PL242720B1 - Wahacz tnący oraz urządzenie do obierania cebuli - Google Patents

Abstract

Przedmiotem zgłoszenia jest wahacz tnący służący w szczególności do odcinania piętki i szyjki cebuli; składający się z dwóch wzajemnie równoległych tarczy tnących (1) napędzanych silnikiem (3) wyróżniający się tym, że każda tarcza tnąca (1) osadzona jest na wale (4) umieszczonym w korpusie (5), a korpus połączony jest z wahliwie zamocowaną płytą (6), do której przymocowane są zderzaki (9) dla pozycjonowania tarcz tnących (1). Przedmiotem zgłoszenia jest również urządzenie do obierania cebuli zawierające wspomniany powyżej wahacz tnący oraz system nacinający łuskę, który może być zdublowany i wykonywać drugie nacięcie na powierzchni cebuli, w takiej sytuacji nad jego ramionami nacinającymi znajdują się dwie tarcze dociskowe. Ponadto zgłoszenie posiada stożkowe koła współbieżne i wylot sprężonego powietrza pod ciśnieniem 4 - 10 bar do obłuskiwania cebuli.

Description

Opis wynalazku

Dziedzina techniki. Wahacz tnący w uogólnieniu służy do odcinania przeciwległych czasz od wzajemnie różnych obiektów elipsoidalnopodobnych, w których odległość pomiędzy antypodycznymi punktami określa się na podstawie pomiarów acentrycznych. W szczególności wahacz tnący służy do przycinania przeciwległych fragmentów twardych warzyw i owoców, a bardziej szczególnie służy do przycinania piętki i szyjki cebuli różnych rozmiarów i odmian. Natomiast urządzenie do obierania cebuli zawiera w sobie powyższy wahacz tnący i służy do kompleksowego obierania cebuli, aż do uzyskania efektu „białej cebuli” włącznie.

Stan techniki. Z amerykańskiego zgłoszenia patentowego US4602559 znana jest maszyna do automatycznego obierania warzyw, szczególnie cebuli, a także niektórych owoców. Maszyna ta składa się z systemu transportowego w postaci wagoników transportowych wzajemnie połączonych w pętlę i wyposażonych w element do trzymania pojedynczej cebuli oraz z układu przycinającego piętkę i szyjkę cebuli oraz z systemu nacinającego łuskę cebuli w postaci ostrza rozcinającego dwie zewnętrzne warstwy cebuli. Ponadto maszyna wyposażona jest w układ obłuskujący cebulę w postaci stanowiska składającego się z dwóch obrotowych rolek i wylotu sprężonego powietrza, w którym usuwane są z cebuli dwie zewnętrzne warstwy.

Ponadto z polskiego zgłoszenia patentowego nr P.417408 znany jest zespół do obierania cebuli, mający zastosowanie w dużych zakładach konfekcji warzyw. Charakteryzuje się tym, że stanowi go napędzany silnikiem elektrycznym system transportujący w postaci taśmociągu - zestawiony z kształtowych rolek o łukowo ukształtowanej strefie środkowej, mający w strefie rolek system nacinający łuskę cebuli w postaci pierwszego gniazda do nacinania łusek i układ obłuskujący cebulę w postaci drugiego gniazda do rozdmuchu łusek. Przy czym usytuowane w strefie wejścia poszczególnych cebul pierwsze gniazdo do nacinania łusek ma usytuowany w pobliżu osi taśmociągu, wahliwie względem przemieszczających się cebul, dociskacz w postaci taśm osadzonych na napędzanych silnikiem elektrycznym watkach - w strefie, w której zamocowane są na osi noże do nacinania łuski. Natomiast usytuowane w dalszej strefie transportera drugie gniazdo rozdmuchu łusek stanowi co najmniej jedna, obrotowo usytuowana dysza powietrza o ciśnieniu 4-10 atmosfer (barów), z wylotem w strefie powierzchni cebuli oraz usytuowany poza osią transportera element obracający cebulę, będący taśmą usytuowaną na napędzanych silnikiem elektrycznym wałkach.

Natomiast w zgłoszeniu KR20170076212 (A) ujawnione jest urządzenie do przycinania piętki i szyjki cebuli oraz do obłuskiwania cebuli. Urządzenie to zawiera system transportowy w postaci wagoników transportowych wzajemnie połączonych w pętlę, układ przycinający piętkę i szyjkę cebuli oraz układ obłuskujący cebulę przy pomocy rolek i sprężonego powietrza.

