PL164131B1 - Sposób wytwarzania nowej cyklosporyny - Google Patents

Abstract

Sposób wytwarzania nowej cyklosporyny o wzorze 2, w którym X oznacza MeBMt lub dihydro-MeBMt, Y oznacza Abu, Val, Thr lub Nva a Q oznacza resztę o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru, znamienny tym, że redukuje się cyklospoiynę o wzorze 4, w którym Q’ oznacza resztę o wzorze 3, w którym R’ oznacza grupę C1-3 alkilową, a pozostałe podstawniki mają wyżej podane znaczenie.

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowej pochodnej cyklosporyny.

Cyklosporyny obejmują grupę strukturalnie odmiennych, cyklicznych poli-N-metylowanych undekapeptydów, zwykle wykazujących działanie farmakologiczne, w szczególności działanie immunosupresyjne, przeciwzapalne i/lub antypasożytnicze. Pierwsza z wyodrębnionych cyklosporyn była naturalnie występującym metabolitem grzybowym Ciclosporin lub Cyclosporine, znana również jako cyklosporyna A i dostępna w handlu pod zastrzeżoną nazwą handlową SANDIMMUN^R lub SANDIMMuNER Ciclosporin jest cyklosporyną o wzorze 7, w którym MeBMt oznacza resztę N-metylo-(4R)-4-but-2E-en-1-ylo-4-metylo- (L)treonylową o wzorze 8, w którym -x-y- oznacza -CH=CH- (trans).

Od pierwszego odkrycia Ciclosporin, wyodrębnia się i identyfikuje wiele odmian naturalnie występujących cyklosporyn i wytwarza się wiele dalszych nie-naturalnych cyklosporyn sposobami całkowicie lub półsyntetycznymi lub przez zastosowanie technik modyfikowanych kultury. Grupa złożona z cyklosporyn jest w ten sposób znaczna i obejmuje na przykład naturalnie występujące cyklosporyny A do Z (patrz Traber i in., 1, Helv. Chim. Acta, 6Ó, 1247-1255 (1977); 2, Helv. Chim. Acta, 65, 1655-1667 (1982); Kobel i in., Europ. J. Applied Microbiology and Biotechnology, 14,273-24Ó (1982); i von Wartburg i in., Progress in Allergy, 38, 28-45 (1986)/, jak również różne nienaturalne pochodne cyklosporyny i sztuczne lub syntetyczne cyklosporyny włącznie z dihydro-cyklodporynami (w których część -x-y- reszty MeBMt o wzorze 8 jest nasycona dając -x-y- = -CH2-CH2-); pochodne cyklosporyn (w których np. atom 3’-Ó- reszty MeBMt jest acylowany lub dalszy podstawnik jest wprowadzony przy atomie węgla a reszty sarkozylowej w pozycji 3); cyklosporyny, w których reszta MeBMt występuje w formie izomerycznej (np. w których konfiguracja w poprzek pozycji 6’ i 7’reszty MeBMt jest cis a nie trans); i cyklosporyny, w których różne aminokwasy są wprowadzane w specyficznych pozycjach sekwencji peptydowej, np. z zastosowaniem całkowicie syntetycznej metody wytwarzania cyklosporyn odkrytej przez R. Wenger - patrz np. Traber i in., 1, Traber i in. 2 i Kobel i in. w cytowanym miejscu; opisy patentowe Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 1Ó8 985, 4 22Ó 641, 4 288 431, 554 351, 4 396 542 i 4 798 823, europejskie publikacje patentowe nr 34567A, 56782A, 3ÓÓ784A i 3ÓÓ785A; międzynarodowa publikacja patentowa nr WO 86/Ó2Ó8Ó i brytyjskie publikacje patentowe nr 2 2ó6 119 i 2 2Ó7 678; Wenger 1, Transpol. Proc., 15 Suppl. 1:223Ó (1983); Wenger 2, Angew. Chem. Int. Ed. 24, 77 (1985) i Wenger 3, Progress in the Chemistry of Organie Natural Produkcts, 5Ó, 123 (1986).

