by thin layer chromatography showed only a small amount of free 1,8,9-trihydroxyanthracene. There are stains showing the presence of lower esters, and in addition stains at the position corresponding to the presence of the tricycle. Similarly, only one molar equivalent of 2-acetoxybenzoyl chloride and pyridine per one equivalent of 1,8,9-trihydroxyanthracene is observed. In this case, the yellow-brown product was found to contain a relatively large amount of free 1,8,9-trihydroxyanthracene and was found to be less suitable for a further separation process as for the product described previously. 2. Separation of esters in a dry chromatographic column. The separation was carried out on 1 g of a substance which was dissolved in 50 ml of chloroform, added to 15 g of Woelm silica gel to a dry chromatographic column, and the solvent was evaporated under reduced pressure. The resulting suspension of the ester mixture on silica gel was filled with a dry column (3 x 50 cm) and eluted with toluene. 7 distinct, colored stripes were obtained, which were physically separated, then the chlorophore was eluted through sintered glass and the resulting solution was analyzed by thin-layer chromatography, and samples were numbered in order of increasing Rf value. Samples 5, 6 and 7 were larger and were evaporated to dryness. The resulting bodies were continuously analyzed by mass spectrometry and found to be monoester, diester and triester respectively. PL