Rozwiązania znane ze stanu techniki przeznaczone są do cebul o zbliżonych wielkościach. Natomiast problemem technicznym jest przycinanie szyjki i piętki w cebulach o różnej wielkości. Do rozwiązania problemu potrzebny jest pomiar (oszacowanie) najbardziej zbliżonej elipsoidy w osi głó wnej (rozumianej jako oś piętka-szyjka). Jednak w tej osi pomiar jest niemożliwy, gdyż wystająca szyjka (piętka również, ale w mniejszym stopniu) cebuli, której długość jest w dużej mierze przypadkowa, całkowicie zaburza obraz elipsoidy w tej osi. Natomiast wyznaczenie jednej z półosi elipsoidy poprzez pośredni pomiar acentryczny (poza osią piętka-szyjka) sam w sobie jest problemem z uwagi na to, że dla cebul o różnych wymiarach, oś główna (z uwagi na to, że większa cebula ma również większe wymiary w płaszczyźnie prostopadłej do osi głównej) usytuowana jest na różnych wysokościach od podłoża transportu, co stanowi problem techniczny przy automatyzacji pomiaru acentrycznego.

Wynalazek (istota). Przedmiotem wynalazku rozwiązującym powyższy problem techniczny jest wahacz tnący składający się z dwóch wzajemnie równoległych tarczy tnących (1) napędzanych silnikiem (3) charakteryzujący się tym, że każda tarcza tnąca (1) osadzona jest na wale (4) umieszczonym w korpusie (5), a korpus (5) połączony jest z wahliwie zamocowaną płytą (6), do której przymocowane są zderzaki (9), których zadaniem jest pozycjonowanie tarcz tnących (1).

W korzystnym wariancie do lewej płyty (6) i prawej płyty (6) przymocowane są po dwa zderzaki (9) umieszczone jeden nad drugim. Górne zderzaki (9) reagują na duże cebule, a dolne zderzaki (9) reagują na małe cebule.

W innym korzystnym wariancie korpus (5) dodatkowo połączony jest ruchowo poprzez śrubę (7) z wahliwie i sprężyście zamocowanym drążkiem (8).

W jeszcze innym korzystnym wariancie zderzak (9) mocowany jest z możliwością regulacji co najmniej jednego z następujących parametrów: wysokości, wysuwu, obrotu względem swojej osi podłużnej, regulacji obrotu względem swojej osi poprzecznej. Pozwala to dostosować wahacz według wynalazku do indywidualnych cech danej partii cebuli.

W innym korzystnym wariancie zderzak (9) posiada czoło (9a) częściowo w kształcie linii krzywej lub łamanej, co ułatwia cebuli odchylanie zderzaków (9).

Wariantywnie tarcza tnąca (1) wykonana jest w postaci piły.

Przedmiotem wynalazku jest również urządzenie do obierania cebuli składające się z systemu transportującego tworzącego pierwszą pętlę i wyposażone w elementy do trzymania cebuli, a p onadto składające się kolejno z układu przycinającego piętkę i szyjkę cebuli, co najmniej jednego systemu nacinającego łuskę cebuli oraz co najmniej jednego układu obłuskującego cebulę. Urządzenie do obierania cebuli według wynalazku charakteryzuje się tym, że układem przycinającym piętkę i szyjkę cebuli jest wahacz tnący składający się z dwóch wzajemnie równoległych tarcz tnących (1) napędzanych silnikiem (3), a każda tarcza tnąca (1) osadzona jest na wale (4) umieszczonym w korpusie (5), a korpus (5) połączony jest z wahliwie zamocowaną płytą (6), do której przymocowane są zderzaki (9).

W korzystnym wariancie do lewej płyty (6) i prawej płyty (6) przymocowane są po dwa zderzaki (9) umieszczone jeden nad drugim.

W innym korzystnym wariancie korpus (5) dodatkowo połączony jest ruchowo poprzez śrubę (7) z wahliwie i sprężyście zamocowanym drążkiem (8).

W jeszcze innym korzystnym wariancie zderzak (9) mocowany jest z możliwością regulacji co najmniej jednego z następujących parametrów: wysokości, wysuwu, obrotu względem swojej osi podłużnej, regulacji obrotu względem swojej osi poprzecznej.

W jeszcze innym korzystnym wariancie zderzak (9) posiada czoło (9a) w postaci linii krzywej lub łamanej.

Wariantywnie tarcze tnące (1) wykonane są jako piły.

