PL242345B1 - Urządzenie do treningu - Google Patents

Abstract

Urządzenie do treningu nóg zawierające ramę nośną z mechanizmem oporowym oraz dołączone do mechanizmu oporowego łączniki połączone z mocowaniami na stopy charakteryzujące się tym, że mocowanie na stopę posiada poduszki (4, 6), profilową podkładkę (5) oraz wiązania (7a, 7b), przy czym każde mocowanie na stopę jest połączone osobno z mechanizmem oporowym jednocześnie mocowanie na stopę zawiera płaską platformę (10), przy czym do wierzchniej strony platformy (10) zamocowana jest tylna ścianka (30), a spodnia strona platformy (10) przymocowana jest do łączników prowadzących platformę (10) podciągająco w kierunku zbliżonym do pionowego.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do treningu siłowego zginaczy stawu biodrowego o wysokim nasileniu przy równoczesnym treningu mięśni prostowników stawów biodrowego i kolanowego.

Znane jest z opisu CN87213595U urządzenie treningowe do nóg, używane do zwiększania prędkości biegu, składające się głównie z ramy suwnicy, ramy dolnej przyspawanej do korpusu w kształcie litery L, układu koła pasowego, układu obciążającego, linki stalowej, opaski na kostkę, opaski na nogę i stopę, licznika itp. Stalowa lina przechodzi przez koło pasowe i systemy obciążników, oba końce linki stalowej są połączone z opaską na kostkę lub z opaską na nogę i stopę, aby zapewnić niezbędny opór pociągowy podczas treningu. Sportowcy używają dwóch rąk do trzymania podłokietników, a opaska do wiązania kostki lub taśma do wiązania nogi i stopy jest związana, a następnie sportowcy mogą kontynuować trening kołysania nogą lub naciskania nogi. Urządzenie treningowe realizuje określoną właściwość, określoną ilość i pozycjonowanie treningu sportowców oraz może podnieść prędkość biegu.

Dokument EP0411082 ujawnia urządzenie treningowe do nóg, służące do zwiększania prędkości biegu i składające się głównie z ramy portalowej, ramy dolnej przyspawanej do korpusu w kształcie litery L, układu koła pasowego, układu obciążającego, linki stalowej, opaski na kostkę, opaski na nogę, licznik itp. Stalowa lina przechodzi przez koło pasowe i systemy obciążające, oba końce stalowej linki są połączone z opaską na kostkę lub opaską na nogi i stopy, aby zapewnić niezbędny opór pociągowy podczas treningu. Trenujący używają rąk do przytrzymywania uchwytów, a opaska na kostkę lub opaska na nogę i stopę są związane, a następnie użytkownicy mogą przystąpić do treningu nogi.

W dokumencie US2014088466 przedstawiono wynalazek dotyczący urządzenia i procesu rehabilitacji kolana osoby przed i po operacjach lub urazach, które wpływają na ruchomość kolana, takich jak częściowa lub pełna wymiana stawu kolanowego, wymiana stawu biodrowego. Urządzenie do rehabilitacji kolana, umożliwia pacjentowi wykonywanie ćwiczeń zginających, z aktywnym wspomaganiem, biernym lub progresywnym oporem oraz wykonywanie wyprostów kolana i ćwiczeń prostujących. Urządzenie z elementami montowanymi do stopy, umieszczone na szynach na podstawie w celu wzajemnego ruchu i biernego zgięcia kolana wzdłuż osi podstawy. Opór jest zapewniany przez linki oporowe połączone na obu końcach podstawy i podłączone do kołyski. Kołyskę można ustawić w dowolnej pozycji w celu wykonywania ćwiczeń prostowania kolana. Stopa pacjenta jest przymocowana do kołyski za pomocą pasków, a pasek udowy utrzymuje górną część uda pacjenta w odpowiednim ułożeniu do urządzenia.

Znane są na rynku rozwiązania techniczne służące do reedukacji ruchu zginania i prostowania stawu biodrowego (w formie egzoszkieletów, maszyn kanalizujących kierunek ruchu i stołów z instalacją o ruchu posuwistym) jak również urządzenia do treningu nóg w stylu fitness, których budowa oparta jest na wiązaniach, do których montowane są obciążenia o niskiej wadze w postaci hantli lub profili obciążeniowych.

Ujawniony stan techniki nie rozwiązuje problemu wygodnego i stabilnego mocowania obciążników do stopy użytkownika, zapewniającego wysoki komfort użytkowania oraz pewnego trzymania obciążenia podczepionego do stopy użytkownika przy jednoczesnym zapewnieniu możliwości szybkiej regulacji obciążenia i zapewnienia wymaganego ruchu kończyny. Problemy te nie zostały skutecznie rozwiązane w przywołanym stanie techniki.

Celem wynalazku jest dostarczenie nowego i ulepszonego urządzenia do realizacji ćwiczeń i rehabilitacji, zapewniającego łatwy, szybki, a przy tym precyzyjny montaż obciążenia i dołożenia go do stopy użytkownika.

