Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania nowych cefalosporyn, zwlaszcza a-amino-acylocefalo- sporyn o wzorze ogólnym 1, w którym R oznacza grupe fenylowa, podstawiona grupe fenylowa, grupe tienylowa lub furylowa, R{ oznacza atom wodoru, grupe metylowa, etylowa lub grupe 3-metylobutenylowa-2, a R2 oznacza atom wodoru lub grupe estrowa, ochraniajaca grupe karboksylowa oraz, gdy R2 oznacza atom wodoru ich dopuszczalnych pod wzgledem farmaceutycznym nietoksycznych soli, z tym ze gdy Rj oznacza atom wodoru R2 oznacza grupe estrowa ochraniajaca grupe karboksylowa i gdy R! oznacza grupe metylowa R nie oznacza grupy fenylowej. Gdy R! jest rózne od wodoru, a R2 oznacza atom wodoru to otrzymane sposobem wedlug wynalazku etery 3-cefemowe sa cennymi zwiazkami o wlasciwosciach antybiotycznych. Cennymi zwiazkami posrednimi sa 3-hydroksycefalosporyny o wzorze ogólnym 1, w którym Ri oznacza atom wodoru, a R2 oznacza grupe estrowa.Sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie nowa grupe antybiotyków cefaIosporynowych wykazujacych cenne wlasciwosci lecznicze przy podaniu doustnym.Sposród dotychczas stosowanych w lecznictwie antybiotyków cefalosporynowych najkorzystniejsze wlasci¬ wosci wykazuje kwas 7-/D-a-fenyloglicyloamido/-cefemo-3-karboksylowy-4, wystepujacy pod nazwa cefaleksyny, ze wzgledu na dzialanie przy podaniu doustnym.W toku prac zmierzajacych do znalezienia bardziej aktywnych i skuteczniejszych przy podaniu doustnym antybiotyków z tej grupy wykonano synteze szeregu zwiazków. Szczególna uwage zwrócono na kwasy 3-metylo-cefemo-3-dezacetoksycefalosporanowe, a wsród nich na cefaleksyne. Ostatnio opisanymi antybiotykami byly kwasy 7-acyloamido-3-metoksymetylocefemo-3-karboksylowe-4, w których modyfikacja czasteczki polega¬ la na podstawieniu grupy metylowej w pozycji 3 pierscienia dwuhydrotiazynowego.cefalosporyn grupa alkoksy- lowa.Sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie nowa grupe antybiotyków cefalosporynowych w postaci eterów majacych atom tlenu ugrupowania eterowego przylaczony bezposrednio do wegla w pozycji 3 pierscienia dwuhydrotiazynowego.Sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie zwiazki cefalosporynowe przedstawione wzorem ogólnym 1, w którym R oznacza grupe fenylowa, hydroksyfenylowa, chlorowcofenylowa, metylofenylowa, metoksyfenylo- '2 88 515 wa, tienylowa-2, tienylowa-3 lub furylowa-2, R{ oznacza atom wodoru, grupe metylowa, etylowa lub 3-metylobutenylowa-2, R2 atom wodoru lub grupe estrowa ochraniajaca grupe karboksylowa i gdy R2 oznacza atom wodoru ich dopuszczalne w lecznictwie nietoksyczne sole, pod warunkiem, ze gdy Rt oznacza atom wodoru to R2 oznacza grupe estrowa ochraniajaca grupe karboksylowa i gdy R, oznacza grupe metylowa R nie oznacza grupy fenylowej.Okreslenie grupa hydroksyfenylowa oznacza ugrupowanie 4-hydroksyfenylowe, 3-hydroksyfenylowe i 2-hydroksyfenylowe. Grupa ehlorowcofenyIowa oznacza izomeryczne ugrupowania fluoro-, chloro-, lub bromo- fenylowe np. ugrupowanie 4-fluorofenylowe, 4-chlorofenylowe, 3-chlorofenylowe 2-chlorofenylowe, 3-bromofe- nylowe i 4-bromofenylowe. Grupa metylofenyIowa oznacza izomeryczne ugrupowanie 2-, 3- i 4-metylofenylowe a grupa