Przedmiotem niniejszego wynalazku jest sposób rozrzadzania natezenia swia¬ tla i urzadzenie do rozrzadzania tym spo¬ sobem, w którym stosuje sie komórke roz¬ rzadzajaca swiatlem podzielona na pew¬ na liczbe komórek elementarnydh, w któ¬ rych pod wplywem pola elektrycznego wy¬ stepuje podwójne zalamanie swiatla. Za¬ stosowanie tych zjawisk do rozrzadzania swiatla jest w zasadzie znane. Postepuje sie przy tym np. w ten sposób, ze promien swiatla, spolaryzowany liniowo za pomoca odpowiedniego urzadzenia polaryzujacego, przeprowadza sie przez odpowiednio usta¬ wiony krysztal, np. plytke kwarcowa. Je¬ zeli przylozy sie przy tym prostopadle do osi optycznej krysztalu pole elektryczne, to krysztal staje sie podwójnie lamiacym, przy czym przechodzacy przezen promien swiatla zostaje wskutek tego spolaryzowa¬ ny eliptycznie. Jezeli za krysztalem usta¬ wi sie analizator o plaszczyznie polaryza¬ cji, skrzyzowanej wzgledem plaszczyzny polaryzacji krysztalu, to przez urzadzenie to przechodzi swiatlo, którego intensyw¬ nosc jest zalezna od natezenia pola elek¬ trycznego. Zaleznosc ta, w szczególnosci w krystalicznych komórkach rozrzadczych, jest w szerokim zakresie zmian natezenia pola niemal liniowa.Komórka stosowana do rozrzadzania swiatlem w sposób wedlug wynalazku ma elektrody podzielone na duza liczbe czesci, wskutek czego dziala ona jak zespól wielukomórek rozirzadczycli znanego w zasadzie rodzaju. Poszczególnym komórkom roz- rzadczym zespolu nadaje sie za pomoca wiazki promieni katodowych pewien poten¬ cjal rozrzadczy, który utrzymuje sie tak dlugo, póki wskutek ponownego naladowa¬ nia lub rozladowania komórek nie nada sie im innego potencjalu rozrzadczego.Taki zespól komórek rozrzadczych na¬ daje sie szczególnie dobrze do odtwarza¬ nia jasnych obrazów telewizyjnych, skla¬ danych punkt za punktem. Urzadzenie do rozrzadzania w sposób wedlug wynalazku przedstawia schematycznie fig. 1 ry¬ sunku, W prózniowej bance szklanej 1 znaj¬ duje sie zespól 2 do wytwarzania wzgled¬ nie do rozrzadu promieni katodowych.Wiazka promieni katodowych przebiega plytke kwarcowa 3, wycieta tak, iz os op¬ tyczna jej jest równolegla do jednej z wiel¬ kich powierzchni bocznych. Plytka ta jest pokryta po stronie, zwróconej ku wiazce promieni katodowych, mozaika 4 z drob¬ nych kuleczek metalowych, dokladnie izo¬ lowanych od siebie, tylna zas strona plytki jest zaopatrzona w przezroczysta, przewo¬ dzaca elektrycznie okladzine 5. Plytka kwarcowa wraz z obu okladzinami prze¬ puszcza okolo 20 — 30% padajacego na nia swiatla. Promienie swiatla, pochodza¬ ce ze zródla 6, przeksztalca soczewka 7 na wiazke promieni równoleglych, która rzu¬ ca polaryzatoir 8, plytka kwarcowa 3 oraz analizator 9 na ekran 11. Soczewka 10 jest ustawiona tak, iz wytwarza odwzoro¬ wanie optyczne plytki kwarcowej 3 na ekranie 11.Dla dalszych rozwazan przyjeto, ze za pomoca odpowiedniego rozrzadzania pro¬ mieni katodowych poszczególnym punk¬ tom mozaiki 4, osadzonej na plytce kwar¬ cowej 3, mozna w chwili padania promieni na te punkty udzielic ladunków, które sa w przyblizeniu proporcjonalne np. do na¬ piecia, rozrzadzajacego promieniami ka¬ todowymi. Pod wplywem pola elektrycz¬ nego, powstajacego pomiedzy odpowied¬ nimi punktami mozaiki a tylna, wspól¬ na dla wszystkich punktów, okladzina 5 plytki kwarcowej O1 niezmiennym poten¬ cjale, wystepuje w kazdym z tych konden¬ satorów elementarnych podwójne zalama¬ nie, proporcjonalne w pierwszym przybli¬ zeniu do natezenia pola, a przeto tez i do ladunku, wzglednie do napiecia rozirzad- czego. To podwójne zalamanie rozrzadza w znany sposób natezeniem swiatla wiazki spolaryzowanych promieni, przechodza¬ cych przez plytke kwarcowa, i to w ten sposób, ze jasnosc punktu obrazu na ekra¬ nie 11, praktycznie biorac, jest proporcjo¬ nalna do stopnia naladowania odpowied¬ nich punktów mozaiki. W powstajacym w ten sposób obrazie poszczególne punkty obrazu swieca nie tylko' podczas slizgania sie po nich promieni katodowych, jak to ma miejsce przy skladaniu obrazów we¬ dlug znanych dotychczas sposobów, lecz przez caly czas, póki nie nastapi odwróce¬ nie znaku naladowania kondensatorów ele¬ mentarnych, to znaczy w ciagu calego okre¬ su obrazowego. Dzieki jednoczesnemu swie¬ ceniu wszystkich punktów obrazu nie tyl- kb otrzymuje sie bardzo wielkie spotego¬ wanie jasnosci calego obrazu, ale tez i znacznie spokojniejszy obraz.W celu udowodnienia twierdzenia, ze przy odpowiednim doborze warunków pra¬ cy mozna osiagnac odwrócenie znaku na¬ ladowania elementarnych kondensatorów, rozpatrzona zostanie fig. 2 rysunku. Na figurze tej przedstawiony jest wykres prze¬ biegu zmian stosunku Is/Ip, natezenia pra¬ du elektronów wtórnych do natezenia pra¬ du elektronów pierwotnych plytki ni¬ klowej, bombardowanej przez elektrony o zmiennej szybkosci, wyrazonej w wol¬ tach. Widac z niej, ze stosunek Is/Ip prze¬ kracza, juz przy niewielkich szybkosciach elektronów wartosc 1 (punkt A), to znaczy, ze liczba wyzwolonych elektronów wtór- — 2 —nych jest wieksza od liczby uderzajacych elektronów pierwotnych.Krzywa, przedstawiajaca przebieg war¬ tosci stosunku Is/Ip, posiada maximum w punkcie B, na prawo od którego spada, aby przekroczyc w punkcie C znowu wartosc 1 i wejsc w obszar wartosci mniejszych od 1.Jezeli na dobrze izolowana powierzchnie padnie wiazka promieni katodowych o szybkosci elektronów, wyobrazonej przez odciete punktów, lezacych pomiedzy punk¬ tami A i C, to wskutek wyzwalania elek¬ tronów wtórnych powierzchnia taka laduje sie dodatnio wzgledem swego otoczenia.Krzywa na fig. 2 jest podana jedynie ty¬ tulem pczykladu w celu wyjasnienia dzia¬ lania urzadzenia, Postac tej krzywej, w szczególnosci zas polozenie punktów A, B i C zalezy w znacznej mierze od zastosowa¬ nego materialu. Te róznorodnosc krzy¬ wych, wyobrazajacych przebieg stosunku Is/Ip, mozna wlasnie wykorzystac do tego, aby na elementarne okladziny mozaiki wy¬ brac odpowiedni material, wykazujacy najkorzystniejsze wlasciwosci, dostoso¬ wane do pozostalych wlasciwosci urza¬ dzenia, mianowicie do zastosowanych na¬ piec.Jezeli napiecie anodowe zespolu elek¬ trod, sluzacego do wytwarzania wiazki elektronowej, jest dobrane tak, iz równa sie ono napieciu przyspieszajacemu Vc, i je¬ zeli napiecie rozrzadcze doprowadza sie do lampy katodowej pomiedzy wspólna okladzine 5 a przyspieszajace elektrody zespolu elektrod 2, to przy odpowiednio dobranym natezeniu wiazki promieni kato¬ dowych kazda z okladzin kondensatorów elementarnych przybiera napiecie wzgle¬ dem wspólnej okladziny równe w kazdej chwili napieciu rozrzadczemu, wystepuja¬ cemu podczas padania wiazki elektrono¬ wej na teji kondensator elementarny, po¬ niewaz posiada ona napiecie Vc, niezmien¬ ne wzgledem katody i wzgledem elektrod przyspieszajacych i skupiajacych zespolu rozkladajacego, pozostajacych na stalym potencjale wzgledem katody.Przy stosowaniu opisanego sposobu roz¬ rzadzania wspomniane elektrody przyspie¬ szajace i skupiajace zespolu rozkladajace¬ go wraz z nalezacymi do nich elementami ukladu polaczen musza posiadac potencjal zmienny, wahajacy sie wzgledem poten¬ cjalu okladziny 5 w takt zmian napiecia rozrzadfczego, przy czym w przypadku za¬ stosowania elektrostatycznych narzadów odchylajacych warunek ten dotyczy tez i elektrod1, odchylajacych wiazke promieni katodowych.Prosty sposób rozrzadzania, który na¬ daje sie dobrze do stosowania do opisa¬ nych krystalicznych komórek rozrzad- czych, w których potrzebne sa jedynie ilo- soi elektrycznosci, wystarczajace do nala¬ dowania kondensatorów elementarnych, polega na tym, ze elektrody przyspiesza¬ jace zespolu rozkladajacego utrzymuje sie na pewnym stalym potencjale, np. /poten¬ cjale ziemi, jednoczesnie zas nadaje sie elektronom wiazki rozkladajacej mozaike napiecie Vc, które przyspiesza elektrony, a napiecie rozrzadcze doprowadza sie po¬ miedzy uziemienie a okladzine 5. W tych warunkach kazdy kondensator elementar¬ ny, na który pada w danej chwili wiazka promieni katodowych, przybiera zawsze napiecie miedzyokladzinowe, równe napie¬ ciu rozrzadiczemu, poniewaz elementy mo¬ zaiki posiadaja w chwili rozkladania ich .zawsze napiecie Vc wzgledem katody, po¬ zostajacej na stalym potencjale, a wiec po¬ siadaja same w przyblizeniu potencjal zie¬ mi. Jezeli okladzina 5 posiada podczas rozkladania jej wiazka promieni katodo¬ wych napiecie zmienne, to pomimo to róz¬ nica potencjalów, udzielona poszczegól¬ nym kondensatorom elementarnym pod¬ czas przebiegania wiazki promieni katodo¬ wych przez mozaike, zatrzymuje w ciagu calego okresu obrazowego swa wartosc, po¬ niewaz swobodne ladunki moga zmieniac — 3 —swa wartosc jedynie pod wplywem wiazki promieni katodowych.Dobierajac punkt roboczy (np. punkt D) tak, aby lezal w obszarze, w którym wiaz¬ ka promieni katodowych powoduje ujemne ladowanie sie elementów 4 wzgledem ano¬ dy zespolu rozkladajacego 2 lub wzgledem wspólnej okladziny 5, polaczonej ewentu¬ alnie z anoda, mozna rozrzadzac w znany sposób wielkoscia ladunków, udzielonych poszczególnym elementom, rozrzadzajac natezeniem wiazki promieni katodowych, Ten sposób rozrzadzania wymaga jednak, azeby po kazdej zmianie obrazu, np. pod¬ czas pauzy synchronizacyjnej, wytworzone ladunki byly usuwane, poniewaz przy sto¬ sowaniu niezmiennego napiecia przyspie¬ szajacego moze wystapic tylko naladowa¬ nie (dodatnie lub ujemne) w tym samym kierunku az do pewnego napiecia równo¬ wagi, nie zas zmniejszenie ladunku. Stan rozladowania mozna osiagnac np. w ten sposób, iz na powierzchnie mozaiki 4 rzuca sie wiazke promieni katodowych o takim napieciu przyspieszajacym, aby wskutek obfitego wyzwalania elektronów wtórnych wytworzone ladunki ujemne zostaly skom¬ pensowane podczas zmiany obrazu. Kom¬ pensacje te mozna tez osiagnac, zamiast za pomoca wyzwalania elektronów wtór¬ nych, takze i przez uczulenie powierzchni mozaiki 4 na swiatlo i oswietlenie jej pod¬ czas pauzy synchronizacyjnej tak silnie, aby ujemne ladunki zostaly usuniete.Oswietlenie moze byc dokonane np. przez skierowanie podczas pauzy synchroniza¬ cyjnej na powierzchnie mozaiki strumienia swiatla, wlaczonego przez odpowiedni przekaznik, rozrzadzany przez impulsy synohronizacy j ne.Jezeli napiecia potrzebne do odchyla¬ nia wiazki promieni katodowych sa wytwa¬ rzane za pomoca urzadzen z lampami swie- tlacymi, to zapalanie sie tych lamp, wyste¬ pujace podczas biegu wstecznego wiazki, odpowiadajacego zmianie wiersza lub zmianie obrazu, moze byc, wedlug wy¬ nalazku, wykorzystane do kompensowania ladunków mozaiki. Mozna tez zastosowac do tego celu osobna lampe wyladowcza, wlaczana jednoczesnie z lampami swietla- cymi, sluzacymi do wytwarzania drgan re¬ laksacyjnych, przy czym wspomniana lam¬ pa wyladowcza moze byc umieszczona w bance prózniowej komórki do rozrzadu swiatla.Mozna tez elementy mozaiki ladowac za pomoca wyzwalania elektronów wtórnych wiazka promieni katodowych, wytwarza¬ jac ladunki dodatnie. Kompensacja jest uskuteczniana wówczas podczas kazdej zmiany obrazu przez elektrony, dostarcza¬ ne przez wiazke promieni katodowych, albo tez przez osobna katode fotoelektrycz- na, oswietlana np. przez lampe swietlaca ukladu do wytwarzania drgan relaksacyj¬ nych. Kompensujaca wiazke promieni ka¬ todowych mozna wytwarzac np. za pomoca