PL199202B1 - Mechanizm owijający - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm owijający przeznaczony do pras zwijających do zbioru i prasowania produktów roślinnych. Mechanizm owijający składa się z trzech współpracujących ze sobą zespołów, zespołu pomiarowego (1), zespołu rozprowadzającego i zespołu popychacza. Podstawowym elementem zespołu pomiarowego (1) jest podwójne koło (4) ze współosiową śrubą (5), na której spoczywa ostrze (6) zamocowane w pierwszym ramieniu (7) dźwigni (8). Materiał owijający (29) niezależnie od jego rodzaju trafia pomiędzy pierwszy (23), a drugi (24) walec wciągający, po czym przesuwa się po powierzchni wałka (28) i owija na beli (15). Poniżej ostrza (6) zamocowany jest wspornik (31), a na wysokości ostrza (5) do ściany zamocowana jest na osi (35) płytka (36), której jeden koniec zachodzi za ostrze (6), zaś do drugiego końca zamocowany jest popychacz (37)

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm owijający przeznaczony do pras zwijających do zbioru i prasowania produktów ro ś linnych.

W trakcie zbioru zbóż, siana i zielonek uzyskuje się duże ilości produktów w luźnej postaci. Jednym ze sposobów ich zbierania jest zbieranie przy pomocy pras zwijających, w wyniku czego uzyskuje się zwarte bele o kształcie zbliżonym do walca i w razie potrzeby dodatkowo owinięte sznurkiem czy siatką. Postać taka jest bardzo dogodna do transportu i przechowywania.

Znany jest mechanizm owijający bele sznurkiem. Jest on stosowany w prasie zwijającej Z-279 produkcji „SIPMA” S. A. Sznurek w tym mechanizmie przebiega od szpuli poprzez hamulec i opasuje koło linowe, po czym przechodzi przez oczko i wchodzi do komory prasującej. Mechanizm ten zawiera zespół rozprowadzający, który składa się płyty z oczkiem, osadzonej w prowadnicach pomiędzy dwoma kołami łańcuchowymi opasanymi cięgłem z zapadką, dzięki czemu płyta wykonuje ruch posuwisto-zwrotny. Jedno z kół łańcuchowych otrzymuje napęd od koła linowego za pośrednictwem przekładni pasowej. Natomiast powyżej linii poruszania się oczka wahliwie zamocowany jest nóż, przy czym przy przesuwaniu się podajnika w jednym kierunku sznurek unosi nóż, natomiast w drugi kierunku ustawia się on ostrzem w kierunku sznurka i w konsekwencji przecina go.

Płyta z oczkiem na początku owijania znajduje się w położeniu środkowym, tym samym od środka beli rozpoczyna się owijanie. Z tego miejsca jest przesuwana na skraj, gdzie zmienia swój kierunek i powraca unosząc po drodze nóż, po czym po dojściu do drugiego skraju ponownie zawraca, w środkowej części sznurek natrafia na ostrze noża i przecina się. Tym samym zostaje przerwany napęd koła linowego i operacja owijania kończy się. Przełożenia poszczególnych przekładni są tak dobrane, że bela jest owinięta kilkanaście razy.

Znany jest również mechanizm do owijania bel siatką. Siatka z rolki podawana jest poprzez walce utrzymujące stałą jej szerokość do komory, przy czym pomiędzy ostatnią parą walców a komorą znajduje się obracany nóż tnący siatkę jednocześnie na całej jej szerokości. Niezbędna ilość siatki do owinięcia jest odmierzana przez mechanizm śrubowy. Mechanizm ten składa się z poziomej śruby z określoną ilością zwojów gwintu oraz ostrza pomiarowego spoczywającego na tej śrubie. Śruba otrzymuje napęd od obracającej się beli poprzez przekładnię pasową, która stanowi jednocześnie mechanizm inicjujący owijanie.

Śruba połączona jest także poprzez kolejne dwie przekładnie z walcami wciągającymi, pomiędzy którymi znajduje się wcześniej umieszczona siatka. W momencie włączenia napędu śruby ostrze pomiarowe zaczyna przesuwać się ku jej końcowi, a siatka jest wciągana przez walce do komory. Ilość zwojów śruby i przełożenia przekładni są tak dobrane, że po 2,5 krotnym owinięciu beli ostrze pomiarowe spada ze śruby.

Stanowi on jedno z ramion wieloramienne dźwigni, do której drugiego ramienia zaczepione jest cięgło obracające nóż tnący, zaś do trzeciego cięgno podnoszące dźwignię w wyniku otwierania tylnej ramy. W wyniku pojawienia się noża tnącego na trasie siatki przy jednoczesnym jej ciągnięciu przez obracającą się belę następuje przecięcie.

