PL234410B1 - Urządzenie do terapii - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie terapii, korzystnie do terapii skojarzonej tj. tlenoterapii hiperbarycznej, ozonoterapii hiperbarycznej, magnetoterapii i niskoemisyjnej laseroterapii.

Terapia hiperbaryczna znalazła zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, stanowiąc w niektórych jednostkach chorobowych podstawową formę terapii, w innych jako leczenie alternatywne lub wspomagające. Bezpieczeństwo terapii hiperbarycznej zostało udowodnione we wszystkich grupach wiekowych w tym u noworodków i kobiet w ciąży. Istotą terapii tlenem hiperbarycznym jest zwiększenie dopływu tlenu do uszkodzonego obszaru, poprawa ukrwienia w obszarze uszkodzonym poprzez zwężenie naczyń centralnych i zwiększenie przepływu krwi przez tkanki uszkodzone. Wskazania do zastosowania terapii hiperbarycznej można podzielić na:

• rekomendowane m.in.: martwicze infekcje tkanek miękkich, ostre niedokrwienia pourazowe, przeszczepy i płaty skórne zagrożone martwicą, trudno gojące się rany, przewlekłe zapalenie kości i szpiku, nagła głuchota, choroba dekompresyjna, zatrucie tlenkiem węgla • opcjonalne m.in.: oparzenia, encefalopatia atoksyczna, infekcja beztlenowcowa płuc i opłucnej, zespoły reperfuzyjne po zabiegach naczyniowych i replantacji kończyn [Kościarz-Grzesiok et al. Acta Bio-Optica et Informatica Medica 3/2006, vol. 12].

Hiperbaryczna terapia ozonowa pobudza działanie układu immunologicznego poprzez zwiększenie uwalniania czynników obronnych tj. cytokiny, interferon czy interleukiny. Wspomaga leczenie stanów zapalnych, oparzeń, zakażonych ran, odleżyn i owrzodzeń. Stosowana jest powszechnie w różnych rodzajach infekcji głównie grzybiczych oraz wywołanych przez bakterie beztlenowe zwalczając je i zapobiegając ich ponownemu powstawaniu [Madej J. Alfa Medica Press 1998; 17-45].

Zainteresowanie wykorzystaniem metod fizykalnych w medycynie wynika z faktu poszukiwania nowych metod terapeutycznych, które w wielu schorzeniach mogłoby wspomóc farmakoterapię. Idea stymulacji wywodzi się z ogólnie znanego w medycynie faktu, iż odpowiednio dawkowane bodźce zewnętrzne powodują mobilizację procesów odpornościowych i regeneracyjnych [Sieroń A. Europerespektywy. 2006; 3: 41].

Pole magnetyczne korzystnie wpływa na procesy oddychania tkankowego i regeneracji tkankowej działając przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo, łagodząc ból, powoduje zwiększenie przyswajania tlenu przez tkanki. Laseroterapia wykazuje działanie przeciwbólowe, przyczynia się do poprawy mikrokrążenia oraz rozszerzenia naczyń krwionośnych. Zastosowanie obu metod jednocześnie skutkuje działaniem synergistycznym a nawet hyperradycyjnym. Magnetolaseroterapia jest bezinwazyjną metodą o potwierdzonej skuteczności i bezpieczeństwie zastosowania, znalazła uznanie dzięki m.in.: utrzymującemu działaniu przeciwbólowemu i przeciwzapalnemu, poprawie mikrokrążenia krwi, intensyfikacji procesu utleniania tkankowego, działaniu gojąco-regeneracyjnemu ran, przyspieszeniu procesu powstawania zrostu kostnego.

Do terapii hiperbarycznej stosuje się następujące typy komór:

• jednomiejscowe, przeznaczone dla jednego pacjenta (monoplace chambers) mają najczęściej kształt akrylowego cylindra, zamkniętego z boków stalowymi pokrywami. Pacjent znajduje się w komorze w pozycji leżącej. Cała objętość komory wypełniona jest tlenem. Pacjent może się porozumiewać z personelem medycznym przez interkom. Nie ma możliwości bezpośredniego dostępu do chorego w czasie leczenia. Wewnątrz komory nie instaluje się urządzeń elektrycznych ze względu na ryzyko pożaru. Możliwe jest jednak doprowadzenie sygnału radiowego, a przezroczysta konstrukcja pozwala pacjentowi na oglądanie audycji telewizyjnych.