Opisywana instalacja ma na celu umożliwienie treningu w ramach nowatorskiego podejścia do zagadnienia równowagi mięśniowej w zakresie kończyn dolnych i obręczy miednicznej. Równowaga ta odpowiada za stabilizację postawy (w tym elementy związane z kontrolą pochylenia i skrętu miednicy i wtórnie głębokości krzywizn kręgosłupa oraz związane ze zdolnością motoryczną jaką jest równowaga).

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do treningu nóg zawierające ramę nośną z mechanizmem oporowym oraz dołączone do mechanizmu oporowego łączniki połączone z mocowaniami na stopy, które charakteryzują się tym, że mocowanie na stopę posiada poduszki, profilową podkładkę oraz wiązania, przy czym każde mocowanie na stopę jest połączone osobno z mechanizmem oporowym, jednocześnie mocowanie na stopę zawiera płaską platformę, przy czym do wierzchniej strony platformy zamocowana jest tylna ścianka, a spodnia strona platformy przymocowana jest do łączników prowadzących platformę podciągająco w kierunku zbliżonym do pionowego.

Korzystnie jest, gdy rama nośna połączona jest z mocowaniami na stopę poprzez łączniki, przy czym łącznik jest podłużnym profilem, z pierwszej strony z przyczepionym mocowaniem na stopę i z drugiej strony ukształtowanymi tulejami, które zamocowane są zawiasowo poprzez tuleje drążkowe do ramy nośnej, na której to znajduje się trzpień na obciążenie.

Korzystnie jest także, gdy rama nośna zawiera łączniki w kształcie stopniowo wygiętych profili z mocowaniami na stopę, przy czym łączniki połączone są z mechanizmem oporowym poprzez system grzechotkowy i zamocowane są do ramy nośnej przez wspólny z mechanizmem oporowym wał.

Korzystnie jest również, gdy mechanizmem oporowym jest magnetyczny układ utworzony z koła z modułem magnesowym mocującym zespół magnesów, o zmiennej od koła odległości regulowanej poprzez systemem zbloczy i systemem cięgnowy podwieszony w ramie nośnej.

Korzystnie, gdy mechanizm oporowy podparty jest poprzez moduł magnesowy osadzony na wale umieszczony w ramie nośnej.

Korzystnie mechanizmem oporowym jest elektromagnetyczny układ utworzony z koła z modułem magnesowym mocującym zespół elektromagnetyczny, przy czy siła pola elektromagnetycznego jest regulowana poprzez elektromagnesy podwieszone w ramie nośnej.

Jest także korzystnie, gdy rama nośna zawiera podstawę i kolumnę, przy czym podstawę tworzą belki boczne, belka przednia, belka środkowa, oraz zamontowany na podstawie podest, układ profili z poprzeczkami i wałkami naprowadzającymi z systemem zbloczy z poprowadzonymi na systemie zbloczy cięgnem, które to cięgno dołączone jest jednym i drugim końcem do spodnich części mocowań na stopę.

Korzystnie jest, gdy cięgno poprzez system zbloczy i przechodząc przez system zbloczy systemu dociążającego spięte jest z obciążeniem mechanizmu oporowego zainstalowanym w kolumnie.

Korzystnie, gdy obciążenie mechanizmu oporowego ma system regulacyjny oraz profile wiodące.

Korzystnie jest również, gdy przy podstawie dołączona jest dźwignia z profile m bocznym systemu dociążającego, która sprzęgnięta jest z modułem ograniczającym, który ogranicza zakres ruchu dźwigni.

Również korzystnie jest, gdy mocowania na stopę na wierzchniej stronie platformy posiadają umieszczoną półkolistą ściankę, nakładkę antypoślizgową, a w ściance uformowane są otwory na wiązania.

Korzystnie jest także, gdy stałe elementy ramy połączone są poprzez spawanie, a elementy ruchome połączone są poprzez połączenia śrubowe, a wały są łożyskowane.

Jest także korzystnie, gdy elementy ramy posiadają ogumowania ochronne i przeciwpoślizgowe.

Korzystnie, gdy system grzechotkowy służy do przenoszenia obciążenia; a system grzechotkowy znajduje się na osi.

Jest także korzystnie, gdy rozwiązanie jest instalacją będąca elementem nowatorskiego podejścia do zagadnienia równowagi mięśniowej w zakresie kończyn dolnych i obręczy miednicznej. Równowaga ta odpowiada za stabilizację postawy (w tym elementy związane z kontrolą pochylenia i skrętu miednicy i wtórnie głębokości krzywizn kręgosłupa oraz związane ze zdolnością motoryczną jaką jest równowaga). Pozwala ona stworzyć sytuację treningową, w której mięśnie zginacze stawu biodrowego (głównie mięśnie: biodrowo-lędźwiowy, napinacz powięzi szerokiej, pośladkowy mały, pośladkowy średni) są poddawane treningowi siłowemu o wysokim nasileniu przy równoczesnym treningu mięśni prostowników stawów biodrowego i kolanowego (głównie mięśnie: pośladkowy wielki, gruszkowaty, bliźniacze, zasłaniacz wewnętrzny, czworoboczny uda, obszerne uda) w charakterze stabilizującym. Kluczowymi kwestiami jest pozycja ciała i jego podparcie podczas treningu jak również intensywność bodźcowania treningowego pozwalające na budowanie złożonego schematu ruchowego odpowiedzialnego za redukcję dysproporcji morfofunkcjonalnych w obrębie kluczowych dla stabilizacji grup mięśniowych.

