PL243039B1 - Plaster opatrunkowy - Google Patents

Abstract

Przedmiotem zgłoszenia jest plaster opatrunkowy do monitorowania procesu gojenia rany. Plaster opatrunkowy zawiera przylepiec, na którym znajduje się jałowa warstwa opatrunkowa, w jałowej warstwie opatrunkowej (2) ułożone są dwie równoległe elektrody (3a, 3b) oraz znajdujący się pomiędzy nimi termistor (4), przy czym druga elektroda (3b) znajduje się na potencjale napięcia zasilającego i jednocześnie poprzez drugi regulowany dzielnik napięcia (11) jest połączona z wejściem odwracającym drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b), pierwsza elektroda (3a) jest podłączona do wejścia nieodwracającego drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b) oraz przez drugi rezystor (8b) polaryzujący do masy, ponadto do wyjścia drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b) podłączona jest druga dioda świecąca (12), natomiast jeden pin termistora (4) jest podłączony do napięcia zasilającego i poprzez pierwszy regulowany dzielnik napięcia (10) do wejścia odwracającego pierwszego wzmacniacza operacyjnego (7a), a drugi pin termistora (4) podłączony jest do wejścia nieodwracającego, oraz poprzez pierwszy rezystor polaryzujący (8a) do masy, na wyjściu zaś pierwszego wzmacniacza operacyjnego (7a) podłączona jest pierwsza dioda świecąca (13).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest plaster opatrunkowy do monitorowania procesu gojenia rany.

Ze stosowania znane są plastry przyklejane na ranę, wyposażone w przylepiec oraz centralną warstwę opatrunkową, niekiedy nasączoną środkiem antyseptycznym.

Z bułgarskiego zgłoszenia wynalazku nr BG112201 (A) znany jest plaster na rany, który składa się z modułu procesora z baterią, zamontowanego na elastycznej płytce, przy czym po stronie wewnętrznej umieszczono warstwę kleju, elektrodę, oraz gazę medyczną. Warstwa klejąca, elektrody i gaza są chronione przez folię ochronną.

Z chińskiego zgłoszenia wynalazku nr CN107073261 (A) jest znany bandaż do pielęgnacji ran i sposób gojenia ran. Bandaż ma obudowę elektroniki mieszczącą mikrokontroler i baterię. W warstwie bandaża znajduje się wgłębienie na podkładkę. Podkładka ma kanały umożliwiające przepływ powietrza. Bandaż do opatrywania ran ma co najmniej pierwszą i drugą elektrodę zatrzaskową, ale w innych korzystnych przykładach wykonania może mieć więcej elektrod zatrzaskowych. Są również elektrycznie przewodzące paski klejące, z których jeden styka się z każdą z pierwszej i drugiej elektrody przycisku zatrzaskowego. Gdy prąd jest w sposób kontrolowany dostarczany do pierwszej i drugiej elektrody przycisku zatrzaskowego, generowanych jest wiele ścieżek przepływu prądu elektrycznego, które rozciągają się przez ranę i stymulują gojenie się rany. Bandaż do pielęgnacji ran można monitorować i kontrolować bezprzewodowo.

Z amerykańskiego zgłoszenia wynalazku nr US2007173892 (A1) znany jest aktywny plaster zintegrowany z elementami do przykładania prądu elektrycznego w celu wspomagania procesu gojenia ran u ludzi lub zwierząt. Plaster zbudowany jest z przylepca, w który wbudowane są elektronika i elektrody, które przykładane są do rany. Plaster może zawierać elektronikę do pomiaru i wskazywania stadium rany. W plastrze umiejscowione są diody LED, które emitują światło zielone, żółte lub czerwone i wskazują, w jakim stadium znajduje się rana, a tym samym czy plaster należy wymienić. Elementy elektroniczne rozwiązania wbudowane są w plaster, który jest przyklejony bezpośrednio do powierzchni otaczającej ranę. Wadą powyższego rozwiązania jest, iż nie zawiera możliwości pomiaru temperatury.

