PL174247B1

PL174247B1 - Dozownik puszek z napojami

Info

Publication number: PL174247B1
Application number: PL94313348A
Authority: PL
Inventors: James R. Oliff; James T. Stout
Original assignee: Mead Corp
Priority date: 1993-08-31
Filing date: 1994-08-31
Publication date: 1998-07-31
Also published as: WO1995006425A1; PE24895A1; HU218713B; MY120652A; DE69421620T2; EP0716574A4; GT199400060A; HU9600486D0; CN1047928C; SK28296A3; HUT76601A; MA23317A1; CA2170629C; CA2170629A1; CZ293978B6; EP0716574A1; AU7681894A; GR3032533T3; IL110777A; CZ60496A3

Abstract

1. Dozownik puszek z napojami, o okreslonej wysokosci i srednicy, zapakowanych do pudla w przy- najmniej jednej warstwie, przy czym pudlo jest zaopa- trzone w platy górny, dolny i boczne oraz w klapy koncowe przymocowane przynajmniej do niektórych platów pudla, a puszki sa usytuowane w pudle swymi osiami równolegle do platów bocznych pudla, zna- mienny tym, ze sklada sie z dwóch otworów, usytuo- wanych w platach koncowych (30, 68), przy czym dolny otwór dozownika (86) rozpoczyna sie od plata bocznego (14) i od plata dolnego (18) i konczy sie w klapie koncowej (30), natomiast oba otwory (84, 86) koncza sie w takiej odleglosci od siebie, ze czesci klap koncowych (30, 68) usytuowane miedzy otworami (84, 86) sa polaczone z platem bocznym (14). FIG . 8 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest dozownik puszek z napojami, o określonej wysokości i średnicy, zapakowanych do pudła w przynajmniej jednej warstwie. Pudło jest zaopatrzone w płaty górny, dolny i boczne oraz w klapy końcowe przymocowane przynajmniej do niektórych płatów pudła. Puszki są usytuowane w pudle swymi osiami równolegle do płatów bocznych pudła.

W szczególności przedmiotem wynalazku jest dozownik umożliwiający łatwe wyjmowanie poszczególnych puszek z pudła.

Puszki z napojami, na przykład bezalkoholowymi, piwem, sokami i temu podobnymi - są zwykle sprzedawane w pudłach zawierających większe ilości puszek. Zwykle puszki są układane w jednej warstwie na prostokątnym planie. W normalnym wykonaniu pudło jest wyposażone w dozownik, przy pomocy którego konsument łatwo wyjmuje pojedyncze puszki, nie musząc wycinać większych otworów w pudle. Taki dozownik jest usytuowany na jednym końcu pudła i jest wyposażony w otwór, sięgający na całą szerokość końcowej ściany. Podłużny otwór jest równoległy do osi puszek. Przynajmniej część otworu ma szerokość nieco mniejszą od średnicy puszki, wskutek czego puszka jest przytrzymywana w otworze, ale jest w nim widoczna. Tektura ma wystarczającą sprężystość, by konsument mógł wyciągnąć puszkę z otworu bez uszkadzania krawędzi otworu. Tego typu dozownik puszek jest omówiony w amerykańskim opisie patentowym US 4,364,509.

Ostatnio były dokonywane próby wprowadzenia na rynek pudeł dla puszek z napojami, w których puszki są układane w dwóch warstwach, przy czym puszki obu warstw są współosiowe. Tego typu pudło jest omówione w amerykańskim opisie patentowym nr US 5,234,102.

Znany dozownik do wytaczania puszek nie nadaje się do zastosowania w pudle, do którego są zapakowane puszki z napojami w dwóch warstwach. Zastosowanie podłużnego otworu, na całej długości ściany końcowej pudła powoduje eksponowanie dwóch puszek, po jednej z każdej warstwy. W takim przypadku wyjęcie jednej puszki może spowodować wypadnięcie drugiej puszki z pudła. Ponadto wyginanie długich krawędzi oporu może spowodować wypadanie pozostałych puszek z pudła.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji dozownika puszek, nadającego się do zastosowania w pudłach, do których są pakowane puszki z napojami w dwóch warstwach. Taka konstrukcja powinna mieć zalety znanych dozowników, ale nie być kosztowna i nie stwarzać komplikacji wykonawczych.