Korzystnie w urządzeniu do treningu nóg zaprojektowano przyłożenie obciążenia w taki sposób, ażeby środek ciężkości obciążenia, czyli modułu obciążeniowego, tj. - punkt przyłożenia siły znajdował się przy osi kości piszczelowej.

Zaletą wynalazku jest to, że umożliwia szybkie i bezpieczne zamontowanie obciążenia do stopy i wygodne użytkowanie dzięki zastosowaniu poduszek i wkładek profilowych oraz antypoślizgowych. Zaletą jest również możliwość szybkiego i płynnego dopasowania obciążenia poprzez ramową konstrukcję, co umożliwia realizację ćwiczeń i rehabilitacji.

Urządzenie do treningu nóg, według wynalazku, jest uwidocznione na figurach rysunku, na którym fig. 1 i fig. 1a przedstawiają widok perspektywiczny urządzenia w przykładzie wykonania w wersji z wolnymi ciężarami, fig. 2 i fig. 2a przedstawiają widok perspektywiczny urządzenia w przykładzie wykonania w wersji z kołem magnesowym. Fig. 3, fig 3a i fig. 3b przedstawiają widok perspektywiczny urządzenia w przykładzie wykonania w wersji z obciążeniem stacjonarnym w postaci kolumny obciążeń z systemem cięgnowym, fig. 4 przedstawia widok perspektywiczny mocowania na stopy.

Rozwiązanie według przykładów wykonania zawiera dwie zasadnicze części: pierwszą część stanowi system mocowania 48 na stopę, połączony poprzez łączniki 500 z drugą częścią, którą jest układ mechanizmów oporowych 100 zapewniający przyłożenie siły o odpowiedniej wielkości, kierunku i zwrocie. Przedstawiono mechanizmy oporowe 100, które zapewniają odpowiednio dużą siłę o kierunku zbliżonym do pionowego i zwrocie w dół. System mocowania 48 na stopę posiada pełną, sztywną platformę 10 zapewniającą trzypunktowe podparcie stopy, regulowane zapięcia umożliwiające dopasowanie wiązania 7a, 7b do tęgości stopy oraz tapicerowane elementy jarzmowe w postaci poduszek 4, 6, profilowej podkładki 5 ułożone tak, aby poduszka 4 umieszczona w tylnej części znajdowała się powyżej pięty a poduszka 6 i profilowa podkładka 5 umieszczone w przedniej części były równomiernie położone na łuku grzbietu stopy, blisko stawu skokowego, przy czym profilowa podkładka 5 to element sztywny przenoszący obciążenie z wiązań 7a, 7b równomiernie na grzbiet stopy przez amortyzujące tapicerowanie. Po wierzchniej stronie platformy 10 umieszczona jest nakładka antypoślizgowa 20 oraz do wierzchniej strony platformy 10 zamocowana jest tylna ścianka 30. Tylna ścianka 30 ma kształt zasadniczo półkolisty przypominający literę U dopasowany do obwiedni tylnej części platformy 10. W tylnej ściance 30 na wzdłużnych dolnych występach uformowane są dolne otwory na wiązania 7b, a powyżej ukształtowane są górne otwory na górne wiązania 7a. Mocowanie 48 na stopę posiadające platformę 10 ze ścianką tylną 30 i profilową podkładkę 5 wykonane są z metalu. W alternatywnych przykładach wykonania wykonane są z mocnego tworzywa lub kompozytu. Tylna ścianka 30 i profilowa podkładka 5 znajdująca się w górnej części nad stopą, są tapicerowane i stopa obejmowana jest odpowiednio poduszką 4 znajdującą się w tylnej części mocowania 48 na stopę i w górnej części nałożona jest poduszka 6. Kształt zewnętrzny poduszki 4 przystaje do ścianki 30, zaś kształt poduszki 6 przystaje zewnętrznie do kształtu profilowej podkładki 5. Wewnętrzne strony poduszek 4,6 przystają do kształtu stopy. Do tylnej ścianki 30 przymocowane są wiązania 7a, 7b mające swoje zapięcia. W alternatywnym przykładzie wykonania wiązania mogą być w postaci pasów lub łańcuchów. Wiązania 7a, 7b są przytwierdzone odpowiednio do otworów górnych i dolnych na profilu tylnym. Na profilowej podkładce 5 w górnej części znajdują się prowadnice do wiązań 7a, 7b. Profilowa podkładka 5 jest ruchomo złączona z wiązaniem 7a, 7b. Przy zapięciu wiązania 7a, 7b następuje unieruchomienie mocowania 48 na stopę przez ścisłe opięcie poduszkami 4, 6 stopy, jak przedstawiono na fig. 4.

