PL217170B1 - Rama prowadnicza - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest rama prowadnicza znajdująca zastosowanie jako element nośny narzędzi wiertniczych mocowanych, zwłaszcza, na wysięgnikach samojezdnych maszyn górniczych.

Znany jest, z polskiego opisu wzoru użytkowego nr Ru 61812, kształtownik przeznaczony na prowadnice maszyny górniczej charakteryzujący się tym, że jego przekrój poprzeczny ma postać zbliżoną do litery „U”. Z dna kształtownika wyprowadzone są ramiona zakończone zgrubieniami górnymi z wycięciami od strony zewnętrznej i płaską ścianę od strony wewnętrznej. Dolne części ramion kształtownika - przy dnie, mają zgrubienia dolne z wycięciami od strony zewnętrznej i płaską ścianę od strony wewnętrznej. Wysokość ramion ze zgrubieniami górnymi wynosi 1,6- 1,9 odległości pomiędzy płaskimi ścianami zgrubień dolnych. Wysokość zgrubień górnych równa 0,4 - 0,6, a ich szerokość 0,4 - 0,5 odległości pomiędzy płaskimi ścianami zgrubień dolnych. Wycięcia w zgrubieniach górnych i wycięcia w zgrubieniach dolnych stanowią odpowiednio pary prowadnic górnych i dolnych, które po odpowiednim uzbrojeniu wykorzystywane są do prowadzenia wózków z oprzyrządowaniem wiertniczym, takim jak wiertarki, centralizatory żerdzi wiertniczych itp.

Wadą takiego rozwiązania jest to, że kształtownik wykonywany jest metodą wyciskania co wymaga dużych nakładów na oprzyrządowanie, a ponadto każdy typ profilu musi mieć własne przeznaczone tylko dla niego oprzyrządowanie, a ponadto ograniczona ilość prowadnic stwarza kłopoty z instalowaniem niezbędnego ruchomego osprzętu.

Rama prowadnicza według wynalazku zawiera dwie belki podłużne - podłużnice, które połączone są ze sobą, rozłącznie albo nierozłącznie, za pomocą co najmniej dwóch łączników szczebli. Ściany zewnętrzne podłużnie zaopatrzone są w prowadnice górną i dolną wystające nad powierzchnią ściany - biegnące wzdłuż podłużnicy, równolegle do jej osi podłużnej. Przekrój poprzeczny górnej i dolnej prowadnicy ma postać pryzmatu, albo trójkąta albo prostokąta albo łuku. Ściany wewnętrzne podłużnie zaopatrzone są w wycięcia - prowadnice wewnętrzne - biegnące wzdłuż podłużnicy równolegle do jej osi podłużnej. Prowadnice wewnętrzne, w przekroju poprzecznym, mają postać pryzmatu, albo trójkąta albo prostokąta albo łuku. Szczeble stanowią belkę o dowolnym kształcie przekroju poprzecznego i połączone są z podłużnicami znanym sposobem, rozłącznie przykładowo za pomocą połączenia śrubowego albo nierozłącznie, przykładowo, metodą spawania, nitowania albo klejenia w ten sposób, że prowadnice podłużnie są do siebie równoległe. Ilość szczebli i ich wzajemne położenie (odległości) dobierana jest w zależności od założonej sztywności i wytrzymałości mechanicznej ramy prowadniczej. Na przeciwległych końcach podłużnie, z jednej strony osadzona jest belka czołowa z drugiej zaś belka tylna - na tych elementach montowane jest, w zależności od przeznaczenia ramy prowadniczej, różnego rodzaju oprzyrządowanie.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest to, że rama prowadnicza w porównaniu ze znanym rozwiązaniem posiada więcej niż dwie pary prowadnic. Rozmieszczenie prowadnic jest takie, że obie podłużnice ramy prowadniczej można wykonać z tego samego profilu. W przypadku zastosowania podłużnic ze stopu aluminium, a szczebli ze stali ogólna masa tak wykonanej ramy jest mniejsza od masy znanej ramy prowadniczej, o ekwiwalentnych parametrach sztywności i wytrzymałości mechanicznej, wyciskanej ze stopów aluminium.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest na rysunku przedstawiającym fragment ramy w widoku aksonometrycznym.