W zupełnie innym wariancie system nacinający łuskę cebuli składa się z dociskacza (13) oraz ze sprężyście ruchomych w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny przesuwu cebuli ramion nacinających (14).

W szczególnie korzystnym wariancie dociskacz (13) składa się z dwóch kół zębatych (13a) osadzonych w korpusie (13b), przy czym korpus (13b) osadzony jest wahliwie w płaszczyźnie kół zębatych (13a) na sprężynujących trzpieniach (13c). Powoduje to stabilną pracę urządzenia zarówno przy obróbce małej, jak i dużej cebuli.

Przy czym korzystnym wariantem jest, gdy elementem do trzymania cebuli jest łańcuch dociskający (12) napięty poprzez napinacz czołowy (16) lub/i napinacz górny (17).

W zupełnie innym wariancie system nacinający łuskę cebuli składa się z ramion nacinających (14) zamocowanych sprężyście ruchomo w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny przesuwu cebuli, przy czym przy końcach ramion nacinających (14) znajdują się ostrza (15), a przed ostrzami (15), na drodze obróbki znajdują się dwa klinowe progi (18). Klinowe progi (18) obracają przesuwającą się cebulę, co przy wykorzystaniu dwóch systemów nacinających umożliwia dokonanie drugiego nacięcia w innym miejscu cebuli.

W korzystnym wariancie nad ramionami nacinającymi (14) znajdują się dwie tarcze dociskowe (19), w celu wywołania wstępnego rozwarstwienia pomiędzy suchą łuską a mięsistą łuską (częścią białą cebuli). Dodatkowo tarcze dociskowe (19) stabilizują pozycję cebuli podczas nacinania.

W szczególnie korzystnym wariancie powierzchnia robocza klinowych progów (18) wykonana jest w postaci zębów (18a), co wyjątkowo skutecznie ułatwia obrót cebuli.

W zupełnie innym wariancie układ obłuskujący cebulę składa się z dwóch par kół współbieżnych (20), nad którymi znajduje się rama szufladowa (21), która jest zamocowana na prowadnicach (22) w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny obu osi par kół współbieżnych (20), ponadto w ramie szufladowej (21) umiejscowiony jest wylot (23) sprężonego powietrza.

W wariancie, rama szufladowa (21) posiada dwie przeciwległe ściany (21a), których dolne krawędzie tworzą kąt rozwarty.

W korzystnym wariancie koła współbieżne (20) mają kształt stożka ściętego, a ponadto dolne krawędzie przeciwległych ścian (21a) ramy szufladowej (21) są równoległe do tworzących stożków kół współbieżnych (20), co zapobiega zakleszczaniu się cebuli pomiędzy kołami współbieżnymi (20) a ramą szufladową (21).

W innym korzystnym wariancie jedna para kół współbieżnych (20) posiada kołnierze (20a) częściowo obejmujące koła współbieżne (20) z drugiej pary.

W innym wariancie tylna ściana (21a) ramy szufladowej (21) jest wklęsła.

W zupełnie innym, ale korzystnym wariancie urządzenie według wynalazku posiada dwa układy obłuskujące cebulę współpracujące poprzez wahliwą kierownicę (25), co pozwala przyspieszyć proces obierania cebuli.

Korzystne skutki. Urządzenie do obierania cebuli według wynalazku oraz wchodzący w jego skład wahacz tnący również według wynalazku charakteryzują się korzystnymi efektami. Zasadniczą zaletą obu wynalazków jest to, że przycinają one piętki i szyjki cebul w dużym zakresie średnic, tj. od ok. 35 mm do ok. 80 mm (najbardziej optymalny przedział wielkości główki cebuli w gatunkach uprawianych przez hodowców). Tym samym nie jest wymagane wstępne sortowanie cebul pod względem wielkości. Ponadto urządzenie kompleksowo obiera cebulę do uzyskania efektu „białej cebuli” i ma możliwość regulacji ilości obieranych warstw.

Opis figur rysunku. Przedmiotowy wynalazek przedstawiony jest na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia wahacz tnący widziany z boku; fig. 2 wahacz tnący w perspektywie; fig. 3 - zderzak wahacza tnącego; fig. 4 - wprowadzanie małej cebuli pomiędzy zderzaki; fig. 5 - wprowadzanie dużej cebuli pomiędzy zderzaki; fig. 6 - urządzenie do obierania cebuli według wynalazku widziane z boku; fig. 7 - pierwsza opcja systemu nacinającego cebulę widziana z perspektywy; fig. 8 - ramiona nacinające pierwszej opcji systemu nacinającego cebulę widziane z góry z pominięciem dociskacza; fig. 9 druga opcja systemu nacinającego cebulę widziana z boku; fig. 10 - druga opcja systemu nacinającego cebulę widziana z góry z pominięciem łańcucha dociskającego; fig. 11 - dwa układy obłuskujące cebulę w perspektywie; fig. 12 - współpracujące pary kół współbieżnych od dwóch współpracujących układów obłuskujących widzianych z góry z pominięciem ramy szufladowej.

