BE1027416B1

BE1027416B1 - Trainingsinstallatie voor het trainen van een sporttechniek

Info

Publication number: BE1027416B1
Application number: BE20195439A
Authority: BE
Inventors: Stijn Verwulgen; Steven Truijen
Original assignee: Voxdale Bv
Priority date: 2019-07-08
Filing date: 2019-07-08
Publication date: 2021-02-09
Also published as: BE1027416A1

Abstract

In een eerste aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking tot een trainingsinstallatie (100) voor het trainen van een sporttechniek van een gebruiker. De trainingsinstallatie (100) bevat: (i) een trainingsapparaat (200) met een verstelbare weerstand, (ii) een meetsysteem (300) voor het meten van een actuele lichaamshouding van de gebruiker, en (iii) een regelsysteem (400) voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele lichaamshouding. Hierin meet het meetsysteem (300) minstens een actuele frontale oppervlakte, of optioneel een actuele driedimensionale vorm, van de gebruiker.

Description

TRAININGSINSTALLATIE VOOR HET TRAINEN VAN EEN SPORTTECHNIEK Toepassingsgebied van de uitvinding Deze uitvinding heeft in het algemeen betrekking op installaties voor sporttraining en in het bijzonder zulke trainingsinstallaties met een oog op het simuleren van realistische of uitvergrote realistische omstandigheden.

Achtergrond van de uitvinding Hoewel het trainen voor sporten zoals fietsen, lopen, wandelen, roeien, skiën, etc. in reële omstandigheden (e.g. in open lucht) de meest realistische condities biedt, zijn er ook significante nadelen aan verbonden.

Zo kunnen bijvoorbeeld de weersomstandigheden, al dan niet onverwacht, de training belemmeren en/of verhinderen.

Daarmee deels samenhangend is het moeilijk om controle uit te oefenen op allerhande omgevingsfactoren, zoals temperatuur, luchtvochtigheid, zuurstofpercentage, windsterkte en richting, maar ook (verkeers)drukte, etc.

Prestaties in topsport situeren zich tegen de grens van wat mogelijk is, zowel fysiek/motorisch als cognitief.

De beperkende factor voor het bereiken van grensverleggende prestaties is vaak training: hoeveelheid, intensiteit en hoe de sporter interageert met de omgeving en sporthulpmiddelen, telkens tegen de grens van wat mogelijk is.

Door de meer variabele, minder gecontroleerde, omstandigheden neemt bovendien ook het risico op blessures en zelfs ernstige ongevallen aanzienlijk toe in training aan de grens van die mogelijkheden.

Zeker als moet getraind worden op zeer uitdagende interacties, denk maar aan een afdaling in een wielerwedstrijd, waarvan de gevolgen van een fout catastrofaal zijn, is het wenselijk om in een gesimuleerde omgeving te trainen.

In een realistisch gesimuleerde omgeving kan men zonder de schadelijke gevolgen van een fout trainen tegen of over de grens van wat in de echte omgeving mogelijk zou zijn.

Daar bovenop komt nog dat buitenshuis trainen typisch meer tijdsintensief is; e.g. voor transport naar en van de trainingslocatie, uit- en inpakken van materiaal, etc. worden veel kosten en middelen ingezet.

Ondanks de opkomst van draagbare elektronica, is het verder nog steeds minder evident om in deze omstandigheden fysiologische parameters {e.g. hartslag, verzuring, etc.) correct op te volgen doorheen de training (bijvoorbeeld door interferentie met niet gecontroleerde parameters). Ook voor recreanten is een realistische beleving van de werkelijke omgeving belangrijk, bijvoorbeeld voor revalidatie (waarbij ook telkens de grenzen worden opgezocht van wat fysiek of cognitief mogelijk is voor de gebruiker, om deze te verleggen).

Om hieraan deels tegemoet te komen zijn allerhande trainingsinstallaties geschikt voor binnenshuis trainen gekend. Voor fietsen bestaan bijvoorbeeld trainingsinstallaties waarbij een fiets op of aan een trainingsapparaat bevestigd wordt, zoals een rollenbank of fietstrainer, of toegewijde totaalsystemen, zoals een hometrainer. Hierbij is een rollenbank een apparaat waarbij een of meerdere wielen (e.g. typisch minstens het achterwiel) van de fiets op een set rollen gezet wordt, terwijl bij een fietstrainer de fiets (met of zonder achterwiel) aan het apparaat vast gemonteerd wordt. Voor lopen bestaan bijvoorbeeld verschillende types, al dan niet gemotoriseerde, loopbanden. Bij een gemotoriseerde loopband wordt het loopvlak door een motor aangedreven en loopt de gebruiker over het bewegend loopvlak (zonder aan deze beweging te moeten bijdragen); bij een niet-gemotoriseerde of manuele loopband moet de gebruiker daarentegen zelf het loopvlak in beweging brengen. Aan lagere snelheden kan een loopband ook gebruikt worden voor wandelen (soms in die context ook wandelband genoemd), maar anderzijds zijn daartoe bijvoorbeeld ook steppers gekend.

Onder de gekende trainingsinstallaties zijn ook trainingsinstallaties met een verstelbare weerstand en vermogen; i.e. waarbij de weerstand ervaren door de gebruiker en het vermogen dat de gebruiker moet leveren, bij gebruik van de trainingsinstallatie, op verschillende waarden ingesteld kan worden. Hierbij kan het nodig zijn dat de gebruiker dit verstellen zelf uitvoert (e.g. via een mechanische hendel of digitale instelling) of dit kan automatisch gestuurd worden door een regelsysteem. Bij dat laatste kan bijvoorbeeld gedacht worden aan een softwareprogramma voor het simuleren van een fietsparcours (e.g. Zwift) dat de verstelbare weerstand van een interactieve fietstrainer (e.g. Tacx Genius Smart T2080 Full Connect Edition) kan aanpassen in functie van een te simuleren hellingsgraad.