Nie jest natomiast znany mechanizm pozwalający owijać bele zarówno sznurkiem, jak i siatką.

Istota mechanizmu owijającego zawierającego zespół pomiarowy oparty na śrubie z ostrzem zamocowanym do dźwigni polega tym, że zawiera zespół rozprowadzający, wewnątrz którego osadzony jest zespół popychacza, przy czym sam popychacz połączony jest z płytką zamocowaną wahliwie do ściany w pobliżu śruby zespołu pomiarowego.

W zespole pomiarowym, poniżej ś ruby korzystnie zamocowany jest wspornik, którego górna powierzchnia leży w pobliżu osi śruby.

Dźwignia w zespole pomiarowym korzystnie posiada czwarte ramię sterujące hamulcem podwójnego koła. Czwarte ramię korzystnie połączone jest cięgłem z hamulcem klockowym, którego klocek znajduje się bezpośrednio przy podwójnym kole. Hamowanie koła w trakcie spadania ostrza z gwintu śruby wzmaga napię cie materiału owijającego, co ułatwia jego przecięcie.

Płyta zespołu rozprowadzającego korzystnie posiada dwa oczka, co umożliwia obwiązywanie beli dwoma niezależnym sznurkami.

Mechanizm owijający według wynalazku pozwala zamiennie stosować jeden lub dwa sznurki albo siatkę. Poprawia skuteczność przecinania materiału owijającego. Jest prosty w obsłudze. Wszystko to sprawia, że prasa zwijająca zawierająca taki mechanizm staje się bardziej uniwersalną maszyną niż dotychczas.

PL 199 202 B1

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładowym wykonaniu na rysunku, na którym:

- fig. 1 przedstawia widok z boku zespołu pomiarowego na począ tku owijania,

- fig. 2 przedstawia zespół pokazany na fig. 1 w trakcie odcinania materiał u owijają cego;

- fig. 3 przedstawia zespół pokazany na fig. 1 w pozycji poś redniej;

- fig. 4 przedstawia wspornik w widoku z boku;

- fig. 5 przedstawia schemat zespoł u rozprowadzają cego;

- fig. 6 przedstawia zespół popychacza.

Mechanizm owijający składa się z trzech współpracujących ze sobą zespołów, zespołu pomiarowego 1, zespołu rozprowadzającego 2 i zespołu popychacza 3. Zespół pomiarowy 1 usytuowany jest na bocznej ścianie przedniej ramy prasy zwijającej natomiast zespół rozprowadzający 2 usytuowany jest na przedniej ścianie, poniżej zasobników na materiał owijający. Natomiast zespół popychacza znajduje się wewnątrz belki nośnej zespołu rozprowadzającego 2.

Podstawowym elementem zespołu pomiarowego 1 jest podwójne koło 4 ze współosiową śrubą 5. Na śrubie 5 spoczywa ostrze 6 zamocowane w pierwszym ramieniu 7 dźwigni 8 zamocowanej do zewnętrznej ściany 9 przedniej ramy. Do drugiego ramienia 10 zamocowana jest sprężyna 11, która powoduje dociskanie ostrza 6 do gwintu na śrubie 5. Natomiast do trzeciego ramienia 12 zamocowane jest pierwsze cięgno 13, którego drugi koniec zaczepiony jest do tylnej ramy. Podwójne koło 4 zawiera dwa wieńce. Pierwszy wieniec tworzy przekładnię pasową z kołem zamocowanym na walcu 14, który kontaktuje się z owijana belą 15. Pasek 16 w przekładni pasowej nie jest napięty, zaś do niego przylega rolka 17 umieszczona na dźwigni 18, do której zaczepiona jest linka 19 biegnąca do kabiny operatora w ciągniku. Drugi wieniec tworzy przekładnię łańcuchową z pierwszym kołem zębatym 21 zazębionym z drugim kołem zębatym 22 tworzącym z kolei drugą przekładnię łańcuchową z koł em zamocowanym na pierwszym walcu wcią gają cym 23, do którego przylega drugi walec wcią gający 24. Do drugiego ramienia 10 zamocowane jest drugie cięgno 25, zamocowane z kolei do dźwigienki 26 połączonej na sztywno z wałkiem 27, do którego stycznie zamocowany jest nóż tnący 28. Materiał owijający 29 niezależnie od jego rodzaju trafia pomiędzy pierwszy 23 a drugi 24 walec wciągający, po czym przesuwa się po powierzchni wałka 28 i owija się na beli 15. Poniżej ostrza 6 zamocowany jest wspornik 31. W przypadku używania sznurka 32 do owijania beli 15 jego górna powierzchnia wystaje poza koniec śruby 5 natomiast w przypadku stosowania siatki 34 jest on zbędny i musi być przesunię ty w kierunku ściany 9 przedniej ramy.

