PL69461Y1 - Podest ławy kominiarskiej - Google Patents

Description

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest konstrukcja ławy kominiarskiej, należącej obok stopnia kominiarskiego do podstawowych akcesoriów dachowych, niezbędnych do łatwego i bezpiecznego wyjścia na połać dachu z wnętrza budynku oraz zapewniających wygodną komunikację dla osób pracujących na dachu np. kominiarza, dekarza czy instalatora i dojście do newralgicznych punktów dachu, w których usytuowane są jakiekolwiek urządzenia dachowe - przykładowo komin czy antena. Z polskiego opisu zgłoszeniowego wzoru użytkowego Wu. 110881 znany jest stopień kominiarski uwidoczniony na rysunku Pos. /, którego stopa (1) ma pofalowaną powierzchnię, przy czym w dolinach fal znajdują się podłużne otwory (6), a w grzbietach fal owalne otwory (4) z ząbkami przeciwpoślizgowymi (5), natomiast do krótszego boku stopy (1) odgiętego do dołu jest przymocowany trwale uchwyt (3), mający w części czołowej wzdłużne przetłoczenie.

Znane są powszechnie ławy kominiarskie pokazane w przykładowym wykonaniu na rysunku Pos. II. Ławy te składają się z dwóch zasadniczych części - podestu (1) oraz co najmniej jednego wspornika (2) czyli części mocującej do danego pokrycia dachowego (przykładowo dachówek ceramicznych czy betonowych) o kącie nachylenia od 15° do 60°. Podest (1) znanych ław kominiarskich wykonany jest z kraty pomostowej, mającej zaginane boczne krawędzie, którą stanowi prostokątna, ażurowa powierzchnia służąca do postawienia stóp, mająca zabezpieczenia antypoślizgowe rozmieszczone na całej powierzchni w formie ciągłych przetłoczeń i wycięć, przebiegających przez prze-tłoczenia.

Ponadto pomiędzy podest (1), a wspornik (2) przymocowany jest trwale co najmniej jeden łukowy mocownik (3) (z uwagi na swój kształt zwany także kołyską), przy czym zaleca się, aby przy dłuższych podestach (1) - na przykład o dł. 400 mm, czy 800 mm ława była osadzona na dwóch mo-cownikach (3) (kołyskach) i na takiej samej liczbie wsporników (2), a ława o długości 2000 mm nawet na trzech mocownikach (3) i trzech wspornikach (2). Specjalnie zaprojektowany kształt mocownika (3) służy do wypoziomowania położenia ławy względem połaci dachu. Mocownik (3) posiada szereg otworów punktowych oraz otwory wzdłużne na śruby montażowe (4), którymi podest (1) mocowany jest do wspornika (2).

Istnieje również możliwość montażu ławy kominiarskiej nie do połaci dachu, lecz do ścian pionowych np. komina, jak pokazano w przykładowym wykonaniu na rysunku Pos. III. Umożliwia to tak zwany przyścienny mocownik ławy (3). Nie jest on elementem pośrednim i do montażu podestu nie stosuje się dodatkowych mocowników oraz wsporników ław. Montaż następuje bezpośrednio do ściany (1) za pomocą śrub i kołków (2).

Dotychczas znane ławy kominiarskie mają podesty wykonane z typowych krat pomostowych profilowanych lub blach lawetowych, mających na całej swej powierzchni przetłoczenia ciągłe i cięcia. Kraty pomostowe produkowane są liniowo, a następnie cięte na standardowe odcinki, na żądany wymiar (np. dla ław kominiarskich są to następujące wymiary - szerokość 250 mm, a długość 400 mm, 600 mm, 800 mm, 1000 mm, 1200 mm, 1500 mm, 2000 mm, 2700 mm, a nawet 3000 mm). Wskutek tego podesty mają ostre i zarazem niebezpieczne krawędzie. Ponadto przetłoczenie i podziurawienie całej powierzchni mają wpływ na zmniejszenie sztywności i wytrzymałości podestu.

Celem wzoru użytkowego było opracowanie nowej konstrukcji podestu ławy kominiarskiej, zapewniającej fachowcom - zwłaszcza kominiarzom, dekarzom, cieślom, czy monterom anten, jak również indywidualnym użytkownikom, jeszcze bezpieczniejsze poruszanie się po połaci dachu podczas sezonowych przeglądów dachu i kominów, prac konserwacyjnych pokrycia dachowego czy montażu anten.