Przykłady realizacji i działanie. W przykładzie realizacji, jak to pokazano na fig. 1 i fig. 2, wahacz tnący według wynalazku składa się z dwóch wzajemnie równoległych tarczy tnących 1 w postaci pił napędzanych poprzez przekładnię pasową 2 silnikiem 3. Każda tarcza tnąca 1 osadzona jest na wale 4 umieszczonym w korpusie 5, który to korpus 5 osadzony jest na wahliwie zamocowanych płytach 6. Dla uzyskania większej stabilności i wytrzymałości konstrukcyjnej korpus 5 dodatkowo połączony jest ruchowo poprzez śrubę 7 z wahliwie i sprężyście zamocowanym drążkiem 8. Połączenie to umożliwia ruch obrotowy drążka 8 wokół śruby 7. Przy czym do lewej i prawej płyty 6 przymocowane są po dwa (pozycjonujące tarcze tnące 1) zderzaki 9 umieszczone jeden nad drugim, tj.: lewy górny, lewy dolny, prawy górny, prawy dolny. Każdy zderzak 9 zamocowany jest małą śrubą 10 w łbie dużej śruby 10a przechodzącej przez podłużną szczelinę 6a znajdującą się w dokręcanym lub wygiętym prostopadle boku płyty 6. Dzięki temu istnieje możliwość regulacji wysokości lub wysuwu lub ustawienia wokół osi podłużnej lub poprzecznej zderzaków 9. Ponadto jak to pokazano na fig. 3 czoło 9a zderzaka 9 wykonane jest w części jako linia krzywa lub łamana.

Działanie wahacza według wynalazku opiera się w ogólności na tym, że przed odcięciem piętki i szyjki dokonywany jest automatycznie acentryczny pomiar cebuli w celu oszacowania półosi elipsoidy najbardziej zbliżonej do obrabianej cebuli, a to z kolei służy do odpowie dniego automatycznego ustawienia tarczy tnących 1. Średnice małych cebul (od około 35 mm) są mierzone przez dolne zderzaki 9, a dużych (do około 80 mm) przez górne zderzaki 9. Natomiast średnice cebul pośrednich, to znaczy będących w strefie mieszanej pomiędzy małymi i dużymi mierzone są w zależności od cech osobniczych przez jeden lub przez drugi rodzaj zderzaków 9. W szczegółach, działanie wahacza według wynalazku przedstawia się tak, że pojedyncza cebula umieszczana jest na wagoniku transportowym 11 w pozycji takiej, iż oś główna (piętka-szyjka) jest prostopadła do kierunku transportu cebuli. Transport tak umieszczonej cebuli odbywa się w stronę wahacza według wynalazku. Transportowana cebula napotyka na swojej drodze zderzaki 9 i dzięki zakrzywionemu lub załamanemu czołu 9a łatwo rozchyla te zderzaki 9, a to z kolei proporcjonalnie zwiększa rozstaw pomiędzy tarczami tnącymi 1, ponieważ lewe zderzaki 9 połączone są z lewą tarczą tnącą 1 poprzez lewą płytę 6, połączoną z korpusem 5, w którym umieszczony jest wał 4 tarczy tnącej 1. Analogicznie prawe zderzaki 9 połączone są z prawą tarczą tnącą 1. Istotne jest, aby rozstaw tarczy tnących 1 został dopasowany do rozmiarów cebuli, gdyż z przyczyn ekonomicznych odkrajane od strony piętki i szyjki czasze (plastry) powinny mieć zbliżoną wysokość (grubość) bez względu na wielkość cebuli. Małe cebule, jak to pokazano na fig. 4, zderzają się ze zderzakiem 9 miejscem pod osią główną, a duże cebule, jak to pokazano na fig. 5, nad osią główną. Jest to realizowane w ten sposób, że zderzaki 9 umiejscowione są na takiej wysokości, że oś główna w szerokim zakresie rozmiarów cebul znajduje się pomiędzy dolnymi i górnymi zderzakami 9. Naturalne jest, że małe cebule będą mniej rozchylały zderzaki 9, natomiast duże cebule bardziej. Jednocześnie małe cebule mają mniejszą średnicę mierzoną prostopadle do osi głównej (w tym przekroju można uznać, że jest to kształt koła), a to powoduje, że spoczywają one niżej w wagoniku transportowym 11 (ma on kształt zbliżony do litery „V”), zaś to sprawia, iż oś główna (szyjka-piętka) leży niżej, co powoduje, że cebule zderzają się z dolnymi zderzakami 9, natomiast duże cebule dokładnie na odwrót dlatego zderzają się z górnymi zderzakami 9. Ponieważ różne odmiany cebuli mają różne kształty (różne odchyłki od elipsoidy) oraz obieraniu mogą podlegać różne zakresy rozmiarów cebul, należy dla każdej partii cebuli ustawić odpowiednio zderzaki 9, tj.: wysokość, wysuw oraz ewentualnie kąt obrotu wokół jego osi podłużnej i poprzecznej. Oczywiście w końcowej fazie tego etapu zarówno małe, jak i duże cebule po odchyleniu zderzaków 9 trafiają na analogicznie odchylone tarcze tnące 1, które odcinają piętkę i szyjkę cebuli dostatecznie płytko (cienko), co było celem wahacza według wynalazku.