Het aantal parameters, ervaren tijdens reële omstandigheden, dat deze gekende trainingsinstallaties kunnen simuleren, en daardoor het bekomen realisme, is echter nog steeds beperkt. Vooral het gebrek aan ogenblikkelijke instelling van parameters aan een veranderende gesimuleerde omgeving, maakt dat de beleving van de gebruiker niet overeenkomt met hoe die zou zijn in de echte omgeving, door te abrupte, niet realistische overgangen. Binnenshuis trainen kan daardoor op dit moment nog steeds slechts een ondersteunende of aanvullende functie vervullen op trainen in reële omstandigheden. Dit laat zich niet enkel voelen op recreatief niveau, maar zeker ook op topsportniveau, waar getraind wordt op het scherpst van de snee en waar kleine veranderingen het verschil kunnen maken. Er is dus nog nood aan betere systemen voor sporttraining binnenshuis, met een verhoogd realisme en/of een verhoogde trainingsefficiëntie.

Ook kan een simulatietool ervoor zorgen dat een fiets kan worden afgesteld op individuele karakteristieken voor optimale performantie (e.g. snelheid, comfort en/of veiligheid). Gezien de complexe relatie tussen houding, vermogen en performantie, die bovendien zeer individueel is, is de gewenste optimalisatie echter niet triviaal en in de stand van de techniek dan ook slechts gedeeltelijk opgelost.

Samenvatting van de uitvinding Het is een doelstelling van uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding om goede systemen te voorzien voor het trainen van een sporttechniek van een gebruiker. Deze doelstelling wordt verwezenlijkt door trainingsinstallaties, trainingsmodules en gebruiken volgens de onderhavige uitvinding.

In een eerste aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een trainingsinstallatie voor het trainen van een sporttechniek van een gebruiker. De trainingsinstallatie bevat: (i) een trainingsapparaat met een verstelbare weerstand, (ii) een meetsysteem voor het meten van een actuele lichaamshouding van de gebruiker, en (iii) een regelsysteem voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele lichaamshouding. Hierin meet het meetsysteem minstens een actuele frontale oppervlakte, of optioneel een actuele driedimensionale vorm, van de gebruiker.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de trainingsinstallatie toelaat om omstandigheden met een verhoogd realisme te simuleren (e.g. een meer accurate simulatie). Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat door het verhoogde realisme een betere (e.g. meer efficiënte, meer relevante) training bekomen wordt.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de gebruiker fysieke feedback krijgt over zijn lichaamshouding. Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat hierdoor een meer effectieve training gerealiseerd wordt.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de lichaamshouding momentaan gemeten en gebruikt kan worden. Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de gebruiker hierdoor realtime feedback over zijn lichaamshouding kan krijgen. Het is nog een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat zowel een gemeten 2D frontale oppervlakte als een 3D vorm van de gebruiker benut kunnen worden.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat getraind kan worden onder gecontroleerde omstandigheden. Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat getraind kan worden onder veilige omstandigheden. Het is nog een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat getraind kan worden onafhankelijk van externe factoren, zoals weersomstandigheden.

In bijzondere uitvoeringsvormen kan het trainingsapparaat een fietsapparaat of een loopapparaat of een stapapparaat zijn.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de inventieve principes toepasbaar zijn voor verschillende sporten en/of activiteiten.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand een luchtweerstand voor de gemeten actuele lichaamshouding simuleren.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat het effect van de lichaamshouding op de ervaren luchtweerstand gesimuleerd kan worden. Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat hierbij ook het effect van andere sporters mee gesimuleerd kan worden.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand een omzetting simuleren tussen een lineaire en een rotationele kinetische energie.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat effecten met betrekking tot het nemen van bochten gesimuleerd kunnen worden.

5 Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de limieten voor het nemen van bochten aangeleerd kunnen worden, zonder een groot risico op letsel.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand functie zijn van de gemeten actuele lichaamshouding en één of meer gesimuleerde grootheden gekozen uit windrichting, windsnelheid, hellingsgraad en rolweerstand.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat verscheidene gesimuleerde grootheden, gemeten grootheden en/of ingestelde parameters in de simulatie opgenomen kunnen worden. Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat het realisme van de simulatie hiermee verder verhoogt.

In uitvoeringsvormen kan het meetsysteem een sensor voor het meten van elektromagnetische golven of geluidsgolven omvatten.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat het meetsysteem volgens verschillende fysische principes kan werken.

In uitvoeringsvormen kan het meetsysteem een camera omvatten.

In uitvoeringsvormen kan de actuele lichaamshouding door het meetsysteem meetbaar zijn aan een frequentie van minstens 1 Hz, bij voorkeur minstens 10 Hz, liever minstens 30 Hz.

In uitvoeringsvormen kan de verstelbare weerstand instelbaar zijn aan een frequentie van minstens 1 Hz, bij voorkeur minstens 10 Hz, liever minstens 30 Hz.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de actuele lichaamshouding gemeten en/of de verstelbare weerstand ingesteld kan worden aan een relatief hoge frequentie (e.g. substantieel continu). Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de gebruiker hierdoor niet alleen in realtime fysieke feedback krijgt, maar dat deze feedback ook natuurlijk aanvoelt.

In uitvoeringsvormen kan de trainingsinstallatie verder bevatten: (iv) een inrichting voor het verstellen van een hellingsgraad van het trainingsapparaat.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de hellingsgraad van het trainingsapparaat ingesteld kan worden. Het is een verder voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat de gebruiker hierdoor een voor de ingestelde hellingsgraad realistische houding kan trainen.

In uitvoeringsvormen kan de trainingsinstallatie verder bevatten: (v) een beeldsysteem voor het visualiseren van informatie over een gesimuleerd traject.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat visuele informatie, e.g. over het parcours en/of over de actuele lichaamshouding, aan de gebruiker getoond kan worden.

In uitvoeringsvormen kan de trainingsinstallatie verder bevatten: (vi) een windgenerator voor het genereren van een luchtverplaatsing.

Het is een voordeel van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding dat wind en/of koeling gesimuleerd kan worden.

In een tweede aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een trainingsmodule voor een trainingsinstallatie volgens een uitvoeringsvorm van het eerste aspect, koppelbaar met het trainingsapparaat met verstelbare weerstand. De trainingsmodule bevat: (i) een meetsysteem voor het meten van een actuele lichaamshouding van de gebruiker, en (ii) een regelsysteem voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele lichaamshouding. Hierin meet het meetsysteem minstens een actuele frontale oppervlakte, of optioneel een actuele driedimensionale vorm, van de gebruiker.

