PL133199B1 - Colour image tube - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest kineskop, w którym glówne soczewki skupiajace sa uksztaltowane przez dwie usytuowane w pewnym odstepie elektrody. 133 199133 199 3 Kazda elektroda ma kilka otworów. Przy tym licz¬ ba otworów tnipowiada liczbie wiazek elektronów.Kazda elektroda ma na obwodzie wystep pierscie¬ niowy. Przy tym wystepy pierscieniowe dwóch elektrod sa usytuowane naprzeciwko siebie. Czesc kazdej elektrody z otworami jest usytuowana we wglebieniu z tylu wystepu pierscieniowego. Wgle¬ bienie ma zasadniczo proste scianki równolegle do torów wiazek elektronów.Przedmiotem wynalazku jest blizej objasniony w przykladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 jest widokiem z góry czesciowo w przekroju wzdluznym kineskopu kolorowego z maska cienio¬ wa wedlug wynalazku, fig. 2 jest widokiem wy¬ rzutni elektronowej czesciowo w przekroju wzdluz osi podluznej wzdluz linii kreskowanej z fig. 1, fig. 3 jest widokiem elektrod przyspieszaja¬ cych wyrzutni elektronowej z fig. 2 w przekroju wzdluz osi, fig. 4 jest widokiem z przodu wyrzutni elektronowej z fig. 2 wzdluz linii 4—4 z fig. 3, fig. 5 i 6 sa widokami z góry i z boku w przekro¬ jach wzdluz osi odpowiednio elektrod soczewek skupiajacych stosowanych w znanych wyrzutniach elektronowych, pokazujace pewne linie ekwipoten- cjalne pól elektrostatycznych soczewek skupiaja¬ cych, przy czym widok z fig. 6 jest przekrojem wzdluz linii 6—6 z fig. 5, fig. 7 i 8 sa widokami z góry i z boku w przekrojach wzdluz osi odpowied¬ nio elektrod skupiajacych wyrzutni elektronowej z fig. 2, pokazujacymi pewne linie ekwipotencjalne pól elektrostatycznych skupiajacych soczewek, przy czym widok na fig. 8 jest przekrojem wzdluz linii 8—8 z fig. 7, fig. 9 jest widokiem z góry drugiej elektrody przyspieszajacej wyrzutni elektronowej z fig. 2 w przekroju wzdluz linii 9—9.Na lig. 1 przedstawiono w widoku z góry w przekroju wzdluznym kineskop kolorowy z pro¬ stokatna plyta czolowa skladajacy sie z banki szklanej 10 majacej prostokatna plyte czolowa lub czasze 12 oraz cylindryczna czesc szyjkowa 14 po¬ laczona £ czescia stozkowa 16 majaca w przekroju poprzecznym ksztalt zasadniczo prostokatny. Cza¬ sza 12 ma plyte czolowa 18 oraz kolnierz lub scianki boczne 21. które sa przyspawane do czesci stozkowej 18. Mozaikowy trójkolorowy ekran lumi- noforowy 22 jest nalozony na powierzchnie wew¬ netrzna plyty czolowej t& Ekran jest wykonany korzystnie z pasków luminoforowych ulozonych prostopadle do kierunku linii odchylania, to znaczy prostopadle do plaszczyzny fig. 1. Wielootwórowa elektroda selekcji kolorów, zwana inaczej maska cieniowa, 24 jest w sposób rozlaczny zmontowana przy zastosowaniu konwencjonalnych Srodków, w poblizu ekranu 22. Zespól wyrzutni elektronowych 26 o udoskonalonej konstrukcji wedlug wynalazku jest zmontowany wspólsrodkowo wewnatrz szyjki 14. Zespól ten wytwarza i kieruje ku ekranowi 22 trzy wiazki elektronów 28 wzdluz wspólplaszczyz- nowych zbieznych torów. Wiazki te przechodza przez otwory maski 24.Kineskop z fig. 1 jest skonstruowany tak, aby byla zapewniona mozliwosc jego wykorzystania z zewnetrznymi cewkami odchylajacymi tworzacymi zespól odchylania 20* Na fig. I pokazano ten zespól schematycznie jako umieszczony dokola szyjki i 4 czesci stozkowej w poblizu miejsca ich polaczenia.Gdy zespól odchylania 30 jest pobudzony, wytwa¬ rza on pola magnetyczne odchylajace wiazki ele¬ ktronów 28 w kierunku pionowym i poziomym od- 8 powiednio tak, iz na ekranie 