PL155469B1 - Nosze do transportu osób o ograniczonej sprawnoscizw laszcza w warunkach morskich7 3 U praw niony z patentu:Panstwowa W yzsza Szkola Sztuk Plastycznych,4 3 PL PL PL - Google Patents

Abstract

1 . Nosze do transportu osób o ograniczonej spraw- nosci, zwlaszcza w warunkach morskich, w sklad których wchodzi sztywna skorupa z uchwytami, pasami stabilizu- jacymi, otworami transportowymi oraz ochronnym materacem prózniowym, znamienne tym, ze utworzona z polaczonych zawiasami (7) elementów (3 i 4) skorupa (1) posiada w górnej czesci burt (6) oraz scianek poprze- cznych (8 i 12) uchwyty (14), na dnie (11) wzdluz burt (6) prowadnice (17) tasm (18), natomiast wewnatrz zam- ocowane do dolnej czesci burt (6) pasy stabilizujace (15), a do dolnej czesci scianek (8 i 12) pasy transportowe oraz polaczona jest rozlacznie z materacem prózniowym (2), wyposazonym w ochraniacze glowy, nóg i w poly boczne, przy czym zatrzaski (16) do mocowania elementów (3 i 4) w stanie zlozonym umieszczone sa na sciance (8) z obu stron pasów transportowych, zas tasmy (18) z jednej strony zamocowane sa na stale w prowadnicach (17) elementu (4), a z drugiej przechodza przez dzwignie (19) z blokada (20) zamocowane obrotowo od zewnatrz do scianki (8) elementu (3). fig 1 PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA

POLSKA

@ OPIS PATENTOWY© PL © 155469 © Bl

Numer zgłoszenia: 269598

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej

33/ Data zgłoszenia: 18.12.1987 © IⁿtCl⁵:

A61G 1/00 ^A62B1YMe™

G 0LH β

Nosze do transportu osób o ograniczonej sprawności, zwłaszcza w warunkach morskich

Zgłoszenie ogłoszono:

26.06.1989 BUP 13/89

Uprawniony z patentu:

Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych,

Gdańsk, PL

O udzieleniu patentu ogłoszono:

31.12.1991 WUP 12/91

Twórcy wynalazku:

Bogumiła Wolańska-Sredniawa, Gdańsk, PL Marek I. Sredniawa, Pruszcz Gdański, PL Jacek Popek, Gdańsk, PL

PL 155469 Bl

57) 1. Nosze do transportu osób o ograniczonej sprawności, zwłaszcza w warunkach morskich, w skład których wchodzi sztywna skorupa z uchwytami, pasami stabilizującymi, otworami transportowymi oraz ochronnym materacem próżniowym, znamienne tym, że utworzona z połączonych zawiasami (7) elementów (3 i 4) skorupa (1) posiada w górnej części burt (6) oraz ścianek poprzecznych (8 i 12) uchwyty (14), na dnie (11) wzdłuż burt (6) prowadnice (17) taśm (18), natomiast wewnątrz zamocowane do dolnej części burt (6) pasy stabilizujące (15), a do dolnej części ścianek (8 i 12) pasy transportowe oraz połączona jest rozłącznie z materacem próżniowym (2), wyposażonym w ochraniacze głowy, nóg i w poły boczne, przy czym zatrzaski (16) do mocowania elementów (3 i 4) w stanie złożonym umieszczone są na ściance (8) z obu stron pasów transportowych, zaś taśmy (18) z jednej strony zamocowane są na stałe w prowadnicach (17) elementu (4), a z drugiej przechodzą przez dźwignie (19) z blokadą (20) zamocowane obrotowo od zewnątrz do ścianki (8) elementu (3).

Nosze do transportu osób o ograniczonej sprawności, zwłaszcza w warunkach morskich

