Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nawozów mikroelementowych w formie skompleksowa¬ nej kwasami polifosforowymi.Obok azotu, fosforu, potasu, wapnia, magnezu i siarki rosliny wymagaja do prawidlowego rozwoju takze niewielkich ilosci innych pierwiastków jak: zelazo, miedz, mangan, cynk, bor, molibden, kobalt i inne, które okresla sie potocznie jako mikroelementy. Badania rolnicze wykazaly, ze w porównaniu ze zwyklymi solami tych pierwiastków (na przyklad chlorki, siarczany, azotany, borany, molibdeniany) najkorzystniejsze dzialanie wykazuja mikroelementy w formie skompleksowanej. Wsród róznych czynników kompleksujacych jak: kwas cytrynowy, kwas winowy, kwas etylenodwuamino-czterooctowy proponowano do tego celu takze kwasy polifos- forowe zawierajace w czasteczce do kilkudziesieciu lancuchowo polaczonych grup PO2 OH. Najbardziej znanym rozwiazaniem w tym zakresie jest wprowadzenie mikroelementów do kwasu superfosforowego otrzymywanego z fosforu elementarnego lub przez glebokie odparowanie kwasu fosforowego ekstrakcyjnego, ewentualnie w po¬ laczeniu z jego neutralizacja amoniakiem. Produkty takie w formie stalej lub w formie stezonych roztworów zawieraja pewna czesc fosforanów w formie „poli", nazywanych takze ogólnie formami, nieorto, które maja wlasciwosc tworzenia rozpuszczalnych kompleksów z kationami metali ciezkich, co umozliwia wprowadzenie soli mikroelementów z zachowaniem pelnej klarownosci roztworów.Znanym jest, ze pirolitycznej kondensacji ortofosforanów do form nieorto sprzyja obecnosc pewnych substancji, do których zalicza sie na przyklad mocznik. Dzialanie mocznika mozna w uproszczeniu tlumaczyc tym, ze mocznik hydrolizuje kosztem wody konstytucyjnej zawartej w kwasie fosforanowym do amoniaku i dwutlenku wegla. Szczególnie dogodnym materialem wyjsciowym do otrzymywania polifosforanów okazal sie fosforan mocznika o wzorze CO/NH212 H3PO4 bedacy zwiazkiem addycyjnym bezwodnego kwasu fosforowego i mocznika.Sposób wytwarzania nawozów mikroelementowych w formie skompleksowanej wedlug wynalazku charak¬ teryzuje sie tym, ze jako czynnik kompleksujacy stosuje sie produkt pirolizy fosforanu mocznika przez jego2 122 038 ogrzewanie do temperatury 140- 220°C a mikroelementy w formie tlenków lub wodorotlenków ewentualnie soli dodaje sie do fosforanu mocznika w trakcie jego piiolizy lub do gotowego produktu pirolizy ewentualnie -do roztworu wodnego produktu pirolizy.Fosforan mocznika poddany ogrzewaniu w temperaturze okolo 120°C topi sie i rozpoczyna wydzielac dwutlenek wegla, a nastepnie amoniak. Po osiagnieciu temperatury okolo 200°C material przybiera postac bialego spieczonego proszku. Tak otrzymany produkt pirolizy fosforanu mocznika ma sklad odpowiadajacy w przyblizeniu sumarycznemu wzorowi NII4P03 i jest w rzeczywistosci mieszanina polifosforanów amonowych.Produkt jest prawic calkowicie rozpuszczalny w wodzie, tworzac roztwory o odczynie prawie obojetnym (pil = 6—7). Roztwory takie nic daja osadów z równowaznymi ilosciami soli miedzi, cynku, manganu i zelaza (obliczonymi przy zalozeniu, ze produkt odpowiada wzorowi NM4P03). Ponadto roztwory takie rozpuszczaja otrzymane na innej drodze, zwlaszcza wytracone osady na przyklad ortofosforanów, wodorotlenków, tlenków, weglanów wyzej wymienionych metali w ilosciach zblizonych do równowaznych.Roztwory produktu pirolizy fosforanu mocznika po dodaniu do nich mikroelementów w formie tlenków, wodorotlenków lub soli na przyklad azotanów, weglanów, siarczanów, chlorków, a takze boranów i molibdenia- nów w ilosciach odpowiadajacych wymaganiom danej rosliny stanowia wygodny i skuteczny nawóz mikroelemen¬ towy. Mozna tez produkt pirolizy fosforanu mocznika mieszac na sucho z wymienionymi wyzej materialami mikroelementowymi i mieszanki takie stosowac bezposrednio lub po uprzednim rozpuszczeniu w wodzie. Mozna tez ewentualnie wzbogacac te produkty innymi materialami nawozowymi, zwlaszcza solami potasu, mocznikiem i azotanem amonowym.Jezeli mikroelementy dodaje sie do fosforanu mocznika pod koniec procesu