Zadanie to zrealizowano zgodnie z wynalazkiem przez opracowanie konstrukcji dozownika składającego się z dwóch otworów usytuowanych w płatach końcowych. Dolny otwór dozownika rozpoczyna się od płata bocznego i od płata dolnego i kończy się w klapie końcowej. Oba otwory kończą się w takiej odległości od siebie, że części klap końcowych usytuowane między otworami są połączone z płatem bocznym.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że przedłużone części otworów dozowników są usytuowane w płacie dolnym i w płacie górnym. Przedłużone części otworów są ograniczone częściami krawędzi otworów. Odległość między klapami końcowymi i częściami krawędzi otworów najbardziej oddalonymi od klap końcowych jest mniejsza od średnicy puszki.

Otwory są korzystnie przynajmniej częściowo przykryte odrywanymi płatami przykrywającymi. Płaty przykrywające są połączone rozłącznie z klapami końcowymi wzdłuż perforowanych linii odrywania i są połączone z płatem bocznym wzdłuż linii zginania.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że otwory w klapach końcowych rozpoczynają się od płata górnego i od płata dolnego. Długość każdego z otworów jest mniejsza od wysokości puszki. Równocześnie otwory w klapach końcowych rozpoczynają się od płata bocznego. Szerokość przynajmniej części każdego z otworów jest mniejsza od średnicy puszki.

Część otworu dozowników o szerokości mniejszej od średnicy puszki jest korzystnie usytuowana w pobliżu płata górnego i płata dolnego.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że pudło jest wyposażone we wkładkę oddzielającą warstwy puszek. Klapa końcowa wkładki styka się z klapami końcowymi pudła. Klapa końcowa wkładki jest przymocowana do wewnętrznej powierzchni klap końcowych pudła

174 247 przynajmniej w rejonie tej części klapy końcowej wkładki, która jest usytuowana między otworami.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że wykrój pudła jest wyposażony w odrywane płaty przykrywające, ograniczone liniami odrywania wykonanymi w większych klapach końcowych. Dolny płat przykrywający rozpoczyna się od płata dolnego i jest usytuowany wzdłuż bocznej krawędzi większej klapy końcowej zbliżonej do płata bocznego, a kończy się w większej klapie końcowej nie sięgając jej krawędzi zewnętrznej. Górny płat przykrywający rozpoczyna się od płata górnego i jest usytuowany wzdłuż bocznej krawędzi większej klapy końcowej zbliżonej do płata bocznego, a kończy się w większej klapie końcowej, nie sięgając jej krawędzi zewnętrznej.

Płaty przykrywające są korzystnie wyposażone w przedłużające je części, usytuowane w częściach płata dolnego i płata górnego.

Odmianę rozwiązania wynalazku stanowi dozownik wyposażony w otwór dozownika usytuowany w klapach końcowych, od płata górnego do płata dolnego, o długości mniejszej od wysokości puszki, oraz o szerokości, mierzonej od płata bocznego, mniejszej od średnicy puszki, przynajmniej na części długości otworu. Dla puszek umieszczonych w pudle w drugiej warstwie dozownik jest wyposażony w drugi otwór dozownika, usytuowany w klapach końcowych, rozpoczynający się od płata bocznego, oraz od płata dolnego albo górnego o długości mniejszej od wysokości puszki, oraz o szerokości, mierzonej od płata bocznego, mniejszej od średnicy puszki, przynajmniej na części długości drugiego otworu.

