PL216384B1 - Kołnierz łączący konstrukcję budowlaną przenikającą przez dach ze strukturą podpokryciową dachu - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest kołnierz łączący dowolną konstrukcję budowlaną przenikającą przez dach, przykładowo ościeżnicę okna dachowego, ze strukturą podpokryciową dachu, na przykład zewnętrzną membraną izolującą od czynników atmosferycznych głębsze warstwy struktury pod pokryciowej tego dachu.

Znany jest ze zgłoszenia P-338074 (WO 9902799) kołnierz do łączenia konstrukcji budowlanej przenikającej przez dach, z membraną zewnętrzną i z łatami dachowymi osadzonymi na tej membranie. Kołnierz składa się z czterech połączonych elementów, a jego krawędź wewnętrzna mocowana jest do konstrukcji przenikającej przez dach, zaś boczne krawędzie zewnętrzne obejmują łaty, a między łatami przylegają do membrany. Elementy boczne kołnierza są pozaginane w fałdy, które rozsuwają się po osadzeniu kołnierza na obwodzie konstrukcji budowlanej. Fałdy elementów bocznych kołnierza zabezpieczone są przez producenta przed rozsunięciem lub rozłożeniem w czasie transportu i montażu kołnierza, poprzez podklejenie paskami papieru, spośród których pasek przyklejony bliżej krawędzi zewnętrznej należy, po połączeniu kołnierza z konstrukcją budowlaną, porozrywać, aby fałdy mogły się swobodnie rozsunąć. Wykonanie znanego kołnierza wymaga dodatkowego nakładu pracy i kosztownych urządzeń fałdujących. Zabezpieczenie paskiem papieru jest zawodne, a jego przedwczesne uszkodzenie i rozsunięcie się fałd wymaga ponownego, ręcznego układania ich na dachu.

Celem wynalazku jest kołnierz o obwodzie zamkniętym, uszczelniający połączenie konstrukcji budowlanej przenikającej przez dach ze strukturą podpokryciową dachu, niezawodny podczas montażu i należycie spełniający swoją funkcję, którego krawędź wewnętrzna ma stałą długość, równą długości obwodu zewnętrznego konstrukcji budowlanej, a krawędź zewnętrzna umożliwia przyleganie brzegu kołnierza do struktury podpokryciowej o zróżnicowanej wysokości, przy czym wykonanie kołnierza jest proste i nie wymaga kosztownego urządzenia plisującego.

Kołnierz łączący konstrukcję budowlaną przenikającą przez dach ze strukturą podpokryciową dachu, będący przedmiotem wynalazku, wykonany jest z dowolnego giętkiego, wodoodpornego materiału i ma kształt ramy otaczającej konstrukcję osadzoną w dachu. Kołnierz składa się z elementów: górnego, dolnego i bocznych; połączonych z sobą w obwód zamknięty, przy czym korzystnie, jest to połączenie trwałe - nierozłączne. Górny oraz dolny element kołnierza są płaskie, natomiast elementy boczne kołnierza w ich stanie naprężonym, czyli w kołnierzu przygotowanym do zamontowania oraz zamontowanym na konstrukcji przenikającej przez dach stanowią pasy powierzchni krzywej. Każdy z tych pasów ograniczony jest, od strony wewnętrznej kołnierza, krawędzią wewnętrzną, która w stanie naprężonym elementu bocznego, biegnie wzdłuż prostej. Od strony zewnętrznej kołnierza, każdy z tych pasów ograniczony jest krawędzią zewnętrzną, która w stanie naprężonym elementu bocznego biegnie wzdłuż krzywej przestrzennej, w kierunku zasadniczo zgodnym z kierunkiem krawędzi wewnętrznych elementów bocznych kołnierza. Krawędzie zewnętrzne elementów bocznych kołnierza są dłuższe od krawędzi wewnętrznych tych elementów bocznych. Skutkiem tego kołnierz, po połączeniu jego krawędzi wewnętrznej z zewnętrznym obwodem konstrukcji osadzonej w dachu, swobodnie układa się swymi elementami bocznymi na zewnętrznej powierzchni struktury podpokryciowej dachu, przylegając do powierzchni membrany zewnętrznej pomiędzy łatami, oraz obejmując wyżej położone łaty dachowe, do których jest przytwierdzony. W stanie naprężonym elementów bocznych kołnierza przygotowanego do zamontowania na dachu, ale jeszcze nie przylegającego do konstrukcji podpokryciowej dachu, powierzchnia krzywa elementów bocznych kołnierza jest powierzchnią prostokreślną.

