PL172315B1 - Ciekla kompozycja PL - Google Patents

Ciekla kompozycja PL

Info

Publication number
PL172315B1
PL172315B1 PL28981091A PL28981091A PL172315B1 PL 172315 B1 PL172315 B1 PL 172315B1 PL 28981091 A PL28981091 A PL 28981091A PL 28981091 A PL28981091 A PL 28981091A PL 172315 B1 PL172315 B1 PL 172315B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
surfactant
weight
composition
surfactants
water
Prior art date
Application number
PL28981091A
Other languages
English (en)
Inventor
John Hawkins
Edward T Messenger
Robert Hodgetts
William J Nicholson
Original Assignee
Albright & Wilson Uk Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Albright & Wilson Uk Ltd filed Critical Albright & Wilson Uk Ltd
Publication of PL172315B1 publication Critical patent/PL172315B1/pl

Links

Landscapes

  • Detergent Compositions (AREA)

Abstract

1. Ciekla kompozycja zawierajaca srodki powierzchniowo czynne, wode i elektrolit, znamienna tym, ze zawiera od 30 do 55% wagowych srodka powierzchniowo czynnego, w przeliczeniu na calkowita mase srodka powierzchniowo czynnego i wody, przy czym srodek powierzchniowo czynny sklada sie z co najmniej 20% wagowych, w przeliczeniu na calko- wita mase srodka powierzchniowo czynnego, siarczanu alkiloeteru, jednego lub wiecej mydla trietanoloaminowego, olefinosulfonianu lub parafinosulfonianupotasowego, amonowego lub amoniowego z podstawnikami organicznymi, alkilosiarczanu amonowego lub alkiloamonio- wego i alkilobenzenosulfonianu trietanoloaminy oraz z 25 do 75% wagowych, w przeliczeniu na calkowita mase srodka powierzchniowo czynnego, jednego lub wiecej srodków powie- rzchniowo czynnych wybranych sposród etoksylowanego alkoholu, mydla sodowego, alkilobenzeno- sulfonianu sodowego, etoksylowanego alkilofenolu, etoksylowanego kwasu tluszczowego, etoksyiowanei aminy, etoksylowanego sorbitu alkilowego i/lub estru glicery- ny, tlenku aminy i tluszczowego alkanoloamidu i 8 - 20% wagowych, rozpuszczonego elektrolitu zmniejszajacego rozpuszczalnosc srodka powierzchniowo czynnego, przy czym stezenie srodka powierzchniowo czynnego jest takie, ze pod nieobecnosc elektrolitu tworzy sie faza lejaca o symetrii heksagonalnej, a w obecnosci elektrolitu kompozycja jest ciecza niutonowska i/lub kompozycja zasadniczo izotropowa lub trwala, sferylitowa kompozycja zdolna do zawieszania substancji stalych. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wodna kompozycja środków powierzchniowo czynnych o dużej zawartości środków powierzchniowo czynnych, przydatna zwłaszcza do wytwarzania ciekłych koncentratów środków pralniczych, wykonanych w talki sposób, aby spełniały wymagania dla środków pralniczych nieszkodliwych dla środowiska bez względnie złej charakterystyki piorącej związanej z tak zwanymi zielonymi środkami piorącymi oraz takich koncentratów ciekłych środków piorących, które mogą skutecznie rywalizować z zagęszczonymi proszkami.
1721:315
Ciekłe środki piorące wykazują wiele zalet w porównaniu z proszkami, co doprowadziło do tego, że ich udział na rynku środków piorących jest znaczny. Wprowadzenie zagęszczonych proszków o większej zawartości składnika aktywnego w porównaniu ze zwykłymi proszkami r»łn Woninl/i p»m u tAfrrt iuv7\uaniu i/^ct ii-z^/clron i#» νζνίΙΚΧ-» W VIV1V1J VII. »» kaj. uiii\iviii ν*-\| Y*'· *-* ” J '' ” **'1 lvł J v ijivm nv
.....zJi..
óldliuwuu wjŁwamu VI i Cl ciekłych środków o większym stężeniu.
Możliwość zastosowania stężonych ciekłych środków piorących ograniczona była dotychczas skłonnością zwykłych środków piorących zawierających związki powierzchniowo czynne do tworzenia mezofaz przy stężeniach powyżej 30% wagowych w stosunku do masy wody i środka powierzchniowo czynnego. Mezofazy, czyli fazy ciekłokrystaliczne, są fazami, które mają stopień uporządkowania mniejszy niż w przypadku ciał stałych, ale większy niż w przypadku klasycznych cieczy, to znaczy uporządkowanie w jednym albo dwóch, ale nie we wszystkich trzech kierunkach. Przy stężeniach do około 30% wiele środków powierzchniowo czynnych tworzy roztwory micelarne [faza Li], w których środek powierzchniowo czynny jest rozproszony w wodzie w postaci miceli stanowiących agregaty cząsteczek środka powierzchniowo czynnego, zbyt małych, aby można je było dostrzec pod mikroskopem optycznym.
Roztwory iiuceiayTić wygicpują i zachowują się w większości przypadków, jak roztwoiy rzeczywiste. Przy stężeniu około 30% wiele środków powierzchniowo czynnych tworzy ciekłokrystaliczną fazę M z symetrią heksagonalną i przyjmuje postać nieruchliwego, woskowatego materiału. Produkty takie nie są lejące i w związku z tym nie mogą być stosowane jako ciekłe środki piorące. Przy większych stężeniach, na przykład powyżej 50% wagowych, zazwyczaj w pewnym zakresie stężeń w obszarze od powyżej 60% do poniżej 80%, tworzy się bardziej ruchliwa faza G.
Fazy G stanowią tiksotropowe, zazwyczaj lejące się fazy, ale najczęściej ich lepkość, charakterystyka płynięcia oraz opalizującywygląd oraz skłonność do tworzenia żeli przy rozcieńczeniu, powodują, że nie są one atrakcyjne dla konsumenta, a ponadto nie nadają się bezpośrednio do stosowania jako środki piorące.
Przy jeszcze większych stężeniach, na przykład powyżej 70 lub 80% wiele środków powierzchniowo czynnych jest w postaci uwodnionych ciał stałych. Pewne środki powierzchniowo czynne, zwłaszcza o charakterze niejonowym, tworzą fazę ciekłą zawierającą rozproszone kropelki wody w kształcie miceli [faza Li]. Stwierdzono, że fazy L2 nie nadają się do stosowania jako ciekłe środki piorące, gdyż nie dyspergują się łatwo w wodzie, ale raczej wykazują skłonność do tworzenia żeli w wynika rozcieńczania.
Różne fazy identyfikować można na podstawie wyglądu, właściwości reologicznych, tekstury obserwowanej pod mikroskopem polaryzacyjnym, mikroskopii elektronowej oraz dyfrakcji rentgenowskiej lub rozproszenia neutronowego.
Następujące określenia mogą wymagać wyjaśnienia lub zdefiniowania w odniesieniu do różnych faz przedstawionych w opisie. Fazy optycznie izotropowe nie wykazują zdolności skręcania płaszczyzny polaryzacji światła spolaryzowanego w płaszczyźnie. Jeśli kroplę próbki umieści się między dwoma arkuszami materiału optycznie polaryzującego w płaszczyźnie, których płaszczyzny polaryzacji są do siebie prostopadłe i oświetli się jeden z arkuszy, to optycznie izotropowe próbki nie staną się jaśniejsze niż otoczenie, jeśli będzie się na nie patrzeć przez drugi arkusz. Materiały optycznie anizotropowe stają się w tych warunkach znacznie jaśniejsze. Optycznie anizotropowe mezofazy wykazują zazwyczaj charakterystyczne tekstury, jeśli ogląda się je pod mikroskopem ze skrzyżowanymi polaryzatorami, podczas gdy fazy optycznie izotropowe zazwyczaj przedstawiają ciemne kontinuum, zasadniczo bez cech identyfikujących.
Ciecze niutonowskie charakteryzują się tym, że ich lepkość nie zależy od szybkości ścinania. Z punktu widzenia opisu ciecze uważa się za niutonowskie, jeśli lepkość ich nie zmienia się zasadniczo przy szybkościach ścinania do 1000s‘1
Fazamiwarstewkowymi są fazy, które zawierają szereg dwuwaistw'' środków powierzchniowo czynnego przedzielonych ciekłym ośrodkiem i ułożonych równolegle. Należą do nich zarówno fazy stałejak i ciekłokrystaliczne fazy G. Fazy G mogą występować w postaci otwartych domen warstewek lub jako sferolity powstałe z szeregu koncentrycznych sferoidalnych powłok środka powierzchniowo czynnego. W opisie określenie warstewkowy zarezerwowane jest dla
172 315 kompozycji co najmniej częściowo pierwszego rodzaju. Kompozycje co najmniej przeważająco drugiego rodzaju ą jikko''si'ciOloiO\ee.
Fazy Li są nuchliwymi, optycznie i^<^l^^<^^<^^oymi i zazwyczaj niutonowskimi cieczami, nie wykazującymi addeej iekstyrydcd óoIąóv,rIbopr!lI pviaxyz,yvyjayni. ivjiniosKop]<i ΜοκϋυηοΜΗ umożCiwio uOownionje jeOsuyy jedynie pod barddo dużym powicWsęeniem, a rooproszenie rentgenowskie lub neutronowe daje jedynie rozproszenie pod bardzo małymi k^i-ylamii, w sąsiedztwie pasma odniesienia. Lepkość fazy Li jest zazwyczaj niska, ale może znacznie wzrosnąć, gdy stężenie osiągnie górną granicę fazy. Sądzi się, że odzwierciedla to zmianę kształtu miceli ze sferycznych na wydłużone rprccikowaCe).
Fazy M są zazwyczaj menicliUwymi, jy^ρ^otrc^powymi produktami przypominającymi woski. Wykazują one charakterystyczną teksturę pod mikroskopem poiαrypalpyjnynj oraz heksagonalny wzór dylsaacyjny pi'zy eocproszenin łenCyynowsOrm io b neneeonowom, obeCmujocy pik piówny, nezp'ycoai w oPpoyvIoOajjyynl edldglobciom wιiodzypłzsrcαyznownm oO 4 do nm onao czasami piki wpższwgo rzędu, pierwspy pray wjrlPejoi Q scapowi ącej Cą wielkość Q piko podpiku-owego, a nastopay psz.y wi eh^oświ edpowi adajowej dwóm wWlkośoipm O piOu O0p5óawoweo0. Q e^znao o wekZji· oraeoύszenin momento ϊοορτ zwijjzany w ópjyejp śo^ią miodzyolaszczyznzwą coleżnością Q = 2/
