PL194582B1 - Sposób wytwarzania środka grzybobójczego zawierającego karboksynę w postaci stężonej zawiesiny wodnej - Google Patents

Abstract

Sposób wytwarzania środka grzybobójczego w postaci stężonej zawiesiny wodnej zawierającego jako substancję biologicznie czynną karboksynę lub jej mieszaninę z tiuramem lub z karbendazymem oraz środki powierzchniowo czynne pełniące funkcję dyspergatorów i zwilżaczy, środki zagęszczające i konserwujące, środki przeciw pienieniu, poprzez zdyspergowanie substancji biologicznie czynnych w wodnym roztworze dyspergatorów i zwilżaczy, a następnie zmieleniu zawiesiny w młynku perełkowym do osiągnięcia średniej wielkości cząstek wynoszącej nie więcej niż 3 mm i ustabilizowanie otrzymanego środka roztworem zagęstnika z dodatkiem środka konserwującego i ewentualnie barwnika, znamienny tym, że do roztworu wodnego dyspergatorów i zwilżaczy, przed dodaniem karboksyny lub jej mieszaniny z tiuramem lub z karbendazymem dodaje się mocznika w ilości od 4,0 do 5,5 części wagowych na 100 części wagowych środka i w proporcji do karboksyny jak 1 : 4 do 1 : 10.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania środka grzybobójczego w postaci stężonej zawiesiny wodnej, zawierającego jako substancję biologicznie czynną 5,6-dihydro-2-metylo-1,4oksatiino-3-karboksyanilid o nazwie zwyczajowej karboksyna, ewentualnie w mieszaninie z disulfidem tetraetylotiuramowym o nazwie zwyczajowej tiuram, lub z benzimidazol-2-ilokarbaminianem metylu o nazwie zwyczajowej karbendazym, a także znane dodatki takie, jak: środki powierzchniowo czynne, środki zagęszczające, środki konserwujące, środki przeciw pienieniu, wodę i ewentualnie barwnik.

Znanym sposobem środki grzybobójcze w postaci stężonej zawiesiny wodnej otrzymuje się przez zdyspergowanie stałej, sproszkowanej substancji biologicznie czynnej w wodnym roztworze środków powierzchniowo czynnych spełniających funkcję dyspergatorów i zwilżaczy z dodatkiem glikolu etylenowego lub propylenowego w celu otrzymania jednorodnej, płynnej pasty, którą następnie rurociągiem pompuje się do młyna koloidalnego i następnie do młyna perełkowego w celu zmielenia aż do uzyskania żądanego rozdrobnienia końcowego najczęściej wynoszącego średnio poniżej 5 pm, a następnie zmieloną zawiesinę stabilizuje się dodając zagęstnik i w przypadku środków do zaprawiania nasion, również barwnik.

W przypadku wytwarzania stężonych zawiesin zawierających jako substancję biologicznie czynną substancje trudno zwilżalne takie, jak: karboksyna, karbendazym, tiuram lub siarka, na etapie otrzymywania zawiesiny wstępnej przeznaczonej do mielenia, stosuje się dodawanie substancji trudno zwilżalnych stopniowo, w kilku porcjach, jak to opisano w polskim opisie patentowym nr 169 748.

Znane jest również z polskiego opisu patentowego nr 180 686 dodawanie do wodnego roztworu dyspergatorów i zwilżaczy, ale przed zdyspergowaniem w nim substancji trudno zwilżalnych, wielu substancji pomocniczych takich, jak: glikol propylenowy lub etylenowy, czasem w zwiększonej ilości, polimery ochronne takie, jak: poliwinylopirolidon, elektrolit przeciwdziałający flokulacji np. siarczan glinu, hydrofilowy nośnik mineralny. Do cieczy o tak skomplikowanym składzie wprowadza się trudno zwilżalne substancje biologicznie czynne i przy stałym, intensywnym mieszaniu uzyskuje się zawiesinę wstępną przeznaczoną do mielenia, z której po zmieleniu i następnie ustabilizowaniu przez dodanie zagęstnika, środka konserwującego i ewentualnie barwnika, uzyskuje się stabilny preparat.