₂Grupa złożona z cyklosporynjest rzeczywiście bardzo duża i obejmuje na przykład (Thr)²-, (Val)²-, (Nva)²- i (Nva)⁵- Ciclosporin (znane również jako cyklosporyny C, D, G i M kolejno), /3-Ó-acetyCo-MeBMt/¹-CicCosporin (znany również jako octan cyklosporyny A), /DihydroMeBMt/2-/V al/2-Ciclosporin (znaną równieżjako dihydro-cyydospooryin D), /(D)Sen-Ciclospo164131 rin, /MeIle/ⁿ-Ciclosporin, /(D)MeVal/^U-Ciclosporin (znaną również jako cyklosporyna H), /MeAlaZ-Ciclosporin, /(D)Pro/⁵-Ciclosporin i tak dalej.

Zgodnie z konwencjonalną nomenklaturą cyklosporyn, są one zdefiniowane w niniejszym opisie i zastrzeżeniach patentowych w nawiązaniu do struktury Ciclosporin (to znaczy cyklosporyny A). Przeprowadza się to wskazując najpierw te reszty w cząsteczce, które różnią się od tych reszt obecnych w Ciclosporin a następnie stosując określenie Ciclosporin do charakteryzowania pozostałych reszt, które są identyczne z resztami obecnymi w Ciclosporin. Równocześnie przedrostek dihydro stosuje się do oznaczania cyklosporyn, w których reszta MeBMt jest uwodorniona (dihydro-MeBMt), to znaczy w których ugrupowanie -x-y- we wzorze 8 oznacza -CH2-CH2-. I tak (Thr)²-Ciclosporine stanowi cyklosporynę mającą sekwencję pokazaną we wzorze 7, lecz w której a Abu w pozycji 2 jest zastąpione przez Thr a (Dihydro-MeBMt/(Val)²-Ciclosporin stanowi cyklosporynę mającą sekwencję pokazaną we wzorze 7, lecz w której reszta MeBMt w pozycji 1 jest uwodorniona i a Abu w pozycji 2 jest zastąpiona przez Val.

Poza tym reszty aminokwasu oznaczane skrótami, np. Ala, MeVal, α Abu, itp., są zgodnie z konwencjonalną praktyką rozumiane jako mające konfigurację (L), jeżeli nie podano inaczej, np. jak w przypadku (D)Ala. Skróty reszt poprzedzone przez Me, jak w przypadku MeLeu oznaczają reszty α -N-metylowane. Indywidualne reszty cząsteczki cyklosporyny są numerowane zgodnie z ruchem wskazówek zegara rozpoczynając od reszty MeBMt lub dihydro-MeBMt w pozycji 1. Taką samą sekwencje cyfrową stosuje się w niniejszym opisie i zastrzeżeniach.

Zgodnie z wynalazkiem odkryto, że cyklosporyny, w których reszta w pozycji 8 jest hydroksy-podstawioną resztą (D)seryny, wykazują szczególnie interesujące własności farmaceutyczne.

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania cyklosporyny o wzorze 2, w którym X oznacza MeBMt lub dihydro-MeBMt, Y oznacza a Abu, Val, Thr lub Nva a Q oznacza resztę o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru, polegający na tym, że redukuje się cyklosporynę o wzorze 4, w którym Q’ oznacza resztę o wzorze 3, w którym R’ oznacza grupę C1-3alkilową, a pozostałe podstawniki mają wyżej podane znaczenie.

Najbardziej korzystnym związkiem jest /0-(2- hydrolksyetylo)(D)Ser/⁸-Ciclosporin, to znaczy cyklosporyna o wzorze 2, w którym X oznacza MeBMt, Y oznacza a Abu i Q oznacza resztę o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru i wytwarza się ją na drodze redukcji /0- (izopropyloksykarbonylometyło) (D) Ser/- cyklosporyny.