Fazy G stanowią iejące się, tiósotrcpowb i anizotropowe produkty. Są one zazwyczaj lepkimi, opalizującymi materiałami o charakterystycznym mazistym wyglądzie przy płynięciu. Pod mikroskopem polaryzacyjnym wykazują charaótererteczyą teksturę, a pod mikroskopem elektronowym zaobserwować można na próbkach kruszonych w stanie zamrożonym obecność ywarstewek. Również rozproszenie rentgenowskie lub elektronowe potwierdza strukturę warstwową z pikiem podstawowym zazwyczaj od 4 do 10 nm, najczęściej 5-6 nm. Jeśli piki wyższego rzędu występują, to pojawiają się przy dwu- lub wielokrotnych wielkościach Q piku podstawowego.
Fazy L2 przypominają fazy Li, ale znacznie trudniej ulegają rozcieńczaniu wodą.
Szczegółowy opis wraz z ilustracjami różnych tekstur obserwowanych pod mikroskopem polaryzacyjnym, choaoóteaertecpnyph dla różnych mepoSap, można znaleźć w klasycznej pracy Roseveare,a, JAOCS Vol. 31, str. 628.
Środki piorące zawierają zazwyczaj środek powierzchniowo czynne i wypełniacz. Dodatek ten zwiększa skuteczność działania środków powierzchniowo czynnych, powodując tym samym znaczne zmniejszenie niezbędnej jego ilości. Ciekłe środki piorące z wypełniaczem zawierają zazwyczaj około 10-15% środka powierzchniowo czynnego oraz 20-30% wypełniacza.
Bez zastosowania wypełniacza wymagana ilość środka powierzchniowo czynnego niezbędna do uzyskania oyrowieyyiej skuteczności piorącej jest ponad dwukrotnie większa. W związku z tym, że środek powierzchniowo czynny jest znacznie droższe niż werełyiocPi obecność tego ostatniego jest zazwyczaj uważana za niezbędną dla obniżki kosztów.
Postawiono zarzuty, że wypełniacze najefektywniej obniżające koszt środków piorących w pewnych przypadkach powodują nadmierny wzrost roślinności wodnej. Spowodowało to powszechne domaganie się wprowadzenia środków piorących nie zawierających wypełniaczy. W papyραdóu podstawowych środków piorących bez wypełniaczy wprowadzonych do tej pory na rynek brak jest wypełniaczy kompensowanych bardzo wysoką zawartością środka powierzchniowo czynnego, zazwyczaj 30-45%. Jednakże w celu uzyskonio stabilnych kompozycji o dużym stężeniu, zαwierającyph również w mniejszych ilościach różne inne dodatki niezbędne dla uzyskania odpowiedniej skuteczności piorącej, konieczne okazało się stosowanie rozpuszczalników takich jak etanol i/lub glikole, w ilościach zazwyczaj około 10% wagowych w stosunku do całości kompozycji. Bez stosowania rozpuszczalników zazwyczaj nie można uzyskać wysokich stężeń (na przykład w zakresie 30-55% wagowych w stosunku do całkowitej masy środka powierzchniowo czynnego) środka powierzchniowo czynnego w ciekłym środku do prania z uwagi na tworzenie się lepkich mezofaz. Lepkości ich mogą być tak duże, że produktu nie można wylewać. Z reguły konsumenci w wielu krajach oczekują produktów o lepkości poniżej 1,5 Pa-s, zwłaszcza poniżej 1 Pa-s, np. 0,4 - 0,9 Pa-s. Wszelkie odnośniki do lepkości
172 315 dotyczą lepkości wyznaczanej w wiskozymetrze Brookfield'a RVT, wrzeciono 4, 100 obrotów/minutę, w temperaturze 20°C, o ile nie zaznaczono tego inaczej.
Rozpuszczalniki nie tylko zwiększają koszt kompozycji nie wpływając na jej skuteczność, ale same są atakowane jako źródło zagrożenia d!a środowiska.
Jedyne środki pralnicze nie zawierające wypełniacza ani rozpuszczalnika, które wprowadzono na rynek, zawierały środek powierzchniowo czynny w małym stężeniu, oraz wykazywały niezadawalającą skuteczność.
Z uwagi na wysoką zawartość środka powierzchniowo czynnego w takiej kompozycji zawierającej rozpuszczalnik, niezbędną dla zrekompensowania braku wypełniacza, wymagana dawkajest taka samajak w przypadku zwykłych środków piorących zawierających wypełniacze. Z tego względu ciecze takie nie mogą konkurować z zagęszczonymi proszkami. Ponadto, z uwagi na to, że rozpuszczalniki wykazują skłonność do niszczenia jakiejkolwiek struktury środka powierzchniowo czynnego, w preparatach takich nie można stosować stałych wypełniaczy w postaci zawiesiny cząstek.
Z tego względu celem wynalazku jest dostarczenie stężonych układów środków powierzchniowo czynnych, climinującycn problemy związane z wytwarzaniem ciekłych środków do prania.
Innym celem wynalazku jest dostarczenie stężonego układu środków powierzchniowo czynnych, wykazującego zdolność zawieszania stałych cząstek, który można wykorzystywać do wytwarzania stabilnych zawiesin użytecznych stałych cząstek. W szczególności wynalazek dotyczy rozwiązania problemu wytwarzania ciekłych środków do prania o wysokim stężeniu środka powierzchniowo czynnego, zawierających trwale zawieszone stałe wypełniacze, o dopuszczalnych lepkościach.
Ustalono, w jaki sposób wytwarzać można stabilne, jednorodne środki do prania o wysokim stężeniu środka powierzchniowo czynnego, nie wymagające obecności znacznych ilości rozpuszczalników. Ustalono również, w jaki sposób zawieszać użyteczne składniki stałe takie jak wypełniacz, w stężonych wodnych roztworach środka powierzchniowo czynnego, w celu uzyskania ruchliwych i stabilnych zawiesin, w tym również środków do prania zawierających wypełniacze, porównywalnych z zagęszczonymi proszkami do prania.
Ciekła kompozycja według wynalazku zawiera wodę, od 30 do 55% wagowych środka powierzchniowo czynnego, w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego i wody, przy czym środek powierzchniowo czynny składa się z co najmniej 20% wagowych, w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego, siarczanu alkiloeteru, jednego lub więcej mydła trietanoloaminowego, olefinosulfonianu lub parafinosulfonianu potasowego, amonowego lub amoniowego z podstawnikami organicznymi, alkilosiarczanu amonowego lub alkiloamoniowego i alkilobenzenosulfonianu trietanoloaminy oraz z 25 do 75% wagowych, w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego, jednego lub więcej środków powierzchniowo czynnych wybranych spośród etoksylowanego alkoholu, mydła sodowego, alkilobenzenosulfonianu sodowego, etoksylowanego alkilofenolu, etoksylowanego kwasu tłuszczowego, etoksylowanej aminy, etoksylowanego sorbitu alkilowego i/lub estru gliceryny, tlenku aminy i tłuszczowego alkanoloamidu i 8 - 20% wagowych, rozpuszczonego elektrolitu zmniejszającego rozpuszczalność środka powierzchniowo czynnego, przy czym stężenie środka powierzchniowo czynnego jest takie, że pod nieobecność elektrolitu tworzy się faza lejąca o symetrii heksagonalnej, a w obecności elektrolitu kompozycja jest cieczą niutonowską i/lub kompozycja zasadniczo izotropową lub trwałą, sferylitową kompozycją zdolną do zawieszania substancji stałych.
Kompozycja korzystnie ma lepkość poniżej 0,7 Pa· s, korzystnie poniżej 0,5 Pa· s.
Kompozycjakorzystniezawiera35% wagowych całkowitej ilości środka powierzchniowo czynnego w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego i wody.
Kompozycja jako elektrolit zmniejszający rozpuszczalność środka powierzchniowo czynnego zawiera korzystnie wypełniacz, korzystnie cytrynian, węglan, krzemian, nitrylotrioctan i/lub pirofosforan sodowy lub potasowy.
Kompozycja korzystnie zawiera zawieszone stałe cząstki, korzystnie cząstki wypełniacza, korzystnie będącego zeolitem i/lub tripolifosforanem sodowym.
172 315
Korzystnie kompozycja zawiera mieszaninę co najmniej jednego rozpuszczalnego środka powierzchniowo czynnego w dwuskładnikowej mieszaninie z wodą tworzącego roztwór micelarny L1 o stężeniu 20% wagowych o temperaturze zmętnienia poniżej 0°C, korzystnie poniżej -2UC, zwłaszcza poniżej -5UC, i/lub tworzącego fazę Gprzy stężeniu co najmniej 50%. korzystnie od 60 do 80%, przy czym górne graniczne stężenie, przy którym tworzy się faza G, jest co najmniej 10%o wyższe od minimalnego stężenia, przy którym tworzy się faza G, wyrażonym w procentach wagowych środka powierzchniowo czynnego i/lub tworzącego 15% roztwór micelarny, w którym nie następuje zmętnienie ani rozdział faz w wyniku dodania 5% rozpuszczonego chlorku sodowego w temperaturze 20°C i/lub zdolnego do tworzenia fazy M przy stężeniu od 30 do 45% i rozpuszczalnego środka powierzchniowo czynnego w dwuskładnikowej mieszaninie z wodą tworzącego roztwór micelarny L2 przy stężeniu od 25 do 80%, i/lub który nie rozpuszcza się z utworzeniem klarownego roztworu micelarnego zawierającego 20% wagowych środka powierzchniowo czynnego w temperaturze 20°C, i/lub tworzącego roztwór micelarny L1 przy stężeniu 20% wagowych o odwrotnej temperaturze zmętnienia powyżej 0°C, korzystniej powyżej 5°C.
