PL240276B1 - Fotel, zwłaszcza pasażera komunikacji zbiorowej, szczególnie autobusu do przewozu dzieci - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest fotel, zwłaszcza pasażera komunikacji zbiorowej, szczególnie autobusu do przewozu dzieci, mający zastosowanie do przewozu osób o różnym wzroście, szczególnie dzieci.

Wymagane przepisami bezpieczeństwa pasażera konstrukcje foteli w pojazdach komunikacji zbiorowej muszą być wyposażone w trzypunktowe pasy bezpieczeństwa. Kotwienie dolnego krańca pasa, jak również kotwienie zaczepu zamka, odbywa się zwykle w ramie siedziska fotela. Najbardziej istotnym problemem staje się osadzenie zwijacza pasa, który sytuowany jest na ścianie bocznej pojazdu, bezpośrednio w strefie zagłówka fotela, lub na dolnej ramie fotela i prowadzenie pasa przez ucho, zamocowane w strefie zagłówkowej.

W polskim zgłoszeniu patentowym P 318409, przedmiotem wynalazku jest trójpunktowy układ pasów bezpieczeństwa dla pojazdów ze zwijaczem pasa, który jest umieszczony na fotelu pod jego siedziskiem, pasem bezpieczeństwa, którego jeden koniec jest przytwierdzony do nadwozia pojazdu lub oparcia fotela, a drugi koniec jest nawinięty na zwijacz pasa oraz umieszczonym przesuwnie na pasie bezpieczeństwa.

W opisie patentowym US 2012001466 przedstawiono fotel, mający zwijacz pasa usytuowany na ścianie bocznej pojazdu, zaś w strefie zagłówka ucho prowadnicy pasa.

Rozwiązanie według US 2011193395 ma zawijacz pasa osadzony na ścianie bocznej pojazdu i prowadzony jest w kanale do ucha prowadnicy usytuowanego na ścianie pojazdu na wysokości zagłówka.

Wyżej opisane rozwiązania dotyczą foteli pojedynczych. W przypadku stosowania w pojazdach foteli zespolonych, stosowano te same rozwiązania co dla foteli pojedynczych, odpowiednio dublując konstrukcję przy każdym z foteli.

Dla foteli podwójnych, osadzonych na wspólnej ramie, ważnym zagadnieniem jest zachowanie sztywności konstrukcji - eliminacji odkształceń, podczas obciążenia pasów siłami bezwładności pasażerów, spowodowanych gwałtownym hamowaniem.

Problem ten rozwiązuje się poprzez stosowanie zintegrowanych oparć, wsporników prowadzących pasy bezpieczeństwa.

Rozwiązanie, przedstawione w WO 2012007689 dotyczy kanapy dla pojazdu samochodowego, która to kanapa ma pasy bezpieczeństwa, osadzone na dolnej ramie i przeprowadzone przez wspierającą je belkę, która usytuowana jest między poszczególnymi siedziskami kanapy, a której górna krawędź stanowi oparcie dla pasów.

Zespół siedzenia dla pojazdu, przedstawiony w opisie US 2011148158, obejmuje konstrukcję siedziska i oparcia. Zespół pasów bezpieczeństwa obejmuje zwijacze, usytuowane na ramie oparcia każdego z foteli, w ich tylnej, dolnej strefie. W skrajnych, zewnętrznych polach oparcia mają prowadnicę do przesuwania zaczepu pasa, regulującego jego wysokość osadzenia.

W tych rozwiązaniach utrudniona jest możliwości dostosowania górnego punktu osadzenia pasa w zależności od wzrostu pasażera, w szczególności dostosowania górnego punktu zagięcia taśmy pasa do wzrostu dziecka. Zbyt wysokie osadzenie punktu przegięcia pasa powoduje, że pas może urażań dziecko w szyję, co znacznie obniża komfort podróżowania dziecka w autobusie, a w szczególnych przypadkach, podczas gwałtownego hamowania, istnieje możliwość wysunięcia dziecka z pasów.

Zmiany miejsc pasów dla osób nieletnich realizuje się poprzez montaż dodatkowych fotelików dziecięcych. Ze względów oczywistych sposób taki nie jest możliwy do zamontowania w autobusie, gdyż konstrukcja dotychczasowych siedzeń nie pozwala na zamontowanie dodatkowych siedzeń, a podziałka rozmieszczenia siedzeń w autobusie nie pozostawia właściwego miejsca na nogi nawet pasażera małoletniego.

Ponadto w obecnych rozwiązaniach regulacja wysokości pasa bezpieczeństwa nie daje możliwości właściwej ochrony przed przemieszczeniem poprzecznym pasażera, oraz przed wysunięciem się górnej części ciała z pasa barkowego.

Niewłaściwie umieszczony górny punkt pasa bezpieczeństwa nie zapewnia właściwej ochrony pasażera, zwłaszcza nieletniego w pojazdach komunikacji publicznej.