Celem według wynalazku jest rozwinięcie ostatniego rozwiązania, w tym taka rozbudowa jego układu elektronicznego, która umożliwia pomiar temperatury oraz wczesne wykrywanie parametrów krytycznych gojącej się rany.

Istota plastra opatrunkowego według wynalazku polega na tym, że zawiera przylepiec, na którym znajduje się jałowa warstwa opatrunkowa, w której ułożone są dwie równoległe elektrody oraz znajdujący się pomiędzy nimi termistor, przy czym druga elektroda znajduje się na potencjale napięcia zasilającego i jednocześnie poprzez drugi regulowany dzielnik napięcia jest połączona z wejściem odwracającym drugiego wzmacniacza operacyjnego, pierwsza elektroda jest podłączona do wejścia nieodwracającego drugiego wzmacniacza operacyjnego oraz przez drugi rezystor polaryzujący do masy, ponadto do wyjścia drugiego wzmacniacza operacyjnego podłączona jest dioda świecąca, natomiast jeden pin termistora jest podłączony do napięcia zasilającego i poprzez pierwszy regulowany dzielnik napięcia do wejścia odwracającego pierwszego wzmacniacza operacyjnego, a drugi pin termistora podłączony jest do wejścia nieodwracającego, oraz poprzez pierwszy rezystor polaryzujący do masy, na wyjściu zaś pierwszego wzmacniacza operacyjnego podłączona jest pierwsza dioda świecąca, ponadto plaster posiada zasilanie bateryjne wytwarzające napięcie zasilające.

Korzystnie, elektrody wraz z termistorem połączone są z resztą układu za pomocą rozłączalnego przyłącza czteroprzewodowego.

Istota plastra opatrunkowego według drugiej odmiany według wynalazku polega na tym, że zawiera przylepiec, na którym znajduje się jałowa warstwa opatrunkowa, w której ułożona jest elektroda oraz równolegle do niej termistor, przy czym jeden nieizolowany pin termistora, stanowiący jednocześnie drugą elektrodę, znajduje się na potencjale napięcia zasilającego i jednocześnie poprzez pierwszy regulowany dzielnik napięcia jest połączony z wejściem odwracającym pierwszego wzmacniacza operacyjnego, a poprzez drugi regulowany dzielnik napięcia połączony jest z wejściem odwracającym drugiego wzmacniacza operacyjnego, ponadto drugi izolowany pin termistora jest podłączony do wejścia nieodwracającego oraz przez pierwszy rezystor polaryzujący do masy, ponadto do wyjścia pierwszego wzmacniacza operacyjnego podłączona jest dioda świecąca, natomiast elektroda podłączona jest do wejścia nieodwracającego drugiego wzmacniacza operacyjnego, oraz przez drugi rezystor polaryzujący do masy, na wyjściu zaś drugiego wzmacniacza operacyjnego podłączona jest druga dioda świecąca, ponadto plaster posiada zasilanie bateryjne wytwarzające napięcie zasilające.

Korzystnie, elektrody wraz z termistorem połączone są z resztą układu za pomocą rozłączalnego przyłącza trój przewodowego.

Zaletą plastra jest możliwość monitorowania procesu gojenia rany oraz możliwość wczesnego wykrywania i sygnalizowania nieprawidłowego przebiegu gojenia, związanego z rozwojem infekcji lub lokalnego podwyższenia temperatury powyżej oczekiwanej wartości progowej. Monitorowanie odbywa się za pomocą sygnałów świetlnych bez konieczności zdejmowania opatrunku. Odpowiednio wczesna sygnalizacja nieprawidłowości gojenia się rany zmniejsza ryzyko komplikacji w procesie rekonwalescencji. Rozwiązanie pozwala ponadto na łatwą sterylizację warstwy opatrunkowej po wprowadzeniu do niej elementów pomiarowych. Wbudowanie w plaster oraz włączenie w układ elektroniczny rozwiązania według wynalazku termistora pozwala na mierzenie temperatury gojącej się rany. Zastosowane w rozwiązaniu potencjometry umożliwiają wczesne sygnalizowanie przekroczenia krytycznych parametrów gojącej się rany poprzez pomiar konduktancji oraz temperatury warstwy jałowej.