In een derde aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking tot een gebruik van een trainingsinstallatie volgens een uitvoeringsvorm van het eerste aspect of een trainingsmodule volgens een uitvoeringsvorm van het tweede aspect, voor het trainen van een sporttechniek van een gebruiker.

In uitvoeringsvormen kan de gebruiker realtime fysieke feedback ondervinden met betrekking tot zijn lichaamshouding tijdens het sporten.

Specifieke en voorkeursdragende aspecten van de uitvinding zijn opgenomen in de aangehechte onafhankelijke en afhankelijke conclusies. Kenmerken van de afhankelijke conclusies kunnen worden gecombineerd met kenmerken van de onafhankelijke conclusies en met kenmerken van andere afhankelijke conclusies zoals aangewezen en niet enkel zoals uitdrukkelijk in de conclusies naar voor gebracht.

Deze en andere aspecten van de uitvinding zullen duidelijk zijn van en verhelderd worden met verwijzing naar de hiernavolgende beschreven uitvoeringsvorm(en).

Korte beschrijving van de figuren FIG 1 en FIG 2 zijn schematische voorstellingen van uitvoeringsvormen volgens de onderhavige uitvinding.

In de verschillende figuren verwijzen dezelfde referentienummers naar dezelfde of gelijkaardige elementen.

Gedetailleerde beschrijving van illustratieve uitvoeringsvormen De huidige uitvinding zal beschreven worden met betrekking tot bijzondere uitvoeringsvormen en met verwijzing naar bepaalde tekeningen, echter de uitvinding wordt daartoe niet beperkt maar is enkel beperkt door de conclusies. De beschreven tekeningen zijn slechts schematisch en niet beperkend. In de tekeningen kunnen voor illustratieve doeleinden de afmetingen van sommige elementen vergroot en niet op schaal getekend zijn. De afmetingen en de relatieve afmetingen komen soms niet overeen met de actuele praktische uitvoering van de uitvinding. Referentienummers in de conclusies mogen niet worden geïnterpreteerd om de beschermingsomvang te beperken.

Verder worden de termen eerste, tweede, derde en dergelijke in de beschrijving en in de conclusies gebruikt voor het onderscheiden van gelijkaardige elementen en niet noodzakelijk voor het beschrijven van een volgorde, noch in de tijd, noch spatiaal, noch in rangorde of op enige andere wijze. Het dient te worden begrepen dat de termen op die manier gebruikt onder geschikte omstandigheden verwisselbaar zijn en dat de uitvoeringsvormen van de uitvinding hierin beschreven geschikt zijn om in andere volgorde te werken dan hierin beschreven of weergegeven.

Bovendien worden de termen onder, boven en dergelijke aangewend voor beschrijvingsdoeleinden en niet noodzakelijk om relatieve posities te beschrijven. Het dient te worden begrepen dat de termen die zo aangewend worden onder gegeven omstandigheden onderling kunnen gewisseld worden met hun antoniemen en dat de uitvoeringsvormen van de uitvinding hierin beschreven ook geschikt zijn om te werken volgens andere oriëntaties dan hierin beschreven of weergegeven.

Het dient opgemerkt te worden dat de term “bevat” of “omvat”, zoals gebruikt in de conclusies, niet als beperkt tot de erna beschreven middelen dient geïnterpreteerd te worden; deze term sluit geen andere elementen of stappen uit. Het is zodoende te interpreteren als het specificeren van de aanwezigheid van de vermelde kenmerken, waarden, stappen of componenten waarnaar verwezen wordt, maar sluit de aanwezigheid of toevoeging van één of meerdere andere kenmerken, waarden, stappen of componenten, of groepen daarvan niet uit. De termen “bevat” en “omvat” dekken dus de situatie waarin slechts de vermelde kenmerken aanwezig zijn en de situatie waarin deze kenmerken en één of meer andere kenmerken aanwezig zijn. Dus, de omvang van de uitdrukking “een inrichting bevattende middelen A en B” dient niet beperkt te worden tot inrichtingen die slechts uit componenten A en B bestaan. Het betekent dat met betrekking tot de huidige uitvinding, A en B de enige relevante componenten van de inrichting zijn.

Verwijzing doorheen deze specificatie naar “één uitvoeringsvorm” of “een uitvoeringsvorm” betekent dat een specifiek kenmerk, structuur of karakteristiek beschreven in verband met de uitvoeringsvorm is opgenomen in ten minste één uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding. Dus, het voorkomen van de uitdrukkingen “in één uitvoeringsvorm” of “in een uitvoeringsvorm” op diverse plaatsen doorheen deze specificatie hoeft niet noodzakelijk telkens naar dezelfde uitvoeringsvorm te refereren, maar kan dit wel doen. Voorts, de specifieke kenmerken, structuren of karakteristieken kunnen gecombineerd worden op eender welke geschikte manier, zoals duidelijk zou zijn voor een gemiddelde vakman op basis van deze bekendmaking, in één of meerdere uitvoeringsvormen.

Vergelijkbaar dient het geapprecieerd te worden dat in de beschrijving van voorbeeldmatige uitvoeringsvormen van de uitvinding verscheidene kenmerken van de uitvinding soms samen gegroepeerd worden in één enkele uitvoeringsvorm, figuur of beschrijving daarvan met als doel het stroomlijnen van de openbaarmaking en het helpen in het begrijpen van één of meerdere van de verscheidene inventieve aspecten. Deze werkwijze van openbaarmaking dient hoe dan ook niet geïnterpreteerd te worden als een weerspiegeling van een intentie dat de uitvinding meer kenmerken vereist dan expliciet vernoemd in iedere conclusie. Eerder, zoals de volgende conclusies weerspiegelen, liggen inventieve aspecten in minder dan alle kenmerken van één enkele voorafgaande openbaar gemaakte uitvoeringsvorm. Dus, de conclusies volgend op de gedetailleerde beschrijving zijn hierbij expliciet opgenomen in deze gedetailleerde beschrijving, met iedere op zichzelf staande conclusie als een afzonderlijke uitvoeringsvorm van deze uitvinding.