• wielomiejscowe (multiplace chambers), o kształcie cylindrycznym lub kwadratowe; mogące pomieścić nawet kilkanaście osób - pozwalają na swobodne wejście do środka i poruszanie się w nim. Każdy pacjent ma własne stanowisko poboru tlenu, podawanego przez maskę lub specjalny hełm. Pacjentom towarzyszy w czasie sesji hiperbarycznej personel medyczny, pomocny w razie potrzeby. Główny przedział komory wypełniony jest powietrzem. Możliwe jest zainstalowanie wewnątrz samej komory urządzeń elektrycznych, takich jak respiratory, pompy infuzyjne, systemy monitorujące. Komory takie pozwalają również na przebywanie w środku osoby personelu medycznego, co umożliwia szybką interwencję medyczną w razie potrzeby, a także bezpośrednie wykonywanie zabiegów medycznych.

PL 234 410 B1 • przenośne - komory miękkie, składane najczęściej wykorzystywane są do terapii osobistej w domu pacjenta. Zazwyczaj jednomiejscowe. Maksymalne ciśnienie operacyjne to 2.0 ATA - niższe niż w przypadku tradycyjnych, stacjonarnych komór hiperbarycznych.

• miejscowe - komory niewielkich rozmiarów, przenośne, do zastosowania wyłącznie w obrębie kończyn dolnych bądź górnych.

Obecnie głównym trendem rozwoju komór hiperbarycznych jest skupienie się na zwiększeniu komfortu pacjenta podczas sesji. Wielu producentów opracowało także udogodnienia dla personelu medycznego obsługującego komory w postaci ekranów dotykowych lub programów komputerowych. Podczas opracowywania niniejszego urządzenia został położony nacisk na wzornictwo. Odpowiedni design może wpłynąć na zwiększenie poziomu relaksacji oraz komfort pacjenta, co wpływa na efekt terapeutyczny uzyskiwany podczas leczenia. Większość oferowanych dotychczas komór może budzić strach i wywoływać niepotrzebny stres. W założeniu jest również wykonanie urządzenia z materiałów jak najlżejszych (np. włókno poliwęglanowe) by zapewnić pewną mobilność urządzenia.

Dotychczas nie opisano komory, która umożliwiałaby oddziaływanie na całe ciało oraz posiadałaby dodatkową możliwość terapii (w tym laseroterapii i magnetoterapii) poza terapią hiperbaryczną. Jedynym dodatkowym wyposażeniem, znajdującym się zazwyczaj w komorach wielomiejscowych są: linie do transfuzji dożylnej, elektryczne monitorowanie stanu pacjenta, włącznie z EKG, temperaturą i ciśnieniem krwi, przezskórne monitorowanie tlenu czy system monitorowania bezdechu.