katody zarzonej takiej, jak stosowana w katodowych lampach wzmacniakowych, której prad elektronowy dzieki siatce o ujemnym napieciu poczatkowym zjawia sie tylko na krótka chwile nadawania impul¬ su synchronizacyjnego. Jednoczesnie zary¬ glowalje sie wedlug wynalazku w znany sposób wiazke promieni katodowych i za¬ razem odlacza sie tez wedlug wynalazku napiecie ssace, które sluzy do odciagniecia elektronów wtórnych, wyzwolonych pod¬ czas ladowania kondensatorów elementar¬ nych, aby elektrony kompensujace mogly byc bez zaklócen przyciagniete do dodatnio naladowanych elementów mozaiki.Opisane wyzej sposoby wedlug wyna¬ lazku, sluzace do rozrzadzania ladowaniem kondensatorów elementarnych, moga tez byc zastosowane i w innych urzadzeniach, niz opisane, posilkujace sie komórkami do rozrzadu swiatla.Fig. 1 sluzy przede wszystkim do wy¬ jasnienia sposobu dzialania urzadzenia do rozrzadu swiatla. Znane dotychczas zjawi- — 4 —sika elektrooptyczne, wystepujace przy sto¬ sowaniu znanych dotychczas trwalych w prózni substancji, nie wystarczaja mia¬ nowicie db dostatecznego zmodulowania swiatla za pomoca napiec rozporzadzalnych w przedstawionym na rysunku urzadzeniu.Na przyklad, dla rozrzadu stuprocen¬ towego od czerni do bieli potrzebne jest natezenie pola, wynoszace okolo 105 wol¬ tów na centymetr, jezeli dlugosc drogi swiatla w krysztale wynosi okolo 1 mm.W celu usuniecia tej trudnosci mozna pójsc dwiema drogami.Wedliig jednej z nich plytke kwarcowa wykonywa sie w postaci cienkiej plytki prostokatnej, przez która swiatlo przecho¬ dzi w kierunku jej dlugosci. Pole elek¬ tryczne posiada kierunek prostopadly do tego ostatniego. Jezeli np. grubosc plytki kwarcowej wynosi 1/10 mm, dlugosc zas 5 cm, to potrzebne napiecie wynosi dzieki wydluzeniu drogi swiatla oraz podwyzsze¬ niu natezenia pola zaledwie 1/500 czesc podanej wyzej wartosci, a wiec wynosi okolo 200 woltów. Na fig. 4 przedstawiona jest taka plytka kwarcowa 14, zaopatrzona w izolowane od siebie przewodzace elek¬ trycznie okladziny 15 w postaci pasków oraz w jednolita elektrode 16. Fig. 5 przed¬ stawia przekrój przez te plytke kwarcowa 14, fig. 3 zas — sposób jej umieszczenia w lampie, w której odbywa sie rozkladanie.W urzadzeniu wedlug fig. 3 zastosowa¬ na jest jedna tylko taka plytka kwarcowa.Ladujaca wiazka promieni katodowych po¬ siada kierunek prostopadly do kierunku pasków 15. Wykonanie takie umozliwia rozswietlenie od razu jednego calego wier¬ sza. Kompensacja ladunku musi wówczas zachodzic podczas pauzy synchronizacji wierszy. Rozkladac wiersze na powierzchni obrazu mozna np. za pomoca znaaelgo beb¬ na zwierciadlowego, wzglednie wirujacego pryzmatu zwierciadlowego 17. Jezeli pryz¬ mat posiada, 6 scian bocznych, to przy cze¬ stotliwosci obrazowej 24 na sekunde wy¬ starcza, aby wykonywal on zaledwie 180 obrotów na minute, co przy niewielkich wymiarach pryzmatu jest latwe do prze¬ prowadzenia. Wedlug wynalazku jeszcze lepiej nadaje sie do tego celu, to jest do rozkladania wierszy, wahliwe zwierciadel- ko, uruchamiane napieciem relaksacyjnym takim, jak do odchylania wiazek promieni w lampach Brauna. Jezeli kompensacja ladunku jest przeprowadzona w opisany wyzej sposób po kazdej zmianie wiersza, to podczas trwania impulsów synchroniza¬ cyjnych wystepuje samoczynnie stosunko¬ wo silne przycmienie strumienia swiatla, padajacego na ekran 11, dzieki czemu szybki ruch wsteczny wahliwego zwiercia- delka nie daje sie zauwazyc. Zwierciadel- ko to moze byc tez wbudowane w banke prózniowa komórki do rozrzadu swiatla w celu oslabienia tlumienia jego ruchów przez powietrze. Paski 15 mozna pokryc czesciowo powloka o duzej czulosci foto- elektrycznej, czesciowo zas wykonac z ma¬ terialu o malej zdolnosci do emisji elektro¬ nów wtórnych, dzieki czemu jedna i ta sa¬ ma elektroda paskowa moze sluzyc zarów¬ no do ladowania jak i rozladowywania, nie wymagajac zachowywania specjalnych przepisów, dotyczacych wyboru punktu pracy. W celu powiekszenia przekroju strumienia swiatla mozna tez polaczyc ze soba równolegle kilka plytek kwarcowych 14, przy czym moga one wówczas byc izo¬ lowane od siebie i przesuniete wzgledem siebie sahodkowo (fig. 6 i 7). Jezeli roz¬ kladajaca wiazka promieni zostanie roz¬ szerzona tak, ze jej slad przyjmie ksztalt kreski (prostopadlej do kierunku rozkla¬ dania), to dziala ona jednoczesnie na kilka równolegle polaczonych paskowych ele¬ mentarnych komórek do rozrzadu swiatla.Wedlug wynalazku mozna tez postepowac i w ten sposób, iz w kazdej plytce kwarco¬ wej podporzadkowuje sie oddzielny wiersz, przy czym do rozswietlania doprowadza sie jednoczesnie kilka wierszy lezacych — 5 —obok siebie, Bardzo wielka jasnosc i duzy spokój wytworzonego obrazu oraz prostote dzialania urzadzenia mozna osiagnac, sto¬ sujac liczbe plytek kwarcowych, równa liczbie przesylanych na obraz wierszy.Kazda plytka jest pokryta po stronie zwró¬ conej ku katodzie okladzinami w postaci pasków, po drugiej zas stronie okladzina¬ mi ciaglymi. Te okladziny ciagle sa przy¬ laczone wszystkie do jednego wspólnego zacisku zródla napiecia. Na kazdej plytce kwarcowej umieszczonych jest tyle pasków, ile jest elementów w jednym wierszu obra-- zu. Rozdzial na paski moze byc przepro¬ wadzony tak, ze najpierw na kazdej plytce kwarcowej osadza sie jednolita okladzine, poczem rozdziela sie ja, np. za pomoca na¬ cinania. Mozna jednak takze postepowac i w ten sposób, ze podiczas osadzania okla¬ dzin stosuje sie odpowiednio uksztaltowane przeslony przykrywajace, np. w postaci równolegle rozpietych drutów, które wy¬ twarzaja niepokryte warstwa przewodzaca izolacyjne paski pomiedzy okladzinami.Caly