Na wysokości ostrza 5 do ściany 9 zamocowana jest na osi 35 płytka 36. Jeden koniec płytki zachodzi za ostrze 6, zaś do drugiego końca zamocowany jest popychacz 37. Przedstawiona na figurze 1 pozycja jest pozycją wyjściową przy owijaniu dowolnym materiałem.

Figura 2 przedstawia stan końcowy przy owijaniu beli 15 siatką 34. W wyniku pociągnięcia przez operatora za linkę 19 następuje obrót dźwigni 18 i rolka 17 napina pasek 16, co powoduje przeniesienie napędu z beli 15 poprzez walec 14 na podwójne koło 4. Śruba 4 zaczyna się obracać się, a jednocześ nie siatka 34 jest wcią gania do komory za pomocą walców wcią gają cych, pierwszego 21 i drugiego 24. Późniejsze poluzowanie linki 19 nie ma wpływu na dalszy proces, gdyż mechanizm jest już napędzany przez owijającą się na beli 15 siatkę 34, która w początkowym okresie przyjmuje położenie 34a. Przełożenia wszystkich przekładni i skok śruby 5 są tak dobrane, że po 2,5 krotnym owinięciu beli 15 ostrze 6 zostaje przesunięte poza czoło 37 śruby 5 i pod wpływem działania sprężyny 11 opada w dół.

Jednocześnie sprężyna 11 poprzez drugie cięgno 25 obraca wałek 27 i nóż 28 przyjmuje pozycję tnącą, w wyniku czego siatka 34 zostaje rozcięta na dwa kawałki. Pierwszy kawałek 34b nawija się dalej na belę 15, zaś drugi kawałek 34c zatrzymuje się w wejścia do komory i tam czeka na następny cykl owijania. Przy owijaniu beli 15 za pomocą siatki 34 nie biorą udziału ani zespół rozprowadzający 2, ani zespół popychacza 3. Siatka 34 podawana jest ze znanego pojemnika poprzez znane walce wprost pomiędzy walce wciągające, pierwszy 23 i drugi 24. W trakcie podnoszenia tylnej ramy w celu wyładunku owiniętej już beli 15 zostaje napięte cięgno 13 i dźwignia 8 powraca na pierwotne miejsce, a ostrze 6 na ś rubę 5.

Z kolei na figurze 3 przedstawiona jest sytuacja poś rednia przy owijaniu beli 15 za pomoc ą sznurka 32. W tym przypadku wspornik 31 jest wysunięty przed czoło 38 śruby 5. Początek owijania jest podobny jak poprzednio. Ostrze 6 spada ze śruby 5 na górną powierzchnię 33 wspornika 31 także po 2,5 krotnym owinięciu beli 15 lecz obrót dźwigni 8 jest zbyt mały aby doszło do obrotu wałka 27 z noż em 28. Sznurek 32 nadal jest więc nawijany na belę 15. Przerwanie owijania następuje w wyniku zepchnięcia ostrza 6 z górnej powierzchni 33 w wyniku obrócenia się płytki 36 na osi 35 wskutek

PL 199 202 B1 wciągnięcia do środka popychacza 37. Następuje to po wykonaniu pełnego cyklu przez zespół rozprowadzający 2. Po opadnięciu ostrza 5, podobnie jak poprzednio, następuje obrót noża 28 i sznurek 32 zostaje przecięty.

Na figurze 4 pokazany jest widok z boku wspornika 31 z zaznaczonymi szczególnymi pozycjami ostrza 6. Pozycja 6a jest pozycją wyjściową dla obu wariantów owijania. Pozycja 6b ma miejsce tylko przy owijaniu sznurkiem. Ostrze 6 jest tu oparte o górna powierzchnię 33 wspornika 31. Natomiast pozycja 6c, gdy ostrze opadło całkowicie występuje także w obu przypadkach.

