PL182744B1 - Sposób i układ przyłączenia nowego abonenta w sieci telekomunikacyjnej - Google Patents

Abstract

1. Sposób przylaczenia nowego abo- nenta w sieci telekomunikacyjnej do portu uzytkownika przez interfejs miedzy Siecia Dostepu AN i Centrala Lokalna LE, przy czym dane dotyczace nowego abonenta dostarcza sie ze standaryzowanego interfej- su zarzadzania Q3, znamienny tym, ze dane dotyczace nowego uzytkownika do- starcza sie tylko albo do Sieci Dostepu AN albo do Centrali Lokalnej LE, a pozostala z dwóch wymienionych, Siec Dostepu AN lub Centrale Lokalna LE, przystosowuje sie do odbioru danych przeslanych w czasie operacji instalacji abonenta. F IG . 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ przyłączenia nowego abonenta w sieci telekomunikacyjnej. Wynalazek dotyczy ustanowienia możliwości telekomunikacji między Siecią Dostępu AN (Access Network) i Centralą Lokalną LE (Local Exchange), w związku z przyłączeniem nowego abonenta do Sieci Dostępu.

Europejski Instytut Standaryzacji w Telekomunikacji (ETSI) przedstawił standardy typu V, interfejsy V5.1 i V5.2 (ETS 300 324-1 i ETS 300 347-1), jako interfejsy między dwoma systemami, Siecią Dostępu AN i Centralą Lokalną LE, z elastycznym (tymczasowym) przydziałem kanału informacyjnego (kanału transmisyjnego). Usługami wspomagającymi dostęp, w standardzie interfejsu V5, są usługi ISDN-BA i PSTn. Usługi ISDN-BA zapewnione są dla łączności cyfrowej, a PSTN dla łączności głosowej. Zarówno sieć AN jak i centrala lE są połączone ze standaryzowanym interfejsem zarządzającym typu Q3, który zapewnia informację dla AN i LE, na przykład o nowych abonentach.

Sieć dostępu AN jest systemem, który jest zastosowany między Centralą Lokalną i użytkownikiem. Funkcje związane z interfejsem V5 lub interfejsami AN mogą być konfigurowane i elastycznie obsługiwane za pomocą interfejsu zarządzania Q3. AN może zawierać na przykład multipleksowanie, krosowanie oraz funkcje przesyłania. Interfejs V5 jest niezależny od środków wykorzystanych do przesyłania i jest użyty wewnątrz AN i LE. AN może ponadto wspomagać usługi wychodzące poza standard.

182 744

Kanał transmisyjny oznacza szczelinę czasową o przepustowości 64 kbit/s w interfejsie V5.1 przydzieloną dla kanału B (Kanał Mowy i Transmisji Danych) portu użytkownika ISDN lub kanał dekodowania PCM 64 kbit/s (modulacji kodowo-impulsowej) z portu użytkownika PSTN. Port użytkownika oznacza fizyczny port zainstalowany w aN dla zapewnienia odpowiednich funkcji interfejsu w kierunku użytkownika. Port użytkownika jest adresowany za pomocą adresu logicznego, używanego w odpowiednim protokole w interfejsie V5. Interfejs V5 jest ogólną nazwą dla rodziny interfejsów V dla połączenia AN z LE, tzn. interfejsów V5.1 lub V5.2.

Interfejs V5 jest standaryzowany przez ETSI TC SPS3 i przesłany do ITU-T. Standard V5 jest tak zdefiniowany, że każda konfiguracja portów, kanałów i cech ma być obsługiwana przez interfejs zarządzania Q3, Q3an został ujawniony w ETS 300 376-1, a Q3le w ETS 300 377-1. Jest to kosztowne w przypadku gdy aN jest małąjednostką.

Małe Sieci Dostępu są stosowane jedynie z jednym łączem cyfrowym 2048 kbit/s, podczas gdy większe Sieci Dostępu mają kilka łączy tego typu. Małe Sieci Dostępu AN mogą używać obu standardów interfejsu V5.1 i V5.2, podczas gdy większe Sieci Dostępu AN mogą wykorzystywać jedynie V5.2.

