Przedmiotem niniejszego wynalazku jest klatka z blachy, majaca wytrzymaly prze¬ krój zetowy i nadajaca sie w swej zasad¬ niczej postaci zarówno do lozysk zewnetrz¬ nych, jak i wewnetrznych. We wnekach klatkowych znajduja sie lapki prowadni¬ cze, które po zalozeniu walków do klatki zostaja zagiete tak, iz przytrzymuja walki.Te lapki dla cylindrycznych walków w we¬ wnetrznych lozyskach walkowych zagina sie na zewnatrz, a w lozyskach zewnetrz¬ nych — do wewnatrz. Przy stosowaniu ta¬ kich klatek tylko narzedzia do zamykaniaklatek powinny byc rózne dla lozysk ze- , wnetrznych i ^wneti^nych. Zasadniczy ^% ^ ksz4alt*klatek woBydwóoli^rzypadkach po- O**- «zostaje ''bez zim moze byc jed¬ nak tak wykonana, ze nadaje sie do oby¬ dwóch rodzajów lozysk. W tym przypadku w kazdej wnece walkowej jedna listewka prowadnicza jest wygieta na zewnatrz, a druga do' wewnatrz.Zetowy ksztalt przekroju klatki zapew¬ nia jej duza wytrzymalosc, a ponadto ma te zalete, ze przy umieszczaniu klatki w lo¬ zysku pomiedzy klatke i scianke lozyska mozna wlozyc oparcie dla klatki. Takie;o- parcie chroni klatke przy zaginaniu lapek prowadniczych na walki przed przybraniem nieokraglego ksztaltu. Oporcie dla klatki o przekroju zetowym moze byc umieszczone z zewnatrz lub wewnatrz klatki, zaleznie od tego, czy lapki zagina sie do wewnatrz czy na zewnatrz.Wyrób zetowych klatek blaszanych do stozkowych lozysk walkowych jest znany.W stozkowych lozyskach walkowych dzieki stozkowemu ksztaltowi pierscienia we¬ wnetrznego zespól walków i klatke mozna wyciagnac poza pierscien na jego wezszym koncu. W cylindrycznych lozyskach walko¬ wych jest to niemozliwe bez specjalnego u- rzadzenia lozyska. Oprócz tego pomiedzy obydwoma typami lozysk istnieje ta rózni¬ ca, ze cylindryczne lozyska walkowe we¬ wnetrzne lub zewnetrzne sa zbudowane po¬ dobnie, nie tak jak stozkowe lozyska wal¬ kowe. W stozkowych lozyskach walkowych nie ma klatek, które moglyby byc stosowa¬ ne zarówno do lozysk wewnetrznych, jak i zewnetrznych.Na zalaczonych rysunkach przedstawio¬ no przyklady wykonania klatki oraz obja¬ sniono skladanie lozyska. Fig. 1 przedsta¬ wia lozysko zewnetrzne, fig. 2 — czesc ze¬ spolu walków do tego lozyska, fig. 3 — czesc lozyska wewnetrznego, fig. 4 — czesc zespolu walków do tego lozyska, fig. 5 — przedstawia widok z boku czesci klatki we¬ dlug wynalazku, fig. 6 — czesc zespolu walków klatki, nadajacej sie zarówno do lozyska zewnetrznego jak i wewnetrzne¬ go, fig. 7 -— zagiete lapki prowadnicze w lozysku zewnetrznym, fig. 8 — odpowied¬ nie lapki w lozysku wewnetrznym, fig. 9 — czesc lozyska wraz z oparciem klatki w przekroju, fig. 10—przekrój oparcia klatki.Na fig. 1 liczba 1 oznacza pierscien ze¬ wnetrzny cylindrycznego' lozyska z walkami cylindrycznymi 2. Klatka 3 posiada prze¬ krój zetowy, a we wnekach jest zaopatrzo¬ na w lapki 4, obejmujace czesciowo- walki 2.Fig. 2 przedstawia te sama klatke w pirzdkro- ju z boku. Jak widac na tej figurze, lapki 4 maja taki ksztalt, ze nawet po wyjeciu pier¬ scienia wewnetrznego przytrzymuja walki 2 na pierscieniu zewnetrznym 1. W lozy¬ skach wewnetrznych lapki 8 klatki 7, jak widac na fig. 3 i 4, sa wygiete na zewnatrz, i równiez w tym przypadku utrzymuja wal¬ ki 6 na pierscieniu wewnetrznym 5. Na fig. 5 widac wyraznie ksztalt klatki do wal¬ ków, jak równiez lapek prowadniczych przed zagieciem.Fig. 6 przedstawia czesc klatki w prze¬ kroju z boku. Klatka ta nadaje sie zarówno do lozysk wewnetrznych jak i zewnetrz¬ nych. W kazdej wnece walkowej jedna lapka prowadnicza 9 jest zagieta na ze¬ wnatrz, a druga — do wewnatrz. Walki 6 sa przytrzymywane tak, ze nie moga wysu¬ nac sie ani do wewnatrz, ani na zewnatrz.We wszystkich trzech przypadkach ksztalty zasadnicze klatek sa jednakowe niezaleznie od tego, czy klatka ma byc za¬ stosowana do lozysk zewnetrznych, czy tez wewnetrznych. Jedyna róznica, istniejaca pomiedzy klatkami do obydwóch typów lo¬ zysk, polega tylko na zagieciu lapek na ze¬ wnatrz lub do wewnatrz. Podczas wyrobu klatek do walków lapki zostaja zagiete tak, ze w tej samej wnece sa one zasadniczo równolegle. Dzieki temu mozna skladac lo¬ zyska w ten sposób, ze pierscien lozysko¬ wy, zaopatrzony w obrzeza, i klatke umie- — 2 —szc^^sie wspólsrodkowo wzgledem siebie, po czym zaklada sie walki do wnek od stro¬ ny, odwróconej od pierscienia lozyskowego.Po umieszczeniu walków zagina sie lap¬ ki prowadnicze obciskajac je na walkach.Jak widac na fig. 7 i 8, uskutecznia sie to przy pomocy narzedzia z pewna liczba przesuwnych promieniowo tloczków 11 i 12, które wprowadza sie pomiedzy sasied¬ nie lapki wyginajac je tak, ze obejmuja czesciowo walki. Aby zapobiec przy tym odksztalceniu klatki, która moglaby zatra¬ cic ksztalt okragly, klatka zostaje umie¬ szczona na oparciu 13, zaopatrzonym w pew¬ na liczbe jezyczków 14, a mianowicie po jednym jezyczku na kazdy odstep miedzy- walkowy. Oparcie 13 moze miec np. ksztalt pierscienia z wystajacymi równolegle do osi jezyczkami 14. Oparcie, przedstawione na fig. 9, jest wprowadzone do lozyska we¬ wnetrznego. Jezyczki 14 opieraja sie poza tym na obrzezach 15 pierscienia wewnetrz¬ nego. Wprowadzenie pierscienia wewnetrz¬ nego jest przy tym mozliwe dzieki temu, ze brzeg 16 klatki jest wygiety na zewnatrz.Podczas przygotowywania klatki do lozysk zewnetrznych oparcie wprowadza sie z dru¬ giej strony i z zewnatrz do klatki. W tym przypadku wprowadzenie oparcia jest mozliwe dzieki temu, ze drugi brzeg 17 klatki jest wygiety do wewnatrz. PL