W urządzeniu do treningu nóg zaprojektowano przyłożenie obciążenia w taki sposób, ażeby środek ciężkości obciążenia, czyli mechanizmu oporowego 100, tj. - punkt przyłożenia siły znajdował się przy osi kości piszczelowej.

W pierwszym przykładzie wykonania urządzenia do treningu nóg przedstawiony jest system oparty na wolnych ciężarach mechanizmu oporowego 100, jak przedstawiono na fig. 1 i fig la. Układ według przykładu wykonania zawiera ramę nośną 200. Rama nośna 200 połączona jest z mocowaniami 48 na stopę poprzez łączniki 500, które zamocowane są zawiasowo poprzez tuleje 110, 111, 112 ramy nośnej 200, na której to ramie nośnej 200 znajduje się trzpień 19 na obciążenie mechanizmu oporowego 100 w postaci talerzy treningowych. Rama nośna 200 zawiera profile nośne 14, 15. Profile nośne 14, 15 połączone są na jednym końcu z poprzecznie ustawioną osią obrotową 113 wspólną dla ramy nośnej 200 i łączników 500. Oś obrotowa 113 zawiera profil wewnętrzny tulei 110 na którym znajdują się boczne profile zewnętrzne tulei 111 osi, które obłożone są ogumowaniem tulei 112 pełniącym funkcję amortyzującą, antypoślizgową i dystansującą. Wszystkie profile ramy nośnej 200 i łączników 500, mające dalszy koniec zakończony poprzecznymi tulejami 110, 111, 112 połączone są łożyskowo z osią obrotową 113. Dwie wewnętrzne belki w postaci profili tworzą łączniki 500. Ich kształt jest w części bliższej, do której przyłożone są mocowania 48 na stopę, dostosowany do rozstawu nóg ćwiczącego, a w dalszej części przez sekwencję dwóch załamań zwężających rozstaw, przybiera rozstaw zmniejszający oddalenie profili łączników 500 od środka ciężkości zestawu obciążeń mechanizmu oporowego 100. Bezpośrednio do bliższych końców profili nośnych łączników 500 przymocowane są mocowania 48 na stopę. W tym obszarze od spodu profile łączników 500 zaopatrzone są w ogumowanie amortyzujące 13. Rama nośna 200 zawiera profile zewnętrzne 14 stabili zujące ramę nośną 200. Ramę nośną 200 dalej tworzą dwie poprzeczne belki, to jest belka górna 16 i belka dolna 17, oraz dwie belki boczne 15 zamocowane ukośnie do końców profili zewnętrznych 14 tworząc tym samym ich przedłużenie. Przy czym belka dolna 17 znajduje się na wysokości łączenia profili 14 i belek bocznych 15, zaś belka górna 16 znajduje się na końcach belek bocznych 15. Na spodniej płaszczyźnie dolnej belki 17 znajduje się ogumowanie amortyzujące 18. Do górnej belki 16 przymocowany jest trzpień na obciążenia 19. W alternatywnym przykładzie wykonania nie przedstawionym na rysunku, rama nośna 200 może również być pozioma i zawierać profile tworzące łączniki 500 oraz przymocowanej do ich wierzchniej strony belki 16 z trzpieniem 19 na obciążenia ustawionym pionowo w górę. W alternatywnym przykładzie wykonania, nieprzedstawionym na rysunku, a oczywistym dla znawcy dziedziny, belka 16 może być w postaci platformy. Ten przykład wykonania realizuje rozwiązanie, w którym obciążenie mechanizmu oporowego 100 z talerzy przenoszone jest przez ramę nośną 200 na łączniki 500 z mocowaniami 48 na stopy, przy czym talerze są najbardziej popularną formą wolnych obciążeń stosowaną w treningu siłowym. Instalacja dostosowana do znormalizowanych obciążeń zyskuje na uniwersalności i pozwala na obniżenie kosztów zakupu. Rama nośna 200 z trzpieniem 19 na talerze znajduje się pomiędzy stopami ćwiczącego a osią obrotową 113, co generuje siłę skierowaną w dół, przenoszoną na mocowania 48 na stopy przez profile łączników 500. Rama nośna 200 jest pochylona, a w alternatywnym przykładzie wykonania nieprzedstawionym na ilustracji jest pozioma, co jest oczywistym dla znawcy dziedziny. Pochylenie ramy nośnej 200 pozwala maksymalnie przesunąć ciężar mechanizmu oporowego 100 w kierunku ćwiczącego, w celu efektywniejszego zastosowania nałożonego ciężaru mechanizmu oporowego 100 przez zwiększenie momentu siły.