Dotychczasowe rozwiązania nie stanowią właściwego stopnia zabezpieczenia pasażera, zwłaszcza nieletniego, przed negatywnymi skutkami zdarzeń komunikacyjnych.

PL 240 276 B1

Rozwiązanie prezentowane w tym zgłoszeniu skutecznie rozwiązuje dotychczasowe negatywne oddziaływania i w sposób właściwy zabezpiecza pasażera, zwłaszcza małoletniego przed skutkami zdarzeń komunikacyjnych.

Istota wynalazku, którym jest fotel, zwłaszcza pasażera komunikacji zbiorowej, szczególnie autobusu do przewozu dzieci, mający siedzisko i oparcie oraz układ do mocowania pasa bezpieczeństwa polega na tym, że w oparciu fotela od strony mocowania ucha przelotowego pasa usytuowane są co najmniej jedno gniazdo, w którym osadzona jest trwale zapinka, w postaci przestrzennego elementu, o zewnętrznych gabarytach jak gniazdo, mającego na ścianie tylnej sprężynę, zaś na ścianie przedniej otwór o średnicy jak łeb trzpienia zapinki oraz usytuowany w zasadzie pionowo wypust o szerokości ścian jak średnica trzpienia zapinki, przy czym trzpień zapinki usytuowany jest na powierzchni wewnętrznej ścianki zamykającej, osadzonej wahliwie na jednym z krawędzi ściany zapinki. Górna krawędź górnego gniazda usytuowana jest poniżej 0,22 wysokości oparcia, dolna krawędź dolnego gniazda usytuowana jest w odległości od dolnej krawędzi oparcia powyżej 0,41 wysokości oparcia, natomiast krawędzie wewnętrzne gniazd usytuowane są w odległości co najmniej 0,07 szerokości oparcia od osi pionowej oparcia, a krawędzie zewnętrzne w odległości od osi oparcia nie większej niż 0,40 szerokości oparcia.

Dzięki zastosowaniu rozwiązania według wynalazku, uzyskano następujące efekty techniczno użytkowe:

- możliwość dostosowania miejsca przegięcia taśmy pasa do wzrostu pasażera,

- wyeliminowanie ewentualnych urazów szyi pasażera, zbyt wysokim usytuowaniem przegięcia pasa bezpieczeństwa,

- zabezpieczenie osób niskiego wzrostu, szczególnie dzieci, przed wysunięciem się z pasa bezpieczeństwa,

- łatwość przemieszczenia zapięcia pasa w zależności od wzrostu pasażera,

- samoblokowanie się zapięcia pasa i zabezpieczenie przed przypadkowym rozpięciem,

- usytuowanie wszystkich ścianek zamykających w powierzchni zewnętrznej siedziska, nie wpływających negatywnie na komfort podróżowania,

- możliwość dostosowania rozwiązania do wszystkich konstrukcji kotwienia pasów bezpieczeństwa,

- utrzymaniem właściwej pozycji pasażera zwłaszcza nieletniego podczas kolizji lub zdarzenia drogowego, poprzez;

- ograniczenie możliwości przemieszczania się pasażera zwłaszcza nieletniego w kierunku poprzecznym do kierunku jazdy podczas uderzenia bocznego w pojazd, oraz podczas przewrócenia się pojazdu na bok,

- ograniczenie możliwości przemieszczania się pasażera zwłaszcza nieletniego podczas przewrotu pojazdu na dach,

- przytrzymanie pasażera zwłaszcza nieletniego podczas wypadku pojazdu w zderzeniu czołowym i zapobieżenie zagrożenia wysunięcia się korpusu ciała z pasa bezpieczeństwa, co skutkuje skuteczną ochroną organów wewnętrznych pasażera zwłaszcza nieletniego przed zmiażdżeniem poprzez wywieranie sił przez pas bezpieczeństwa na tkanki miękkie organizmu ludzkiego,

- niskie koszty wytwarzania,

- wysoka trwałość zapinki pasa bezpieczeństwa,

- możliwość szybkiej zmiany wysokości usytuowania linii przegięcia pasa bezpieczeństwa, - szybkiego wypięcia pasa bezpieczeństwa i dostosowania go dla osoby o innym wzroście, - możliwość zastosowania foteli dla osób dorosłych i dla osób małoletnich bez zmian konstrukcyjnych pojazdu, oraz daje możliwość zachowania stałej, dotychczasowej ilości miejsc w pojeździe, zwłaszcza w autobusie.

Przedmiot wynalazku, którym jest fotel IV generacji, w przykładowym, lecz nie wyczerpującym wykonaniu, uwidoczniono na rysunku, na którym na fig. 1 pokazano fotel z usytuowanymi w oparciu gniazdami, na fig. 2 pokazano przednią ścianką zapinki, na fig. 3 - trzpień zapinki, na fig. 4 - usytuowanie elementów w pierwszej fazie zapinania, na fig. 5 - usytuowanie elementów w kolejnej gazie zapinania, a na fig. 6 pokazano element po zablokowaniu.

