PL176407B1 - Lysozyme dimer as well as composition containing it. novel application of lysozyme dimer and compositions containing it - Google Patents

Lysozyme dimer as well as composition containing it. novel application of lysozyme dimer and compositions containing it

Info

Publication number
PL176407B1
PL176407B1 PL93307244A PL30724493A PL176407B1 PL 176407 B1 PL176407 B1 PL 176407B1 PL 93307244 A PL93307244 A PL 93307244A PL 30724493 A PL30724493 A PL 30724493A PL 176407 B1 PL176407 B1 PL 176407B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
lysozyme dimer
dimer
lysozyme
tnf
antibiotic
Prior art date
Application number
PL93307244A
Other languages
Polish (pl)
Other versions
PL307244A1 (en
Inventor
Witold Kiczka
Original Assignee
Nika Health Products Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Nika Health Products Ltd filed Critical Nika Health Products Ltd
Priority to PL93307244A priority Critical patent/PL176407B1/en
Priority claimed from PCT/EP1993/001841 external-priority patent/WO1994001127A1/en
Publication of PL307244A1 publication Critical patent/PL307244A1/en
Publication of PL176407B1 publication Critical patent/PL176407B1/en

Links

Landscapes

  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)

Abstract

1. Komjraoycja farmaceutyczrnza\weraj2ąa dimerlizOzzroujćO<o substtoicję aktywnai farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, znamienna tym, że jako substancję aktywna,zawiera dimer iizozymuwilości 33 ng-10 mg/mi, korzystnie 0,001 -10 mg/ml, a zwłaszcza 0,01 -10 mg mg/ml, ewentualnie w mieszaninie ze skutecznąilościąantybiotyku, przy czym w przypadku zawartości dimeruiizozymuwgranicach 0,001-10 mg/mi, akorzystnie 0,01 -10 mg/mi, kompozycja ta zawiera jako substancję aktywną zawsze dimer iizozymu w mieszaninie z antybiotykiem.1. Pharmaceutical production \ veraj2ąa dimerlizOzzroujćO <for active and pharmaceutically active substances an acceptable carrier which comprises a dimer as the active ingredient and isozyme in the amount of 33 ng-10 mg / ml, preferably 0.001-10 mg / ml, in particular 0.01-10 mg / ml, optionally in admixture with an effective amount of an antibiotic, in the case of content dimerisozyme within 0.001-10 mg / ml, and preferably 0.01-10 mg / ml, this composition it always contains iisozyme dimer in a mixture with an antibiotic as active substance.

Description

Obecny wynalazek dotyczy nowej kompozycji farmaceutycznej zawierającej dimer lizozymu.The present invention relates to a new pharmaceutical composition containing a lysozyme dimer.

Enzymy w postaci monomerycznych znane sąjuż od długiego czasu ze swej efektywności terapeutycznej w leczeniu różnorodnych chorób.Enzymes in monomeric form have been known for a long time for their therapeutic effectiveness in the treatment of various diseases.

Lizozym został odkryty przez Fleminga w 1922 r. ale dopiero około roku 1950 ujawnione zostały jego enzymatyczne właściwości. Od tego czasu związek był przedmiotem licznych prac badawczych, wynikiem których były doniesienia o jego wielorakich skutkach terapeutycznych. Wśród wielu innych, stwierdzono właściwości przeciwwirusowe, antybakteryjne przeciwzapalne i antyhistaminowe. Terapeutyczne zastosowanie lizozymu było jednak ograniczone ze względu na negatywne efekty uboczne postaci monomerycznej.Lysozyme was discovered by Fleming in 1922, but its enzymatic properties were revealed only around 1950. Since then, the compound has been the subject of numerous studies, which resulted in reports of its multiple therapeutic effects. Among many others, antiviral, antibacterial, anti-inflammatory and antihistamine properties have been found. However, the therapeutic use of lysozyme has been limited due to the negative side effects of the monomeric form.

Powyższe ograniczenie praktycznego wykorzystania lizozymu oraz innych aktywnych terapeutycznie enzymów zostało przezwyciężone pod koniec lat osiemdziesiątych, kiedy stwierdzono, że wyizolowane formy dimeryczne enzymów, zachowując wszystkie korzystne cechy znanych postaci monomerycznych nie przejawiajążadnych skutków ubocznych przy zastosowaniach leczniczych. Przeciwwirusowe i antybakteryjne kompozycje zawierające jako składnik aktywny dimer lizozymu lub inne zdimeryzowane enzymy opisano w publikacji międzynarodowej nr WO/11294. W zgłoszeniu tym doniesiono, że w testach prowadzonych in vitro dimer lizozymu hamował proliferację szeregu kolonii bakterii wyhodowanych na próbkach pobieranych od pacjentów, w stężeniu 5-20 mg/ml hodowli. Doniesiono również, że dimer okazał się skuteczny w leczeniu infekcji parwowirozy u psów (CPV) przy podawaniu doustnym dwa razy dziennie w dawce 1-2 mg/kg masy ciała.The above limitation of the practical use of lysozyme and other therapeutically active enzymes was overcome in the late 1980s, when it was found that the isolated dimeric forms of the enzymes, while retaining all the advantageous features of the known monomeric forms, did not show any side effects in therapeutic applications. Antiviral and antibacterial compositions containing lysozyme dimer or other dimerized enzymes as active ingredient are described in International Publication No. WO / 11294. In this application it was reported that in in vitro tests, lysozyme dimer inhibited the proliferation of a series of bacterial colonies grown on patient samples at a concentration of 5-20 mg / ml of culture. Dimer has also been reported to be effective in the treatment of canine parvovirosis (CPV) when administered orally twice daily at a dose of 1-2 mg / kg body weight.

176 407176 407

W oparciu o to ujawnienie, w Polsce udzielona została ochrona przejściowa na środek farmaceutyczny, przyznająca prawo wyłącznego wytwarzania i sprzedaży produktu Nr 1. Chroniona tym prawem kompozycja zawiera dimer lizozymu w stężeniu 0,001 do 20 mg/ml farmaceutycznie dopuszczalnego nośnika dostosowanego do podawania dożylnego, doustnego, pozajelitowego miejscowego, i ogólnoustrojowego, domacicznego, dopochwowego, dowymieniowego oraz zewnętrznego i ma postać roztworu, maści, tabletek, kapsułek, czopków, kropli lub olejku.Based on this disclosure, Poland has granted transitional protection for a pharmaceutical agent, granting the exclusive right to manufacture and sell product No. 1. The composition protected by this law contains a lysozyme dimer in a concentration of 0.001 to 20 mg / ml of a pharmaceutically acceptable carrier adapted for intravenous or oral administration. , parenteral topical, and systemic, intrauterine, vaginal, intramammary and external and is in the form of a solution, ointment, tablets, capsules, suppositories, drops or oil.

Prace badawcze nad dimerem lizozymu kontynuowane były przez twórcę powyższego rozwiązania. Odkryte zostały dalsze atrakcyjne cechy dimeru lizozymu i opracowano nowe terapeutyczne zastosowania tego środka, w szczególności do leczenia pewnych dysfunkcji naturalnych mechanizmów obronnych.Research works on lysozyme dimer were continued by the creator of the above solution. Further attractive features of lysozyme dimer have been discovered and new therapeutic uses for this agent have been developed, in particular for the treatment of certain dysfunctions of natural defense mechanisms.

W testach klinicznych prowadzonych w celu potwierdzenia skuteczności działania przeciwbakteryjnego i przeciwwirusowego dimeru lizozymu, nieoczekiwanie stwierdzono, że dimer ówjest niespodziewanie skuteczny w leczeniu ostrych postaci chorób układu pokarmowego i oddechowego. Przeprowadzono nowe badania mające na celu określenie działania dimeru lizozymu w takich stadiach różnych chorób, w których zawodzą naturalne mechanizmy obronne. Przeprowadzono także badania nad możliwościąłączenia klasycznej terapii opartej na antybiotykach z użyciem dimeru lizozymu.In clinical trials conducted to confirm the efficacy of the antibacterial and antiviral activity of the lysozyme dimer, it was surprisingly found that the dimer is surprisingly effective in the treatment of acute diseases of the gastrointestinal and respiratory systems. New research has been carried out to determine the action of lysozyme dimer at failure stages of the natural defenses in various disease stages. Studies have also been carried out on the possibility of combining classical therapy based on antibiotics with the use of a lysozyme dimer.

Powszechnie wiadomo, że toksyny bakteryjne stanowiąjedną grupę licznych czynników agresywnych, wskutek działania których bakterie powodują choroby. Najnowsze badania toksyn bakteryjnych koncentrują się na ich oddziaływaniu na system immunologiczny gospodarza. Oddziaływanie to przede wszystkim polega na immunomodulacji a następnie na uwalnianiu cytokin i innych mediatorów, co jest powodem wielu zaburzeń fizjologicznych wywoływanych przez toksyny. Ten ostatni efekt badany był przede wszystkim pod kątem działania endotoksyn, które odgrywają ważną rolę w patogenezie sepsy wywoływanej przez bakterie gram-negatywne (porównaj D.F. Bayston, J. Cohen: “Bacterial endotoxins and current concepts in the diagnosis and retreatment of endotoxaemia” J. Med. Microbiol. 1990, 31:73-83.). Chociaż rola egzotoksyn w infekcjach wywoływanych przez gronkowiec złocisty - Staphylococcus aureus, i paciorkowiec ropny Streptococcus pyogenes, od dawna była znana, to jednak dopiero wyodrębnienie syndromu gronkowcowego wstrząsu toksycznego doprowadziło do zwiększenia zainteresowania egzotoksynami produkowanymi przez te organizmy.It is well known that bacterial toxins are one group of numerous aggressive agents by which bacteria cause disease. Recent research into bacterial toxins has focused on their effects on the host's immune system. This interaction is primarily based on immunomodulation followed by the release of cytokines and other mediators, which is the cause of many toxin-induced physiological disorders. The latter effect has been studied primarily for the effects of endotoxins, which play an important role in the pathogenesis of gram-negative sepsis (see DF Bayston, J. Cohen: "Bacterial endotoxins and current concepts in the diagnosis and retreatment of endotoxaemia" by J. Med. Microbiol. 1990, 31: 73-83.). Although the role of exotoxins in infections caused by Staphylococcus aureus and Streptococcus pyogenes purulent streptococcus has long been known, it was only the isolation of the staphylococcal toxic shock syndrome that led to increased interest in the exotoxins produced by these organisms.

Wstrząs toksyczny jest ciężką chorobą charakteryzującą się wysoką gorączką, obniżonym ciśnieniem, wykrzepianiem wewnątrznaczyniowym, rozległą erytrodermią, rumieniem błon śluzowych, niewydolnością nerek, hypokalcemią, hypoalbumincmią i przemijającymi wysypkami (zaczerwienieniami skóry ulegającymi złuszczaniu). Wiele przypadków wstrząsu toksycznego związanych było ze stosowaniem tamponów pochwowych w okresie menstruacji, lecz obecnie nasilają się opisy tego syndromu w przypadkach nie związanych z cyklem menstruacyjnym, u pacjentów obu płci, często po zabiegach chirurgicznych, gdy tamponadę pozostawia się na dużej (przykładowo przy tamponowaniu nosa po operacjach plastycznych nosa lub ostrych krwotokach). Wykazano, że szczepy gronkowca wyizolowane z pochw pacjentek, u których stwierdzono syndrom wstrząsu toksycznego (TSS), produkują toksynę 1 syndromu wstrząsu toksycznego (TSST-1), ale źródłem mikroorganizmu produkującego TSST-1 może być również nieujawniona infekcja. Początkowa bakteriemia może mieć przebieg utajony lecz po kilku tygodniach lub miesiącach doprowadzić może do zlokalizowanych infekcji. Ujawnieniu się takich infekcji towarzyć mogąobjawy świadczące o wystąpieniu syndromu sepsy lub wstrząsu septycznego. Rzadsza lecz bardziej dramatyczna bakteriemia może wystąpić, gdy brak jest wrót infekcji lub towarzyszących zlokalizowanych infekcji i w takich przypadkach wstrząs, zapalenie wsierdzia, rozsiana koagulopatia śródnaczyniowa oraz niewydolność jednoczesna wielu organów mają gwałtowniejszy przebieg (porównaj D.L. Stevens i wsp.: Gram-positive shock; Curret Opinions in Infectious Diseases 1992, :355-363).Toxic shock is a severe disease characterized by high fever, low blood pressure, intravascular coagulation, extensive erythroderma, mucosal erythema, renal failure, hypocalcaemia, hypoalbuminemia, and transient rashes (flaking reddening of the skin). Many cases of toxic shock have been associated with the use of vaginal tampons during the menstrual period, but there are now increasing reports of this syndrome in cases not related to the menstrual cycle, in patients of both sexes, often after surgery, where the tamponade is left large (for example, when tamponing the nose). after nose plastic surgery or acute haemorrhage). Staphylococcal strains isolated from the vaginas of patients with toxic shock syndrome (TSS) have been shown to produce Toxic Shock Syndrome (TSST-1) toxin 1, but an undisclosed infection may also be the source of the TSST-1 producing microorganism. The initial bacteremia may be latent but may lead to localized infections after several weeks or months. The appearance of such infections may be accompanied by symptoms of sepsis or septic shock. Less frequent but more dramatic bacteremia may occur when there is no gateway to infection or accompanying localized infections, and in such cases shock, endocarditis, disseminated intravascular coagulopathy, and multiple organ failure are more rapid (see DL Stevens et al: Gram-positive shock; Curret Opinions in Infectious Diseases 1992,: 355-363).

