PL212686B1 - Sadzarka do ziemniaków - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest półzawieszana na ciągniku dwu- lub czterorzędowa sadzarka do ziemniaków.

Znane sadzarki dwurzędowe do ziemniaków produkowane są wyłącznie jako zawieszane na współpracującym z nimi ciągniku. Składają się one z ramy nośnej z układem zawieszenia na ciągniku, ze zbiornika sadzeniaków, z zespołów wysadzających, najczęściej typu taśmowo-czerpakowego, z redlic, obsypników oraz z kół podporowych połączonych napędowo z zespołami wysadzającymi.

Niedogodnością tych sadzarek jest mała ładowność ich zbiorników sadzeniaków, wynosząca 300-500 kg. Ograniczenie ładowności zbiorników sadzeniaków wynika z konieczności spełnienia przez współpracujący z sadzarką ciągnik kryteriów stateczności, to jest z konieczności ograniczenia stopnia odciążenia przedniej osi ciągnika przez zawieszoną na nim za tylną osią sadzarkę. Mała ładowność zbiorników tych sadzarek wymaga wielokrotnego, to jest 8- do 10-krotnego na powierzchni 1 ha, napełniania ich sadzeniakami w czasie pracy. Wpływa to w znaczący sposób na niską wydajność i efektywność pracy tych sadzarek. Stosowanie natomiast w zawieszanych sadzarkach dwurzędowych zbiorników sadzeniaków o większej ładowności wymagałoby agregowania ich z ciągnikami o dużej mocy i znacznej masie własnej, zapewniającej wystarczająco wysoki i stabilny współczynnik sterowności agregatu ciągnik + sadzarka. Stosowanie takich ciągników przy częściowym tylko wykorzystaniu ich mocy byłoby jednak ekonomicznie nieuzasadnione.

Znane sadzarki cztero rzędowe półzawieszane na ciągniku składają się z ramy nośnej, z zespołów wysadzających, z komory napełniania czerpaków tych zespołów sadzeniakami, ze zbiornika doładowczo-uchylnego, z redlic obsypników, siłowników hydraulicznych, kół podporowych przednich połączonych napędowo z zespołami wysadzającymi, z kół podporowych tylnych oraz z układu zaczepowego, w skład którego wchodzi belka poprzeczna z dwoma czopami łączonymi z dolnymi cięgnami trzypunktowego układu zawieszenia ciągnika. Ten układ zawieszenia jest niedogodnością, ponieważ komplikuje dodatkowo konstrukcję sadzarki. Jest on jednak potrzebny, aby zapewnić możliwość wychyleń sadzarki w pionie i w poziomie względem ciągnika. Jest to konieczne zarówno w czasie pracy sadzarki, jak i przy jej transporcie po drogach przy stosowanych dotychczas sztywnych obsadach tylnych kół podporowych. Sadzarka według wynalazku eliminuje powyższe niedogodności.

Półzawieszana na ciągniku dwu- lub czterorzędowa sadzarka do ziemniaków według wynalazku charakteryzuje się tym, że w wersji dwurzędowej ma jedno przednie koło podporowe połączone napędowo z zespołami wysadzającymi i dwa tylne koła podporowe samoskrętne, a w wersji czterorzędowej ma dwa przednie koła podporowe połączone napędowo z zespołami wysadzającymi i dwa tylne koła podporowe samoskrętne, przy czym w obu wersjach sadzarki rama nośna wyposażona jest w przedniej części w ucha z otworami dla sworzni sprzęgowych. Za pomocą tych sworzni sadzarka łączona jest z dolnymi cięgnami układu zawieszenia współpracującego z nią ciągnika.

Rozwiązanie sadzarki zgodnie z wynalazkiem umożliwia zastosowanie doładowczo-uchylnego zbiornika sadzeniaków o dużej ładowności, która może wynosić dla sadzarki dwurzędowej do 1600 kg, zaś dla sadzarki czterorzędowej do 2500 kg. Z uwagi na tak znaczną ładowność tych zbiorników w sadzarce według wynalazku wystąpi znaczne zmniejszenie koniecznej krotności załadunków zbiornika na określonej powierzchni obsadzanego areału, co w efekcie zwiększy znacznie wydajność sadzarki.

Rozwiązanie sadzarek zgodnie z wynalazkiem, przy wspomnianych wyżej znacznych ładownościach zbiorników sadzeniaków, umożliwi agregowanie sadzarki w wersji dwurzędowej z ciągnikami już od mocy minimalnej 45 kW, a w wersji czterorzędowej z ciągnikami już od mocy minimalnej 58,8 kW, przy zachowaniu kryteriów wystarczającej sterowności ciągnika. Wymienione właściwości sadzarek według wynalazku zapewniają zmniejszenie ogólnych nakładów energetycznych w procesie sadzenia przy zachowaniu wysokiej wydajności pracy tych sadzarek. Zastosowanie w sadzarkach według wynalazku bardzo prostego sposobu agregowania ich z ciągnikiem, bez potrzeby stosowania dodatkowego specjalnego zaczepu, znacznie upraszcza ich konstrukcję.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładzie wykonania schematycznie na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia sadzarkę dwu- lub czterorzędową półzawieszaną w położeniu roboczym w widoku z boku, natomiast fig. 2 przedstawia sadzarkę dwu- lub czterorzędową w położeniu transportowym zagregowaną z ciągnikiem, również w widoku z boku.

