PL174966B1 - Podstawa krzesła - Google Patents

Abstract

1 . Podstawa krzesla, przystosowana do podpierania slupka siedzenia zawierajaca piaste m ajaca centralna os, co najmniej jedna noge odchodzaca promieniowo od piasty, znamienna tym, ze zawiera otwór (36) koncentrycznie wzdluz osi (38) przechodzacy przez piaste (20) i wyznaczajacy kontur wewne- trznej scianki (34), która to wewnetrzna scianka (34) zawiera górna zbiezna czesc (46) scianki (34) usytuowana pomiedzy pierwsza górna krawedzia (48) i pierwsza dolna krawedzia (50), przy czym pierwsza górna krawedz (48) wyznacza kontur wie- kszego pola przekroju poprzecznego niz pole przekroju poprze- cznego ograniczone pierwsza dolna krawedzia (50) tworzac zbieznosc zbieznej czesci (46) scianki (34) do wewnatrz i do dolu, dolna czesc (54) scianki (34) usytuowana ponizej górnej czesci (46) scianki (34) rozciagajaca sie pomiedzy druga górna krawe- dzia (56) i druga dolna krawedzia (58), przy czym druga górna krawedz (56) dolnej czesci (54) scianki (34) wyznacza kontur mniejszego pola przekroju poprzecznego niz pierwsza dolna krawedz (50) górnej czesci (46) scianki (34) oraz obwodowa czesc (62) scianki (34) rozciagajaca sie pomiedzy druga górna krawedzia (56) dolnej czesci (54) scianki (34) i pierwsza dolna krawedzia (50) zbieznej czesci (46) scianki (34) tworzaca rozcia- gajacy sie do wewnatrz stopien stykajacy sie z dolnym koncem slupka (12) podpierajacy go, gdy slupek (12) Jest wprowadzony do otworu (36), ograniczajacy ruch do dolu slupka (12) we- wnatrz otworu (36) i zabezpieczajacy slupek (12) przed przecho- dzeniem poza okreslone polozenie FIG. 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest podstawa krzesła, przystosowana do podpierania słupka podpierającego siedzenie krzesła, stosowana zwłaszcza jako podpora różnych mebli takich jak stołki, blaty stołów, wieszaki na odzież i tym podobne.

Znane podstawy krzeseł zawierają centralną piastę, od której rozciąga się promieniowo większa ilość nóg. W piaście tych znanych podstaw krzesełjest wykonany rozciągający się przez nie pionowo otwór, tworzący pojedynczą stożkową ściankę. Stożkowa ścianka piasty jest wykonana całkowicie z tworzywa sztucznego lub zawiera stożkową metalową wstawkę umieszczoną wewnątrz otworu w piaście. Dolny koniec słupka, włożony do otworu podstawy krzesła także zawiera zbieżną stożkową ściankę przystosowaną do stykania się ze stożkową ścianką otworu piasty. Kiedy zbieżna ścianka słupka jest włożona do otworu piasty zbieżna ścianka słupka zostaje zaklinowana stykając się ze stożkową ścianką piasty. Dzięki zaklinowaniu słupka w piaście uzyskuje się stabilne przymocowanie słupka do podstawy krzesła bez kołysania się i odchylania górnego końca słupka.

174 966

Stwierdzono, że w miarę upływu czasu, w którym do słupka są powtarzalnie przykładane obciążenia, dolny koniec słupka używany ze znanymi podstawami krzeseł przesuwa się do dołu przez otwór w piaście podstawy krzesła w porównaniu z jego pierwotnym położeniem, w jakim został zainstalowany. Kiedy słupek przesuwa się do dołu, przez stożkową ściankę słupka zostają przykładane do piasty coraz większe siły powodujące tworzenie się pęknięć wywołanych naprężeniami w ściance piasty i tym samym sprawiając, że dalsze używanie krzesła jest niebezpieczne, ponieważ ostatecznie następuje całkowite pęknięcie piasty, po którym słupek i przymocowane krzesło mogą być przewrócone. W tych przypadkach, gdy piasta nie pęknie całkiem, jej wewnętrzna średnica ciągle powiększa się i słupek ciągle przesuwa się do dołu, aż dolny koniec słupka przejdzie przez piastę i uderzy w podłogę ślizgając się po niej podczas poziomego przemieszczania krzesła. Nawet zastosowanie stalowych tulei jako wkładek do wnętrza otworu piasty nie zabezpiecza przed niepożądanym przesuwaniem się do dołu słupka w piastach znanych podstaw krzeseł.