22 wytwarza sie pro¬ stokatna osnowa obrazu. Glówna plaszczyzna od¬ chylania, tak zwana plaszczyzna odchylania zero¬ wego, jest zaznaczona linia P-P na fig. 1 mniej wiecej w srodkowej czesci przestrzeni wewnetrznej u ograniczonej zespolem odchylania 36. Celem upro¬ szczenia rzeczywista krzywizna odchylonego toru wiazek w strefie odchylania nie jest pokazana na fig. 1.Zespól 26 wyrzutni elektronowych jest pokazany 15 ze szczególami na fig. 2 do fig. 4. Zespól wyrzutni elektronowych sklada sie z dwóch wsporników szklanych 32, na których sa montowane poszczegól¬ ne elektrody. Na wspornikach podluznych 32 sa montowane nastepujace elektrody: trzy usytuowa- M new róznych odstepach wspolplaszczyznowe ele¬ ktrody 34 — jedna elektroda dla kazdej wiazki, elektroda sterujaca 36, elektroda ekranujaca 38, pierwsza elektroda przyspieszajaca i skupiajaca 40, oraz druga elektroda przyspieszajaca i skupiajaca m 42 zamontowane na wspornikach 32 W wymienio¬ nym porzadku. Wszystkie elektrody maja po trzy otwory rozmieszczone wzdluz linii prostej tak, aby zapewnic mozliwosc przejscia przez nie trzem wspólplaszczyznowym wiazkom elektronów. u Glówne elektrostatyczne soczewki skupiajace w zespole wyrzutni elektronowych 26 sa uksztaltowa¬ ne miedzy elektroda 40 a elektroda 42. Elektroda 40 jest uksztaltowana z czterech elementów 44, 46, 48, 50, majacych ksztalt kubka. Otwarte konce M dwóch z tych elementów, mianowicie elementów 44 i 46, dotykaja sie nawzajem, oraz otwarte konce elementów 48 i 50 równiez sie nawzajem dotykaja.Zamkniety koniec trzeciego elementu 48 dotyka zamknietego konca drugiego elementu 46. Chociaz M elektroda 40 jest pokazana jako skladajaca sie z czterech elementów, moze byc tma wytworzona z dowolnej liczby elementów, równiez jako jeden element o takiej samej dlugosci. Elektroda 42 rów¬ niez ma ksztalt kubka, którego otwarty koniec 4, jest zamkniety plytka 52 z otworami..Skierowane ku sobie otwarte konce elektrod 40 i 42 maja duze wglebienia 54 i 56 odpowiednio wewnatrz elektrod. Wglebienia 54 i 56 zwiekszaja odstep miedzy czescia zamknieta konca elektrody M 10 zawierajaca trzy otwory 58, 60, 62, od czesci zamknietego konca elektrody 42, która ma trzy otwory 64, 66, 68. Pozostale czesci zamknietych konców elektrod 40 i 42 ksztaltuja wystepy pier¬ scieniowe 70 i 72 odpowiednio tak, ze otaczaja do- M okola wglebienia 54 i 56. Wystepy pierscieniowe 70 i 72 sa czesciami elektrod 40 i 42, które sa usy¬ tuowane najblizej.Fig. 5 i fig. 6 przedstawiaja w widoku z góry i z boku dwie elektrody 74 i 76 w przekroju wzdluz- m nym odpowiednio, które to elektrody ksztaltuja glówne soczewki skupiajace zespolu wyrzutni ele¬ ktronowej wedlug znanego rozwiazania. Elektroda 74 ma ksztalt kubka i ma trzy oddzielone od sie¬ bie otwory 78, 80, 82 w denku. Podobnie elektroda II 76 ma ksztalt kubka i ma trzy oddzielone od sie-133 199 5 6 TDie otwory 84, 86, 88 w denku. W stanie roboczym kineskopu elektroda 74 jest pod napieciem okolo 7 kV, a elektroda 78 jest pod napieciem 25 kV. Ze wzgledu na takie napiecie w poblizu otworów 78, 80, 82 elektrody 74 i otworów 84, 86, 88 elektrody 76 jest tworzone pole elektrostatyczne. Ksztalt li¬ nii równych potencjalów tego pola elektrostatycz¬ nego wyznacza parametry glównych soczewek sku¬ piajacych wyrzutni znanej ze stanu techniki.Niektóre z tych linii 90 równych potencjalów sa pokazane na fig. 5 i fig. 6. Porównanie tych linii 90 równych potencjalów pokazuje, ze krzywizna linii zewnetrznych 90 w górnej czesci fig. 5 jest zasadniczo mniejsza