pirolizy w postaci tlenków, wodorotlenków lub weglanów otrzymuje sie jako produkt polifosforanu danych metali a wiec nie zawierajace soli amonowych.Przyklad I. 1 kg suchego fosforanu mocznika poddaje sie pirolizie przez ogrzewanie do 200°C, w wyniku czego otrzymuje sie okolo 653 g produktu o skladzie odpowiadajacym w duzym przyblizeniu wzoro¬ wi NH4P03. Produkt rozpuszcza sie w 10 litrach wody, a do otrzymanego roztworu po ewentualnym odsaczeniu ilosci czesci nierozpuszczalnych dodaje sie 825 g pieciowodnego siarczanu miedziowego uzyskujac roztwór za¬ wierajacy w litrze 8,6 g azotu 43,8 g pieciotlenku fosforu oraz 20 g miedzi w formie skompleksowanej. Roztwór nadaje sie po odpowiednim rozcienczeniu jako nawóz mikroelementowy i zarazem jako srodek ochrony roslin stosowany opryskowo lub tez jako dodatek do nawozów plynnych.Przyklad II. 1 kg fosforanu mocznika poddaje sie pirolizie przez ogrzanie do 200°C, a po osiagnieciu tej temperatury dodaje sie ciagle mieszajac, subtelnie sproszkowanej mieszaniny tlenków miedzi lub weglanów miedzi, manganu, cynku i zelaza w lacznej ilosci okolo 6 gramorównowazników iw proporcjach odpowiadaja¬ cych skladowi pozadanego produktu. Po dokladnym wymieszaniu i zaprzestaniu wydzielania sie amoniaku, produkt chlodzi sie i ewentualnie rozdrabnia. Produkt mozna ewentualnie zmieszac z odpowiednia iloscia kwasu bornego i molibdenianu sodu lub amonu.W tej formie produkt nadaje sie do sporzadzenia roztworów mikroelementowych lub jako dodatek do plynnych nawozów, zwlaszcza do nawozów azotowych i azotowo-fosforowych.Zastrzezenie patentowe Sposób wytwarzania nawozów mikroelementowych w formie skompleksowanej, znamienny tym, rr, ze jako czynnik kompleksujacy stosuje sie produkt pirolizy fosforanu mocznika przez jego ogrzewanie do temperatury 140-220°C, przy czym mikroelementy w formie tlenków lub wodorotlenków ewentualnie soli dodaje sie do fosforanu mocznika w trakcie jego pirolizy lub gotowego produktu pirolizy ewentualnie do roztwo¬ ru wodnego produktu pirolizy.Pracownia Poligraficzna UP PRL. Naklad 120 egz.Cena 100 zl PLThe subject of the invention is a method of producing micronutrient fertilizers complexed with polyphosphoric acids. In addition to nitrogen, phosphorus, potassium, calcium, magnesium and sulfur, plants require small amounts of other elements such as iron, copper, manganese, zinc, boron, molybdenum for proper development. , cobalt and others, commonly referred to as micronutrients. Agricultural studies have shown that in comparison with common salts of these elements (for example chlorides, sulphates, nitrates, borates, molybdates) the micronutrients in a complexed form show the most favorable effect. Among the various complexing agents, such as citric acid, tartaric acid, ethylenediamine-tetraacetic acid, polyphosphoric acids with up to several dozen chain-linked PO2 OH groups in the molecule have also been proposed for this purpose. The best known solution in this respect is the introduction of micronutrients into superphosphoric acid obtained from elemental phosphorus or by deep evaporation of extractive phosphoric acid, possibly in combination with its neutralization with ammonia. Such products in the form of solids or in the form of concentrated solutions contain a certain proportion of phosphates in the form of "poly", also generally called non-ortho forms, which have the property of forming soluble complexes with heavy metal cations, which allows the incorporation of micronutrient salts with complete clarity of the solutions. is that the pyrolytic condensation of orthophosphates to forms of abnormalities is favored by the presence of certain substances, which include, for example, urea. The action of urea can be explained simply by the fact that urea hydrolyzes at the expense of constitutional water contained in phosphate acid to ammonia and carbon dioxide. It is a particularly convenient starting material. urea phosphate with the formula CO / NH212 H3PO4, which is an additive compound of anhydrous phosphoric acid