Przesuwanie się w dół słupka poprzez podstawę krzesła nie tylko stanowi potencjalne niebezpieczeństwo z powodu powstałych w jego rezultacie pęknięć piasty spowodowanych naprężeniami i potencjalnego całkowitego pęknięcia piasty, lecz także poza tym poważnie skraca trwałość użyteczną podstawy krzesła.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej podstawy krzesła, do której słupek jest włożony sztywno i podparty w sposób uniemożliwiający odchylanie słupka na boki i przesuwanie go w dół poza określony punkt.

Istota podstawy krzesła według wynalazku przystosowanej do podpierania słupka siedzenia polega na tym, że zawiera otwór koncentrycznie wzdłuż osi przechodzący przez piastę i wyznaczający kontur wewnętrznej ścianki, która to wewnętrzna ścianka zawiera górną zbieżną część ścianki usytuowaną pomiędzy pierwszą górną krawędzią i pierwszą dolną krawędzią, przy czym pierwsza górna krawędź wyznacza kontur większego pola przekroju poprzecznego pole przekroju poprzecznego ograniczone pierwszą dolną krawędzią tworząc zbieżność zbieżną część ścianki do wewnątrz i do dołu, dolną część ścianki usytuowaną poniżej górnej części ścianki rozciągającą się pomiędzy drugą górną krawędzią i drugą dolną krawędzią, przy czym druga górna krawędź dolnej części ścianki wyznacza kontur mniejszego pola przekroju poprzecznego niż pierwsza dolna krawędź górnej części ścianki oraz obwodową część ścianki rozciągającą się pomiędzy drugą górną krawędzią dolnej części ścianki i pierwszą dolną krawędzią zbieżnej części ścianki tworzącą rozciągający się do wewnątrz stopień stykający się z dolnym końcem słupka i podpierający go, gdy słupek jest wprowadzony do otworu, ograniczający ruch do dołu słupka wewnątrz otworu i zabezpieczający słupek przed przechodzeniem poza określone położenie.

Korzystnie pierwsza górna krawędź górnej części ścianki i druga górna krawędź dolnej części ścianki mają kształt kołowy.

Korzystnie górna zbieżna część ścianki jest stożkowa.

Korzystnie druga górna krawędź dolnej części ścianki ma kształt kołowy.

Korzystnie obwodowa część ścianki stanowi płaską powierzchnię.

Korzystnie druga górna krawędź dolnej części ścianki jest usytuowana w tej samej płaszczyźnie co pierwsza dolna krawędź górnej części ścianki.

Korzystnie dolna część ścianki jest cylindryczna.

Wynalazek w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny podstawy krzesła podpierającej słupek i siedzenie krzesła, fig. 2 - częściowy przekrój poprzeczny podstawy krzesła wzdłuż linii 2-2 z fig. 1 podstawy krzesła z włożonym w nią słupkiem, fig. 3 - częściowy przekrój poprzeczny podstawy krzesła przedstawiający piastę, a fig. 4 - częściowy przekrój podstawy krzesła przedstawiający piastę i alternatywny przykład wykonania wkładanego w nią słupka.

Na figurze 1 przedstawiono podstawę krzesła 10 podtrzymującą słupek 12 i siedzenie 14 krzesłia Dolny koniec 16 słupka 12 jest włożony w podstawę 10 krzesła, a górny koniec 18 słupka 12 jest przymocowany do krzesła 14.

Podstawa krzesła 10, jak przedstawiono na fig. 1, zawiera centralną piastę 20 i większą ilość nóg 22. Nogi 22 są rozstawione w równych odstępach wokół piasty 20 i odchodzą od niej

174 966 promieniowo na zewnątrz. Do końca każdej nogi 22 jest przymocowane kółko samonastawne 24 umożliwiające toczenie się podstawy krzesła 10 po powierzchni podłogi. Zamiast kółka samonastawnego 24 do końca każdej nogi 22 może być przymocowana stopa (nie pokazana) zapewniająca podparcia podstawy krzesła 10 na podłodze. Centralna piasta 20 i nogi 22 są korzystnie wykonane z tworzywa sztucznego, lecz mogą być także wykonane z metalu lub innych materiałów.