176 407176 407

Znane są podobne obserwacje w przypadkach bakterii gram-dodatnich. Przykładowo, infekcji wywołanej przez paciorkowiec ropny - Streptococcus pyogenes, towarzyszy wstrząs, a śmiertelność wynosi 30%. Paciorkowiec Streptococcus pneumoniae, jest przyczyną zapalenia płuc, które zdokumentowano jako wysoce odporne na penicylinę i wykazujące tendencję do rozwoju syndromu wstrząsu. Ponadto, pacjenci z AIDS mają wyższą zapadalność na pneumokokowe infekcje niż cała populacja.Similar observations are known for gram-positive bacteria. For example, infection caused by purulent streptococcus - Streptococcus pyogenes, is accompanied by shock and the mortality rate is 30%. Streptococcus pneumoniae is the cause of pneumonia that has been documented to be highly resistant to penicillin and tends to develop shock syndrome. Moreover, AIDS patients have a higher incidence of pneumococcal infection than the general population.

Infekcje wywoływane przez bakterie gram-ujemne mogą również prowadzić do wstrząsu septycznego. Gram-ujemne laseczki i pałeczki oraz przecinkowce stanowią źródło najważniejszych enterotoksyn. Enterotoksyna jest lipopolisacharydowym (LPS) komponentem zewnętrznej membrany ścianek komórek bakterii gram-ujemnych. Enterotoksyny wywierają wpływ przede wszystkim na układ jelitowy i zazwyczaj wywołują biegunkę. Najczęstszymi infekcjami spowodowanymi bakteriami gram-ujemnymi u ludzi i zwierząt są infekcje spowodowane przez pałeczkę okrężnicy - Escherichia coli. Silne odwodnienie towarzyszące takim infekcjom może być przyczyną śmierci zainfekowanego osobnika. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), ostre biegunki zabijają corocznie około 3,2 miliona dzieci w krajach rozwijających się. Około 30% wszystkich przypadków sepsy jest wywołanych przez bakterie gram-ujemne.Gram-negative infections can also lead to septic shock. Gram-negative bacilli and sticks as well as commas are the source of the most important enterotoxins. Enterotoxin is a lipopolysaccharide (LPS) component of the outer membrane of the cell walls of gram-negative bacteria. Enterotoxins primarily affect the intestinal system and usually cause diarrhea. The most common infections caused by gram-negative bacteria in humans and animals are those caused by Escherichia coli. The severe dehydration associated with such infections can kill the infected individual. According to data from the World Health Organization (WHO), acute diarrhea kills approximately 3.2 million children in developing countries each year. About 30% of all sepsis cases are caused by gram-negative bacteria.

Sepsa spowodowana infekcjami bakteryjnymi wywołanymi przez bakterie gram-dodatnie i gram-ujemne jest zawsze groźnąchorobą, występującąwe wszystkich krajach. W Stanach Zjednoczonych odnotowuje się około 400 000 przypadków rocznie, a śmiertelność wynosi około 50%.Sepsis due to bacterial infections caused by gram-positive and gram-negative bacteria is always a serious disease, occurring in all countries. In the United States, there are approximately 400,000 cases per year and the mortality rate is approximately 50%.

W ostatnich latach sepsa i wstrząs septyczny były przedmiotem licznych publikacji. Zaobserwowano, że w patofizjologii szoku septycznego, endotoksemii i innych chorobach, mediatory intoksykacji bakteryjnej odgrywają istotną rolę. Zalicza się do nich czynnik nekrozy nowotworów (TNF), interleukinę-1 (IL-1), interferon (IFN), czynnik aktywności płytek (PAF) i eikosandoidy (pochodne kwasu arachidonowego), przy czym najistotniejszym z nich jest TNF, który oddziałuje na metabolizm jak i na układ immunologiczny i fagocytamy (porównaj F.E. Berkowitz: Bacterial toxins in pathogenesis of infections; Current Opinions in Infectious Diseases, 1991 4:332-337). Wykazano, że osobniki, które nie przetrwały wstrząsu septycznego miały wyższe stężenia TNF i interleukiny-1. Wielu autorów donosiło, że pacjenci z Szokiem septycznym mieli podwyższony poziom TNFot w plazmie oraz we krwi. Zauważono jednocześnie, że toksyczne skutki TNF-α nie zależą tak wyraźnie od stężenia TNF jak od stałej obecności (nadmiernej) obecności w ciele. Wielu autorów badało możliwości modulowania kaskady cytokin w sepsie i wstrząsie septycznym. Propozycje skutecznych rozwiązań obejmują stosowanie monoklonalnych przeciwciał TNF oraz neutralizację lipopolisacharydów za pomocą anty-lipopolisacharydów. Przeciwciała, jednakże nie wzmagają usuwania szczątków bakteryjnych. Częściowo korzystne efekty obserwowano również w przypadkach wykorzystania takich środków jak deksametazon i pentoksyfilina blokujących produkcję TNF przez makrofagi.Sepsis and septic shock have been the subject of numerous publications in recent years. It has been observed that in the pathophysiology of septic shock, endotoxemia and other diseases, mediators of bacterial intoxication play an important role. These include tumor necrosis factor (TNF), interleukin-1 (IL-1), interferon (IFN), platelet activity factor (PAF) and eicosandoids (arachidonic acid derivatives), with TNF being the most important metabolism as well as on the immune system and phagocytes (compare FE Berkowitz: Bacterial toxins in pathogenesis of infections; Current Opinions in Infectious Diseases, 1991 4: 332-337). It was shown that individuals who did not survive septic shock had higher concentrations of TNF and interleukin-1. Many authors have reported that septic shock patients had elevated levels of TNFot in plasma and blood. At the same time, it was noted that the toxic effects of TNF-α do not depend as clearly on the concentration of TNF as on the constant presence (excess) in the body. Many authors have investigated the modulation of the cytokine cascade in sepsis and septic shock. Effective solutions include the use of TNF monoclonal antibodies and the neutralization of lipopolysaccharides with anti-lipopolysaccharides. The antibodies, however, do not enhance the removal of bacterial debris. Partially beneficial effects have also been seen with the use of agents such as dexamethasone and pentoxifylline that block macrophage TNF production.

Wiadomo również, że inne cytokiny mają też swój udział we wstrząsie septycznym. W tej sytuacji sposoby leczenia, które modulują kaskadę cytokin we wstrząsie szoku septycznym mają możliwość oddziaływania na rozwój infekcji, ponieważ obrona gospodarza zależna jest od tych samych cytokin zapalnych. Znalezienie środka zapobiegającego szokowi septycznemujest zadaniem nadrzędnym z uwagi na potencjalną korzyść jaką mogłoby to przynieść wielkiej liczbie pacjentów. W poszukiwanym rozwiązaniu kontrolowanie poziomu TNF zdaje się być kwestią zasadniczą.It is also known that other cytokines also contribute to septic shock. In this situation, treatments that modulate the cytokine cascade in septic shock have the potential to influence the development of infection because host defense is dependent on the same inflammatory cytokines. Finding an agent to prevent septic shock is a major task because of the potential benefit that this could have for a large number of patients. In the solution sought, controlling the level of TNF seems to be of paramount importance.

Podobnie krytyczną rolę odgrywa TNF w innym mechanizmie obronnym jakim jest gorączka, będąca fizjologicznąodpowiedziąna infekcje typowe dla wszystkich wyższych gatunków zwierząt i ludzi. Dotychczas rozpoznano pięć cytokin pirogennych (interleukina-1, TNF interferon, interleukina-2 i interleukina-6) jako główne endogenne mediatory reakcji gorączkowej, inhibitujące preoptyczne wrażliwe na ciepło neurony, które normalnie umożliwiająutratę ciepła i obniżenie wytwarzania ciepła w organizmie ludzkim. Gorączka i jej mediatory mają zdolnośćSimilarly, TNF plays a critical role in another defense mechanism of fever, which is the physiological response to infections common to all higher species of animals and humans. To date, five pyrogenic cytokines (interleukin-1, TNF interferon, interleukin-2 and interleukin-6) have been identified as the main endogenous mediators of the fever reaction, inhibiting pre-optic heat-sensitive neurons that normally allow heat loss and reduction of heat production in the human body. Fever and its mediators have a capacity

176 407 uszkadzania zarówno organizmów inwazyjnychjak i organizmu gospodarza. Zgromadzono liczne dane w ostatnich latach sugerujące, że interleukina-1, TNF i interleukina-6 są mediatorami patofizjologicznych nieprawidłowości w przebiegu infekcji. Ponieważ endogenne pirogeny przyczyniaj ą się do procesów patologicznych w licznych infekcj ach zarówno mediatory jak i reakcja gorączkowa są potencjalnie szkodliwe dla organizmu gospodarza. Najbardziej przekonujące dowody na to twierdzenie zgromadzono w trakcie badań nad gram-ujemnąsepsą. Istnieją dowody, że endogenne pirogeny są mediatorami układowych i lokalnych przejawów sepsy spowodowanej gram-dodatnimi bakteriami, AIDS, infekcjami krętkowymi, zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, niewydolnością układu oddechowego u dorosłych, ropnym zapaleniem stawów i mykobakteriozą. Chociaż cytowane dane są w sprzeczności z obserwowanym zjawiskiem, że reakcja gorączkowa zwiększa odporność zwierząt doświadczalnych na infekcje, tym nie mniej zachowanie gatunku w większym stopniu niż utrzymanie przy życiu pojedynczych osobników, stanowi istotę procesu ewolucji. Uznaje się za możliwe, że ten sam mechanizm może powodować występowanie szkodliwych skutków układowych cytokin pirogennych na wynik ogólnych infekcji (przykładowo gram-ujemnej sepsy) oraz przejawiać się w mniej piorunujących infekcjach jako dobroczynnymi lokalnymi skutkami gorączkowymi. Zatem przez przyspieszenie zgonu beznadziejnie zainfekowanych osobników natura zabija osobniki, stanowiące zagrożenie dla gatunku. Tym sposobem gatunek jako całość może być chroniony przed chorobami epidemicznymi (porównaj P.A. Maćkowiak: Mechanism of fever; Current Opinions in Infectious Diseases, 1992, 5:348-354).Harming both the invasive organism and the host organism. A large body of data has accumulated in recent years to suggest that interleukin-1, TNF and interleukin-6 are mediators of pathophysiological abnormalities in the course of infection. Since endogenous pyrogens contribute to the pathological processes in numerous infections, both the mediators and the fever reaction are potentially harmful to the host organism. The most compelling evidence for this has come from research into gram-negative sepsis. There is evidence that endogenous pyrogens mediate systemic and local manifestations of sepsis caused by gram-positive bacteria, AIDS, spirochete infections, meningitis, adult respiratory failure, purulent arthritis, and mycobacteriosis. Although the data quoted contradict the observed phenomenon that a fever reaction increases the resistance of experimental animals to infection, nevertheless the preservation of a species more than keeping individuals alive is at the heart of the evolutionary process. It is considered possible that the same mechanism may cause deleterious systemic effects of pyrogenic cytokines on the outcome of general infection (e.g. gram-negative sepsis) and manifest itself in less fulminant infections as beneficial local fever effects. Thus, by hastening the death of hopelessly infected individuals, nature kills individuals who pose a threat to the species. In this way, the species as a whole can be protected against epidemic diseases (compare P.A. Maćkowiak: Mechanism of fever; Current Opinions in Infectious Diseases, 1992, 5: 348-354).

Zgodnie z podstawową koncepcją patogenów gorączki, egzogenne pirogeny, niezależnie od ich pochodzenia lub budowy powodują gorączkę poprzez indukowanie komórek organizmu gospodarza (przede wszystkim makrofagów) do produkowania endogennych pirogenów. Zatem, metody terapeutyczne oparte na zastosowaniu przeciwciał anty-endogennych pirogenów i antagonistów receptorów endogennych pirogenów, mogą być skuteczne w takich wypadkach. Jedną z możliwości jest blokowanie syntezy TNF. Badania prowadzone na zwierzętach wykazują, że TNF może być syntezowany przed IL-1 i innymi cytokinami w kaskadowej odpowiedzi organizmu na infekcję. W związku z tym dla wielu naukowców hamowanie biosyntezy TNF oznacza również hamowanie syntezy IL-1. Ale jednocześnie hamowanie biosyntezy TNF oznacza również zatrzymanie szkodliwych skutków niektórych piorunujących i beznadziejnych infekcji.According to the basic concept of fever pathogens, exogenous pyrogens, regardless of their origin or structure, cause fever by inducing host cells (primarily macrophages) to produce endogenous pyrogens. Thus, therapeutic methods based on the use of anti-endogenous pyrogen antibodies and antagonists of endogenous pyrogen receptors may be effective in such cases. One possibility is to block TNF synthesis. Animal studies show that TNF can be synthesized upstream of IL-1 and other cytokines in the body's cascading response to infection. Thus, for many scientists, inhibition of TNF biosynthesis also means inhibition of IL-1 synthesis. But at the same time, inhibiting TNF biosynthesis also means stopping the harmful effects of some electrifying and hopeless infections.

TNF jest również rozpoznany j ako j eden z mediatorów procesów zapalnych. Zapalenie jest w wielu przypadkach pierwszym etapem choroby, z której przy naturalnym przebiegu rozwij a się wstrząs septyczny. W sytuacjach przerwania ciągłości tkanek, takichjak rany narażone na zainfekowanie, obrażenia wojenne, zwłaszcza rany brzuszne (zapalenie otrzewnej), choroby układu pokarmowo-trawiennego takie jak ostre zapalenia towarzyszące rozlaniu wyrostka robaczkowego, ostre infekcje bakteryjne i wirusowe takie jak występujące w pogrypowym zapaleniu płuc, chorobach nowotworowych, zwłaszcza w fazie rozpadu guzów nowotworowych i tym podobnych, stan zapalny jest pierwszym objawem wzrostu produkcji TNF. Kontrolowanie poziomu TNF stanowiłoby zatem pożądany model leczenia takich infekcji.TNF is also recognized as one of the mediators of inflammatory processes. Inflammation is in many cases the first stage of a disease that develops septic shock in its natural course. In situations where the continuity of the tissues is broken, such as wounds at risk of infection, war injuries, especially abdominal wounds (peritonitis), gastrointestinal diseases such as acute inflammation accompanying spilling appendicitis, acute bacterial and viral infections such as those occurring in post-influenza pneumonia, in neoplastic diseases, especially in the lysis phase of neoplastic tumors and the like, inflammation is the first symptom of an increase in TNF production. Controlling TNF levels would therefore be a desirable model for treating such infections.