pakiet plytek kwarcowych ustawia sie schoidkowato, tak iz za kazdym razem, gdy tylko wiazka promieni rozkladajacych zostaje odchylana o szerokosc jednego wiersza, natrafia on na nowa plytke kwar¬ cowa. Poszczególne plytki kwarcowe sa od siebie izolowane np. cienkimi plytkami mi¬ kowymi 18. Urzadzenie takie jest przedsta¬ wione na fig. 6 i 7. Strzalka, narysowana linia pelna, oznacza kierunek padajacego swiatla, strzalka zas, narysowana linia przerywana, oznacza wiazke promieni ka¬ todowych, ob&zukujaea powierzchnie.W urzadzeniu, przedstawionym na fig. 7, kierunek padania swiatla ma byc prosto¬ padly do plaszczyzny rysunku. W urzadze¬ niu tym do wytwarzania obrazu stosuje sie srodki wylacznie elektryczne. Za schodko- wanym pakietem plytek kwarcowych moz¬ na jeszcze ustawic kwarcowa plytke kom¬ pensacyjna.Opisane wyzej urzadzenie komórek z paskami jest niezbedne, jezeli rozporza^ dzalne ladunki maja wystarczyc do dosta¬ tecznej modulacji swiatla, a to z powodu niklosci zjawisk fotoelektrycznych w kwar¬ cu* Nalezy przypuszczac, ze w przyszlosci znalezione beda jeszcze substancje, maja¬ ce silniejsze efekty, nadajace sie do opisy¬ wanego celu. Prawdopodobnie takimi sub¬ stancjami beda ciala o bardzo duzej stalej dielektrycznej, np. rutyl. Substancja o ta¬ kich wlasciwosciach, a mianowicie sól Seig- nette'a, jest znana, nie nadaje sie jednak do stosowania w lampach prózniowych. Sól ta wykazuje zjawiska elektrooptyczne w przyblizeniu o trzy rzedy wielkosci sil¬ niejsze niz kwarc. Uzywajac soli Seignette'a mozna by przeto zadowolnic sie bardzo prostym urzadzeniem, przedstawionym na fig. 1, gdyby nie okolicznosc, ze sól ta wy¬ parowalaby w prózni juz w temperaturze okolo 60° C. W kazdym razie urzadzenie wedlug fig. 1 moze posiadac duze znaczenie w przypadku, gdy sie ma do rozporzadzenia odpowiednie dielektryki o silnych zjawi¬ skach elektrooptyciznych i oduzej trwalosci.Trudnosci, zwiazane z niedostateczna trwaloscia soli Seignette'a, mozna usunac w ten sposób, ze elektrode mozaikowa oraz zespól ido rozrzadzania promieni katodo¬ wych umieszcza sie oddzielnie od! wlasci¬ wego krysztalu w poddawanej podczas fa¬ brykacji zwyklej obróbce cieplnej próznio¬ wej bance szklanej. W tym celu koniec lampy katodowej jest zamkniety herme¬ tycznie cienka plytka (20 na fig. 8) z die¬ lektryku o jak najwiekszej stalej dielek¬ trycznej. Do tego celu mozna zastosowac rutyl lub mieszaniny ceramiczne, zawiera¬ jace tlenek tytanu. Do tego: celu nadaje sie tez blaszka mikowa o grubosci 0,1 mm. Na plytce tej wytwarza sie w znany sposób poistronie, zwróconej ku katodzie, mozaike 21 z drobnych kropelek metalu. Po drugiej stronie plytki, na zewnatrz lampy katodo¬ wej, umieszcza sie krysztal 22 soli Seig- nette'a, przylegajacy dokladnie do plaskiej — 6 —dennej plytki banki. Strone krysztalu, od¬ wrócona od katody, pokrywa sie przezro¬ czysta przewodzaca okladzina 23. Rozrza¬ dzanie tego przekaznika mozaikowego u- skuiecznia sie za pomoca promieni katodo¬ wych wedlug jednego z podanych wyzej sposobów. Okolicznosc, ze kierunek swia¬ tla jest zgodny z kierunkiem pola elek¬ trycznego, nie wplywa przy poprawnym \tstawieniu osi optycznej na rozrzadzanie.Rozrzadzana wiazke promieni swiatla mozna przeprowadzac przez komórke roz- rzadcza w znany sposób, np. za pomoca zwierciadla odchylajacego 19, które zara¬ zem moze stanowic czesc zespolu elektrod lampy katodowej, lub czesc urzadzenia do polaryzowania swiatla. Daje to szczególnie te korzysc, iz zapobiega sie w ten sposób poddawaniu rozrzadzanej wiazki swiatla dzialaniu kilku kondensatorów elementar¬ nych w kierunku jej dlugosci wskutek ukosnego przechodzenia wiazki przez plyt¬ ke. W celu zabezpieczenia krysztalu soli Seignette'a przed; szkodliwym dzialaniem powietrza krysztal ten mozna otoczyc oprózniona z powietrza oslona szklana lub warstwa odpowiedniej cieczy, albo tez po¬ kryc powloka lakieru. Mozna tez zastoso¬ wac urzadzenia, sluzace dó utrzymywania pewnej stalej temperatury krysztalu.Komórka wedlug wynalazku, sluzaca do rozrzadzania swiatla, otwiera praktycz¬ nie po raz pierwszy droge telewizji barw¬ nej. Jedyny znany dotychczas sposób tele¬ wizji barwnej, umozliwiajacy osiagniecie jako tako wystarczajacych natezen swiatla, polegal na stosowaniu po stronie odbior¬ czej lamp Btrauna, w których obraz tele¬ wizyjny byl wytwarzany na ekranie swie- tlacym. Stosowane byly np. trzy lampy Brauna, których ekrany, uderzane promie¬ niami katodowymi, rozjasnialy sie trzema zasadniczymi barwami. Obraz po stronie nadawczej byl rozkladany trzy razy wciagu kazdego okresu zmiany obrazu i naswietlal ^osobne urzadzenie fotoelektryczne poprzez filtry barwne. Powstajace przy tym po stronie odbiorczej trzy oddzielne obrazy trzeba bylo nastepnie doprowadzac za po¬ moca srodków optycznych do wzajemnego pokrywania sie. Postepowanie to nastre¬ czalo jednakze w praktyce trudnosci, któ¬ rych do dzis nie udalo sie w zadowalaja¬ cy sposób pokonac.Sposób rozrzadzania wedlug wynalazku daje moznosc stosowania duzych natezen swiatla bez wymienionych trudnosci. We¬ dlug wynalazku zachodzi tylko koniecznosc wlaczania po stronie odbiorczej zródla swiatla odpowiedniej barwy, wzglednie wywierania nim wplywu na urzadzenie roz- rzadcze, co musi odbywac sie synchronicz¬ nie z naswietlaniem urzadzenia fotoelek- trycznego, podporzadkowanego danej bar¬ wie po stronie nadawczej. Na przyklad po stronie odbiorczej mozna umiescic trzy zró¬ dla swiatla, dajace trzy zasadnicze bar¬ wy, i wlaczac je kolejno po jednym razie na kazdy okres zmiany obrazu za pomoca urzadzenia synchronizacyjnego, ewentual¬ nie z zastosowaniem odpowiednich