Sposób przyłączenia nowego abonenta w sieci telekomunikacyjnej do portu użytkownika przez interfejs między Siecią Dostępu AN i Centralą Lokalną LE, przy czym dane dotyczące nowego abonenta dostarcza się ze standaryzowanego interfejsu zarządzania Q3, według wynalazku wyróżnia się tym, ze dane dotyczące nowego użytkownika dostarcza się tylko albo do Sieci Dostępu AN albo do Centrali Lokalnej LE, a pozostałą z dwóch wymienionych, Sieć Dostępu AN lub Centralę Lokalną LE, przystosowuje się do odbioru danych przesłanych w czasie operacji instalacji abonenta.

Interfejs między aN i LE korzystnie stanowi interfejs V5, a w procedurze zarządzającej dla Sieci Dostępu AN dokonuje się takich poprawek, ze pomija się kroki procedury dotyczące przesłanych danych w czasie wspomnianej operacji instalacji, jeżeli procedura zarządzająca jest realizowana w systemie, w którym tak do AN jak i do LE dostarcza się dane z interfejsu zarządzania Q3.

Dane, które mają być przesłane w czasie operacji instalacji abonenta są korzystnie danymi identyfikującymi abonenta.

Korzystnie dane, które mają być przesłane w czasie operacji instalacji abonenta zawierają ponadto liczbę parametrów ruchu.

Układ przyłączenia nowego abonenta w sieci telekomunikacyjnej do portu użytkownika przez interfejs między Siecią Dostępu AN i Centralą Lokalną LE, przy czym dane dotyczące nowego abonenta są dostarczane ze standaryzowanego interfejsu zarządzania Q3, według wynalazku wyróżnia się tym, że ma pamięć albo w Sieci Dostępu AN, albo w Centrali Lokalnej LE, mieszczącą dane dotyczące nowego abonenta przekazane przez interfejs zarządzający Q3, oraz zespół przesyłania danych do pozostałej z dwóch wymienionych, Sieci Dostępu AN lub Centrali Lokalnej LE w czasie operacji instalacji abonenta oraz drugą pamięć, mieszczącą przesłane dane. Układ korzystnie ma interfejs V5 między Siecią Dostępu AN, a Centralą Lokalną LE.

W rozwiązaniu według wynalazku jest zastosowany istniejący standard, ale w taki sposób, aby ułatwić zarządzanie Sieciami Dostępu, zwłaszcza małymi Sieciami Dostępu.

Układu praktycznie nie ma wpływu na standaryzowane protokoły AN, LE i V5.

W ten sposób konfiguracja i protokoły standaryzujące tak w AN jak i w LE dotyczące ruchu między nimi nie podlegają zmianom, gdy dokonana jest transmisja, a dane są zapamiętane. Wspomaganie w protokole wykonywania nie standardowych elementów zostało użyte bez wpływu na standard.

Przedmiot wynalazku został objaśniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie architekturę V5 standaryzowaną przez ETSI, fig. 2 schematycznie architekturę zgodnie z wynalazkiem, fig. 3 - diagram transmisji sygnałów między AN i LE zgodnie z wynalazkiem, fig. 4 - część schematu blokowego z działaniami zgodnymi z wynalazkiem, fig. 5 ilustruje protokoły w AN i LE, a fig. 6 przedstawia schemat przesyłania sygnałów między LE i AN zgodnie z rozwinięciem wynalazku.

182 744

W odniesieniu do fig. 1, na której przedstawiono dotychczasowy stan techniki, Sieć Dostępu AN 1 ma połączenie z Centralą Lokalną LE 2 przez standaryzowany interfejs 3, na przykład standardowy interfejs V51 ETSI określony w ETS 300 324-1, lub standardowy interfejs V5.2 ETSI określony w ETS 300 347-1. Interfejs 3 zawiera przynajmniej jedno łącze cyfrowe 2048 kbit/s dla multipleksowania do trzydziestu PSTN (Public Switched Telefone Network - Publiczna Sieć Telefoniczna) lub piętnastu ISDN-BA (Integrated Services Digital Network - Basic Access - Cyfrowa Sieć Zintegrowanych Usług - Dostęp Podstawowy) dostępów reprezentowanych przez liczbę przydzielonych kanałów multipleksowanych czasowo. Tak AN jak i LE są połączone z standaryzowanym interfejsem zarządzania Q3. Jak to zostało przedstawione schematycznie po lewej stronie fig. 1, Sieciowy Interfejs Użytkownika (UNI User Network Interface) 4 połączony jest między AN i porty użytkownika dla użytkowników, którzy mogą wykorzystywać tak PSTN jak i ISDN.