Wynalazekjest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia wykrój pudła wyposażonego w dozownik według wynalazku, w widoku z góry na jego wewnętrzną powierzchnię, fig. 2 - fragment wykroju według fig. 1, przedstawiający pierwsze stadium składania pudła, fig. 3 - fragment wykroju według fig. 1, przedstawiający drugie stadium składania pudła, fig. 4 - wkładkę do pudła złożonego z wykroju według fig. 1, fig. 5 - górę, bok i zakończenie złożonego z wykroju według fig. 1 i zapakowanego pudła, uwidaczniając płaty zamykające przed ich złożeniem i sklejeniem, w widoku perspektywicznym, fig. 6 - bok, dno i górę pudła według fig. 5, uwidaczniając wyrwane płaty zamykające, dla pokozania układu puszek wewnątrz pudła, w widoku perspektywicznym, fig. 7 - płaty zamykające według fig. 6, ale nienaruszone, dla przedstawienia dozownika według wynalazku, w widoku podobnym do fig. 6, fig. 8 - dozownik podczas jego użytkowania, w widoku podobnym do fig. 7.

Figura 1 przedstawia wykrój pudła 10 wyposażonego w dozownik według wynalazku. Pudło 10 składa się z płata górnego 12, połączonego z płatem bocznym 14 wzdłuż linii zginania 16. Płat dolny 18 jest połączony z płatem bocznym 14 wzdłuż linii zginania 20, a z drugiej strony z płatem bocznym 22 wzdłuż linii zginania 24.

Płat górny 12 jest wyposażony w dwa otwory 26 dla rąk, tworzące uchwyt pudła. Dodatkowo z otworów 26, w kierunku naroży płata górnego 12, wybiegają linie zginania 28, analogicznie do omówionych w amerykańskim opisie patentowym nr US 08/065,277. Większa klapa końcowa 30 jest połączona z jedną krawędzią płata górnego 12 wzdłuż linii zginania 32, a większa klapa końcowa 34 jest połączona z przeciwległą krawędzią płata górnego 12 wzdłuż linii zginania 36. KIopo klejona 38 jest połączona z płatem górnym 12 wzdłuż linii zginania 40.

Układ wzmacniający uchwyt pudła jest połączony z klapami 30 i 34 i składa się z części końcowej 42, połączonej z klapą końcową 30 wzdłuż linii zginania 44 i z części końcowej 46, połączonej z klapą końcową 34 wzdłuż linii zginania 48. Część środkowa 50 łączy ze sobą części końcowe 42 i 46. Pasek 52, wzmacniający uchwyt pudła, jest połączony z częścią środkową 50 wzdłuż linii zginania 54.

Płat boczny 14 jest wyposażony w płat odrywany 56, ograniczony perforowaną linią odrywania 58. Mniejsza klapa końcowa 60 jest połączona swą krawędzią z płatem bocznym 14 wzdłuż linii zginania 62, a mniej sza klapa końcowa 66 jest połączona swą krawędzią z przeciwną krawędzią płata bocznego 14 wzdłuż linii zginania 64.

Płat dolny 18 jest połączony z klapą końcową 68 wzdłuż linii zginania 70 oraz z klapą końcową 72 wzdłuż linii zginania 74.

174 247

Płat boczny 22 jest połączony z klapą końcową 76 wzdłuż linii zginania 78 i z klapą końcową 80 wzdłuż linii zginania 82.

Dozownik 84 według wynalazku, który zostanie szczegółowo omówiony dalej, jest w swej głównej części usytuowany w większej klapie końcowej 30. Podobny dozownik 86 jest w swej głównej części usytuowany w klapie końcowej 68.

Figura 2 przedstawia fragment wykroju kartonu dla pudła 10, uwidaczniając początek składania pudła. Pomocniczy pasek wzmacniający 52 zostaje zagięty dokoła linii zginania 54 i przyklejony do środkowej części układu wzmacniającego uchwyt, usytuowanej między częściami końcowymi 42 i 46. Następnie, jak to przedstawia fig. 3, układ wzmacniający uchwyt pudła zostaje zagięty dokoła linii zginania 44 i 48, a części końcowe 42 i 46 zostają przyklejone do klap końcowych 30 i 34. Część środka 50 i pasek wzmacniający 52 zostają umieszczone wzdłuż rejonu między otworami 26 i zostają przyklejone do płata górnego 12. W ten sposób między otworami 26 zostaje utworzony pas potrójnie wzmocniony. Następnie, jak to jest zwykle wykonywane, a nie jest uwidocznione na rysunku, płat boczny 22 zostaje przyklejony do klapy klejonej 38, tworząc płaski układ obejmujący pudła, które może zostać następnie podniesione celem zapakowania.