Redukcję można prowadzić stosując konwencjonalne metody redukcji grup estrowych do grup hydroksymetylowych, na przykład przez traktowanie borowodorkiem litu w atmosferze obojętnej, w odpowiednim rozpuszczalniku lub rozcieńczalniku, w temperaturze otoczenia lub umiarkowanie podwyższonej. Borowodorek litu można dogodnie zastąpić borowodorkiem sodu w obecności halogenku litu.

Materiały wyjściowe do procesu można wytwarzać sposobem przedstawionym na schemacie, w którym na cyklosporynę, w której reszta w pozycji 8 jest resztą o wzorze 5, działa się halogenkiem o wzorze 6, w którym R’ ma wyżej podane znaczenie, a korzystnie oznacza grupę C3 alkilową, zwłaszcza izopropylową, a Hal oznacza atom bromu lub jodu. Reakcję dogodnie prowadzi się zgodnie z lub analogicznie do ogólnych procedur podanych w przykładzie I. Cyklosporyny, w których reszta w pozycji 8 jest resztą o wzorze 5 (to znaczy (D)Ser), na przykład /(D)SER/⁸-Ciclosporin, są znane i są opisane razem ze sposobami ich wytwarzania, na przykład w europejskiej publikacji patentowej 56782A i brytyjskim opisie patentowym 2 155 936A.

Cyklosporyny wytwarzane sposobem według wynalazku mogą występować w stanie stałym w formie bezpostaciowej lub w jednej lub większej ilości form krystalicznych. Na przykład związek z przykładu II występuje w formie bezpostaciowej lub w co najmniej trzech formach krystalicznych, wyróżnionych przez dyfrakcję promieniowania rentgenowskiego i oznaczonych przez modyfikacje A, B i C. Wśród nich forma B, hydrat otrzymywany przez krystalizację z układu aceton/woda, jest najbardziej trwała i tym samym korzystna. Cyklosporyny, w których reszta w pozycji 8 jest resztą o wzorze 3 zdefiniowaną powyżej, są związkami nowymi.

Następujące przykłady, w których wszystkie temperatury są w stopniach Celsjusza, ilustrują wynalazek.

Przykład I. Sposób wytwarzania /0- (izopropyloksykarbonylometylo)(D)Ser/⁸-cyklosporyny.

21,89g (88,7% czystej substancji z pożywki fermentacyjnej = 19,42g, 15,93 mMol 100% substancji)/(DiSer/8-cyklosporyny rozpuszcza się w 160 ml toluenu i dodaje się l,03g (3,2 mMol) bromku tetra-N-butyloamoniowego. Do roztworu dodaje się 14,41g (79,7 mmoli) estru izopropylowego kwasu bromooctowego przez 5 minut w temperaturze 20 - 25° i mieszaninę miesza się w temperaturze 20 - 25° przez 30 minut wkraplając jedncześnie 30% wodny roztwór wodorotlenku sodu (53,1g = 15,93g czystego NaOH, 398 mmoli). Po mieszaniu przez dalszych 30 minut w temperaturze 20 - 25°, fazę wodną oddziela się i ekstrahuje 63 ml toluenu. Fazy toluenowe łączy się i przemywa 80 ml nasyconego wodnego roztworu chlorku amonu, następnie 40 ml wody, po czym suszy się nad tlenkiem glinu, filtruje i odparowuje otrzymując 22 - 23g stałej żółtej pianki.