prze¬ kazników. Mozna tez rip. pozostawic w sta¬ nie wlaczenia wszystkie trzy zródla swiatla równoczesnie i uruchamiac po stronie od¬ biorczej, synchronicznie z przelaczeniami poszczególnych fotoelektrycznych urzadzen percepcyjnyoh po stronie nadawczej, urza¬ dzenie, zmieniajace bieg promieni swiatla tak, aby przez urzadzenie rozrzadcze prze¬ chodzilo zawsze swiatlo jedynie z tego zró¬ dla swiatla, którego barwa odpowiada bar¬ wie, przekazywanej wlasnie w danej chwili.Zamiast wymienionego urzadzenia do zmia¬ ny kierunku biegu promieni swiatla mozna tez zastosowac np. urzadzenie, odcinajace swiatlo mechanicznie, lub tez np. elektro- optycznie. PLThe subject of the present invention is a method of distributing light intensity and a device for distributing the light using the method in which a light distributing cell is used, divided into a number of unit cells in which, under the influence of an electric field, a double refraction occurs. light. The use of these phenomena for light distribution is known in principle. This is done, for example, by passing a light beam linearly polarized with a suitable polarizing device through a suitably adjusted crystal, for example a quartz plate. If an electric field is applied perpendicular to the optical axis of the crystal, the crystal becomes doubly-refracted, and the light ray passing through it is thus elliptically polarized. If an analyzer with a polarization plane crossed with respect to the crystal's polarization plane is placed behind the crystal, light passes through the device, the intensity of which depends on the intensity of the electric field. This dependence, in particular in crystalline decomposition cells, is almost linear over a wide range of field intensity variations. The cell used for the light distribution according to the invention has electrodes divided into a large number of parts, whereby it acts as an array of quenching cells of a generally known type. The individual decomposition cells of the assembly are given a certain decomposition potential by means of a beam of cathode rays, which remains until they are given a different decomposition potential by recharging or discharging the cells. especially good for reproducing bright television images that are folded point by point. The disintegrator according to the invention is schematically shown in Fig. 1 of the figure. In the vacuum glass envelope 1 there is a unit 2 for producing, relative to the distribution of cathode rays. A beam of cathode rays runs through a quartz plate 3, cut so that the axis its optic is parallel to one of the large side surfaces. The plate is covered on the side facing the cathode ray beam with a mosaic 4 of fine metal spheres, carefully insulated from each other, and the rear side of the plate is provided with a transparent, electrically conductive lining. 5. Quartz plate together with both through the cladding it transmits about 20-30% of the light falling on it. The light rays from the source 6 transform the lens 7 into a beam of parallel rays that projects the polarizer 8, the quartz plate 3, and the analyzer 9 onto the screen 11. The lens 10 is positioned so as to produce the optical imaging of the quartz plate 3. on screen 11. For further considerations, it has been assumed that by appropriately distributing the cathode rays to individual points of the mosaic 4, deposited on the quartz plate 3, it is possible to impart charges to these points, which are approximately proportional, e.g. for voltage, disintegrating with cathode rays. Under the influence of the electric field arising between the relevant points of the mosaic and the back, common to all points, facing 5 of the quartz plate O1, unchanging potential, a double refraction occurs in each of these elementary capacitors, proportional to the first approximation to the field strength, and therefore also to the load, or to the DC voltage. This double refraction distributes the light intensity of the beam of polarized rays passing through the quartz plate in a known manner, so that the brightness of the image point on the screen 11, practically taking, is proportional to the degree of charge of the corresponding points. mosaics. In the image formed in this way, individual points of the candle image not only when the cathode rays slide along them, as is the case when assembling images according to previously known methods, but all the time until the sign of the capacitors charging is reversed. ¬ mentary, that is, throughout the entire pictorial period. Thanks to the simultaneous illumination of all the points of the image, not only a very great increase in the brightness of the whole image is obtained, but also a much calmer image. In order to prove the claim that with the right selection of working conditions, it is possible to achieve an inversion of the sign of imitation elementary capacitors, Fig. 2 of the drawing will be considered. This figure shows a graph of the variation of the Is / Ip ratio, the intensity of the current of secondary electrons to the intensity of the primary electron current of a nickel plate, bombarded by electrons of varying speed, expressed in volts. It shows that the ratio Is / Ip exceeds the value of 1 (point A) already at low electron velocities, that is, the number of emitted secondary electrons - 2 - is greater than the number of hitting primary electrons. the value of the Is / Ip ratio, has a maximum at point B, to the right of which it drops to exceed the value of 1 at point C and enter the area of values smaller than 1. If a beam of electron-speed cathode