Dodatkowo w komorach hiperbarycznych podczas terapii hiperbarycznej zazwyczaj możliwe jest wykorzystanie tylko jednego z gazów - tlenu bądź ozonu, by zastosować te terapie w następującej po sobie kolejności pacjent musiałby skorzystać z dwóch odrębnych urządzeń. Z analogiczną sytuacją mamy do czynienia w przypadku pozostałych terapii - laseroterapii i magnetoterapii. Każda z metod posiada swoje ugruntowane w świecie medycznym wskazania, a możliwość kombinowania ze sobą terapii otwiera całkiem nowe możliwości terapeutyczne. Zastosowanie wszystkich tych terapii w jednym urządzeniu daje znaczną wygodę zarówno pacjentowi jak i personelowi obsługującemu urządzenie. Pacjent przygotowywany jest tylko raz do sesji, nie ma konieczności umawiania się i oczekiwania na kolejne zabiegi. Może być to kluczowy aspekt wpływający na decyzję osób z pewnym stopniem niepełnosprawności, dla których przemieszczanie się stanowi znaczny problem. Dla obsługi jest to także oszczędność czasu gdyż wykonanie wszystkich zabiegów w jednym miejscu znosi konieczność przygotowywania urządzenia oraz późniejszej dezynfekcji po każdym zabiegu. Takie skombinowane urządzenie będzie również znaczną oszczędnością miejsca, co powinno być szczególnie docenione przez jednostki prywatne, dla których wynajem pomieszczeń jest istotnym kosztem. Dotychczasowo stosowane komory to zazwyczaj stacjonarne jednostki instalowane w danym pomieszczeniu na stałe bądź komory przenośne wykonane z nietrwałych materiałów. Komory przenośne często nie umożliwiają odpowiedniego sprężenia powietrza. Urządzenie według wynalazku łączy cechy obu typów komór - zapewnia wysoką szczelność i trwałość w celu uzyskania odpowiedniego ciśnienia oraz obecność przenośnych generatorów gazów umożliwiając potencjalny transport. Mobilność urządzenia jest też znaczną zaletą ponieważ daje możliwość sprawnego przemieszczania komory. Ogranicza także konieczność zapewnienia specjalistycznego zaplecza technicznego i skraca czas instalacji w danym ośrodku.

Urządzenie według wynalazku, jest tak zaprojektowane, że za pomocą specjalnego płaszcza izolującego umożliwia wyłączenie głowy pacjenta z działania oksybarii (tle nu i ozonu w warunkach hiperbarycznych), eliminuje to np. konieczność używania maski oddechowej podczas terapii. Głowa pacjenta znajdująca się poza działaniem terapii gwarantuje wyższe bezpieczeństwo kuracji i ogranicza znacznie możliwość wystąpienia skutków ubocznych np. powikłania związane z urazem ciśnieniowym dotyczące ucha środkowego, zatok przynosowych oraz oczu. Oprócz tego zastosowanie płaszcza izolującego, umożliwi wkłucia dożylne i doprowadzenia wlewów do ciała pacjenta w trakcie sesji.

Urządzenie pozwala na zastosowanie 4 różnych terapii, które mogą być względem siebie uzupełniające. Dodatkowo jednoczesne zastosowanie tych terapii powoduje zwiększenie efektywności terapeutycznej w określonych wskazaniach. Badania naukowe wykazały, że działanie laseroterapii i magnetoterapii wykazuje działanie synergistyczne. Miejscowe zastosowanie laseroterapii niskoenergetycznej umożliwia zwiększenie efektywności terapii tlenowej w wybranych obszarach ciała, powodując wzrost wydajności działania oraz szybszą regenerację wybranych obszarów. Fakt ten został potwierdzony w badaniach naukowych, laseroterapia prowadzona w warunkach hiperbarycznych przyspiesza gojenie się ran, również tych o etiologii cukrzycowej jak i wpływa pozytywnie na regenerację uszkodzeń Achillesa.

PL 234 410 B1

Uzyskanie efektu synergistycznego terapii skombinowanej pozwala na zmniejszenie liczby zabiegów i szybszy powrót pacjenta do zdrowia.

Prezentowany układ terapii za pomocą urządzenia według wynalazku umożliwi również wykluczenie farmakoterapii jako leczenia wspomagania. Działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze zapewni ozonoterapia w warunkach hiperbarycznych, a działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne - magnetoterapia.

Zgodnie z wynikami badań własnych, wdrożenie terapii skombinowanej spowoduje:

• wzrost efektywności leczenia ran trudno gojących się i stopy cukrzycowej w stosunku do zastosowania terapii hiperbarycznej tlenem pojedynczo;

• zmniejszenie wielkości ran w odniesieniu do zastosowania samej laseroterapii, zwiększając tym samym poziom FGF-2 (czynnik wzrostu fibroblastów) i VEGF (czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego);

• może stanowić alternatywę dla zabiegów chirurgicznych przy zerwanym Achillesie, przyspieszając regenerację.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia umożliwiającego terapię wielu schorzeń. Urządzenie to opiera się na kilku elementach składowych, umożliwiających równoczesną lub następującą w określonej kolejności terapię złożoną z: terapii tlenem i/lub ozonem w warunkach hiperbarycznych, terapii zmiennym polem magnetycznym i niskoemisyjną laseroterapię.

