Znane sa juz rózne przyrzady do alar¬ mowania pozarów, polegajace na przesy¬ laniu sygnalów zapomoca elektrycznosci z miejsca wybuchu pozaru do stacji cen¬ tralnej w celu zaalarmowania strazy o- gniowej lub t. p. organizacji, przyczem przyrzady te znajduja sie stale pod dzia¬ laniem pradu, czyli zawieraja stale dzia¬ lajace baterje lub inne zródla pradu elek¬ trycznego, które to przyrzady ustawiane sa zazwyczaj na stacji centralnej i za po¬ budzeniem których instalacja zaczyna dzialac.Wspomniane przyrzady maja jednakze rózne ujemne strony z tego wlasnie powo¬ du, ze instalacja pozostaje wciaz pod pra¬ dem. Przedewszystkiem kosztowne jest bardzo utrzymywanie baterji, sluzacej do zasilania calej instalacji, gdyz baterja ta badana byc musi wciaz przez wyszkolona obsluge i poniewaz wskutek zuzywania sie skladowych czesci zachodzi zczasem potrzeba zamieniania ich nowemi czescia¬ mi wzglednie substancjami, przyczem w razie jakichkolwiek defektów, latwo mo¬ gacych zajsc w tych wypadkach, moze ca¬ la instalacja w chwili niebezpieczenstwa odmówic posluszenstwa.Niniejszy wynalazek usuwa wspomnia¬ ne wyzej niedogodnosci wzglednie wady w ten sposób, ze instalacja w stanie nie¬ czynnym pozbawiona jest pradu, który wytwarza sie dopiero w chwili niebezpie¬ czenstwa, czyli w razie alarmowania poza¬ ru. Dzieje sie to w ten sposób, ze w po¬ szczególnych punktach, sluzacych do da¬ wania sygnalów na stacje centralna, umieszczone sa ponizej opisane elementy galwaniczne specjalnej konstrukcji, któ¬ rych czesci skladowe znajduja sie stale w odosobnieniu od siebie w taki sposób, ze nie moga ulec wczesniej zepsuciu ewen-tualnie zuzyciu, jak dopiero w chwili nie¬ bezpieczenstwa po rozbiciu naczynia za¬ wierajacego elektrolit, kiedy ten ostatni moze sie polaczyc z elektrodami i wytwo¬ rzyc potrzebny do sygnalizowania prad.Zaleznie od instalacji, branej pod uwage, moga byc zastosowywane najróznorod- ^ej^$^^ki do Rozbicia wzglednie zgnie- IjMf ™Ez^$\\s zjelektrolitem, jak równiez i nairóznorodniejsze sposoby do urucho¬ mienia odpowiedniego przyrzadu alarmu¬ jacego. Blizsze szczególy w tym wzgle¬ dzie wyplywaja z ponizej podanego opisu.Wynalazek uwidoczniony jest na ry¬ sunku w róznych, tytulem przykladu po¬ danych, formach wykonania, a mianowi¬ cie: fig. 1—widok jednego z punktów do a- larmowania pozarów, czesciowo w prze¬ kroju, fig. 2—przyrzad alarmujacy stacji cen¬ tralnej, wlaczony w siec elektryczna da¬ nej instalacji, równiez czesciowo w prze¬ kroju, fig. 3—przedstawia schematycznie czesc numeratora, fig. 4, 5 i 6 przedstawiaja róznorodne patrony .elementowe w formie, mogacej miec zastosowanie na punktach sygnalizu¬ jacych w mysl niniejszego wynalazku, fig. 7—przedstawia odmiennp urzadze¬ nie aparatu sygnalizacyjnego, w którym prad patronu elementu przeksztalca sie przy pomocy transformatora na wyzsze napiecie, fig. 8—pokazuje w perspektywie aparat sygnalizujacy, w którym rozbicie, wzgled¬ nie zgniecenie naczynia z elektrolitem uskutecznia sie zapotnoca dzwigni recznej, fig. 9—przedstawia odmienna konstruk¬ cje obsady patronu elementowego, fig. 10—przedstawia odmienny aparat sygnalizacyjny, uruchomiony przez naci¬ skanie tarczy, zabezpieczonej szybka, fig. 11—pokazuje