rays falls on a well-insulated surface, the surface is positively charged with respect to its surroundings due to the triggering of secondary electrons. The curve in Fig. 2 is shown only on the back of the surface in order to explain the operation of the device, The shape of this curve, in particular the position of points A, B and C, depends to a large extent on the material used. This variety of curves, representing the course of the Is / Ip ratio, can be used precisely to select a suitable material for the elementary mosaic cladding, showing the best properties, adapted to the other properties of the device, namely the stove used. If the anode voltage of the electrode assembly used to generate the electron beam is chosen such that it equals the accelerating voltage Vc, and if the decay voltage is applied to the cathode ray tube between the common cladding 5 and the accelerating electrodes of the electrode assembly 2, then with an appropriately selected intensity of the beam of cathode rays, each of the facings of the elementary capacitors takes on a voltage relative to the common lining equal to the decay voltage occurring during the incidence of an electron beam on this elementary capacitor, because it has a voltage Vc, unchanged with respect to the cathode and with respect to the accelerating electrodes and When using the disintegration method described above, said accelerating and focusing electrodes of the decomposing unit together with the connection system elements belonging to them must have a variable potential, fluctuating with respect to the potential of the cathode. at the time of the decomposition voltage, and in the case of the use of electrostatic deflecting devices, this condition also applies to the electrode deflecting the beam of cathode rays. A simple method of disintegration, which is well suited for use with the described crystalline divider cells, in which only sufficient amounts of electricity are needed to charge the elementary capacitors, it consists in the fact that the accelerating electrodes of the decomposing unit are kept at a certain potential, e.g. the potential of the earth, while at the same time making the electrons bundle decaying the mosaic tension Vc, k which accelerates the electrons, and the leakage voltage is fed between the ground and the cladding 5. Under these conditions, each elementary capacitor on which a beam of cathode rays falls at a given moment always takes on an inter-cladding voltage, equal to the rim voltage, because the elements can At the time of their disassembly, the lobes always have a voltage Vc with respect to the cathode, which is at a constant potential, and thus have approximately the potential of earth themselves. If the cladding 5 has an alternating voltage when decomposing its beam of cathode rays, despite this, the difference of potentials given to individual elementary capacitors while the beam of cathode rays passes through the mosaic retains its value throughout the entire imaging period, because free charges can change - 3 - their value only under the influence of the beam of cathode rays. Choosing the working point (e.g. point D) so that it lies in the area where the beam of cathode rays causes negative charging of elements 4 relative to an The distribution unit 2 or the common cladding 5, possibly connected to the anode, can be distributed in a known manner by the magnitude of the charges given to the individual elements by distributing the intensity of the cathode rays. This distribution method requires, however, that after each change in the image, e.g. during the synchronization pause, the generated charges were removed because when using the invariant n Accelerating voltage can only be charged (positive or negative) in the same direction up to some equilibrium voltage, not a charge reduction. The discharge condition can be achieved, for example, in that a beam of cathode rays with such an accelerating voltage is projected onto the surface of the mosaic 4 that, due to the abundant release of secondary electrons, the negative charges produced are compensated for when the image changes. These compensations can also be achieved, instead of by triggering secondary electrons, also by sensitizing the surface of the mosaic 4 to the light and illuminating it during the synchronization pause so strongly that the negative charges are removed. directing the beam of light, switched on by a suitable transmitter, to the surface of the mosaic during a synchronization pause, distributed by synoprotection pulses. If the voltages needed to deflect the beam of cathode rays are generated by devices with light lamps, the ignition of these lamps, occurring during the reverse of the beam, corresponding to a change of line or a change of image, can, according to the invention, be used to compensate for the charges of the mosaic. It is also possible to use a separate discharge lamp for this purpose, which is switched on simultaneously with the lighting lamps for the production of relaxation vibrations, the discharge lamp being placed in the vacuum tube of the light distribution cell. it produces positive charges by releasing secondary electrons in the cathode ray beam. The compensation is then effective during each change of the image by electrons supplied by a beam of cathode rays, or by a separate photoelectric cathode, illuminated, for example, by a light lamp of the system for generating relaxation vibrations. The compensating cathode ray beam can be produced, for example, with the aid of an intercepted cathode such as that used in cathode amplifiers, the electron current of which, due to the grid having a negative initial voltage, only appears for a short time when a synchronization pulse is transmitted. At the same time, according to the invention, a beam of cathode rays is bursting in a known manner, and at the same time, according to the invention, the suction voltage is disconnected, which serves to pull off the secondary electrons released during the charging of the elementary capacitors, so that the compensating electrons can be attracted without interference. The above-described methods according to the invention for discharging the charging of elementary capacitors may also be used in other devices than those described, using cells for the distribution of light. 