Kolejny przykład wykonania przedstawia wariant urządzenia, jak widać na fig. 2 i fig. 2a. Przykład wykonania realizuje system magnetyczny, w którym układ zawiera analogiczne łączniki 500 w kształcie stopniowo wygiętych profili 22a, 22b z mocowaniami 48 na stopy, jak opisano powyżej, i ramy nośnej 200 w postaci klatki z regulowanym mechanizmem oporowym 100 na bazie hamowania magnetycznego lub elektromagnetycznego.

W urządzeniu do treningu nóg zaprojektowano przyłożenie obciążenia w taki sposób, ażeby środek ciężkości obciążenia, czyli mechanizmu oporowego 100, tj. - punkt przyłożenia siły znajdował się przy osi kości piszczelowej.

Rama nośna 200 posiada ramy boczne 25 o kształtach przypominających prostokąt ze ściętym górnym rogiem oraz łączący je szereg poprzeczek, jakimi są belka górna 28, belka przednia 29 oraz belka tylna 210. Dolne profile 231 ram bocznych 25 pełnią funkcję podporową i są zaopatrzone w ogumowanie 26a, 26b pełniące funkcję amortyzacyjną i stabilizującą.

Przedstawiony w przykładzie mechanizm oporowy 100, widoczny na fig. 2, zawiera szerokie koło 220 i zamocowany nad nim poprzez moduł magnesowy 222 mocujący zespół magnesów 221, którego odległość od koła 220 regulowana jest systemem cięgnowym 227 oraz system grzechotkowy 24 do poruszania koła 220 poprzez ruch łączników 500. Koło 220, utworzone jest tak, że zawiera element z materiału mającego stop stali, aby mogło oddziaływać z zespołem magnesów 221, przy czym koło 220 w przykładzie wykonania jest zrealizowane w całości ze stali. W alternatywnych przykładach wykonania może zawierać obręcz ze stali. Osią obrotu profili łączników 500 oraz koła 220 jest wał 211 łączący tylne pionowe profile ramy nośnej 200. Każdy z dwóch profili łączników 500 łączy się z wałem 211 za pośrednictwem łożyska 217 wpuszczonego w tuleję 218 umieszczoną w łączniku 500 przy jego końcu znajdującym się przy kole 220. Końce łączników 500, do których przymocowane są mocowania 48 na stopy, posiadają ogumowanie amortyzujące 23. Od wewnętrznej strony ramy nośnej 200 zewnętrzna strona profilu łącznika 500 odseparowana jest przekładką dystansującą 216. Koło 220 zamocowane jest na wale 211 poprzez łożysko 219. Układ koła 220 z modułem magnesowym 222 mocującym zespół magnesów 221, o zmiennej od koła 220 odległości regulowany jest poprzez systemem zbloczy 226, 228, 229 i systemem cięgnowy 227 podwieszony w ramie nośnej 200. System magnetyczny mechanizmu oporowego 100 podparty jest od dolnej strony poprzez moduł magnesowy 222 posiadający ramię 222a z otworem, osadzony na wale 212 umieszczonym w ramie nośnej 200 pomiędzy ramami bocznymi 25.

Koło 220 jest poszerzone w części obwodowej. Po wewnętrznej stronie poszerzenia koło 220 jest ząbkowane adekwatnie do systemu grzechotkowego 24 znajdującego się na profilach łączników 500. System grzechotkowy 24 jest przewidziany tak, aby opór był generowany jedynie przy podnoszeniu nogi umieszczonej w mocowaniu 48 na stopę złączonym z łącznikiem 500. System magnetyczny mechanizmu oporowego 100 zawiera przy tym moduł magnesowy 222 o kształcie przystającym do koła 220 zaopatrzony w ramię 222a i system mocowania zbloczy systemu cięgnowego 227. System cięgnowy 227 zawiera dolny system zbloczy 226, metalową linkę 227a, zblocze 228 systemu cięgnowego 227, górny system zbloczy 229. Wewnątrz mocującego modułu magnesowego 222, który mocuje zespół magnesów 221 mechanizmu oporowego 100, umieszczony jest zestaw magnesów 221 zabezpieczony profilami bocznymi 223. Ramię 222a modułu magnesowego 222 zakończone jest tuleją 224 z łożyskiem 225 pozwalającym na obrót modułu magnesowego 222 względem osi, wyznaczonej przez wał 212. Wał 212 osadzony jest w profilach ramy nośnej 200. Profile łączników 500 mające kształt stopniowo wygiętych profili 22a, 22b z mocowaniami (48) na stopę przechodzą nad wałem 212 mechanizmu oporowego 100.