Pnunnw ifnmnn7vi'i;) knryt/srnip 7awipra m naimniei ipdpn aninnnwv śrndpk· nnu/ipr?P “ · · j----------1 j -j k-----j------— -----— —-J--------1 .1..............· j —----- r “ chniowo czynny, korzystnie siarczan alkilopolioksyalkilenowy, sulfonian olefiny i/lub sulfonian parafiny, zwłaszcza addukt siarczanu C io-C2o-alkilu z 2 - 20 molami politlenku etylenu, korzystnie w ilości co najmniej 10% wagowych całkowitej masy kompozycji.
Kompozycja zawiera korzystnie nierozpuszczalny środek powierzchniowo czynny w postaci mydła sodowego kwasu Cio-C?o-karboksylowego.
Kompozycja jako nierozpuszczalny środek powierzchniowo czynny zawiera korzystnie co najmniej jeden niejonowy środek powierzchniowo czynny, korzystnie o średniej równowadze hydrofilno-lipofilnej (RHL) od 6 do 16,5, a jeszcze korzystniej co najmniej jeden addukt Co-C2o-alkilowy z 2 - 20 molami tlenku etylenu.
Kompozycja korzystnie zawiera od 30 do 55% środków powierzchniowo czynnych, w stosunku do całkowitej masy środków powierzchniowo czynnych i wody, przy czym środki powierzchniowo czynne zawierają co najmniej 10%, w stosunku do całkowitej masy kompozycji, co najmniej jednego anionowego środka powierzchniowo czynnego zdolnego do tworzenia pierwszego 20% wagowo roztworu micelarnego Li w wodzie, który to pierwszy roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia poniżej 0°C oraz co najmniej 25%, w stosunku do całkowitej masy środków powierzchniowo czynnych, środków powierzchniowo czynnych wybranych spośród anionowych środków powierzchniowo czynnych zdolnych do tworzenia drugiego 20% wagowo roztworu micelarnego Li w wodzie, który to drugi roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia powyżej 0°C, oraz od '2 do 40%, korzystnie od 3 do 25%, najkorzystniej od 5 do 20%, wagowych niejonowych środków powierzchniowo czynnych o RHL w zakresie 6 - 16, a także od 8 do 20% wagowych elektrolitu zmniejszającego rozpuszczalność środków powierzchniowo czynnych w przeliczeniu na całkowitą masę kompozycji, przy czym kompozycja ta stanowi optycznie izotropową ciecz niutonowską o rentgenowskim piku dyfrakcyjnym w zakresie 4-10 nm, oraz o lepkości poniżej 1,5 Pa · s.
Korzystnie kompozycja stanowi sferolitową ciekłą kompozycję z wypełniaczem zawierającą wodę, od 30 do 55% środków powierzchniowo czynnych, w przeliczeniu na całkowitą masę środków powierzchniowo czynnych i wody, przy czym środki powierzchniowo czynne zawierają co najmniej 10%, w stosunku do całkowitej masy kompozycji, anionowego środka powierzchniowo czynnego zdolnego do tworzenia pierwszego 20% wagowo roztworu micelarnego w wodzie, który to pierwszy roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia poniżej 0°C, oraz co najmniej 25%, w przeliczeniu na całkowitą masę środków powierzchniowo czynnych, środków powierzchniowo czynnych wybranych spośród anionowych środków powierzchniowo czynnych zdolnych do tworzenia drugiego 20% wagowo roztworu micelarnego L1 w wodzie, który to drugi roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia powyżej 0°C, oraz od 2 do 40%, korzystnie od 3 do 25%, najkorzystniej od.5 do 20% wagowych niejonowych środków powierzchniowo czynnych o RHL w zakresie 6 - 16 i 8 - 20% wagowych elektrolitu zmniejszającego rozpuszczalność środków powierzchniowo czynnych w przeliczeniu na całą masę kompozycji oraz od 10 · do 30% zeolitu w stosunku do całkowitej masy kompozycji,
172 315 przy czym kompozycja stanowi stabilny, zawieszający substancje stałe, sferolitowy układ środków powierzchniowo czynnych.
Uważa się, że kompozycje takie są nowe. Do zasadniczych charakterystycznych właściwości należą: leistość, często z wyraźną granicą plastyczności, odpowiadająca lepkiej, śluzowatej konsystencji; laminarny charakter płynięcia, zbliżony do obserwowanego zazwyczaj w przypadku fazy G; dwójłomność; oraz w większości przypadków symetria heksagonalna typowa dla fazy M, w odniesieniu do wąskokątowego rozproszenia rentgenowskiego lub rozproszenia neutronów. Pewne z tych nowych kompozycji przy długotrwałym przechowywaniu wykazują skłonność do rozwarstwiania się na dwie fazy, z których jedna jest zasadniczo klarowną, optycznie izotropową fazą w zasadzie zbliżoną w zachowaniu do cieczy niutonowskiej, a druga jest typową fazą G. Mikroskopia optyczna z wykorzystaniem skrzyżowanych polaryzatorów lub z różnicowym kontrastem interferencyjnym zazwyczaj wykazuje teksturę charakterystyczną dla fazy M lub fazy G albo teksturę pośrednią, bądź też teksturę zmieniającą się między tymi fazami w wyniku zastosowania, a następie relaksacji naprężeń ścinających.
Takie nowe układy będą dla uproszczenia określane jako lejące fazy heksagonalne. Uważa się, że jednym z możliwych wyjaśnień tych niezwykłych właściwości jest to, że są to kompozycje występujące zazwyczaj w fazie M, ale które znajdują się w obszarze zbliżonym do granicy faz M/G, albo które stanowią fazę szerokiego, nieokreślonego obszaru granicznego M/G, tak że naprężenie ścinające przekształcają ją w' fazę G. Z uwagi na zdolność do zmiany fazy pod wpływem przyłożonego naprężenia pewne z nowych lejących faz heksagonalnych mogą ewentualnie znaleźć zastosowanie jako czujniki naprężeń ścinających. Lejące fazy heksagonalne są bardziej rozcieńczone niż zwykłe fazy G, które występują zazwyczaj przy stężeniu składnika aktywnego powyżej 50%, najczęściej w zakresie 60 - 80%. Są one również bardziej lepkie w wyglądzie niż fazy G, które zazwyczaj występują w dolnej części podanego typowego zakresu.
Stwierdzono ponadto, że w przypadku dodania odpowiedniej ilości elektrolitu do wyżej wspomnianych lejących faz heksagonalnych powstaje ciecz o zasadniczo niutonowskiej ruchliwości i zasadniczo optycznie izotropowa, wykazująca zazwyczaj co najmniej jeden wyraźny pik na dyfraktogramie rentgenowskim lub neutronowym, typowe dla układu heksagonalnego, warstwowego, lub sferolitowego.
Obserwacje te są całkowicie nieoczekiwane, gdyż ciecze te wyglądają jak niutonowskie, niestrukturalizowane i zazwyczaj klarowne roztwory micelarne. Jednakże wyraźne piki świadczą o obecności struktury heksagonalnej lub warstwowej, zazwyczaj z silnym pikiem w obszarze
4,5 - 6,5 nm, czasami do 10 nm. Kompozycje mogą ewentualnie wykazywać mikrozdyspergowaną strukturę mezofazową. Uważa się, że jest to związane z powstaniem dyspersji małych, np. o wielkości poniżej 0,1 gm, cząstek fazy M lub ewentualnie fazy G, albo koncentrycznych sferolitów. Kompozycje wykazują doskonałe właściwości piorące. Można z nich również wytwarzać środki piorące o lepkościach zbliżonych do lepkości zwykłych ciekłych środków piorących zawierających rozpuszczalniki.
Środki powierzchniowo czynne stosowane w kompozycjach według wynalazku stanowią zazwyczaj mieszaniny zawierające rozpuszczalny środek powierzchniowo czynny, zwłaszcza taki, który tworzy dobrze wykształtowane fazy M, a korzystnie także fazy G, np. siarczan alkilo-eterowy. Aby uzyskać dobry środek do prania, a także w celu uzyskania stabilnego sferolitowego ośrodka zawieszającego, korzystne jest, aby środek powierzchniowo czynny dodatkowo zawierał względnie nieropuszczalny środek powierzchniowo czynny, zwłaszcza taki, który tworzy fazę L2, np. niejonowy środek powierzchniowo czynny o względnie niskiej równowadze hydrofilnolipofilnej (RHL) i/lub anionowy środek powierzchniowo czynny o temperaturze zmętnienia powyżej 0°C, np. alkilobenzenosulfonian sodowy i/lub mydło sodowe.
Określenie rozpuszczalność często używa się w odniesieniu do środków powierzchniowo czynnych w znaczeniu nieznacznie odbiegającym od zwykłego. Wiele środków powierzchniowo czynnych miesza się z wodą w, większości proporcjonalnej tworząc jednorodne kompozycje. Pomimo to pewne środki, takie jak siarczany alkiloeterów są powszechnie uważane za bardziej rozpuszczalne niż inne, takie jak alkilobenzenosulfoniany sodowe. Miarą dobrej rozpuszczalności może być niska temperatura zmętnienia względnie stężonego, np. 20% roztworu Li, lub wysoka rozpuszczalność w wodnym roztworze elektrolitu. Tą ostatnią wielkość
172 315 można wyrazić jako ilość środka powierzchniowo czynnego, którą można dodać do danego roztworu elektrolitu bez spowodowania zmętnienia lub rozdziału faz, albo odwrotnie, jako ilość elektrolitu jaką można dodać do roztworu L1 środka powierzchniowo czynnego o danym stężeniu o ___ _ ...___ ·' OC4111 j V'll VlVlVlV»ł r»rłx/m nbicu/om rlnhrpi τ'ηΎηηΓ'/ρνο Innćpi iocf • · · · j LLL VL'JW»YV1Ł1 WL'1S'J i Vl_p>U<?£jVXjUlllUk?V J JVOL r\ » » ’ 4 i m rł i n Frt uc-z- duuHUuuwaina νοινινι wysokie krytyczne stężenie micelarne, to znaczy minimalne stężenie, przy którym środek powierzchniowo czynny tworzy micele, a poniżej którego występuje w postaci roztworu rzeczywistego.