od krzywizny zewnetrznych linii 90' w czesci bocznej z fig. 6. Taka róznica w krzywiznach jest wyrazna w odniesieniu do linii Tównych potencjalów dla potencjalów 8; 9,5; 22 i 24 kV. Taka krzywizna linii pola jest przyczyna powstawania zjawiska zwanego astygmatyzmem, przejawiajacego sie w tym, ze wiazka elektronów 92 przechodzaca przez otwory srodkowe 90 i 86 be¬ dzie skupiana bardziej pionowo, jak pokazano na fig. 6, niz poziomo, jak pokazano na fig. 5. Jednak¬ ze, jak mozna wywnioskowac z fig. 5, dwie zewne¬ trzne wiazki elektronów beda bardziej podatne na wplyw wiekszej krzywizny linii pola elektrostatycz¬ nego niz wiazka srodkowa i z tego powodu bedzie skupiana w kierunku poziomym nieco silniej niz wiazka srodkowa, co przejawia sie w nieco mniej¬ szym astygmatyzmie wiazek zewnetrznych.Jest to lepiej pokazane na fig. 7 i fig. 8. W udo¬ skonalonym zespole 26 wyrzutni elektronowych z fig. 2 ksztaltowane sa glówne soczewki skupiajace, w których zjawisko aberacji sferycznej jest znacz¬ nie zredukowane w porównaniu z tym, jaki cha¬ rakteryzuje wyrzutnie znane ze stanu techniki przedstawione na fig. 5 i fig. 6. Redukcja aberacji sferycznej jest spowodowana zwiekszeniem wymia¬ rów glównej soczewki skupiajacej. Takie zwieksze¬ nie wymiarów wynika z tego, ze otwory w elek¬ trodach sa wykonane we wglebieniach.W rozwiazaniu znanym ze stanu techniki przed¬ stawionym na fig. 5 i fig. 6 bardziej zblizone do linii prostych linie równych potencjalów pola elek¬ trostatycznego sa skupione w przestrzeni w pobli¬ zu przeciwleglych par otworów. Jednakze w ze¬ spole 26 wyrzutni elektronowych z fig. 2 bardziej proste linie równych potencjalów sa liniami ciagly¬ mi w przestrzeni miedzy wystepami 70 i 72 tak, ze przewazajaca czesc glównej soczewki skupiajacej dziala jako jedna duza soczewka obejmujaca trzy tory wiazek elektronów.Pozostala czesc glównej soczewki skupiajacej jest uksztaltowana poprzez slabe zakrzywione linie rów¬ nych potencjalów zlokalizowane w otworach w elektrodach. Pewne linie równych potencjalów 94 glównego pola skupiajacego udoskonalonego zespo¬ lu 26 wyrzutni elektronowych sa pokazane na gór¬ nej i dolnej czesci fig. 7 i fig. 8 odpowiednio. Jak mozna stwierdzic, krzywizna pionowa linii równych potencjalów pokazanych na fig. 8 jest bardziej po¬ dobna do krzywizny poziomej pokazanej na fig. 7, niz te krzywizny, które sa umieszczone na fig. 5 i fig. 6, na których przedstawiono rozwiazanie znane ze stanu techniki. Ze wzgledu na te podobne krzywizny wiazka elektronów przechodzaca wzdluz jednego z torów bedzie skupiana bardziej równo¬ miernie w plaszczyznach pionowej i poziomej. Tak wiec zjawisko astygmatyzmu, o czym byla mowa w odniesieniu do rozwiazania znanego ze stanu techniki przedstawionego na przykladzie zespolu wyrzutni z fig. 5 i fig. 6, jest znacznie zredukowa¬ ne.Najbardziej korzystnym rozwiazaniem jest takie, wedlug którego glebokosc F wglebienia 54 i wgle¬ bienia 56 wynosi okolo jednej czwartej odleglosci C. Miedzy dwoma równoleglymi sciankami wgle¬ bien srednica otworów w elektrodzie 40 jest taka, ze krawedzie otworów prawie dotykaja linii rów¬ nych potencjalów odpowiadajacej potencjalowi wy¬ noszacemu okolo 4% napiecia na elektrodzie — dla przypadku gdyby nie bylo czesci elektrody z otwo¬ rami. Na rysunku, na którym przedstawiono przy¬ klad realizacji wynalazku, ta linia odpowiadajaca potencjalowi wynoszacemu 4% napiecia na elek¬ trodzie jest pokazana jako prawie pólokragla. Od¬ step miedzy dwoma elektrodami 40 i 42 powinien byc dostatecznie