metoksyfenyIowa oznacza ugrupowanie 4-metoksyfenylowe, 3-metoksyfenylowe i 2-metoksyfenylowe Okreslenie grupa estrowa ochraniajaca grupe karboksylowa oznacza grupe estrowa powszechnie stosowana do ochrony grupy karboksylowej w pozycji 4 cefalosporyn i odznaczajaca sie latwoscia usuwania w warunkach kwasowej lub alkalicznej hydrolizy lub droga katalitycznego uwodornienia, w wyniku którego otrzymuje sie wolna grupe karboksylowa. Przykladem takich grup estrowych sa grupy: 2,2,2-trójchloroetylowa,dwufenylome- tylowa (benzhydrylowa), p-nitrobenzylowa, p-metoksybenzylowa, III rzed.-butylowa i trójmetylosi IiIowa.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze ester 3-hydroksycefemowy-3 o wzorze ogólnym 4, w którym R2 oznacza grupe estrowa, w dowolnej kolejnosci acyluje sie zwiazkiem o wzorze ogólnym 2, w którym R ma wyzej podane znaczenie, i ewentualnie alkiluje sie w pozycji 3, po czym ewentualnie usuwa sie grupe estrowa.Ochrone grup karboksylowych grupa estrowa, a nastepnie ich uwalnianie prowadzi sie ogólnie znanymi sposobami.Zwiazki otrzymane sposobem wedlug wynalazku o wzorze ogólnym 1, w którym Ri oznacza grupe metylowa, etylowa lub 3-metylo-2-butenylowa, a R2 oznacza atom wodoru, sa antybiotykami wykazujacymi szczególnie korzystne wlasciwosci lecznicze przy podaniu doustnym. W przypadku gdy najpierw prowadzi sie alkilowanie otrzymuje sie je jak nastepuje: ester kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowego-4 lub jego sól np. chlorowodorek alkiluje sie, korzystnie zwiazkiem dwuazowym np. dwuazametanem i otrzymuje sie odpowiednia pochodna 3-eterowa np. pochodna 3-metoksylowa lub 3-etoksylowa, po czym tak otrzymany ester 7-aminoeterocefemu-3 acyluje sie znanymi sposobami przy uzyciu odpowiednio podstawionej glicyny o ogólnym wzorze 2, w którym R ma znaczenie takie jak podano przy wzorze 1, po czym grupe estrowa R2, chroniaca grupe karboksylowa usuwa sie i otrzymuje sie zwiazek o dzialaniu antybiotycznym.• Produkty wyjsciowe uzyte w podanym wyzej sposobie otrzymywania nowych zwiazków, mianowicie estry kwasów 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowych-4 otrzymuje sie przez dzialanie na kwas 7-acyloami- docefalosporanowy np. kwas 7-fenoksyacetamidocefalosporanowy czynnikiem nukleofilowym zawierajacym siarke i w wyniku nukIeofilowego podstawienia grupy acetoksylowej kwas cefalosporanowego otrzymuje sie ester metylowy 7-acyloamido-3-tio-podstawionego kwasu cefemo-3-karboksylowego-4. Zwiazek ten redukuje sie nastepnie cynkiem i kwasem mrówkowym w obecnosci dwumetyloformamidu lub niklem Raneya w obecnosci wodoru i otrzymuje sie kwas 7-acyloamido-3-egzometylenocefamokarboksylowy-4, który estryfikuje sie np. bromkiem p-nitrobenzylu, a otrzymany ester poddaje sie dzialaniu pieciochlorku fosforu w obecnosci pirydyny w celu usuniecia grupy fenoksyacetylowej i otrzymuje sie ester kwasu 7-amino-3-egzometylenocefamokarboksy- lowego-4, po czym zwiazek ten poddaje sie dzialaniu ozonu w srodowisku obojetnego rozpuszczalnika, w temperaturze -80-0°C, korzystnie od -80 50°C i otrzymuje sie produkt posredni w postaci ozonku, który w niskiej temperaturze ulega rozkladowi, w wyniku czego otrzymuje sie ester kwasu 