20% wodny roztwór micelarny L1 lepiej rozpuszczalnego środka powierzchniowo czynnego stosowanego w kompozycjach według wynalazku wykazuje korzystnie temperaturę zmętnienia poniżej 0°C, zwłaszcza poniżej -2°C, a najkorzystniej poniżej -5°C. Zgodnie z jednym z korzystnych rozwiązań lepiej rozpuszczalny środek powierzchniowo czynny wykazuje w dwuskładnikowych mieszaninach z wodą dobrze wykształconą fazę M.
Mniej rozpuszczalnym składnikiem mieszaniny środków powierzchniowo czynnych jest korzystnie środek wykazujący temperaturę zmętnienia w 20% micelamym roztworze wodnym powyżej -2°C, np. powyżej 0°C, a zwłaszcza powyżej 5°C, albo (w przypadku niejonowych Ciuk&yiauuwj uuwiuui<t iCrnpcuiwę z ιπφι,ιιιοιικι punuci ju ν-, np. pumzcj zu ^guuuic z konkretnym rozwiązaniem mniej rozpuszczalny składnik jest zdolny do tworzenia fazy L2 w dwuskładnikowych mieszaninach z wodą.
Korzystny rozpuszczalny środek powierzchniowo czynny stanowi siarczan alkiloeteru, będący korzystnie produktem uzyskanym w wyniku etoksylowania naturalnego tłuszczowego lub syntetycznego Cu-20, np. C12-14 alkoholu, 1-20, korzystnie 2-10, np. 3-4 grupami etylenoksylowymi, poddania reakcji etoksylowanego produktu ze środkiem sulfonującym i zobojętniania uzyskanego kwasu alkiloeterosiarkowego zasadą. Określenie to obejmuje również siarczany alkilogliceryny, siarczany polietoksylowanej alkilogliceryny, siarczany alkilopolipropoksylowe oraz statystyczne lub blokowo kopolimeryzowane siarczany alkiloetoksypropoksylowe. Kation stanowi zazwyczaj sód, z tym że może to być również potas, lit, wapń, kation amonowy lub kation alkiloamoniowy zawierający do 6 alifatycznych atomów węgla, taki jak kation monoetanoloamoniowy, dietanoloamoniowy, trietanoloamoniowy, trimetyloamoniowy, tetrametyloamoniowy i trietyloamoniowy. Sole amonowe i etanoloamoniowe są zazwyczaj lepiej rozpuszczalne niż sole sodowe. Jako mniej rozpuszczalny składnik mieszaniny środków powierzchniowo czynnych stosować można alkilobenzenosulfoniany sodowe, a bardziej rozpuszczalny składnik mogą stanowić alkilobenzenosulfoniany trietanoloaminy. Oprócz lub zamiast siarczanu alkiloeterowego bardziej rozpuszczalny składnik może stanowić np. C10-20, np. C12-18, a zwłaszcza C12-14 lub C14-18 olefinsulfonian, C10-20, np. C12-18 parafinosulfonian potasowy, amonowy lub amoniowy lub C10-20, np. C12-18 alkilosiarczan amonowy lub amoniowy, a zwłaszcza alkilosiarczan amonowy lub mono-, di- albo trietanoloamoniowy, albo mydło trietanoloaminowe lub alkilobenzenosulfonian trietanoloamoniowy.
Środek powierzchniowo czynny może korzystnie stanowić Cs-20, np. C10-18 alifatyczne mydło. Mydło może mieć nasycony lub nienasycony, prosty lub rozgałęziony łańcuch. Do korzystnych przykładowych kwasów należy kwas dodekanowy, mirystynowy, stearynowy, oleinowy, linolowy, linolenowy i palmitynowy oraz kwasy tłuszczowe oleju koksowego i talowego, a także ich rozpuszczalne w wodzie sole.
Kationem w mydłach może być kation sodowy w przypadku, gdy mydło ma stanowić co najmniej część mniej rozpuszczalnego składnika środka powierzchniowo czynnego, albo dowolny z kationów wymienionych powyżej w odniesieniu do siarczanów eterów. Jednakże szczególnie korzystne jest, aby kompozycja zawierała jako część składnika rozpuszczalnego mydła etanoloaminowe, a zwłaszcza mydła trietanoloaminowe, które, jak stwierdzono, wykazują szczególnie dobrą odporność na przechowywanie w niskich temperaturach oraz właściwości piorące.
Zgodnie z jednym z rozwiązań mydło i/lub kwas karbokyslowy stosuje się korzystnie w ilości co najmniej 20% jeszcze korzystniej 20 - 75%, a najkorzystniej 25 - 50%, np. 29 - 40%, w stosunku do całkowitej masy środków powierzchniowo czynnych.
Mieszanina środków powierzchniowo czynnych zawiera korzystnie jeden lub jeszcze korzystniej więcej niejonowych środków powierzchniowo czynnych. Należą do nich korzystnie
172 315
C 8-20, a jeszcze korzystniej C9-18 alkohole, etoksylowane 2 - 20, a zwłaszcza 2,5 - 15 grupami oksyetylenowymi. Jako alkohole stosować można alkohole tłuszczowe lub syntetyczne, np. alkohole o rozgałęzionym łańcuchu. Korzystnie RHL składnika niejonowego wynosi 6 - 16,5, a zwłaszcza 7 - 16, 8 - 15,5. Szczególnie korzystnie stosuje się mieszaniny dwóch lub więcej niejonowych środków powierzchniowo czynnych o zespolonej RHL w podanych wyżej granicach.
Do innych etoksylowanych niejonowych środków powierzchniowo czynnych, które można zastosować, należą Ce-15 alkilofenoksylany etoksylowane kwasy tłuszczowe, etoksylowane aminy oraz etoksylowane estry alkilowe sorbitu i/lub gliceryny.
Do innych środków powierzchniowo czynnych, które można zastosować, należą tlenki amin oraz tłuszczowe alkanoloamidy takie jak monoetanoloamid kokosowy i dietanoloamid kokosowy.
Udział wagowy niejonowego środka powierzchniowo czynnego, w stosunku do całkowitej masy środków powierzchniowo czynnych, wynosi korzystnie co najmniej 2%, ale zazwyczaj mniej niż 40%, a jeszcze korzystniej mniej niż 30%, np. 3 - 25%, a zwłaszcza 5 - 20%.
Siouki powierzchniowo czynne mogą ewentualnie zawierać niewielkie ilości amfoterycznych i/lub kationowych środków powierzchniowo czynnych, np. betain, imidazolin, amidoamin, czwartorzędowych amoniowych środków powierzchniowo czynnych, a zwłaszcza kationowych środków do kondycjonowania tkanin zawierających dwie długołańcuchowe grupy alkilowe, np. grupy oleju talowego.
Lejące kompozycje z fazą heksagonalną według wynalazku wykazują zazwyczaj ostry podstawowy pik przy rozproszeniu rentgenowskim/neutronowym przy odległości międzypłaszczyznowej 4-6 nm, wraz z pikami wyższego rzędu przy wielkościach Q '23 i 2 razy większych od wielkości Q piku podstawowego.
Ciekłe kompozycje piorące według wynalazku korzystnie zawierają elektrolit w ilości niezbędnej do uzyskania zasadniczo optycznie izotropowego roztworu. Może on zawierać kuliste lub pałeczkowe micele środka powierzchniowo czynnego i/lub mikrorozproszone cząstki mezofazy obejmujące drobne cząstki fazy M, sferolity i/lub ewentualne cząstki fazy G, rozproszone w ciągłej fazie wodnej. Mogą to być ruchliwe, korzystnie niutonowskie ciecze, zazwyczaj o rodki lepkości w zakresie 0,1 0,7 Pa· s, korzystnie 0,2 - 0,5 Pa-s. Srodek piorący może zmętniające lub inne dodatki zmieniające jego wygląd. Jednakże bez dodatków nie będących środkami powierzchniowo czynnymi jest on zazwyczaj zasadniczo klarowny lub nieznacznie mętny oraz nie wykazuje znacznej dwójłomności. Można go łatwo rozcieńczać lub dyspergować w wodzie, przy czym nie tworzy on wówczas widocznych pośrednich mezofaz. Środki piorące wykazują zazwyczaj pewne nieznaczne wąskokątowe rozproszenie rentgenowskie z wyraźnym, umiarkowanie poszerzonym pikiem w zakresie 4-7 nm. Środki piorące wykazują zazwyczaj nieznaczny wzrost lepkości przy rozcieńczaniu niewielkimi ilościami wody. Może to świadczyć o zmianie kształtu rozproszonych mikrocząstek mezofazy, które stają się mniej sferoidalne, ale bardziej pałeczkowate. Zazwyczaj środki do prania według wynalazku wykazują lepkość w zakresie 0,4 - 1,5 Pa· s, z minimum lepkości przy około 35 - 40% środka powierzchniowo czynnego w stosunku do całkowitej masy środka powierzchniowo czynnego i wody.
Oprócz środków powierzchniowo czynnych i elektrolitu środki piorące korzystnie zawierają niewielkie ilości dodatków takich jak enzymy, barwniki, środki zapachowe, środki zmętniające, środki przeciwpieniące, środki konserwujące, środki ułatwiające odprowadzanie brudu oraz, jeśli konieczna jest modyfikacja lepkości i czynniki hydrotropowe. Rozpuszczalników korzystnie nie stosuje się lub ich ilości są poniżej 5% wagowych, np. poniżej 3% wagowych, zwłaszcza poniżej 2%, a najkorzystniej poniżej 1%.
Korzystnie jest, aby elektrolity stanowiły elektrolity zasadowe, takie jak węglan i/lub krzemian sodowy lub potasowy. Zaletą ich jest to, że utrzymują one alkaliczne pH cieczy piorącej oraz działają jako wypełniacze.
Do innych elektrolitów, które mogą znajdować się w kompozycji, należą wypełniacze takie jak cytryniany, nitrylotrioctany, etylenodiaminotetraoctany, a także sole obojętne takie jak chlorki, bromki, mrówczany, octany i azotany, albo bufory takie jak borany.
172 315