w przekroju aparat sygnalizacyjny, dzialajacy automatycznie wskutek stapiania latwo topliwego ciala, fig. 12—pokazuje odmienna forme wy¬ konania podobnie dzialajacego aparatu sygnalizacyjnego, a na fig. 13, 14 i 15 sa to szczególy ostatnio wymienionych form wykonania.Glówna istota wynalazku polega na za¬ stosowaniu w kazdym aparacie sygnali¬ zujacym specjalnie uksztaltowanego ele¬ mentu galwanicznego w formie patronu, po spelnieniu zadania latwo zamienialnego na nowy, którego czesci, jak juz wspo¬ mniano we wstepie, odosobnione sa od sie¬ bie i którego wymiary sa tak obliczone, ze przed zuzyciem sie elektrolitu, wzgl. przed oslabieniem sie elementu wskutek polaryzacji i t. p., wysyla sie na stacje centralna impuls pradu dostatecznego do uruchomienia przyrzadu alarmujacego.Wspomniany element sklada sie z dzwon¬ kowego naczynia /, wewnatrz którego na dnie umieszczony jest bloczek weglowy 2.Bloczek ten weglowy odizolowany jest od naczynia / warstwa izolacyjna 3 i przy¬ trzymywany naprzyklad zapomoca sru¬ by 4.Naczynie / moze byc wykonane z cyn¬ ku, jezeli zas jest z innego materjalu, mu¬ si byc przynajmniej na wewnetrznej stro¬ nie, w miejscu przeciwleglym do elektrodu weglowego, pokryte warstwa cynkowa, przyczem pozadane jest, aby pozostala czesc wewnetrznej scianki naczynia, po¬ kryta byla warstwa, zachowujaca sie o- bojetnie wzgledem elektrolitu i bedaca zarazem izolatorem dla pradu elektrycz¬ nego. Warstwa ta moze sie skladac z e- maljowego lakieru, asfaltu, wosku, parafiny i t. d. W górnej czesci patronu ponad elektrodami znajduje sie w szklanem za- topionem wzglednie szczelnie zamknietem naczyniu 5 elektrolit. Naczynie 5 moze byc zrobione z dowolnego materjalu, za¬ chowujacego sie obojetnie wzgledem sto¬ sowanego elektrolitu i latwego do roz¬ bicia, wzgl. rozgniecenia. Elektrolit moze miec równiez dowolny sklad, celowo jed-nak taki, aby nawet przy dluzszem prze¬ chowywaniu nie podlegal zadnemu che¬ micznemu przeksztalcaniu sie. Równiez i elektrody moga byc nietylko z wegla i cynku, lecz i z kombinacji innych materia¬ lów, odpowiadajacych stosowanemu elek¬ trolitowi. Naczynie 5 moze byc nakryte zgóry metalowa nakrywka 6 o odpowied¬ nio grubych sciankach, która nasadza sie na górny brzeg naczynia / i umocowywa szczelnie w odpowiedni sposób. W celu unikniecia przy rozbijaniu naczynia 5 z e- lektrolitem wpadania wiekszych odlam¬ ków szkla lub innych czesci skladowych w odstepy pomiedzy obydwoma elektroda¬ mi, zastosowac mozna porowata lub dziur¬ kowana przegrode 7 z odpowiedniego ma- terjalu.Z powyzszego opisu wyplywa, ze czesci skladowe elementu galwanicznego umie¬ szczone sa oddzielnie jedna od drugiej, rozmieszczone sa jednak obok siebie w taki sposób, ze po zburzeniu naczynia z elektrolitem, znajdujacy sie w niem elektro¬ lit wypelnia miejsce pomiedzy obydwoma elektrodami 1 i 2, wskutek czego powstaje element galwaniczny, który w danym wy¬ padku moze tylko tyle pradu wytworzyc, ile potrzeba do uruchomienia przyrzadu a- larmujacego na stacji centralnej.Opisanemu elementowi galwanicznemu korzystnie jest nadac ksztalt patronu, jak to przedstawiono w formie przykladu na fig. 4, 5 i 6 w róznych odmianach. Na fig. 4 wzieto pod uwage, ze patron