Pudło 10 według wynalazku może być wyposażone we wkładkę 90, przedstawioną na fig. 4. Wkładka 90 składa się z płata głównego 92, do którego przymocowane są klapa końcowa 94 wzdłuż linii zginania 96 i klapa końcowa 98 wzdłuż linii zginania 100. Płat główny 92 jest korzystnie wyposażony w zagłębienia 102, o średnicy równej średnicy zakończeń pakowanych puszek, umożliwiające zachowanie dokładnej lokalizacji puszek w pudle. Dodatkowo, poprzecznie do płata głównego 92, jest usytuowana linia odrywania 104, umożliwiająca konsumentowi rozerwanie wkładki 90, celem dotarcia do puszek umieszczonych w dolnej warstwie w pudle 10.

Złożone i zapakowane pudło jest przedstawione na fig. 5. Pudło 10 jest wyposażone w płaty zamykające, składające się z większych klap końcowych 30 i 68 i z mniejszych klap końcowych 60 i 76, otwartych przed sklejeniem. Puszki C1 górnej warstwy spoczywają na płacie głównym 92 wkładki 90. Płat główny 92 spoczywa na przykrywkach puszek C2 dolnej warstwy. Puszki C2 spoczywają na płacie dolnym 18 pudła 10.

Zamknięcia i uszczelnienia pudła dokonuje się w następujący (nie pokazany) sposób. Mniejsze klapy końcowe 60 i 76 zagina się do położeniazamkniętego, w kierunku zapakowanych puszek. Klej nakłada się na mniejsze klapy końcowe 60 i 76 oraz korzystnie na klapę 94 wkładki 90. Większą klapę końcową 30 zagina się do dołu i mocuje się do klap 60, 76 i 94. Dodatkowy klej nakłada się na zewnętrzne zakończenia wewnętrznej powierzchni klapy końcowej 68, którą zagina się do góry i przymocowuje się do klapy końcowej 30.

Identyczną operację przeprowadza się dla przeciwległej strony pudła.

Zapakowane pudło jest przedstawione w częściowym wykroju na fig. 6. Pudło jest położone na płacie bocznym 14 i można zauważyć, że płat dolny 18 i płat górny 92 wkładki ograniczają przestrzeń dla puszek C2 dolnej warstwy, natomiast płat główny 92 wkładki i płat górny 12 ograniczają przestrzeń dla puszek C1 górnej warstwy.

Podwójny dozownik według wynalazku jest przedstawiony na fig. 7. W dozowniku 86 płat przykrywający 110 jest ograniczony poziomą perforowaną linią odrywania 112 wykonaną w większej klapie końcowej 68, zagiętym narożnym przecięciem 114 wykonanym w klapie 68 i pionową perforowaną linią odrywania 116 wykonaną w większej klapie końcowej 68 i w mniejszej klapie końcowej 60. W klapie dolnej 18 jest wykonana łukowa perforowana linia odrywania 118, sięgająca od dolnego naroża płata dolnego 18 do punktu na krawędzi płata dolnego 18, stykającego się z perforowaną linią odrywania 112. Dodatkowo w klapie 68 jest wykonana linia zginania 120, łącząca zakończenia przecięcia 114. Przecięcie 114 i linia zginania 120 ograniczają wciskany języczek 122, ułatwiający otwieranie dozownika przez konsumenta.