Urządzenie według wynalazku ma na celu usunięcie niedogodności związanych z każdorazową zmianą urządzeń do danej terapii, a zarazem przedstawienie takiej konstrukcji, która będzie miała nieduże rozmiary i ciężar, zapewni skojarzoną terapię w jednym i uprości obsługę technologiczną i medyczną.

Istotą wynalazku jest urządzenie do terapii mające postać cylindrycznej komory, która zawiera komorę hiperbaryczną, macierze ledowe oraz pierścienie cewki indukcyjnej, zbudowane w jeden nierozłączny zespół w postaci komory o długości 200-280 cm i średnicy okrągłego walca 70-130 cm.

Urządzenie gdzie komora hiperbaryczna stanowi wewnętrzną komorę urządzenia z płaszczem izolacyjnym.

Urządzenie gdzie macierz ledowa znajduje się w stelażu macierzy ledowej, umieszczonym w wewnętrznej komorze urządzenia.

Urządzenie gdzie pierścienie cewki indukcyjnej znajdują się w prowadnicach cewki.

Urządzenie gdzie cewki występują w ilości od 1 do 4.

Urządzenie gdzie cewki wytwarzają zmienne pole magnetyczne o indukcji 100 mikroTesli do 5-10 miliTesli, uzyskując jonowy rezonans magnetyczny.

Urządzenie gdzie macierz ledowa oraz cewki indukcyjne mają możliwość różnej geometrycznie lokalizacji, w zależności od potrzeby.

Urządzenie, które posiada na zewnątrz komory zewnętrznej generator ozonu, kompresor.

Opis figur:

Fig. 1 - przedstawia komorę hiperbaryczną

Fig. 2 - przedstawia komorę hiperbaryczną w przekroju

Fig. 3 - przedstawia komorę hiperbaryczną - stelaż

Fig. 4 - przedstawia układ cewek indukcyjnych komory hiperbarycznej

Fig. 5 - przedstawia A) komorę wewnętrzną otwartą; B) komorę wewnętrzną zamkniętą

Wynalazek ilustruje następujący przykład wykonania, nie stanowiący jego ograniczenia.

P r z y k ł a d

Komora jednoosobowa o wymiarach:

- długość 200-280 cm

- średnica okrągłego walca tworząca kapsułę: 70-130 cm.

Do kapsuły doprowadzony jest tlen z generatora tlenu znajdującego się poza kapsułą oraz ozon z generatora ozonu znajdującego się poza kapsułą.

Wewnątrz kapsuły znajdują się:

- macierze ledowe, które odpowiadają za laseroterapię niskoenergetyczną (ledoterapia) oraz cewki umożliwiające uzyskanie zmiennego pola magnetycznego w przedziale indukcji od 100 mikroTesli do 5-10 miliTesli, które realizują uzyskanie jonowego rezonansu magnetycznego.

Zarówno macierze ledowe jak i cewki poprzez ich zdalnie sterowaną lokalizację umożliwiają różną geometrycznie lokalizację w zależności od potrzeb oddziaływania pacjenta.

PL234 410 Β1

Konstrukcja kapsuły umożliwia wyłączenie głowy z działania oksybarii (tlenu i ozonu) poprzez zastosowanie odpowiedniego kołnierza.

Do każdego rodzaju stosowanego działania istnieją wskaźniki umożliwiające:

- ocenę stężenia tlenu w kapsule wraz z oceną ciśnienia parcjalnego tlenu,

- ocenę stężenia ozonu,

- ocenę mocy promieniowania świetlnego w zakresie (pod)czerwieni (635 i 672 nm) oraz UVA,

- ocenę indukcji magnetycznej pola magnetycznego oraz wizualizacji przebiegu zastosowanego pola.

Kapsuła ma szczelne zamknięcie mające własną automatyczną regulację czasową zabezpieczając pacjenta przed możliwością zbyt długiego działania a także z możliwością awaryjnego, sterowanego przez pacjenta otwarcia kapsuły z wyłączeniem wszystkich urządzeń włącznie.