elemento¬ wy ma naogól gladkie scianki i przytrzy¬ mywany jest na swojem miejscu w ten sposób, ze brzeg, utworzony miejscem spojenia kapturka 6 z dolna czescia / pa¬ tronu, zacisniety jest zapomoca mutry 11, nakreconej na wystajacy kolnierz 10 skrzyneczki aparatu, jak to pokazano na fig. 1. Mozna jednak nadac temu patrono¬ wi taki ksztalt, ze moze byc wsrubowany.Na fig. 5 pokazany jest wlasnie patron, zaopatrzony w gwint, wskutek czego mo¬ ze on byc wkrecany w odpowiednia opra¬ we na podobienstwo lampki elektrycznej lub bezpiecznika. Na fig. 6 umieszczony jest gwint na wyzej lezacej czesci patro¬ nu /. W tym wypadku otoczona jest elek¬ troda weglowa osobnym dziurkowanym cylindrem cynkowym 8, dziurki którego maja glównie na celu umozliwienie pewne¬ go i szybkiego przenikniecia elektrolitu po zburzeniu naczynia, zawierajacego e- lekrolit, do elektrody weglowej. W danym wypadku scianka 1 patronu winna sie skladac z materjalu obojetnego wzgledem danego elektrolitu w przeciwnym zas ra¬ zie moze byc wewnatrz calkowicie pokryta substancja izolujaca wzgledem elektrolitu i pradu. Ostatnio opisana odmiana patronu elementowego umozliwia, niezaleznie od rozbijania naczynia przez uderzenie w glówke 6, zgniecenie tegoz naczynia przez samo tylko dokrecenie patronu w opra¬ wie, w którym to wypadku dolna cylin¬ dryczna czesc patronu zostanie nieco wci¬ snieta w czesc, zaopatrzona w gwint, co spowoduje zgniecenie naczynia z elektroli¬ tem przez powstajacy napór weglowej e- lektrody.Mozna wreszcie opisany wyzej patron elementowy eliminowac lub napelnic ga¬ zem obojetnym w celu unikniecia oksy¬ dowania powierzchni elektrod, mogacego nastapic przy dluzszej nieuzywalnosci.Odprowadzenie pradu nastepuje w kaz¬ dym wypadku w ten sposób, ze jeden bie¬ gun przylacza sie do zewnetrznej scianki patronu, wzgl. naczynia cynkowego, dru¬ gi zas do sruby 4; ten ostatni izolowany jest od naczynia cynkowego, wzgl. od zewnetrznej scianki patronu i polaczony jest z elektroda weglowa 2.Tego rodzaju patron elementowy moze byc w najróznorodniejszy sposób uksztal¬ towany, zaleznie od przeznaczenia: na- przyklad jako aparat do alarmowania pozarów. Na fig. 1 zamkniety jest patron czesciowo w malej skrzyneczce 9, w któ¬ rej osadzony jest patron w ten sposób, ze opiera sie on swym pierscieniowatymbrzegiem na wystajacym kolnierzu 10 skrzyneczki 9 i zamocowany jest zapo- moca mutry 77 lub t. p. Patron elemen¬ towy wlaczony jest tu w obwód sieci sy¬ gnalizacyjnej w nastepujacy sposób. Ze¬ wnetrzna metaliczna scianka patronu 7 laczy sie ze skrzyneczka metalowa 9; sruba 4, bedaca w polaczeniu z elektroda weglowa 2, opiera sie natomiast na spre¬ zynie 12, zaopatrzonej twardym koncem spiczastym a umieszczonej pod katem i umocowanej na tylnej sciance pudla, jednakze izolowanej od niego. Przewody 14 i 15 obwodu sieci polaczone sa z patro¬ nem z jednej strony sprezyna 12, a z dru¬ giej izolowana wzgledem sztywnego pa- laka 13 jedna ze srub przytrzymujacych ten ostatni, a polaczonych ze scianka skrzyneczki 9. W chwili, gdy wystajaca ze skrzyneczki glówka 6 patronu zostanie wskutek uderzenia wcisnieta, wzglednie splaszczona i gdy wskutek rozbicia znaj¬ dujacego sie wewnatrz naczynia z elek¬ trolitem