Voorts, terwijl sommige hierin beschreven uitvoeringsvormen sommige, maar niet andere, in andere uitvoeringsvormen inbegrepen kenmerken bevatten, zijn combinaties van kenmerken van verschillende uitvoeringsvormen bedoeld als gelegen binnen de reikwijdte van de uitvinding, en vormen deze verschillende uitvoeringsvormen, zoals zou begrepen worden door de vakman. Bijvoorbeeld, in de volgende conclusies kunnen eender welke van de beschreven uitvoeringsvormen gebruikt worden in eender welke combinatie.

In de hier voorziene beschrijving worden talrijke specifieke details naar voren gebracht. Het is hoe dan ook te begrijpen dat uitvoeringsvormen van de uitvinding kunnen uitgevoerd worden zonder deze specifieke details. In andere gevallen zijn welgekende werkwijzen, structuren en technieken niet in detail getoond om deze beschrijving helder te houden.

In een eerste aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een trainingsinstallatie voor het trainen van een sporttechniek van een gebruiker. De trainingsinstallatie bevat: (i) een trainingsapparaat met een verstelbare weerstand, (ii) een meetsysteem voor het meten van een actuele (e.g. momentane) lichaamshouding van de gebruiker, en (iii) een regelsysteem voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele lichaamshouding. Hierin meet het meetsysteem minstens een actuele frontale oppervlakte, of optioneel een actuele driedimensionale (3D) vorm, van de gebruiker.

Binnen de onderhavige uitvinding werd ingezien dat bestaande trainingsinstallaties zich enkel of hoofdzakelijk beperken tot spier- en/of conditietraining, en weinig bijdragen tot de ontwikkeling van sport-specifieke techniek (e.g. fysieke, mentale, reflexmatige en/of interactie-sporttechnieken voor de sport in kwestie). Inderdaad, nemen we als voorbeeld een gebruiker op een gekende fietstrainer, zelfs wanneer de weerstand daarvan ingesteld wordt in functie van een gesimuleerde hellingsgraad, dan krijgt de gebruiker hierbij geen feedback over zijn lichaamshouding, bochtentechniek, het rijden met andere fietsers (e.g. ploeggenoten en/of concurrenten), etc. Door het ontbreken van deze feedback helpen deze trainingsinstallaties dus niet bij het aanleren van deze sporttechnieken.

Om hieraan tegemoet te komen werd binnen de onderhavige uitvinding geconcipieerd dat, om het realisme van de simulatie ter verbeteren, het in eerste instantie belangrijk is dat de gebruiker realtime fysieke feedback ondervindt met betrekking tot zijn actuele lichaamshouding. In deze context wordt onder ‘fysieke feedback’ begrepen dat de gebruiker de invloed van de lichaamshouding (e.g. meer of minder aerodynamisch) fysiek ondervindt in de vorm van een evenredige stijging of daling van de ervaren lichamelijke belasting (e.g. spierbelasting). De ervaren fysieke feedback is hierbij typisch gebaseerd op de simulatie van realistische omstandigheden, al dan niet uitvergroot (cf. infra). Deze fysieke feedback laat de gebruiker dan toe om niet enkel een theoretisch optimale lichaamshouding te zoeken (i.e. een meest aerodynamische lichaamshouding, zoals ook uit windtunnelexperimenten bekomen) maar ook om te ondervinden hoe haalbaar het is om deze langdurig aan te houden en/of hoe deze lichaamshouding zich leent tot het maximaal overbrengen van het gegenereerde vermogen, en het lichaam bovendien te trainen aan deze lichaamshouding. Het feit dat deze feedback van fysieke aard is, in tegenstelling tot bv.

visuele feedback (e.g. informatie over de lichaamshouding op een scherm, zoals bijvoorbeeld het geval is bij het Bioracer Aero systeem), draagt hier onder andere sterk bij tot de training, aangezien hierdoor de leerprocessen in het lichaam (bv. ook via het onderbewustzijn) maximaal geëngageerd kunnen worden. Zo wordt bijvoorbeeld makkelijker spiergeheugen opgebouwd wanneer het lichaam (ook) over directe fysieke feedback beschikt, in vergelijking tot bijvoorbeeld enkel indirecte visuele feedback. Het koppelen van de actuele lichaamshouding aan de realtime ervaren fysieke feedback laat dus toe om verschillende aspecten van de biomechanische efficiëntie van de gebruiker te verbeteren.

Prestatie-optimalisatie is steeds een afweging tussen enerzijds de houding van een gebruiker (e.g. atleet of recreant) en ook de geometrie van het gehanteerde sporttoestel en anderzijds de prestaties die in die configuratie geleverd moeten worden.

Bijvoorbeeld, bij duursporten zoals wielrennen en roeien, is het nodig dat het sporttoestel afgestemd is op de geometrie en biomechanica van de gebruiker. De houding van de gebruiker en ook het sporttoestel zijn variabel tijdens de uitoefening van de sport (e.g. verandering van versnelling bij wielrennen, handen op het stuur versus sprinthouding). Beiden hebben invloed op de geleverde prestatie. Merk op dat bij fietsen de houding/positie die biomechanisch het meest efficiënt is, i.e. die waarbij het meeste vermogen geleverd kan worden, typisch niet efficiënt is vanuit gebruiks- en prestatiestandpunt. Bijvoorbeeld, in een hometrainer zit men rechtop om veel vermogen te leveren maar die houding resulteert in de praktijk niet in stabiliteit en optimaliseert ook niet de snelheid bij het door de gebruiker geleverde (sub)maximale vermogen.

De geometrie van een gebruiker op zijn of haar fiets is een afweging tussen: 1) prestatie (e.g. snelheid en duur waarmee die wordt aangehouden), 2) individuele biomechanica (e.g. lichaamsmaten en fietshouding waardoor een zeker vermogen kan worden geleverd, dat resulteert in een zo goed mogelijke prestatie) en 3) stabiliteit/veiligheid (e.g. gegarandeerde controle over het stuur en accurate sturing). De afweging van deze drie factoren in het ontwerp van een fiets en de positionering van de gebruiker, is ontstaan door ervaring en traditie. Bij het configureren van een (race)fiets op maat van de gebruiker wordt doorgaans eerst het toestel aangepast aan de biomechanica van de gebruiker (e.g. zadelhoogte wordt aangepast in functie van de binnenbeenlengte). Daarna wordt de gebruiker in een aerodynamisch efficiënte houding geplaatst, in een afweging met comfort en geleverd vermogen (e.g. afstellen van stuurhoogte, afstand tussen zadel en stuur). Het is een voordeel van de onderhavige uitvinding dat de afweging tussen de bovengenoemde drie factoren integraal, systematisch en naar een substantieel absoluut optimum kan gebeuren.

