NL1023296C2 - Werkwijze voor het decimeren van seismische sporen. - Google Patents

Description

Werkwijze voor het decimeren van seismische sporen.

BESCHRIJVING

De uitvinding betreft een werkwijze voor het decimeren van 5 seismische sporen met het oog op het leveren van een 3D diepte afbeelding van de ondergrond in een acceptabel tijdsbestek en tegen acceptabele kosten.

Men herinnert zich, dat de seismische reflectie bestaat uit in de ondergrond voortplanten van een reeks door een bron afgegeven 10 drukgolven en met behulp van ontvangers (hydrofonen bij seismisch onderzoek op zee en geofonen bij seismisch onderzoek aan land) op het oppervlak de signalen te registreren, die worden gereflecteerd door de tussenvlakken tussen de verschillende doorkruiste geologische lagen.

Iedere ontvanger bewerkstelligt een spoor genoemde registratie, welke 15 afhankelijk van de tijd wordt gevormd door een opeenvolging van signalen, die representatief zijn voor de desbetreffende geologische lagen.

Om juist een 2D doorsnede bij verwerving af te beelden weet men dat men moet registreren: voldoende dicht bij elkaar zijnde CMP sporen 20 (gemeenschappelijk middelpunt) langs een doorsnede om juist de helling van de lagen weer te geven; voldoende sporen met verplaatsing (offset) om de verhouding signaal/ruis optimaal te maken en om de diepe horizontale aardlagen juist af te beelden; 25 voldoende proeven per spoor voor het verkrijgen van een tevredenstellende verticale bepaling welke de fijne detectie van geologische lagen mogelijk maakt.

Het blijkt dus duidelijk, dat de omvang van seismische 2D gegevens gelijk is aan de opbrengst van het aantal CMP door het aantal 30 verplaatste, sporen. Voor een 2D lijn van 20 km moet men bijvoorbeeld normaal 50.000 sporen registreren.

1023296 i 2

Bij seismische 3D moet men het aantal sporen per lijn vermenigvuldigen met het aantal lijnen in de Y richting. Zo benodigt een 3D verkrijging over een zone van 25 x 25 km met de klassieke parameters het registreren van ongeveer 1,2.10® sporen. De met een dergelijke 5 verkrijging samenhangend numerieke omvang is ongeveer 100 Giga bit voor een luistertijd van 4 seconden.

Men begrijpt dat een gebruikelijke seismische verkrijging een zeer groot aantal seismische sporen voortbrengt, waarvan het opslaan een groot aantal magnetische dragers noodzakelijk zal maken. Dit is juist 10 een eerste nadeel van de gebruikelijke 2D en 3D verkrijging.

Een ander nadeel blijkt tijdens de behandeling van de geregistreerde sporen. De behandeling bestaat uit het omzetten van de seismische sporen voor het verkrijgen van een beeld van de ondergrond. Men zal hierna twee gebruikelijke behandelingswerkwijzen in het geval van 15 seismisch 3D onderzoek op zee uiteenzetten. Voor vereenvoudiging zal men veronderstellen, dat de gegevens worden behandeld in hun registreereenheid, welke de tijd is.

Gebruikelijke behandeling door in 3D verzameling brengen van 20 middenpunten.

Deze seismische handeling bestaat uit het bewerkstelligen van een voorbehandeling van de sporen op schietpunten, middenpunt in verzameling brengen of binning, een correctie van de helling en van de horizontalisering van de seismische gebeurtenissen, een optelling en 25 tenslotte een migratie. Tijdens deze behandeling worden de sporen van de schietpunten indien eenmaal voorbehandeld gereorganiseerd om te worden gesorteerd in opslagplaatsen (mazen van een raster waarin het opslaan plaatsvindt). Deze fase gaat vergezeld van een regelen van de offsets door sommeren hetgeen het aantal sporen vermindert.