Rama prowadnicza w przykładowym wykonaniu zawiera: podłużnice 1, i szczeble 2 połączone ze sobą rozłącznie za pomocą śrub przechodzących przez kołnierze 9 szczebli 2, osadzonych w gwintowanych gniazdach poszczególnych podłużnic 1. Ściany zewnętrzne 3 podłużnic 1 zaopatrzone są w prowadnicę górną 4 i w prowadnicę dolną 5 wystające nad powierzchnię ściany zewnętrznej 3. Obie prowadnice - biegną wzdłuż podłużnicy 1, równolegle do jej osi podłużnej. Przekrój poprzeczny prowadnic górnej 4 i dolnej 5 ma postać trójkąta. Ściany wewnętrzne 6 podłużnice 1 zaopatrzone są w powierzchnię oporu podłużnicy 8 równoległą do osi podłużnej podłużnicy, oraz w prowadnice wewnętrzne 7 o trójkątnym kształcie przekroju poprzecznego. Szczeble 2 stanowię belkę o czworokątnym przekroju poprzecznym, zaopatrzone są w kołnierze 9 z podstawami 10 w postaci płaskich powierzchni usytuowanych prostopadle do osi podłużnej szczebla 2. Odległości pomiędzy podstawami 10 poszczególnych szczebli 2 są takie same. Podstawy 10 osadzone są na powierzchniach oporu 8 poszczególnych podłużnic 1. Rama prowadniPL 217 170 B1 cza w przykładowym wykonaniu zawiera trzy szczeble 2. Na przeciwległych końcach podłużnic, z jednej strony osadzona jest belka czołowa z drugiej zaś belka tylna nie pokazane na rysunku.

Rozwiązanie wykorzystywane jest w znany sposób jako element składowy mechanizmów roboczych górniczych maszyn wiercących i kotwiących.

Claims (7)

1. Rama prowadnicza zawierająca dwie podłużnice zapatrzone w prowadnice zewnętrzne, znamienna tym, że zawiera co najmniej dwa szczeble (2) poprzez które podłużnice (1) połączone ze sobą rozłącznie przy czym ściany zewnętrzne (3) podłużnic (1) zaopatrzone są w prowadnicę górną (4) i w prowadnicę dolną (5) - wystające nad powierzchnię ściany zewnętrznej (3), które to prowadnice usytuowane są wzdłuż podłużnicy (1) równolegle do jej osi podłużnej przy czym przekrój poprzeczny prowadnicy górnej (4) i dolnej (5) ma postać pryzmatu, albo trójkąta albo prostokąta albo łuku, zaś ściany wewnętrzne (6) podłużnic (1) zaopatrzone są w prowadnice wewnętrzne (9) o trójkątnym albo prostokątnym albo łukowym kształcie zarysu przekroju poprzecznego, zaś szczeble (2) stanowią belkę o dowolnym przekroju poprzecznym, przy czym szczeble (2) połączone są z podłużnicami (1) w ten sposób, że prowadnice górne (4), dolne (5) oraz prowadnice wewnętrzne (7) są do siebie równoległe.

2. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że szczeble (2) stanowią belkę o czworokątnym albo okrągłym przekroju poprzecznym.

3. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że jako połączenie rozłączne podłużnic (1) ze szczeblami (2) stosowane jest połączenie śrubowe.

4. Rama prowadnicza zawierająca dwie podłużnice zapatrzone w prowadnice zewnętrzne, znamienna tym, że zawiera co najmniej dwa szczeble (2) poprzez które, podłużnice (1) połączone ze sobą nierozłącznie przy czym ściany zewnętrzne (3) podłużnic (1) zaopatrzone są w prowadnicę górną (4) i w prowadnicę dolną (5) - wystające nad powierzchnię ściany zewnętrznej (3), które to prowadnice usytuowane są wzdłuż podłużnicy (1) równolegle do jej osi podłużnej przy czym przekrój poprzeczny prowadnicy górnej (4) i dolnej (5) ma postać pryzmatu, albo trójkąta albo prostokąta albo łuku, zaś ściany wewnętrzne (6) podłużnic (1) zaopatrzone są w prowadnice wewnętrzne (7) o trójkątnym albo prostokątnym albo łukowym kształcie zarysu przekroju poprzecznego, zaś szczeble (2) stanowią belkę o dowolnym przekroju poprzecznym, przy czym szczeble (2) połączone są z podłużnicami (1) w ten sposób, że prowadnice górne (4), dolne (5) oraz prowadnice wewnętrzne (7) są do siebie równoległe.

5. Rama według zastrz. 4, znamienna tym, że szczeble (2) stanowią belkę o czworokątnym albo okrągłym przekroju poprzecznym.

6. Rama według zastrz. 4, znamienna tym, że jako połączenie nierozłączne podłużnic (1) ze szczeblami (2) stosowane jest połączenie albo spawane albo lutowane albo klejone.

7. Rama według zastrz. 4, znamienna tym, że jako połączenie nierozłączne podłużnic (1) ze szczeblami (2) stosowane jest połączenie nitowane.