Głównie ze względu na koszty jako elektrolity korzystnie stosuje się sole sodowe, choć korzystne może okazać się zastosowanie soli potasowych z uwagi na małą lepkość kompozycji. Stwierdzono, że z powodzeniem zastosować można również sole litowe i cezowe, jednakże nie .rykorzyctywane w preparatach handlowych
V J IWI j Oij »’ UI1V »» 4 λ λ m-j. 4^.1 . j — - - Stosować można również fosforany i/lub skondensowane fosforany takie jak pirofosforan potasowy lub trójpolifosforan sodowy, z tym że wynalazek jest szczególnie korzystny z uwagi na to, że dotyczy kompozycji bezfosforanowych. Stosować można także fosfoniany takie jak sole kwasu octanodifosfonowego lub aminometylenofosfoniany takie jak aminotris(metylenofosfoniany), etylenodiaminotetrakis(metylenofosfoniany) i dietylenotriaminopentakis(metylenofosfoniany).
Elektrolit może być obecny w stężeniach dochodzących do stężenia w stanie nasycenia, albo stężeń, przy których następuje wysalanie środka powierzchniowo czynnego z roztworu i występuje zmętnienie, z tym, że korzystnie stężenie to nie powinno przekraczać stężenia odpowiadającego stanowi nasycenia w temperaturze 0°C. Z tego względu elektrolit nie powinien zawierać znacznych ilości, np. ponad 2% wagowych siarczanu sodowego. Korzystnie zawartość siarczanu suuowcgu wynvSi poniżej 1% Wagowego· Całkowite stężenie elektrolitów· wynosi 2
15% wagowych, a jeszcze częściej 3 - 10%, np. 4 - 5% w stosunku do masy całej kompozycji. Stężenia rozpuszczonego elektrolitu powyżej zakresu powodującego zmętnienie wymagają stosowania układów w ‘postaci zawiesin ciał stałych.
Układy w postaci zawiesin ciał stałych według wynalazku mogą być np. w postaci ujawnionej w opisach patentowych europejskich nr 086614, 170091 i/lub 151884. Kompozycje wytwarzać można i ustalać ich skład zasadniczo zgodnie z ogólnymi wskazówkami podanymi w wyżej wspomnianych opisach patentowych, z uwzględnieniem środków powierzchniowo czynnych i ich stężeń według wynalazku.
Tak np. w miarę stopniowego dodawania elektrolitu mierzyć można przewodnictwo elektryczne izotropowego roztworu. Gdy zaobserwuje się zmętnienie i przewodnictwo przejdzie przez pierwsze minimum, przygotowuje się szereg preparatów o różnych stężeniach środka powierzchniowo czynnego w podanym zakresie przewodnictwa i bada się je na drodze wirowania z przeciążeniem 20 000 G w celu ustalenia stężenia optymalnego z punktu widzenia stabilności.
Układ zawieszający jest zazwyczaj sferolitowy i wykazuje rentgenowskie piki dyfrakcyjne zbliżone do pików wykazywanych przez izotropowe ciekłe kompozycje według wynalazku, z mniejszym rozproszeniem wąskokątowym i silniejszym pikiem warstwowym. Układ zawieszający nadaje się do zawieszania cząstek środków przeciw szkodnikom do zastosowań w rolnictwie i ogrodnictwie, obciążających stosowanych w płuczkach wiertniczych, takich jak kalcyt i baryt, pigmentów lub barwników zawiesinowych do stosowania w kąpielach farbiarskich lub pastach drukarskich. Kompozycje według wynalazku mogą również znaleźć zastosowanie jako ciecze chłodzącosmarujące, smary, płyny hydrauliczne, nośniki ciepła lub inne płyny techniczne. Szczególnie korzystnie układ zawieszający ciała stałe zawiera cząstki stałych wypełniaczy stanowiąc dzięki temu całkowicie wypełniony ciekły środek piorący. Korzystnym wypełniaczem jest zeolit, z tym że wypełniaczem może być również trójpolifosforan sodowy lub mieszanina zelolitu i trójpolifosforanu sodowego. Stężenie wypełniacza może stanowić do 40% wagowych kompozycji, np. 15 - 30%. Niezbędna ilość rozpuszczonego elektrolitu (w tym również rozpuszczonej części wypełniacza) wynosi zazwyczaj 8 - 20%, np. 10 - 18% w stosunku do całkowitej masy kompozycji. Kompozycje mogą zawierać również obojętne ścierniwa, gdy mają być stosowane jako środki do szorowania w postaci kremu.
PH kompozycji może być obojętne, z tym że korzystne sąpH alkaliczne, np. 7 -12, jeszcze korzystniej 8 - 12, a najkorzystniej 9-11.
Kompozycje według wynalazku mogą ewentualnie zawierać niewielkie ilości czynników hydrotropowych takich jak ksylenosulfonian sodowy, toluenosulfonian sodowy lub kumenosulfonian sodowy, np. ilości odpowiadające stężeniom do 5% wagowych, korzystnie nie więcej niż 2%, np. 0,1 - 1% w stosunku do całkowitej masy kompozycji. Środki hydrotropowe wykazują skłonność do niszczenia struktury środka powierzchniowo czynnego i z tego względu ważne
172 315 jest, aby nie stosować ich w nadmiernej ilości. Służą one przede wszystkim do obniżenia lepkości preparatu, z tym że przy zbyt dużych ilościach mogą spowodować, że będzie on niestabilny...
Kompozycje według wynalazku mogą zawierać zwykłe dodatki do środków piorących omzlbi ułatwiśir/^^» AdnrAU/aat JUK 14.1 tlV TT 1 C4J VU^lV»’<iUL
Τ» łA- lKUA U νΐνύ ł 111VV ) 1WV_ lulozy), rozjaśniacz optyczny, środki sekwestrujące, środki przeciwpieniące, enzymy, stabilizatory enzymów, środki konserwujące, barwniki, środki barwiące, środki zapachowe, środki do kondycjonowania tkanin, np. kationowe środki zmiękczające tkaniny lub bentonit, środki mętniejące lub chemicznie zgodne środki bielące. Stwierdzono, że nadtlenkowe środki bielące, zwłaszcza bielidła chronione np. na drodze kapsułkowania, są bardziej odporne na rozkład w kompozycjach według wynalazku niż w zwykłych ciekłych środkach do prania.
Kompozycje mogą zawierać rozpuszczalniki, z tym że podobnie jak środki hydrotropowe, rozpuszczalniki wykazują skłonność do niszczenia struktury środka powierzchniowo czynnego. Ponadto, również podobnie jak środki hydrotropowe, powodują one wzrost ceny preparatu bez zasadniczej poprawy właściwości piorących. Są one także niepożądane z uwagi na ochronę środowiska i z tego względu zaletą wynalazku jest to, iż dotyczy przede wszystkim kompozycji bezrozpuszczalnikowych. Z tego względu korzystne są kompozycje zawierające poniżej- -6%, jeszcze korzystniej poniżej 5%, a najkorzystniej poniżej 3%, zwłaszcza poniżej 2%, w szczególności poniżej 1%, np. poniżej 0,5% wagowych rozpuszczalników takich jak mieszające się z wodą alkohole lub glikole, w stosunku do całkowitej masy kompozycji. Korzystnie kompozycje powinny być zasadniczo bezrozpuszczalnikowe.
Kompozycje piorące lub ośrodki zawieszające według wynalazku wytwarzać można przygotowując mieszaninę środków powierzchniowo czynnych w wodzie o takim stężeniu, że uzyskuje się lejącą fazę heksagonalną, a następnie dodając elektrolit w ilości niezbędnej do przekształcenia opalizującej, tiksotropowej fazy heksagonalnej w klarowny, ruchliwy, optycznie izotropowy roztwór niutonowski, lub niezbędnej do przekształcenia tego roztworu w mętny ośrodek zawieszający. Korzystnie jednak zapobiega się powstawaniu fazy heksagonalnej dodając elektrolit do eterosiarczanu lub innego rozpuszczalnego środka powierzchniowo czynnego przed wymieszaniem tego ostatniego z mniej rozpuszczalnymi środkami powierzchniowo czynnymi.
Wynalazek ilustrują następujące przykłady, w których wszystkie proporcje oznaczają procenty wagowe w stosunku do całkowitej masy kompozycji. Wszystkie kompozycje zamieszczone w tabelach 2, 3 i 4, z wyjątkiem przykładu XX będącego przykładem porównawczym, były ruchliwymi cieczami o doskonałych właściwościach piorących. W każdym przypadku uzupełnienie do 100% stanowiła woda.
Pewne kompozycje analizowano metodami wąskokątowego rozproszenia rentgenowskiego. W przypadku przykładów VI, VIII, XI, XII i XIII widmo rentgenowskie wykonano w odniesieniu do lejącej kompozycji z fazą heksagonalną, to znaczy kompozycji o składach podanych w tabelach, ale bez dodatku elektrolitu (węglanu sodowego). W przypadku przykładów XIV i XV dodano wodorotlenek sodowy w ilości niezbędnej do zobojętnienia wolnego kwasu. Wszystkie inne dane odnośnie rozproszenia rentgenowskiego dotyczą kompozycji o podanych pełnych składach. Na rysunkach Fig. 1-18 przedstawiono wykresy widm rozproszenia rentgenowskiego, których dane zestawiono w tabeli 7. Na Fig. 4 przedstawiono widok w rzucie ilustrujący orientację rozproszenia. We wszystkich pozostałych przypadkach rozproszenie jest równomiernie rozmieszczone wokół wiązki nierozproszonej. Na wszystkich rysunkach krzywe + odnoszą się do próbki, a krzywe X odnoszą się do pustej celki na próbki, której pomiary zostały wykonane równolegle z pomiarami próbki dla porównania. W każdym przypadku można zaobserwować duży pik o wielkości przenoszenia momentu odpowiadającej obecności powtarzalnej jednostki strukturalnej o powtarzalnym odstępie od 4 do 10 nm.
W przypadku nie zawierających elektrolitów lejących faz heksagonalnych występują dwa zasadniczo mniejsze piki w odległości stanowiącej odpowiednio 1/^~3 i 1/2 odstępu piku pierwszego, przypisywane efektom wyższego rzędu. W pewnych przypadkach wykrywalne są nawet piki jeszcze wyższych rzędów. Odstępy te przypisywane są symetrii heksagonalnej.