Gdy, zgodnie z poprzednim stanem techniki, nowy abonent zostaje wprowadzony do systemu, przynajmniej dane identyfikacyjne dla abonenta są dostarczone do AN i LE przez interfejs Q3, jak to zostało przedstawione schematycznie przez bloki 5 i 6 na fig. 1. Interfejs V5 (V5ID) jest jednoznacznym numerem interfejsu V5.1 i powinien być numerem 24 bitowym. Dana ta jest zapamiętana odpowiednio w pamięciach 7 i 8. Dla protokołów między AN i LE tożsamość tego szczególnego abonenta identyfikacji zapamiętana jest w pamięci 7 i 8 jak to zostało przedstawione za pomocą strzałek.

Zgodnie z wynalazkiem, jak to zostało przedstawione na fig. 2, tylko LE powinno być połączone z interfejsem Q3. AN może być również połączone z interfejsem Q3, ale wtedy jedynie w celu sprawdzenia i/lub naprawy lub podobnych czynności. Standard V5 posiada parametr V5ID, który jest istotnym parametrem w odniesieniu do niniejszego wynalazku. Komunikacja jest przesyłana między An i LE w multipleksowanych oknach czasowych zwanych kanałami. Kanał typu C jest z góry określoną szczelina czasową, tzn. TS16, używaną dla celu kontroli między AN i LE w V5. Następnie jest trzydzieści kanałów typu B dla przesyłania komunikacji. Parametr V5ID jest również wykorzystany dla połączenia LE i/lub AN z innymi cechami, takimi jak związek między abonentem i szczeliną czasową dla komunikacji w kanale transmisyjnym między AN i LE przez V5, który jest połączony do odpowiedniej linii abonenckiej i fizycznego portu w AN, do którego abonent jest przyłączony.

V5ID jest wstępnie wymagany dla AN i LE dla możliwości komunikowania się ze sobą przez kanał typu C TS16 odnośnie ustanowienia komunikacji dla przyłączonego abonenta.

Zasadniczo AN i LE mogłyby być określone niezależnie od siebie. V5ID i/lub jego odmiany, którymi na przykład mogłyby być nowsze wersje oprogramowania w różnych przypadkach, są niezbędne tak w AN jak i lE dla rozpoczęcia komunikacji i dla ustanowienia łącz komunikacyjnych z wykorzystaniem kanału C TS16.

Zgodnie z wynalazkiem, dane dotyczące nowych abonentów lub inne dane wykorzystywane wspólnie przez AN i LE są dostarczane jedynie do jednego z nich, korzystnie do LE, która jeżeli jest to stosowne, przesyła je za pomocą interfejsu 3 do drugiego z nich, jak to zostało przedstawione za pomocą przerywanej strzałki 9 od pamięci 8 do pamięci 7. W ten sposób konfiguracja i protokół standaryzujący tak w AN jak i LE nie ulega zmianie po transmisji i zapamiętaniu tożsamości w pamięci. W ten sposób, to co jest wykonywane polega na stosowaniu działań mających wspomaganie w protokole dla realizacji cech nie standardowych, jednocześnie bez wpływu na standard.

Ustawianie zostało zilustrowane za pomocą schematu blokowego na fig. 3. Stacja abonenta jest fizycznie połączona z częścią użytkownika w AN przez interfejs UNI 3. LE posiada identyfikację użytkownika, oraz informację do którego AN stacja abonenta jest połączona przez interfejs Q3 i jest to zapamiętane w komórce pamięci 8. Również dla standardu V5.1 przydzielony jest kanał do stacji abonenta. Podczas ustawiania AN wysyła sygnał COMMON CONTROL/ACK do LE z żądaniem identyfikacji abonenta. LE wysyła identyfikację abonenta V5ID zapamiętaną w komórce pamięci 8 na żądanie AN, która jest zapamiętana w jej komórce pamięci 7.