Plaster opatrunkowy przedstawiono bliżej w przykładach wykonania i w oparciu o rysunek, którego fig. 1 przedstawia schemat elektryczny układu wg pierwszej odmiemy wynalazku, fig. 2 przedstawia schemat elektryczny układu wg drugiej odmiany wynalazku, fig. 3 przedstawia konstrukcję przylepca z przyłączem czteroprzewodowym, a fig. 4 przedstawia konstrukcję przylepca z przyłączem trój przewodowym.

Przykład 1

Plaster opatrunkowy według pierwszej odmiany według wynalazku zawiera przylepiec 1, na którym znajduje się jałowa warstwa opatrunkowa 2, w której ułożone są dwie równoległe elektrody 3a, 3b oraz znajdujący się pomiędzy nimi termistor 4, przy czym druga elektroda 3b znajduje się na potencjale napięcia zasilającego i jednocześnie poprzez drugi regulowany dzielnik napięcia 11 jest połączona z wejściem odwracającym drugiego wzmacniacza operacyjnego 7b, pierwsza elektroda 3a jest podłączona do wejścia nieodwracającego drugiego wzmacniacza operacyjnego 7b oraz przez drugi rezystor 8b polaryzujący do masy, ponadto do wyjścia drugiego wzmacniacza operacyjnego 7b podłączona jest druga dioda świecąca 12 z rezystorem zabezpieczającym 9, natomiast jeden pin termistora 4 jest podłączony do napięcia zasilającego i poprzez pierwszy regulowany dzielnik napięcia 10 do wejścia odwracającego pierwszego wzmacniacza operacyjnego 7a, a drugi pin termistora 4 podłączony jest do wejścia nieodwracającego, oraz poprzez pierwszy rezystor polaryzujący 8a do masy, na wyjściu zaś pierwszego wzmacniacza operacyjnego 7a podłączona jest pierwsza dioda świecąca 13 z rezystorem zabezpieczającym 9, ponadto plaster posiada zasilanie bateryjne 14 wytwarzające napięcie zasilające. Elektrody 3a, 3b wraz z termistorem 4 połączone są z resztą układu za pomocą rozłączalnego przyłącza czteroprzewodowego 5.

Przykład 2

Plaster opatrunkowy według drugiej odmiany według wynalazku zawiera przylepiec 1, na którym znajduje się jałowa warstwa opatrunkowa 2, w której ułożona jest pierwsza elektroda 3a oraz równolegle do niej termistor 4, przy czym jeden nieizolowany pin termistora 4 stanowiący jednocześnie drugą elektrodę 3b znajduje się na potencjale napięcia zasilającego i jednocześnie poprzez pierwszy regulowany dzielnik napięcia 10 jest połączony z wejściem odwracającym pierwszego wzmacniacza operacyjnego 7a, a poprzez drugi regulowany dzielnik napięcia 11 połączony jest z wejściem odwracającym drugiego wzmacniacza operacyjnego 7b, ponadto drugi izolowany pin termistora 4 jest podłączony do wejścia nieodwracającego oraz przez pierwszy rezystor polaryzujący 8a do masy, ponadto do wyjścia pierwszego wzmacniacza operacyjnego 7a podłączona jest pierwsza dioda świecąca 13 z rezystorem zabezpieczającym 9, natomiast pierwsza elektroda 3a podłączona jest do wejścia nieodwracającego drugiego wzmacniacza operacyjnego 7b, oraz przez drugi rezystor polaryzujący 8b do masy, na wyjściu zaś drugiego wzmacniacza operacyjnego 7b podłączona jest druga dioda świecąca 12 z rezystorem zabezpieczającym 9, ponadto plaster posiada zasilanie bateryjne 14 wytwarzające napięcie zasilające. Elektrody 3a, 3b wraz z termistorem 4 połączone są z resztą układu za pomocą rozłączalnego przyłącza trójprzewodowego 5.