Postępując wyżej opisanym sposobem, przy otrzymywaniu środka grzybobójczego zawierającego karboksynę lub jej mieszaninę z tiuramem lub karbendazymem, w wyniku dyspergowania sproszkowanych substancji biologicznie czynnych w wodnym roztworze dyspergatorów i zwilżaczy, ewentualnie z dodatkiem glikolu etylenowego lub glikolu propylenowego, oleju mineralnego, nośnika mineralnego, poliwinylopirolidonu i siarczanu glinu, otrzymywano gęstą masę a proces dyspergowania przebiegał powoli. Dyspergowana karboksyna trudno zwilżała się i pływała po powierzchni cieczy, rozpylając się na ściany mieszalnika powyżej powierzchni cieczy podczas stosowania intensywnego mieszania dla przyśpieszenia procesu. Postępując nadal znanym sposobem zmieniano rodzaj i ilość zastosowanych dyspergatorów i zwilżaczy w celu dobrania właściwego układu do zwilżenia i zdyspergowania karboksyny lub mieszaniny karboksyny z tiuramem lub z karbendazymem. Nie uzyskano jednak poprawy zwilżania i dyspergowania tych substancji ani poprawy własności otrzymywanej zawiesiny przeznaczonej do mielenia.

Nieoczekiwanie okazało się, że jeżeli do wodnego roztworu znanych dyspergatorów i zwilżaczy, podczas otrzymywania wstępnej zawiesiny trudno zwilżalnych środków biologicznie czynnych takich, jak karboksyna lub mieszanina karboksyny z tiuramem lub z kardendazymem, przeznaczonej do mielenia doda się mocznik i po jego rozpuszczeniu w roztworze, zdysperguje się trudno zwilżalną karboksynę lub mieszaninę karboksyny z tiuramem lub z kardendazymem to, bez konieczności wprowadzenia innych substancji pomocniczych, otrzyma się łatwo, płynną zawiesinę tych substancji przeznaczoną do mielenia, a po zmieleniu tej zawiesiny i ustabilizowaniu jej zagęstnikiem, środkiem konserwującym lub ewentualnie barwnikiem, otrzyma się środek skuteczny i stabilny, w procesie dużo prostszym pod względem sposobu wytwarzania i składu.

Sposobem według wynalazku środek grzybobójczy zawierający jako substancję biologicznie czynną karboksynę, ewentualnie w mieszaninie z innymi fungicydami otrzymuje się, dodając do wodnego roztworu znanych dyspergatorów i zwilżaczy, mocznik użyty w ilości 4,0 do 5,5 części wagowych na 100 części wagowych środka i w proporcji do karboksyny jak 1 : 4 do 1 : 10 i po jego rozpuszczeniu, podczas mieszania dodaje się sproszkowaną substancję biologicznie czynną lub jej mieszaninę z tiuramem lub karbendazymem. Tak otrzymaną płynną zawiesinę miele się następnie aż do otrzymania cząstek o średniej wielkości poniżej 3 mm, po czym do zmielonej zawiesiny dodaje się roztwór

PL 194 582 B1 zagęstnika, środka konserwującego i ewentualnie roztwór barwnika. Całość krótko miesza się w celu rozprowadzenia obu tych składników w zawiesinie.

Postępując sposobem według wynalazku łatwo, w procesie przebiegającym szybko i bez nadmiernego zużycia energii, a więc tanio, uzyskuje się środek grzybobójczy o wysokiej aktywności, płynny, niesflokulowany, trwały podczas dwuletniego magazynowania, o niskiej lepkości mimo znacznego rozdrobnienia cząstek substancji biologicznie czynnych, bez konieczności dodawania na etapie jego wytwarzania środków przeciwdziałających flokulacji.