W ramie nośnej 200, mechanizm oporowy 100 od górnej, wierzchniej strony modułu magnesowego 222 podwieszony jest poprzez dolny system zbloczy 226 systemu cięgnowego 227, służącego do regulacji oporu, to jest odległości modułu magnesowego 222 od koła 220 oraz poprzez górny system zbloczy 229 znajdujący się na wale 213 systemu cięgnowego 227, który to wał 213 jest położony pomiędzy profilami skośnymi ram bocznych 25 ramy nośnej 200, poniżej belki górnej 28 ramy nośnej 200. Poniżej wału 213, pomiędzy belkami skośnymi ram bocznych 25, znajduje się wał 214 zblocza 228 systemu cięgnowego 227, na którym znajduje się bęben 228 zaopatrzony jednostronnie w zębatkę 228a przystającą do mniejszej zębatki 215a ukształtowanej na wale 215 korby regulacyjnej 27. Wał 215 znajduje się poniżej wału 214 zblocza 228 i po wpuszczeniu w ramę boczną 25 kończy się po prawej stronie ramy bocznej 25 korbą regulacyjną 27. Metalowa linka 227a, będąca cięgnem w systemie cięgnowym 227, podczas regulacji za pomocą obracania korby regulacyjnej 27, jest nawijana na zblocze 228 i dalej przechodzi kilkukrotnie przez oba systemy zbloczy 226 i 229.

W alternatywnym przykładzie wykonania, nieprzedstawionym na rysunku, a oczywistym dla znawcy dziedziny będzie użycie systemu elektromagnetycznego, gdzie siła pola magnetycznego jest zmienna i oparta na regulowanych elektromagnesach. W alternatywnych przykładach wykonania odległość zespołu magnesów od koła 220 może być również regulowana elektrycznie za pośrednictwem silnika napędzającego wał z nawijanym cięgnem lub w alternatywnym przykładzie wykonania poprzez łańcuch.

Mechanizmem oporowym 100 jest przykładowy, schematycznie rozrysowany system oporu magnetycznego. Jego budowa została uproszczona, jednak dla znawcy dziedziny będzie to zrozumiałe.

Kolejny przykład wykonania przedstawia wariant urządzenia, jak widać na fig. 3, fig. 3a i fig. 3b. Przykład wykonania realizuje system, podobnie jak w przykładach wcześniejszych zawierający mocowania 48 na stopy, łączniki 500, ramę nośną 200 i mechanizm oporowy 100.

W urządzeniu do treningu nóg zaprojektowano przyłożenie obciążenia w taki sposób, ażeby środek ciężkości obciążenia, czyli mechanizmu oporowego 100, tj. - punkt przyłożenia siły znajdował się przy osi kości piszczelowej.

Mechanizm oporowy 100 oparty jest na powszechnie stosowanym systemie obciążeń stacjonarnych w postaci kolumny 333 z obciążeniami oraz z systemem cięgnowym, który zawiera cięgno 310 i system zbloczy 37, 314, 331. Cięgno 310 jest pojedyncze i oba jego końce są zamocowane odpowiednio przy prawym i lewym mocowaniu 48 na stopę. Dzięki temu ruch w górę jednej stopy dociska mocowanie 48 na stopę drugiej nogi użytkownika i zapobiega przemieszczeniu się łącznika 500 z nim połączonego podczas ćwiczenia. Budowa kolumny 333 została przedstawiona schematycznie na fig.3 jako prosty przykład tego typu rozwiązania. W tym wariancie przykładu wykonania, siła jest przyłożona do mocowań 48 na stopy za pośrednictwem profili 312 mocujących cięgno 310 będących jednym z elementów łączników 500. W profilach 312 znajdują się trzpienie z dystansami 313 dzięki którym pętla zakończenia cięgna 310 ma niezmienne położenie. Cięgno 310 jest metalową linką. Profile 312 są tak ukształtowane aby przystawały do profili podporowych 311a, 311b będących skośnie ułożonymi poprzeczkami umieszczonymi na ramie nośnej 200.