Działanie układu według pierwszej odmiany według wynalazku polega na tym, że uzyskuje się oddzielnie informacje o przekroczeniu granicznej wartości przewodnictwa okolicy rany (zapala się druga dioda świecąca 12), natomiast gdy przekroczona zostanie ustalona temperatura wówczas zapali się pierwsza dioda świecąca 13.

Działanie układu według drugiej odmiany według wynalazku polega na tym, że drugą elektrodę 3b do pomiaru przewodnictwa pełni nieizolowana nóżka termistora 4, podczas gdy jego druga nóżka powinna być izolowana. Pierwsza dioda świecąca 13 zapali się po przekroczeniu ustalonej temperatury, natomiast przekroczenie granicznej wartości przewodności prowadzi do zapalenia obu diod świecących 12, 13.

Claims (6)

1. Plaster opatrunkowy zawierający przylepiec oraz układ elektroniczny zawierający dwie elektrody oraz dwie diody świecące, znamienny tym, że elektrody (3a, 3b) równolegle ułożone są w jałowej warstwie opatrunkowej (2), przy czym pomiędzy elektrodami (3a, 3b) umiejscowiony jest termistor (4), druga elektroda (3b) znajduje się na potencjale napięcia zasilającego i jednocześnie poprzez drugi regulowany dzielnik napięcia (11) jest połączona z wejściem odwracającym drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b), pierwsza elektroda (3a) jest podłączona do wejścia nieodwracającego drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b) oraz przez drugi rezystor (8b) polaryzujący do masy, druga dioda świecąca (12) podłączona jest do wyjścia drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b), natomiast jeden pin termistora (4) jest podłączony do napięcia zasilającego i poprzez pierwszy regulowany dzielnik napięcia (10) do wejścia odwracającego pierwszego wzmacniacza operacyjnego (7a), a drugi pin termistora (4) podłączony jest do wejścia nieodwracającego, oraz poprzez pierwszy rezystor polaryzujący (8a) do masy, a pierwsza dioda świecąca (13) podłączona jest na wyjściu pierwszego wzmacniacza operacyjnego (7a).

2. Plaster według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada zasilanie bateryjne (14) wytwarzające napięcie zasilające.

3. Plaster według zastrz. 1, znamienny tym, że elektrody (3a, 3b) wraz z termistorem (4) połączone są z resztą układu za pomocą rozłączalnego przyłącza czteroprzewodowego (5).

4. Plaster opatrunkowy zawierający przylepiec oraz układ elektroniczny zawierający dwie elektrody oraz dwie diody świecące, znamienny tym, że pierwsza elektroda (3a) umiejscowiona jest w jałowej warstwie opatrunkowej (2), w której ułożona jest przy umiejscowionym tam równoległym do niej termistorze (4), przy czym jeden nieizolowany pin termistora (4) stanowiący jednocześnie drugą elektrodę (3b) znajduje się na potencjale napięcia zasilającego i jednocześnie poprzez pierwszy regulowany dzielnik napięcia (10) jest połączony z wejściem odwracającym pierwszego wzmacniacza operacyjnego (7a), a poprzez drugi regulowany dzielnik napięcia (11) połączony jest z wejściem odwracającym drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b), ponadto drugi izolowany pin termistora (4) jest podłączony do wejścia nieodwracającego oraz przez pierwszy rezystor polaryzujący (8a) do masy, ponadto do wyjścia pierwszego wzmacniacza operacyjnego (7a) podłączona jest pierwsza dioda świecąca (13), natomiast pierwsza elektroda (3a) podłączona jest do wejścia nieodwracającego drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b), oraz przez drugi rezystor polaryzujący (8b) do masy, na wyjściu zaś drugiego wzmacniacza operacyjnego (7b) podłączona jest druga dioda świecąca (12).

5. Plaster według zastrz. 4, znamienny tym, że posiada zasilanie bateryjne (14) wytwarzające napięcie zasilające.

6. Plaster według zastrz. 4, znamienny tym, że elektrody (3a, 3b) wraz z termistorem (4), połączone są z resztą układu za pomocą rozłączalnego przyłącza trójprzewodowego (5).