rozleje sie on pomiedzy elektro¬ dy, wytworzony tern prad przesyla sie przy pomocy przewodu 14 i 15 do centrali wzgl. aparatu alarmujacego.Prad plynie przedewszystkiem do nu- meratora, jak to przedstawiono schema¬ tycznie na fig. 3, powodujac opadniecie klapki 16 i wskazujac aparat alarmujacy, który przez zburzenie naczynia z elektro¬ litem zostal uruchomiony. W danym przy¬ kladzie bylby uruchomiony numerator 76 przez pobudzenie aparatu sygnalizujace¬ go, przedstawionego na fig. 1.Po uruchomieniu numeratora przecho¬ dzi prad do przyrzadu alarmujacego (fig. 2) przez elektromagnes 17, wywolujac je¬ go wzbudzenie. Dzialaniem tego elektro¬ magnesu przyciaga sie, bedacy pod dzia¬ laniem sprezyny, rygiel 18, który przy¬ trzymywal dotychczas dzwignie 79.Dzwignia ta 79, bedaca pod dzialaniem napietej spiralnej sprezyny 21 porusza sie na czopie obrotowym 20 w kierunku po¬ kazanym strzalka do takiego polozenia, które wzgledem polozenia na fig. 2 prze¬ suniete jest mniej wiecej o 180°. Z dzwi¬ gnia 79 przemieszcza sie jednoczesnie mi- mosród 22, który w chwili gdy nastapi podobny ruch dzwigni poruszy zawieszo¬ na na czopie 23 dzwignie 24 w taki spo¬ sób, ze górne jej ramie poruszane'jest ku dolowi, podczas gdy dolne ramie, majace w miejscu 25 ksztalt haka poruszeniem w prawa strone (fig. 2) odczepia zawieszona zapomoca haczykowatego wystepu 26 jednoramienna dzwignie 27, która, bedac pod dzialaniem ciezaru 28, opusci sie ku dolowi i zajmie polozenie pionowe. Tern samem otwiera sie odplywowy kran butli stalowej 29, napelnionej kwasem we¬ glowym, scisnionem powietrzem lub t. p. gazem dzieki czemu bedacy pod wplywem cisnienia wychodzacy gaz wprowadza w ruch gwizdawke 30, syrene lub jakikol¬ wiek inny sygnal alarmujacy.Opisany rodzaj przyrzadu alarmujace¬ go, zwlaszcza opisany system dzwignio¬ wy, ma te zalete, ze pomimo wywierania stosunkowo slabej sily elektromagnesu 17 przy pomocy wskazanej przekladni dzwi¬ gniowej mozliwem sie staje oddzialywa¬ nie na stosunkowo trudno dajaca sie uru¬ chomic czesc zamykajaca 29', w danym wypadku kran. Jasne jest naturalnie, ze zamiast wyzej opisanego pneumatycznego przyrzadu alarmujacego, zastosowac mozna nie naruszajac zasady wynalaz¬ ku jakikolwiek inny, np. mechaniczny srodek i czlon alarmujacy, mianowicie mechanizm dzwonkowy, poruszany przez mechanizm zegarowy lub t. p.Na fig. 7 przedstawiony jest nieco od¬ mienny aparat alarmujacy. Podczas gdy na fig. 1 prad, otrzymywany bezposrednio z patronu elementowego uzywa sie do po¬ ruszania aparatu alarmujacego, w mysl fig. 7 transformuje sie ten wytworzony prad na" wyzsze napiecie, co okazuje sie korzystnem wówczas, jezeli wypadnie przesylac prad na wieksze odleglosci, np. w sieciach miejskich, w majatkachi t,p. Jezeli przez zburzenie glówki 6 w o- pisany wyzej sposób, wytworzy sie prad, to poplynie on od skrzyneczki aparatu a- larmujacego przez laczace sie ze skrzy¬ neczka ostrze kontaktowe 33 do sprezy¬ ny 32, zaopatrzonej ciezarkiem 31 i od tej sprezyny do pierwotnego uzwojenia transformatora 34, którego wtórne uzwo¬ jenia przez przewody 35 i 15 wlaczone zostaja w obwód sieci sygnalizacyjnej. W danym wypadku prad, zanim dojdzie do elektromagnesu 17 aparatu alarmujacego, jak