Podest ławy kominiarskiej będący przedmiotem wzoru użytkowego posiada kształt prostokątny, a jego dłuższe boki są odchylone do dołu, natomiast jego pozioma ażurowa powierzchnia jest pokryta perforacją z przetłoczeniami tworzącą zabezpieczenie antypoślizgowe. Zgodnie z wzorem, perforacja z przetłoczeniami na poziomej powierzchni podestu ma wzór modułowy, powtarzający się w równych odstępach, przy czym każdy z modułów ma rzędy podłużnych wycięć z wklęsłymi i wypukłymi przetłoczeniami, rozmieszczone prostopadle do wzdłużnej osi podestu i tworzące perforowane pola przedzielone gładkimi polami blachy bez perforacji. Każdy z modułów ma określoną długość, z której około 80% stanowi pole perforowane, a pozostałe około 20% pole gładkie.

Korzystnie, wzór modułowy tworzący perforację na podeście powtarza się co 10 cm.

Dzięki rozwiązaniu według wzoru użytkowego uzyskano konstrukcję podestu ławy kominiarskiej, która zapewnia bardzo bezpieczne i wygodne poruszanie się po powierzchni dachu. Nowa konstrukcja podestu pozwala jednocześnie na ograniczenie do minimum czynności technologicznych przy jej wytwarzaniu. Dzięki zastosowaniu wzoru modułowego na powierzchni podestu, powtarzającego się co 10 cm, uzyskano ławy o długościach ścisłych, równych wielokrotności modułu. W miejscach, w których pozostaje powierzchnia nie ażurowa - nieprzetłoczona i nieperforowana, przewidziane jest cięcie w zależności od zadanej długości podestu. Dzięki zastosowaniu budowy modułowej zakończenia podestu ławy są gładkie, niezależnie od produkowanej długości równej wielokrotności modułu. Są też sztywniejsze od znanych i dostępnych na rynku ław kominiarskich, a zatem bardziej wytrzymałe na odkształcenia. Modułowa budowa podestu powoduje również zmniejszenie ilości odpadów w trakcie procesu produkcyjnego (powierzchnia przetłoczenia i perforowania zmniejszona jest o 20%, co daje zmniejszenie odpadu produkcyjnego o około 12%). Podest według wzoru może być wykorzystywany również w produkcji stopni kominiarskich, pomostów, kładek, schodów i innych konstrukcji budowlanych. Przedmiot wzoru użytkowego uwidoczniony jest na rysunku, którego Fig. 1 przedstawia podest ławy kominiarskiej w widoku z góry, Fig. 2 - podest ławy kominiarskiej w widoku perspektywicznym od góry, Fig. 3 - podest ławy kominiarskiej w widoku perspektywicznym od dołu, a Fig. 4 - pojedynczy moduł perforacji podestu w widoku perspektywicznym. Przedstawiony na rysunku podest 1 ławy kominiarskiej stanowi prostokątna, ażurowa powierzchnia służąca do postawienia stóp, której dłuższe krawędzie są odchylone do dołu tak, że podest w przekroju poprzecznym ma kształt ceownika. Górna powierzchnia podestu pokryta jest perforacją z przetłoczeniami stanowiącą zabezpieczenie antypoślizgowe, mającą wzór modułowy, powtarzający się co 10 cm. Przy tym każdy z modułów M1t M2, M3... MN ma jednakową długość 100 mm, z czego 80 mm stanowi perforowane pole 2, a pozostałe 20 mm to gładkie pole 3 blachy nieprzetłoczonej. Każdy moduł M ma pięć rzędów podłużnych wycięć 4 z wklęsłymi przetłoczeniami 5 i wypukłymi przetłoczeniami 6 rozmieszczonymi naprzemiennie, prostopadle do wzdłużnej osi 7 podestu 1.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia ochronne

   1. Podest ławy kominiarskiej o kształcie prostokątnym, którego dłuższe boki są odchylone do dołu, a jego pozioma ażurowa powierzchnia jest pokryta perforacją z przetłoczeniami tworzącą zabezpieczenie antypoślizgowe, znamienny tym, że perforacja z przetłoczeniami na poziomej powierzchni podestu (1) ma wzór modułowy, powtarzający się w równych odstępach, przy czym każdy z modułów (M^ M2, M3... MN) ma rzędy podłużnych wycięć (4) z wklęsłymi przetłoczeniami (5) i wypukłymi przetłoczeniami (6) rozmieszczone prostopadle do wzdłużnej osi (7) podestu (1) i tworzące perforowane pola (2) przedzielone gładkimi polami (3).
2. 2. Podest według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy z modułów (M^ M2, M3... MN) ma określoną długość, z której około 80% stanowi perforowane pole (2), a pozostałe około 20% gładkie pole (3).
3. 3. Podest według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że wzór modułowy tworzący perforację na podeście (1) powtarza się korzystnie co 10 cm.