Zostało to również przedstawione na fig. 4, która zawiera schemat blokowy okresu ustawiania systemu i część Stanu ANI (SYS) procesu AN_SYSTEM_MANAGEMENT od182 744 powiadający stronom 217 i 218 w ETS 300 324-1:1994, ale z pewnymi poprawkami dokonanymi zgodnie z wynalazkiem. Pokazane zostały jedynie te części schematu blokowego, które uległy zmianie. Bezpośrednio po starcie w SI, inicjacja wariantu & i ID interfejsu, który ma być pobrany z LE lub Q3 jest realizowana w S2. Krok S2 jest dodany zgodnie z wynalazkiem. Jest on tak zaprojektowany, że mogą być obsługiwane tak systemy z poprzedniego stanu techniki jak i systemy zgodne z wynalazkiem. Tak więc nie wywierany jest wpływ na istniejący standard.

Następnie w kroku S3 MDL (Management of DL - Zarządzanie DL) ustalenie żądania dla AN sterowania DL (pierwotne między warstwą 2 i warstwą 3) jest wykonane zgodnie ze Standardem ETS 300 324-1:1994. Żądanie to jest przekazane do kroku S4 w Stanie AN1 (SYS), którego część przedstawiona jest razem z dodatkiem zgodnym z wynalazkiem.

Zgodnie z wynalazkiem dokonane zostaje sprawdzenie w S5, czy pamięć 7 powinna być aktualizowana za pomocą interfejsu V5ID. Jeżeli odpowiedź jest TAK, wtedy w kroku 6 zapamiętana jest wartość V5ID pobrana z LE i następuje przejście do następnego kroku S7. Jeżeli odpowiedź jest NIE, następuje bezpośrednio przejście do kroku S7.

Dodatek ten nie ma wpływu na standard, ponieważ w tym standardzie V5ID powinno już być zapamiętane z interfejsu Q3 i odpowiedź w kroku S5 byłaby NIE.

Następnie program będzie przebiegał zgodnie ze standardem sprawdzając czy zapamiętane V5ID są takie same w AN i LE i wskazując błąd, w kroku 8, jeżeli nie są one identyczne, a jeżeli są identyczne przechodząc do kroku 9. Następuje sprawdzenie, czy usługi PSTN są świadczone, czy nie. Jeżeli nie są świadczone, wtedy zostaje umieszczone IN SERVICE w kroku S10. Jeżeli są świadczone, wtedy zostaje wykonane M^I^LEST.A^^II^in^r^_REQUEST w kroku S11 i PSTN jest aktywowana w kroku S12.

Aby rozpocząć ruch, LE odblokuje szczególny port użytkownika w AN połączony z interfejsem UNI na fig. 2 i wskazanym przez L3-addr, tak dla ISDN jak i PSTN, w protokole dla PORT CONTROL (ETS 300 324-1:1994, strona 119, Tabela 50) zapewnionym dla komunikatów między AN i Le, jak to zostało przedstawione skrótowo na fig. 5. Protokół zwiera dyskryminator protokołu, L3-addr oznaczający adresy w warstwie 3 komunikatów tak dla PSTN jak i protokołów sterujących dla połączenia sieci i użytkowników, typ przesłanego komunikatu i elementy informacji w komunikacie.

LE musi być dostatecznie elastyczna aby mogła być połączona z różnymi rodzajami Sieci Dostępu, w zależności od używania i architektury, jak na przykład linie światłowodowe, linie przewodów elektrycznych, łącza radiowe, SDH lub ATM jako media transmisyjne. Uproszczenia w węzłach połączeń AN mogą być realizowane przez posiadanie ich tak wielu jak to jest możliwe dla określenia z góry.

Liczba parametrów ruchu powinna być określona dla zapewnienia prawidłowej obsługi abonenta. Odpowiednie jest wykonanie tego w czasie instalacji. Stąd, zgodnie z rozwinięciem wynalazku przedstawionym na fig. 6, może to być wykonane w ten sam sposób jak instalacja identyfikacji między AN i LE. Po przesłaniu identyfikacji od pamięci 8 w LE do AN i zapamiętaniu w pamięci 7, LE wykonuje polecenie ALLOCATE zawierające dane o abonencie skierowane do AN, która zapamiętuje dane i wysyła z powrotem komunikat ALLOCATE COMPLETE, na potwierdzenie zakończenia przydziału.