Jak pokazano na fig. 3, piasta 20 zawiera zewnętrzną cylindryczną ściankę 32 i wewnętrzną ściankę 34 utworzoną przez otwór 36, przechodzący przez piastę 20, koncentrycznie wzdłuż pionowej centralnej osi 38. Ścianki wewnętrzna 34 i zewnętrzna 32 piasty 20 rozciągają się od dolnej powierzchni 40 do górnej powierzchni 42. Nogi 22 podstawy krzesła 10 są korzystnie uformowane integralnie z zewnętrzną ścianką 32 piasty 20. Chociaż otwór 36 w tym przykładzie wykonania ma przekrój okrągły to może być również wykonany otwór o innym przekroju poprzecznym, przykładowo prostokątnym lub trójkątnym ewentualnie dowolnym innym.

Wewnętrzna cylindryczna ścianka 34 utworzona przez otwór 36 zawiera górną zbieżną stożkową część 46 ścianki 34, która rozciąga się pomiędzy kołową górną krawędzią 48 i korzystnie dolną krawędzią 50. Górna krawędź 48 ma średnicę większą od średnicy dolnej krawędzi 50 tak, że stożkowa część ścianki 46 jest zbieżna do wewnątrz i ku dołowi koncentrycznie względem osi 38 pod z góry określonym kątem. Stożkowa część 46 ścianki 34 może być utworzona przez metalową stożkową tuleję (nie pokazaną) umieszczoną wewnątrz otworu 36.

Wewnętrzna ścianka 34 zawiera także dolną, część 54 ścianki 34, która rozciąga się pomiędzy kołową górną krawędzią 56 i kołową dolną krawędzią 58. Przedstawione na fig. 3 górna krawędź 56 i dolna krawędź 58 mają tę samą średnicę i pole przekroju poprzecznego tak, że dolna część 54 ścianki 34 jest cylindryczna. Krawędzie górna 56 i dolna 58 mogą mieć także różne średnice i różne pola przekrojów poprzecznych co utworzy stożkową dolbą część ścianki 54. Dolna krawędź 58 korzystnie przylega do dolnej pierścieniowej powierzchni 40 piasty 20. Górna krawędź 56 dolnej części 54 ścianki 34 ma średnicę i pole przekroju poprzecznego, mniejsze od średnicy i pola przekroju poprzecznego dolnej krawędzi 50 górnej stożkowej części 46 ścianki 34.

Pomiędzy górną krawędzią 56 dolnej części 54 ścianki 34 i dolną krawędzią 50 górnej stożkowej części 46 ścianki 34 rozciąga się pierścieniowa obwodowa część 62 ścianki 34. Pierścieniowa część 62 ścianki 34 tworzy rozciągający się do wewnątrz stopień lub występ stykający się z dolnym końcem 16 słupka l2, jak pokazano na fig. 2 i 4. Kołowa górna krawędź 56 dolnej części 54 ścianki 34 korzystnie jest umieszczona w jednej płaszczyźnie z kołową dolną krawędzią 50 górnej stożkowej części 46 ścianki 34 tworząc płaską pierścieniową część 62 ścianki 34. Płaszczyzna, w której leży kołowa górna krawędź 56 dolnej części 54 ścianki 34 może być umieszczona powyżej ewentualnie poniżej płaszczyzny, w której leży kołowa dolna krawędź 50 górnej stożkowej części 46 ścianki 34 tworząc stożkową, pierścieniową część 62 ścianki 34.

Kołowa górna krawędź 48 górnej stożkowej części 46 ścianki 34 jest korzystnie umieszczona przylegle do górnej pierścieniowej powierzchni 42 piasty 20, jak pokazano na fig. 3. Korzystnie jest, gdy górna pierścieniowa powierzchnia 42 piasty 20 znajduje się w niewielkim oddaleniu od słupka 12. Dlatego pomiędzy górną krawędzią 48 górnej stożkowej części 46 ścianki 34 i górną pierścieniową powierzchnią 42 piasty 20 jest wykonane pierścieniowe wgłębienie 64, ewentualnie górna krawędź 48 górnej stożkowej części ścianki 46 może przylegać do pierścieniowej powierzchni 42.

Słupek 12 może być ukształtowany jako jednolita część mająca ustaloną długość i może być wykonany z tworzywa sztucznego lub z metalu. Słupek 12 może być także ukształtowany z wielu części i zawierać obudowę i pneumatyczne ewentualnie hydrauliczne mechanizmy do selektywnego zmieniania długości słupka i w ten sposób wysokości siedzenia 14. Chociaż słupki 12 mogą być konstruowane na wiele różnych sposobów, dolny koniec 16 słupka 12 jest korzystnie zbudowany w jeden z dwóch sposobów. Na fig. 2 i 3 przedstawiono alternatywne przykłady wykonania dolnego końca słupka 12.