maly, aby wyeliminowac mozli¬ wosc gromadzenia sie ladunków elektrycznych na sciankach czesci szyjkowej kineskopu z przecho¬ dzacych wiazek elektronów.Przejawia sie szczelinowy astygmatyzm wyniko¬ wy spowodowany przez glówna soczewke skupia¬ jaca przez otwarte obszary wglebien. Ten efekt moze byc zauwazony przy porównaniu zgeszczenia linii 94 równych potencjalów w czesci dolnej na fig. 7 ze zgeszczeniem tychze linii na dwóch ob¬ szarach w poblizu srodka soczewki skupiajacej.Takie rozproszenie pola jest spowodowane tym, ze soczewka skupiajaca ma wieksza skladowa piono¬ wa natezenia pola niz skladowa pozioma. Korekcja takiego astygmatyzmu w przypadku zespolu 26 wyrzutni elektronowych z fig. 2 jest osiagana po¬ przez wyprowadzenie poziomego otworu szczeli¬ nowego na wyjsciu elektrody 42. Optymalna szero¬ kosc szczeliny wynosi okolo polowy* srednicy so¬ czewki .skupiajacej i jest korzystnie umieszczona w odleglosci równej okolo 86% srednicy soczewki od przeciwleglej powierzchni elektrody. Ta szcze¬ lina jest uksztaltowana przez dwa paski 96 i 98, pokazane na fig. 2 i fig. 9 przyspawane do plytki 52 z otworami elektrody 42 tak, iz pokrywa prze¬ strzen, na której usytuowane sa trzy otwory w plyt¬ ce 52.Dla zapewnienia zbieznosci statycznej dwóch zewnetrznych wiazek elektronów z wiazka srodko¬ wa szerokosc E wglebienia 56 w elektrodzie 42 jest nieco wieksza od szerokosci D wglebienia 54 w elektrodzie 40 — patrz fig. 3. Skutek wiekszej sze¬ rokosci wglebienia w elektrodzie 42 jest taki sam, jaki byl omawiany w patencie Stanów Zjednoczo¬ nych Ameryki nr 3 772 554 udzielonym R. H. Hug- hes'owi w dniu 13 listopada 1973 r.Pewne typowe wymiary dla zespolu 26 wyrzut¬ ni elektronowej z fig. 2 sa podane w tablicy.Tablica Zewnetrzna srednica szyjki kineskopu 29,00 mm Wewnetrzna srednica szyjki kineskopu 24,00 mm Odstep elektrod 40 i42 1,27 mm 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60133 199 8 Odstep miedzy srodkami sasiednich otworów w elektrodzie 40 — wymiar A z fig. 3 Wewnetrzna srednica otworów 58, 60, 62 w elektrodzie 40 — wymiar B z flig. 3 Odstep miedzy dwoma równoleglymi sciankami wglebien w elektrodach 40 i 42 6,60 mm 5,44 mm 6,99 mm 20,19 mm 10 — wymiar C na fdg. 4 Szerokosc wglebienia w elektrodzie 40 (G3) — wymiar D z fig. 3 Szerokosc wglebienia w elektrodzie 42 (G4) — wymiar E na fig. 3 20,80 mm Wysokosc wglebienia w elektrodach 40 i 42 — wymiar F na fig.3 1,65 mm W róznych innych przykladach wykonania wy¬ nalazku wysokosc wglebienia w elektrodach 40 i 42 moze sie zmieniac od 1,30 mm do 2,80 mm.Zastrzezenia patentowe 1. Kineskop kolorowy majacy zespól wyrzutni elektronowych z wyrzutniami elektronowymi usy¬ tuowanymi w jednej linii przeznaczony do wy¬ twarzania i kierowania kilku wiazek elektronów wzdluz torów wspólplaszczyznowych w kierunku ekranu wspomnianego kineskopu, który to zespól wyrzutni elektronowych ma glówna soczewke sku¬ piajaca przeznaczona do skupiania wspomnianych wiazek elektronów, znamienny tym, ze glówna so¬ czewka skupiajaca jest uksztaltowana przez dwie umieszczone w pewnym odstepie wzgledem siebie elektrody (40, 42), z których to elektrod kazda ma czesc, w której wykonano kilka otworów (58, 60, 15 20 25 30 62, 64, 66, 68) w liczbie odpowiadajacej liczbie wia¬ zek elektronów, i kazda zawiera wystep pierscie¬ niowy (70, 72), przy czym wystepy pierscieniowe dwóch elektrod sa usytuowane naprzeciwko siebie, a czesc z otworami kazdej elektrody jest usytuo¬ wana we wglebieniu (54, 56) skierowanym w kie¬ runku odwrotnym, niz wystep pierscieniowy. 