Dozownik 84 jest wykonany podobnie, w lustrzanym odbiciu, i nie będzie omawiany. Jednak, jak to uwidacznia fig. 1, łukowa perforowana linia odrywania 124 w płacie górnym 12, jest usytuowana nieco odmiennie od perforowanej linii odrywania 118 w płacie dolnym 18. Może być konieczna pewna zmiana usytuowania tej części dozownika uwarunkowania układem wzmacniającym uchwyt pudła, lub innymi częściami pudła, usytuowanymi na płacie górnym (lub nawet na płacie dolnym).

Część płatów zamykających jest usytuowana pomiędzy dwoma dozownikami 84 i 86 i jest połączona z sąsiednim płatem bocznym. Tą częścią łączącą są części większych klap końcowych 30 i 68 i mniejszej kapy końcowej 60. W korzystnym rozwiązaniu klapa końcowa 94 wkładki 90 (fig. 6) jest przyklejona do części płatów zamykających. Zabezpiecza to klapę końcową 94 przed oddziaływaniem dozownika podczas jego otwierania.

Długość L otworu każdego dozownika, jest krótsza od osiowej wysokości pakowanych puszek. Przynajmniej część szerokości W otworu dozownika jest mniejsza od średnicy pakowanych puszek. Stanowi to zabezpieczenie przed samoczynnym wypadnięciem puszek z pudła przez otwór utworzony przez dozownik.

Na figurze 8 jest przedstawione wyjmowanie puszek przez otwór dozownika. Konsument naciska do wewnątrz języczek 122, który oddziela się łatwo od klapy końcowej 68 wzdłuż przecięcia 114. Płat przykrywający 110 zostaje wyciągnięty na zewnątrz i do dołu w kierunku 126. To powoduje rozerwanie płata wzdłuż linii odrywania 112, 116 i 118, umożliwiając dostęp do puszki C2. Jednak w wyniku ograniczonych wymiarów otworu dozownika, puszka C2 nie wypadnie samoczynnie przez otwór dozownika.

Wyjęcie puszki Cl jest przedstawione na przykładzie dozownika 84. W wyniku istnienia łukowej perforowanej linii odrywania 124 eksponowana jest część zakończenia puszki Cl. Konsument może położyć palec na zakończenie puszki Cl i wyjąć ją z pudła ruchem w kierunku 128. Siła obracająca puszkę zagina tekturę w rejonie otworu dozownika. Po wyjęciu jednej puszki następne puszki przesuwają się do dołu, umożliwiając wyjęcie kolejnej puszki.

Jak to przedstawia fig. 1, linia odrywania 112, równoległa do osi puszek w zapakowanym pudle, jest nieco łukowa. W wyniku tego, w korzystnym rozwiązaniu, minimalna szerokość otworu dozownika jest usytuowana w bliskości naroża pudła. Konieczne zagięcie tektury jest ograniczone do malej części otworu, zmniejszając prawdopodobieństwo wyrwania tektury podczas wyjmowania puszek. Po przeciwnej stronie otworu dozownika szerokość może być prawie równa średnicy puszek.

Łukowe linie odrywania 118 i 124 muszą być tak usytuowane, że po otwarciu dozownika jest eksponowana nie cała puszka. W innym przypadku puszka wypadnie z pudła. Linie odrywania 118 i 124 są korzystnie tak usytuowane, że płat przykrywający 110 dozownika sięga do odpowiedniego górnego lub dolnego płata, swym największym wymiarem, nieco mniejszym od średnicy puszki.

Ponieważ płat przykrywający 110 dozownika jest połączony zginająco z płatem bocznym 14, to linia zginania może zostać zastąpiona perforowana linią odrywania. W takim przypadku otwarcie dozownika powinno być zakończone całkowitym usunięciem płata przykrywającego 110.

W korzystnym rozwiązaniu dozownik według wynalazku jest zastosowany do pudła z dwoma warstwami puszek, ale dozownik może też zostać użyty do pudła z jedną warstwą puszek. W takim przypadku pudło jest wyposażone tylko w jeden otwór dozownika, o wymiarach takich, jak już omówione.