Drugim przedmiotem wynalazku jest urządzenie do obierania cebuli przedstawione na fig. 6 i składające się w ogólności z systemu transportującego tworzącego pierwszą pętlę i wyposażone w element do trzymania cebuli, a ponadto składające się kolejno z układu przycinającego piętkę i szyjkę cebuli, co najmniej jednego systemu nacinającego łuskę cebuli oraz układu obłuskującego cebulę. Przy czym wspomniany układ przycinający piętkę i szyjkę cebuli jest wahaczem tnącym według wynalazku z opisanego powyżej przykładu realizacji.

System nacinający łuskę cebuli wchodzący w skład urządzenia do obierania cebuli według wynalazku realizowany jest przykładowo w dwóch opcjach, które mogą występować pojedynczo lub korzystnie jednocześnie.

Pierwsza opcja systemu nacinającego cebulę zgodnie z fig. 7 i fig. 8 współpracuje z łańcuchem dociskającym 12 wykonanym z metalu, napędzanym kołem napędowym 12a i pracującym w drugiej pętli. Jednak elementami pierwszej opcji systemu nacinającego cebulę jest dociskacz 13 oraz sprężyście ruchome w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny przesuwu cebuli ramiona nacinające 14 wyposażone na końcach w regulowane ostrza 15. Natomiast dociskacz 13 składa się z dwóch kół zębatych 13a osadzonych w korpusie 13b, zaś korpus 13b osadzony jest wahliwie w płaszczyźnie kół zębatych 13a na sprężynujących trzpieniach 13c. Przez te koła zębate 13a przechodzi łańcuch dociskający 12 napięty dzięki napinaczowi czołowemu 16 i napinaczowi górnemu 17.

Druga opcja systemu nacinającego cebulę zgodnie z fig. 9 i fig. 10 składa się z dwóch klinowych progów 18 (klinowych co do kształtu), których powierzchnie robocze wykonane są w postaci zębów 18a. Za klinowymi progami 18 (względem ścieżki obróbki cebuli) umieszczone są ostrza 15 ramion nacinających 14, przy czym ramiona nacinające 14 zamocowane są sprężyście ruchomo w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny przesuwu cebuli. Natomiast nad ramionami nacinającymi 14 znajdują się zamocowane obrotowo dwie tarcze dociskowe 19 ułożone w płaszczyznach nierównoległych do płaszczyzny pętli, jaką tworzy łańcuch dociskający 12.

Przedstawione powyżej dwa opcjonalne systemy nacinające cebulę mogą wchodzić w skład urządzenia do obierania cebuli zarówno jednocześnie jak też każdy z nich z osobna.