Rama nośna 200 zawiera podstawę 332, która to podstawa 332 zawiera belki boczne 32, belkę przednią 34, belkę środkową 35 oraz zamontowany na podstawie 332 podest 33. Obie poprzeczne belki przednia 34 i środkowa 35 pełnią funkcję podporową i posiadają odpowiednie ogumowanie 36a, 36b. Przed profilami podporowymi 311a, 311b, na belkach bocznych 32 podstawy 332 ramy nośnej 200, znajduje się podest 33 w formie prostokątnej platformy. Poniżej profili podporowych 311a, 311b znajdują się dwie listwy tworzące poprzeczki 38, w których umieszczone są pary wałków naprowadzających 39 utrzymujących pozycję cięgna 310 w ograniczeniu wychyleń bocznych poniżej profili podporowych 311a, 311b. Z wałków naprowadzających 39 metalowa linka cięgna 310 przechodzi przez zblocza 37 zamocowane na belce środkowej 35 i zmieniając kierunek przechodzą górą przez zblocza 314 systemu dociążającego 319 ku kolumnie 333 mechanizmu oporowego 100. System dociążający 319 zawiera dźwignię 319a z modułem ograniczającym 320, dołączone do dolnej części dźwigni 319a poprzeczki 318 w postaci podłużnych profili w kształcie przypominającym literę L, na których końcu znajduje się pierwszy profil boczny 317a umieszczony przy profilu belki bocznej 32 ramy nośnej 200 i analogicznie przy drugim profilu belki bocznej 32 znajduje się drugi symetryczny profil boczny 317b oraz łączący je system wałków 315, 316 na których obracają się profile systemu dociążającego 319 względem ramy nośnej 200. Na wale głównym 315 systemu dociążającego 319, który umieszczony jest pomiędzy końcami dalszymi profili bocznych 317a, 317b systemu dociążającego 319, znajdują się zblocza 314 po których obraca się cięgno 310. Dwa pozostałe wałki to wały boczne 316, które łączą łożyskowo końce bliższe profili bocznych 317a, 317b systemu dociążającego 319 z bocznymi belkami 32 podstawy 332 ramy nośnej 200 tworząc poprzeczną oś obrotu. System dociążający posiada także moduł ograniczający 320, który ogranicza zakres ruchu dźwigni 319a, umieszczony na prawej belce bocznej 32 ramy nośnej 200. Moduł ograniczający 320 przypominający kształtem C-ownik zapewnia tylko dwie stabilne pozycje dla dźwigni 319a. Pozycja dalsza dźwigni 319a jest wtedy, gdy dźwignia 319a jest skierowana ku kolumnie 333 mechanizmu oporowego 100, powodując odciążenie cięgna 310. Pozycja bliższa jest wtedy, gdy dźwignia 319a jest skierowana do ćwiczącego użytkownika, powodując przy tym naprężenie cięgna 310 i dociążenie mechanizmu oporowego 100. Kolumna 333 z obciążeniem łączy się z ramą nośną 200 przez poprzeczną belkę dolną 321 kolumny 333, przy czym ze względu na swój podporowy charakter posiada boczne ogumowania 36c. Kolumna 333 mająca kształt ramowy, posiada również dwie belki boczne 322 z profili, belkę górną 323, poprzeczkę górną 324 oraz poprzeczkę dolną 325, na której znajduje się amortyzacja 325a dla obciążeń 326. Na poprzeczce dolnej 325 położony jest stos obciążeń 326 mechanizmu oporowego 100. Pomiędzy poprzeczką górną 324 i poprzeczką dolną 325 umocowane są dwa profile wiodące 328 mechanizmu oporowego 100, w tym przykładzie wykonania w postaci rurek, jednak w alternatywnym przykładzie wykonania może być inny kształt przekroju poprzecznego profili wiodących 328, co będzie zrozumiałym dla znawcy dziedziny, jak również zastosowanie różnych kształtów profili wyszczególnionych w urządzeniu. Wewnątrz profili wiodących 328 prowadzone jest cięgno 310. W stosie obciążeń 326 mechanizmu oporowego 100 umieszczona jest perforowana listwa 327a i trzpień 327b z gałką stanowiące wspólnie system regulacyjny 327 stosu obciążeń 326 mechanizmu oporowego 100.

Cięgno 310 podczepione do mocowania 48 na stopę, przechodzi przez system zbloczy 37 i kolejno przez system zbloczy 314 systemu dociążającego 319, po czym wchodzi do kolumny 333 przez dolny system zbloczy 331, przechodzi pionowo przez profil wiodący 328 stosu obciążeń 326, przechodzi przez górny system zbloczy 330 umieszczony na spodniej stronie poprzecznej belki górnej 323 i zawraca na centralnym zbloczu 329 przymocowanym do perforowanej listwy 327a spinającej stos obciążeń 326, po czym cięgno 310 dalej wraca kolejno przez górny system zbloczy 330 do dolnego systemu zbloczy 331, kolejno na system zbloczy 314 systemu dociążającego 319, przez system zbloczy 37 swoim końcem łącząc się z drugim mocowaniem 48 na stopę przeciwnej strony.

Dźwignia dociążająca 319a systemu dociążającego 319 została zastosowana w cel u redukcji luzu w początkowej fazie ruchu podnoszenia stopy. Cięgno 310 przyłączone jest swoimi końcami do mocowań 48 na stopę za pomocą trzpieni umieszczonych w profilach 312 o kształcie przystającym do dwóch pochyle ułożonych profili podporowych 311a, 311b będących skośnie ułożonymi poprzeczkami umieszczonymi na ramie nośnej 200, które stanowią bezpośrednie podłoże podporowe dla mocowań 48 na stopę. Istotnym jest, żeby cięgno 310 było stabilizowane kierunkowo przez systemy zbloczy 37, 314, 329, 330, 331 na etapie wejścia pomiędzy profile podporowe 311a, 311b, jak również we wszystkich miejscach zmiany kierunku. Dla znawcy dziedziny możliwym będzie zastosowanie mocowań 48 na stopy z podłożem do profili 312, które w alternatywnych przykładach wykonania będzie miało kształt stożkowaty, wyoblony, kopułowaty, czy też płaski, przy czym istotnym jest, żeby droga powrotu mocowania 48 na stopę na podłoże była w końcowym odcinku możliwie jednoznaczna i uniemożliwiająca skręt lub przesunięcie mocowania 48 na stopę względem gniazda stworzonego dla zakończeń łączników 500 przez wzajemne ułożenie profili podporowych 311a, 311b.