7-amino-3-hydroksycefe- mo-3-karboksylowego-4, jak podano na schemacie, przy czym R2 oznacza grupe estrowa ochraniajaca grupe karboksylowa. Przykladem estrów kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowego-4 sa: ester p-nitrobenzy Iowy, ester p-metoksybenzylowy i ester 2,2,2-trójchloroetylowy.Sposobem wedlug wynalazku estry kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowego-4 alkiluje sie w grupie 3-hydroksylowej i otrzymuje sie estry 3-alkoksycefemowe-3. Alkoksylowanie prowadzi sie przez dzialanie na ester 3-hydroksylowy zwiazkiem dwuazowym np. dwuazometanem, dwuazoetanem lub 1-dwu- azo-3-metylobutanem-2. Estry 3-hydroksycefemowe-3 alkiluje sie równiez jodkiem metylu w obecnosci zasady, estrem alkilowym kwasu siarkowego w obecnosci zasady np. siarczanem dwumetylowym lub siarczanem dwuetylowym, fluoroboranem, trójmetylooksoniowym. Alkilowanie mozna prowadzic równiez aktywnymi chlorowcozwiazkami w obecnosci zasady np. a-chlorowcoeterami, takimi jak eter metylowy chlorometylu i eter etylowy bromometylu lub estrami a-chlorowcokwasów takimi jak bromooctan etylu, chlorooctan metylu i a-bromopropionianem etylu oraz halogenkami allilu takimi jak bromek allilu, chlorek allilu 1-bromo-3-metylo- butenem-2, przy czym otrzymuje sie odpowiednie pochodne 3-alkoksymetoksylowe.3-karboalkoksymetoksylo- we i 3-alliloksylowe.88 515 3 Szczególnie korzystnymi czynnikami alkilujacymi sa zwiazki dwuazowe np. dwuazometan, dwuazoetan i 1-dwuazo-3-metylobuten-2, gdyz reakcja przebiega bez wytwarzania zwiazków ubocznych. Inne czynniki alkilujace np. wymienione wyzej chlorowcopochodne powoduja wytwarzanie obok 3-estrów, równiez alkilowa- nych w pozycji 4,3-hydroksycefemo-2-karboksylanów-4 i 3-alkoksycefemo-2-karboksylanów-4. Z tak powstalych mieszanin izoluje sie estry 3-eterów metodami chromatograficznymi.Reakcje estryfikacji prowadzi sie przez dodanie roztworu eterowego odpowiedniego zwiazku dwuazowego do roztworu estru 3-hydroksylowego w obojetnym rozpuszczalniku. Reakcja przebiega zadawalajaco w tempera¬ turze 20—25°C przy czym korzystne jest stosowanie zwiazku dwuazowego w nadmiarze.Przykladami estrów 7-amino-3-alkoksylowych otrzymanych sposobem wedlug wynalazku sa: ester p-nitro- benzylowy i p-metoksybenzylowy kwasu 7-amino-3-metoksycefemo-3-karboksylowego-4, ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-amino-3-etoksycefemo-3-karboksylowego-4, ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 7-amino-3-metoksyce- femo-3-karboksylowego-4, ester p-metoksybenzylowy kwasu 7-amino-3-/3-metylo-2-butenylooksy-1/cefemo-3- karboksylowego-4 i ester p-metoksybenzylowy kwasu 7-amino-3-etoksycefemo-3-karboksylowego-4.Otrzymane 7-aminocefemo-3-etery w postaci kwasów lub estrów acyluje sie dzialaniem aktywnych pochodnych glicyny podstawionej grupa fenylowa lub pierscieniem heterocyklicznym o ogólnym wzorze 2, w którym R posiada znaczenie takie jak we wzorze 1 i reakcje prowadzi sie znanymi sposobami stosowanymi przy acylowaniu kwasów 7-aminocefalosporanowego i 7-aminodezacetoksycefalosporanowego: np.chlorowodo¬ rek chlorku kwasowego poddaje sie reakcji z czasteczka 7-aminoeteru w obecnosci akceptora chlorowcowodoru w postaaci trzeciorzedowej aminy, np. pirydyny