PL224536B1 - Przyrząd do wykonania naciągu wstępnego kotwi - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest przyrząd do wykonania naciągu wstępnego kotwi dla trwałego i tymczasowego zakotwienia cięgien w wyrobiskach korytarzowych i ścianowych w podziemiach kopalń.

Dotychczas wielkość siły naciągu wstępnego kotwi określona jest wartością momentu dokręcania nakrętki na żerdzi kotwy. Tak określony warunek nie zapewnia jednak równej siły naciągu we wszystkich zabudowanych kotwach. Wynika to z różnicy takich parametrów współpracujących powierzchni jak na przykład wielkość współczynnika tarcia nakrętki i podkładki, gładkość ich powierzchni stykowych, dokładność wykonania współpracujących elementów kotwy.

Znane z polskiego opisu patentowego nr 139 682 urządzenie do naciągu i kotwienia cięgien sprężanych ma kotwiący blok wielootworowy z otworem centralnym, korzystnie nagwintowanym, pręt naciągowy i naciągarkę dwusiłownikową. Cięgno jest wprowadzone do otworów bloku kotwiącego i trwale zakotwione. W otwór centralny bloku wielootworowego wkręcony jest pręt naciągowy. Naciągarka składa się z ramy podporowej, siłowników i belki poprzecznej. Pręt naciągowy jest zamocowany do belki poprzecznej, korzystnie przez nakręcenie nakrętki. Siłowniki hydrauliczne napierając z jednej strony na kotwioną konstrukcję, a z drugiej strony na belkę poprzeczną powodują jej odsunięcie od konstrukcji i zarazem napór na nakrętkę, a zatem odsuwanie pręta naciągowego wraz z blokiem kotwiącym od konstrukcji i naciągu cięgna sprężającego. Utrzymanie bloku w pozycji odsuniętej od konstrukcji, zapewniającej trwały naciąg cięgna jest zrealizowane przez włożenie podkładek wyrównawczych z blachy wyciętej w kształcie litery U. Podkładki mają otwór przecięty z jednej strony, co umożliwia nałożenie ich z boku cięgna. Po dokonaniu naciągu zdejmuje się naciągarkę i wyciąga się pręt naciągowy. W razie potrzeby dociążenia cięgna lub kontroli stanu jego naciągu wkręca się powtórnie pręt naciągowy, zakłada się naciągarkę i dokonuje się naciągu, a zwiększoną siłę blokuje się przez dołożenie dalszych podkładek wyrównawczych.

Znane jest również z polskiego opisu wzoru użytkowego nr 54 591 urządzenie do nadawania naciągu wstępnego, zwłaszcza kotwom cięgnowym. Urządzenie ma obsadę wsporczą o grubości a, usytuowaną we wspólnej osi z zaciskiem ciernym. Obsada wsporcza jest przytwierdzona do przedniej części tłoczyska, natomiast zacisk cierny jest przytwierdzony do środkowej części zewnętrznej cyli ndra hydraulicznego. Obsada wsporcza ma otwór cylindryczny, w którym osadzony jest korpus cylindryczny z tulejką stożkową zaciskającą cięgno linowe kotwi cięgnowej w otworze przelotowym zacisku ciernego.

Przyrząd do wykonania naciągu wstępnego kotwi posiadający siłownik i pręt naciągowy z nakrętką, według wynalazku ma dystansową rurę ze znajdującą się w niej specjalną nasadką osadzoną na nakrętce żerdzi kotwy, dociskającej stalową podkładkę do górotworu. Dystansowa rura mieści też łącznik łączący i przedłużający żerdź kotwy z prętem naciągowym. Pręt naciągow y przechodzi przez podłużny, osiowy otwór hydraulicznego siłownika i jest zabezpieczony nakrętką. Dystansowa rura, od strony hydraulicznego siłownika, jest zamknięta oporową płytą. Specjalna nasadka ma kształt walca z osiowym otworem dostosowanym do kształtu nakrętki żerdzi. W ściance walcowej specjalna nasadka ma co najmniej cztery przelotowe otwory, korzystnie promieniowe, mieszczące drążek. Drążek wsuwany jest do jednego przelotowego otworu promieniowego poprzez wycięcie wykonane na części obwodu dystansowej rury. Na przedłużeniu skrajnych ścianek wycięcia w dystansowej rurze mieszczą się zawsze dwa przelotowe otwory promieniowe.

Łącznik z podłużnym otworem gwintowanym umożliwia przedłużenie żerdzi kotwy i połączenie jej z hydraulicznym siłownikiem, co zdecydowanie ułatwia wykonanie naciągów kotwy. Nasadka o specjalnej konstrukcji zapewnia natomiast usunięcie końcowych luzów pomiędzy górotworem, stalową płytą, a nakrętką żerdzi kotwy.

Przyrząd, według wynalazku, pozwala na wykonanie naciągu kotwy nieosiągalnego przy ręcznym dokręcaniu nakrętki kotwy. Zrealizowanie naciągu tym przyrządem zapewnia, przede wszystkim, jednakowy naciąg wszystkich kotwi. Tym samym obciążenie z górotworu jest przenoszone równomiernie przez wszystkie kotwie. Takie wykonanie zabudowy kotwi zapewnia prawidłowe wykorzystanie obudowy kotwowej od momentu ich zabudowy, co w bezpośredni sposób wpływa na bezpieczeństwo górników w wyrobisku.

