PL213371B1 - System meblowy - Google Patents

Description

Wynalazek niniejszy dotyczy systemów meblowych, zwłaszcza systemów regałów o swobodnie modyfikowanym kształcie i rozmiarze.

Znane są powszechnie występujące w obrocie różnego rodzaju systemy regałów i półek. Półki zazwyczaj połączone są ze sobą przy pomocy płyt umieszczonych naokoło i/lub z tyłu półek i tworzą razem z łączącymi płytami regał do ustawiania. W innym znanym rozwiązaniu zewnętrzne płyty, wraz ze znajdującym się od tyłu usztywnieniem, tworzą obudowę, w której przy pomocy kołków, umieszczanych w przygotowanych uprzednio otworach, układa się w wybranych przez użytkownika odstępach półki. Oba rodzaje regałów ustawia się najczęściej przy ścianach pomieszczeń.

Jeszcze inne znane rozwiązanie polega na mocowaniu półek bezpośrednio do ściany przy pomocy znanych sposobów np. kołków rozporowych, na których półki są wieszane za uchwyty, lub mocujących do ściany podpory półek. Półki mocowane są do ściany pojedynczo, bądź w zestawach po kilka. Od woli użytkownika zależy odstęp pomiędzy poszczególnymi półkami i/lub zestawami.

Znany jest również system szynowy, polegający na przymocowaniu do ściany pomieszczenia co najmniej dwóch równoległych szyn, w których wykonane jest wiele otworów. W otwory te wchodzą zaczepy podstaw, na których następnie układane są półki. W niektórych wersjach tego systemu półki są dodatkowo mocowane do podstaw zaczepionych do szyn.

System według wynalazku składa się z półek i łączników, służących zarówno do ustawienia systemu na podłożu, jak i do ustalenia odległości między półkami. Łączniki wykonane są w kształcie podłużnych elementów, przy czym te podłużne zawierają z jednego swojego końca nagwintowany otwór, a z drugiego końca wystającą śrubę łączącą, o gwincie odpowiadającym gwintowi przeciwległego otworu. Zarówno śruba jak i otwór umieszczone są w osi podłużnego elementu. W półkach wykonane są co najmniej dwa otwory o średnicy nieco większej, niż średnica śrub łączących. Śruby mają długość tak dobraną, aby wystawały ponad koniec podłużnego elementu łącznika na odległość większą od grubości półki. W systemie według wynalazku łączniki mogą być wykonane w postaci elementów o różnych długościach. Długości różnych elementów nie są jednak dowolne lecz powiązane ze sobą w taki sposób, aby zapewnić stabilność całego systemu i równe ułożenie półek. W tym celu dłuższe łączniki mają długość odnoszącą się do długości najkrótszego zastosowanego w danym systemie łącznika w ten sposób, że ich długości wyliczone są według wzoru Ln= n x I + (n-1) x p, gdzie Ln - długość dowolnego dłuższego łącznika, I - długość najkrótszego łącznika, p - grubość półki, n - kolejne liczby naturalne. Takie powiązanie długości zapewnia, że górne końce użytych do montażu systemu łączników o różnych długościach, które w trakcie montażu zostaną przedzielone półkami, znajdą się na tym samym poziomie. System według wynalazku zawiera również nakrętki kończące o otworze nagwintowanym gwintem o rozmiarze odpowiadającym gwintowi śruby łączącej. Kształt nakrętek odpowiada kształtowi zakończeń łączników. Podłużne elementy łączników mogą być wykonane w kształcie walców, a na swoich końcach zakoń czone w różny sposób, korzystnie tworzą rozszerzoną podstawę, którą z jednej strony łączniki ustawione są na podłożu a z drugiej strony podpierają półki. Na rozszerzoną podstawę oraz na nakrętki kończące nakładane mogą być elementy maskujące o jednakowym kształcie, korzystnie o kształcie półsferycznym. W innym przykładzie wykonania zakoń czenia łączników wykonane są w kształcie zbliżonym do półkul zwróconych częścią obłą do siebie a płaszczyznami przekroju na zewną trz.

System według wynalazku może być ustawiony na podłożu albo bezpośrednio podstawami łączników, albo, przy wykorzystaniu nagwintowanych otworów znajdujących się w podstawach, połączony z podstawą stabilizująco-poziomującą.

Półki systemu według wynalazku mają wykonane korzystnie trzy otwory w każdej półce, rozmieszczone w układzie zbliżonym do trójkąta równobocznego. Korzystnie półki mają kształt zbliżony do trójkąta o zaokrąglonych narożnikach.

Montaż systemu według wynalazku odbywa się w ten sposób, że pierwsza półka montowana jest na trzech łącznikach o jednakowej długości, postawionych na podłożu w ten sposób, że zakończenia zawierające śruby łącznikowe skierowane są do góry. Śruby przeprowadzone są przez otwory wykonane w półkach. Od góry na śruby nakręcone są albo nakrętki, albo kolejne łączniki, stanowiące podstawę wyższego rzędu półek. Półka wyższego rzędu może być podparta na łącznikach o różnej długości, w ten sposób, że w jednym lub dwóch punktach jest podparta i połączona łącznikami z półką niższego rzędu, a w pozostałych punktach podparta jest łącznikiem lub łącznikami o innych długoPL 213 371 B1 ściach, opartymi na podłożu lub na innych, niższych półkach, które mogą być rozmieszczone na różnych wysokościach.