Przedmiotowy wynalazek nie ogranicza się tylko do przedstawionych powyżej przykładów wykonania. Możliwe są różne jego modyfikacje i rozwinięcia w ramach załączonych zastrzeżeń patentowych, bez odejścia od istoty wynalazku.

Claims (13)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do treningu nóg zawierające ramę nośną z mechanizmem oporowym oraz dołączone do mechanizmu oporowego łączniki połączone z mocowaniami na stopy, znamienne tym, że mocowanie (48) na stopę posiada poduszki (4, 6), profilową podkładkę (5) oraz wiązania (7a, 7b), przy czym każde mocowanie (48) na stopę jest połączone osobno z mechanizmem oporowym (100), jednocześnie mocowanie (48) na stopę zawiera płaską platformę (10), przy czym do wierzchniej strony platformy (10) zamocowana jest tylna ścianka (30), a spodnia strona platformy (10) przymocowana jest do łączników (500) prowadzących platformę (10) podciągająco w kierunku zbliżonym do pionowego.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rama nośna połączona jest z mocowaniami (48) na stopę poprzez łączniki (500), przy czym łącznik (500) jest podłużnym profilem, z pierwszej strony z przyczepionym mocow aniem (48) na stopę i z drugiej strony ukształtowanymi tulejami (110, 111), które zamocowane są zawiasowo poprzez tuleje drążkowe (112) do ramy nośnej (200), na której to znajduje się trzpień (19) na obciążenie.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rama nośna (200) zawiera łączniki (500) w kształcie stopniowo wygiętych profili (22a, 22b) z mocowaniami (48) na stopę, przy czym łączniki (500) połączone są z mechanizmem oporowym (100) poprzez system grzechotkowy (24) i zamocowane są do ramy nośnej (200) przez wspólny z mechanizmem oporowym (100) wał (211).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że mechanizmem oporowym (100) jest magnetyczny układ utworzony z koła (220) z modułem magnesowym (222) mocującym zespół magnesów (221), o zmiennej od koła (220) odległości regulowanej poprzez systemem zbloczy (226, 228, 229) i systemem cięgnowym (227) podwieszonym w ramie nośnej (200).
5. 5. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. 3 do 4, znamienne tym, że mechanizm oporowy (100) podparty jest poprzez moduł magnesowy (222) osadzony na wale (212) umieszczony w ramie nośnej (200).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że mechanizmem oporowym (100) jest elektromagnetyczny układ utworzony z koła (220) z modułem magnesowym (222) mocującym zespół elektromagnetyczny, przy czy siła pola elektromagnetycznego jest regulowana poprzez elektromagnesy podwieszone w ramie nośnej (200).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rama nośna (200) zawiera podstawę (332) i kolumnę (333), przy czym podstawę (332) tworzą belki boczne (32), belka przednia (34), belka środkowa (35), oraz zamontowany na podstawie (332) podest (33), układ profili (311a, 311b, 312) z poprzeczkami (38), i wałkami naprowadzającymi (39) z systemem zbloczy (37, 314, 331) z poprowadzonymi na systemie zbloczy (37, 314, 331) cięgnem (310), które to cięgno (310) dołączone jest jednym i drugim końcem do spodnich części mocowań (48) na stopę.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że cięgno (310) poprzez system zbloczy (329, 330, 331) i przechodząc przez system zbloczy (314) systemu dociążającego (319) spięte jest z obciążeniem (326) mechanizmu oporowego (100) zainstalowanym w kolumnie (333).
9. 9. Urządzenie według któregokolwiek zastrz. 7 do 8, znamienne tym, że obciążenie (326) mechanizmu oporowego (100) ma system regulacyjny (327) oraz profile wiodące (328).
10. 10. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. 7 do 9, znamienne tym, że przy podstawie (332) dołączona jest dźwignia (319a) z profilem bocznym (317a) systemu dociążającego (319), która sprzęgnięta jest z modułem ograniczającym (320), który ogranicza zakres ruchu dźwigni (319a).
11. 11. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. 1 do 10, znamienne tym, że mocowanie (48) na stopę na wierzchniej stronie platformy (10) posiada umieszczoną półkolistą ściankę (30), nakładkę antypoślizgową (20), a w ściance (30) uformowane są otwory na wiązania (7a, 7b).

    PL 242345 B1 9
12. 12. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. 1 do 11, znamienne tym, że stałe elementy ramy połączone są poprzez spawanie, a elementy ruchome połączone są poprzez połączenia śrubowe, a wały są łożyskowane.
13. 13. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. 1 do 12, znamienne tym, że elementy ramy posiadają ogumowania ochronne i przeciwpoślizgowe (13, 18, 23, 26a, 26b 36a, 36b, 36c).