Przyrząd może być również z powodzeniem wykorzystany do pomiaru maksymalnej nośności kotwy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przyrząd zamontowany na kotwi, a fig. 2 przedstawia przekrój A-A przyrządu.

PL 224 536 B1

Przyrząd do wykonania naciągu wstępnego kotwi składa się z dystansowej rury 1 osadzonej na żerdzi 2 kotwy i pręcie 3 naciągowym przedłużającym tą żerdź 2. Dystansowa rura 1 oparta jest jednym końcem o stalową podkładkę 4 na otworze kotwowym 5, zabezpieczoną nakrętką 6 żerdzi 2. Drugi koniec dystansowej rury 2 jest zamknięty oporową płytą 7. Za oporową płytą 7 znajduje się hydrauliczny siłownik 8 osadzony na pręcie 3 naciągowym, zabezpieczonym nakrętką 9. Hydrauliczny siłownik 8 jest połączony wysoko-ciśnieniowym giętkim przewodem z pompą hydrauliczną. Pręt 3 naciągowy i żerdź 2 kotwy są połączone łącznikiem 10 z podłużnym otworem gwintowanym. Na nakrętce 6 kotwi jest osadzona walcowa, specjalna nasadka 11. W ściance walcowej specjalnej nasadki 11 jest sześć przelotowych, promieniowych otworów 12. Do jednego z tych otworów jest wsunięty drążek 13 poprzez wycięcie 14 wykonane na części obwodu dystansowej rury 1.

Po zabudowaniu kotwy w górotworze, zakładamy w pierwszym etapie, na jej żerdź 2, stalową podkładkę 4 i nakrętkę 6. Nakrętkę 6 dokręcamy do stalowej podkładki 4 momentem 90-100 Nm.

W drugim etapie nakładamy na nakrętkę 6 specjalną nasadkę 11, po czym łącznikiem 10 z gwintowanym otworem podłużnym łączymy wystający z otworu 5 kotwowego koniec żerdzi 2 z prętem 3 naciągowym. W trzecim etapie nakładamy dystansową rurę 1 na żerdź 2 i część pręta 3 naciągowego. Jeden koniec dystansowej rury 1 przylega do stalowej podkładki 4, a drugi koniec jest zamknięty oporową płytą 7. Następnie łączymy pręt 3 naciągowy z hydraulicznym siłownikiem 8 i zabezpieczamy go nakrętką 9 na tym pręcie 3.

W czwartym etapie, za pomocą pompy hydraulicznej i poprzez giętki przewód, uruchamia się hydrauliczny siłownik 8 z nastawieniem określonej jego siły. W wyniku tego następuje dociśnięcie stalowej podkładki 4 dystansową rurą 1 do górotworu i naciągnięcie kotwy wymaganą, określoną siłą. Wywołanie tego naciągu kotwy powoduje zluzowanie uprzednio dokręconej nakrętki 6 żerdzi 2 kotwy. Dla usunięcia tego luzu ponownie dokręca się nakrętkę 6 żerdzi 2 kotwy. Dokręcanie tej nakrętki 6 odbywa się za pomocą specjalnej nasadki 11, uprzednio nałożonej na tą nakrętkę 6 oraz za pomocą drążka 13 wsuniętego do jednego z przelotowych otworów 12 wykonanych promieniowo w ściance walcowej specjalnej nasadki 11. Łączenie specjalnej nasadki 11 z drążkiem 13 realizuje się poprzez wycięcie 14 wykonane w dystansowej rurze 1, umożliwiając obrót specjalnej nasadki 11 z drążkiem 13 w płaszczyźnie poziomej o kąt 90°.

Dokręcanie nakrętki 6 kontynuujemy do momentu całkowitego zlikwidowania luzów pomiędzy nakrętką 6, stalową podkładką 4 i górotworem (momentem 90-100 Nm).

W ostatnim, piątym etapie demontujemy przyrząd.

Claims (3)

1. Przyrząd do wykonania naciągu wstępnego kotwy posiadający hydrauliczny siłownik i pręt naciągowy z nakrętką na zewnętrznym jego końcu, znamienny tym, że ma dystansową rurę (1) ze znajdującą się w niej specjalną nasadką (11) osadzoną na nakrętce (6) żerdzi (2) kotwy, dociskającej stalową podkładkę (4) do górotworu oraz ma w tej dystansowej rurze (1) łącznik (10) łączący żerdź (2) kotwy z prętem (3) naciągowym, przechodzącym przez podłużny otwór hydraulicznego siłownika (8), zabezpieczonym nakrętką (9), przy czym dystansowa rura (1), od strony hydraulicznego siłownika (8), jest zamknięta oporową płytą (7).

2. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że specjalna nasadka (11) ma kształt walca z osiowym otworem dostosowanym do kształtu nakrętki (6) żerdzi (2) i z co najmniej czterema przelotowymi otworami (12) promieniowymi w jej ściance walcowej na drążek (13) wsuwany do jednego, przelotowego otworu (12) promieniowego, poprzez wycięcie (14) wykonane na części obwodu dystansowej rury (1).

3. Przyrząd według zastrz. 2, znamienny tym, że pomiędzy przedłużeniami skrajnych ścianek wycięcia (14) w dystansowej rurze (1) mieszczą się zawsze dwa przelotowe otwory (12) promieniowe ze specjalnej nasadki (11).