to wynika z schematu, uruchamia wpierw miejsce 36 w numeratorze. Spre¬ zyna 32, obciazona ciezarkiem i zaopa¬ trzona na górnym koncu izolowanym ha¬ czykiem 31 utrzymywana jest w napietem polozeniu zapomoca zagietego konca sprezyny 34'. Sprezyna ta 34' przylega szpicem swym do glówki sruby 4, która laczy sie z elektroda weglowa elementu.Przez te sama sprezyne doprowadza sie prad równiez do pierwotnej cewki trans¬ formatora 34. W razie sygnalizowania po¬ zaru pod wplywem uderzenia w glówke 6 w celu rozbicia naczynia z elektrolitem, patron elementowy, dzieki swej poddaja¬ cej sie obsadzie, opuszcza sie nadól i na¬ gina sprezyne 34\ która swym wygietym wgóre koncem zwalnia napieta sprezyne 32. Sprezyna 32 wyswobodziwszy sie za¬ czyna pod wplywem poprzednio posiada¬ nego napiecia drgac, co pociagnie za soba w miejscu styku sprezyny 32 ze sruba kontaktowa 33 przerywania pradu. W transformatorze transformuje sie przery¬ wany w ten sposób prad na wysokie na¬ piecie, wobec czego prad ten moze byc przesylany na wieksze odleglosci.Umieszczenie patronu elementowego moze byc naturalnie uskutecznione w najróznorodniejszy sposób. Na fig. 1 i 7 u- mieszczony on jest w skrzyneczce piono¬ wo. Na fig. 9 patron ten polozony jest po¬ chylo i umieszczony w korpusie 37, maja¬ cym forme wspornika sciennego, dzieki czemu ma sie latwo dostep do glówki 6. patronu.Naczynie z elektrolitem mozna rozbic reka, laska, kamieniem, lub jakim innym twardym przedmiotem, mozna jednak równiez zastosowac do tego.celu i inne srodki pomocnicze. I tak fig. 8 przed¬ stawia w formie przykladu dzwignie recz¬ na 38, zawieszona na dwóch w jednako¬ wej plaszczyznie lezacych czopach obro¬ towych 39. Dolna czesc 40 tej dzwigni za¬ opatrzona jest w raczke i moze byc za¬ plombowana, o ile to jest pozadane. Górne krótkie ramie 41 lezy naprzeciw glówki 6 patronu elementowego, dzieki czemu ramie to przy pociagnieciu naprzód raczki 40 naciska na glówke 6 i tern samem burzy naczynie z elektrolitem, znajdujace sie we- wnatrz pod ta glówka.Na fig. 10 przedstawiona jest inna kon¬ strukcja, a mianowicie przyrzad do burze¬ nia naczynia z elektrolitem ma ksztalt tarczy plaskiej 42, która w danym wypad¬ ku moze byc odgrodzona szybka, podle¬ gajaca w czasie sygnalizacji rozbiciu.Tarcza 42, bedac przytwierdzona do ra¬ mienia 43, pod wplywem nacisku poruszy dwuramienna dzwignie, wahadtowo obsa¬ dzona na czopach 44 i wyzwoli tern sa¬ mem przytrzymywana dolnem ramie¬ niem 45 dzwignie 46, bedaca pod dzia¬ laniem napietej sprezyny 47 i uksztalto¬ wana na swym drugim koncu w formie mimosrodu, zlaczonego zapomoca czopa 48 z górnem ramieniem dzwigni katowej 49, wahajacej sie na czopie 49\ Ramie 46\ po wyzwoleniu podazy pod wplywem na¬ pietej sprezyny 47 wgóre i odepchnie od bocznej scianki skrzyneczki ramie kato^ wej dzwigni 49 tarczy naciskowej 42, za¬ pomoca mimosrodu 46', wobec czego dzwignia ta swem drugiem ramieniem po¬ ziomem, stykajacem sie z glówka patronu elementowego, dziala na glówke w opisa¬ ny wyzej sposób. W celu umozliwienia w tym wypadku latwej wymiany patronu elementowego, umieszczony jest on w o-prawie 50, która porusza sie w poziomej plaszczyznie na czopie 51 i ruchem tym' moze byc wysunieta