System według wynalazku i jego poszczególne elementy przedstawione zostały w przykładzie wykonania na załączonych rysunkach, na których fig. 1 przedstawia łącznik z rozszerzonymi zakończeniami, fig. 2 przedstawia pojedynczą półkę z wykonanymi otworami, fig. 3 przedstawia końcówkę łącznika w widoku z boku z uwidocznioną rozszerzoną podstawą i nakładką maskującą, fig. 4 przedstawia nakrętkę kończącą w widoku ukośnym z boku, fig. 5 przedstawia gotowy zestawiony system.

System według wynalazku w uwidocznionym na rysunkach przykładzie wykonania składa się z półek i łączników, przy czym łącznik zawiera podłużny element 1, który w swojej osi zawiera z jednej strony nagwintowany otwór 3, a z drugiej strony śrubę łączącą 2 o gwincie odpowiadającym gwintowi przeciwległego otworu 3, a każda półka 9 zawiera co najmniej dwa otwory 10 o średnicy nieco większej niż średnica śruby 2. Długość wystającej części śruby 2 jest nieznacznie większa od grubości półki 9. Łączniki mają różne długości, przy czym dłuższe łączniki mają długość powiązaną z długością najkrótszego łącznika według wzoru Ln= n x I + (n-1) x p, gdzie Ln - długość dłuższego łącznika, I długość najkrótszego łącznika, p - grubość półki, n = 2. Nakrętka kończąca 6 ma otwór 7, którego rozmiar gwintu odpowiada rozmiarowi śruby 2, przy czym kształt nakrętki kończącej 6 odpowiada kształtowi zakończeń łączników 4. Z nagwintowanym otworem 3 łącznika połączona jest śrubowo podstawa stabilizująco-poziomująca 8. Półki 9 mają kształt zbliżony do trójkąta oraz zaokrąglone narożniki, a w narożnikach mają wykonane po trzy otwory 10 rozmieszczone w układzie zbliżonym do trójkąta równobocznego. Zakończenia łączników 4 oraz nakrętka kończąca 6 mają kształt zbliżony do półkul, a podłużny element 1 ma kształt zbliżony do walca. W innym przykładzie wykonania zakończenia łączników 4 oraz nakrętka kończąca 6 mają nakładkę maskującą o kształcie zbliżonym do półkuli, a podłużny element 1 ma kształt zbliżony do walca.

System meblowy według wynalazku umożliwia samodzielne konstruowanie układów półek dostosowanych kształtem i rozmiarem do indywidualnych potrzeb. Jednocześnie konstrukcja systemu umożliwia jego rozbudowę w razie zmienionych potrzeb użytkownika. Różne długości łączników pozwalają na rozmieszczenie półek na różnych wysokościach od podłoża, przy jednoczesnym wykonaniu różnych odstępów między półkami.

Claims (6)

1. System meblowy składający się z półek i łączników, znamienny tym, że łącznik zawiera podłużny element (1), który w swojej osi zawiera z jednej strony nagwintowany otwór (3), a z drugiej strony śrubę łączącą (2) o gwincie odpowiadającym gwintowi przeciwległego otworu (3), a każda półka (9) zawiera co najmniej dwa otwory (10) o średnicy nieco większej niż średnica śruby (2) i ma kształt zbliżony do trójkąta, przy czym długość wystającej części śruby (2) jest nieznacznie większa od grubości półki (9), a nakrętka kończąca (6) ma otwór (7), którego rozmiar gwintu odpowiada rozmiarowi śruby (2) przy czym kształt nakrętki kończącej (6) odpowiada kształtowi zakończeń łączników (4).

2. System według zastrz. 1, znamienny tym, że łączniki mają różne długości, przy czym dłuższe łączniki mają długość powiązaną z długością najkrótszego łącznika według wzoru Ln= n x I + (n-1) x p, gdzie Ln - długość dłuższego łącznika, I - długość najkrótszego łącznika, p - grubość półki, n kolejne liczby naturalne.

3. System według zastrz. 2, znamienny tym, że zakończenia łączników (4) oraz nakrętka kończąca (6) mają kształt zbliżony do półkul, a podłużny element (1) ma kształt zbliżony do walca.

4. System według zastrz. 3, znamienny tym, że z nagwintowanym otworem (3) łącznika połączona jest śrubowo podstawa stabilizująco-poziomująca (8).

5. System według zastrz. 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że półki (9) mają wykonane po trzy otwory (10) rozmieszczone w układzie zbliżonym do trójkąta równobocznego.

6. System według zastrz. 5, znamienny tym, że półki (9) mają zaokrąglone narożniki.