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Nosze do transportu osób o ograniczonej sprawności, zwłaszcza w warunkach morskich, w skład których wchodzi sztywna skorupa z uchwytami, pasami stabilizującymi, otworami transportowy mi oraz ochronnym materacem próżniowym, znamienne tym, że utworzona z połączonych zawiasami (7) elementów (3 i 4) skorupa (1) posiada w górnej części burt (6) oraz ścianek poprzecznych (8 i 12) uchwyty (14), na dnie (11) wzdłuż burt (6) prowadnice (17) taśm (18), natomiast wewnątrz zamocowane do dolnej części burt (6) pasy stabilizujące (15), a do dolnej części ścianek (8 i 12) pasy transportowe oraz połączona jest rozłącznie z materacem próżniowym (2), wyposażonym w ochraniacze głowy, nóg i w poły boczne, przy czym zatrzaski (16) do mocowania elementów (3 i 4) w stanie złożonym umieszczone są na ściance (8) z obu stron pasów transportowych, zaś taśmy (18) z jednej strony zamocowane są na stałe w prowadnicach (17) elementu (4), a z drugiej przechodzą przez dźwignie (19) z blokadą (20) zamocowane obrotowo od zewnątrz do ścianki (8) elementu (3).
2. 2. Nosze według zastrz. 1, znamienne tym, że element (3) posiada stałą szerokość od zawiasów (7) do ramion chorego, zwęża się w kierunku ścianki poprzecznej (8) i posiada otwory transportowe (10), element (4) posiada identyczne otwory (10), od których jego dno (11) jest uniesione do krawędzi styku ze ścianką poprzeczną (12), gdzie znajduje się odpływ wody (13) oraz chronioną odbojnicami parę kółek (5) chowaną po złożeniu noszy w wybraniach (9) burt (6) przy ściance (8), przy czym elementy (3 i 4) wykonane są z pianki poliuretanowej.
3. 3. Nosze według zastrz. 1 i 2, znamienne tym, że próżniowy materac ochronny (2) stanowią dwie warstwy materiału nie przepuszczającego powietrza, podzielone na komory (21,22,23,24,25, 26, 27, 28 i 29), z których komory (21, 22) stanowią ochraniacz głowy, komory (23, 24) tworzą właściwy materac, komora (25) stanowi ochraniacz nóg, zaś poły boczne utworzone są przez komory (26, 27, 28 i 29), przy czym komory (21, 22, 23, 24, 27 i 29) wypełnione są granulatem z tworzywa sztucznego, ochraniacz nóg i poły boczne materaca (2) zaopatrzone są w zapięcia, a na styku komór (25 i 29) znajduje się zawór odpowietrzający (30).

   Przedmiotem wynalazku są nosze do transportu osób o ograniczonej sprawności, zwłaszcza w warunkach morskich.

   Dotychczas znane nosze, zwane noszami Neil — Robertsona, składają się z pionowych iNmwek drewnianych wszytych w płótno, a ich długość nie sięga do głowy i stóp transporto wanej o-Oby, natomiast szerokość tych noszy jest dopasowana do obwodu jej ciała. Do płótna z listwami zamocowane są pasy skórzane, które stabilizują chorego w noszach, zaś uchwyty do transportu wykonane są z plecionej liny.

   Znane z opisu Offenlegungssohrift nr 1 944 646 nosze o regulowanej długości zaopatrzone są w uchwyty transportowe, pasy stabilizujące oraz w materac próżniowy, umożliwiający odpowiednie ułożenie chorego. Niedogodności opisanych noszy polegają na tym, że ich kształt oraz długość uniemożliwia podparcie kręgosłupa na odcinku szyjnym, nie zabezpiecza naturalnych krzywizn kręgosłupa, głowy i stóp chorego oraz nie chroni go przed działaniem czynników zewnętrznych, jak urazy mechaniczne, niska lub wysoka temperatura i środki chemiczne. Niedostateczna sztywność powoduje uginanie się noszy podczas transportu z chorym, sposób stabilizowania jest niewygodny dla chorego i wywołuje uczucie bolesnego skrępowania, zaś długość pustych noszy utrudnia manewrowanie nimi przez jedną osobę. Ponadto, brak możliwości transportowania ich śmigłowcem oraz innymi jednostkami ratowniczymi może powodować konieczność kilkakrotnego przekładania chorego w zależności od rodzaju transportu.

   155 469

   Z patentu amerykańskiego nr 4 183 110 znane jest rozwiązanie składające się ze sztywnej skorupy z pokrywą o długości mniejszej niż długość skorupy, połączonej z nią rozłącznie. Obie części są dopasowane do siebie kształtem, spinane pasami stabilizującymi oraz zwężają się w kierunku nóg. Wnętrze skorupy w okolicy głowy i barków posiada profil utrzymujący głowę i kręgosłup szyjny w prawidłowym ułożeniu. Od zewnątrz skorupa posiada uchwyty i dwa otwory transportowe, zaś pokrywa ma wyprofilowanie, umożliwiające ułożenie stóp w pozycji pionowej.

