PL200373B1 - Górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana - Google Patents

Abstract

1. Górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana, będąca kratownicą prętów wzdłużnych i prę tów poprzecznych, a wzdł u ż ne prę ty z jednej strony zakończone są zaczepowymi hakami w kształ cie zbliż onym do litery U, zaś z drugiej strony wzdłużne pręty są odgięte w stronę wyrobiska, a na długości dowolnie ukształtowanych odgięć mocowana jest po jednej z ich stron lub przemiennie para prętów poprzecznych - pręt zaczepowy haków U i pręt oporowy ramion haków U, znamienna tym, że zaczepowy pręt (5) wyżej położony, korzystnie mocowany od dolnej strony odgięcia (4) wzdłużnych prętów (1), oddalony jest od płaszczyzny (P) siatki o wielkość (B) zależną od wysokości (A) haków (3) i spełniającą zależność ^ 3 /3 )α ζ β

Description

Przedmiotem wynalazku jest górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana zakładana na stalowe odrzwia obudowy chodnikowej i zabezpieczająca wyrobisko przed opadającymi bryłami calizny w wyniku ruchów górotworu i prowadzonych prac eksploatacyjnych.

Znane są siatki okładzinowe będące kratownicą podłużnych i poprzecznych prętów wzajemnie zgrzanych, a końce wzdłużnych prętów ukształtowane są w elementy łączące siatki w ciąg łańcuchowy. Najpopularniejszymi elementami łączącymi są haki w kształcie litery U będące jednostronnym zakończeniem prętów wzdłużnych, którymi to hakami siatka zaczepiana jest o poprzeczny pręt siatki poprzedniej tworząc łańcuchowy ciąg siatek.

Z uwagi na wymogi przepisów górniczych i wymogi bezpieczeństwa siatka zaczepiana winna wstępnie zabezpieczać wyrobisko i załogę zatrudnioną przy montażu załogę do chwili jej podparcia odrzwiami obudowy chodnikowej, co przykładowo realizowane jest w siatkach według niemieckiego zgłoszenia DE 1205929 w których zaczepowy pręt poprzeczny umiejscowiony jest w zgięciu odgięć końców prętów wzdłużnych, a na długości odgięć mocowany jest drugi pręt poprzeczny oporowy o który opiera się ramiona haków U tak, że siatka przyjmuje położenie wysięgnikowe zbliżone do położenia równoległego do siatki wcześniejszej. Siatki te z uwagi na swoje wady eksploatacyjne nie znalazły zastosowania.

Dalszym postępem była siatka wg brytyjskiego patentu GB 2080841 w którym pręt zaczepowy został przesunięty poza obszar zagięć odgięć, co prowadziło do samozamykania się haka zaczepowego w miarę wzrostu obciążenia siatek, a co zabezpieczało siatki przed samorozczepianiem w ruchu wstecznym. Jednak pręt zaczepowy mocowany do zewnętrznej strony odgięć miał ograniczoną nośność z uwagi na ograniczoną nośność spoin mocujących ten pręt do prętów podłużnych i w warunkach ruchowych następowało jego zrywanie i utratą ciągłości przez ciąg sitek, co stanowi zagrożenie dla życia zatrudnionej załogi oraz generuje znaczne koszty w zakresie usunięcia skutków zawału.

Wad tych nie posiada siatka według patentu PL 185 474 w której poprzeczny pręt zaczepowy oraz poprzeczny pręt oporowy umiejscowione są na długości odgięcia, a pręt zaczepowy umiejscowiony jest po dolnej stronie odgięcia, co pozwoliło na zachowanie cech zabezpieczenia tymczasowego, samozamykania haków, a ponad to zabezpiecza ciąg przed utrata ciągłości połączenia nawet w przypadku oderwania poprzecznego pręta zaczepowego od prętów wzdłużnych i zwiększenie nośności złącza do granicy maksymalnej wynikającej z wytrzymałości materiałowej. Jak wykazała praktyka eksploatacyjna nie określone proporcje i zależności złączy siatek i częsta przypadkowość tych parametrów prowadzi do opóźnionego samozamykania się złącz siatek oraz konieczności zwiększania wstępnego poprzecznego przekroju wyrobiska, a więc dodatkowych i znaczących kosztów robót górniczych.

Górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana według wynalazku jest kratownicą prętów wzdłużnych i prętów poprzecznych mocowanych do prętów wzdłużnych, a pręty wzdłużne z jednej strony zakończone są zaczepowym hakiem w kształcie litery U, zaś z drugiej strony wzdłużne pręty są odgięte w stronę wyrobiska, a na długości zaczepowych odgięć mocowana jest po jednej z ich stron lub przemiennie para prętów poprzecznych - pręt zaczepowy haków U i pręt oporowy ramion haków U, przy czym zaczepowy pręt wyżej położony, korzystnie mocowany od dolnej strony zaczepowego odgięcia prętów wzdłużnych, oddalony jest od powierzchni siatki o wielkość zależną od wysokości haków U, niezależnie od ukształtowania odgięć zaczepowych.

W odmianie siatek według wynalazku wzdłużne pręty zakończone hakami U są odgięte w stronę wyrobiska, przy czym wielkość odgięcia zależna jest od wysokości haków U, zaś zaczepowy poprzeczny pręt oddalony jest od powierzchni siatki o wielkość zależna od wysokości haków U i korzystnie oddalenie te jest równe wielkości odgięcia haków U, niezależnie od ukształtowania odgięć zaczepowych.

Górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana przedstawiona jest na złączonym rysunku, którego fig. 1 siatkę prostą w widoku z boku z przykładowanymi odgięciami zaczepowymi, a fig. 2 siatkę z odgiętym hakiem zaczepowym i przykładowymi odgięciami zaczepowymi.

Górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana według wynalazku jest kratownica wzdłużnych prętów 1 i poprzecznych prętów 2 mocowanych do wzdłużnych prętów 1, a wzdłużne pręty 1 z jednej strony zakończone są zaczepowymi hakami 3 w kształcie zbliżonym do litery U o sumarycznej wysokości A, zaś z drugiej strony wzdłużne pręty 1 są odgięte w stronę wyrobiska, a na długości dowolnie ukształtowanego odgięcia 4, jak przykładowo przedstawiono linią przerywaną na fig. 2, mocowana jest

PL 200 373 B1 po jednej z ich stron lub przemiennie para prętów poprzecznych, zaczepowy pręt 5 haków 3 i oporowy pręt 6 ramion haków 3, przy czym zaczepowy pręt 5 wyżej położony korzystnie mocowany od dolnej

W odmianie przedstawionej na fig. 2 końcowe odcinki wzdłużnych prętów 1 zakończone zacze^pow^ym^{i h}akam^{i 2 3} są o^dgięte w skon^ę wyrobiska, a ^wielkość ^H odgięcia, ^bę^dą^ca odtegtością p^ołożenia środków haków 3 od powierzchni P siatki, spełnia zależność 1/2A Z H, gdzie A jest wysokością zaczepowych haków 3, zaś zaczepowy pręt 5 wyżej położony mocowany od dolnej strony odgięcia 4 wzdłużnych prętów 1 oddalony jest od płaszczyzny P siatki o wielkość B, przy czym wielkość B spełnia zależność (V3/3 )a Z Β , przy czym korzystnym jest aby wielkość H odgięcia haków 3 była równa wielkości B położenia zaczepowego pręta 5.

Istotą wynalazku są więc wzajemne proporcje wielkości A, B i H niezależnie od ukształtowania wzdłużnych prętów 1 na długości ich odgięcia 4 licząc od płaszczyzny P do miejsca mocowania oporowego pręta 6, ani też od wzajemnego sposobu rozmieszczenia prętów - zaczepowego 5 i oporowego 6, to jest niezależnie czy pręty 5 i 6 mocowane są po jednej stronie odgięcia 4, czy też usytuowane są przemiennie na długości odgięcia 4 ze wskazaniem, iż korzystnym jest ich przemienne rozmieszczenie i zaczepowym prętem 5 mocowanym od dolnej strony odgięcia 4.

Dzięki takiemu geometrycznemu ukształtowaniu siatki uzyskuje się zoptymalizowaną jej konstrukcję obejmującą minimalny konieczny przekrój wyrobiska, optymalne warunki samozamykania się haków 3 wokół poprzecznego zaczepowego pręta 5 oraz maksymalizację wytrzymałości siatki w stosunku do jej masy.

Claims (2)

1. Górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana, będąca kratownicą prętów wzdłużnych i prętów poprzecznych, a wzdłużne pręty z jednej strony zakończone są zaczepowymi hakami w kształcie zbliżonym do litery U, zaś z drugiej strony wzdłużne pręty są odgięte w stronę wyrobiska, a na długości dowolnie ukształtowanych odgięć mocowana jest po jednej z ich stron lub przemiennie para prętów poprzecznych - pręt zaczepowy haków U i pręt oporowy ramion haków U, znamienna tym, że zaczepowy pręt (5) wyżej położony, korzystnie mocowany od dolnej strony odgięcia (4) wzdłużnych prętów (1), oddalony jest od płaszczyzny (P) siatki o wielkość (B) zależną od wysokości (A) haków (3) i spełniającą zależność

2. Górnicza siatka okładzinowa zoptymalizowana, będąca kratownicą prętów wzdłużnych i prętów poprzecznych mocowanych do wzdłużnych prętów, a wzdłużne pręty z jednej strony zakończone są zaczepowymi hakami w kształcie zbliżonym do litery U odgiętymi w stronę wyrobiska, zaś z drugiej strony wzdłużne pręty są odgięte w stronę wyrobiska, a na długości dowolnie ukształtowanych odgięć mocowana jest po jednej z ich stron lub przemiennie para prętów poprzecznych - pręt zaczepowy haków U i pręt oporowy ramion haków U, znamienna tym, że wielkość (H) odgięcia końcowych odcinków wzdłużnych prętów 1 z zaczepowymi hakami (3), będąca odległością położenia środków haków (3) od powierzchni (P) siatki zależy od wysokości (A) haków (3) i spełnia zależność 1/2A Z H, zaś zaczepowy pręt (5) wyżej położony, korzystnie mocowany od dolnej strony odgięcia (4) wzdłużnych prętów (1), oddalony jest od płaszczyzny (P) siatki o wielkość (B) zależną od wysokości (A) haków (3) i spełniającą zależność (λ/3/3 ).A Z Β , przy czym korzystnym jest aby wielkość (H) odgięcia haków (3) była równa wielkości (B) położenia zaczepowego pręta (5).