Bijvoorbeeld, in state-of-the-art windtunnel experimenten kan het effect van de fietshouding op de luchtweerstandscoëfficiënt nagegaan worden. Zo kan ook de houding van een renner op de fiets geselecteerd worden die de minste weerstand heeft (meest aerodynamische positie). Ook systemen als Bioracer Aero simuleren dit. Het (aeroob) vermogen dat bij zo een houding kan geleverd worden, daalt echter drastisch en het precieze verloop is hoe dan ook sterk persoonsgebonden. Dit ziet men bij sommige sprinters die getraind zijn gedurende korte tijd (e.g. 10 seconden) anaeroob vermogen te leveren in de meest aerodynamische positie en gedurende die korte tijd ook een competitief voordeel/hoge snelheid kunnen leveren.

De weerstandscoëfficiënt €, van renner en fiets is functie van de houding h van de renner (incl. de geometrie van de fiets): Cw = Cy(h). Het maximaal geleverd vermogen Wnax die een renner gedurende een gegeven tijd t kan leveren, hangt ook af van die houding, en dus impliciet ook van Cy: Wax = Wnax(h) = Wrax Cy). Anderzijds is het vermogen dat een renner moet leveren om een gegeven absolute snelheid vo (t.o.v. de grond) aan te houden afhankelijk van de wrijvingskracht F ten gevolge van de luchtweerstand: W F,vy. In een eerste benadering en op een horizontaal parcours is F, evenredig met de relatieve snelheid v (t.o.v. de omringende lucht): Fy < v2 Cy.

De onderhavige trainingsinstallatie laat toe om de complexe, individuele relatie tussen leverbaar vermogen gedurende een bepaalde tijd, houding, absolute en relatieve snelheid te koppelen, om zo de performantie (e.g. snelheid, comfort en veiligheid) te optimaliseren.

In uitvoeringsvormen kan de gebruiker optioneel verder (e.g. naast de fysieke feedback} ondersteund worden met behulp van sensoriële feedback; zoals visueel waarneembare informatie (e.g. op een scherm), een auditief signaal of haptische feedback. Bij die laatste twee kan bijvoorbeeld de frequentie of intensiteit, of ook toon in het geval van een auditief signaal, stijgen of dalen naarmate een betere of slechtere lichaamshouding aangenomen wordt.

In uitvoeringsvormen kan het trainingsapparaat een fietsapparaat of een loopapparaat of een stapapparaat zijn. In uitvoeringsvormen kan het fietsapparaat een hometrainer, rollenbank of fietstrainer zijn. In uitvoeringsvormen kan het loopapparaat een loopband zijn, zoals een gemotoriseerde of niet-gemotoriseerde loopband. In uitvoeringsvormen kan het stapapparaat een wandelband, een loopband of een stepper zijn. In een uitvoeringsvorm kan het trainingsapparaat een fiets op een loopband zijn. Hierbij kan via de loopband het vermogen worden gecontroleerd. In samenwerking met het meetsysteem kan verder de positie van de fietser op de loopband gefixeerd worden (e.g. door de snelheid van de loopband bij te stellen als de gebruiker afwijkt). Het voordeel van een fiets op loopband is dat ook het evenwichtsgevoel realistisch kan worden gesimuleerd. Bij loop- en/of wandelbanden dragen de niet-gemotoriseerde versies typisch bij tot het ervaren realisme, aangezien het voortbewegen op een door een motor aangedreven loopvlak aanzienlijk verschilt van lopen op een klassieke ondergrond.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand functie zijn van de gemeten actuele lichaamshouding en een of meer gesimuleerde grootheden, zoals windrichting, windsnelheid, hellingsgraad (e.g. bergop of bergaf), rolweerstand (e.g. voor het simuleren van een type ondergrond, nat of droog wegdek, etc.), etc. Bij de gesimuleerde grootheden kan bovendien ook rekening gehouden worden andere gesimuleerde objecten (e.g. gebouwen) en/of personen (e.g. concurrenten of ploeggenoten). Zo kunnen bijvoorbeeld het effect van gangmakers of het voortbewegen in peloton of in waaiers gesimuleerd worden, bijvoorbeeld via hun effect op de ervaren luchtweerstand. In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand functie zijn van de gemeten actuele lichaamshouding en een of meer gemeten of bepaalde grootheden, zoals massamiddelpunt, zwaartepunt, krachten uitgeoefend op het fietsstuur, etc. In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand functie zijn van de gemeten actuele lichaamshouding en een gemeten actuele lichaamsbeweging (e.g. statische, kinematische en dynamische karakteristieken van de gebruiker). In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand functie zijn van de gemeten actuele lichaamshouding en een of meer vooraf ingestelde of bepaalde parameters, zoals gewicht van de gebruiker, weerstandscoëfficiënt, etc. Het spreekt voor zich dat hoe meer grootheden, factoren en parameters mee opgenomen worden in het bepalen ingestelde weerstand, hoe realistischer de bekomen simulatie kan zijn.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand een luchtweerstand voor de gemeten actuele lichaamshouding simuleren. Voor het simuleren van de luchtweerstand kan de weerstand (hier uitgedrukt als een te leveren arbeid W) bijvoorbeeld ingesteld worden volgens W x F,v, met FR, de gesimuleerde luchtweerstand en vo de gesimuleerde verplaatsingsnelheid (relatief ten opzichte van de grond). Als de hoeksnelheid w en straal r van een wiel gekend zijn kan de gesimuleerde verplaatsingssnelheid vo bekomen worden uit v,=wr. De luchtweerstand H, kan op zijn beurt bijvoorbeeld bekomen worden uit F, = = pv? ACy met p de luchtdichtheid, A de actuele frontale oppervlakte, v de gesimuleerde snelheid relatief ten opzichte van het medium (i.e. de lucht) en C, de weerstandscoëfficiënt. Voor de relatieve snelheid v geldt v = vo + Vyy met vw de component van de gesimuleerde luchtsnelheid in dezelfde richting en tegenstelde zin als de gesimuleerde verplaatsingssnelheid vo. De weerstandscoëfficiënt Cw is voor een fietser op een koersfiets ongeveer 0,70-1,15 en hangt onder andere af van de positie op de fiets (i.e. de lichaamshouding). Hierboven wordt de luchtweerstand H#, berekend op basis van frontale oppervlakte A; deze benadering is typisch adequaat. Het is echter in uitvoeringsvormen mogelijk om deze met behulp van computermodellen nog nauwkeuriger te berekenen, e.g. op basis van een gemeten actuele 3D vorm van de gebruiker. Ook windtunnelmetingen kunnen hierbij het interactie-feedbackmodel voeden.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand een acceleratieweerstand simuleren. Voor het simuleren van de acceleratieweerstand kan de weerstand (hier uitgedrukt als een te leveren arbeid W) bijvoorbeeld ingesteld worden volgens W x mav, met m de totale massa (e.g. de massa van de gebruiker en de gesimuleerde massa van een fiets), a de gesimuleerde versnelling (= dvy/dt met t de tijd) en vo de gesimuleerde verplaatsingssnelheid. Deze formule kan eventueel nog verder verfijnd worden met bijvoorbeeld de rotationele energie van het fietswiel.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand een omzetting simuleren tussen een lineaire en een rotationele kinetische energie. In uitvoeringsvormen kan de omzetting een omzetting zijn van lineaire naar rotationele kinetische energie en/of omzetting van rotationele naar lineaire kinetische energie. De omzetting tussen deze energievormen is in het bijzonder relevant voor het simuleren van bochten. Daarnaast kan aan de gebruiker ook feedback gegeven worden over de gebruikte bochtentechniek. Hierbij geldt voor de ideale hoek 9 voor het nemen van een bocht: tan 0 = wg met 7; de straal van de bocht en g de valversnelling. Indien de trainingsinstallatie detecteert dat de gebruikte bochtentechniek in reële omstandigheden geleid had tot een val of ongeluk, dan kan dit ook aan de gebruiker gemeld worden. Hierbij kan verder ook gebruik gemaakt worden van de door de trainingsinstallatie bepaalde grootheden zoals massamiddelpunt, zwaartepunt, krachten uitgeoefend op het fietsstuur, etc. en hoe deze wijzigen (e.g. verlegd worden) tijdens het nemen van de gesimuleerde bocht). Deze functionaliteit is in het bijzonder relevant voor een trainingsfiets geplaatst op een loopband. Op deze manier kan de gebruiker zijn bochtentechniek, e.g. voor een gesimuleerde afdaling of een gesimuleerde pistetraining (zoals voor een aanval op het uurrecord), trainen en optimaliseren. Hierbij kan de gebruiker bovendien op een veilige manier zijn limieten ontdekken; zonder de risico’s op ongevallen en letsels zoals in reële omstandigheden.