Jeszcze donioślejsza jest rola TNF w AIDS jako takim. AIDS charakteryzuje się istotnym osłabieniem odporności immunologicznej. Znamienną cechą zespołu AIDS jest obniżona ilość limfocytów CD4+. Ilość komórek zainfekowanych wirusem HIV, będącym czynnikiem etiologicznym AIDS - jest stosunkowo niewielka (< 1 na 100-1000) nawet pośród jednojądrowych komórek krwi obwodowej (PBMC) u pacjentów z AIDS. Podczas gdy limfocyty CD4+ są infekowane w sposób preferencyjny, komórki te nie są wyłącznym celem ataku w infekcjach wirusem HIV. Ostatnie badania wykazały, że spektrum docelowych komórek ataku wirusa HIV jest stosunkowo szerokie. Zaobserwowano wyraźne różnice skutków infekcji wirusem HIV wmonocytach/makrofagach w porównaniu z limfocytami T. Podczas gdy limfocyty T przejawiają tendencję do ulegania zniszczeniu, monocyty/makrofagi pozwalająna trwanie infekcji. Wirus HIV może zatem rozwijać się i tworzyć skupiska w monocytach/makrofagach jak również w innych komórkach ciała. Ten rodzaj odpowiedzi na infekcję wirusem HIV jaki jest właściwy dla mono6Even more significant is the role of TNF in AIDS as such. AIDS is characterized by a significant reduction in immune immunity. A significant feature of the AIDS syndrome is the decreased number of CD4 + lymphocytes. The number of cells infected with HIV, the causative agent of AIDS, is relatively small (<1 in 100-1000) even among peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) in AIDS patients. While CD4 + lymphocytes are preferentially infected, these cells are not the sole target of attack in HIV infection. Recent studies have shown that the spectrum of HIV attack targets is relatively broad. Clear differences were observed in the effects of HIV infection in monocytes / macrophages compared to T lymphocytes. While T lymphocytes tend to be destroyed, monocytes / macrophages allow the infection to continue. The HIV virus can therefore grow and aggregate in monocytes / macrophages as well as in other cells of the body. The kind of HIV response that is inherent in mono6

176 407 cytów/makrofagów może być odpowiedzialny za utajone nosicielstwo wirusa przez organizm gospodarza; reakcja ta może również powodować patogeniczne następstwa wywoływane przez rozpuszczalne czynniki produkowane przez zainfekowane komórki (porównaj Toshifumi Matsuyama i wsp.: Cytokines and HIV infections: Is AIDS a Tumor Necrosis factor disease?; AIDS 1991,5:1405-1417). Sądoniesienia licznych naukowców stwierdzające, że linie ludzkich komórek T zainfekowane HTLV-1 są wysoce podatne na infekcję wirusem HIV, co daje dramatyczny skutek cytopatyczny w połączeniu ze wzmożoną replikacją wirusa HIV. Ponadto, komórki zainfekowane wirusem HIV sąpodatne na uszkodzenie pod wpływem supematantów tych komórek. Ustalając miano wirusów po zadaniu takim supematantem stwierdzono, że czynnik produkowany przez komórki T (MT-2) wzmaga replikację wirusa HIV. Czynnik ten zidentyfikowany został jak TNF-β i to stwierdzenie jest zgodne z raportami informującymi, że komórki T (MT-2) produkują TNF-β. Ten sam skutek obserwuje się gdy stosuje się TNF-α. Oba czynniki TNF-α i TNF-β selektywnie zabijają komórki zainfekowane wirusem HIV i wzmagają replikację tego wirusa. Doniesiono również, że linie komórek T zainfekowanych wirusem HIV oraz PBMC świeżo wyizolowane od osobników zarażonych wirusem HIV dająodpowiedź na TNF polegającąna wzroście jego poziomu. Sugeruje to, że takie samo wzmożenie ekspresji wirusa HIV może następować również in vivo. Oczywiście wzmagające działanie TNF może być neutralizowane przez przeciwciała anty-TNF. Wzmożenie replikacji wirusa HIV po zadaniu TNF-α i TNF-β jest ponad dziesięciokrotne (porównaj A. Yakamam i wsp.: Tumor necrosis factor (α,β) induced by HIV -1 in peripheral blood mononuclear cells potentate virus replication; AIDS 1990,421 -427).176,407 citations / macrophages may be responsible for the latent carrier of the virus by the host organism; this reaction may also cause pathogenic sequelae caused by soluble factors produced by infected cells (compare Toshifumi Matsuyama et al: Cytokines and HIV infections: Is AIDS a Tumor Necrosis factor disease ?; AIDS 1991.5: 1405-1417). It has been reported by numerous scientists that HTLV-1 infected human T cell lines are highly susceptible to HIV infection, resulting in a dramatic cytopathic effect coupled with enhanced HIV replication. In addition, HIV-infected cells are susceptible to damage due to cell supernatants. In determining the viral load after treatment with such a supernatant, it was found that the factor produced by T cells (MT-2) enhances HIV replication. This factor has been identified as TNF-β and this finding is consistent with reports that T cells (MT-2) produce TNF-β. The same effect is seen when TNF-α is used. Both TNF-α and TNF-β selectively kill HIV infected cells and enhance HIV replication. It has also been reported that HIV-infected T-cell lines and PBMCs freshly isolated from HIV-infected individuals respond to TNF by increasing TNF levels. This suggests that the same upregulation of HIV virus expression may also occur in vivo. Of course, the potentiating effect of TNF can be neutralized by anti-TNF antibodies. The increase in HIV replication after TNF-α and TNF-β treatment is more than tenfold (compare A. Yakamam et al: Tumor necrosis factor (α, β) induced by HIV -1 in peripheral blood mononuclear cells potentate virus replication; AIDS 1990, 421-427).

Potwierdzono również, że różnorodne cytokiny mogą mieć wpływ na produkcję HIV. Stosując oczyszczone fagocyty jednojądrowe z normalnej krwi obwodowej obserwowano indukcję IL-6 oraz TNF-α w kilka godzin po wystawieniu na atak wirusa HIV. Taką samą indukcję cytokin obserwowano przy użyciu wirusa HIV inaktywowanego termicznie. Bazując na tych i szeregu podobnych obserwacjach oraz doniesieniu Toshifumi Matsuyama i wsp. (op.cit.) można nabrać przekonania, że AIDS jest chorobą zależną od cytokin lub TNF. W sieci cytokinowej AIDS, zarówno TNF-α jak i TNF-β jawią się jako węzłowe cząsteczki wzmagające replikację wirusa HIV oraz indukujące ich własną ekspresję oraz ekspresję innych cytokin. Wykazano, że TNF-α stymuluje uwalnianie innych cytokin w komórkach różnych typów, a więc jest kluczową cytokiną kaskady cytokin w podstawowym mechanizmie obrony.It has also been confirmed that a variety of cytokines can influence HIV production. Using purified mononuclear phagocytes from normal peripheral blood, induction of IL-6 and TNF-α was observed several hours after exposure to HIV. The same cytokine induction was observed with heat-inactivated HIV virus. Based on these and a number of similar observations and the report by Toshifumi Matsuyama et al. (Op. Cit.), It can be assumed that AIDS is a cytokine or TNF dependent disease. In the AIDS cytokine network, both TNF-α and TNF-β appear as nodal molecules enhancing HIV replication and inducing their own expression and the expression of other cytokines. TNF-α has been shown to stimulate the release of other cytokines in cells of various types and thus is a key cytokine of the cytokine cascade in the primary defense mechanism.

Sugeruje się, że wiele symptomów towarzyszących AIDS może być wyjaśnionych uwalnianiem cytokin o różnych biologicznych funkcjach. Zwiększona produkcja IL-1 i TNF-α dwóch znanych pirogenów może wyjaśnić gorączkę obserwowaną u pacjentów z AIDS. TNF-α może mieć związek z towarzyszącą AIDS kacheksją. Oba TNF-α i TNF-β funkcjonują jako immunomodulatory i cząsteczki efektorowe w cytotoksyczności z monocytami jako mediatorami. Ponadto, TNF jest odpowiedzialny za aktywację odpowiedzi immunologicznej i może bezpośrednio zabijać komórki zainfekowane HIV przyczyniając się do replikacji wirusa HIV. Mechanizm immunologiczny zaproponowany został także do wyjaśnienia zjawiska zmniejszenia ilości komórek CD4-T u pacjentów AIDS (Matsuyama i wsp., op. cit.). Donoszono również, że mięsak Kaposi'ego indukowanyjest przez TNF-α: TNF-α może być produkowany z keratynocytów pod wpływem bodźca fizjologicznego, takiego jak światło nadfioletowe, które może przyczyniać się do indukcji IL-6 w skórze i rozwoju mięsaka Kaposi'ego w przebiegu AIDS. W testach in vitro, TNF-α może powodować uszkodzenie mieliny i oligodendrocytów; także niektóre linie komórkowe pochodzące z glejaka są jak wykazano, podatne na antyproliferacyjny wpływ TNF-α. Te obserwacje mogą prowadzić do wniosku, że dysfunkcja centralnego układu nerwowego u pacjentów z AIDS jest wynikiem działania TNF-α. W wielu doniesieniach potwierdzono, że poziom TNF-α i IL-1 w surowicy ulega istotnemu podwyższeniu wraz z rozwojem AIDS i ARC (kompleks związany z AIDS), podczas gdy u bezobjawowych nosicieli wirusa HIV utrzymuje się na poziomie takim samym jak w grupie kontrolnej złożonej ze zdrowych ludzi. Według Matsuyama i wsp. (op. cit.), AIDS jest w równym stopniu chorobą związaną z TNF jak i z wirusem HIV. Wykazuje to, iż osiągnięcie kontroli nad indukcjąiUF może prowadzić do skutecznej terapii dla pacjentów z AIDS.It has been suggested that many of the symptoms associated with AIDS may be explained by the release of cytokines with different biological functions. The increased production of IL-1 and TNF-α from two known pyrogens may explain the fever observed in AIDS patients. TNF-α may be associated with AIDS-related cachexia. Both TNF-α and TNF-β function as immunomodulators and effector molecules in cytotoxicity with monocytes as mediators. Furthermore, TNF is responsible for activating the immune response and can directly kill HIV infected cells contributing to HIV replication. The immune mechanism has also been proposed to explain the phenomenon of CD4-T cell depletion in AIDS patients (Matsuyama et al., Loc. Cit.). It has also been reported that Kaposi's sarcoma is induced by TNF-α: TNF-α can be produced from keratinocytes under the influence of a physiological stimulus such as ultraviolet light, which may contribute to the induction of IL-6 in the skin and the development of Kaposi's sarcoma in the the course of AIDS. In in vitro tests, TNF-α can damage myelin and oligodendrocytes; also some glioblastoma-derived cell lines have been shown to be susceptible to the anti-proliferative effects of TNF-α. These observations may lead to the conclusion that the dysfunction of the central nervous system in AIDS patients is due to the action of TNF-α. Many reports have confirmed that serum TNF-α and IL-1 levels increase significantly with the development of AIDS and ARC (AIDS-related complex), while in asymptomatic HIV carriers it remains at the same level as in the control group. from healthy people. According to Matsuyam et al. (Op. Cit.), AIDS is as much a disease associated with TNF as it is with HIV. This demonstrates that achieving control over induction of iUF can lead to effective therapy for AIDS patients.

176 407176 407

Celem wynalazku jest opracowanie kompozycji przydatnej w profilaktyce i terapii wyżej opisanych stanów chorobowych.The object of the invention is to develop a composition useful in the prophylaxis and therapy of the above-described disease states.

Cel ten został osiągnięty zgodnie z wynalazkiem, dzięki nieoczekiwanemu ustaleniu, że:This aim was achieved according to the invention thanks to the unexpected finding that:

1. dimer lizozymu inhibituje syntezę TNF,1.Lysozyme dimer inhibits TNF synthesis,

2. dimer lizozymu stymuluje syntezę IFN-α,2.Lysozyme dimer stimulates the synthesis of IFN-α,

3. dimer lizozymu pobudza aktywność fagocytarną, a więc przejawia aktywność umożliwiającąjego wykorzystanie w związku z wyżej opisanymi stanami patologicznymi, w tym w leczeniu, łagodzenie przebiegu a nawet w pewnym zakresie w profilaktyce chorób związanych z nadmiernie wysokim poziomem TNF, opisanych powyżej.3. Lysozyme dimer stimulates phagocytic activity, and thus has an activity that allows its use in connection with the above-described pathological conditions, including treatment, alleviation of the course, and even to some extent prophylaxis of diseases associated with excessively high levels of TNF, described above.

Kompozycja farmaceutyczna zawierająca dimer lizozymu jako substancję aktywną i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, według wynalazku cechuje się tym, że jako substancję aktywną zawiera zdimeryzowaną postać lizozymu w ilości 33 ng -10 mg/ml, korzystnie 0,001 10 mg/ml, a zwłaszcza 0,01 -10 mg/ml, ewentualnie w mieszaninie ze skuteczną ilością antybiotyku, przy czym w przypadku zawartości dimeru lizozymu w granicach 0,001 -10 mg/ml, a korzystnie 0,01 - 10 mg/ml, kompozycja ta zawiera jako substancję aktywną zawsze dimer lizozymu w mieszaninie z antybiotykiem.The pharmaceutical composition containing lysozyme dimer as active substance and a pharmaceutically acceptable carrier according to the invention is characterized in that it contains as active substance the dimerized form of lysozyme in an amount of 33 ng -10 mg / ml, preferably 0.001 mg / ml, in particular 0.01 - 10 mg / ml, optionally in a mixture with an effective amount of an antibiotic, where in the case of a lysozyme dimer content in the range 0.001-10 mg / ml, preferably 0.01-10 mg / ml, this composition always contains lysozyme dimer in mixture with an antibiotic.