Figura 2 przedstawia słupek 12A mający dolny koniec 16A. Dolny koniec 16A zawiera stożkową ściankę 66, rozciągającą się do dołu od górnej cylindrycznej ścianki 68. Stożkowa ścianka 66 jest zbieżna do wewnątrz od górnej kołowej krawędzi 70 do dolnej kołowej krawędzi 72.

174 966

Dolna kołowa krawędź 72 ma mniejszą średnicę niż górna kołowa krawędź 70 tak, że stożkowa ścianka 66 jest zbieżna ku dołowi i do wewnątrz. Stożkowa ścianka 66 jest korzystnie zbieżna pod tym samym kątem, pod jakim zbieżna jest górna stożkowa część 46 ścianki 34 piasty 20 co zapewnia duży obszar styku powierzchniowego pomiędzy słupkiem 12A i stożkową częścią 46 ścianki 34 piasty 20, gdy słupek 12Ajest całkowicie włożony w otwór 36 piasty 20. Dolny koniec 16A zawiera także cylindryczną ściankę 74, rozciągającą się pomiędzy górną kołową krawędzią 76 i dolną kołową krawędzią 78. Cylindryczna ścianka 74 ma wymiary, odpowiadające wymiarom dolnej części 54 ścianki 34 piasty 20. Górna kołowa krawędź 76 cylindrycznej ścianki 74 ma mniejszą średnicę niż dolna kołowa krawędź 72 stożkowej ścianki 77. Pomiędzy górną kołową krawędzią 76 cylindrycznej ścianki 74 i dolną kołową krawędzią 72 stożkowej ścianki 66 rozciąga się ścianka 80 tworząc w ten sposób stopień rozciągający się na zewnątrz. Jak pokazano na fig. 2, górna kołowa krawędź 76 może być umieszczona w płaszczyźnie równoległej do i nieco poniżej płaszczyzny, w której leży dolna okrągła krawędź 72. Dlatego ścianka 80 jest stożkowa o bardzo dużej zbieżności w porównaniu ze zbieżnością stożkowej ścianki 66. Dolna kołowa krawędź 72 stożkowej ścianki 66 może leżeć w tej samej płaszczyźnie, w której leży górna kołowa krawędź 76 cylindrycznej ścianki 74 tak, że ścianka 80 jest płaska.

Kiedy dolny koniec 16A słupka 1.2 A jest wkładany do otworu 36 piasty 20 kołowa krawędź 78 cylindrycznej ścianki 74 przesuwa się wewnątrz pierścieniowej części 62 ścianki 34 tworzącej rozciągający się do wewnątrz stopień w piaście 20 i poza tą pierścieniową częścią 62 ścianki 34. Podczas dalszego przesuwania do dołu słupka 12A w piaście 20 stożkowa ścianka 66 słupka 12A zaczyna wchodzić w styk ze stożkową ścianką 46 piasty 20 ze wzrastającą siłą, zaklinowując się z tą ścianką 46 piasty 20. Kiedy słupek 12A jest nadal wprowadzany do piasty 20 wystający na zewnątrz stopień 12A utworzony na ściance 80 wchodzi w styk z rozciągającym się do wewnątrz stopniem w otworze 36 utworzonym przez pierścieniową część 62 ścianki 34. Zetknięcie się ścianki 80 z pierścieniową częścią 62 ścianki 34 uniemożliwia dalsze wkładanie do dołu słupka 12A przez otwór 36 piasty 20. Jak przedstawiono na fig. 2, kiedy słupek 12A jest całkowicie włożony w piastę 20, pierścieniową część ścianki 80 uniemożliwia przesuwanie się do dołu słupka 12A przez otwór 36 piasty 20 podczas używania, a dolny koniec 16A słupka 12A jest przymocowany do piasty 20 przez zaklinowanie stożkowej ścianki 66 wewnątrz górnej stożkowej części 46 ścianki 34 piasty 20 co uniemożliwia kołysanie się słupka 12A wewnątrz piasty 20.