P r zykła d I

Do mieszalnika wyposażonego w mieszadło wprowadza się wodę w ilości 34,11 kg i przy włączonym mieszadle dodaje dyspergator z grupy oksyetylenowanych tristyrylofenoli (Soprophor FL) w ilości 4,00 kg, a po jego rozpuszczeniu dodaje się mocznik w ilości 4,08 kg. Całość miesza się do rozpuszczenia się mocznika, po czym dodaje się 40,82 kg karboksyny (98%) i po jej zdyspergowaniu otrzymaną zawiesinę podaje się na młyn perełkowy w celu zmielenia. Zmieloną płynną masę stabilizuje się dodając 0,18 kg emulsji silikonowej (SAG 220), 10,00 kg 2% roztworu zagęstnika z grupy polisacharydów (Kelzan S) z dodatkiem 0,01 kg środka konserwującego (Proxel GXL) i 6,80 kg 2% roztworu Rodaminy B. Otrzymuje się 100,00 kg środka grzybobójczego o zawartości 40% karboksyny, płynnego, stabilnego w czasie długotrwałego magazynowania. Środek zawiera 4,08% mocznika. W tabeli 1 przedstawiono własności fizykochemiczne środka otrzymanego w/g przykładu l w porównaniu z własnościami środka otrzymywanego znaną metodą i zawierającego taką samą ilość karboksyny. Stosunek wagowy mocznika do karboksyny wynosi jak 1:10.

T a b e l a 1

Własności fizykochemiczne zawiesiny przed mieleniem

Środek	Czas zwilżania w procesie otrzymywania zawiesiny do mielenia, min.	Szybkość mieszania, obr/min	Lepkość zawiesiny do mielenia w 20°C, mPa-s	Lepkość gotowego środka w 20°C, mPa-s	Trwałość w czasie magazynowania
Warstwa cieczy u góry	Zagęszczenie na dnie
Środek otrzymywany znaną metodą	ok. 6 min	7000	2200	3000-4000	3%	brak
Środek wg wynalazku otrzymywany wg przykładu I	ok. 2 min.	7000	95	1000-2000	3%	brak

P r z y k ł a d II

Do mieszalnika wyposażonego w mieszadło wprowadza się wodę w ilości 34,32 kg i przy włączonym mieszadle dodaje dyspergator z grupy oksyetylenowanych tristyrylofenoli (Soprophor FL) w ilości 4,50 kg, a po jego rozpuszczeniu dodaje się mocznik w ilości 5,30 kg. Całość miesza się do rozpuszczenia się mocznika, po czym dodaje się 21,20 kg karboksyny (98%) i 21,20 kg tiuramu i po ich zdyspergowaniu otrzymaną zawiesinę podaje się na młyn perełkowy w celu zmielenia. Zmieloną płynną masę stabilizuje się dodając 0,17 kg emulsji silikonowej (SAG 220), 7,00 kg 2% roztworu zagęstnika z grupy polisacharydów (Kelzan S) z dodatkiem 0,01 kg środka konserwującego (Proxel GXL) i 6,30 kg 2% roztworu Rodaminy B. Otrzymuje się 100,00 kg środka grzybobójczego o zawartości 20,8% karboksyny i 20,8% tiuramu, płynnego, stabilnego w czasie długotrwałego magazynowania. Środek zawiera 5,3% mocznika. Stosunek wagowy mocznika do karboksyny wynosi jak 1:4.

P r z y k ł a d III

Własności biologiczne

Środek według wynalazku otrzymany według przykładu I i II badano w warunkach laboratoryjnych (ocena wizualna jakości zaprawiania nasion) oraz w warunkach szklarniowych (ocena zdolności kiełkowania nasion, przyrost zielonej masy). Zaprawiania ziarna środkiem otrzymanym według przykładów dokonano w szklanych kolbach Erlenmayera. Jakość zaprawiania oceniano wizualnie, biorąc pod uwagę stopień czystości ścianek kolb oraz równomierność pokrycia ziarna badanym środkiem stosując poniższe oznaczenia:

PL 194 582 B1 + + jakość zaprawiania b. dobra (ścianki kolb Erlenmayera po zaprawieniu ziarna przejrzyste, nasiona równomiernie wybarwione) + jkkoććabaaw/iania dobra (ślddyapprawyna ćciankach powodijjąee zmniejzeeniepreejrysstśćci szkła, pojedyncze ziarna nierównomiernie zaprawiane)

- zaprawienie słabe (wyraźny osad środka na ściankach kolby, brak jej przejrzystości, nasiona nierównomiernie pokryte środkiem do zaprawiania).