172 315
W przypadku przykładu XIV dodatek wodorotlenku sodowego wymusił zmianę struktury. Pikowi odpowiadającemu cesze strukturalnej o powtarzalnym odstępie 9,4 nm towarzyszą piki drugiego i trzeciego rzędu, co wskazuje na strukturę warstwową.
IXη/pm Ł KMlVVłnjvU) irwu υρν w y vn v yny muuv w .zł t a, ił t· iw νΛΠΎΤ ^cJzor,,,; ·
ZŁ V AAA pojedynczy, względnie szeroki pik bez wyraźnej obecności pików wyższego rzędu. W przykładzie XIX można zaobserwować pewne oznaki rozpraszania drugiego rzędu, co sugeruje obecność struktury warstewkopej lub sferolitowej.
Sferolitowe ośrodki zawieszające z przykładów XXIII i XXIV stanowią ciekłe środki piorące zawierające zeolit jako wypełniacz. Produkty z przykładów XXI i XXII wykazują ostry pik główny, silniejszy niż w przypadku klarownych cieczy, ale bez wyraźnych oznak cech wyższego rzędu. Mikrografie elektronowe i optyczne wykazały, że zawierają one dobrze wykształcone sferolity.
Skróty zastosowane w tabelach mają następujące znaczenie.
Tabela 1
LABS sól sodowa C10-14 alkilobcnzcnosulgonianu
KSN sól sodowa produktu reakcji C12-14 alkilosiarczanu z trzema molami tlenku etylenu
OB tlenek laurylo/mirystylo-trimetyloaminy
CDE dietanoloamid kokosowy
CME monoetanoloamid kokosowy
KCMP alkohol C12-14 ze średnio 10 molami tlenku etylenu
SDTP dietylotriaminopenta(metylenofosfonian) sodowy
CBS/X handlowy rozjaśniacz optyczny sprzedawany pod zarejestrowaną nazwą handlową TINOPAL CBS/X przez Ciba Geigyiba Geigy
SXS ksylenosulfonian sodowy, 93% części aktywnych
KL 6 alkohol cetylopo/oleilopy z 6 molami denku etylenu
KCn alkohol cetylowy z n molami tlenku etylenu (n = 3 lub 8)
LP 2 monoetanoloamid kokosowy z 2 molami tlenku etylenu
91-2,5 alkohol C9-11 ze średnio 2,5 molami tlenku etylenu
91-5,0 alkohol C9-13 ze średnio 5 molami tlenku etylenu
23-6,5 alkohol C12-13 ze średnio 6,5 molami tlenku etylenu
91-8,0 alkohol C9-11 ze średnio 8 molami tlenku etylenu
91-12 alkohol C9-11 ze średnio 12 molami tlenku etylenu
DI90 silikonowy środek powierzchniowo czynny sprzedawany przez DOW pod zarejestrowaną nazwą handlową DOW 190
PK rafinowany kwas tłuszczowy z łupin orzecha kokosowego sprzedawany pod zarejestrowaną nazwą handlową PRIFAC 7908
621 środek zmętniający, wodna emulsja styrenowo-akrylowa
455 addukt kwasu laurynowego z 9 molami tlenku etylenu
LX laurylosiljτzan sodowy
Tabela 2
Przykład I II ΙΠ IV V VI
1 2 3 4 5 6 7
Octan wapniowy 0,1 0,1 0,1 0,1 0,1 0,1
SXS 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5
CBS/X 0,2 0,15 0,15 0,15 0,2 0,2
KSN 11,0 11,0 11,0 11,0 12,0 12,0
LABS 4,5 3,0 3,0 4,0 5,0 5,0
172 315
Tabela 2 (ciąg dalszy)
1 2 3 4 5 6 7
Trietanoloamina 4,5 4,5 3,5 4,5 5,0 5,0
Węglan potasowy 6,0 4,0 6,0 - - -
Węglan sodowy - 2,0 - 6,0 4,6 4,6
SDTP 0,9 0,9 0,9 0,9 1,0 1,0
91-12 1,8 1,3 1,3 1,3 2,0 2,0
91-2,5 3,6 3,0 3,0 3,0 4,0 4,0
OB 0,9 0,45 0,45 0,45 - -
PK 9,0 9,0 7,0 9,0 10,0 10,0
621 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5 -
KCMP - 1,0 - 1,0 - -
Proteaza 0,2 0,15 0,15 0,15 0,2 0,2
Pigmenty 0,004 0,001 0,004 - - -
Formalina 0,075 0,075 0,075 0,075 0,075 0,075
Środek zapachowy 0,5 0,3 0,5 0,5 0,4 0,4
CDE 1.0 -
CME - - - - - 1,0
Lepkość w 20°C.,
Brookfield RVT, 350 400 330 370 520
wrzeciono 4, szybkość 100
Gęstość w 20°C, kg/m3 1070 1080 1070 1090 -
pH 1 % roztworu wodnego 9,0 9,0 9,0 9 5 9 0
Tabela 3
Przykład VII VIII IX X XI XII
1 2 3 4 5 6 7
Octan wapniowy 0,1 0,1 0,1 0,1 - -
SXS 0,5 0,5 0,5 0,5 1,5 -
CBS/X 0,2 0,2 0,2 0,2 0,2 0,2
KSN 12,0 12,0 12,0 12,0 13,0 12,0
LABS - - - - 7,0 6,0
Trietanoloamina 5,0 5,0 5,0 5,0 5,0 5,0
Węglan sodowy 4,8 4,5 4,5 4,7 4,5 4,2
91-12 2,0 2,0 2,0 2,0 4,0 6,0
91-2,5 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 -
OB - - - - - -
PK 10,0 10,0 10,0 10,0 10,0 1,0
KCMP 6,0 - - - - -
Proteaza 0,2 0,2 0,2 0,2 - -
Pigmenty - - - - - -
172 315
Tabela 3 (ciąg dalszy)
1 2 3 4 5 6 7
Formalina 0,075 0,075 0,075 0,075 - -
Środek zapachowy 0,4 0,4 0,4 0,4 0,2 -
CME - 6,0 - - - -
455 - - 6,0 - - -
LP2 - - - 6,0 - -
Lepkość w 20°C, Brookfield RVT, wrzeciono 4, szybkość 100 420 620 770 800
Gęstość w 20°C, kg/m3 pH 1% roztworu wodnego 9,0 9,0 9,0 9,0
Tabela 4
Przykład XIII XIV
LABS 5,0 5,0
KSN 10,0 10,0
23-6,5 5,0 5,0
91-8,0 5,0 -
kwas tłuszczowy kokosowy 10,0 10,0
Trietanoloamina 5.0 -
NaOH - 4,0
NazCOs 4,6 -
CBS/X 0,2 0,2
części stałe Lepkość w 20°C, 39,8 34,2
Brookfield RVT„ szybkość 100, Pa · s 0,48 0,18
Przykład XV
LABS 5,0
KSN 10,0
25-7 5,0
Kwas tłuszczowy kokosowy -
Kwas tłuszczowy laurynowy -
CBS/X 0,2
Woda do 100%
Trietanoloamina -
Wodorotlenek sodowy 4,03%
Węglan sodowy -
pH 9,00
pH 1 % roztworu 9,00
172 315
W powyższym przekładzie kompozycję wykonano na drodze wymieszania wodnych roztworów środków powierzchniowo czynnych i rozjaśniacza optycznego uzyskując lejącą fazę heksagonalna, no czvm dodano zasady otrzymując klarowna, ruchliwą, izotropową ciecz niutoHOWską.
Przykład XVI. Wymieszano następujące składniki, prze czym kwas tłuszczowy oleju kokosowego dodano na końcu, aby zapobiec powstaniu lejącej fazy heksagonalnej.
Tabela 5
% wagowe
LABS 5
KSN 12
91-2,5 4
91-12 2
OB 1
Kwas tłuszczowy oleju kokosowego 10
Tribtayclcamiya 5
Węglan potasowy 5,5
SDTP 1
CBS-X 0,2
SX-93 0,5
Środek zapachowy 0,4
Enzym 0,2
Barwnik błękitny + zielony 0,42
Środek zmętniający 0,5
Przykład XVII. Przekład XVI powtórzono stosując 12% wagowych sulfonianu C12-16 α-olefine zamiast KSN. Uzyskano stabilny, jednorodne produkt.
Przykład XVIII. Przekład XVI powtórzono stosując 12% wagowych C12-14 oąkilosiαrczαyu zamiast KSN. Uzyskano stabilny, jeynorodyy produkt.
W przykładach XIX - XXIV kompozycje otrzymano w wyniku zmieszania składników podanych w tabeli 5, w przedstawionej kolejności. Uzupełnienie do 100% we wszystkich przypadkach stanowiła woda.
Przykład XIX dotyczy gotowego, klarownego, ciekłego środka piorącego.
Przekład XX dotyczy odpowiedniego układu środków powierzchniowo czynnych nie zawierającego elektrolitu i jest przykładem porównawczym.
Przykłady XXI i XXII dotyczą stabilnych, nie sedementujących, rSerolitowych środków piorących z nopełnioczem zeolitowem, a przekłady XXIII i XXIV dotyczą sferolitowych ośrodków zawieszających, w których można zawieszać szereg substancji stafych takich jak wypełniacze, ścierniwa, cząstki, pigmenty, barwniki zawiesinowe, środki obciążające, stałe smary, sproszkowany węgiel itp.
Przekłady XXV - XXX dotyczą nibsbdymeytującech środków piorących z zeolitem jako wypełniaczem.
172 315
Tabela 6
Przykłady pełnych ciekłych środków do prania
Dr-rrTb© p i zy i\.mu XXV XXVI XXVII XXVIII XXIX XXX
Octan wapniowy - - - 0,1 0,1 0,1
CBS/X 0,2 0,2 0,15 0,2 0,2 0,2
KSN 15,0 2,0 2,5 2,0 9,3 10,1
D190 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5
Zeolit 20,0 25,0 25,0 20,0 20,0 20,0
LABS 8,0 3,0 3,0 3,0 4,0 4,3
SX 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5
Trietanoloamina - 3,0 3,0 3,0 2,0 0,5
Węglan potasowy 7,5 4,0 4,0 4,0 7,5 7,5
SDTP - - 0,7 - - -
KC3 3,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0
OB - - - - -
PK - 6,0 6,0 6.0 4,0 1,0
Cytrynian trisodowy - 10,0 10,0 10,0 4,0 4,0
Dihydrat cytrynianu tripotasowego - 3,0 1,0 3,5 - -
Silikonowy środek przeciwpieniący 0,1 0,2 0,2 0,1 0,1 0,1
LX 3,0 - - - 3,0 6,0
Proteaza 0,4 - 0,4 0,4 0,4 0,4
Środek zapachowy 0,5 0,5 0,5 0,5 ' 0,5 0.5
Formalina Lepkość, 20°C, 0.075 0.075 0.075 0,075 0,075 0,075
Brookfield RV wrzeciono 4, szybkość 100 1800 1000 1300 900 800 800
Tabela 7
Rysunek Przykład Pik główny (odległość międzypłaszczyznowa d, nm) Pik wyższego rzędu (nm)
1 2 3 4
1 VI* 5,89 3,37 2,98
2 VIII1 5,69 3,33 2,87
3 XI1 4,59 2 Ας 2 23
4 XII1·2 - - -
5 XIl1 5,76 3,32 2,86
6 XlIf 5,03 2,83 2,48
7 XIV3 9,38 4,80 3,06
8 XV3 6,24 3,61 3,15
9 XVI 5,23 nie obserwuje się
10 XVII 5,08 nie obserwuje się
11 XV III 4,8 nie obserwuje się
12 XVl1 5,08 2,69 2,57
13 XIX 6,09 2,94 nie obserwuje się
14 XX4 5,57 nie obserwuje się
172 315
Tabela 7 (ciąg dalszy)
j 2 3 4
15 XXI 5,54 nie obserwuje się
16 XXII 6,16 nie obserwuje się
17 XXIU 5,46 nie obserwuje się
18 XXIV 5,57 nie obserwuje się
1. Bez elektrolitu
2. Konturowy plan rozkładu rozproszenia wykazuje dwustronne zorientowanie
3. Zasadę dodano jedynie w ilości niezbędnej do zobojętnienia
4. Przykład porównawczy
172 315
172 315
Q
FIG. 4
172 315
172 315
20,00·,
15,00
10,00-1
5,004 *H++ +4++Η·+ ++t+H+ł+ *+
0,00
X:
łl< H I 11 m I II ^Χ^ΌΜΟΟϋΟΟΜβΟΜΜΟΦΟΜ^ΜΦΜΟΟΟ^ΟΟΟββΜΜΜΟββΐΜβΜΟΟβΜΜΜΜΜΜββΟΟβΟβΟΟββΟΜΟΜΜ
0,02
0,12 —I0,22
0,32
0,42
60,00.
45,0030,00
15,00 ++ + +.
ł*^ 'ł*N+H«+M+«+» wwiiiiiuuih-hiuhii