Kompozycj a według wynalazku, zawieraj ąca dimer lizozymu i antybiotyk cechuj e się tym, że w badaniu in vitro w obecności surowicy bydlęcej aktywności antybiotyku jest do 100% wyższa niż w takim samym badaniu bez dodatku dimeru lizozymu.The composition according to the invention, containing the lysozyme dimer and the antibiotic, is characterized in that in the in vitro test in the presence of bovine serum the antibiotic activity is up to 100% higher than in the same test without the addition of lysozyme dimer.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku zawiera dimer lizozymu zasadniczo wolny od monomerycznej, trimerycznej i oligomerycznej postaci lizozymu.Preferably, the composition of the invention comprises a lysozyme dimer substantially free of monomeric, trimeric and oligomeric forms of lysozyme.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku zawiera dimer lizozymu w ilości 33 ng - 0,001 mg/ml.Preferably, the composition according to the invention comprises lysozyme dimer in an amount of 33 ng - 0.001 mg / ml.

W przypadku gdy kompozycja według wynalazku zawiera antybiotyk jak jeden ze składników aktywnych, zawiera antybiotyk wybrany z grupy obejmującej penicylinę, neomycynę, erytromycynę, cefalosporynę.When the composition according to the invention contains an antibiotic as one of the active ingredients, it comprises an antibiotic selected from the group consisting of penicillin, neomycin, erythromycin, cephalosporin.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku zawierająca dimer lizozymu i antybiotyk ma postać roztworu i zawiera dimer lizozymu w ilości zapewniającej oddziaływanie dimeru lizozymu na komórkę mikroorganizmu w stężeniu 5 pg/ml.Preferably, the composition according to the invention containing the lysozyme dimer and the antibiotic is in the form of a solution and contains the lysozyme dimer in an amount that provides an interaction of the lysozyme dimer on the cell of the microorganism at a concentration of 5 µg / ml.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku jest dostosowana do podawania w jednej lub kilku dawkach 0,02 mg/kg masy ciała.Preferably, the composition according to the invention is adapted to be administered in one or more doses of 0.02 mg / kg body weight.

Korzystnie, kompozycja według wynalazku ma postać roztworu do iniekcji, odpowiedniego do podawania dożylnego.Preferably, the composition of the invention is in the form of an injection solution suitable for intravenous administration.

Dimer lizozymu stanowiący składnik aktywny kompozycji według wynalazku posiada zdolność modulowania naturalnych mechanizmów obronnych, poprzez co najmniej jedno działanie wybrane z grupy obejmującej: podwyższenie aktywności fagocytarnej, podwyższenie syntezy interferonu, obniżenie poziomu czynnika nekrozy nowotworów (TNF), supresję wydzielania czynnika nekrozy nowotworów (TNF) i inhibitowanie biosyntezy czynnika nekrozy nowotworów (TNF) u zwierząt i ludzi.The lysozyme dimer, which is the active ingredient of the composition according to the invention, has the ability to modulate natural defense mechanisms by at least one action selected from the group consisting of: increasing phagocytic activity, increasing interferon synthesis, decreasing the level of tumor necrosis factor (TNF), suppressing tumor necrosis factor (TNF) secretion. and inhibiting tumor necrosis factor (TNF) biosynthesis in animals and humans.

Szczególnie korzystne działanie dimer lizozymu ma w stosunku do chorób związanych z rosnącym lub nadmiernie wysokim poziomem czynnika nekrozy nowotworów (TNF), w tym także chorób niebędących infekcjami wirusowymi lub bakteryjnymi. Jednym ze stanów chorobowych tego rodzaju jest infekcja wywołana przez wirusa HIV, w przebiegu której występują stadium bezobjawowe oraz kompleks ARC związany z AIDS. Kontrola uwalniania czynnika nekrozy nowotworów w tych stadiach może opóźnić wystąpienie pełnych objawów AIDS.Lysozyme dimer has a particularly beneficial effect on diseases associated with increasing or excessively high levels of tumor necrosis factor (TNF), including diseases that are not viral or bacterial infections. One of these conditions is HIV infection with an asymptomatic stage and the AIDS-related ARC complex. Controlling the release of the tumor necrosis factor at these stages can delay the onset of the full symptoms of AIDS.

Innymi stanami chorobowymi tego rodzaju są stany zapalne i towarzysząca im gorączka, a także sepsa, wstrząs septyczny i kacheksja.Inflammation and associated fever as well as sepsis, septic shock and cachexia are other such conditions.

Zgodnie z wynalazkiem dimer lizozymu stosuje się łącznie z antybiotykiem. Terapia za pomocą dimeru lizozymu towarzyszyć może także typowemu leczeniu za pomocą AZT.According to the invention, the lysozyme dimer is used together with an antibiotic. Lysozyme dimer therapy can also accompany conventional AZT therapy.

176 407176 407

Antybiotyk podawany łącznie z dimerem lizozymu jest skuteczniejszy niż podawany samodzielnie. Skuteczna dawka antybiotyku ulega obniżeniu o około 33% do około 50% w stosunku do dawki skutecznej tego samego antybiotyku w znanych kompozycjach zawierający sam antybiotyk. W szczególności dotyczy to penicyliny, neomycyny, erytromycyny i cefalosporyny (SEFRIL).The antibiotic administered together with the lysozyme dimer is more effective than the one administered alone. The effective dose of the antibiotic is reduced by about 33% to about 50% relative to the effective dose of the same antibiotic in known compositions containing the antibiotic alone. This applies in particular to penicillin, neomycin, erythromycin and cephalosporin (SEFRIL).

Kompozycja według wynalazku zawiera farmaceutycznie dopuszczalny nośnik dostosowany do podawania dożylnego, doustnego, pozajelitowego miejscowego, i ogólnoustrojowego, domacicznego, dopochwowego, dowymieniowego oraz zewnętrznego i ma postać roztworu, maści, tabletek, kapsułek, czopków, kropli lub olejku.The composition of the present invention comprises a pharmaceutically acceptable carrier suitable for intravenous, oral, parenteral, topical, and systemic, intrauterine, vaginal, intramammary and external administration and is in the form of a solution, ointment, tablets, capsules, suppositories, drops or oil.

Korzystnie, nośnikiem jest apyrogenna sterylna kompozycja obejmująca fizjologicznie dopuszczalny rozpuszczalnik i dopuszczalny farmaceutycznie środek konserwujący. Korzystnie apyrogenną, sterylną kompozycją zawierającą co najmniej jeden fizjologicznie akceptowalny rozpuszczalnik i/lub co najmniej jeden dopuszczalny farmaceutycznie środek konserwujący jest apyrogenna sterylizowana woda lub wodny roztwór PBS jako rozpuszczalnik i tiomersal jako środek konserwujący dopuszczalny do stosowania w farmaceutycznych środkach białkowych. Korzystnie kompozycja według wynalazku ma postać roztworu do iniekcji, odpowiedniego do podawania dożylnego.Preferably, the carrier is an apyrogenic sterile composition comprising a physiologically acceptable solvent and a pharmaceutically acceptable preservative. Preferably, the apyrogenic, sterile composition containing at least one physiologically acceptable solvent and / or at least one pharmaceutically acceptable preservative is apyrogenic sterilized water or an aqueous PBS solution as solvent and thiomersal as a preservative acceptable for use in pharmaceutical proteinaceous agents. Preferably the composition of the invention is in the form of an injection solution suitable for intravenous administration.

Kompozycja według wynalazku w formie zastrzyków może być podawana także domięśniowo i podskórnie. W niektórych zastosowaniach właściwe może być jednoczesne lub niezależne podawanie tej samej ciekłej kompozycji domacicznie lub dowymieniowo - lub lokalnie ewentualnie w powiązaniu z innymi zewnętrznymi preparatami.The injectable composition according to the invention can also be administered intramuscularly and subcutaneously. In some applications, it may be appropriate to administer the same liquid composition either intra-uterinally or intramammaryly - or locally or optionally in conjunction with other external formulations simultaneously or independently.

Inną korzystną formą użycia lizozymujest zastosowanie tamponu lub opatrunku aseptycznego jako stałego nośnika skutecznej terapeutycznie dawki tej substancji czynnej. Szczególnym przykładem są tampony dopochwowe, do użytku w czasie menstruacji.Another preferred form of using lysozyme is the use of a tampon or an aseptic dressing as a solid carrier for a therapeutically effective dose of this active ingredient. A particular example is vaginal tampons for use during menstruation.

Jako zdimeryzowanąpostać lizozymu korzystnie stosuje się wyizolowany oczyszczony dimer lizozymu. W niektórych zastosowaniach możliwe jest wykorzystanie kompozycji, które oprócz dimeru lizozymu zawierają niewielkie frakcje trimerów i wyższych oligomerów tego enzymu.The isolated, purified lysozyme dimer is preferably used as the dimerized form of lysozyme. In some applications it is possible to use compositions which contain small fractions of trimers and higher oligomers of that enzyme in addition to the lysozyme dimer.

Zdimeryzowanąpostać lizozymu otrzymuje się w procesie kontrolowanej polimeryzacji monomeru enzymu, po którym prowadzi się staranne oczyszczanie, w szczególności usuwanie formy monomerycznej o znanych toksycznych skutkach ubocznych oraz frakcji trimerów i wyższych oligomerów z mieszaniny poreakcyjnej. Dowolna znana metoda prowadzenia polimeryzacji może być przydatna do otrzymania postaci zdimeryzowanej. Jeden z możliwych sposobów, obejmujący także etapy oczyszczania opisano w międzynarodowej publikacji nrW0 91 /10731.The dimerized form of lysozyme is obtained by a controlled polymerization of the enzyme monomer followed by careful purification, in particular removal of the monomeric form with known toxic side effects and the trimer fractions and higher oligomers from the reaction mixture. Any known method of carrying out the polymerization may be suitable for obtaining the dimerized form. One possible method, also including purification steps, is described in International Publication No. WO 91/10731.

Wcześniej prowadzone badaniaprzedkliniczne dimeru lizozymu nie ujawniły właściwości mutagennych ani teratogennych, jak również wykazały brak lub jedynie niewielką tolerancję. Toksyczności oznaczonej dla pojedynczej dawki (toksyczność ostra) przy podaniu doustnym lub zewnętrznym - LD50 nie udało się ustalić (>2000 mg/kg), a przy podawaniu dożylnym - LD50 wyniosła ona> 1000 mg/kg.Previous preclinical studies of lysozyme dimer revealed no mutagenic or teratogenic properties, and showed no or only little tolerance. Toxicity determined for a single dose (acute toxicity) by oral or topical application - LD 50 could not be determined (> 2000 mg / kg) and for intravenous administration - LD 50 was> 1000 mg / kg.

Ujawnione obecnie nowe zastosowania dimeru lizozymu mają solidne podstawy potwierdzone w testach prowadzonych in vitro i potwierdzających je klinicznych zastosowaniach in vivo. Przeprowadzono także pewne badania porównawcze.The new applications of lysozyme dimer now disclosed have a solid foundation, confirmed by in vitro tests and in vivo clinical applications backing them up. Some comparative studies have also been carried out.

Uważa się, że wpływ inhibitujący na uwalnianie TNF okazał się tak skuteczny z uwagi na szersze spektrum aktywności dimeru lizozymu, w szczególności z uwagi na jego zdolność indukowania uwalniania IFN oraz wzmagający wpływ na fagocytozę. Obie wymienione dodatkowe właściwości są istotnymi czynnikami w naturalnych mechanizmach obronnych. Tak więc efekty terapeutyczne i profilaktyczne w opisanych wyżej nowych zastosowaniach dimeru lizozymu wspomagane sąnaturalnymi mechanizmami obronnymi wzmaganymi przez dimer tego enzymu.The inhibitory effect on TNF release is believed to be so effective due to the broader spectrum of activity of the lysozyme dimer, in particular its ability to induce IFN release and its potentiating effect on phagocytosis. Both these additional properties are important factors in natural defense mechanisms. Thus, the therapeutic and prophylactic effects in the above-described new applications of lysozyme dimer are assisted by natural defense mechanisms potentiated by the dimer of this enzyme.

176 407176 407

Obecny wynalazek zostanie dodatkowo objaśniony w poniższych przykładach, w których czynione będą wzmianki o załączonych rysunkach graficznie ilustrujących wyniki badań o szczególnym znaczeniu. Na rysunkach:The present invention will be further elucidated in the following Examples, in which reference will be made to the accompanying drawings graphically illustrating test results of particular interest. In the drawings:

Figura 1 ilustruje supresję uwalniania TNF teście prowadzonym in vitro, w hodowli limfocytów stymulowanych suboptymalną dawką ConA w obecności dimeru lizozymu w różnych rozcieńczeniach.Figure 1 illustrates the suppression of TNF release in an in vitro assay in lymphocyte culture stimulated with a suboptimal dose of ConA in the presence of various dilutions of lysozyme dimer.

Figura 2 ilustruje poziom TNF w krwi cieląt (oznaczony doświadczalnie), aFigure 2 illustrates the blood levels of TNF in calves (experimentally determined) a

Figura 3 ilustruje INF w krwi cieląt (oznaczony doświadczalnie) w badaniu porównawczym skuteczności terapeutycznej środka leczniczego według wynalazku.Figure 3 illustrates the blood INF of calves (experimentally determined) in a comparative study of the therapeutic efficacy of the medicament of the invention.

Przykład I.Example I.

W celu oznaczenia immunoaktywności dimeru lizozymu zastosowano testy prowadzone na limfocytach ludzkiej krwi obwodowej PBL, których wyniki oceniano stosując metodę analityczną FACS.In order to determine the immunoactivity of the lysozyme dimer, tests on human peripheral blood PBL lymphocytes were used, the results of which were assessed using the FACS analytical method.