Dla V5.1, parametrami ruchu, które mają być określone są na przykład kanały typu B w interfejsie 3 dla transmisji przez interfejs. Kanały dla odpowiednich kanałów typu B (UNI) powinny być połączone z ustalonymi kanałami B przez interfejs 3. Centrala w LE jest elastyczna dla łączenia dowolnego portu użytkownika (user port - UP) dostępu typu PSTN lub ISDN do żądanego kanału przenoszącego (szczelina czasowa) i do przyporządkowania dowolnego adresu.

Dla V5.2, LE zna jedynie adres logiczny aby zapewnić połączenie między kanałem B użytkownika i kanałem transmisyjnym, a jest to kontrolowane przez protokół BCC (Bearer Channel Connection) w standardzie V5.2 (ETS 300 347-1:1994).

Tak więc po pierwsze określony jest interfejs, a następną operacją jest określenie kanału w interfejsie, który powinien mieć transmisję sygnałów protokołu kontroli. ISDN i PSTN

182 744 mają różne rodzaje operacji. Inne rodzaje operacji załączają numer abonenta do szczególnej szczeliny czasowej w transmisji przez interfejs, i wtedy w protokole jest użyte L3-addr.

Tak długo jak węzeł AN ma tylko jeden typ dostępu (ISDN lub PSTN) łatwo jest określić zależność kanałową i adres logiczny. Tym niemniej, w V5.1, gdy występują różne typy dostępu w tym samym węźle AN, adresy mogą wymagać koordynacji w szczególnych obszarach adresów. Wszystko to powinno być określone w czasie przyłączenia nowego abonenta.

FIG.3

DYSKRYMINATOR PROTOKOŁU

L3addr

KOMUNIKAT-TYP

ELEMENTY INFORMACJI

FIG. 5

FIG. 6

182 744

FIG 4

182 744

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób przyłączenia nowego abonenta w sieci telekomunikacyjnej do portu użytkownika przez interfejs między Siecią Dostępu AN i Centralą Lokalną LE, przy czym dane dotyczące nowego abonenta dostarcza się ze standaryzowanego interfejsu zarządzania Q3, znamienny tym, że dane dotyczące nowego użytkownika dostarcza się tylko albo do Sieci Dostępu AN albo do Centrali Lokalnej LE, a pozostałą z dwóch wymienionych, Sieć Dostępu AN lub Centralę Lokalną LE, przystosowuje się do odbioru danych przesłanych w czasie operacji instalacji abonenta.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że interfejs między AN i LE stanowi interfejs V5, a w procedurze zarządzającej dla Sieci Dostępu AN dokonuje się takich poprawek, ze pomija się kroki procedury dotyczące przesłanych danych w czasie wspomnianej operacji instalacji, jeżeli procedura zarządzająca jest realizowana w systemie, w którym tak do AN jak i do LE dostarcza się dane z interfejsu zarządzania Q3.
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dane, które mają być przesłane w czasie operacji instalacji abonenta są danymi identyfikującymi abonenta.
4. 4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że dane, które mają być przesłane w czasie operacji instalacji abonenta zawierają ponadto liczbę parametrów ruchu.
5. 5. Układ przyłączenia nowego abonenta w sieci telekomunikacyjnej do portu użytkownika przez interfejs między Siecią Dostępu AN i Centralą Lokalną lE, przy czym dane dotyczące nowego abonenta są dostarczane ze standaryzowanego interfejsu zarządzania Q3, znamienny tym, że ma pamięć (8) albo w Sieci Dostępu AN, albo w Centrali Lokalnej LE, mieszczącą dane dotyczące nowego abonenta przekazane przez interfejs zarządzający Q3, oraz zespół przesyłania danych do pozostałej z dwóch wymienionych, Sieci Dostępu AN lub Centrali Lokalnej LE w czasie operacji instalacji abonenta oraz drugą pamięć (7) mieszczącą przesłane dane.
6. 6. Układ według zastrz. 5, znamienny tym, że ma interfejs V5 między Siecią Dostępu AN, a Centralą Lokalną LE.