Q
172 315
172 315
15,0010,005,00-1 + + X +++*-Η++ .4+
X,
0,00
0,02
65,0048,75
32,50
16,25
0,00 __λ ·β«· α%^31 Β 8
................
!łł><>^<xł^t>oWBa»»BWiia mb o Mwwnf«>MMeMMe»MMMWMM8<eBwiwoMeoJ»<>kiWAUAjt!amcŁtt
0,12
0,22
0,32
0,42
FIG. 12
0,12
0,22
0/32
0,42
0,02
172 315
172 315
172 315
45,00-j
FIG. 17
33,7522,5011,25-* +,
0,00 ++++ ^*^+«+«4++++^ jMwoooooooooooooooooooooo&oooeooeoooitooooot
0,02
0,12
0,22
0,32
-I
0,42
172 315
20,00-.
15,0)· t
S * 10,005,00
0,00 — 0,02 +4=Ηψ+++ ΚΚχχχ««»Η3! „ «•Η-Η+Η-Η+Η-Η+Η-Ηψ ^^^X3OOO°0fte®‘X»^xetHsco<XH»sotxx»ieocotx»axx»oaaotxxs<Wow>wsxM5e«xxxsc«jis i ----—--ΤΟ, 12 0,22 0,32
Q —i
0,42
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (14)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Ciekła kompozycja zawierająca środki powierzchniowo czynne, wodę i elektrolit, znamienna tym, że zawiera od 30 do 55% wagowych środka powierzchniowo czynnego, w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego i wody, przy czym środek powierzchniowo czynny składa się z co najmniej 20% wagowych, w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego, siarczanu alkiloeteru, jednego lub więcej mydła trietanoloaminowego, olefinosulfonianu lub parafinosulfonianu potasowego, amonowego łub amoniowego z podstawnikami organicznymi, alkilosiarczanu amonowego lub alkiloamoniowego i alkilobenzenosulfonianu trietanoloaminy oraz z 25 do 75% wagowych, w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego, jednego lub więcej środków powierzchniowo czynnych wybranych spośród etoksylowanego alkoholu, mydła sodowego, alkilobenzenosulfonianu sodowego, etoksylowanego alkilofenolu, etoksylowanego kwasu tłuszczowego, etoksylowanej aminy, etoksylowanego sorbitu alkilowego i/lub estru gliceryny, tlenku aminy i tłuszczowego alkanoloamidu i 8 - 20% wagowych, rozpuszczonego elektrolitu zmniejszającego rozpuszczalność środka powierzchniowo czynnego, przy czym stężenie środka powierzchniowo czynnego jest takie, że pod nieobecność elektrolitu tworzy się faza lejąca o symetrii heksagonalnej, a w obecności elektrolitu kompozycja jest cieczą niutonowską i/lub kompozycją zasadniczo izotropową lub trwałą, sferylitową kompozycją zdolną do zawieszania substancji stałych.
  2. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ma lepkość poniżej 0,7 Pa· s, korzystnie poniżej 0,5 Pa· s.
  3. 3. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera 35% wagowych całkowitej ilości środka powierzchniowo czynnego w przeliczeniu na całkowitą masę środka powierzchniowo czynnego i wody.
  4. 4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako elektrolit zmniejszający rozpuszczalność środka powierzchniowo czynnego zawiera wypełniacz, korzystnie cytrynian, węglan, krzemian, nitrylotrioctan i/lub pirofosforan sodowy lub potasowy.
  5. 5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera zawieszone stałe cząstki.
  6. 6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że jako zawieszone stałe cząstki zawiera cząstki wypełniacza.
  7. 7. Kompozycja według zastrz. 6, znamienna tym, że jako wypełniacz zawiera zeolit i/lub tripolifosforan sodowy.
  8. 8. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera mieszaninę co najmniej jednego rozpuszczalnego środka powierzchniowo czynnego w dwuskładnikowej mieszaninie z wodą tworzącego roztwór micelarny L1 o stężeniu 20% wagowych o temperaturze zmętnienia poniżej 0°C, korzystnie poniżej -2°C, zwłaszcza poniżej -5°C, i/lub tworzącego fazę G przy stężeniu co najmniej 50%, korzystnie od 60 do 80%, przy czym górne graniczne stężenie, przy którym tworzy się faza G, jest co najmniej 10%o wyższe od minimalnego stężenia, przy którym tworzy się faza G, wyrażonym w procentach wagowych środka powierzchniowo czynnego i/lub tworzącego 15% roztwór miceralny, w którym nie następuje zmętnienie ani rozdział faz w wyniku dodania 5% rozpuszczonego chlorku sodowego w temperaturze 20°C i/lub zdolnego do tworzenia fazy M przy stężeniu od 30 do 45% i rozpuszczalnego środka powierzchniowo czynnego w dwuskładnikowej mieszaninie z wodą tworzącego roztwór micelarny L2 przy stężeniu od 25 do 80%, i/lub który nie rozpuszcza się z utworzeniem klarownego roztworu micelarnego zawierającego 20% wagowych środka powierzchniowo czynnego w temperaturze 20°C, i/lub tworzącego roztwór micelarny L1 przy stężeniu 20% wagowych o odwrotnej temperaturze zmętnienia powyżej 0°C, korzystniej powyżej 5°C.
  9. 9. Kompozycja według zastrz. 8, znamienna tym, że dodatkowo zawiera co najmniej jeden anionowy środek powierzchniowo czynny, korzystnie siarczan alkilopolioksyalkilenowy, sulfonian olefiny i/lub sulfonian parafiny, zwłaszcza addukt siarczanu Cio-C2o-alkilu
    172 315 z 2 - 20 molami politlenku etylenu w ilości stanowiącej co najmniej 10% wagowych całkowitej masy kompozycji.
  10. 10. Kompozycja według zastrz. 8 albo 9, znamienna tym, że zawiera nierozpuszczalny r<7\ir\n\r aa; «Actaci mizrlła οζλΗγααι/^πτα Izu/uc OlUUCA. jULJ W ICtZjCinilU w V/ y imy »» |_<vui,uvi mj vaiu >.>vvxv I’i\ »»
    C. 0-C20-karbok cylowego '•-ΊΟ '-'ZU ‘.'.muvi\.j iv łł vjz,v.
    JAVnV&A
  11. 11. Kompozycja według zastrz. 8 albo 9, znamienna tym, że zawiera nierozpuszczalny środek powierzchniowo czynny, stanowiący co najmniej jeden niejonowy środek powierzchniowo czynny.
  12. 12. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że jako co najmniej jeden niejonowy środek powierzchniowo czynny zawiera niejonowy środek powierzchniowo czynny o średniej równowadze hydrofilowo-lipofilowej (RHL) od 6 do 16,5, korzystnie co najmniej jeden addukt C9-C20-alkilowy z 2 - 20 molami tlenku etylenu.
  13. 13. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera od 30 do 55% środków powierzchniowo czynnych, w stosunku do całkowitej masy środków powierzchniowo czynnych i wody, przy czym środki powierzchniowo czynne zawierają co najmniej 10%, w stosunku do całkowitej masy kompozycji, co najmniej jednego anionowego środka powierzchniowo czynnego zdolnego do tworzenia pierwszego 20% wagowo roztworu micelarnego L| w wodzie, który to pierwszy roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia poniżej 0°C oraz co najmniej 25%, w stosunku do całkowitej masy środków powierzchniowo czynnych, środków powierzchniowo czynnych wybranych spośród anionowych środków powierzchniowo czynnych zdolnych do tworzenia drugiego 20% wagowo roztworu micelarnego L1 w wodzie, który to drugi roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia powyżej 0°C, oraz od 2 do 40%, korzystnie od 3 do 25%, najkorzystniej od 5 do 20%, wagowych niejonowych środków powierzchniowo czynnych o RHL w zakresie 6 - 16, a także od 8 do 20% wagowych elektrolitu zmniejszającego rozpuszczalność środków powierzchniowo czynnych w przeliczeniu na całkowitą masę kompozycji, przy czym kompozycja ta stanowi optycznie izotropową ciecz niutonowską o rentgenowskim piku dyfrakcyjnym w zakresie 4-10 nm, oraz o lepkości poniżej 1,5 Pa· s.
  14. 14. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stanowi sferolitową ciekłą kompozycję z wypełniaczem zawierającą wodę, od 30 do 55% środków powierzchniowo czynnych, w
    11 r>7on 11 a *3 /·«□ łko £7 A £,V1 lVŁvili Vł i 1 LA VU11VV witą masę środków powierzchniowo :zynnych i wody, przy czym środki powierzchniowo czynne zawierają co najmniej 10%, w stosunku do całkowitej masy kompozycji, anionowego środka powierzchniowo czynnego zdolnego do tworzenia pierwszego 20% wagowo roztworu micelarnego w wodzie, który to pierwszy roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia poniżej 0°C, oraz co najmniej 25%, w przeliczeniu na całkowitą masę środków powierzchniowo czynnych, środków powierzchniowo czynnych wybranych spośród anionowych środków powierzchniowo czynnych zdolnych do tworzenia drugiego 20% wagowo roztworu micelarnego L1 w wodzie, który to drugi roztwór micelarny charakteryzuje się temperaturą zmętnienia powyżej 0°C oraz od 2 do 40%, korzystnie od 3 do 25%, najkorzystniej od 5 do 20% wagowych niejonowych środków powierzchniowo czynnych o RHL w zakresie 6 -16 i 8 - 20% wagowych elektrolitu zmniejszającego rozpuszczalność środków powierzchniowo czynnych w przeliczeniu na całą masę kompoi^^icci oraz od 10 do 30% zeolitu w stosunku do całkowitej masy kompozycci, przy czym kompozycja stanowi stabilny, zawieszający substancje stale, sferolitowy układ środków powierzchniowo czynnych.
PL28981091A 1990-04-10 1991-04-10 Ciekla kompozycja PL PL172315B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB909008120A GB9008120D0 (en) 1990-04-10 1990-04-10 Liquid laundry detergents