Elementy boczne kołnierza, w jego stanie płaskim, przed połączeniem z elementami górnym i dolnym, stanowią pasy materiału, które na dłuższych swych bokach, będących w kołnierzu zmontowanym wewnętrzną i zewnętrzną krawędzią elementu bocznego, ograniczone są łukami, korzystnie współśrodkowymi. Pasy te wykonane są jako jednolity wykrój materiału, albo składają się z kilku części połączonych z sobą dla uzyskania większej długości. Promienie łuków dobrane są tak, by długość krawędzi wewnętrznej elementu bocznego kołnierza odpowiadała długości boku konstrukcji, z którym ten element będzie połączony wzdłuż linii prostej, a zewnętrzny brzeg elementu bocznego kołnierza mógł swobodnie przylegać do membrany zewnętrznej oraz wystających ponad membranę powierzchni górnych i bocznych w łatach dachowych. Długość krawędzi zewnętrznej zależy od grubości łat i kontrłat dachowych, zaś przy występujących zazwyczaj ich wymiarach, wystarcza by krawędź zewnętrzna elementu bocznego kołnierza była o 40% dłuższa od jego krawędzi wewnętrznej.

PL 216 384 B1

Korzystnie, przed zmontowaniem kołnierza, czyli przed połączeniem elementów bocznych z górnym i dolnym, elementy boczne kołnierza są wycinkami pierścienia. W pierwszym wariancie wynalazku, każdy z jego elementów bocznych, w stanie płaskim kołnierza, jest jednolitym wycinkiem pierścienia. W drugim wariancie wynalazku, każdy z elementów bocznych kołnierza, przed ich połączeniem z elementami górnym i dolnym tego kołnierza, składa się co najmniej z dwóch połączonych z sobą wycinków pierścienia.

Element górny kołnierza oraz element dolny kołnierza, układane równolegle do łat dachowych, są w kołnierzu zmontowanym, a także przed jego montażem, płaskimi prostymi pasami materiału, ograniczonymi wzdłużnie równoległymi krawędziami, które w zmontowanym kołnierzu są elementami jego krawędzi wewnętrznej i zewnętrznej - obu o obwodzie zamkniętym. Elementy kołnierza: górny i dolny połączone są swymi krótszymi bokami z elementami bocznymi kołnierza. Te krótsze boki elementów: górnego i dolnego, składają się każdy z trzech odcinków, przy czym odcinki skrajne są prostopadłe do boków wzdłużnych elementów górnego i dolnego, a łączący je odcinek jest skośny. Elementy boczne kołnierza mają na swych końcowych krawędziach odcinek dłuższy oraz odcinek krótszy, usytuowany przy krawędzi wewnętrznej elementu bocznego.

Wszystkie elementy kołnierza są trwale połączone ze sobą w znany sposób wzdłuż części krótszych boków. Środkowe odcinki krótszych boków segmentu górnego oraz segmentu dolnego łączy się z dłuższymi odcinkami końcowych krawędzi segmentów bocznych. Krótsze odcinki segmentów: górnego i dolnego, usytuowane od strony krawędzi wewnętrznych łączy się z krótszymi odcinkami końcowych krawędzi segmentów bocznych, co wiąże się z zagięciem materiału na szerokości tych łączeń, we wszystkich elementach kołnierza, a to tworzy obrzeże biegnące wokół wewnętrznej krawędzi kołnierza, które przylega do powierzchni konstrukcji przenikającej przez dach.

Kołnierz według wynalazku jest przedstawiony w przykładzie realizacji kołnierza dla okna dachowego, na rysunku, na którym fig. 1 pokazuje elementy kołnierza przed ich połączeniem w obwód zamknięty, fig. 2 ukazuje kołnierz osadzony na ościeżnicy okna dachowego i przylegający do struktury podpokryciowej, a fig. 3 przedstawia kształt kołnierza, jaki przyjmie on po osadzeniu na ościeżnicy.

Kołnierz 1 łączący ościeżnicę 2 okna dachowego z membraną zewnętrzną 3 struktury podpokryciowej dachu, składa się z elementu górnego 4, elementu dolnego 5 i dwóch elementów bocznych 6, wszystkich połączonych z sobą w obwód zamknięty. Elementy: górny 4 oraz dolny 5, które na dachu układa się równoległe do łat 7, stanowią pasy płaskie, ograniczone wzdłużnie bokami równoległymi, przy czym boki wzdłużne tych elementów, które w kołnierzu zmontowanym stają się jego poziomymi krawędziami zewnętrznymi, są dłuższe od boków, będących w kołnierzu zmontowanym krawędziami wewnętrznymi jego elementów: górnego i dolnego. Te boki wzdłużne górnego i dolnego elementu kołnierza usytuowane są symetrycznie względem wspólnej, dla całego kołnierza, osi symetrii, która w kołnierzu zamontowanym na ościeżnicy okna dachowego jest równoległa do ramiaków bocznych tej ościeżnicy. Szerokość elementu górnego 4, jest większa od szerokości elementu dolnego 5 kołnierza.