Pozostałość umieszcza się w 31 ml toluenu i roztwór ogrzewa się do 65 - 68°. Do ciepłego roztworu wkrapla się przez 90 minut 125 ml n-heksanu i mieszaninę chłodzi się do 20 - 25° przez 4 godziny, miesza się przez 10 godzin w temperaturze pokojowej i na koniec chłodzi się przez 3 godziny do temperatury 0 - 3° i miesza się w tej temperaturze przez 2 godziny. Uzyskane kryształy odsącza się, przemywa chłodzonym lodem toluenem/heksanem w stosunku 1:4 (42 ml) i suszy w temperaturze 60° pod próżnią otrzymując 19,2g tytułowego produktu w postaci beżowych kryształów o czystości 87,9% (wysokociśnieniowa chromatografia cieczowa, HPLC), który można stosować w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.

Alternatywnie, dalsza krystalizacja daje czysty produkt tytułowy w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 168 - 170°;

ar? =-162,4° (metanol, c = 0,37).

Przykład II. Sposób wytwarzania /0-(2- hydroksyetylo)(D)Ser/8-cyklosporyny.

Etap a): Surowy produkt

Surowy produkt z przykładu I (14,lg 87,9% czystości = 12,39g, 9,4 mmoli czystej substancji) rozpuszcza się w 315 ml absolutnego etanolu i ogrzewa do temperatury 30-35° w atmosferze azotu. Do roztworu dodaje się w siedmiu porcjach przez 6 godzin borowodorek litu (całkowita ilość 1,29g 95% czystości = 1,225g, 56,3 mmoli, 6 równoważników czystej substancji). Po każdym dodaniu następuje słabo egzotermiczna reakcja połączona z wydzielaniem się gazu. Uzyskaną beżową zawiesinę miesza się przez 14 godzin w temperaturze 30 - 35°, następnie chłodzi się do 20 - 25° i traktuje 23 ml 20% wodnego roztworu kwasu octowego. Przezroczysty bladożółty roztwór (pH 5-6) miesza się przez 30 minut, następnie odparowuje otrzymując około 30 ml oleistej pozostałości.

Pozostałość rozdziela się między 130 ml octanu izopropylowego (IPA) i 80 ml wody i fazę wodną ponownie ekstrahuje się 40 ml IPA. Połączone warstwy IPA przemywa się 25 ml nasyconego wodnego roztworu wodorowęglanu sodu, następnie 30 ml wody i odparowuje się rozpuszczalnik otrzymując tytułowy produkt w postaci beżowej pianki (13,44g, czystość 81,8% za pomocą HPLC).

Etap b): Oczyszczanie

Surowy produkt z eatpu a) (36,2g) rozpuszcza się w ketonie metylowo-izobutylowym (MIBK) nasyconym wodą i chromatografuje na Kieselgel 0,04-0,063 mm (885g), wymiary kolumny 460 x 70 mm średnica, z zastosowaniem MIBK nasyconego wodą jako eluenta. Po początkowym spływie 21, zbiera się frakcje zawierające substancję o czystości >95% zmierzonej przez HPLC, otrzymując około 11,5 l roztworu, który odparowuje się do sucha pod próżnią. Otrzymuje się 24,3g bezpostaciowego produktu tytułowego w postaci beżowej pianki; czystość oznaczona przez HPLC = 95,2%.

Stały produkt rozpuszcza się w 40 ml acetonu i bladożółty roztwór przesącza się przez lejek ze spiekanego szkła, który następnie spłukuje się 21 ml acetonu. Do połączonego roztworu acetonowego wkrapla się 61 ml wody przez 90 minut z pojawieniem się kryształów. Drobną zawiesinę miesza się przez 16 godzin w temperaturze pokojowej, następnie chłodzi się do temperatury 0-3° przez godzinę, miesza się przez dalsze 4 godziny, następnie filtruje się, przemywa chłodzoną lodem mieszaniną acetonu i wody w stosunku 1:1 i wilgotne kryształy suszy się przez 14 godzin w temperaturze 60°C pod częściową próżnią otrzymując 20,76g czystego produktu tytułowego w postaci białych kryształów modyfikacji 8 o czystości 98% oznaczonej przez HPLC, o temperaturze topnienia około 130° (rozkład).

