NL192807C

NL192807C - Eindversterkerschakeling, in het bijzonder voor videobeeldsignalen, en daarvan voorziene televisie-ontvanger.

Info

Publication number: NL192807C
Application number: NL9200949A
Authority: NL
Inventors: Armando Campioni
Original assignee: Sisvel Spa
Priority date: 1975-04-09
Filing date: 1992-05-29
Publication date: 1998-02-03
Also published as: NL9200949A; NL192807B

Description

1 192807

Eindversterkerschakeling, in het bijzonder voor videobeeldsignaien, en daarvan voorziene televisie· ontvanger

De uitvinding heeft betrekking op een eindversterkerschakeling in een televisie-ontvanger omvattende een 5 paar in serie geschakelde transistoren van gelijke geleidingssoort waarbij tussen de emitterelektrode van de ene transistor die verbonden is met een uitgangsklem van de schakeling, en de collector van de andere transistor een commutatie-element in de vorm van een diode is opgenomen en tussen de ene uitgangsklem en de stuurelektrode van de andere transistor een terugkoppelketen is aangebracht. Een eindversterkerschakeling van deze soort is bekend uit de Franse octrooiaanvrage 2.210.050.

10 De bekende eindversterkerschakeling wordt aangewend voor het presenteren van een afbuigsignaal aan een afbuiginrichting in de beeldbuis van de televisie-ontvanger. Dit afbuigsignaal is een in hoofdzaak laagfrequent signaal. Het is bij eindversterkerschakelingen voor het presenteren van een videobeeldsignaal aan de beeldbuis gebleken dat het buitengewoon moeilijk is om de relatief grote bandbreedte van bijvoorbeeld 5 MHz te waarborgen en om tevens het door de eindversterker verbruikte vermogen te begrenzen. In 15 dat geval behoeven geen vermogenstransistoren die bij hoge-frequentietoepassingen duur zijn, te worden gebruikt. Een kleurentelevisiebuis werkt bij een frequentie van 5 MHz van het beeldsignaal als een capacitieve belasting van ongeveer 10 pF. De uitgangsimpedantie van de eindversterkerschakeling mag daarom niet te hoog zijn teneinde een tijdconstante te waarborgen waarmee de vereiste bandbreedte kan worden bereikt.

20 Een aanzienlijke begrenzing van het verbruikte vermogen wordt in een eindversterkerschakeling volgens de uitvinding bereikt doordat wanneer de eindversterkerschakeling een videosignaalversterker is, de terugkoppelketen het deelpunt in een resistieve spanningdeler tussen de ene uitgangsklem en de andere uitgangsklem rechtstreeks verbindt met de stuurelektrode van de andere transistor.

De uitvinding zal nader worden toegelicht onder verwijzing naar de tekening, waarin figuur 1 een 25 elektrisch schema geeft van een eindversterkerschakeling volgens de uitvinding.

De in figuur 1 aangegeven versterkerschakeling heeft een ingangsklem 51 die door een ingangsketen, bestaande uit twee condensatoren 52 en 53 in serie met elkaar en twee in serie opgenomen weerstanden 54 en 55 parallel aan de condensatoren 52 en 53, verbonden is met de basis van een NPN transistor 85 die in gemeenschappelijke emitterconfiguratie is geschakeld.

30 De emitter van de transistor 85 is in feite via een weerstand 57 van lage weerstandswaarde verbonden met een bron van voorspanning (klem 56). De collector van de transistor *:5 is verbonden met het verbindingspunt van de kathoden van twee dioden 58 en 59. De anode van de diode 59 is verbonden met een uiteinde van een weerstand 60, waarvan het andere uiteinde verbonden is met een voedingsbron +V3, en met de basis van een tweede NPN transistor 61. De collector van de transistor 61 is via een weerstand 35 62 verbonden met de voedingsbron +V3. De emitter van de transistor 61 is verbonden met de anode van de diode 58, met een uiteinde van een weerstand 63 en met een uitgangsklem 64. Het andere uiteinde van de weerstand 63 is verbonden met de basis van de transistor 85 en via een weerstand 65 met aarde.

In de in figuur 1 aangegeven schakeling wordt een positieve voedingspanning +V, toegevoerd aan de elektroden van de emitter en de basis van een PNP transistor 66 via een weerstand 67 en twee in serie 40 opgenomen weerstanden 68 en 69 waarvan de eerste een variabele weerstand is.

De collector van de transistor 66 is verbonden met de anode van een diode 70, waarvan de kathode verbonden is met de basis van een tweede PNP transistor 71 en met een uiteinde van een weerstand 72 waarvan het andere uiteinde met aarde is verbonden. De collector van de transistor 71 is eveneens via een weerstand 73 met aarde verbonden. De emitter van de transistor 71 is verbonden met een uitgangsklem 56 45 en via een weerstand 74 met de emitter van de transistor 66 en via een weerstand 75 met de basis van de transistor 66.

Tussen de emitter van de transistor 66 en aarde is een serie-keten van een Zener-diode 76 en twee normale dioden 77 en 78 opgenomen.