Krótsze boki elementów: górnego i dolnego, (końce tych pasów) składają się z trzech odcinków, odpowiednio: a, b, c; występujących w elemencie górnym 4 oraz: a, b, c'; występujących w elemencie dolnym 5, przy czym odcinki skrajne: a, c, c'; są prostopadłe do boków wzdłużnych tych elementów kołnierza oraz są połączone odcinkiem skośnym b. Odcinek a stanowi (po zmontowaniu) wysokość obrzeża, które po założeniu kołnierza na okno dachowe przylega do ościeżnicy 2.

Odcinek c elementu górnego 4 jest dłuższy od odcinka c' elementu dolnego 5 o wielkość różnicy szerokości elementów: górnego 4 i dolnego 5 kołnierza.

Każdy z dwóch elementów bocznych 6 kołnierza 1, układanych na dachu prostopadłe do łat 7, w stanie kołnierza płaskim i nie naprężonym, w tym przed jego połączeniem z elementami: górnym 4 i dolnym 5 (rysunek - fig. 1) ma kształt wycinka pierścienia, którego łukowa krawędź wewnętrzna 8 ma długość równą długości ramiaka bocznego ościeżnicy 2, a łukowa krawędź zewnętrzna 9 jest o 40% dłuższa. Krótsze boki elementów bocznych 6 składają się z odcinków dłuższego i krótszego, o długościach identycznych odpowiednio z długością odcinków a oraz b elementów: górnego 4 oraz dolnego 5. Elementy 4, 5 i 6 kołnierza są trwale połączone z sobą wzdłuż odcinków a oraz b, w obwód zamknięty.

Po nałożeniu krawędzi wewnętrznej kołnierza 1 na powierzchnię zewnętrznego obwodu ościeżnicy 2 - wzdłuż linii prostej - łukowe krawędzie wewnętrzne 8 elementów bocznych 6 kołnierza staną się krawędziami usytuowanymi wzdłuż prostej 8a, równoległej do bocznych powierzchni ościeżnicy 2 okna dachowego, zaś powierzchnia elementów bocznych 6 pofaluje się tak, że ich łukowe krawędzie zewnętrzne 9 staną się krzywymi przestrzennymi 9a, biegnącymi w kierunku zasadniczo zgodnym z kierunkiem krawędzi wewnętrznych 8, elementów bocznych 6 kołnierza. Pofalowanie elementów

PL 216 384 B1 bocznych 6 oraz nadmiar długości ich krawędzi zewnętrznych 9 umożliwia ułożenie zewnętrznego brzegu kołnierza 1, tak by przylegał do górnych i bocznych powierzchni w łatach 7 oraz do membrany zewnętrznej 3 pomiędzy tymi łatami.

Claims (5)

1. Kołnierz łączący konstrukcję budowlaną przenikającą przez dach ze strukturą podpokryciową dachu wykonany z dowolnego giętkiego i wodoodpornego materiału, mający kształt ramy otaczającej konstrukcję osadzoną w dachu, składający się z elementów: górnego, dolnego oraz bocznych, połączonych ze sobą w obwód zamknięty, korzystnie połączone trwale, w których górny oraz dolny element kołnierza są płaskie, posiadający krawędź wewnętrzną umożliwiającą połączenie kołnierza z obwodem zewnętrznym konstrukcji budowlanej przenikającej przez dach, znamienny tym, że elementy boczne (6) kołnierza (1), w ich stanie naprężonym, w kołnierzu przygotowanym do zamontowania oraz zamontowanym na konstrukcji przenikającej przez dach, stanowią pasy powierzchni krzywej, przy czym każdy z tych pasów ograniczony jest od strony wewnętrznej kołnierza (1) krawędzią wewnętrzną (8), biegnącą wzdłuż prostej (8a), zaś od strony zewnętrznej krawędzią zewnętrzną (9), biegnącą wzdłuż krzywej przestrzennej (9a), w kierunku zasadniczo zgodnym z kierunkiem krawędzi wewnętrznych (8) elementów bocznych kołnierza, a krawędzie zewnętrzne (9) elementów bocznych (6) kołnierza (1) są dłuższe od krawędzi wewnętrznych (8) tych elementów bocznych.

2. Kołnierz według zastrz. 1, znamienny tym, że w stanie naprężonym, w kołnierzu przygotowanym do zamontowania na dachu, powierzchnia krzywa elementów bocznych (6) kołnierza (1) jest powierzchnią prostokreślną.

3. Kołnierz według zastrz. 1, albo 2, znamienny tym, że elementy boczne (6) kołnierza (1), w stanie płaskim, przed ich połączeniem z elementem górnym (4) i elementem dolnym (5), są wycinkami pierścienia.

4. Kołnierz według zastrz. 1, albo 2, znamienny tym, że elementy boczne (6) kołnierza (1), przed ich połączeniem z elementem górnym (4) i elementem dolnym (5), składają się z co najmniej dwóch wycinków pierścienia połączonych z sobą.

5. Kołnierz według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że krawędź zewnętrzna (9) elementów bocznych (6) kołnierza (1) jest dłuższa co najmniej o 40% od krawędzi wewnętrznej (8) tych elementów bocznych.