Stymulacja mitogeniczna ludzkich limfocytów krwi obwodowej jest powszechnie stosowaną metodą badania reaktywności większości komórek systemu immunologicznego. W celu zbadania wpływu substancji leczniczych na aktywację i proliferację limfocytów od zdrowych dawców krwi, mitogen wprowadza się w dawkach suboptymalnych i ostatecznie mierzy się odpowiedź limfocytów ilościowo oceniając właściwe, immunologicznie istotne parametry. Otrzymane wyniki ocenia się porównując je z wynikami otrzymanymi dla hodowli kontrolnych bez dodatku substancji leczniczych.Mitogenic stimulation of human peripheral blood lymphocytes is a commonly used method of testing the reactivity of most cells of the immune system. To investigate the effect of drug substances on the activation and proliferation of lymphocytes from healthy blood donors, mitogen is administered at suboptimal doses and finally lymphocyte response is quantified by evaluating appropriate immunologically relevant parameters. The obtained results are evaluated by comparing them with the results obtained for the control cultures without the addition of medicinal substances.

Do stymulacji limfocytów używano ConA w stężeniu 20 pg/ml pożywki. Początkowe stężenie komórek wynosiło 106 komórek/ml. Krótkoterminowe hodowle inkubowane w atmosferze CO2 prowadzono przez jeden (IL-2 receptory na limfocytach oraz HLA-Dr) lub dwa dni (wszystkie pozostałe testy). Dokonywano pomiaru następujących parametrów, dla oceny aktywności komórkowej:ConA was used to stimulate lymphocytes at a concentration of 20 µg / ml of medium. The initial cell concentration was 10 6 cells / ml. Short-term cultures incubated in a CO 2 atmosphere were grown for one (IL-2 receptors on lymphocytes and HLA-Dr) or two days (all other tests). The following parameters were measured to assess cellular activity:

- neopteryna (marker aktywacji immunologicznej)- neopterin (immune activation marker)

- β-2-mikroglobulina (także marker aktywacji)- β-2-microglobulin (also an activation marker)

- interleukina-2 (autokrynna i parakrynna substancja pochodząca od limfocytu T-helper)- interleukin-2 (autocrine and paracrine substance derived from the T-helper lymphocyte)

- interleukina-6 (komórkowy hormon dyferencjacji)- interleukin-6 (cellular differentiation hormone)

- czynnik nekrozy nowotworów - TNF (naczyniowoaktywna wielokierunkowa interleukina)- tumor necrosis factor - TNF (vasoactive multidirectional interleukin)

- interferon-α (czynnik różnicujący zwłaszcza dla limfocytów B)- interferon-α (a differentiating factor, especially for B lymphocytes)

- kinaza tymidynowa (enzym, pobudzony w procesie proliferacji komórek)- thymidine kinase (enzyme, stimulated in the process of cell proliferation)

- leukocytowy receptor interleukiny-2 (cząstka akceptorowa dla autokrynnej i parakrynnej- leukocyte interleukin-2 receptor (acceptor molecule for autocrine and paracrine

IL-2)IL-2)

- limfocyt Ki-67 (antygen podlegający ekspresji w aktywowanych zproliferowanych komórkach)- Ki-67 lymphocyte (antigen expressed in activated proliferated cells)

- limfocyt HLA-Dr (antygen histokompatybilności klasy II, pobudzony podczas odpowiedzi immunologicznej).- HLA-Dr lymphocyte (class II histocompatibility antigen, stimulated during an immune response).

W supematantach prowadzonych hodowli poczyniono następujące obserwacje:The following observations were made in the culture supernatants:

Neopteryna - produkowana przez limfocyty T podczas odpowiedzi immunologicznej oraz w stymulowanych hodowlach - w obecnych doświadczeniach nie była wyraźnie podwyższona pod wpływem dimeru lizozymu w porównaniu z wartością kontrolną obserwowaną w komórkach stymulowanych CoA bez dodatku badanego dimeru. Ze wzrostem stężenia badanego dimeru wartości neopteryny były nieznacznie podwyższone.Neopterin - produced by T lymphocytes during the immune response and in stimulated cultures - in the present experiments was not clearly elevated under the influence of lysozyme dimer as compared to the control value observed in CoA stimulated cells without addition of the tested dimer. The neopterin values were slightly increased with the increase in the concentration of the investigated dimer.

Podobnie wartości β-2-mikroglobuliny przy wszystkich stężeniach dimeru lizozymu oscylowały wokół wartości kontrolnych.Similarly, the values of β-2-microglobulin at all concentrations of lysozyme dimer fluctuated around the control values.

Receptory IL-2 - eliminowane z powierzchni limfocytu podczas hodowli i dające informację o całkowitej ilości przekształconych receptorów IL-2 - były na poziomie porównywalnym zIL-2 receptors - eliminated from the lymphocyte surface during culture and providing information on the total amount of converted IL-2 receptors - were at a level comparable to

176 407 receptorami IL-2 na powierzchni limfocytów (patrz niżej) i przejawiały wyraźną supresję przy wyższych stężeniach badanego dimeru.176,407 IL-2 receptors on the lymphocyte surface (see below) and showed marked suppression at higher concentrations of the tested dimer.

Interleukina-6 przejawiała przy wyższych stężeniach wyraźną tendencję do wyższych wartości, zależną od dawki. Ta cząstka jest bardzo ważna w hemopoezie, różnicowaniu komórek i odpowiedzi immunologicznej. W prowadzonym teście pierwsze trzy wartości musiały być ekstrapolowane, ponieważ najwyższy wzorzec odpowiadał 2000 pg/ml.Interleukin-6 showed a distinct dose-dependent trend towards higher concentrations at higher concentrations. This particle is very important in haemopoiesis, cell differentiation, and the immune response. In this test, the first three values had to be extrapolated because the highest standard corresponded to 2000 pg / ml.

Wyniki dotyczące innych cząstek otrzymane w prowadzonych badaniach przedstawiono poniżej w tabeli 1. Odmiennie niż Interleukina-6, TNF-α zawarty był w supematantach hodowli w dramatycznie obniżonych stężeniach, za wyjątkiem dwóch ostatnich stopni rozcieńczenia, które okazały się nieskuteczne jeśli idzie o supresję stężenia TNF.The results for other particles obtained in the studies are presented below in Table 1. Unlike Interleukin-6, TNF-α was contained in the culture supernatants at dramatically reduced concentrations, except for the last two dilution steps, which proved ineffective in suppressing TNF concentration. .

Tabela 1Table 1

Wpływ dimeru lizozymu na limfocyty krwi obwodowej człowiekaEffect of lysozyme dimer on human peripheral blood lymphocytes

Nr No Próbka A sample HLA-Dr/CD3 HLA-Dr / CD3 EL-2 Rec EL-2 Rec Ki-67/CD8 Ki-67 / CD8 Ki-67/CD4 Ki-67 / CD4 kontrola control 3,3 3.3 8,9 8.9 6,0 6.0 2,7 2.7 1. 1. 1 mg/ml 1 mg / ml 2,2 2.2 2,6 2.6 4,8 4.8 5,3 5.3 2. 2. 0,3 mg/ml 0.3 mg / ml 1,9 1.9 6,3 6.3 4,1 4.1 3,0 3.0 3. 3. 0,2 mg/ml 0.2 mg / ml 3,0 3.0 6,1 6.1 6,5 6.5 (6,9) (6.9) 4. 4. 33 pg/ml 33 pg / ml 3,0 3.0 5,9 5.9 6,3 6.3 3,0 3.0 5. 5. 10 pg/ml 10 pg / ml 3,4 3.4 6,0 6.0 7,7 7.7 3,7 3.7 6. 6. 3,3 pg/ml 3.3 pg / ml 2,4 2.4 5,0 5.0 7,5 7.5 3,7 3.7 7. 7. 1 pg/ml 1 pg / ml 2,5 2.5 4,9 4.9 7,0 7.0 4,1 4.1 8. 8. 0,3 pg/ml 0.3 pg / ml 3,3 3.3 5,8 5.8 7,5 7.5 3,9 3.9 9. 9. 0,1 pg/ml 0.1 pg / ml 2,8 2.8 4,0 4.0 7,9 7.9 3,8 3.8 10. 10. 33 ng/ml 33 ng / ml 3,1 3.1 4,6 4.6 8,0 8.0 4,1 4.1

Wpływ dimeru lizozymu na limfocyty krwi obwodowej człowiekaEffect of lysozyme dimer on human peripheral blood lymphocytes

Nr No Próbka A sample TNF TNF Kinaza tymidynowa Kinase thymidine IFN-α IFN-α kontrola control 205,11 205.11 9242 9242 4,97 4.97 1. 1. 1 mg/ml 1 mg / ml 38,07 38.07 923 923 8,81 8.81 2. 2. 0,3 mg/ml 0.3 mg / ml 17,19 17.19 10914 10914 9,44 9.44 3. 3. 0,1 mg/ml 0.1 mg / ml 13,75 13.75 7254 7254 17,96 17.96 4. 4. 33 pg/ml 33 pg / ml 36,11 36.11 9525 9525 3,67 3.67 5. 5. 10 pg/ml 10 pg / ml 22,22 22.22 5492 5492 7,54 7.54 6. 6. 3,3 pg/ml 3.3 pg / ml 54,91 54.91 5198 5198 6,26 6.26 7. 7. 1 pg/ml 1 pg / ml 18,47 18.47 5840 5840 33,91 33.91 8. 8. 0,3 pg/ml 0.3 pg / ml 14,47 14.47 6839 6839 10,07 10.07 9. 9. 0,1 pg/ml 0.1 pg / ml 94,16 94.16 3672 3672 4,97 4.97 10. 10. 33 ng/ml 33 ng / ml 172,46 172.46 7312 7312 10,07 10.07

Kinaza tymidynowa mierzonajest w cytoplazmie limfocytowej po zamrożeniu i rozmrożeniu masy komórkowej. Kinaza tymidynowajest pobudzona do wzmożonej syntezy w dzielących się komórkach, co sprawia, że jest dobrym markerem proliferacji komórek. Dane z tabeli 1 wykazują że przy najwyższych badanych stężeniach dimeru lizozymu występuje tłumienie, a przy pozostałych rozcieńczeniach nie można stwierdzić żadnej wyraźnej tendencji. Z kolei interferon-α w tych samych warunkach przejawia wartości wyższe niż kontrolna wartość osiągana w przypadku samej konkawaliny A (ConA), w wyższych badanych stężeniach. Wyraźny wzrost jest widoczny przy przejściu od drugiej wartości do trzeciego rozcieńczenia.Thymidine kinase is measured in the lymphocytic cytoplasm after freezing and thawing the cell mass. Thymidine kinase is stimulated to increase synthesis in dividing cells, which makes it a good marker of cell proliferation. The data in Table 1 show that there is a suppression at the highest lysozyme dimer concentrations tested, and no clear trend can be found at the remaining dilutions. On the other hand, interferon-α, under the same conditions, showed values higher than the control value achieved with concavalin A (ConA) alone, at the higher concentrations tested. A clear increase is seen when going from the second value to the third dilution.

176 407176 407

Markery limfocytowe:Lymphocytic markers:

HLA-Dr/CD3, będący markerem histokompatybilności, podlega ekspresji na aktywowanych limfocytach T podczas reakcji immunologicznej. Otrzymane rezultaty wskazują na pewien procent aktywowanych komórek T w hodowli kontrolnej; przy różnych wartościach stężeń dimeru lizozymu w hodowlach obserwowane wartości zmieniają się lecz oscylują wokół wartości obserwowanej w hodowli kontrolnej.HLA-Dr / CD3, which is a marker of histocompatibility, is expressed on activated T cells during the immune response. The results obtained indicate a certain percentage of activated T cells in the control culture; at different values of lysozyme dimer concentrations in the cultures, the observed values fluctuate but oscillate around the value observed in the control culture.

Receptory IL-2 na limfocytach: Interleukina-2 jest cytokinąprodukowanąprzez limfocyty typu T-helper po aktywacji przez IL-2. Występuje IL-2 autokrynna i parakrynna. Limfocyty typu T-helper nie tylko produkująIL-2 lecz także sąpobudzane do proliferacji przez tę cząstkę. Receptory IL-2 na powierzchni limfocytów typu T-helper są pobudzone do wzmożonej syntezy pod wpływem aktywacji. Z danych tabeli 1 wynika, że przy najwyższych stężeniach dimeru lizozymu występuje wyraźna supresja receptorów IL-2 na limfocytach, zaś pozostałe wartości nie różnią się między sobą bardziej niż w granicach biologicznej szerokości pasma. Tabela 1 zawiera także dane dotyczące Ki-67/CD8 i Ki-67CD4. Ki-67 jest molekułąproliferacyjnąpojawiającąsię w komórkach ulegających mitozie. Ki 67 jest ważnym parametrem dla oceny stymulowanych komórek oraz w diagnozowaniu nowotworów. Z przedstawionych wyników widać, że lekkie inhibitowanie proliferacji komórek na podstawie komórek (CD8) supresji Ki-67+ przy najwyższych dwóch dawkach dimeru lizozymu. W limfocytach typu helper (CD4) przy najwyższym stężeniu obserwuje się istotny wzrost procentowy komórek dodatnich. Przy niższych dawkach procent komórek powodujących ekspresję Ki-67/CD4 jest nieznacznie wyższy niż w przypadku hodowli kontrolnej.IL-2 receptors on lymphocytes: Interleukin-2 is a cytokine produced by T-helper lymphocytes when activated by IL-2. There is autocrine and paracrine IL-2. T-helper lymphocytes not only produce IL-2 but are also stimulated to proliferate by this particle. IL-2 receptors on the surface of T-helper lymphocytes are stimulated to increased synthesis upon activation. The data from Table 1 show that at the highest concentrations of lysozyme dimer there is a clear suppression of IL-2 receptors on lymphocytes, while the remaining values do not differ more than within the biological bandwidth. Table 1 also includes data for Ki-67 / CD8 and Ki-67CD4. Ki-67 is a proliferative molecule that appears in cells undergoing mitosis. Ki 67 is an important parameter for the evaluation of stimulated cells and in the diagnosis of neoplasms. From the presented results it can be seen that a slight inhibition of cell proliferation based on Ki-67 + suppression cells (CD8) with the highest two doses of lysozyme dimer. In helper lymphocytes (CD4), a significant percentage increase in positive cells is observed at the highest concentration. At lower doses, the percentage of cells expressing Ki-67 / CD4 is slightly higher than that of the control culture.