Dalsza krystalizacja z acetonu/wody daje substancję o jeszcze wyższej czystości.

Z bezpostaciowej substancji otrzymanej w opisany powyżej sposób, krystaliczną modyfikację A otrzymuje się przez krystalizację z układu glikolu polietylenowego/wody. Krystaliczną modyfikację C otrzymuje się przez krystalizację z układu etanol/woda lub przez ultradźwiękową obróbkę zawiesiny bezpostaciowej formy etanol/woda. Temperatury topnienia: modyfikacja A - około 148°C, modyfikacja C - około 120°C.

Wytwarzane sposobem według wynalazku cyklosporyny o wzorze 2 zdefiniowane powyżej, (zwane dalej produktami cyklosporynowymi), są użyteczne farmaceutycznie, co można przedstawić na przykład w następujących testach:

1. Reakcja organizmu przeciwko umiejscowionemu przeszczepowi (GvH) u szczurów /Ford i in., Transpl. Proc. 10 (1978) 258/.

Komórki śledziony (1 x 10⁷) z sześciotygodniowych samic szczurów Wistar/Furth (WF) wstrzykuje się podskórnie w dniu 0 do lewej tylnej łapy samic szczurów (F344 x WF)Fi o wadze około 100g. Zwierzęta traktuje się przez 4 kolejne dni i podkolanowe węzły limfatyczne usuwa się i waży siódmego dnia. Różnicę w wadze między dwoma węzłami limfatycznymi przyjmuje się jako parametr oceny reakcji.

Produkty cyklosporynowe hamują reakcję GvH w powyższym teście przy podawaniu czterokrotnie w dawkach od około 10 do około 30 mg/kg p.o. lub około 1,5 do 5 mg/kg s.c.

2. Reakcja allografu nerki u szczurów

Jedną nerkę samicy szczura Fisher 344 przeszczepia się do naczynia nerkowego szczura biorcy z usuniętą nerką (z lewej strony) stosując zespolenie osiowe. Zespolenie moczowodów jest również osiowe. Traktowanie rozpoczyna się w dniu transplantacji i kontynuuje się przez 14 dni. Wycięcie przeciwległej nerki przeprowadza się siedem dni po transplantacji, pozostawiając biorcy poleganie na pracy nerki donora. Przeżycie przeszczepu przyjmuje się jako parametr czynności przeszczepu.

Produkty cyklosporynowe są skuteczne w utrzymywaniu przeżycia przeszczepu w powyższym teście przy podawaniu w dawkach od około 2 do około 5 mg/kg/dzień p.o.

3. Eksperymentalnie indukowane alergiczne zapalenie rdzenia mózgowego (EAE) u szczurów /Levine i in., Am. J. Path. 47 (1965) 61; McFarlin i in., J. Immunol. 113 (1974) 712; Borel, Transplant and Clin. Immunol. 13 (1981) 3/.

Samcom szczurów Wistar wstrzykuje się w tylne łapy mieszaninę wołowego rdzenia kręgowego i kompletnego adiuwantu Freunda. Objawy choroby (paraliż ogona i obu tylnych łap) zwykle rozwijają się w ciągu 16 dni. Rejestruje się liczbę chorych zwierząt, jak również czas początku choroby.

Przy podawaniu w dawkach od około 12,5 do około 25 mg/kg/dzień p.o., produkty cyklosporynowe hamują początek choroby w powyższym modelu testu.