nazewnatrz, ^dzieki czemu patron elementowy moze byc latwo wyjety i zastapiony nowym.Wedlug fig. 11 zburzenie naczynia z e- lektrolitem uskutecznia sie znowu samo¬ czynnie pod wplywem powstajacego przy pozarze goraca. Caly aparat jest tutaj w taki sposób zbudowany, ze moze on byc np. umocowany na suficie. Liczba 52 o- znaczona jest masa latwo topliwa, która pod wplywem goraca wyzwala opisany nizej system dzwigniowy, sluzacy do zburzenia naczynia z elektrolitem. Masa ta posiada mniej wiecej forme dzwonecz¬ ka i wykonana jest z latwo topliwego ma- terjalu. Przez srodek aparatu dzwonko¬ wego 52 przechodzi sztyft 54 z glówka, wsrubowany w staw 55, laczacy z soba dwie przegubowe dzwignie 56 i 57. Dzwi¬ gnia 56 jest przytem umocowana na sta¬ lym czopie 58, podczas gdy dzwignia 57 w miejscu 59 umocowana jest na dolnem ramieniu trzechramiennej dzwigni 61, po¬ ruszajacej sie na czopie 60. Dlugie ramie tej dzwigni 61 podlega dzialaniu sprezyny 62/zas krótkie jej ramie przeciwlegle 63 znajduje sie naprzeciw glówki 6 patronu elementowego. Oprócz tego na dzwignie przegubowa 56 dziala mala sprezyna 64.W stanie spoczynku, jak to wyplywa z fig. 11, napiete sa sprezyny 62 i 64. Tym¬ czasem na mase 52 dziala, tylko nieznacz¬ ne cisnienie, wywierane przez slaba spre¬ zyne 64 w kierunku od dolu ku górze, po¬ niewaz dzwignie przegubowe 56, 57 znaj¬ duja sie- w polozeniu martwego punktu.Jezeli w goracu wytworzonem pozarem masa 52 stopi sie, wówczas porusza sie do góry dzwignie przegubowe 56 i 57 pod wplywem slabej sprezynki 64, przyczem zaraz po przejsciu martwego punktu, wchodzi równiez w akcje silna sprezyna 62, dzialajac na dlugie ramie dzwigniowe trzyramiennej dzwigni 61. Skutek jest ta¬ ki, ze dzwignia 61 porusza sie w kierunku strzalki okolo swego stalego punktu obro¬ towego 60 tak, ze przeciwlegle krótkie ra¬ mie. 63 z dostateczna sila, potrzebna do zmiazdzenia naczynia z elektrolitem, zacznie dzialac w znany juz wyzej spo¬ sób. Masa topliwa 52 moze byc zabezpie-. czona od ewentualnych niepozadanych u- derzen metalowa przykrywa 53 z wy¬ cieciami, umozliwiajacemi dostep goraca.W celu wymiany patronu elementowego osadzony jest on w oprawie 65, majacej forme palaka i poruszajacej sie na czopie 66', który z drugiej strony spoczywac mo¬ ze wystepem 67 ha wystajacym czopie o- brotowym 60 trzyramiennej dzwigni 6U Budowa moze byc pod tym wzgledem róznorodna, nie wplywajaca na zmiane i- stoty wynalazku.Przedstawiona tu forma masy topliwej 52 niezaleznie od latwej zamiany tejze na nowa uszczelnia wnetrze aparatu od ku¬ rzu, wilgoci i innych zewnetrznych wply¬ wów szkodliwych. Jednoczesnie zas przy stosunkowo nieznacznej grubosci. scianek posiada duza odpornosc na oddzialywanie sprezyny 64 w warunkach zwyklych nato¬ miast podczas pozaru wskutek cienkosci scianek latwo ulega stopnieniu.Na fig. 12 przedstawiona jest konstruk¬ cja, dzialajaca równiez pod wplywem go¬ raca, przy której stosuje sie dzwignie 68, podobna do dzwigni recznej na fig. 8.Dzwignia ta jednakze wystawiona jest na dzialanie sprezyny 69 i nastepnie zapo- moca topliwej masy 70, której korzyst¬ nie jest nadac forme rusztu dla osiagnie¬ cia wiekszej wrazliwosci na cieplo (porów¬ naj równiez fig. 