lub trójetyloaminy, przy czym korzystniejsze jest stosowanie jako akceptorów chlorowodoru tlenków alkilenowych np. tlenku etylenu lub tlenku propylenu z uwagi na to, ze z tymi akceptorami nie nastepuje racemizacja aktywnej D-konfiguracji D-feny Iowej, D-tienylowej lub D-furylowej pochodnej glicyny.Alternatywnie glicyne w postaci kwasu z chroniona fenylem, tienylem lub furylem grupa aminowa kondensuje sie z czasteczka aminoeteru w obecnosci czynnika kondensujeacego takiego jak karbodwuimid np. dwucykloheksylokarbodwuimid, lub jego czynnik acylujacy stosuje sie mieszany bezwodnik utworzony z kwasu acylujacego i kwasu mrówkowego lub octowego, przy czym reakcje prowadzi sie wobec czynnika kondensujace* go jakim jest N-etoksykarbonylo-2-etoksy-1/2-c'wuhydrochinolina (EEDQ). Stosuje sie takze metode acylowania zuzyciem aktywnej pochodnej fenylo-, tienylo- lub furyloglicyny w postaci aktywnego estru np. estru pieciochlorofenylowego lub azydku. Na ogól acylowanie prowadzi sie kazda znana metoda pozwalajaca uzyskac w wyniku reakcji wiazanie amidowe.Do acylowania 7-aminoeteru stosuje sie jako podstawione fenylem lub pierscieniem heterocyklicznym nastepujace pochodne glicyny: chlorowodorek chlorku D-fenylo-glicylu, chlorowodorek chlorku D-4-hydroksyfe- nyloglicylu chlorowodorek chlorku 2-tienyloglicylu, chlorowodorek chlorku 3-tienyloglicylu, chlorowodorek chlorku 2-furyloglicylu, N-III rzed.-butoksykarbonylo/-D-fenyloglicyne, N-/1—karbometoksypropenylo-2/D-fe- nyloglicyne i N-III rzed.-butoksykarbonylo/-2-tienyloglicyne.W celu ochrony grup aminowych czynnika acylujacego stosuje sie takie podstawniki jak ugrupowanie p-metoksybenzoksykarbonylowe, benzoksykarbonylowe i 2,2,2-trójchloroetoksykarbonylowe, przy czym na ogól ochrone wspomnianych grup uzyskuje sie przy uzyciu podstawników blokujacych funkcje aminowa zwiazku w czasie procesu acylowania.Antybiotyki cefalosporynowe otrzymuje sie równiez przez acylowanie estru 7-amino-3-hydroksycefemowe go-3. Kwas 7-/fenylo-, tienylo- lub furyloglicyloamido/cefemo-3-kai boksylowy-4 poddaje sie dzialaniu jednego z uprzednio wymienionych zwiazków dwuazowych. Acylowanie ugrupowania 3-hydroksylowego czasteczki estru prowadzi sie uprzednio wymienionymi metodami stosowanymi przy acylacji 7-aminoeteru, przy czym nie korzystne jest stosowanie srodowiska bezwodnego, gdyz w srodowisku niewodnym powstaje mieszanina produk¬ tu N-zacylowanego z produktem N-O-dwuacylowym o ogólnym wzorze 3, w którym R ma znaczenie podane powyzej, a R2 oznacza grupe estrowa.W srodowisku niewodnym np. przy prowadzeniu reakcji acylowania w wilgotnym acetonie wilgotnym acetonitrylu lub mieszaninie wody z rozpuszczalnikiem organicznym nie mieszajacym sie z woda reakcja N-acylacji przebiega najkorzystniej.Sposobem wedlug wynalazku antybiotyki cefalosporynowe otrzymuje sie równiez stosujac jako produkt wyjsciowy ester kwasu 7-/fenylo-, tienylo- lub furyloglicyloamido/-3-egzometylenocefamokarboksylowego-4, przy czym grupe a-aminowa lancucha bocznego ochrania sie latwa do usuniecia grupa blokujaca np. grupa III rzed.