In uitvoeringsvormen kan de door het regelsysteem ingestelde weerstand een uitvergroting van een realistische weerstand zijn. Daartoe kan bijvoorbeeld aan de bovengenoemde formules een constante of dynamische schalingsfactor toegevoegd worden. Door het uitvergroten van de fysieke feedback ondervonden door de gebruiker (bv. door het effect op de weerstand van een kleine wijziging in de lichaamshouding te vergroten) kan voordelig een hogere trainingsefficiëntie bereikt worden, bijvoorbeeld doordat kleine verbeteringen en/of verslechteringen die relatief onopgemerkt kunnen blijven (of waarvan de gevolgen zich slechts traag laten merken) dankzij de uitvergroting wel direct duidelijk fysiek waarneembaar zijn. Binnen deze uitvinding wordt dergelijke uitvergroting, met aan de basis realistische omstandigheden, niet als ‘onrealistisch’ geclassificeerd. In zekere zin kan dit integendeel bijvoorbeeld beschouwd worden als het simuleren van een training met “parachuteweerstand”. Deze instelling wordt bijvoorbeeld op de Matrix S Drive loopband teruggevonden.

In uitvoeringsvormen kan het meetsysteem een sensor voor het meten van elektromagnetische golven (e.g. visuele of infrarood golven) of geluidsgolven omvatten.

In uitvoeringsvormen kan het meetsysteem een camera omvatten, zoals een optische camera of infrarood camera. In uitvoeringsvormen kan de camera een dieptecamera zijn. In uitvoeringsvormen kan het meetsysteem meerdere (e.g. twee, drie, vier, etc.) camera’s omvatten. De beelden van twee of meer camera’s kunnen bijvoorbeeld samengenomen worden om hieruit een 3D vorm van de gebruiker te bepalen. In uitvoeringsvormen kan het meetsysteem een sonar omvatten.

In uitvoeringsvormen kan de actuele lichaamshouding door het meetsysteem meetbaar zijn aan een frequentie van minstens 1 Hz, bij voorkeur minstens 10 Hz, liever minstens 30 Hz. In uitvoeringsvormen kan de verstelbare weerstand instelbaar zijn aan een frequentie van minstens 1 Hz, bij voorkeur minstens 10 Hz, liever minstens 30 Hz.

Om realtime feedback te voorzien, wordt bij voorkeur de actuele lichaamshouding relatief frequent opgemeten (e.g. één keer per seconde, of sneller) en wordt de verstelbare weerstand aan dezelfde of een vergelijkbare frequentie hieraan aangepast. Op deze manier kan een momentane lichaamshouding (i.e. een houding die de daadwerkelijke lichaamshouding op dit moment reflecteert) gemeten worden en kan de weerstand op basis hiervan in realtime geactualiseerd worden.