Natomiast wchodzący w skład urządzenia do obierania cebuli układ obłuskujący cebulę w przykładzie realizacji pokazany na fig. 11 i fig. 12 składa się z zestawu dwóch par kół współbieżnych 20 z czego jedna para ma dodatkowe zewnętrzne kołnierze 20a, częściowo obejmujące drugą parę kół współbieżnych 20 tego zestawu. Dwie pary kół współbieżnych 20 wykonane są z gumy i mają kształt stożka ściętego o kącie rozwarcia od 50° do 70° (w zależności od wariantu). Koła współbieżne 20 z jednej pary zwrócone są do siebie mniejszymi podstawami, zaś pary kół współbieżnych 20 są do siebie równoległe. Nad kołami współbieżnymi 20 znajduje się rama szufladowa 21, która jest zamocowana na prowadnicach 22 w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny obu osi par kół współbieżnych 20. Ponadto w ramie szufladowej 21 umiejscowiony jest wylot 23 sprężonego powietrza. Ponadto dolne krawędzie dwóch przeciwległych ścian 21a ramy szufladowej 21 tworzą kąt rozwarty i dodatkowo te dolne krawędzie są równoległe do tworzących stożków kół współbieżnych 20, zaś tylna ściana 21a ramy szufladowej 21 jest wklęsła. W korzystnym wariancie urządzenie według wynalazku wyposażone jest w dwa równolegle działające takie same układy obłuskujące cebulę, współpracujące z resztą urządzenia poprzez wahliwą kierownicę 25 poruszaną cięgnem 26. Oczywiste jest też to, że przy np. większej prędkości przesuwu wagoników transportowych 11 i np. dłuższym czasie obłuskiwania może być potrzeba większej liczby układów obłuskujących, do których cebule kierowane mogą być przy pomocy trzech wahliwych kierownic 25 (np. jednej górnej i dwóch dolnych).

Działanie urządzenia do obierania cebuli według wynalazku jest następujące. Na początku cebule są układane na wagonikach transportowych 11 osią główną (piętka-szyjka) poziomo prostopadle do kierunku przesuwu wagoników transportowych 11. Wagonikami transportowymi 11 cebule są przemieszczane do zderzaków 9 wahacza tnącego według wynalazku. Podczas transportu cebule są od góry dociskane łańcuchem dociskającym 12, co umożliwia odcinanie piętki, szyjki i późniejsze nacinanie łuski cebuli. Z chwilą dotarcia do zderzaków 9 cebula zaczyna rozchylać te zderzaki 9, a to powoduje rozchylenie tarczy tnących 1, w zasięg których wjeżdża cebula, a tarcze tnące 1 odcinają piętkę i szyjkę cebuli.

Następnie cebula wjeżdża do systemu nacinającego, w którym dociskana jest łańcuchem dociskającym 12, ale na tym odcinku docisk jest szczególnie stabilizowany poprzez dociskacz 13 opisany powyżej. Cebula wjeżdżając do systemu nacinającego rozchyla ramiona nacinające 14 i ociera się o te ramiona nacinające 14, a w konsekwencji zostaje nacięta wystającymi z ramion nacinających 14 ostrzami 15. Nacięcie to przebiega dookólnie na ponad połowie obwodu przekroju w płaszczyźnie równoległej do osi głównej cebuli. W szczególnym przypadku korzystne jest, gdy płaszczyzna ta zawiera w sobie oś główną cebuli, ponieważ nacięcie jest wtedy najdłuższe. Oczywiście głębokość nacięcia, która jest odpowiedzialna za płytsze lub głębsze końcowe obranie cebuli, jest regulowana poprzez wysokość wystających ostrzy 15 z ramion nacinających 14.

Następny etap obróbki cebuli jest wariantywny i polega na powtórnym nacięciu cebuli w innym miejscu niż pierwotnie. Etap ten realizowany jest poprzez to, że cebula mająca już pierwsze nacięcie transportowana jest wagonikiem transportowym 11 do następnego systemu nacinającego, gdzie spotyka się z dwoma (lewym i prawym) klinowymi progami 18, których powierzchnie robocze wykonane są w postaci zębów 18a. Transportowana cebula zahacza, wystającymi z wagonika transportowego 11 fragmentami, o zęby 18a klinowych progów 18, co powoduje obrót cebuli wokół osi głównej. Obrócona cebula trafia na ramiona nacinające 14, a w konsekwencji zostaje nacięta wystającymi z ramion nacinających 14 ostrzami 15. Nacięcia te oraz ich powstawanie są fizycznie takie jak pierwsze, tyle że wykonane w innym fragmencie powierzchni cebuli. Podczas nacinania cebula jest dociskana łańcuchem dociskającym 12 oraz dodatkowo (w tym wariancie) po obu stronach łańcucha dociskającego 12 tarczami dociskowymi 19, co oprócz stabilizacji położenia cebuli powoduje wstępne fragmentaryczne odwarstwienie jej suchej łuski. Spowodowane jest to tym, że suche łuski cebuli są bardziej sprężyste i cieńsze od jej łusek mięsistych (białych warstw). Te różnice powodują ich różne wydłużenia względne pod wpływem naprężeń mechanicznych, a to z kolei powoduje częściowe rozwarstwienie pomiędzy suchymi a mięsistymi łuskami cebuli.