   Niedogodnością opisanego rozwiązania jest możliwość jego zatopienia wraz z chorym w przypadku dostania się wody do środka skorupy, pogorszenia się stanu chorego w przypadku transportu śmigłowcem z uwagi na niedostateczną stabilizację ciała, oraz stresu wywołanego zamknięciem chorego w skorupie. Ponadto, niemożliwe jest wykonanie zabiegu masażu serca, sztucznego oddychania lub podania leku w iniekcji przez pokrywę, jak też manewrowanie i niesienie tego urządzenia przez jedną osobę.

   . Nosze do transportu osób o ograniczonej sprawności, zwłaszcza w warunkach morskich, w skład których wchodzi sztywna skorupa z uchwytami, pasami stabilizującymi, otworami transportowymi oraz ochronnym materacem próżniowym, według wynalazku charakteryzują się tym, że utworzona z połączonych zawiasami dwóch elementów skorupa posiada w górnej części burt oraz ścianek poprzecznych uchwyty, na dnie wzdłuż burt prowadnice taśm, natomiast wewnątrz zamocowane do dolnej części burt pasy stabilizujące, do dolnej części ścianek poprzecznych pasy transportowe oraz połączona jest rozłącznie z materacem próżniowym, wyposażonym w ochraniacz głowy, nóg i w poły boczne, przy czym zatrzaski do mocowania elementów skorupy w stanie złożonym umieszczone są na ściance poprzecznej z obu stron pasów transportowych, zaś taśmy zabezpieczające nosze przed złożeniem z jednej strony zamocowane są na stałe w prowadnicach jednego elementu skorupy, a z drugiej przechodzą przez dźwignie z blokadą zamocowane obrotowo od zewnątrz do ścianki poprzecznej drugiego elementu skorupy. Jeden element skorupy posiada stałą szerokość od zawiasów do ramion chorego, zwęża się w kierunku ścianki poprzecznej i posiada otwory transportowe, zaś drugi element skorupy posiada identyczne otwory transportowe, od których jego dno jest uniesione do krawędzi styku ze ścianką poprzeczną, gdzie znajduje się odpływ wody oraz chronioną odbojnicami parę kółek, chowaną po złożeniu noszy w wybraniach burt przy ściance poprzecznej, przy czym oba elementy skorupy wykonane są z pianki poliuretanowej. Próżniowy materac ochronny stanowią dwie warstwy materiału nie przepuszczającego powietrza podzielone na dziewięć komór, z których dwie górne komory stanowią ochraniacz głowy, dwie komory środkowe tworzą właściwy materac, dolna komora stanowi ochraniacz nóg, zaś dwie komory z obu stron materaca tworzą poły boczne, przy czym komory ochraniacza głowy, komory tworzące materac oraz poły boczne wypełnione są granulatem tworzywa sztucznego, ochraniach nóg i poły boczne zaopatrzone są w zapięcia, a na styku ochraniacza nóg i poły bocznej znajduje się zawór odpowietrzający.

   Zalety proponowanego rozwiązania polegają na tym, że kształt skorupy zaopatrzonej w próżniowy płaszcz ochronny umożliwia przyjęcie przez chorego dogodnej pozycji, w tym również pozycji bocznej-bezpiecznej, zapewniając drożność dróg oddechowych, unieruchomienie ciała, podparcie naturalnych krzywizn kręgosłupa, możliwość wykonania zabiegów resustytacyjnych, podanie leków i tym podobnych czynności, przy czym płaszcz próżniowy jednocześnie zabezpiecza przed wstrząsem, szokiem termicznym, wodą oraz drastycznymi czynnikami atmosferycznymi, jak też tłumi wibracje. Niewielkie gabaryty złożonych noszy oraz zaopatrzenie ich w kółka umożliwiają swobodne przemieszczenie przez jedną osobę, a materiał z którego są wykonane jest odporny na działanie wysokiej temperatury, promieniowanie, ścieranie oraz działanie środków chemicznych. Ponadto, nosze przystosowane są do transportu śmigłowcem lub jednostką ratowniczą, nie ulegają zatopieniu w przypadku znalezienia się wraz z chorym w wodzie i uniemożliwiają zalanie jego twarzy wody. Pomarańczowy ich kolor oraz zastosowanie odblaskowych taśm sygnalizacyjnych zapewnia ich dobrą widoczność ze znacznej odległości nawet w ciemnościach, a umieszczenie wewnątrz burt i ścianek poprzecznych aluminiowych reflektorów umożliwia lokalizację noszy przy pomocy radaru.