174 247

FIG.2

100—·^

98-/ ,-104 ooroo o eto o

Θ OjO Q

FIG.4

FIG. 5

86·

174 247

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Dozownik puszek z napojami, o określonej wysokości i średnicy, zapakowanych do pudła w przynajmniej jednej warstwie, przy czym pudło jest zaopatrzone w płaty górny, dolny i boczne oraz w klapy końcowe przymocowane przynajmniej do niektórych płatów pudła, a puszki są usytuowane w pudle swymi osiami równolegle do płatów bocznych pudła, znamienny tym, że składa się z dwóch otworów, usytuowanych w płatach końcowych (30, 68), przy czym dolny otwór dozownika (86) rozpoczyna się od płata bocznego (14) i od płata dolnego (18) i kończy się w klapie końcowej (30), natomiast oba otwory (84,86) kończą się w takiej odległości od siebie, że części klap końcowych (30,68) usytuowane między otworami (84,86) są połączone z płatem bocznym (14).
2. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że przedłużone części otworów dozowników (84, 86) są usytuowane w płacie dolnym (18) i w płacie górnym (12).
3. Dozownik według zastrz. 2, znamienny tym, że przedłużone części otworów (84, 86) są ograniczone częściami krawędzi otworów, przy czym odległość między klapami końcowymi i częściami krawędzi otworów najbardziej oddalonymi od klap końcowych jest mniejsza od średnicy puszki (C1, C2).
4. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że otwory (84, 86) są przynajmniej częściowo przykryte odrywanymi płatami przykrywającymi (110).
5. Dozownik według zastrz. 4, znamienny tym, że płaty przykrywające (110) są połączone rozłącznie z klapami końcowymi (30, 68) wzdłuż perforowanych linii odrywania (112).
6. Dozownik według zastrz. 5, znamienny tym, że płaty przykrywające są połączone z płatem bocznym (14) wzdłuż linii zginania (62).
7. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że dozowniki (84, 86) w klapach końcowych (30, 68) rozpoczynają się od płata górnego (12) i od płata dolnego (18), przy czym długość każdego z dozowników (84, 86) jest mniejsza od wysokości puszki (C1, C2).
8. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że dozowniki (84, 86) w klapach końcowych (30,68) rozpoczynają się od płata bocznego (14), przy czym szerokość przynajmniej części każdego z dozowników (84, 86) jest mniejsza od średnicy puszki (C1, C2).
9. Dozownik według zastrz. 8, znamienny tym, że część otworu dozowników (84, 86) o szerokości mniejszej od średnicy puszki (C1, C2) jest usytuowana w pobliżu płata górnego (12) i płata dolnego (18).
10. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że pudło (10) jest wyposażone we wkładkę (90) oddzielającą warstwy puszek (C1, C2), przy czym klapa końcowa (94) płata górnego (12).
11. Dozownik puszek z napojami, o określonej wysokości i średnicy, zapakowanych do pudła w przynajmniej jednej warstwie, przy czym pudło jest zaopatrzone w płaty górny, dolny i boczne oraz w klapy końcowe przymocowane przynajmniej do niektórych płatów pudła, a puszki są usytuowane w pudle swymi osiami równolegle do płatów bocznych pudła, znamienny tym, że jest wyposażony w otwór dozownika (84) usytuowany w klapach końcowych, od płata górnego (12) do płata dolnego (18), o długości mniejszej od wysokości puszki, oraz o szerokości, mierzonej od płata bocznego (14), mniejszej od średnicy puszki, przynajmniej na części długości otworu.
12. Dozownik według zastrz. 12, znamienny tym, że dla puszek umieszczonych w pudle w drugiej warstwie jest wyposażony w drugi otwór dozownika (86), usytuowany w klapach końcowych, rozpoczynający się od płata bocznego (14) oraz od płata dolnego (18) albo górnego (12) o długości mniejszej od wysokości puszki oraz o szerokości, mierzonej od płata bocznego (14), mniejszej od średnicy puszki, przynajmniej na części długości drugiego otworu.

* * *

174 247