Ostatnim etapem działania urządzenia do obierania cebuli według wynalazku jest obłuskiwanie cebuli. Etap ten przebiega następująco. Po nacięciu (np. drugim) powierzchni cebuli w systemie nacinającym, cebula dojeżdża wagonikiem transportowym 11 do końca systemu transportującego i jednocześnie opuszcza system nacinający, to znaczy w tym miejscu pierwsza linia złożona z wagoników transportowych 11 i druga linia złożona z ogniw łańcucha dociskającego 12 zawracają (pierwsza linia dołem, a druga linia górą). Pozostawiona w ten sposób cebula na skutek grawitacji spada w dół do kanału zasypowego 24, na końcu którego trafia na wahliwą kierownicę 25, która posiada zbliżony do prostokąta lub trapezu wahliwy język. Wahliwa kierownica 25 jest obracana wahliwie poprzez cięgno 26 i kieruje kolejne spadające cebule naprzemiennie raz do jednego układu obłuskującego, a raz do drugiego identycznego układu obłuskującego. Cebula spada na dwie pary wirujących gumowych kół współbieżnych 20 i w wyniku zderzenia z nimi na łuskę działa siła styczna do powierzchni cebuli. Cebula następnie odbija się od kół współbieżnych 20 i obija się o boki ramy szufladowej 21 i koła współbieżne 20. Te odbicia i obicia powtarzają się chaotycznie, a w ich wyniku następuje szarpanie łuski cebuli poprzez wirujące koła współbieżne 20 - co sprzyja obłuskiwaniu cebuli, jednocześnie w wyniku kontaktu cebuli z kołami współbieżnymi 20 zaczyna się ona obracać, a wraz ze wzrostem prędkości kątowej zwiększa się siła odśrodkowa działająca na łuskę, co również sprzyja obłuskiwaniu. Następnie w stronę tak wirującej cebuli, w zależności od różnych cech danej partii cebuli (odmiana, dojrzałość, rozmiar, warunki przechowywania itp.), kierowany jest z wylotu 23 strumień powietrza pod ciśnieniem od 3 do 10 bar. Ten strumień powietrza całkowicie pozbawia cebulę suchej łuski oraz opcjonalnie kolejnej warstwy cebuli - jeżeli ustawiona była wcześniej odpowiednia głębokość nacięcia ostrza 15. Następnie rama szufladowa 21 w znacznej części przemieszcza się poziomo poza obszar, w którym znajdują się koła współbieżne 20 i przepycha tak obraną cebulę. W wyniku tego przemieszczenia cebula nie ma pod sobą kół współbieżnych 20, zatem grawitacyjnie opada i jest gotowa do innych czynności przetwórczych, zaś rama szufladowa 21 wraca do pierwotnego położenia i jest gotowa do przyjęcia następnej cebuli do obłuskiwania.

Claims (24)

1. Wahacz tnący składający się z dwóch wzajemnie równoległych tarczy tnących (1) napędzanych silnikiem (3) znamienny tym, że każda tarcza tnąca (1) osadzona jest na wale (4) umieszczonym w korpusie (5), a korpus (5) połączony jest z wahliwie zamocowaną płytą (6), do której przymocowane są zderzaki (9).

2. Wahacz według zastrzeżenia 1 znamienny tym, że do lewej płyty (6) i prawej płyty (6) przymocowane są po dwa zderzaki (9) umieszczone jeden nad drugim.

3. Wahacz według zastrzeżenia 1 albo 2 znamienny tym, że korpus (5) dodatkowo połączony jest ruchowo poprzez śrubę (7) z wahliwie i sprężyście zamocowanym drążkiem (8).

4. Wahacz według zastrzeżenia od 1 do 3 znamienny tym, że zderzak (9) mocowany jest z możliwością regulacji co najmniej jednego z następujących parametrów: wysokości, wysuwu, obrotu względem swojej osi podłużnej, regulacji obrotu względem swojej osi poprzec znej.

5. Wahacz według zastrzeżenia od 1 do 4 znamienny tym, że zderzak (9) posiada czoło (9a) częściowo w kształcie linii krzywej lub łamanej.