   Przedmiot wynalazku pokazany jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia nosze do transportu osób o ograniczonej sprawności w przekroju wzdłużnym, fig. 2 — fragment noszy z blokadą taśm w przekroju wzdłużnym, zaś fig. 3 — ilustruje rozłożony płaszcz ochronny w widoku z góry.

   155 469

   Jak pokazano na fig. 1, w skład noszy wchodzi sztywna skorupa 1 wykonana z pianki poliuretanowej oraz próżniowy płaszcz ochronny 2. Skorupę 1 stanowi element 3, ochraniający górną część ciała oraz element 4, ochraniający nogi, zaopatrzony w chronioną odbojnicami parę kółek 5. Elementy 3 i 4 połączone są ze sobą zawiasami 7, usytuowanymi w górnej części burt 6. Element 3 posiada stały przekrój od zawiasów 7 do wysokości ramion chorego i zwęża się w kierunku ścianki poprzecznej 8 przy jego głowie. Burty 6 przy tej ściance posiadają wybranie 9 do chowania kółek 5 po złożeniu noszy i dwa otwory 10, umieszczone na wysokości ramion do transportu noszy śmigłowcem. Element 4 w górnej części burt 6 posiada również dwa otwory 10 do transportu śmigłowcem, a jego dno 11 podnosi się od otworów 10 do krawędzi styku ze ścianką poprzeczną 12 przy stopach chorego, gdzie znajduje się też odpływ wody 13. W górnej części burt 6 skorupy 1 oraz ścianek poprzecznych 8 i 12 znajduje się dwanaście wyprofilowanych uchwytów 14 do noszenia noszy. Wewnątrz noszy umieszczone są pasy 15 stabilizujące chorego, zamocowane w dolnej części burt 6 oraz zamocowane w dolnej części ścianek poprzecznych 8 i 12 pasy transportowe, z obu stron których na ściance 8 znajdują się zatrzaski 16 mocujące elementy 3 i 4 w stanie złożonym.

   Jak pokazano na fig. 2, dno 11 elementów 3 i 4 posiada usytuowane wzdłuż burt 6 prowadnice 17, w których umieszczone są taśmy 18 zabezpieczające nosze przed ich złożeniem w trakcie użytkowania. Taśmy 18 z jednej strony zamocowane są na stałe w prowadnicach 17 elementu 4, zaś z drugiej, przechodzą przez dwie mimośrodowe dźwignie 19 z blokadą 20, które są zamocowane obrotowo do poprzecznej ścianki 8 w elemencie 3. Zablokowanie taśm 18 następuje przez obrót dźwigni 19 w skrajne, górne położenie.

   Zilustrowany na fig. 3 płaszcz ochronny 2 stanowią dwie warstwy materiału nie przepuszczającego powietrza, podzielone na komory 21,22,23,24,25,26,27,28 i 29, z których komory 21 i 22 stanowią ochraniacz głowy, komory 23 i 24 tworzą materac, komora 25 chroni nogi, zaś komory 26, 27, 28 i 29 stanowią poły płaszcza 2. Komory 21, 22, 23, 24, 27 i 29 wypełnione są granulatem tworzywa sztucznego, zaś na styku komór 25 i 29 znajduje się odpowietrzający zawór 30. Ochraniacz nóg oraz poły płaszcza zaopatrzone są od strony wewnętrznej w zapięcia.

   Użytkowanie powyższych noszy polega na tym, że przenosi się je z miejsca przechowywania na miejsce wypadku, rozkłada elementy 3 i 4 blokując je taśmami 18 przy pomocy dźwigien 19 z blokadą 20. Wyciąga na zewnątrz pasy stabilizujące 15, a na rozłożonym płaszczu 2 kładzie chorego, ewentualnie po uprzednim udzieleniu niezbędnej dla niego pomocy lekarskiej. Następnie zakłada się ochraniacz nóg mocując go do wewnętrznej powierzchni płaszcza 2, zawija połę wewnętrzną przypinając ją do ochraniacza nóg i połę zewnętrzną, którą mocuje się do poły wewnętrznej. Zapina pasy 15 i odpowietrza płaszcz 2 przez zawór 30. W przypadku transportu noszy śmigłowcem przed ułożeniem chorego wyciąga się na zewnątrz pasy zamocowane w otworach 10, zaś w sytuacji gdy nosze są transportowane przez dwie osoby — pasy transportowe.