Na fig. 4 przedstawiono słupek 12B mający dolny koniec 16B. Dolny koniec 16B zawiera stożkową ściankę 86, która rozciąga się do dołu od górnej cylindrycznej ścianki 88. Stożkowa ścianka 86 rozciąga się pomiędzy górną kołową krawędzią 90 i dolną kołową krawędzią 92. Średnica dolnej kołowej krawędzi 92 jest mniejsza niż średnica górnej kołowej krawędzi 90 tak, że stożkowa ścianka 86 jest zbieżna do dołu i do wewnątrz. Stożkowa ścianka 86 korzystnie ma zbieżność o tym samym kącie, jaki ma zbieżność stożkowej części ścianki 34 piasty 20. Kiedy dolny koniec 16B jest wkładany w otwór 36 piasty 20 stożkowa ścianka 86 wchodzi w styk ze stożkową częścią 46 ścianką 34 piasty 20 i zaklinowuje się wewnątrz stożkowej części 46 ścianki 34 z siłą wzrastaj ącą w miarę coraz dalszego wsuwania dolnego końca 16B w piastę 20. Kiedy dolny koniec 16B słupka 12B w dalszym ciągu jest wprowadzany do piasty 20, dolna kołowa krawędź 92 stożkowej ścianki 86 wchodzi w kontakt z pierścieniową częścią 62 ścianki 34 piasty 20. Zetknięcie się dolnej pierścieniowej krawędzi 92 z pierścieniową częścią 62 ścianką 34 piasty 20 uniemożliwia dalsze wprowadzanie słupka 12B do piasty 20 i uniemożliwia przesuwanie się podczas używania dolnego końca 16B słupka 12B do dołu przez otwór 36 piasty 20.

Różne cechy wynalazku zostały szczegółowo przedstawione i opisane w nawiązaniu do zilustrowanych przykładów wykonania, musi być jednak zrozumiałym to, że te określone układy jedynie służą do zilustrowania i że pełną interpretację wynalazku zawierają załączone zastrzeżenia.

174 966

FIG.1

FIG. 2 f|G.4

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Podstawa krzesła, przystosowana do podpierania słupka siedzenia zawierająca piastę mającą centralną oś, co najmniej jedną nogę odchodzącą promieniowo od piasty, znamienna tym, że zawiera otwór (36) koncentrycznie wzdłuż osi (38) przechodzący przez piastę (20) i wyznaczający kontur wewnętrznej ścianki (34), która to wewnętrzna ścianka (34) zawiera górną zbieżną część (46) ścianki (34) usytuowaną pomiędzy pierwszą górną krawędzią (48) i pierwszą dolną krawędzią (50), przy czym pierwsza górna krawędź (48) wyznacza kontur większego pola przekroju poprzecznego niż pole przekroju poprzecznego ograniczone pierwszą dolną krawędzią (50) tworząc zbieżność zbieżnej części (46) ścianki (34) do wewnątrz i do dołu, dolna część (54) ścianki (34) usytuowaną poniżej górnej części (46) ścianki (34) rozciągającą się pomiędzy drugą górną krawędzią (56) i drugą dolną krawędzią (58), przy czym druga górna krawędź (56) dolnej części (54) ścianki (34) wyznacza kontur mniejszego pola przekroju poprzecznego niż pierwsza dolna krawędź (50) górnej części (46) ścianki (34) oraz obwodową część (62) ścianki (34) rozciągającą się pomiędzy drugą górną krawędzią (56) dolnej części (54) ścianki (34) i pierwszą dolną krawędzią (50) zbieżnej części (46) ścianki (34) tworzącą rozciągający się do wewnątrz stopień stykający się z dolnym końcem słupka (12) podpierający go, gdy słupek (12) jest wprowadzony do otworu (36), ograniczający ruch do dołu słupka (12) wewnątrz otworu (36) i zabezpieczający słupek (12) przed przechodzeniem poza określone położenie.
2. 2. Podstawa według zastrz. 1, znamienna tym, że pierwsza górna krawędź górnej części (46), ścianki (34) i druga górna krawędź dolnej części (54) ścianki (34) mają kształt kołowy.
3. 3. Podstawa według zastrz. 2, znamienna tym, że górna zbieżna część (46) ścianki (34) jest stożkowa.
4. 4. Podstawa według zastrz. 1, znamienna tym, że druga górna krawędź (56) dolnej części (54) ścianki (34) ma kształt kołowy.
5. 5. Podstawa według zastrz. 1, znamienna tym, że obwodowa część (62) ścianki (34) stanowi płaską powierzchnię.
6. 6. Podstawa według zastrz. 1, znamienna tym, że druga górna krawędź (56) dolnej części (54) ścianki (34) jest usytuowana w tej samej płaszczyźnie co pierwsza dolna krawędź (50) górnej części (46) ścianki (34).
7. 7. Podstawa według zastrz. 1, znamienna tym, że dolna część (54) ścianki (34) jest cylindryczna.