In uitvoeringsvormen kan de trainingsinstallatie verder bevatten: (iv) een inrichting voor het verstellen van een hellingsgraad van het trainingsapparaat. Binnen de onderhavige uitvinding werd ook ingezien dat bestaande trainingsinstallaties waarbij de weerstand ingesteld wordt in functie van een gesimuleerde hellingsgraad, de gebruiker niet toelaten om een realistische lichaamshouding voor deze hellingsgraad te trainen. Inderdaad, hoewel deze trainingsinstallaties de weerstand kunnen verlagen of verhogen in functie van de hellingsgraad, blijft de oriëntatie van de gebruiker daarbij ongewijzigd. Dit in tegenstelling tot een echte bergop- of bergafbeweging, waarbij de gewijzigde oriëntatie met betrekking tot de zwaartekrachtrichting een andere houding vereist. Om het realisme van de simulatie verder te verbeteren, voorzien uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding daarom in het gebruik van een inrichting voor het verstellen van de hellingsgraad van het trainingsapparaat.

Onder ‘verstellen van een hellingsgraad van het trainingsapparaat’ wordt hier begrepen dat de gebruiker een andere oriëntatie ten opzicht van de zwaartekrachtrichting ervaart.

Bij een apparaat voor lopen en/of stappen kan het hier bijvoorbeeld gaan om een inrichting die de hellingsgraad van een loopvlak aanpast.

Bij een apparaat voor fietsen kan minstens de hellingsgraad van de combinatie stuur, zadel en pedalen aangepast worden.

In uitvoeringsvormen kan het trainingsapparaat op een platform staan waarvan de hellingsgraad versteld kan worden.

In uitvoeringsvormen kan het beeldsysteem een scherm, een systeem voor virtuele werkelijkheid (VR) of een systeem voor toegevoegde werkelijkheid (AR) zijn.

Informatie over het gesimuleerde traject kan bijvoorbeeld informatie over een af te leggen parcours zijn (e.g. volgende bocht, hellingsgraad, ondergrond, etc.) en/of informatie over windrichting en/of -snelheid, temperatuur, etc.

In alternatieve of complementaire uitvoeringsvormen kan het beeldsysteem ook voor het visualiseren van informatie met betrekking tot de ingestelde weerstand zijn.

Deze informatie kan bijvoorbeeld informatie zijn over de ingestelde weerstand op zich, de actuele lichaamshouding (e.g. de actuele frontale oppervlakte of 3D vorm), de windrichting en/of -snelheid, de rolweerstand, etc.

De informatie kan op zich weergegeven worden (i.e. in absolute termen) of relatief ten opzichte van een ijkpunt (e.g. een procentverschil ten opzichte van een referentiewaarde, zoals een waarde met betrekking tot een basispositie). In uitvoeringsvormen kan de trainingsinstallatie verder bevatten: (vi) een windgenerator voor het genereren van een luchtverplaatsing.

In uitvoeringsvormen kan de windgenerator een ventilator zijn.

De windgenerator kan voordelig gebruikt worden voor het simuleren van de luchtverplaatsing die in reële omstandigheden ervaren zou worden (e.g. in functie van de gesimuleerde verplaatsingssnelheid van de gebruiker ten opzichte van de gesimuleerde windrichting en -snelheid) en/of het simuleren van koeling (eg. warmteafvoer in functie van gesimuleerde luchtverplaatsing, luchtvochtigheid, temperatuur, etc.). Op deze manier wordt opnieuw een meer realistische simulatie bekomen.

In een tweede aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een trainingsmodule voor een trainingsinstallatie volgens een uitvoeringsvorm van het eerste aspect, koppelbaar met het trainingsapparaat met verstelbare weerstand. De trainingsmodule bevat: (i) een meetsysteem voor het meten van een actuele lichaamshouding van de gebruiker, en (ii) een regelsysteem voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele lichaamshouding. Hierbij meet het meetsysteem minstens een actuele frontale oppervlakte, of optioneel een actuele driedimensionale vorm, van de gebruiker.

In uitvoeringsvormen kan eender kenmerk van eender welke uitvoeringsvorm van het tweede aspect, onafhankelijk, zijn zoals overeenkomstig beschreven voor eender welke uitvoeringsvormen van een ander aspect.

In uitvoeringsvormen kan de gebruiker realtime fysieke feedback ondervinden met betrekking tot zijn lichaamshouding tijdens het sporten (e.g. in relatie tot een gesimuleerde omgeving).

In uitvoeringsvormen kan eender kenmerk van eender welke uitvoeringsvorm van het derde aspect, onafhankelijk, zijn zoals overeenkomstig beschreven voor eender welke uitvoeringsvormen van een ander aspect.

De uitvinding zal nu beschreven worden aan de hand van een gedetailleerde beschrijving van verschillende voorbeelden. Het is echter duidelijk dat ook andere uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding geconfigureerd kunnen worden, volgens de kennis van de vakman, zonder af te wijken van het technisch onderricht van de onderhavige uitvinding. De uitvinding is dan ook slechts gelimiteerd door de bijhorende conclusies.

Voorbeeld 1 FIG 1 illustreert een trainingsinstallatie 100 voor fietsen.

De trainingsinstallatie 100 omvat uit een trainingsapparaat 200 met verstelbare weerstand (e.g. een interactieve fietstrainer), een camera 300 voor het meten van een actuele frontale oppervlakte van de gebruiker, en een regelsysteem 400 voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele frontale oppervlakte van gebruiker en fiets.

De weerstand kan bijvoorbeeld zo ingesteld worden dat de gebruiker een arbeid W moet leveren: Wx (EK, +ma)vVo met FH, de gesimuleerde luchtweerstand, m de totale massa, a de gesimuleerde versnelling en vo de gesimuleerde verplaatsingsnelheid.

Hierbij kan de gesimuleerde luchtweerstand Fy, berkend worden als F, = = pv2AC, met p de luchtdichtheid, A de gemeten actuele frontale oppervlakte, v de gesimuleerde snelheid relatief ten opzichte van het medium (i.e. de lucht) en C, de weerstandscoëfficiënt.

Voorbeeld 2 FIG 2 illustreert een trainingsinstallatie 100 zoals in voorbeeld 1, uitgebreid met een tweede camera 310, een inrichting 500 voor het verstellen van een hellingsgraad van het trainingsapparaat 200, een beeldscherm 600 en een ventilator 700. Deze kunnen ook verbonden zijn met het regelsysteem 400 om daaraan informatie te verschaffen of om daardoor ingesteld te worden.