30 Het opslaan brengt echter twee problemen voort: - het sommeren per klasse van offsets vindt onafhankelijk 1 023296 3 4 * van de azimut plaats, zodat de verschillende.seismische trajecten weer in een enkel spoor kunnen worden samengesteld, - de coördinaten van de bron en van de ontvanger worden tijdens het sommeren weer bijgewerkt. Indien men een Pre Stack Depth 5 Migration PSDM (diepte migratie voor totaal) uitvoert zal deze behandeling deze nieuwe coördinaten gebruiken, welke seismische trajecten kunnen weergeven, die zeer verschillend zijn van die, die tijdens het verkrijgen zijn geregistreerd. Men kan dan komen tot een snel heidsafwijking, dan volledig verborgen door dit type behandeling, 10 zoals blijkt uit de bijgaande figuren 1 en 2.

Deze figuren geven een verwervingsraster G weer, welke het opslaan van de behandelingsvolgorde bepaalt. Het raster is verdeeld in opslagplaatsen B in de richting van de lijnen (inline) en in de richting dwars op de lijnen (crossiine).

15 In de figuur 1 heeft men drie segmenten Lal, Li2, La3 weergegeven respectievelijk samenhangend met drie verworven sporen. Deze segmenten omvatten ieder een bron Sal, S^, Sa3, een ontvanger Ral, RaZ, Ra3 en een middenpunt Mal, Ma2, Ma3. Ieder spoor is loodrecht op het vlak van het veld loodrecht op het overeenkomstig middenpunt.

20 De eerste fase van de behandeling bestaat uit het middelen van de coördinaten van de bronpunten en van de ontvangerpunten van de sporen waarvan de middenpunten zich in eenzelfde opslagplaats bevinden. In de figuur 1 is dit het geval van de segmenten LaJ en LaZ, die samenhangen met de eerste en de tweede sporen. In de figuur 2 heeft men 25 de gemiddelde standen weergegeven van de bron S, van de ontvanger R, van het segment L, dat deze verbindt en van een middenpunt M (deze blijft in dezelfde opslagplaats) van het segment. Men heeft zonder modificatie in deze figuur het segment La2, dat samenhangt met het tweede spoor, weergegeven omdat er geen ander spoor bestaat waarvan het middenpunt zich 30 in dezelfde opslagplaats als Ma2 bevindt. Men zal nu opmerken dat het nieuwe segment S-R niet meer representatief is voor de verwerving omdat 1023296 t 4 j (- hij de snel hei dsafwijking A, die geopenbaard is door de verwerving, volledig verbergt.

Gebruikelijke seismische behandeling door decimeren 5 Een ander seismisch behandelingstype van verkregen gegevens, die ertoe neigt de hoeveelheid van te behandelen sporen te verminderen en dientengevolge de tijd en de kosten· van de berekening te verminderen, bestaat uit het zuiver en eenvoudig bepaalde onder deze sporen te decimeren. De meest eenvoudige en de meest klassieke wijze is 10 de sporen op statistische wijze te decimeren. Onder alle verworven sporen behoudt men slechts een monstercollectie, welke afhankelijk van een criterium van aantal is gekozen. In het algemeen wordt dit criterium niet op goed geluk gekozen, want de geofysicus moet het effect, dat de gekozen decimering zal hebben, kunnen voorspellen.