4. Zapalenie stawów z zastosowaniem adiuwantu Freunda /Winter i Nuss, Arthritis and Rheumatism 9 (1966) 394; Billingham i Davies, Hanbook od Experimental Pharmacol (Vane and Ferreira Eds., Springer-Verlag, Berlin) 50/Π (1979) 108-144/

Szczurom OFA i Wistar (samcom lub samicom o wadze 150g) wstrzykuje się i.c. w podstawę ogona lub w tylną łapę 0,1 ml oleju mineralnego zawierającego 0,6 mg liofilizowanych zabitych na gorąco Mycobacterium, w modelu rozwijającego się zapalenia stawów, traktowanie rozpoczyna się bezpośrednio po iniekcji adiuwanta (dni 1 -18); w modelu ustalonego zapalenia stawów traktowanie rozpoczyna się czternastego dnia, gdy drugorzędne zapalenie jest dobrze rozwinięte (dni 14 - 20). Na koniec eksperymentu mierzy się obrzmienie stawów za pomocą mikrocyrkla.

Produkty cyklosporynowe są skuteczne w zapobieganiu lub hamowaniu progresji choroby w obu modelach testu rozwijającego się i ustalonego przy podawaniu w dawkach od około 3 do około 20 mg/kg/dzień p.o. Produkty cyklosporynowe również wykazują korzystną toksyczność, na przykład hepatotoksyczność i/lub nefrotoksyczność. Profile porównane ze znanymi cyklo6 sporynami, na przykład Ciclosporin można przedstawić przez oznaczenie ich wpływu na istotne parametry, np. kreatyninę we krwi, stopień filtracji kłębuszków; poziom mocznika, bilirubiny i kwasu żółciowego, długotrwałe podawanie szczurom w immunosupresyjnie skutecznych dawkach. Produkty cyklosporynowe charakteryzują się tym samym przez ulepszony współczynnik terapeutyczny w porównaniu ze znanymi cyklosporynami. Produkty cyklosporynowe są w ten sposób użyteczne jako środki farmaceutyczne, na przykład jako środki immunosupresyjne jak również środki przeciwzapalne.

Produkty cyklosporynowe są szczególnie użyteczne do zapobiegania odrzuceniu transplantowanego organu lub tkanki, na przykład do leczenia biorców traisplantowanego serca, płuca, połączonego płuco-serca, wątroby, nerki, trzustki, skóry lub rogówki. Są one również wskazane do zapobiegania chorobom organizmu przeciwko przeszczepowi, takim jak przeszczepy szpiku kostnego.

Produkty cyklosporynowe są również użyteczne do leczenia chorób związanych z odpornością na składniki własnych tkanek lub stanów zapalnych, zwłaszcza stanów zapalnych z etiologią obejmującą składnik autoodpomości, takich jak zapalenie stawów (na przykład pierwotnie postępujący gościec stawowy, przewlekle zapalenie stawów i zniekształcenia gośćcowe) i choroby reumatyczne. Specyficzne choroby auto-odpomościowe, dla których produkty cyklosporynowe mogą być stosowane obejmują autoodpomo&iowe choroby hematologiczne (włącznie z na przykład z anemią hemolotyczną, anemią aplastyczną, anemią czystych krwinek czerwonych i samoistną tromobocytopenią), ogólnoustrojowy toczeń rumieniowaty, nadmierne zapalenie chrząstki, twardzinę skóry, granulamatozę Wegenera, grzybicę skóry, przewlekłe aktywne zapalenie wątroby, ciężką miastenię, łuszczycę, zespół Steven- Johnsona, samoistną biegunkę, autoimmunologiczne choroby zapalne jelit, (włącznie z np. wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i chorobą Crohna), choroby oczu związane z wydzielaniem wewnętrznym, chorobę Gravesa, sarkoidozę, stwardnienie rozsiane, pierwotną marskość żółciową, młodzieńczą cukrzycę (cukrzycę typu I), zapalenie jagodówki (przednie i tylne), rogówkowe zapalenie spojówki suche i nieżyt sienny rogówki, śródmiąższowe zwłóknienie płuc, łuszczycowe zapalenie stawów i zapalenie kłębuszków nerkowych (z i bez zespołu nerczycowego, np. włącznie z samoistnym zespołem nerczycowym lub minimalnymi zmianamiw chorobach nerek).