-butoksykarbonylowa, 1-karbometoksypropenylowa-2 lub grupa 2,2,2-trójchloroetoksykarbonylowa, a nastepnie ochroniony zwiazek poddaje sie dzialaniu ozonu i pólprodukt w postaci ozonidu rozklada sie do odpowiedniego estru 3-hydroksycefemowego-3, który poddaje sie alkilowaniu zwiazkiem dwuazowym np.4 88515 dwuazometanem i otrzymuje sie ester kwasu 3-metoksy/etoksy lub 3-metylo-2-butenylooksy-1/cefemo-3-karbo- ksylowego-4. Grupy ochraniajace grupe karboksylowa i amidowa usuwa sie ogólnie znanymi sposobami i otrzymuje sie produkty koncowe o dzialaniu antybiotycznym, np, ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-[N-/IIJ rzed. -butoksykarbonyloAD-fenyloglicyloamido ]- 3 egzometylenocefamokarboksylowego-4 poddaje sie dzialaniu ozonu powstaly azonek rozklada sie dzialaniem dwutlenku siarki i otrzymuje sie ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-[N-lll- rzed.-butoksykarbonylo/D-fenyloglicyloamido]-3-hydroksy-cefemo-3-karboksylowego-4, który poddaje sie dziala¬ niu dwuazoetanu i otrzymuje sie pochodna 3-etoksylowa, po czym estrowa grupe p-nitrobenzyIowa usuwa sie z pochodnej 3-etoksylowej dzialaniem wodoru w srodowisku kwasnym w obecnosci 5% palladu na weglu; jako katalizatora a grupe III rzed.-butoksykarbonylowa usuwa sie metoda kwasowej hydrolizy i otrzymuje sie kwas . 7-/D-fenyloglicyloamino/-3-etoksycefemo-3-karboksylowy-4. Tym samym sposobem otrzymuje sie inne glicyloami dy odpowiednio podstawione grupa tienylowa lub furylowa.Sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie nastepujace zwiazki o dzialaniu antybiotycznym: kwas7-/D-3-hydroksyfenyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas 7-/D-4-hydroksyfenylqglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas 7-/D-2-hydroksyfenyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksyIowy 4, kwas7-/D-4-metylofenyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas7-/D-4-chlorofenyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas7-/D-3-metoksyfenyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas 77D-fenyloglicyloamido/-3-etoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas 7-D-fenylogiicyloamido/-3-/3-metylo-2-butenylooksy 1/-cefemo-3-karboksylowy-4, kwas 7/D-2-tienyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas 7-/D-2-furyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4, kwas 7-/D-3-tienyloglicyloamido/-3-metoksyc?femo-3-karboksylowy-4 i kwas7-/D-2-tienyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4 Najkorzystniejszymi zwiazkami otrzymanymi sposobem wedlug wynalazku sa kwasy 3-metoksycefemo- we-3 o ogólnym wzorze 1, w którym R} oznacza grupe metylowa, a R2 oznacza atom wodoru, a wsród nich kwasy 7-/D-hydroksyfenyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowe-4.Antybiotyki cefalosporynowe otrzymane sposobem wedlug wynalazku wykazuja wlasciwosci hamujace wzrost szczepów chorobotwórczych u ludzi i zwierzat, a ich dzialanie na szczepy bakteryjne zarówno Gram-do- datnie jak i Gram-ujemne jest skuteczne przy podaniu doustnym i pozajelitowe Zwiazki otrzymane sposobem wedlug wynalazku stosuje sie w postaci wolnych kwasów lub w postaci nietoksycznych soli z dopuszczalnymi w lecznictwie zasadami np. w postaci soli sodowych lub potasowych. Sole. te otrzymuje sie dzialajac na czynny zwiazek w postaci wolnego kwasu odpowiednim czynnikiem zasadowym np. weglanem sodowym, dwuweglanem sodowym, wodorotlenkiem sodowym lub weglanem potasowym. Przy podaniu doustnie jednorazowa dawka wynosi 100—500 mg, przy czym antybiotyk podaje sie w postaci znanych form farmaceutycznych np. w kapsulkach zelatynowych.Sposób wedlug wynalazku w szczególnosci wyjasniaja nastepujace przyklady: Przyklad I. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowe-4.Roztwór 3,85 g chlorowodorku estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-metylenocefamokarboksylowe- go-4. w 600 ml metanolu ochladza sie mieszanina suchego lodu w acetonie, a nastepnie przez mieszanine reakcyjna przepuszcza sie ozon wciagu 20 minut, po czym roztwór staje sie lekko niebieski. Nadmiar ozonu usuwa sie azotem, a pozostaly pólprodukt w postaci ozonku rozklada sie przepuszczajac przez roztwór gazowy dwutlenek siarki do czasu, az mieszanina reakcyjna wykaze ujemna próbe ze skrobia i jodkiem potasowym. Po odparowaniu pod zmniejszonym cisnieniem otrzymana pozostalosc rozpuszcza sie w 200 ml 0,1 n roztworu chlorowodorku w chlorku metylenu, otrzymany roztwór odparowuje sie do sucha, a osad rozpuszcza w ace¬ tonie i chlodzi. Otrzymuje sie 3,15 g chlorowodorku estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-hydroksy- cefemo-3-karboksylowego-4 w postaci krysztalów.Widmo w podczerwieni: charakterystyczne pasma 5,55 i 5,02 mikron (karbonyl /Maktamu i grupy estrowej przy 3-hydroksylu) w nujolu. Miareczkowanie elektrometryczne (66% DMF) pKa 4,0 i 6,3.Przykladll. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowego-4. 4 milimole chlorowodorku estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowe- go-4 otrzymanego sposobem takim jak w przykladzie I rozpuszcza sie w wodzie, dodaje sie aceton etylu i doprowadza pH do poczatkowej wartosci 2,2 do 5,0 przy pomocy In wodorotlenku sodowego. Faze octanowa88515 5 oddziela sie, przemywa woda, osusza siarczanem magnezowym, a nastepnie odparowuje do sucha i otrzymuje sie 1,2 g estru p-nitobenzylowego kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowego-4 w postaci krystalicznej Analiza elementarna dla wzoru: C14H13N306S: Obliczono: C 47,86% H 3,73%; N 11,96%; Oznaczono: C 47,87%; H 4,00%; N 12,11% Widmo w podczerwieni (w nujolu): charakterystyczne pasma 5,65 mikrona (0-laktam i ester) i 6,0 mikro¬ na (amid).Widmo magnetycznego rezonansu jadrowego (DMSO d6): sygnaly przy 6,63 (2d, 2H, C2H), 5,31 (d, 1H, C6H), 4,89 (d, 1H, C7H), 4,62 (s, 2H, ester CH2), 4,30 szeroki s, 2H, 7 N-H, (2,5-1,8)m, 4H, aromatyczny H/i 1,2 (d, 1H,C3OH)tau.Przyklad III. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-amino-3-metoksycefemo-3-karboksylowego-4.Do zawiesiny 445 mg chlorowodorku estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karbo- ksylowego-4 otrzymanego sposobem takim jak w przykladzie I w 35 ml suchego czterowodorofuranu, w czasie mieszania dodaje sie stechiometryczna ilosc trójetyloaminy, a nastepnie 10 ml eterowego roztworu dwuazometa- nu w nadmiarze. Po 30 minutach mieszania rozpuszczalnik i nadmiar dwuazometanu odparowuje sie, a pozosta¬ losc rozpuszcza w mieszaninie wody i octanu etylu. Faze organiczna oddziela sie, przemywa woda, a nastepnie osusza po czym odparowuje