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL172315B1 true PL172315B1 (pl) 1997-09-30

Family

ID=10674213

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL28981091A PL172315B1 (pl) 1990-04-10 1991-04-10 Ciekla kompozycja PL

Country Status (4)

Country Link
BR (1) BR9101413A (pl)
GB (1) GB9008120D0 (pl)
PL (1) PL172315B1 (pl)
ZA (1) ZA912664B (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
ZA912664B (en) 1992-12-30
GB9008120D0 (en) 1990-06-06
BR9101413A (pt) 1991-11-26

Similar Documents

Publication Publication Date Title
CA2040150C (en) Concentrated aqueous surfactants
AU665766B2 (en) Liquid laundry detergent compositions
US4659497A (en) Liquid detergent compositions
AU678572B2 (en) Concentrated aqueous based surfactant compositions
US5952285A (en) Concentrated aqueous surfactant compositions
US4618446A (en) Spherulitic liquid detergent composition
JPH03205500A (ja) 液体洗浄組成物
DE60031702T2 (de) Strukturierte tensidsysteme
JPS5985000A (ja) 液体洗剤
JPS6169895A (ja) 液体洗剤組成物
PL172315B1 (pl) Ciekla kompozycja PL
KR880001859B1 (ko) 액체 세정제 조성물
EP0170091A1 (en) Liquid detergent compositions
CN1049607C (zh) 浓的水基表面活性剂组合物
GB2259519A (en) Liquid laundry detergent compositions
CA1227719A (en) Liquid detergent compositions

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20050410