15 Onder de meest gebruikelijk uitgevoerde decimeringen kan men noemen: het elimineren van een spoor op twee in een gemeenschappelijke schietpunt verzameling: deze decimering heeft tot effect een middenpunt op twee te elimineren onder het behouden van de 20 nominale dekking. Hij wordt zeer vaak toegepast want de klassieke tussenruimte tussen middenpunten tijdens de verwerving is 6,25 m. Indien men een spoor op twee elimineert zal de tussenruimte 12,5 m zijn, hetgeen ruim voldoende is met het oog op de Fresnel zone ter hoogte van de doelen; 25 - de eliminatie van een spoor op n in en gemeenschappelijke middenpuntverzameling: dit decimeren wordt bewerkstelligd indien de dekking zeer belangrijk is en indien de verhouding signaal/ruis tevredenstellend is. Deze decimering kan echter een niet verwaarloosbaar effect hebben op het niveau van ruis. Bovendien kan de aanwezigheid van 30 veelvouden tengevolge hebben af te zien van dit genre decimeren, want de algoritmes "anti-veelvouden" maken een belangrijke dekking nodig om 1023296 5 * doeltreffend te zijn; - de eliminatie van een opslagplaats op n: de grootte van de opslagplaats wordt dan verdubbeld in de richting van de lijn. De meest belangrijke hellingen lopen echter gevaar door dit decimeren te worden 5 beïnvloed; - het elimineren van een lijn op n: dit genre decimeren is eenvoudig te bewerkstelligen, maar op grond van opèrationele redenen is het moeilijk een afstand kleiner dan 25 m tussen lijnen te verkrijgen; - het elimineren van een reeks offsets: indien de af te 10 beelden zone niet zeer diep is is het mogelijk de lange offsets die geen groot nut bezitten, af te wijzen. De verhouding signaal/ruis zal minder goed zijn maar de bepaling van de snelheden zal niet bestraft worden.

Al deze types van decimeren hebben het voordeel gemakkelijk te worden toegepast, maar zij bezitten meerdere nadelen: 15 - de waarde van decimeren is in de meeste gevallen van de vorm 2n (2, 4, 8, ...) hetgeen geen grote plooibaarheid biedt, - een enkele parameter wordt gekozen om het decimeren te sturen (spoornummer, waarde van de offset, CMP nummer), - een decimeerrichting wordt bevoorrecht, 20 - in het geval van een gedeeltelijke sommering worden de positioneerinformaties verloren, hetgeen voor een PSDM behandeling schadelijk is, - het is onmogelijk te weten of het decimeren/sommeren een ruimtelijk voldoende monstercollectie heeft behouden. De afgewezen sporen 25 kunnen onmisbaar voor de afbeelding zijn.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING

De huidige uitvinding beoogt tegemoet te komen aan de nadelen van de bekende werkwijze van decimeren en stelt hiertoe een 30 nieuwe werkwijze van decimeren voor bestaande uit: - voor ieder spoor de coördinaten van het overeenkomstige 1023290 · - ——i^ t 6 t koppel bron-ontvanger op te nemen, l - het koppel bron-ontvanger van ieder spoor op te stellen i op een decimeerraster, dat in mazen is verdeeld, - vervolgens alle koppels bron-ontvanger te hergroeperen in 5 verzamelingen van gelijk traject waarbij iedere verzameling de sporen hergroepeert waarvan de seismische trajecten gelijk zijn of nabij gelegen, - de sporen in iedere gelijk traject verzameling te ordenen, 10 - en het eerste spoor in iedere gelijk traject verzameling uit te kiezen.

De oorspronkelijkheid van de werkwijze volgens de uitvinding is gelegen in het feit, dat het decimeren niet meer op statische wijze wordt bewerkstelligd, maar dat deze is gebaseerd op 15 geofysische criteria. Alle sporen van de 3D verwerving zijn gesorteerd volgens het seismische traject, dat bepaald is door de coördinaten van de bron-ontvanger koppels. Deze voorbehandeling maakt het zo mogelijk de hoeveelheid van seismische 3D gegevens op een eenvoudige en doelmatige wijze te verminderen. Eenvoudig, want de geofysicus hoeft niet meer, 20 zoals voordien, moeilijke keuzes te maken (keuze van de richting van decimeren, keuze van de verzameling waarin de sporen zullen worden geëlimineerd). Nu wordt het decimeren op automatische wijze gestuurd op de seismische trajecten en de overbodige sporen worden verwijderd. Doelmatig, enerzijds omdat deze werkwijze het mogelijk maakt de 25 overtollige sporen snel te kiezen en anderzijds omdat deze werkwijze het in het bijzonder mogelijk maakt de tijd voor berekening van de PSDM op de 3D verwervingen aanzienlijk te verminderen zonder overigens de kwaliteit van het resultaat achteruit te doen gaan.