Wyraźna supresja TNF zilustrowana jest na rysunku fig. 1.The clear suppression of TNF is illustrated in Figure 1.

Parametry immunologiczne wymienione wyżej i wybrane ze względu na ich potencjalną doniosłość w odpowiedzi immunologicznej analizowano metodą opartą na testowaniu wpływu substancji badanej na limfocyty krwi obwodowej ludzkiej stymulowane suboptymalnie konkawaliną A (ConA), dobrze znan<ą o dużej czułości i pozwalającąna ocenę wielu różnych parametrów Przy pewnych stężeniach dimeru lizozymu wystąpiły wyraźne różnice badań w porównaniu z wartościami obserwowanymi dla limfocytów stymulowanych jedynie ConA, zaś w przypadku przykładowo TNF i INF-α obserwowano wyraźne efekty przy wszystkich badanych stężeniach.The immunological parameters listed above and selected for their potential importance in the immune response were analyzed by a method based on testing the effect of the test substance on human peripheral blood lymphocytes stimulated suboptimally with concavalin A (ConA), well known, with high sensitivity and allowing the evaluation of many different parameters. At certain concentrations of lysozyme dimer, there were marked differences in the tests compared to the values observed with ConA-only stimulated lymphocytes, while with, for example, TNF and INF-α, clear effects were observed at all concentrations tested.

Przykład II. Przeprowadzono badania laboratoryjne mające na celu ustalenie wpływu dimeru lizozymu na aktywność fagocytamą mleka i krwinek in vitro. Wcześniej ustalono, że w standardowych testach in vitro dimer lizozymu nie hamuje proliferacji mikroorganizmów wyizolowanych z zainfekowanych gruczołów mlecznych krów. Ponieważ w badaniach klinicznych stwierdzono, że dimer lizozymu przy podawaniu dowymieniowym i jednocześnie dożylnym eliminuje infekcję gruczołów mlecznych krów, stało się jasne, że antybakteryjnym mechanizmem w gruczołach mlecznych krów jest fagocytoza. Użyto zatem krwi i mleka krów zarówno zdrowych jak i zainfekowanych w testach in vitro mających na celu zbadanie wpływu dimeru lizozymu na fagocytozę. Dla porównania prowadzono badania z tą samą ilością badanej substancji i tym samym czasem inkubacji używając komórek wyizolowanych ze zdrowych i zainfekowanych krów, a nawet z zainfekowanych i zdrowych ćwiartek gruczołów mlecznych tej samej krowy w celu wyeliminowania różnic osobniczych w obserwowanych reakcjach.Example II. Laboratory studies have been performed to determine the effect of lysozyme dimer on phagocytamic activity of milk and blood cells in vitro. It was previously established that in standard in vitro tests, lysozyme dimer does not inhibit the proliferation of microorganisms isolated from infected cow's mammary glands. Since it has been found in clinical trials that lysozyme dimer eliminates infection of the mammary glands of cows when administered intramammary and intravenously at the same time, it has become clear that the antibacterial mechanism in the cow's mammary glands is phagocytosis. Thus, the blood and milk of both healthy and infected cows were used in in vitro tests to investigate the effect of lysozyme dimer on phagocytosis. For comparison, studies were carried out with the same amount of test substance and the same incubation time using cells isolated from healthy and infected cows, and even from infected and healthy mammary gland quarters of the same cow in order to eliminate individual differences in the observed reactions.

Do badań użyto zarówno oczyszczonąpostać zdimeryzowanego lizozymujak i mieszaninę dimeru i niewielkich frakcji trimerów oraz wyższych oligomerów lizozymu. Substancje badane dodawano do krwi lub mleka zdrowych i zainfekowanych krów w stężeniach 25 - 0,25 pg/ml i inkubowano mieszaniny w 37°C przez 0,5-24 godzin. Procent komórek fagocytujących (indeks fagocytamy według metody Wiśniewskiego i wsp.) oraz procent granulocytówNTB-pozytywnych (według Park'a) oznaczano dla każdej próbki.Both the purified form of dimerized lysozyme and a mixture of dimer and small fractions of trimers and higher lysozyme oligomers were used for the research. The test substances were added to the blood or milk of healthy and infected cows at concentrations of 25 - 0.25 pg / ml and the mixtures were incubated at 37 ° C for 0.5-24 hours. The percentage of phagocytic cells (phagocytic index according to the method of Wisniewski et al.) And the percentage of NTB-positive granulocytes (according to Park) were determined for each sample.

176 407176 407

Dimer lizozymu wzmaga aktywność fagocytarną leukocytów w testach in vitro. Obserwowane wyniki zależne są od dawki oraz od czasu inkubacji. Wyższe stężenia dimeru lizozymu są konieczne do zaktywowania leukocytów w mleku niż do zaktywowania leukocytów we krwi. Nadmiernie wysokie stężenia dimeru lizozymu redukują aktywność fagocytarną in vitro. Wybrane wyniki doświadczeń - wykazujące, że zasadniczo jak długo mieszanina poreakcyjna nie zawiera cytotoksycznej formy monomerycznej lizozymu uzyskuje się wyniki porównywalne dla wysoko oczyszczonego dimerujak i dla mniej dokładnie oczyszczonej postaci dimeru - przedstawiono w poniższych tabelach 2 i 3, w których określenie “dimer lizozymu +” używane jest dla oznaczenia mieszaniny zawierającej niewielkie frakcje trimeru i wyższych oligomerów lizozymu, o których wspomniano wyżej.Lysozyme dimer enhances the phagocytic activity of leukocytes in in vitro assays. The observed results are dose dependent and incubation time dependent. Higher concentrations of lysozyme dimer are necessary for the activation of leukocytes in the milk than for the activation of leukocytes in the blood. Excessively high concentrations of lysozyme dimer reduce phagocytic activity in vitro. Selected experimental results - showing that essentially as long as the post-reaction mixture does not contain the cytotoxic monomeric form of lysozyme, the results are comparable for highly purified dimer and for the less thoroughly purified form of dimer - are presented in Tables 2 and 3 below, in which the term "lysozyme + dimer" is used to denote a mixture containing the small fractions of trimer and higher lysozyme oligomers mentioned above.

Tabela 2Table 2

Wpływ dimeru lizozymu na aktywność fagocytarną leukocytów z mleka od zdrowych krów (stężenie dimeru 20 pg/ml, czas inkubacji 3 godziny)Effect of lysozyme dimer on the phagocytic activity of leukocytes from milk from healthy cows (dimer concentration 20 pg / ml, incubation time 3 hours)

Leukocyty z mleka zdrowych krów Leukocytes from the milk of healthy cows Parametr Parameter preparat preparation Krowa nr 477 Cow No. 477 Krowa nr 463 Cow number 463 kontrola control 77,8 77.8 80,0 80.0 % fagocytozy % phagocytosis dim.er lizozymu+ lysozyme + dim.er 100 100 100 100 dimer lizozymu lysozyme dimer 92,6 92.6 100 100 kontrola control 2,7 2.7 4,1 4.1 indeks index dimer lizozymu+ lysozyme dimer + 4,4 4.4 6,4 6.4 fagocytamy phagocytes dimer lizozymu lysozyme dimer 4,8 4.8 8,4 8.4 kontrola control 3,4 3.4 2,5 2.5 % redukcji NBT % NBT reduction dimer lizozymu+ lysozyme dimer + 5,7 5.7 3,8 3.8 dimer lizozymu lysozyme dimer 3,4 3.4 6,8 6.8

Tabela 3Table 3

Wpływ dimeru lizozymu na aktywność fagocytarną leukocytów z mleka od krów zainfekowanych (stężenie dimeru 20 pg/ml, czas inkubacji 30 minut)Effect of lysozyme dimer on the phagocytic activity of leukocytes from milk from infected cows (dimer concentration 20 pg / ml, incubation time 30 minutes)

Leukocyty z mleka krowy zainfekowanej (Nr 490) Leukocytes from the milk of an infected cow (No. 490) Parametr Parameter preparat preparation ćwiartka zakażona */ infected quarter * / ćwiartka zdrowa quarter healthy kontrola control 98 98 58 58 % fagocytozy % phagocytosis dimer lizozymu+ lysozyme dimer + 98 98 90 90 dimer lizozymu lysozyme dimer 100 100 100 100 indeks index kontrola control 10,9 10.9 2,7 2.7 fagocytarny phagocytal dimer lizozymu + lysozyme dimer + 8,7 8.7 14,9 14.9 dimer lizozymu lysozyme dimer 10,9 10.9 8,9 8.9 kontrola control 4,2 4.2 4,2 4.2 % redukcji NBT % NBT reduction dimer lizozymu + lysozyme dimer + 5,9 5.9 8,4 8.4 dimer lizozymu lysozyme dimer 5,5 5.5 7,0 7.0

*/ pomiary w momencie wystąpienia zakażenia krowa nieleczona* / measurements at the time of infection, untreated cow

Z powyższego jasno wynika, że stopień oczyszczenia dimeru lizozymu nie ma istotnego wpływu na obserwowanąaktywność fagocytarnąleukocytów z mleka. Możejednak okazać się w dalszych badaniach, że komórkami efektorowymi mogą być granulocyty.It is clear from the above that the degree of purification of the lysozyme dimer does not have a significant effect on the observed phagocytic activity of leukocytes from milk. However, it may turn out in further studies that the effector cells may be granulocytes.

176 407176 407

Daisze przykłady zawierają raporty z badań in vivo. W badaniach kiinicznych używano kompozycję zawierającą2 mg dimeru iizozymu w 10 mi roztworu PBS. Kompozycję tę oznaczono KLP-602.The following examples are provided in in vivo test reports. In kinetic studies, a composition containing 2 mg of dimer and isozyme in 10 ml of PBS solution was used. This composition was designated KLP-602.

Przykład III. Wykazano, że przy podawaniu dożylnym dimer iizozymu - KLP-602 stymuiuje aktywność aagoccyarnągranuiocytów krwi u zdrowych i chorych cieiąt oraz u zdrowych źrebiąt, jak również u krów miecznych po podaniu środka dowymieniowo. Skutek ten przejawia się poprzez zwiększone miano neutrofiii i zwiększoną zdoiność absorbowania gronkowców oraz redukowania NBT. Zj awisko to ma miej sce przede' wszystkim w czasie pierwszych 12-24 godzin po wstrzyknięciu środka. Wpływ KLP-602 na aktywność fagocytarną w wymieniu zaieży od dawki i postaci środka oraz od odpowiedzi osobniczej danego zwierzęcia.Example III. It has been shown that when administered intravenously, KLP-602 dimer and isozyme stimulates the aagoccyar activity of granuiocytes in the blood in healthy and sick calves and healthy foals, as well as in sword cows after intramammary administration. This effect is manifested by an increased neutrophil titer and an increased ability to absorb staphylococci and reduce NBT. This phenomenon occurs primarily during the first 12-24 hours after injection of the agent. The effect of KLP-602 on the phagocytic activity of the udder on the dose and formulation as well as on the individual response of the animal.

Dimer iizozymu stosowany był w ieczeniu chorób zakaźnych u bydła, trzody chiewnej, koni i psów'. Badany środek podawany był w różnych dawkach i w różnych interwałach czasowych dożyinie, domięśniowo, podskórnie, dowymieniowo i domacicznie. Środek podano 346 krowom, 274 cieiętom, 110 maciorom i knurom, 294 prosiętom, 709 prosiętom nieodsadzonym, 35 źrebiętom i 107 psom. Grupy kontroine ieczone były metodami aiternatywnymi, żadne zwierzę nie zostało pozostawione bez ieczenia z uwagi na zagrożenie upadkiem. Tym nie mniej można czynić na podstawie przeprowadzonych badań wnioski porównawcze przyjmując za punkt odniesienia obraz kiiniczny ieczonych chorób znany z iiteratury weterynaryjnej.Iizozyme dimer has been used to treat infectious diseases in cattle, pigs, horses and dogs. The test agent was administered in various doses and at various time intervals intravenously, intramuscularly, subcutaneously, intramammaryly and intra-uterinally. The agent was administered to 346 cows, 274 cuts, 110 sows and boars, 294 piglets, 709 unweaned piglets, 35 foals and 107 dogs. Control groups were infiltrated by alternative methods, no animal was left unprotected due to the risk of falling. Nevertheless, on the basis of the conducted research, comparative conclusions can be made, taking as a reference point the kinetic picture of new diseases known from the veterinary literature.