6. Wahacz według zastrzeżenia od 1 do 5 znamienny tym, że tarcza tnąca (1) wykonana jest w postaci piły.

7. Urządzenie do obierania cebuli składające się z systemu transportującego tworzącego pierwszą pętlę i wyposażone w elementy do trzymania cebuli, a ponadto składające się kolejno z układu przycinającego piętkę i szyjkę cebuli, co najmniej jednego systemu nacinającego łuskę cebuli oraz co najmniej jednego układu obłuskującego cebulę znamienne tym, że układem przycinającym piętkę i szyjkę cebuli jest wahacz tnący składający się z dwóch wzajemnie równoległych tarczy tnących (1) napędzanych silnikiem (3), a każda tarcza tnąca (1) osadzona jest na wale (4) umieszczonym w korpusie (5), a korpus (5) połączony jest z wahliwie zamocowaną płytą (6), do której przymocowane są zderzaki (9).

8. Urządzenie według zastrzeżenia 7 znamienne tym, że do lewej płyty (6) i prawej płyty (6) przymocowane są po dwa zderzaki (9) umieszczone jeden nad drugim.

9. Urządzenie według zastrzeżenia 7 albo 8 znamienne tym, że korpus (5) dodatkowo połączony jest ruchowo poprzez śrubę (7) z wahliwie i sprężyście zamocowanym drążkiem (8).

10. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 9 znamienne tym, że zderzak (9) mocowany jest z możliwością regulacji co najmniej jednego z następujących parametrów: wysokości, wysuwu, obrotu względem swojej osi podłużnej, regulacji obrotu względem swojej osi poprzecznej.

11. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 10 znamienne tym, że zderzak (9) posiada czoło (9a) w postaci linii krzywej lub łamanej.

12. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 11 znamienne tym, że tarcze tnące (1) wykonane są jako piły.

13. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 12 znamienne tym, że system nacinający łuskę cebuli składa się z dociskacza (13) oraz ze sprężyście ruchomych w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny przesuwu cebuli ramion nacinających (14).

14. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 13 znamienne tym, że dociskacz (13) składa się z dwóch kół zębatych (13a) osadzonych w korpusie (13b), przy czym korpus (13b) osadzony jest wahliwie w płaszczyźnie kół zębatych (13a) na sprężynujących trzpieniach (13c).

15. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 14 znamienne tym, że elementem do trzymania cebuli jest łańcuch dociskający (12) napięty poprzez napinacz czołowy (16) lub/i napinacz górny (17).

16. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 15 znamienne tym, że system nacinający łuskę cebuli składa się z ramion nacinających (14) zamocowanych sprężyście ruchomo w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny przesuwu cebuli, przy czym przy końcach ramion nacinających (14) znajdują się ostrza (15), a przed ostrzami (15), na drodze obróbki znajdują się dwa klinowe progi (18).

17. Urządzenie według zastrzeżenia 16 znamienne tym, że nad ramionami nacinającymi (14) znajdują się dwie tarcze dociskowe (19).

18. Urządzenie według zastrzeżenia 16 albo 17 znamienne tym, że powierzchnia robocza klinowych progów (18) wykonana jest w postaci zębów (18a).

19. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 18 znamienne tym, że układ obłuskujący cebulę składa się z dwóch par kół współbieżnych (20), nad którymi znajduje się rama szufladowa (21),

PL 242720 BI która jest zamocowana na prowadnicach (22) w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny obu osi par kół współbieżnych (20), ponadto w ramie szufladowej (21) umiejscowiony jest wylot (23) sprężonego powietrza.

20. Urządzenie według zastrzeżenia 19 znamienne tym, że rama szufladowa (21) posiada dwie przeciwległe ściany (21 a), których dolne krawędzie tworzą kąt rozwarty.

21. Urządzenie według zastrzeżenia 19 albo 20 znamienne tym, że koła współbieżne (20) mają kształt stożka ściętego, a ponadto dolne krawędzie przeciwległych ścian (21 a) ramy szufladowej (21) są równoległe do tworzących stożków kół współbieżnych (20).

22. Urządzenie według zastrzeżenia od 19 do 21 znamienne tym, że jedna para kół współbieżnych (20) posiada kołnierze (20a) częściowo obejmujące koła współbieżne (20) z drugiej pary.

23. Urządzenie według zastrzeżenia 20 albo 22 znamienne tym, że tylna ściana (21 a) ramy szufladowej (21) jest wklęsła.

24. Urządzenie według zastrzeżenia od 7 do 23 znamienne tym, że posiada dwa układy obłuskujące cebulę współpracujące poprzez wahliwą kierownicę (25).