T ab ela 2

Ocena jakości zaprawiania nasion

Lp.	Środek	pszenica	jęczmień
1.	Środek według wynalazku zawierający karboksynę (przykład I)	+ +	+ +
2.	Środek według wynalazku zawierający karboksynę z tiuramem (przykład II)	+ +	+ +
3.	Środek według wynalazku zawierający karboksynę z karbendazymem	+ +	+ +
4.	Środek grzybobójczy zawierający karboksynę i glikol	-	-
5.	Środek grzybobójczy zawierający karboksynę z tiuramem i glikol	+	-
6.	Środek grzybobójczy zawierający karboksynę z karbendazymem i glikol	+	+

P r z y k ł a d IV

W szklarni do ziemi ogrodniczej wysiano odpowiednie ilości nasion (pszenica, jęczmień) niezaprawionycC (kontrola), zaprawionych znanym środkiem według wynalazku. Po 14 dniach od wysiewu obliczono ilość wyrośniętych z nasion roślin (siewek), a następnie rośliny ścięto i oznaczano ciężar całej zielonej masy. Wyniki podano w % w stosunku do kontroli (tabela 3,4,5).

T ab ela 3

Ocena wpływu środka według wynalazku na przyrost zielonej masy siewek (kondycja roślin). Procent w stosunku do kontroli bez zaprawiania.

Lp.	Środek	Przyrost zielonej masy
pszenica	jęczmień	owies
1.	Środek według wynalazku otrzymany jak w przykładzie I zawierający mocznik	101,2	104,0	121,0
2.	Karboksyna + glikol	98,8	90,9	113,1

T ab ela 4

Ocena wpływu środka według wynalazku (otrzymanego jak w przykładzie 2) na przyrost zielonej masy siewek (kondycja roślin).

Procent w stosunku do kontroli bez zaprawiania.

Lp.	Środek	Przyrost zielonej masy
pszenica	jęczmień
1.	Środek według wynalazku otrzymany jak w przykładzie II zawierający mocznik	121,2	129,3
2.	Karboksyna + karbendazym + glikol	101,0	119,2

PL 194 582 B1

T ab ela 5

Ocena wpływu środka według wynalazku na przyrost zielonej masy siewek (kondycja roślin). Procent w stosunku do kontroli bez zaprawiania.

Lp.	Środek	Przyrost zielonej masy
pszenica	jęczmień
1.	Środek według wynalazku otrzymany jak w przykładzie I zawierający mocznik	113,5	100
2.	Środek grzybobójczy zawierający karboksynę i glikol	101,1	83,4

Środek według wynalazku wykazał bardzo korzystne własności biologiczne. Zastosowany jako zaprawa nasienna w szczególny sposób wpłynął korzystnie na równomierność zaprawiania ziarna, tym samym wykazał dodatni wpływ na przyrost zielonej masy (kondycję siewek roślin).

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Sposób wytwarzania środka grzybobójczego w postaci stężonej zawiesiny wodnej zawierającego jako substancję biologicznie czynną karboksynę lub jej mieszaninę z tiuramem lub z karbendazymem oraz środki powierzchniowo czynne pełniące funkcję dyspergatorów i zwilżaczy, środki zagęszczające i konserwujące, środki przeciw pienieniu, poprzez zdyspergowanie substancji biologicznie czynnych w wodnym roztworze dyspergatorów i zwilżaczy, a następnie zmieleniu zawiesiny w młynku perełkowym do osiągnięcia średniej wielkości cząstek wynoszącej nie więcej niż 3 mm i ustabilizowanie otrzymanego środka roztworem zagęstnika z dodatkiem środka konserwującego i ewentualnie barwnika, znamienny tym, że do roztworu wodnego dyspergatorów i zwilżaczy, przed dodaniem karboksyny lub jej mieszaniny z tiuramem lub z karbendazymem dodaje się mocznika w ilości od 4,0 do 5,5 części wagowych na 100 części wagowych środka i w proporcji do karboksyny jak 1 : 4 do 1 : 10.