Przykład IV. W badaniach przeprowadzonych na cieiętach mierzono poziom IFN i TNF we krwi u zwierząt zdrowych i zainfekowanych. Zwierzęta chore pozostawały bez ieczenia przez pierwsze 12 godzin infekcji, następnie były ieczone antybiotykami i dimerem iizozymu o wysokim stopniu oczyszczania. Uzyskane wyniki są graficznie ziiustrowane na rysunkach fig. 1 i 2 przedstawiających wyniki otrzymane dia TNF i IFN odpowiednio. Oba rysunki przedstawiają prawdziwe rezuitaty uzyskane u czterech indywiduainie zidentyfikowanych cieiąt. Na obu rysunkach iinia 1 odpowiada -wynikom uzyskanym dia zdrowego cieięcia. iinia 2 - dia cieięcia chorego i nieieczonego (wartość IFN w 12. godzinie równa 45 U/mi nie została pokazana, iecz na wykresie nachyienie iinii 2 odpowiada kierunkowi wyznaczonemu przez tę wartość), po 12 godzinie zwierzę poddano ieczeniu znaną metodą; iinia 3 - dia cieięcia ieczonego antybiotykami a iinia 4 - dia cieięcia ieczonego KLP-602.Example IV. The studies carried out on the cuts measured the levels of IFN and TNF in the blood of healthy and infected animals. The diseased animals were left untreated for the first 12 hours of infection, then they were treated with antibiotics and high purification iisozyme dimer. The results obtained are graphically illustrated in Figures 1 and 2 showing the results obtained for TNF and IFN, respectively. Both figures show the real resuits obtained in the four identified individuals. In both figures line 1 corresponds to the results obtained for a healthy cut. Line 2 - for cutting sick and untreated (12 hour IFN value equal to 45 U / m and not shown, and on the graph the slope of line 2 corresponds to the direction indicated by this value), after 12 hours the animal was subjected to a known method; Line 3 - for the cut with antibiotics and line 4 - for the cut with KLP-602.

W innym doświadczeniu, w grupie cieiąt ieczonych dimerem iizozymu - jedną iub dwoma iniekcjami KLP-602, wyieczono ponad 90% cieiąt cierpiących na nieżyt żołądkowo-jeiitowy oraz ponad 85% przypadków odoskrzeiowego zapaienia płuc. Typowe było szybkie ustąpienie objawów takich jak gorączka i biegunka. Leczenie badanym środkiem nie wymagało uzupełniania płynów ustrojowych. Czas i szybkość powrotu do zdrowia były iepsze niż w grupie kontroinej ieczonej antybiotykami.In another experiment, more than 90% of chicks suffering from gastroenteritis and more than 85% of bronchial pulmonary inflammation were dissected in the group of chops treated with iisozyme dimer - one or two injections of KLP-602. It was typical for symptoms such as fever and diarrhea to resolve quickly. Treatment with the test agent did not require body fluid replacement. The time and speed of recovery were slower than in the antibiotic controlled group.

Przykład V. KLP-602 był najskuteczniejszy w ieczeniu chorób trzody chiewnej. 100% iub niemai 100% zwierząt odzyskiwało zdrowie w następujących chorobach: poporodowa bezmieczność (syndrom MMA), czerwonka, ropne zapaienie macicy, grypa i zakażenia pałeczką okrężnicy. Podawanie badanego środka w przypadkach choroby obrzękowej o odoskrzeiowego zapaienia płuc miało mniej spektakuiarny skutek, iecz mimo to uzyskane wyniki były zdecydowanie iepsze niż wyniki uzyskiwane znaną metodą. Obserwowano szybkie ustąpienie biegunki (zwykie w ciągu pierwszych 24 godzin) i gorączki jak również powrót iaktacji - szczegóinie istotny w przypadkach poporodowego zapaienia wymienia i macicy (ratujący życie prosiąt). Skuteczność ieczenia KLP-602 w porównaniu z wynikami ieczenia aiternatywnego ziiustrowano poniżej danymi w tabeii 4.Example 5 KLP-602 was most effective in treating swine diseases. 100% or not 100% of the animals recovered from the following diseases: postpartum bloat (MMA syndrome), dysentery, purulent uterine inflammation, influenza and colonic infection. The administration of the test agent in cases of edema disease with bronchial pneumonia had a less spectacular effect, although the obtained results were still much lower than the results obtained with the known method. Rapid resolution of diarrhea (within the first 24 hours) and fever was observed, as well as recovery of lactation - especially important in cases of postpartum udder and uterine inflammation (saving piglets' life). The efficacy of KLP-602 in comparison with the results of the anthernative treatment is illustrated below with the data in Table 4.

Przykład VI. Przy stosowaniu ieczenia preparatem KLP-602 100% źrebiąt cierpiących na nieżyt jeiit oraz 83% źrebiąt z odoskrzeiowym zapaieniem płuc odzyskało zdrowie szybciej niż zwierzęta w grupie kontroinej ieczone tradycyjnie.Example VI. When using KLP-602, 100% of foals suffering from jeiit catarrh and 83% of foals with bronchial pneumonia recovered faster than the animals in the control group, conventionally bred.

176 407176 407

Przykład VII. Przeprowadzono próby zastosowania KLP-602 w leczeniu niektórych chorób u psów, takichjak zapalenie mieszków włosowych (100% wyleczeń), infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, oraz infekcje przewodu pokarmowo-trawiennego objawiające się biegunką. W tej grupie dominowała parwowiroza, o której wiadomo, żejest chorobąpraktycznie nieuleczalną Tym nie mniej w około 75% przypadków parwowirozy osiągnięto powrót do zdrowia.Example VII. Attempts have been made to use KLP-602 to treat certain diseases in dogs, such as folliculitis (100% cure), upper and lower respiratory tract infections, and gastrointestinal infections manifested by diarrhea. This group was dominated by parvovirosis, which is known to be a practically incurable disease. Nevertheless, recovery was achieved in approximately 75% of parvovirosis cases.

W testach przeprowadzonych na zwierzętach dotkniętych przez choroby powstałe na skutek naturalnych zakażeń, opisanych wyżej, poczyniono szereg ważnych obserwacji:Several important observations have been made in the tests carried out on animals affected by the diseases caused by natural infections, as described above:

1. Terapia okazała się skuteczna i bardzo prosta w leczeniu chorób o wieloczynnikowej etiologii i patogenezie (choroby tego rodzaju dominująw populacjach zwierząt hodowlanych i są trudne do zwalczenia, zwłaszcza w hodowlach, gdzie epidemiczne rozprzestrzenianie się chorób jest bardzo łatwe). Takie wyniki dowodzą modulacyjnego oddziaływania dimeru lizozymu na naturalne mechanizmy obronne.1. The therapy turned out to be effective and very simple in the treatment of diseases of multifactorial etiology and pathogenesis (diseases of this type dominate in populations of farm animals and are difficult to control, especially in farms where the epidemic spread of diseases is very easy). These results demonstrate the modulating effect of lysozyme dimer on natural defense mechanisms.

2. Terapia okazała się skuteczna w chorobach, których naturalny rozwój może przebiegać przez etap wstrząsu endotoksycznego lub takich zaburzeń jak wysoka i długotrwała gorączka, wpływająca na stan zwierzęcia przez długi okres po powrocie do zdrowia jak to ma miejsce w przypadku koni (źrebiąt) hodowanych z przeznaczeniem do udziału w wyścigach i innych sportach oraz innych zwierząt hodowanych z przeznaczeniem dla przemysłu spożywczego, w przypadku których koszt chowu ma istotne znaczenie. Szybkie powroty do zdrowia oznaczać będą istotne obniżenie kosztów leczenia takich chorób.2. The therapy turned out to be effective in diseases whose natural development may run through the stage of endotoxic shock, or disorders such as high and prolonged fever, affecting the condition of the animal for a long time after recovery, as is the case in horses (foals) bred with intended for participation in races and other sports and other animals bred for the food industry, where the cost of rearing is important. Rapid recovery will significantly reduce the cost of treating such diseases.

3. Rezultaty obserwowane in vivo potwierdzają obniżony poziom TNF w różnych występujących naturalnie infekcjach leczonych dimerem lizozymu przez co potwierdza zastrzegane cechy wynalazku.3. The results observed in vivo confirm the decreased level of TNF in various naturally occurring infections treated with lysozyme dimer, thus confirming the claimed features of the invention.

Przykład VIII. Badano wpływ dimeru lizozymu na aktywność antybiotyków w stosunku do różnych mikroorganizmów; w celu wyselekcjonowania bakterii do dalszych testów, ustalenia dawek antybiotyków najskuteczniejszych względem wyselekcjonowanych mikroorganizmów i ustalenia przedziału stężeń dimeru lizozymu, w którym można spodziewać się uzyskania zakładanych skutków. W tych badaniach posłużono się dwoma seriami liofilizowanego oczyszczonego dimeru lizozymu: j edna wyprodukowana w 1991 r, a druga wyprodukowana w 1992 r. W badaniach stosowano antybiotyki dostępne na polskim rynku, produkcji POLFY, polskiego wytwórcy środków farmaceutycznych, takiejak penicylina, neomycyna, erytromycyna, cefalosporyna (SEFRIL).Example VIII. The effect of lysozyme dimer on the activity of antibiotics against various microorganisms was investigated; in order to select bacteria for further tests, to determine the doses of antibiotics most effective against the selected microorganisms and to determine the range of lysozyme dimer concentrations in which the expected effects can be expected. In these studies, two series of freeze-dried purified lysozyme dimer were used: one produced in 1991 and the other produced in 1992. The studies used antibiotics available on the Polish market, produced by POLFY, a Polish pharmaceutical manufacturer, such as penicillin, neomycin, erythromycin, cephalosporin (SEFRIL).

Antybiotyki brane do prób zawieszano w buforowanym roztworze NaCl (PBS - Biomed) lub w surowicy bydlęcej. Do zawiesiny dodawano następnie dimer lizozymu w taki sposób, aby w próbkach do badań jego stężenie w badanych próbkach wynosiło zawsze 5 pg/ml. Stężenia badanych antybiotyków były różne w każdej próbie z uwagi na różną wrażliwość stosowanych mikroorganizmów. Wpływ samego antybiotyku lub antybiotyku w połączeniu z dimerem lizozymu na Escherichia coli, Salmonella enteritidis, Staphylococcus aureus i Streptococcus uberis wyizolowane z chorych zwierząt badano in vitro stosując zawiesiny mikroorganizmu w PBS lub surowicy bydlęcej. Laboratoryjne szczepy Sarcina lutea 9341 ATCC i Staphylococcus aureus 209 P były także stosowane w eksperymentach.The antibiotics taken for the trials were suspended in a buffered NaCl solution (PBS - Biomed) or in bovine serum. Lysozyme dimer was then added to the suspension in such a way that its concentration in the test samples was always 5 pg / ml in the test samples. The concentrations of the tested antibiotics were different in each trial due to the different sensitivity of the microorganisms used. The effect of an antibiotic alone or an antibiotic in combination with a lysozyme dimer on Escherichia coli, Salmonella enteritidis, Staphylococcus aureus and Streptococcus uberis isolated from diseased animals was investigated in vitro using suspensions of the microorganism in PBS or bovine serum. Laboratory strains of Sarcina lutea 9341 ATCC and Staphylococcus aureus 209 P were also used in the experiments.

Tabela 4Table 4

Zwierzęta leczone KLP Animals treated with KLP Zwierzęta leczone innymi środkami Animals treated by other means Liczba przypadków number cases Czas (dni) Time (days) Uzdrowione Healed Nieuzdrowione Unhealed Liczba przypadków number cases Stosowany preparat The preparation used U AT % Uzdrowień 1 % Healings 1 liczba number % % liczba number % % I. Kolibacyloza u prosiąt I. Colibacillosis in piglets 434 434 1-2 1-2 421 421 97 97 13 13 3 3 400*/ 400 * / antybiotyki glukoza, witamina B antibiotics glucose, vitamin B 3-5 3-5 75-80*/ 75-80 * /

176 407 cd. tabeli 4176 407 cont. table 4

II. Czerwonka u prosiąt II. Dysentery in piglets 29 29 1-2 1-2 29 29 100 100 - - - - 219 219 antybiotyki STOLMED RIDOWET antibiotics STOLMED RIDOWET 5-9 5-9 75 75 III. Poporodowa bezmleczność III. Postpartum agrotoxicity 30 thirty 1-2 1-2 30 thirty 100 100 - - - - 40*/ 40 * / antybiotyki kortizon, sulfamidy antibiotics cortizone, sulfa 3-5 3-5 80*/ 80 * / IV. Grypa prosiąt IV. Piglet flu 38 38 1-5 1-5 38 38 100 100 - - - - 200*/ 200 * / antybiotyki (preparaty o przedłużonym działaniu) antibiotics (preparations with prolonged action) 3-9 3-9 60-80*/ 60-80 * / V. Choroba obrzękowa - V. Edema disease - 82 82 1-3 1-3 78 78 95 95 4 4 5 5 120*/ 120 * / antybiotyki penicylina, tetracyklina, witamina B, płyny + glukoza antibiotics penicillin, tetracycline, vitamin B, fluids + glucose 3-6 3-6 6-*/ 6 - * /

*/ dane przybliżone* / approximate data

Z uwagi na wstępny charakter prób każdy antybiotyk badano przeciwko 1,2 lub 3 różnym rodzajom bakterii w następujący sposób:Due to the preliminary nature of the trials, each antibiotic was tested against 1,2 or 3 different types of bacteria as follows:

1. Przygotowanie płytek1. Preparation of the plates

Porcje 0,05 ml 18 godzinnej brzeczki hodowlanej badanego szczepu bakterii dodawano do 14 ml próbki wzbogaconego agaru (Biomed). Całość mieszano i wylewano na szalki o średnicy 10 mm. Po oziębieniu i zestaleniu agaru umieszczono na nim sterylne cylinderki i wypełniono je roztworem badanego antybiotyku.0.05 ml aliquots of the 18 hour culture broth of the tested bacterial strain were added to a 14 ml sample of spiked agar (Biomed). The mixture was mixed and poured onto 10 mm diameter dishes. After cooling and solidifying the agar, sterile cylinders were placed on it and filled with the solution of the tested antibiotic.

2. Przygotowanie roztworów antybiotyków mg próbkę badanego antybiotyku rozpuszczano najpierw w PBS a następnie dodawaną niezbędną ilość tego roztworu do wcześniej określonej objętości PBS lub surowicy bydlęcej aby otrzymać stężenie antybiotyku w roztworze tak bliskie jak to możliwe wartości MIC (minimalnego stężenia inhibitującego); zawsze przygotowywano roztwory o trzech różnych stężeniach.2. Preparation of Antibiotic Solutions mg a sample of the antibiotic to be tested was first dissolved in PBS and then the necessary amount of this solution was added to a predetermined volume of PBS or bovine serum to obtain a concentration of the antibiotic in the solution as close as possible to the MIC (minimum inhibitory concentration); always solutions of three different concentrations were prepared.

