PL191888B1 - Element znakujący do cechowania drewna - Google Patents

Abstract

1. Element znakujący do cechowania drewna, który stanowi płaska płytka z naniesioną informacją, ewentualnie zakodowaną, wyposażona z jednej strony w zaczepy mocujące płytkę do materiału drewnianego, a z drugiej w zaczepy mocujące płytkę na przyrządzie wbijającym lub wciskającym, znamienny tym, że jest wyposażony w dodatkowy zaczep mocujący (6) umieszczony w części środkowej płytki (1).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest element znakujący przeznaczony zwłaszcza do oznaczania i identyfikacji surowca drzewnego, takiego jak pnie drzew, drewno tartaczne, okrąglaki, palety itp.

Znane są od lat liczne metody znakowania drewna, wśród nich metoda Signumat. Metoda ta polega na umieszczaniu na poszczególnych sztukach drewna płytek z tworzywa sztucznego, drewna lub metalu. Płytki przymocowuje się do drewna w sposób trwały. Na płytki nanosi się oznaczenia graficzne, literowe i/lub cyfrowe, identyfikujące przedmiot, na którym płytka jest umieszczona. Zazwyczaj na płytki nanosi się kolejny numer pozyskanego drewna i zakodowany znak wskazujący na źródło pochodzenia materiału. System znakowania drewna ma na celu kontrolę legalności pozyskiwania drewna, a także usprawnienie dystrybucji surowców i materiałów drewnianych.

Płytki wykorzystywane w znanych metodach muszą być wykonane z materiału odpornego na oddziaływanie warunków atmosferycznych. Pewne mocowanie płytek w drewnie zapewniają specjalne zaczepy mocujące, jednolite z korpusem płytki. Za pomocą tych zaczepów element znakujący zamocowuje się w oznaczanym materiale drzewnym za pomocą wciskania lub wbijania. Zaczepy, w zależności od zastosowania, mają zróżnicowany kształt. Do oznaczania powierzchni czołowej pnia jest na przykład zalecana płytka z zaczepami w kształcie fali, do znakowania powierzchni bocznej stosuje się płytki z czterema krótkimi bolcami, a do mocowania płytek znakujących na korze służą zaczepy z długimi bolcami. Po przeciwnej stronie płytek umieszczone są zaczepy narożne przeznaczone do umocowania płytki na młotku służącym do wbijania płytek w surowiec drzewny lub innym przyrządzie mocującym. Najbardziej rozpowszechnione są płytki i urządzenia do ich mocowania produkowane przez przedsiębiorstwa Latschbacher, Fluegel i Equip Bois.

Płytki znakujące o różnym ukształtowaniu zaczepów zostały przedstawione w opisach patentowych lub zgłoszeniowych AT 396410B, EP 0460256A1, PL P-314955, GB 2075464, a także w polskim opisie zgłoszenia wzoru użytkowego nr 105185.

Oznaczniki do cechowania drewna znane z opisu patentowego GB 2075464 są klasycznymi oznacznikami stosowanym w znanym systemie SIGNUMAT. Są to płaskie płytki wyposażone z jednej strony w zaczepy przeznaczone do mocowania płytki w drewnie, a z drugiej strony w narożne zaczepy do mocowania płytki na przyrządzie wbijającym oznacznik w drewno. Płytki oznaczników według tego zgłoszenia mogą mieć różny kształt. Zgodnie z polskim wzorem użytkowym tabliczka przeznaczona do oznaczania drzew ma kształt prostokątny. W pobliżu krótszych krawędzi tabliczka wyposażona jest w dwa usytuowane symetrycznie zaczepy faliste, prostopadłe do płytki. Między krótszymi krawędziami płytki a zaczepami falistymi znajdują się dwa przelotowe otwory. Z przodu płytka wyposażona jest w narożne występy w kształcie słupków. W polskim opisie zgłoszeniowym nr P-314955 przedstawiona jest płytka o kształcie prostokątnym, w której zaczepy mają kształt bolców. Również ta płytka jest wyposażona po stronie zawierającej informacje w narożne zaczepy służące umieszczeniu płytki na młotku wbijającym lub innym elemencie mocującym.