1 serves primarily to explain the mode of operation of the light distribution device. The electro-optical phenomena known so far, occurring in the use of previously known vacuum-stable substances, are not sufficient to sufficiently modulate the light by means of voltage distributed in the device shown in the figure. For example, for a hundred-percent distribution from black to white you need a field strength of about 105 volts per centimeter if the length of the light path in the crystal is about 1 mm. There are two ways to overcome this difficulty. From one of them the quartz plate is made in the form of a thin plate rectangular through which the light passes in the direction of its length. The electric field has a direction perpendicular to the latter. If, for example, the thickness of the quartz plate is 1/10 mm, and the length is 5 cm, the required voltage is, due to the lengthening of the light path and the increase in the field intensity, only 1/500 of the above-mentioned value, i.e. about 200 volts. Fig. 4 shows such a quartz plate 14, provided with stripe-shaped, electrically conductive facings 15 and a unitary electrode 16. Fig. 5 shows a cross section of this quartz plate 14, Fig. 3, In the device, according to Fig. 3, only one such quartz plate is used. The charging beam of cathode rays has a direction perpendicular to the direction of the stripes 15. Such execution allows to illuminate one whole row at once. May. Charge compensation must then occur during the line sync pause. Laying out lines on the surface of the image can, for example, be done with a well-known mirror barrel, relatively rotating mirror prism 17. If the prism has 6 side walls, then with an image frequency of 24 per second it is enough to perform only 180 revolutions per minute, which, given the small dimensions of the prism, is easy to carry out. According to the invention, an oscillating mirror that is actuated by a relaxation voltage such as for deflecting beams of rays in Braun lamps is even better suited for this purpose, that is, for row-unfolding. If charge compensation is performed as described above after each line change, a relatively strong dimming of the light beam falling on the screen 11 occurs automatically during the duration of the synchronization pulses, so that the rapid reverse movement of the oscillating mirror cannot be seen. This mirror can also be built into the bank of a vacuum distribution cell for the light distribution in order to attenuate its movements by the air. The strips 15 can be partially coated with a high photoelectric sensitivity and partially made of a material with a low ability to emit secondary electrons, so that one and the same strip electrode can be used for both charging and discharging without requiring any special regulations regarding the choice of the operating point. In order to increase the cross-section of the light beam, several quartz plates 14 can also be connected in parallel, and they can then be insulated from one another and shifted in a sahoda shape (FIGS. 6 and 7). If the decaying beam is spread so that its trace takes the shape of a dash (perpendicular to the unfolding direction), it acts simultaneously on several parallel connected stripe elementary cells for the light distribution. According to the invention, it is also possible to proceed and in such a way that in each quartz plate a separate line is subordinated, while several lines lying next to each other are simultaneously illuminated to illuminate them.Very great brightness and peace of the created image and the simplicity of the device operation can be achieved by using the number quartz plates equal to the number of lines transmitted to the image. Each plate is covered on the side facing the cathode with strip-shaped facings, and on the other side with continuous facings. These linings are still connected all to one common terminal on the voltage source. There are as many stripes on each quartz plate as there are elements in one line of the picture. The separation into strips can be carried out such that a uniform lining is first deposited on each quartz plate and then it is separated, for example by cutting. However, it is also possible to proceed in such a way that, during the deposition of the claddings, suitably shaped covering panels are used, e.g. in the form of parallel stranded wires, which form an uncoated conductive layer of insulating strips between the claddings. The whole packet of quartz plates aligns with a and each time the decay beam is deflected one line wide, it encounters a new quartz plate. The individual quartz plates are insulated from each other by, for example, thin mica plates 18. Such a device is shown in Figs. 6 and 7. A solid arrow indicates the direction of the incident light, an arrow, a dashed line, indicates a bundle of rays. In