3. Przygotowanie roztworu dimeru lizozymu mg liofilizowanego dimeru lizozymu początkowo rozpuszczono w 10 ml PBS. Dalsze rozcieńczenia przygotowano stosując albo PBS albo surowicę bydlęcą. Rozcieńczone roztwory wprowadzano do roztworu antybiotyku przygotowanego w sposób wyżej opisany. Badano następujące kombinacje:3. Preparation of the lysozyme dimer solution mg of the lyophilized lysozyme dimer was initially dissolved in 10 ml of PBS. Further dilutions were made using either PBS or bovine serum. The diluted solutions were added to the antibiotic solution prepared as described above. The following combinations were tested:

- antybiotyk/PBS- antibiotic / PBS

- antybiotyk/PBS + dimer lizozymu- antibiotic / PBS + lysozyme dimer

- antybiotyk/surowica- antibiotic / serum

- antybiotyk/surowica + dimer lizozymu- antibiotic / serum + lysozyme dimer

Stężenie antybiotyku było takie samo w każdym cylinderku; stężenie dimeru lizozymu wynosiło 5 pg/ml. Po napełnieniu cylinderków roztworami płytki pozostawiano w temperaturze pokojowej na dwie godziny a następnie hodowle inkubowano w temperaturze 37°C.The concentration of the antibiotic was the same in each cylinder; the concentration of lysozyme dimer was 5 pg / ml. After filling the cylinders with the solutions, the plates were left at room temperature for two hours and then the cultures were incubated at 37 ° C.

4. Odczytanie wyników i ocena aktywności:4. Reading the results and evaluation of the activity:

Płytki wyjmowano z suszarki po 18 godzinach inkubacji i mierzono średnicę strefy hamowania wzrostu bakterii (brak kolonii) wokół cylindrów.The plates were removed from the oven after 18 hours of incubation and the diameter of the zone of inhibition of bacterial growth (no colonies) around the cylinders was measured.

Nie zaobserwowano różnic w wielkości stref hamowania wzrostu bakterii wokół cylindrów z zawiesinami antybiotyków w PBS bez dodatku i z dodatkiem dimeru lizozymu w stężeniu 5 pg/ml. Wielkość stref hamowania była jednak zmniejszona wokół cylinderków wypełnionych zawiesiną antybiotyku w surowicy bydlęcej oraz powiększona wokół cylinderków wypełnionychNo differences were observed in the size of the zones of inhibition of bacterial growth around the cylinders with suspensions of antibiotics in PBS without addition and with the addition of lysozyme dimer at a concentration of 5 pg / ml. However, the size of the zones of inhibition was reduced around the cylinders filled with the suspension of the antibiotic in bovine serum and enlarged around the cylinders filled with

176 407 zawiesiną, antybiotyku z dodatkiem dimeru lizozymu w surowicy bydlęcej. Wielkość tych stref była większa niż stref wokół cylinderków wypełnionych zawiesinami w PBS oraz większa niż wokół cylinderków wypełnionych zawiesiną samego antybiotyku w surowicy bez dodatku dimeru lizozymu.176 407 suspension of antibiotic with the addition of lysozyme dimer in bovine serum. The size of these zones was larger than the zones around the cylinders filled with PBS suspensions and larger than around the cylinders filled with the serum suspension of antibiotic alone without the addition of lysozyme dimer.

Opisane zjawisko wystąpiło w testach z penicyliną stosowaną przeciwko Sarcina lutea. Ampicylina wykazywała synergizm w połączeniu z dimerem lizozymu w hamowaniu wzrostu in vitro bakterii Escherichia coli, Salmonella enteritidis i Staphylococcus epidermidis. Zaobserwowano wzrost aktywności erytromycyny w obecności dimeru lizozymu w stosunku do Staphylococcus aureus 209 P i Streptococcus uberis, a także SEFRILu - przeciwko Staphylococcus aureus 209 P. Escherichia coli i Salmonella enteritidis były odporne na ten antybiotyk. Wzrost aktywności przeciwbakteryjnej badanych antybiotyków obserwowano jedynie wówczas, gdy jako rozpuszczalnik stosowano surowicę bydlęcą. Zasadniczo, wzrost aktywności wynosił średnio 50% ale w niektórych przypadkach obecność dimeru lizozymu powodowała 100% wzrost aktywności antybiotyku.The described phenomenon occurred in tests with penicillin used against Sarcina lutea. Ampicillin showed synergism in combination with lysozyme dimer in inhibiting the in vitro growth of Escherichia coli, Salmonella enteritidis and Staphylococcus epidermidis. Increased activity of erythromycin was observed in the presence of lysozyme dimer against Staphylococcus aureus 209 P and Streptococcus uberis, as well as SEFRIL against Staphylococcus aureus 209 P. Escherichia coli and Salmonella enteritidis were resistant to this antibiotic. The increase in the antibacterial activity of the tested antibiotics was observed only when bovine serum was used as a solvent. In general, the increase in activity averaged 50%, but in some cases the presence of lysozyme dimer resulted in a 100% increase in the activity of the antibiotic.

Wnioski:Conclusions:

Dimer lizozymu (bez konserwanta) w stężeniu 5 pg/ml przejawia in vitro synergizm z pewnymi antybiotykami stosowanymi w stężeniu MIC (minimalne stężenie inhibitujące) w obecności surowicy bydlęcej w hamowaniu wzrostu bakterii. Otrzymane dotychczas wyniki świadczą że istotne będzie dalsze prowadzenie badań.Lysozyme dimer (without preservative) at 5 pg / ml shows synergism in vitro with some antibiotics used at MIC (minimum inhibitory concentration) in the presence of bovine serum to inhibit bacterial growth. The results obtained so far show that it will be important to continue the research.

Przykład IX. Synergizm z AZT w leczeniu pacjentów z AIDSExample IX. AZT synergy in the treatment of AIDS patients

W niedawnym doniesieniu Ito i wsp. że TNF-α może antagonizować antywirusową aktywność AZT wobec wirusa HIV (M. Ito i wsp. “Tumor necrosis factor antagonizes inhibitory effect of azidothymidine on human immunodeficiency virus (HIV) replication in vitro” Biochem. Biophys. Res. Commun, 1990,166; 1095-1101). Pacjenci z AIDS w zaawansowanym stadium choroby ulegają licznym oportunistycznym infekcjom. Niektóre czynniki chorobotwórcze mogą indukować podwyższenie TNF-α, IL-6 i innych cytokin, które może mieć skutek immunosupresyjny albo może wzmagać replikację wirusa HIV.In a recent report by Ito et al that TNF-α can antagonize the antiviral activity of AZT against HIV (M. Ito et al. "Tumor necrosis factor antagonizes inhibitors effect of azidothymidine on human immunodeficiency virus (HIV) replication in vitro" Biochem. Biophys. Res. Commun, 1990, 166; 1095-1101). Advanced AIDS patients succumb to numerous opportunistic infections. Certain pathogens can induce elevations in TNF-α, IL-6 and other cytokines that may have an immunosuppressive effect or may enhance HIV replication.

Z tych względów leczenie samym AZT nie jest dostatecznie skuteczne. W celu zwiększenia przeciwirusowej aktywności AZT w stosunku do wirusa HIV proponuje się obecnie połączenie terapii opartej na AZT z podawaniem dimeru lizozymu w celu hamowania syntezy TNF czynnika antagonizującego przeciwwirusową aktywność AZT względem wirusa HIV.For these reasons, treatment with AZT alone is not sufficiently effective. In order to increase the antiviral activity of AZT on HIV, it is now proposed to combine AZT-based therapy with administration of a lysozyme dimer to inhibit TNF synthesis of an agent that antagonizes AZT's HIV antiviral activity.

Claims (7)

Zastrzeżenia patentowePatent claims 1. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca dimer lizozymujako substancję aktywna farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, znamienna tym, że jako substancję aktywną zawiera dimer lizozymu w ilości 33 ng-10 mg/ml, korzystnie 0,001 -10 mg/ml, a zwłaszcza 0,01 -10mgmg/ml, ewentualnie w mieszaninie ze skuteczną ilością antybiotyku, przy czym w przypadku zawartości dimeru lizozymu w granicach 0,001 -10 mg/ml, a korzystnie 0,01 -10 mg/ml, kompozycja ta zawiera jako substancję aktywną zawsze dimer lizozymu w mieszaninie z antybiotykiem.A pharmaceutical composition containing a lysozyme dimer as active substance, a pharmaceutically acceptable carrier, characterized in that it contains as active substance lysozyme dimer in an amount of 33 ng-10 mg / ml, preferably 0.001-10 mg / ml, in particular 0.01-10 mg / ml , optionally in a mixture with an effective amount of an antibiotic, wherein, in the case of a lysozyme dimer content in the range 0.001-10 mg / ml, and preferably 0.01-10 mg / ml, the composition always contains lysozyme dimer in a mixture with the antibiotic as active substance. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera dimer lizozymu zasadniczo wolny od monomerycznej, trimerycznej i oligomerycznej postaci lizozymu.2. A composition according to claim 1 The composition of claim 1, wherein the lysozyme dimer is substantially free of monomeric, trimeric and oligomeric forms of lysozyme. 3. Kompozycj a według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera dimer lizozymu w ilości 33 ng - 0,001 mg/ml.3. A composition according to claim 1 The composition of claim 1 or 2, characterized in that the lysozyme dimer is present in an amount of 33 ng - 0.001 mg / ml. 4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako antybiotyk zawiera antybiotyk wybrany z grupy obejmującej penicylinę, neomycynę, erytromycynę, cefalosporynę.4. A composition according to p. The method of claim 1, wherein the antibiotic is an antibiotic selected from the group consisting of penicillin, neomycin, erythromycin, cephalosporin. 5. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że ma postać roztworu i zawiera dimer lizozymu w ilości zapewniającej oddziaływanie dimeru lizozymu na komórkę mikroorganizmu w stężeniu 5 pg/ml.5. A composition according to p. A composition according to claim 1 or 2, characterized in that it is in the form of a solution and contains the lysozyme dimer in an amount that ensures the effect of the lysozyme dimer on the microbial cell at a concentration of 5 pg / ml. 6. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jest dostosowana do podawania w jednej lub kilku dawkach 0,02 mg/kg masy ciała.6. A composition according to p. The formulation according to claim 1, which is adapted to be administered in one or more doses of 0.02 mg / kg body weight. 7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ma postać roztworu do iniekcji, odpowiedniego do podawania dożylnego.7. The composition according to p. A pharmaceutical composition according to claim 1 which is in the form of an injection solution suitable for intravenous administration.
PL93307244A 1993-07-13 1993-07-13 Lysozyme dimer as well as composition containing it. novel application of lysozyme dimer and compositions containing it PL176407B1 (en)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL93307244A PL176407B1 (en) 1993-07-13 1993-07-13 Lysozyme dimer as well as composition containing it. novel application of lysozyme dimer and compositions containing it

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL93307244A PL176407B1 (en) 1993-07-13 1993-07-13 Lysozyme dimer as well as composition containing it. novel application of lysozyme dimer and compositions containing it
PCT/EP1993/001841 WO1994001127A1 (en) 1992-07-13 1993-07-13 Lysozyme dimer and compositions containing the same

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL307244A1 PL307244A1 (en) 1995-05-15
PL176407B1 true PL176407B1 (en) 1999-05-31

Family

ID=20064401

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL93307244A PL176407B1 (en) 1993-07-13 1993-07-13 Lysozyme dimer as well as composition containing it. novel application of lysozyme dimer and compositions containing it

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL176407B1 (en)

Also Published As

Publication number Publication date
PL307244A1 (en) 1995-05-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Gruet et al. Bovine mastitis and intramammary drug delivery: review and perspectives
AU624331B2 (en) A composition having as its active ingredient lysozyme or ribonuclease dimer in a pharmaceutically acceptable carrier
EP1165097B1 (en) A pharmaceutical composition of complex carbohydrates and their use
KR101279196B1 (en) Methods and composition for bactericide, bacteriostatic and anti-inflammation
EP0651654B1 (en) Use of lysozyme dimer for the manufacture of a medicament for modulating natural defensive mechanisms
US11331335B2 (en) Sepsis treatment and related compositions methods and systems
Jirillo et al. The immunocompromised host: immune alterations in splenectomized patients and clinical implications
KR100420377B1 (en) New Uses of Lysozyme Dimers
AU2012340446B2 (en) Apoaequorin for reducing neuronal injury due to ischemia
GB2398497A (en) Composition for improving immunity of animals
EP0820306B1 (en) Pharmaceutical composition containing pectin and a phospholipid, used as an antidiarrheal and antiulcer agent
PL176407B1 (en) Lysozyme dimer as well as composition containing it. novel application of lysozyme dimer and compositions containing it
Zecconi et al. Evaluation of interleukin-2 treatment for prevention of intramammary infections in cows after calving
US6183742B1 (en) Applications of lysozyme dimer
Brown et al. Muramyl dipeptide enhances survival from experimental peritonitis
US20230256046A1 (en) Aloe extracts for microbial neutralisation
Assiri et al. Assessment of Cytokine Release in Septic Shock Induced by Some Antibiotics
CN117279934A (en) CATH2 and derivatives thereof for inhibiting streptococcus suis
Chung et al. Evaluation of Topical Drug Containing Solcoseryl and Micronomicin on Surgical Wound in Mice
US20020098171A1 (en) New application of lysozyme dimer
KR19990034654A (en) Extraction method of propolis and use as an adjuvant
Subramanian Section V—Malaysia
KR19990034653A (en) Livestock feed containing propolis and livestock products produced using the same

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120713