30 KORTE BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN

De uitvinding zal beter worden begrepen bij het lezen van 1023296 7 de gedetailleerde beschrijving die gaat volgen en die gemaakt is aan de hand van bijgaande tekeningen, waarin: de figuur 1 een verwervingsraster weergeeft waarop de coördinaten zijn afgebeeld van de met drie verworven sporen samenhangende 5 bronnen en ontvangers; de figuur 2 de werkwijze van decimeren van de sporen volgens de stand van de techniek weergeeft, bestaande uit het bewerkstelligen van de sommeringen van de offsets; de figuur 3 een decimeerraster weergeeft dat dienst doet 10 voor het toepassen van de werkwijze voor decimeren volgens de uitvinding door verzameling van gelijk traject sporen welke werkwijze wordt toegepast bij het voorbeeld van de figuur 1; de figuur 4 een fase weergeeft van de werkwijze volgens de uitvinding die bestaat uit het respectievelijk op ieder bronpunt plaatsen 15 van de vier knopen van de maas, welke deze omlijst en bij ieder ontvangerpunt de vier knopen van de maas, die deze omlijst; de figuur 5 de zestien segmenten toont die respectievelijk een van de knopen van de bronmaas verbinden met een van de knopen van de ontvangermaas; en 20 de figuur 6 de bepaling toont van het meest representatieve bron-ontvanger segment van het met het verworven spoor samenhangend segment.

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING VAN DE UITVINDING 25 Basisidee van de uitvinding

Daar de figuren 1 en 2 reeds zijn beschreven gaat men direct over op de beschrijving van de figuren 3 tot 6.

Wanneer de gecompliceerdheid van de ondergrond zodanig is, dat een seismische behandeling in tijd onaangepast wordt houdt dit in, 30 dat het idee van het middenpunt geen zin meer heeft. Bij seismische dieptebehandeling en meer nauwkeurigheid bij PSDM behandeling zijn de 1023296 t 8 enige indicaties, die in rekening moeten worden genomen, de coördinaten van de bronnen en van de ontvangers van de sporen. Uitgaande van deze coördinaten kan men afhankelijk van een snel heidsmodel het parcours van de seismische golf reconstitueren en zijn voortplantingstijd berekenen.

5 Uitgaande van het idee, dat er voor een gegeven positie van een bron-ontvanger koppel een uniek samenhangend seismisch traject bestaat heeft aanvraagster bedacht dat het oordeelkundig zal zijn een voor de seismische trajecten gestuurde decimering te bewerkstelligen. Deze decimering zal bestaan uit het weglaten van alle bron-zender 10 koppels, die seismische trajecten hebben, die identiek of sterk overeenkomend zijn, behalve een.

Deze fase van de werkwijze volgens de uitvinding is weergegeven door de figuur 3 waarin men het decimeren heeft bewerkstelligd op de bron-ontvanger trajecten op het oppervlak in het 15 geval van dezelfde drie sporen van de figuur 1.

Volgens de werkwijze van de uitvinding is het met het segment La2 samenhangend spoor overtollig want deze is sterk soortgelijk met het met het segment Lai samenhangend spoor. Het segment is dus niet weergegeven op de figuur 3 ofschoon zijn middenpunt Ma2 zich bevindt 20 in een opslagplaats, die afwijkend is van die waar het middenpunt Mal van het overeenkomstige spoor zich bevindt. Na deze eliminatie blijft er op het raster van de figuur 3 het met het eerste spoor samenhangend segment Lal evenals het met het derde spoor samenhangend segment La3, dat behouden is. Men zal opmerken dat dankzij deze werkwijze van decimeren de zone van 25 snel heidsafwijking niet verborgen is.

Men zal op dezelfde wijze met alle sporen te werk gaan. Men sorteert vervolgens de sporen in gelijk traject verzamelingen waarbij iedere verzameling de sporen hergroepeert, die eenzelfde seismisch traject of een nabij gelegen seismisch traject hebben. In iedere 30 verzameling elimineert men alle sporen behalve een.