Na figurze 5 przedstawiony jest zespół rozprowadzający 2. Zainstalowany on jest na ścianie przedniej prasy, od strony ciągnika. Składa się on z kolejnej przekładni łańcuchowej 41, pomiędzy kołami 42 której osadzona jest na prowadnicach płyta 43 z oczkami 44. Łańcuch zaopatrzony jest w zapadkę , która przesuwa pł ytę 43 od jednego koł a 42 do drugiego koł a 42 i z powrotem. Sznurek 32 ze szpuli ustawionej w znanym zasobniku przechodzi przez równie znany hamulec 45, po czym owija koło linowe 46 i tafia do oczka 44, skąd biegnie pomiędzy walce wciągające, pierwszy 23 i drugi 24. Razem z kołem linowym 45 znajduje się małe kółko pasowe 47, które przekazuje napęd na jedno z kół 42. Wewnątrz belki, na której osadzony jest zespół rozprowadzający 2 znajduje się zespół popychacza 3, zaś sam popychacz 37 wystaje na zewnątrz i przechodzi przez płytkę 36 podpartą na ścianie 9.

Z kolei na figurze 6 przedstawione są istotne części zespoł u popychacza 3. Zespół zawiera pł askownik 49 zakończony z jednej strony popychaczem 37, zaś z drugiej strony pierwszym zaczepem 50. Płaskownik 49 prowadzony jest w obejmach 51 zamocowanych do ścianki 52, w której znajduje się wzdłużny otwór 53. a przez niego przechodzi na drugą stronę pierwszy zaczep 50. Po drugiej stronie ścianki 52 znajduje się płyta 43 z oczkami 44 prowadzona wzdłuż nie pokazanych prowadnic i napędzana kolejną przekładnią łańcuchową 41. Płyta 43 zaopatrzona jest od strony ścianki 53 w drugi zaczep 54. Pierwszy zaczep 50 zamocowany jest do ścianki 52 z pomocą sprężynki 55 ustawionej skośnie do powierzchni ścianki 52. Dzięki temu płaskownik 49 jednocześnie jest dociskany do ścianki 52 i wysuwany przez otwór w ścianie 9. Do popychacza 37 zamocowane jest kolejne cięgło 56, które poprzez bloczek biegnie do tylnej ramy.

Płyta 43 pokazana jest w początkowym ustawieniu a po zainicjowaniu owijania za pomocą linki 19 porusza się w kierunku wskazanym pierwszą strzałką 57, po czym po dojściu do punktu skrajnego wraca i odpychając swoją skośną powierzchnią pierwszy zaczep 50 do góry przechodzi dalej, do drugiego skrajnego położenia gdzie ponownie zawraca i przesuwa się ku pierwszemu zaczepowi 50. Tutaj prostopadła powierzchnia drugiego zaczepu opiera się o odpowiednią powierzchnię pierwszego zaczepu 50 i płaskownik 49 wraz z popychaczem 37 są wciągane do wnętrza. Tym czasem jeden koniec płytki 36 przybliża się do ściany 9, zaś drugi, obracając się wokół osi 35 spycha ostrze 5 z górnej powierzchni 33 wspornika 31.

Powrót zespołu popychacza 3 do pozycji wyjściowej następuje w czasie otwierania tylnej ramy. Wtedy kolejne cięgno 56 pociąga popychacz 37 wzdłuż ściany 9, w kierunku pokazanym drugą strzałka 60, zaś płaskownik 49 lekko obraca się w pierwszej obejmie 51a i pierwszy zaczep 50 oddala się od ścianki 52 aż do rozłączenia z drugim zaczepem 54, a następnie sprężynka 55 przesuwa płaskownik 49 w kierunku ściany 9 i jednocześnie dociska go do ścianki 52.

Zespół rozprowadzający 2 może jednocześnie prowadzić dwa równoległe sznurki, 32 i 61, przy czym drugi sznurek 61 biegnie już z pominięciem koła linowego 46.

Claims (4)

1. Mechanizm owijający zawierający zespół pomiarowy, znamienny tym, że zawiera zespół rozprowadzający (2), wewnątrz którego osadzony jest zespół popychacza (3), zaś popychacz (37) połączony jest z płytką (36) zamocowaną do ściany (9) w pobliżu śruby (5) zespołu pomiarowego (2).

2. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że poniżej śruby (5) zamocowany jest wspornik (31), którego górna powierzchnia (33) leży w pobliżu osi śruby (5).

3. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że dźwignia (8) w zespole pomiarowym (2) posiada czwarte ramię połączone cięgłem z hamulcem klockowym, którego klocek znajduje się bezpośrednio przy podwójnym kole (4).

4. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że płyta (43) zespołu rozprowadzającego (2) posiada dwa oczka (44).