Element znakujący według opisu EP 0460256 jest wyposażony w zaczepy prostopadłe do korpusu płytki, umieszczone równolegle do krótszej krawędzi płytki. W znanych konstrukcjach elementów znakujących zaczepy mocujące płytkę do drewna są umiejscowione blisko krótszej krawędzi płytki i równolegle do niej. Znane zaczepy, bez względu na ich konstrukcję, mają haczykowate zakończenia blokujące, dzięki którym utrzymują się w znakowanym materiale. Po wciśnięciu lub wbiciu elementu znakującego w materiał drewniany następuje zaciśnięcie się włókien drewna wokół blokującego wyprofilowania zaczepów, co ma na celu uniemożliwienie odpadnięcia elementu od drewna.

Haczykowata konstrukcja zaczepów, jakkolwiek jest wystarczająca z punktu widzenia zamocowania elementu znakującego na materiale drewnianym, to jednak nie zabezpiecza przed umyślnym usuwaniem elementów znakujących. Tymczasem jednym z celów znakowania materiału drewnianego jest zapobieganie nielegalnemu wyrębowi drzew. Niejednokrotnie zdarza się, że elementy znakujące są usuwane z drzew lub drewna i przenoszone na drewno pozyskane nielegalnie. Tego rodzaju praktykom zapobiega się np. kodując informacje o drewnie w postaci kodów kreskowych.

Celem wynalazku było opracowanie elementu znakującego o poprawionej funkcji prewencyjnej. Cel ten osiągnięto zmieniając liczbę i kształt zaczepów.

Element znakujący do cechowania drewna według wynalazku stanowi płaska płytka z naniesioną informacją, ewentualnie zakodowaną, wyposażona z jednej strony w zaczepy mocujące płytkę do materiału drewnianego, a z drugiej w zaczepy mocujące płytkę na przyrządzie wbijającym lub wciskającym. Element znakujący według wynalazku charakteryzuje się tym, że jest wyposażony w dodatkoPL 191 888 B1 wy zaczep mocujący umieszczony w części środkowej płytki elementu znakującego. Dodatkowy zaczep korzystnie ma kształt walca zakończonego zaczepem w kształcie stożka o średnicy podstawy szerszej od średnicy walca lub dwóch półwalców pustych w środku zakończonych haczykowatym elementem blokującym.

Dodatkowy zaczep ma na celu utrudnienie wyjęcia elementu znakującego z drewna.

Element znakujący według wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig.1 przedstawia element w widoku od strony przeznaczonej do nanoszenia informacji, a fig. 2 przekrój poprzeczny elementu. Element znakujący według wynalazku nie ogranicza się do przedstawionej na rysunku konstrukcyjnej postaci wykonania.

Element znakujący według wynalazku stanowi prostokątna płytka 1z naniesionymi informacjami w formie ciągu cyfr. Na przedniej stronie płytki 1 znajdują się narożne zaczepy 2 pozwalające na pewne umieszczenie płytki na młotku służącym do nabijania płytki na materiał drewniany. Na przeciwnej stronie płytki znajdują się faliste zaczepy 3 umieszczone wzdłuż krótszych krawędzi płytki, służące do umocowanie płytki w materiale drewnianym. Pomiędzy falistymi zaczepami i krótszymi krawędziami płytki znajdują się dwa okrągłe otwory 4. Po tej stronie płytki 1, która jest mocowana do drewna jest umiejscowiony dodatkowy zaczep 6 w kształcie dwóch półwalców pustych w środku zakończonych haczykowatym elementem mocującym.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Element znakujący do cechowania drewna, który stanowi płaska płytka z naniesioną informacją, ewentualnie zakodowaną, wyposażona z jednej strony w zaczepy mocujące płytkę do materiału drewnianego, a z drugiej w zaczepy mocujące płytkę na przyrządzie wbijającym lub wciskającym, znamienny tym, że jest wyposażony w dodatkowy zaczep mocujący (6) umieszczony w części środkowej płytki (1).
2. 2. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że dodatkowy zaczep (6)ma kształt dwóch półwalców pustych w środku zakończonych elementem blokującym.
3. 3. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że dodatkowy zaczep ma kształt walca zakończonego zaczepem w kształcie stożka o średnicy podstawy szerszej od średnicy walca.