De overtolligheid van de sporen doet zich veelvuldig voor 1023296 9 * in seismische verwerving op zee. Dit kan zich bijvoorbeeld voordien indien twee opvolgend gevaren lijnen in term van afdekking gedeeltelijk op elkaar liggen of ook in het geval van met stroom samenhangende afdrijfwijziging, van wijziging van de verwervinginrichting, van het gaan 5 om een obstakel, enz.

Toeoassen van de werkwijze

De gecompliceerdheid van het probleem is gelegen in het feit, dat geen enkel bron-ontvanger koppel identiek is tijdens een 10 verwerving. Het is dus noodzakelijk alle trajecten, die nabij gelegen zijn te inventariseren.

Om dit te doen bepaalt men een nieuw raster, decimeerraster D (figuur 4) genaamd, waarvan de mazen afmetingen hebben, die aan de beoordeling van de geofysicus zijn overgelaten, zoals men hieronder zal 15 uiteenzetten. De maat van de maas, uitgedrukt in meters, varieert tussen een minimale maat, welke de maat is van een verwervingsopslagplaats en een maximale maat, die vijfmaal groter kan zijn.

Het decimeerraster wordt bepaald op hetzelfde gebied als het verwervingsraster. De maas van het decimeerraster kan overeenkomend 20 of verschillend zijn van die van het verwervingsraster.

De sporen worden behandeld in de volgorde waarin zij aankomen. Hiertoe plaatst men het decimeerraster bovenop het verwervingsraster Sa-Ra. De verwervingsbron Sa bevindt zich in een maas van het raster, dat bepaald wordt door vier koppels van waarden (x, y), 25 die de coördinaten zijn van de vier knopen of hoeken Slt S2, S3, St van het raster. Op dezelfde wijze behandelt men het verkregen ontvangstpunt Ra en men verkrijgt vier andere koppels (x, y), die de coördinaten zijn van de vier knopen of hoeken R1( Rz, R3, R< van de maas waar Ra zich bevindt. De acht koppels van zo verkregen waarden maken het mogelijk 30 ieder spoor in de term van traject te bepalen. Men kan zo voor alle sporen de offset SaRa en de azimut θβ (bijvoorbeeld ten opzichte van de as 1023296 ♦ 10

Oost-West) berekenen uitgaande van de verwervingscoördinaten.

Vervolgens wordt iedere knoop van de bronmaas in verhouding gebracht met iedere knoop van de ontvangermaas. Zoals de figuur 5 toont zijn zestien combinaties mogelijk (SjRj, S^, SiR3, SjR,, S2Rlt... S4R3, 5 S4R4) die ieder een fictief bron-ontvanger koppel dicht bij het verwervingskoppel SaRa weergeven. Voor ieder van deze zestien combinaties of trajecten berekent men de offset SnR„ en de azimut 0Snto op dezelfde wijze als men heeft gedaan met de werkelijke coördinaten van Sa en Ra.

Men beschikt zo voor ieder van de zestien koppels Snl^ over 10 de volgende informaties:

Afstand tussen Sn en R,,,

Verschil ten opzichte van de werkelijke offset SaRa Azimut van het segment ten opzichte van de as Oost-

West (N270°) 15 Verschil ten opzichte van het verwervingsazimut

Afstand tussen Sa en Sn Afstand tussen Ra en R,,

Zoals de figuur 6 toont maken deze waarden het mogelijk onder de zestien koppels die te verkrijgen, die het met segment SaRa 20 samenhangend werkelijk verkregen spoor het béste weergeeft, d.w.z. het segment, dat de offset en azimut het meest dichtbij de verwerving heeft. Men ziet in de figuur 6, dat in het onderhavige geval dit koppel SjR3 is. Zijn offset SrR3 en zijn azimut 0S1R3 zijn respectievelijk zeer dicht nabij Sa-Ra en 0a van het werkelijke traject.

25 De berekende afstanden Sa-Sn en Ra-R„ kunnen dienst doen voor het beslissen tussen de koppels, die dezelfde afstand hebben in offset en azimut ten opzichte van het werkelijke traject.