Sadzarka dwu- lub czterorzędowa według wynalazku ma ramę nośną 1 z układem zawieszenia na ciągniku (nieuwidocznionym na fig. 1), który stanowią przytwierdzone do przedniej części tej ramy ucha z otworami dla sworzni sprzęgowych 2. Na ramie nośnej 1 osadzone są zespoły wysadzające 3

PL 212 686 B1 typu taśmowo-czerpakowego. Z tyłu, bezpośrednio za zespołami wysadzającymi znajduje się komora 4 napełniania czerpaków tych zespołów sadzeniakami, to jest bulwami ziemniaków. Za komorą 4 usytuowany jest połączony z tą komorą zbiornik doładowczo-uchylny 5. Zbiornik ten napełniony sadzeniakami, za pomocą siłowników hydraulicznych 6 wychylany jest okresowo ku górze uzupełniając zapas sadzeniaków w komorze 4 wybieranych przy sadzeniu przez czerpaki zespołów wysadzających 3. Zespoły wysadzające 3 w czasie sadzenia umieszczają sadzeniaki pojedynczo w glebie w rowkach wykonanych przez redlice sadzarki 7 usytuowane z przodu maszyny w jej dolnej części. Również w dolnej części sadzarki w odpowiednim oddaleniu za redlicami 7 usytuowane są tarczowe obsypniki 8 przykrywające umieszczone w rowkach sadzeniaki glebą.

Sadzarka w wersji dwurzędowej ma jedno przednie koło podporowe 9 i dwa tylne koła podporowe 10. Przednie koło podporowe 9 jest połączone z mechanizmem napędowym zespołów wysadzających 3. Tylne koła podporowe 10 są kołami typu samoskrętnego, według innego określenia tzw. typu fortepianowego. Pozwala to na ich samoczynne ustawianie się w osi toru krzywoliniowego przy pokonywaniu przez sadzarkę wychyleń w płaszczyźnie poziomej względem współpracującego z nią ciągnika.

Sadzarka w wersji czterorzędowej ma dwa przednie koła podporowe 9 połączone z mechanizmem napędowym zespołów wysadzających 3 i dwa tylne koła podporowe 10 również typu samoskrętnego. Spełniają one tę samą funkcję jak tylne koła podporowe 10 w dwurzędowej wersji sadzarki.

W czasie pracy, to jest w czasie procesu sadzenia ziemniaków, sadzarka w wersji dwurzędowej oparta jest na podłożu na przednim kole podporowym 9 oraz na dwu kołach podporowych tylnych 10. Natomiast sadzarka w wersji czterorzędowej oparta jest w czasie pracy na podłożu na dwóch kołach podporowych przednich 9 oraz na dwóch kołach podporowych tylnych 10. W obu wersjach sadzarek toczące się po podłożu w czasie pracy sadzarki koła podporowe przednie 9 przekazują napęd na zespoły wysadzające 3, zapewniając ich ciągłe funkcjonowanie. Tylne natomiast, samoskrętne podporowe koła 10 przenosząc odpowiednią część ciężaru sadzarki na podłoże umożliwiają, dzięki samoskrętności, płynne utrzymywanie się sadzarki w torze ruchu za ciągnikiem (nie uwidocznionym na fig. 1) bez potrzeby stosowania między ciągnikiem a sadzarką dodatkowego przegubowego zaczepu. Natomiast, aby umożliwić transport sadzarki po drogach oraz wykonywanie manewrów zawracania na uwrociach w polu, przód sadzarki unoszony jest do góry podnośnikiem hydraulicznym ciągnika poprzez dolne cięgła trzypunktowego układu zawieszenia ciągnika. Powoduje to utratę kontaktu z podłożem przez przednie koła podporowe 9, a w konsekwencji wyłączenie napędu roboczego zespołów wysadzających 3. Sadzarka przetaczana lub holowana jest wtedy za ciągnikiem spoczywając na samoskrętnych tylnych kołach podporowych 10.

Wykaz oznaczeń

- rama nośna

- sworzeń sprzęgowy

- zespól wysadzający

- komora napełniania czerpaków sadzeniakami

- zbiornik doładowczo-uchylny

- siłownik hydrauliczny

- redlica

- obsypnik

- koło podporowe przednie

- koło podporowe tylne

Claims (1)

1. Półzawieszana na ciągniku dwu- lub czterorzędowa sadzarka do ziemniaków, składająca się z ramy nośnej z układem zawieszenia na ciągniku, z zespołów wysadzających, z komory napełniania czerpaków tych zespołów sadzeniakami, ze zbiornika doładowczo-uchylnego, z redlic, obsypników, siłowników hydraulicznych, kół podporowych przednich połączonych napędowo z zespołami wysadzającymi oraz kół podporowych tylnych, znamienna tym, że w wersji dwurzędowej ma jedno przednie koło podporowe (9) połączone napędowo z zespołami wysadzającymi (3) i dwa tylne koła podporowe samoskrętne (10), a w wersji czterorzędowej ma dwa przednie koła podporowe (9) połączone napędowo z zespołami wysadzającymi (3) i dwa tylne koła podporowe samoskrętne (10), przy czym w obu wersjach sadzarki rama nośna (1) wyposażona jest w przedniej części w ucha z otworami dla sworzni sprzęgowych (2).