2. Kineskop wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wglebienia (54, 56) maja zasadniczo równolegle scianki równolegle do torów wspólplaszczyznowych wiazek elektronów. 3. Kineskop wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze szerokosc wglebienia (E, D) mierzona w plaszczyznie wiazek elektronów (28) jest wieksza w elektrodzie (42) glównej soczewki skupiajacej naj¬ blizej usytuowanej do ekranu (22) kineskopu niz w drugiej elektrodzie (40) glównej soczewki skupia¬ jacej. 4. Kineskop wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze zespól (26) wyrzutni elektronowych zawie¬ ra srodki (96, 98) przeznaczone do korekcji astyg- matyzmu glównej soczewka skupiajacej. 5. Kineskop wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze srodki do korekcji astygmafyzmu tworza szczeline w zespole (26) wyrzutni elektronowych usytuowana miedzy glówna soczewka skupiajaca a ekranem (22). 6. Kineskop wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze szczelina jest utworzona przez dwa paski (96, 98).. 7. Kineskop wedlug zastrz. 1 albo 2 albo 4 albo 5, znamienny tym, ze liczba wiazek elektronów (28 wynosi trzy.1531*9 Fig,2 Fig.9 Fig,4133 199 Fig.8 PZGraf. Koszalin A-2008 85 A-4 Cen* IM zl PL PL PL PL

Claims (7)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Kineskop kolorowy majacy zespól wyrzutni elektronowych z wyrzutniami elektronowymi usy¬ tuowanymi w jednej linii przeznaczony do wy¬ twarzania i kierowania kilku wiazek elektronów wzdluz torów wspólplaszczyznowych w kierunku ekranu wspomnianego kineskopu, który to zespól wyrzutni elektronowych ma glówna soczewke sku¬ piajaca przeznaczona do skupiania wspomnianych wiazek elektronów, znamienny tym, ze glówna so¬ czewka skupiajaca jest uksztaltowana przez dwie umieszczone w pewnym odstepie wzgledem siebie elektrody (40, 42), z których to elektrod kazda ma czesc, w której wykonano kilka otworów (58, 60, 15 20 25 30 62, 64, 66, 68) w liczbie odpowiadajacej liczbie wia¬ zek elektronów, i kazda zawiera wystep pierscie¬ niowy (70, 72), przy czym wystepy pierscieniowe dwóch elektrod sa usytuowane naprzeciwko siebie, a czesc z otworami kazdej elektrody jest usytuo¬ wana we wglebieniu (54, 56) skierowanym w kie¬ runku odwrotnym, niz wystep pierscieniowy.

2. Kineskop wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wglebienia (54, 56) maja zasadniczo równolegle scianki równolegle do torów wspólplaszczyznowych wiazek elektronów.

3. Kineskop wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze szerokosc wglebienia (E, D) mierzona w plaszczyznie wiazek elektronów (28) jest wieksza w elektrodzie (42) glównej soczewki skupiajacej naj¬ blizej usytuowanej do ekranu (22) kineskopu niz w drugiej elektrodzie (40) glównej soczewki skupia¬ jacej.

4. Kineskop wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze zespól (26) wyrzutni elektronowych zawie¬ ra srodki (96, 98) przeznaczone do korekcji astyg- matyzmu glównej soczewka skupiajacej.

5. Kineskop wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze srodki do korekcji astygmafyzmu tworza szczeline w zespole (26) wyrzutni elektronowych usytuowana miedzy glówna soczewka skupiajaca a ekranem (22).

6. Kineskop wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze szczelina jest utworzona przez dwa paski (96, 98)..

7. Kineskop wedlug zastrz. 1 albo 2 albo 4 albo 5, znamienny tym, ze liczba wiazek elektronów (28 wynosi trzy.1531*9 Fig,2 Fig.9 Fig,4133 199 Fig.8 PZGraf. Koszalin A-2008 85 A-4 Cen* IM zl PL PL PL PL