13), przytrzymywana jest w naciagnietem polozeniu w ten sposób, ze górny wystep dzwigni 68, podobnie jak wystep 41 na fig. 8 polozony jest naprze¬ ciw glówki 6 patronu elementowego. Je¬ zeli jednak latwo topliwa masa 70 stopi sie pod wplywem goraca, powstajacego przy pozarze, wówczas zwalnia sie dzwignia 68 i moze pod dzialaniem sprezyny 69 poru¬ szac sie nazewnatrz, dzieki czemu górny — 6 —wystep powoduje zgniecenie naczynia z elektrolitem. Taka budowa aparatu do¬ godniejsza jest w wypadkach stosowania go do scian slupów etc. w przeciwienstwie do poprzednio opisanego sufitowego. Apa¬ rat opisany i przedstawiony na fig. 10 mo¬ ze tez. byc latwo dostosowany do samo¬ czynnego sygnalizowania, jak to jest przedstawione na fig. 14. W tym wypadku koniec ramienia 43 dzwigni dwuramiennej pozbawia sie tarczy- 42, a natomiast za¬ opatruje sie w sztyft 41 wkrecony* na gwint, który to sztyft wychodzi naze- wnatrz skrzyneczki i podtrzymuje swym drugim koncem nadziany na niego czlon topliwy, podobnie jak na fig. 11. Sprezyna 73 ma dazenie odepchnac ramie 43 dzwigni od wewnetrznej strony frontowej scianki skrzyneczki. Jezeli stopi sie kol- paczek 72, wówczas pod wplywem spre¬ zyny 73 poruszy sie ramie 43 dzwigni i wyzwoli tern samem dzwignie 46, która w dalszym ciagu podziala na patron ele¬ mentowy w wiadomy juz sposób.W celu umozliwienia zamiany patronu elementowego przy aparacie przedstawio¬ nym na fig. 14, wzgk zniszczonego przez goraco masy topliwej . 72, przewidziany jest osobny palec 74, na którego czopie 75 moze byc osadzony klucz 76, majacy na sobie wystepy 77, podczas gdy w sciance skrzyneczki zrobiona jest dziurka do klu¬ cza, zaopatrzona w wyciecia 78, odpowia¬ dajace wystepom 77, przyczem wyciecia te leza tak, ze klucz 76 tylko przy odpo- wiedniem jego polozeniu moze byc wy¬ ciagniety. Chcac zalozyc nowy patron lub czlon 72, nalezy przez wprowadzenie klu¬ cza 76 doprowadzic palec 74 do polozenia uwidocznionego na fig-. 14, w którem zapo- moca oddzialywania na wystep 79 dopro¬ wadza sie dzwignie 43, 45 do takiego miej¬ sca, w którem wyzwolenie dzwigni 46 staje sie niemozliwe,co jednak pozwala jednocze¬ snie na zalozenie nowego kolpaczka topli- wego. Mechanizm aparatu jest wiec w da¬ nym wypadku jakby zagwozdzony. Aby jednak aparat doprowadzic do stanu czynnego, co nastapic powinno dopiero po wkreceniu sztyftu 71 w ramie 43, nale¬ zy palec ten przesunac wbok, co usku¬ tecznia sie zapomoca klucza 76 i zeby jednak uniemozliwic w tym wypadku ja¬ kiekolwiek niedopatrzenia wykonania wspomnianych czynnosci klucz 76 zaopa¬ trzony jest w wyzej wspomniany sztyft.Klucz zas moze byc wyjety tylko wów¬ czas, jezeli przez powrotne przekrecenie go (a tern samem i palca 74), wystepy 77 zajma takie miejsce, ze przez wyciecia 78 w sciance skrzyneczki klucz bedzie mozna wyjac.Wkoncu zaznacza sie jeszcze, ze poza dzwonkowa oraz rusztowa forma czesci topliwych mozna stosowac tez inne formy odpowiednio do systemu dzwigniowego.Po za tern wyzej opisane patrony ele¬ mentowe nie ograniczaja sie do sygnali¬ zacji przeciwpozarowej, lecz moga slu¬ zyc równiez do innych sygnalizacyj oraz do innych celów, jak np. do celów lekar¬ skich, dla zasilania przyrzadów lekar¬ skich i t. d. PL