De volgende tabel geeft bij wijze van voorbeeld de waarden van de schakelingselementen in een 50 uitvoeringsvorm elk van de schakelingen van figuur 1 en figuur 2 die in de praktijk gebleken hebben werkzaam te zijn.

192807 2

TABEL

Weerstanden Condensatoren

54 2,2 kQ 52 18 pF

5 55 1,5 kQ 53 18 pF

57 6,8 kQ

60 47 kQ Dioden 62 1 kQ 58 1N 4148 63 47 kQ 59 1N 4148

10 65 3,3 kQ

Transistoren

Voedingsspanningen 85 MPSA 42 +V1 26 V 61 MPSA 42

+V3 220 V

15 -

De werking van de in figuur 1 aangegeven schakeling is als volgt:

Het te versterken videosignaal wordt aan de klem 51 toegevoerd en bereikt via het compensatie-netwerk bestaande uit elementen 52, 53, 54 en 55, de basis van de transistor 85. Het stuurbare element 54 kan 20 gebruikt worden om de versterking van de versterker op de vereiste waarde in te stellen.

Het signaal verschijnt in versterkte vorm aan de collector van de transistor 85 en met verwaarlozing, voor het moment, van de twee dioden 58 en 59, wordt het signaal toegevoerd aan de basis van de transistor 61 en verschijnt het in versterkte vorm aan de emitter en daarom aan de uitgangsklem 64.

De belastingsweerstand 63 van de transistor 61 verschaft een sterke negatieve terugkoppeling die er 25 voor dient om de versterking van de versterker te stabiliseren en om zijn bandbreedte te vergroten, waarbij bij de aangegeven waarden de spanningsversterking in de orde ligt van 26 en de bandbreedte groter is dan 4 MHz.

De invloed van de ingangscapaciteit van de beeldbuis, welke vanaf de klem 64 gevoed wordt, wordt grotendeels geneutraliseerd door de lage uitgangsimpedantie van de transistor 61 en ook door de sterke 30 negatieve terugkoppeling.

De parallel aan de weerstand 60 aanwezige capaciteit blijkt minder te zijn dan die aanwezig aan de klem 64. Het is dientengevolge mogelijk om voor de weerstand 60 een relatief hoge waarde (b.v. 50 kohm) te kiezen waardoor de door de transistor 85 opgenomen stroom gereduceerd wordt en derhalve ook de kleurendissipatie-invloed van deze transistor en de weerstand 60.

35 De weerstand 63 kan eveneens 50 kohm zijn waardoor de stroom en de vermogensdissipatie van de transistor 61 vergelijkbaar zijn met die in de schakeling van de transistor 85. Wanneer de maximale stroom door de transistor 85 loopt, loopt de minimale stroom verder door de transistor 61 en omgekeerd, zodat de totale geabsorbeerde stroom betrekkelijk constant is.

De schakeling van figuur 1 zoals tot nu toe beschreven, zal zeer goed functioneren bij snel voorbij 40 gaande verschijnselen of korte pieken, wanneer de stroom in de transistor 85 plotseling afneemt; bij snel voorbij gaande verschijnselen van tegengesteld teken (wanneer de stroom in de transistor 85 plotseling toeneemt) geraakt de transistor 61 langzamer afgeknepen en de werking is minder bevredigend. Het is | tijdens deze snel verlopende verschijnselen dat de diode 58 in werking treedt en door in geleiding te komen het de klem 64 mogelijk maakt om direct de spanning aan de collector van de transistor 85 te volgen 45 wanneer deze afneemt waardoor gedurende een tijd de transistor 61 kortgesloten wordt. De diode 59 dient er voor om de variatie in de Vbe van de transistor 61 met temperatuurvariaties te compenseren, en de weerstand 62 dient er voor om de transistor 61 tegen plotselinge overspanningen bij het punt +V3 als gevolg van beeldbuisontladingen te beschermen.

De klem 56 kan eenvoudigweg verbonden zijn met een bron van referentiepotentiaal (b.v. een Zener) die 50 een passende waarde heeft met betrekking tot de voorspanning die aan de klem 51, evenals het bovengenoemde ingangssignaal, toegevoerd wordt.

Claims

3 192807

1. Eindversterkerschakeling in een televisie-ontvanger omvattende een paar in serie geschakelde transisto-ren van gelijke geleidingssoort waarbij tussen de emitterelektrode van de ene transistor die verbonden is 5 met een uitgangsklem van de schakeling, en de collector van de andere transistor een commutatie-element in de vorm van een diode is opgenomen en tussen de ene uitgangsklem en de stuurelektrode van de andere transistor een terugkoppelketen is aangebracht, met het kenmerk, dat wanneer de eindversterkerschakeling een videosignaalversterker is, de terugkoppelketen het deelpunt in een resistieve spanningdeler (63, 65) tussen de ene uitgangsklem en de andere uitgangsklem rechtstreeks verbindt met de stuur-10 elektrode van de andere transistor (85).

2. Televisie-ontvanger die voor het presenteren van een videobeeldsignaal aan de beeldbuis is voorzien van ten minste één eindversterkerschakeling volgens conclusie 1. Hierbij 1 blad tekening