Produkty cyklosporynowe są dalej wskazane do stosowania w leczeniu innych chorób lub stanów, w których terapia cyklosporynowa, np. Ciclosporinjest praktykowana lub proponowana, na przykład w leczeniu fysienia/pobudzania wzrostu włosów i w leczeniu astmy, np. przy podawaniu przez inhalacje. Są one również wskazane do stosowaniajako środki przeciwpasożytnicze, w szczególności do traktowania infekcji lub inwazji pasożytów, np. pierwotniaków, grzybów lub robaków jelitowych, na przykład do leczenia filariozy, kokcydiomykozy lub infekcji zarodźcem zimnicy, np. malarii. Jeszcze dalej są one wskazane do stosowania w odwracalnej lub indukowanej oporności złośliwości choroby na inną chemioterapię, jak również w poprawieniu gojenia się ran.

Dla powyższych wskazań, odpowiednia dawka będzie się oczywiście zmieniać, na przykład w zależności od stosowanego szczególnego produktu cyklosporynowego, poddawanego leczeniu osobnika, sposobu podawania i charakteru i surowości leczonego stanu. Jednakże zazwyczaj uzyskuje się zadowalające wyniki u zwierząt przy dawkach dziennych od około 1 do około 10 mg/kg/dzień p.o. U dużych zwierząt, na przykład u ludzi, wskazana dawka dziennajest w zakresie od około 50 do około 800 mg produktu cyklosporynowego podawanego doustnie raz lub bardziej dogodnie w dawkach podzielonych dwa do czterech razy dziennie.

W transplantacji organów u ludzi, wstępna pojedyncza dawka doustna 10 - 15 mg/kg produktu cyklosporynowego na 4 - 12 godzin przed zabiegiem chirurgicznym jest wskazana. Dawkę dzienną utrzymuje się przez jeden do dwóch tygodni po operacji, po czym stopniowo zmniejsza się ją odpowiednio do poziomów krwi, aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej około 2-6 mg/kg/dzień. Gdy produkty cyklosporynowe podaje się razem z innymi immunosupersantami (np. z kortykosteroidami, jako część potrójnej lub poczwórnej terapii lekowej), można stosować niższe dawki (np. 1 mg/kg/dzień dożylnie; 6 mg/kg/dzień doustnie początkowo).

Produkty cyklosporynowe można podawać w konwencjonalny sposób, w szczególności dojelitowo, np. doustnie, na przykład w postaci roztworów do picia, tabletek lub kapsułek lub pozajelitowo w postaci roztworów lub zawiesin do wstrzykiwania. Zwykle dla podawania ogólnoustrojowego postacie dawek doustnych są korzystne, chociaż w tych samych warunkach, na przykład dla zapobiegania odrzuceniu przeszczepów wątroby, korzystna jest postać dożylnej iniekcji. Produkty cyklosporynowe można również podawać miejscowo lub na skórę, np. w postaci kremu lub żelu lub podobnego preparatu do skóry lub przy stosowaniu do oczu w postaci kremu do oczu, żelu lub preparatu do wkraplania do oczu. Odpowiednie postacie dawki jednostkowej do podawania doustnego zawierają np. od 25 do 200 mg produktu cyklosporynowego w dawce.

Korzystne preparaty galenowe dla produktów cyklosporynowych obejmują preparaty oparte na mikroemulsjach, jak opisane w brytyjskim zgłoszeniu patentowym 2 222 770A, które obejmują postacie do stosowania miejscowego, jak również doustne; także postacie doustne i do wstrzykiwania otrzymane ze stałych roztworów zawierających monoester sacharydu kwasu tłuszczowego, np. monolaurynian sacharozy, jak opisano w brytyjskim zgłoszeniu patentowym 2 209 671A.