Duidelijk zijn hoe groter de mazen van het raster hoe groter de afstanden tussen het berekende spoor en het werkelijke spoor 30 zijn. Uit figuur 5 volgt, dat deze afstanden het moeilijker klein te maken zijn voor korte offsets dan voor lange offsets.

1023296 11

Men kan zo een decimeerraster kiezen met variabele met maasmaat voor het herstellen van een evenwicht in de decimering tussen de lange offsets en de korte offsets.

De werkelijke sporen worden voortaan opgespoord door een 5 tweede stel bron en ontvangercoördinaten, die overeenkomen met de bepaalde knopen van het decimeerraster. De aanvangscoördinaten, die ongewijzigd blijven worden bewaard in labels van de sporen teneinde te worden gebruikt in de PSDM behandeling. De waarden van van de offsets, van de azimuts en van de verplaatsingsafstanden van de bron en 10 ontvangerpunten worden eveneens opgeslagen teneinde de kwaliteit van het decimeren te kunnen controleren.

Teneinde de overtollige sporen te isoleren is het doelmatig alle sporen te sorteren naar toenemende orde volgens drie parameters in de volgende orde: 15 1. de coördinaten x en y van het bronpunt geplaatst op de knoop van het berekende raster, Sn, 2. de coördinaten x en y van de ontvangerplaats geplaatst op de knoop van het berekende raster, R,,, 3. de waarde van verplaatsing (S#-S„)+(Ra-Rj· 20 Men zal opmerken, dat in de term van seismisch traject en dus van afbeelding men op identieke wijze de koppels Sn-R„ en R,„-Sn zal beschouwen.

Dit sorteren maakt het mogelijk de sporen te rangschikken in de gelijk traject verzamelingen, die worden geacht een samenstel van 25 sporen weer te geven, die nagenoeg dezelfde geologische formaties afbeelden. Dit betekent ook, dat de door de seismische golf afgelegde afstand weinig verschillend is en dat de doorlooptijd vergelijkbaar is en dit is des te exacter naar mate de decimeermaas kleiner is.

Het decimeren volgens de uitvinding bezit de volgende 30 voordelen: het houdt rekening met seismische trajecten (vier 1023296 12 ι parameters) hetgeen uitstekend aangepast is voor PSDM behandeling, t zijn toepassen is zeer eenvoudig aangezien slechts de maat van de maas van het decimeerraster te bepalen is, het decimeerpercentage kan voldoende nauwkeurig worden 5 geregeld, het uitvoeren van het decimeren is zeer snel, het decimeren kan plaatsvinden wat ook de volgorde van binnenkomst van de sporen is, de labels van de sporen worden niet gewijzigd zodat de PSDM 10 behandeling kan worden uitgevoerd met de werkelijke verwervings- coördinaten.

Resultaten

Om de werkwijze volgens de uitvinding te testen heeft men 15 een PSDM studie uitgevoerd op een iri een zout houdende structuur gekozen testzone. De test is bewerkstelligd op 461 753 sporen.

Men heeft allereerst de invloed van de afmeting dx x dy van de mazen van het decimeerrooster op het decimeerpercentage bestudeerd. De onderstaande tabel toont dat hoe groter de maas is hoe groter de 20 decimeerwaarde belangrijk is.

Afmeting van dé maas Gemiddeld percentage van dx x dy (meters) decimeren 50 x 50 1,6 60 x 60 2,2 25 70 x 70 3,2 80 x 80 4,6 90 x 90 6,2 _100 x 100__8^2_

Vervolgens is de testzone verdeeld door reeksen offsets die 30 ieder een grootte van 500 meter hebben, teneinde de verdeling van de gedecimeerde sporen te meten. Het verslag is in overeenstemming met de 102329b 13 verwachtingen namelijk dat het decimeren belangrijker is op de korte offsets dan op de lange offsets.