do sucha i otrzymuje sie 310 mg estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-meto- ksycefemo-3-karboksylowego-4, który przeprowadza sie w forme krystaliczna przez roztarcie z eterem dwuetylo- wym.Analiza elementarna:dla wzoru: Cj 5 H, 5N306S; Obliczono: C 49,31%; H4,14%; N 11,50%; Oznaczono: C 49,51%; H 4,40%; N 11,25%.Widmo w podczerwieni (w nujolu): charakterystyczne pasma 2,99 mikron (amid), 5,75 mikrona (|3-laktam . i ester) i 5,98 mikrona (amid).Widmo w nadfiolecie: maksimum absorpcji przy 268 m/i (£ = 14,600) w etanolu.Widmo magnetycznego rezonansu jadrowego (DMSO d6): sygnaly przy 7,10 (szerokie s, 2H,C7NH2), 6,22 (s, 2H, C2H2), 6,20 (s, 3H, C3 metyl), 5,27 (d, IH, C6H), 4,93 (d, 1H, C7H), 4,60 (s, 2H, ester CH2), i 2,35-1,6 (q, 4H, aromatyczny H) tau.Przyklad IV. Chlorowodorek estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-metoksycefemo-3-karboksy- lowego-4.Do zawiesiny 445 mg chlorowodorku estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karbo- ksylowego-4 w 30 ml chlorku metylenu przy mieszaniu dodaje sie 131 mg monotrójmetylosililoacetamidu, po czym miesza sie wciagu 30 minut w temperaturze pokojowej i dodaje sie nadmiar eterowego roztworu dwuazometanu. Po 20 minutach mieszania rozpuszczalnik i nadmiar dwuazometanu odparowuje sie, do pozostalosci dodaje sie 1 ml metanolu i calosc rozpuszcza sie w mieszaninie wody i octanu etylu. Faze octanowa oddziela sie, przemywa woda i osusza, a nastepnie przez suchy roztwór octanowy przepuszcza sie gazowy chlorowodór do chwili wydzielenia produktu w postaci chlorowodorku estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino- -3-metoksycefemo-3-karboksylowego-4.Widmo magnetycznego rezonansu jadrowego (DMSO d6): sygnaly przy 6,97 (szeroki s, 3H, NH3), 6,31 (s, 2H, C H), 6,23 (s, 3H, C3 metoksyl), 5,39 (d, 1H, C6H), 5,05 (d, 1H, C7H), i 2,5-1,92 (q, 4H, aromatyczny H) tau.Przyklad V. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 7[N-/1-karbometoksypropenylo-2/-D-4-hydroksyfenyloglh cyloamido]-3-metoksycefemo-3-karboksylowego-4.Do 45 ml acetonitrylu zawierajacego 6 kropli dwumetylobenzyloaminy dodaje sie 815 mg soli sodowej estru metylowego kwasu 3-/a-karboksy-4-hydroksybenzyloaminokrotonowego i mieszanine reakcyjna chlodzi sie suchym lodem z czterochlorkiem wegla. Do zimnej mieszaniny przy mieszaniu dodaje sie 303 mg chloromrówcza- nil metylu, po 20 minutach dodaje sie roztwór 1,1 g estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-metoksycefe- mo-3-karboksylowego-4 w 45 ml acetonu i przy ciaglym chlodzeniu miesza sie 30 minut, a nastepnie 2 godziny w temperaturze pokojowej. Po przesaczeniu klarowny przesacz odparowuje sie do sucha, pozostalosc rozpuszcza sie w octanie etylu, a otrzymany roztwór przemywa sie woda, osusza siarczanem magnezowym i odparowuje do sucha. Otrzymany osad rekrystalizuje sie z etanolu i otrzymuje sie 1,1 g krystalicznego estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-[N-/1 -karbometoksypropenylo-2/-D-4-hydroksyfenyloglicyloamido]-3-metoksycefemo-3-karboksylowe - gc-4.6 88 515 Przyklad VI. Kwas 7-(D-a^-hydroksyfenyloglicyloamido)-3-metoksycefemo-3-karboksylowy-4.Roztwór 500 mg estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-[N-/1-karbometoksypropenylo-/2-D-4-hydroksyfenylo- glicyloamido]-3-metoksycefemo-3-karboksylowego-4, otrzymanego sposobem z przykladu V, w 30 ml acetonitry- lu i 15 ml wody zakwasza sie do pH 1,0 stezonym kwasem solnym i natychmiast doprowadza sie pH do 2,5 In wodorotlenku sodowego. Mieszanine reakcyjna odparowuje sie do sucha, a pozostalosc rozpuszcza sie w miesza¬ ninie 40 ml czterowodorofuranu i 80 ml metanolu, po czym otrzymany roztwór umieszcza sie w niskocisnienio- wym aparacie Parra i uwodornia sie pod cisnieniem 3,5 atmosfery w temperaturze pokojowej w ciagu 2,5 godziny w obecnosci 500 mg 5% palladu na weglu, jako katalizatora. Katalizator poddawano wstepnie uwodornieniu w etanolu w ciagu 30 minut pod cisnieniem 3,5 atmosfery w temperaturze pokojewej Po odsaczeniu katalizatora przemywa sie go czterowodorofuranem i woda, po czym przesacz polaczony z popluczynami zageszcza sie pod zmniejszonym cisnieniem w celu usuniecia lotnych rozpuszczalników. Pozostaly roztwór wodny miesza sie z octanem etylu i doprowadza pH do 4,5 przy uzyciu In wodorotlenku sodowego. Faze wodna oddziela sie przemywa octanem etylu, a nastepnie zageszcza pod zmniejszonym cisnieniem do objetosci 2 ml i otrzymany zageszczony roztwór rozciencza sie 1 ml acetonitrylu, po czym chlodzi i otrzymuje sie 122 mg dwuwodzianu kwasu 7-/D-4-hydroksyfenyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowego-4 w formie krystalicznej.Widmo w nadfiolecie (w buforze po pH- 7,0): maksimum absorpcji przy 265 mju (e = 7,500). Miareczko¬ wanie elektrometryczne (80% wodny roztwór DMF): pKa 6,2 i 7,3.Przyklad VII. Postepuje sie sposobem podanym w przykladzie V i VI i otrzymuje sie ester p-nitro- benzylowy kwasu 7-[N-/1-karbometoksypropenylo-2/-D-2-tienyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylo- wego-4, a nastepnie ugrupowanie 1-karbometoksypropenylowe-2, ochraniajace grupe aminowa usuwa sie za pomoca kwasowej hydrolizy, po czym przy pomocy katalitycznego uwodornienia usuwa sie grupe estrowa p-nitrobenzylowa i otrzymuje sie kwas 7-/D-2-tienyloglicyloamido/-3-metoksycefemo-3-karboksylowy*4.Przyklad VIII. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-/D-fenylloglicyloamido/-3-hydroksycefemo-3-karbo- ksylowy-4.Do roztworu 446 mg estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-amino-3-hydroksycefemo-3-karboksylowego-4 w 20 ml acetonitrylu zawierajacego 10 ml tlenku propylenu dodaje sie 206 mg chlorowodorku chlorku D-fenylo- glicylu i mieszanine reakcyjna miesza sie przez 16 godzin w temperaturze pokojowej, a nastepnie odparowuje do sucha. Pozostalosc rozciera sie z acetonitrylem w celu usuniecia rozpuszczalnych zanieczyszczen, a pozostalosc po odsaczeniu suszy sie pod zmniejszonym cisnieniem i otrzymuje sie 315 mg estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-(D-fenyloglicyloamido)-3-hydroksycefemo-3-karboksylowego-4.Analiza elementarna dla wzoru: C22H20N4O7S Obliczono: C 54,54%; H 4,16; N 11,57; Oznaczono: C 54,99; H 4,29%; IM 11,02%; Widmo w podczerwieni (w nujolu): charakterystyczne pasma 3,01 mikrona (amid), 5,75 mikrona (karboksyl /Maktamu) i 6,10 (mikrona) szerokie pasmo amidu i zwiazanego wodorem karboksylu estrowego). PL