Fotel, zwłaszcza pasażera komunikacji zbiorowej, szczególnie autobusu turystycznego, ma siedzisko 1 i oparcie 2 oraz układ 3 do mocowania pasa bezpieczeństwa 5. W oparciu 2 fotela od strony mocowania przelotowego ucha 4 pasa bezpieczeństwa 5 usytuowane są co najmniej dwa gniazda 6,

PL 240 276 B1 w zasadzie na jednej osi pionowej. W gniazdach 6 osadzona jest trwale zapinka 7, będąca przestrzennym elementem, o zewnętrznych gabarytach jak gniazdo 6. Zapinka 6 na ścianie tylnej 8 ma sprężynę 9, zaś na ścianie przedniej 10 otwór 14 o średnicy jak łeb 11 trzpienia 12 zapinki 7 oraz usytuowany w zasadzie pionowo wpust 13 o szerokości ścian jak średnica trzpienia 12 zapinki 7. Trzpień 12 zapinki 7 usytuowany jest na powierzchni wewnętrznej ścianki zamykającej 15, osadzonej wahliwie na jednym z krawędzi ściany zapinki 7. Gniazda 6, aby spełniały właściwie swe funkcje, muszą mieć określone miejsce usytuowania w siedzisku. 2 Graniczne wymiary osadzenia gniazd zawarte są: górna krawędź górnego gniazda usytuowana jest poniżej poziomej osi osadzania ucha pasa bezpieczeństwa 3 w odległości „a” co najmniej 25 mm, zaś dolna krawędź dolnego gniazda usytuowana jest w odległości „b” 240 mm powyżej od osi osadzenia ucha pasa bezpieczeństwa 5, natomiast krawędzie wewnętrzne gniazd usytuowane są w odległości „c” co najmniej 30 mm od osi pionowej oparcia, a krawędzie zewnętrzne w odległości „d” nie większej niż 180 mm od osi pionowej oparcia.

W celu osadzenia pasa bezpieczeństwa 5 w gnieździe, odpowiednio do wzrostu pasażera, należy otworzyć ściankę zamykającą 14, i usytuować pod nią pas bezpieczeństwa 5. Następnie łeb 11 trzpienia 12 zapinki 7 wsunąć do otworu 14, przedniej ścianki 10 i pokonać opor sprężyny 9. Następnie przesunąć ściankę zamykającą 14 ku górze tak, aby trzpień 12 przesunął się w wpuście 13. Sprężyna 9 zapobiega przesunięciu się trzpienia 12 ku dołowi i rozłączenia trzpienia z ścianką przednią. 10. Dodatkowo, napięcie pasa bezpieczeństwa 5 powoduje unoszenie ścianki zamykającej 15 i dodatkowe zabezpieczenie przed rozłączeniem się pasa.

W przypadku konieczności zmiany wysokości usytuowania linii przegięcia pasa bezpieczeństwa

5, przesuwa się trzpień 12 zapinki w dół do wysunięcia się łba 11 przez otwór 14. Uzyskuje się możliwość przemieszczenia pasa bezpieczeństwa 5 innego gniazda. 6.

Claims (1)

1. Fotel, zwłaszcza pasażera komunikacji zbiorowej, szczególnie autobusu do przewozu dzieci, mający siedzisko i oparcie oraz układ do mocowania pasa bezpieczeństwa znamienny tym, że w oparciu (2) fotela, od strony mocowania przelotowego ucha (4) pasa (5) usytuowane co najmniej jedno gniazdo (6) w których osadzona jest trwale zapinka (7), w postaci przestrzennego elementu, o zewnętrznych gabarytach jak gniazdo (6), mającego na ścianie tylnej (8) sprężynę (9), zaś na ścianie przedniej (10) otwór (14) i) średnicy jak łeb (11) trzpienia (12) zapinki (7) oraz usytuowany w zasadzie pionowo wypust (13) o szerokości ścian jak średnica trzpienia (12) zapinki (7), przy czym trzpień (12) zapinki (7) usytuowany jest na powierzchni wewnętrznej ścianki zamykającej (15), osadzonej wahliwie na jednej z krawędzi ściany zapinki (7), natomiast górna krawędź górnego gniazda (6) usytuowana jest w odległości „a” poniżej 0,22 wysokości oparcia (2), dolna krawędź dolnego gniazda usytuowana jest w odległości „b” od dolnej krawędzi oparcia (2) powyżej 0,41 wysokości oparcia (2), natomiast krawędzie wewnętrzne gniazd (6) usytuowane są w odległości „c” co najmniej 0,07 szerokości oparcia (2) od osi pionowej oparcia (2), a krawędzie zewnętrzne w odległości ,„d” od osi oparcia (2) nie większej niż 0,40 szerokości oparcia (2).