Om de test te vervolgen is een maasafmeting van 70 x 70 m behouden teneinde een decimeerpercentage van 3,2 te verkrijgen. De 5 gedecimeerde gegevens zijn in diepte gemigreerd en het resultaat is op statistische wijze vergeleken met de gemigreerde beelden met een niet gedecimeerd stel gegevens en met hetzelfde gedecimeerde stel (een lijn op twee geëlimineerd). De vergelijking van de drie verkregen beelden toont dat het volgens de uitvinding gestuurd decimeren een minder ruis tonend 10 resultaat geeft dat dichter is bij het beeld, dat men heeft verkregen met alle sporen dan die dat verkregen is met de op statistische wijze gedecimeerde gegevens.

1023296 1

Claims (5)

1. Werkwijze voor het decimeren van seismische sporen in een verwerving van 3D gegevens, bestaande uit: 5. voor ieder spoor de coördinaten van het overeenkomend koppel bron-ontvanger (Sal, RaX) opnemen, - vervolgens alle koppels bron-ontvanger verenigen in verzamelingen van gelijk traject sporen waarbij iedere verzameling de sporen waarvan de seismische trajecten identiek of soortgelijk zijn 10 hergroepeert, gekenmerkt doordat het bestaat uit het op een in mazen verdeeld decimeerraster (D) opstellen van het koppel bron-ontvanger dat overeenkomt met ieder spoor, waarbij de fase van opstelling van de koppels bron-ontvanger van ieder spoor voor ieder spoor bestaan uit: 15. de bronmaas van het decimeerraster (D) waarin zich de bron (Sa) van het verkregen spoor bevindt op te sporen, - de coördinaten (x, y) van de vier knopen (Sla S2, S3, S4) van de genoemde maas op te nemen, - de ontvangermaas van het decimeerrooster waarin zich de 20 ontvanger (Ra) van het verkregen spoor bevindt, op te sporen, - de coördinaten (x, y) van de vier knopen (Rxa R2, R3, R4) van de genoemde maas op te nemen, en - de sporen in iedere gelijk traject verzameling te ordenen en het eerste spoor in ieder gelijk traject verzameling te kiezen waarbij 25 de fase van hergroeperen van de koppels bron-ontvanger in verzamelingen van gelijk traject sporen bestaat uit: - uitgaande van de verwervingscoördinaten voor ieder spoor de corresponderende statische afwijking (Sa-Ra) en de azimut (Θ.) te berekenen, 30. iedere knoop van de bronmaas in verband brengen met iedere knoop van de ontvangermaas waarbij de verkregen zestien 1023296 combinaties (S^,. S^, SjR3, SaR4, S^, ..... S4R3, S4R4) alle fictieve koppels bron-ontvanger dicht bij het verworven koppel (Sa, Ra) weergeven, i - voor ieder van de genoemde zestien combinaties de corresponderende statische afwijking (Sn-Rj en de azimut (0Sn> ,J te 5 berekenen, - onder de zo verkregen zestien koppels, (S^, 0SnRj die af te scheiden, die het dichtst bij het werkelijke traject ($aRa) is, en - dezelfde handelingen als de voorgaande te bewerkstelligen met alle verworven sporen waarvan de bron en de ontvanger zich 10 respectievelijk bevinden in dezelfde bronmaas en ontvangermaas teneinde gelijk traject verzamelingen te vormen.

2. Decimeerwerkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de fasen van ordenen en van keuze in een gelijk traject verzameling bestaan uit: 15. voor ieder spoor de verplaatsingswaarde (S4-Sn)+(Ra-Rj te bepalen, - de sporen naar volgorde van toenemende verplaatsing te ordenen, en - het met de minimale verplaatsing samenhangende spoor te 20 kiezen.

3. Decimeerwerkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de afmeting van de maas van het decimeerraster des te groter wordt gekozen naar het decimeerpercentage, dat men wenst te bereiken hoog is.

4. Decimeerwerkwijze volgens conclusie l.met het kenmerk, dat 25 de mazen van het decimeerraster van variabele grootte zijn.

5. Decimeerwerkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de sporen worden behandeld in de volgorde waar zij aankomen. 1023296