Przykłady szczególnie korzystnych preparatów odpowiednich do napełniania miękkich kapsułek żelatynowych do podawania doustnego obejmują:

Przykład preparatu A:

produkt z przykładu II	50,0 mg
glikofurol 75	180,0 mg
Migliol 812	90,0 mg
Cremofor RH40	180,0 mg
alfa-Tokoferol	0,5 mg
Przykład preparatu B:
produkt z przykładu II	100,0 mg
tetraglikol	20,0 mg
Captex 800	20,0 mg
Nikkol HCO-40	860,0 mg
butylohydroksytoluen (BHT)	1.0 mg
Przykład preparatu C:
produkt z przykładu II	25,0 mg
glikofurol 75	100,0 mg
Miglyol 812	35,0 mg
Cremophor RH 40	90,0 mg
butylohydroksyanizol (BHA)	0,2 mg
Przykład preparatu D:
produkt z przykładu II	10,0 mg
tetraglikol	10,0 mg
Myritol	5,0 mg
Cremophor RH 40	75,0 mg
alfa-Tokoferol	0,1 mg

Pojedyncze składniki tych preparatów, jak również sposoby ich wytwarzania, są w pełni opisane w brytyjskim zgłoszeniu patentowym 2 222 770, zawartości których są wprowadzone tutaj przez odniesienie.

Oznaczone wartości ED w opisanych powyżej testach 1do 4 dla cyklosporyny z przykładu II są następujące:

Test	ED mg/kg	= dawka wymagana
1	25 (ED50)	... do zmniejszenia średniej różnicy w wadze między parami węzłów o 50% w porównaniu z nietraktowanymi kontrolnymi
2	2,5	... do przedłużenia przeżycia do > 100 dni w 100% traktowanych szczurów
3	25	... do zmniejszenia symptomatologii choroby o 100% w porównaniu z metra ktowanymi kontrolnymi
4	20	... do zmniejszenia obrzmienia do stopnia zarejestrowanego dla nietraktowa nych kontrolnych

164 131 (β) ch₂-o-ch₂-ch₂-or

-NH-CH-CO(D)

Wzór 1 —Χ-Υ- Sar-MeLeu-Val-Mel_eu-Ala-Q-MeLeu-MeLeu-MeVal —

123 4 56 789 10 11

Wzór 2

CH9-O-CH9-CO-O-R’

I ^{2 2}

NH-CH-CO(D)

Wzór 3 — Χ-Υ- Sar-MeLeu-Val-Mel_eu-Ala-Q.'-MeLeu-MeLeu-MeVal —

123 4 5 6 789 10 11

Wzór 4

164 131

-MeBmt- AAbu-Sar-MeLeu-Val-MeLeu-Ala-(D)Ala-MeLeu-MeLeu-MeVal

2 3 A 5 6 7 8 9 10 11

718 /EM

Wzór 7

CH₃ x

I ę^H2

HO. OK

CH _{R) CH₃

N — CH-COI (S)

CH₃

Wzór 8

CH_?-OH

I

NH-CH-CO(D)

Hal-CH₂- CO-OR'

WZór 6

CH9-O-CH9-CO-O-R'

I ^{2 2}

-NH-CH-CO(D)

Wzór 5

Wzór 3

Schemat

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania nowej cyklosporyny o wzorze 2, w którym X oznacza MeBMt lub dihydro-MeBMt, Y oznacza α Abu, Val, Thr lub Nva a Q oznacza resztę o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru, znamienny tym, że redukuje się cyklosporynę o wzorze 4, w którym Q’ oznacza resztę o wzorze 3, w którym R’ oznacza grupę C1-3 alkilową, a pozostałe podstawniki mają wyżej podane znaczenie.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania /Ó-(2-hvdroksyetylo)(D)Ser/⁸-cyklosporyny redukuje się /Ó-(i^z^opropyloksyka^r^c^ny^ll^m^ty^lc^)(D)i3e^i'/-cyklosporynę.