and urea, turned out to be urea phosphate for the preparation of polyphosphates. The method of producing micronutrient fertilizers in a complexed form according to the invention is characterized by the fact that it uses that the pyrolysis product of urea phosphate is heated to 140-220 ° C and the trace elements in the form of oxides or hydroxides or salts are added to the urea phosphate during pyrolysis or to the finished pyrolysis product or to the aqueous solution of the pyrolysis product. When urea is heated to about 120 ° C, it melts and begins to emit carbon dioxide and then ammonia. When a temperature of around 200 ° C is reached, the material takes the form of a white sintered powder. The urea phosphate pyrolysis product thus obtained has a composition roughly corresponding to the total formula NII4P03 and is in fact a mixture of ammonium polyphosphates. The product is rightly completely soluble in water, forming nearly neutral solutions (pil = 6-7). Such solutions do not result in precipitates with equivalent amounts of copper, zinc, manganese and iron salts (calculated assuming that the product corresponds to the formula NM4P03). In addition, such solutions dissolve those obtained in another way, especially precipitated deposits, for example, orthophosphates, hydroxides, oxides, carbonates of the above-mentioned metals in amounts similar to the equivalent ones. , carbonates, sulphates, chlorides, as well as borates and molybdenates in amounts corresponding to the requirements of a given plant constitute a convenient and effective microelement fertilizer. The urea phosphate pyrolysis product can also be dry mixed with the above-mentioned micronutrient materials and such mixtures can be used directly or dissolved in water. It is also possible to enrich these products with other fertilizing materials, especially with potassium salts, urea and ammonium nitrate. If the micronutrients are added to urea phosphate at the end of the pyrolysis process in the form of oxides, hydroxides or carbonates, they are obtained as a polyphosphate product of the metals concerned, and thus without ammonium salts EXAMPLE 1 1 kg of dry urea phosphate is pyrolyzed by heating to 200 ° C, yielding about 653 g of product with a composition approximately corresponding to the formula NH4PO3. The product is dissolved in 10 liters of water, and 825 g of pentahydrate copper sulphate is added to the obtained solution, after possible filtering off the amount of insoluble matter, to obtain a solution containing 8.6 g of nitrogen per liter, 43.8 g of phosphorus pentoxide and 20 g of complexed copper. . The solution is suitable, after appropriate dilution, as a micronutrient fertilizer and also as a plant protection agent used as spray or as an additive to liquid fertilizers. Example II. 1 kg of urea phosphate is pyrolysed by heating to 200 ° C, and after reaching this temperature, a finely powdered mixture of copper oxides or carbonates of copper, manganese, zinc and iron in a total amount of about 6 gram equivalents and in proportions corresponding to the composition is added while stirring. desired product. After thorough mixing and the emission of ammonia has ceased, the product is cooled down and possibly ground. The product can be optionally mixed with an appropriate amount of boric acid and sodium or ammonium molybdate. In this form, the product is suitable for the preparation of micronutrient solutions or as an additive to liquid fertilizers, especially nitrogen and nitrogen-phosphorus fertilizers. Patent disclaimer A method of producing micronutrient fertilizers in a complex form , characterized in that the complexing agent is the pyrolysis product of urea phosphate by heating it to a temperature of 140-220 ° C, the microelements in the form of oxides or hydroxides or salts are added to urea phosphate during its pyrolysis or the finished pyrolysis product possibly to a solution of the aqueous pyrolysis product. Pracownia Poligraficzna UP PRL. Mintage 120 copies Price PLN 100 PL