Urządzenie do regeneracji ran według wynalazku przedstawione jest na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wizualizację komory hiperbarycznej.

Urządzenie jest w postaci walca o przekroju kołowym, które posiada wewnętrzną komorę 1 oraz pokrywę komory wewnętrznej 2 i płaszcz izolujący 4. Do urządzenie podłączona jest komora zewnętrzna 14, w której znajduje się generator ozonu 15, kompresor 16 oraz miernik 17. Na komorze wewnętrznej 1, osadzone są stelaże macierzy ledowych 3, w których znajdują się macierze ledowe 5. Ponadto na komorze 1, osadzone są pierścienie cewki indukcyjnej 10, 11, 12, 13, na których znajdują się prowadnice cewki 6, 7, 8, 9.

Na fig. 2 przedstawiono przekrój komory hiperbarycznej, ze szczególnym uwzględnieniem pierścieni cewki indukcyjnej (10, 11, 12, 13) oraz prowadnic cewki (6, 7, 8, 9).

Na fig. 3 przedstawiono rozkład macierzy ledowej (5) w stelażu (3) w komorze hiperbarycznej.

Na fig. 4 przedstawiono rozkład pierścieni cewek indukcyjnych (10, 11, 12, 13) w prowadnicach cewki (6, 7, 8, 9).

Na fig. 5 przedstawiono wizualizację komory otwartej z pacjentem z płaszczem izolującym (4) oraz komory zamkniętej pokrywą wewnętrzną (2). Dodatkowo urządzenie posiada generator (15), kompresor (16), miernik (17).

Wykaz oznaczeń:

17	Miernik	-	2
16	Kompresor	-	1
15	Generator ozonu	-	l
14	Komora zewnętrzna	-	1
13	Pierścień cewki indukcyjnej	P4	1
12	Pierścień cewki indukcyjnej	P3	1
11	Pierścień cewki indukcyjnej	P2	1
10	Pierścień cewki indukcyjnej	Pi	1
9	Prowadnica cewki	P4	4
8	Prowadnica cewki	P3	4
7	Prowadnica cewki	P2	4
ó	Prowadnica cewki	PI	4
5	Macierz ledowa	-	4
4	Płaszcz Izolujący przezroczysty	-	1
3	Steiaż macierzy ledowych	-	1
2	Pokrywa komory wewnętrznej	-	1
1	Komoro wewnętrzna	-	2
Poz.	Nazwa	Wariant	Szt.	Uwagi

PL 234 410 B1

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do terapii mające postać cylindrycznej komory, znamienne tym, że zawiera komorę hiperbaryczną, macierze ledowe (5) oraz pierścienie cewki indukcyjnej (10, 11, 12, 13), zbudowane w jeden nierozłączny zespół w postaci komory o długości 200-280 cm i średnicy okrągłego walca 70-130 cm.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że komora hiperbaryczna stanowi wewnętrzną komorę urządzenia (1) z płaszczem izolacyjnym (4).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że macierz ledowa (5) znajduje się w stelażu macierzy ledowej (3), umieszczonym w wewnętrznej komorze (1) urządzenia.
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierścień cewki indukcyjnej (10, 11, 12, 13) znajduje się w prowadnicy cewki (6, 7, 8, 9).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że cewki (10, 11, 12, 13) występują w ilości od 1 do 4.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że cewki (10, 11, 12, 13) wytwarzają zmienne pole magnetyczne o indukcji 100 mikroTesli do 5-10 miliTesli, uzyskując jonowy rezonans magnetyczny.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 1-4, znamienne tym, że macierz ledowa (5) oraz cewki indukcyjne (10, 11, 12, 13) mają możliwość różnej geometrycznie lokalizacji, w zależności od potrzeby.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że posiada na zewnątrz komory zewnętrznej (14) generator ozonu (15) i kompresor (16).

   PL234 410 Β1

   Rysunki

   Figi

   PL234 410 Β1

   Fig.2

   PL234 410 Β1

   Fig.3

   PL234 410 Β1

   Fig. 4

   PL234 410 Β1