the device shown in Fig. 7, the direction of the light is to be straight to the plane of the drawing. In this apparatus, purely electrical means are used to produce the image. Behind the stepped packet of quartz plates, a quartz compensating plate can also be placed. The device of stripe cells described above is indispensable if the distributed charges are to be sufficient to sufficiently modulate the light, due to the low photoelectric phenomena of quartz. ¬ cu * It can be assumed that in the future substances with more powerful effects will be found, suitable for the described purpose. Probably such substances will be bodies with a very large dielectric constant, eg rutile. A substance with such properties, namely Seignette's salt, is known, but is not suitable for use in vacuum lamps. This salt exhibits electro-optical phenomena approximately three orders of magnitude stronger than quartz. When using Seignette salt one could therefore be satisfied with the very simple device shown in Fig. 1, were it not for the fact that this salt would evaporate in a vacuum already at a temperature of about 60 ° C. In any case, the device according to Fig. 1 may have of great importance when it is necessary to regulate appropriate dielectrics with strong electrooptics and poor durability. Difficulties related to the insufficient durability of Seignette salt can be removed in such a way that the mosaic electrode and the unit for the distribution of cathode rays placed separately from! of the correct crystal in a vacuum glass shell subjected to ordinary heat treatment during the process of fabrication. For this purpose, the end of the cathode ray tube is hermetically sealed with a thin plate (20 in FIG. 8) made of a diolectric with the highest possible dielectric constant. For this purpose, rutile or ceramic mixtures containing titanium oxide can be used. For this purpose, a mica plate with a thickness of 0.1 mm is also suitable. On this plate, a mosaic 21 of fine metal droplets is produced on the side facing the cathode in a manner known per se. On the other side of the plate, outside the cathode ray tube, a crystal 22 of Seignette's salt is placed, adhering exactly to the flat - 6 - bottom plate of the banks. The side of the crystal facing away from the cathode is covered by a transparent conductive lining 23. The distribution of this mosaic transmitter is shielded by cathode rays according to one of the above methods. The fact that the direction of the light corresponds to the direction of the electric field does not affect the dispersion with the correct positioning of the optical axis. The beam beam can be guided through the diffusion cell in a known manner, e.g. with a deflection mirror 19, which may be part of the electrode assembly of the cathode ray tube or part of a light polarizing device. This has the particular advantage that it prevents the beam spreading of the light from being exposed to the action of several elementary capacitors in the direction of its length due to the diagonal passage of the beam through the plate. To protect Seignette's salt crystal from; Due to the harmful action of air, the crystal can be surrounded by a glass cover or a layer of a suitable liquid that has been emptied from the air, or it can be covered with a varnish. It is also possible to use devices for maintaining a certain constant temperature of the crystal. The cell according to the invention, serving to distribute the light, opens the way for color television, practically for the first time. The only known method of color television, which made it possible to achieve a sufficiently sufficient light intensity, was to use Btraun lamps on the receiving side, in which the television image was produced on a light screen. For example, three Braun lamps were used, the screens of which, struck by cathode rays, brightened with three main colors. The image on the transmitting side was unfolded three times during each image change period and illuminated a separate photoelectric device through color filters. The three separate images produced in this case on the receiving side had to be subsequently brought about mutual overlap by means of optical means. However, this procedure has resulted in practical difficulties which have not been satisfactorily overcome to date. The distribution method according to the invention makes it possible to use high intensities of light without the above-mentioned difficulties. According to the invention, it is only necessary to turn on a light source of a suitable color on the receiving side, or to influence it on the distribution device, which must take place synchronously with the lighting of the photovoltaic device, subordinated to a given color on the transmitting side. For example, on the receiving side, three light sources, giving the three principal colors, can be placed and turned on one time in succession for each period of image change by means of a synchronization device, possibly using suitable relays. You can also rip. leave all three light sources switched on simultaneously and activate on the receiving side, synchronously with the switching of individual photoelectric perception devices on the transmitting side, a device that changes the course of the light rays so that only light passes through the timing device from this difference for the light whose color corresponds to the color transmitted at the moment. Instead of the above-mentioned device, it is also possible to use, for example, a device that cuts off the light mechanically or, for example, electro-optically. PL