De inrichting 500 kan bijvoorbeeld bestaan uit een platform onder het trainingsapparaat 200 op verstelbare poten, om zodoende de hellingsgraad van het platform te kunnen wijzigen en dus de gebruiker toe te laten om een realistische houding voor die hellingsgraad aan te nemen.

Het beeldscherm 600 laat toe om een gesimuleerd parcours en/of andere informatie (e.g. met betrekking tot de gemeten actuele lichaamshouding) aan de gebruiker weer te geven.

Aan de hand van de ventilator 700 kan dan weer wind en/of koeling gesimuleerd worden.

Door het gebruik van de twee camera’s 200 en 210 kan in dit geval een actuele 3D vorm van de gebruiker afgeleid worden, wat op zijn beurt toelaat om de gesimuleerde luchtweerstand F, hieruit te berekenen in plaats van uit de actuele frontale oppervlakte.

Claims

CONCLUSIES

1.- Een trainingsinstallatie (100) voor het trainen van een sporttechniek van een gebruiker, bevattende: i. een trainingsapparaat (200) met een verstelbare weerstand, il. een meetsysteem (300) voor het meten van een actuele lichaamshouding van de gebruiker, en iii. een regelsysteem (400) voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele lichaamshouding; daardoor gekenmerkt dat het meetsysteem (300) is aangepast om realtime de verandering van actuele lichaamshouding van de gebruiker doorheen de tijd te meten via minstens een actuele frontale oppervlakte, of optioneel een actuele driedimensionale vorm, van de gebruiker, en dat het regelsysteem (400) is aangepast om de verstelbare weerstand in te stellen op basis van een wrijvingskracht (Fw) die de gebruiker ondervindt doorheen de tijd ten gevolge van luchtweerstand, waarbij de wrijvingskracht berekend is aan de hand van de realtime gemeten actuele lichaamshouding.

2.- Een trainingsinstallatie (100) volgens conclusie 1, waarin het regelsysteem is geconfigureerd om in rekening te brengen dat een vermogen (W) dat een gebruiker moet leveren om een absolute snelheid (vo) aan te houden evenredig is met de wrijvingskracht (Fu) die de gebruiker ondervindt, die functie is van de relatieve snelheid (v), dus W x F,(v)vy, waarbij de wrijvingskracht (Fy) in eerste benadering functie is van de actuele frontale oppervlakte van de gebruiker, en evenredig met het kwadraat van een relatieve snelheid (v) ten opzicht van omringende lucht (W «x C,,v2 vo).

3.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, waarin het trainingsapparaat (200) een fietsapparaat of een loopapparaat of een stapapparaat is.

4.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, waarin de door het regelsysteem (400) ingestelde weerstand een luchtweerstand voor de gemeten actuele lichaamshouding simuleert.

5.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, waarin de door het regelsysteem (400) ingestelde weerstand een omzetting simuleert tussen een lineaire en een rotationele kinetische energie.

6.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, waarin de door het regelsysteem (400) ingestelde weerstand functie is van de gemeten actuele lichaamshouding en een of meer gesimuleerde grootheden gekozen uit windrichting, windsnelheid, hellingsgraad en rolweerstand.

7.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, waarin het meetsysteem (300) een sensor voor het meten van elektromagnetische golven of geluidsgolven omvat.

8.- De trainingsinstallatie (100) volgens conclusie 6, waarin het meetsysteem (300) een camera omvat.

9.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, waarin de actuele lichaamshouding door het meetsysteem (300) meetbaar is aan een frequentie van minstens 1 Hz, bij voorkeur minstens 10 Hz, liever minstens 30 Hz.

10.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, waarin de verstelbare weerstand instelbaar is aan een frequentie van minstens 1 Hz, bij voorkeur minstens 10 Hz, liever minstens 30 Hz.

11.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, verder bevattende: iv. een inrichting (500) voor het verstellen van een hellingsgraad van het trainingsapparaat (200).

12.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, verder bevattende: v. een beeldsysteem (600) voor het visualiseren van informatie over een gesimuleerd traject.

13.- De trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, verder bevattende: vi. een windgenerator (700) voor het genereren van een luchtverplaatsing.

14.- Een trainingsmodule voor een trainingsinstallatie (100) volgens een van de voorgaande conclusies, koppelbaar met het trainingsapparaat (200) met verstelbare weerstand, bevattende: ii een meetsysteem (300) voor het meten van een actuele lichaamshouding van de gebruiker, en ii. een regelsysteem (400) voor het instellen van de verstelbare weerstand in functie van de gemeten actuele lichaamshouding; daardoor gekenmerkt dat het meetsysteem (300) is aangepast om realtime de verandering van actuele lichaamshouding van de gebruiker doorheen de tijd te meten via minstens een actuele frontale oppervlakte, of optioneel een actuele driedimensionale vorm, van de gebruiker, en dat het regelsysteem (400) is aangepast om de verstelbare weerstand van een gekoppeld trainingsapparaat in te stellen op basis van een wrijvingskracht (Fw) die de gebruiker ondervindt doorheen de tijd ten gevolge van luchtweerstand, waarbij de wrijvingskracht berekend is aan de hand van de realtime gemeten actuele lichaamshouding.

15.- Een trainingsmodule volgens conclusie 14, waarin het regelsysteem (400) is geconfigureerd om in rekening te brengen dat een vermogen (W) dat een gebruiker moet leveren om een absolute snelheid (vo) aan te houden evenredig is met de wrijvingskracht (Fu) die de gebruiker ondervindt, die functie is van de relatieve snelheid (v), dus W x F,(v)vy, waarbij de wrijvingskracht (Fy) in eerste benadering functie is van de actuele frontale oppervlakte van de gebruiker, en evenredig met het kwadraat van een relatieve snelheid (v) ten opzicht van omringende lucht (W «x C,,v2 vo).

16.- Gebruik van een trainingsinstallatie (100) volgens een van conclusies 1 tot 13 of een trainingsmodule volgens conclusie 14 of 15, voor het trainen van een sporttechniek van een gebruiker.

17.- Het gebruik volgens conclusie 16, waarin de gebruiker realtime fysieke feedback ondervindt met betrekking tot zijn lichaamshouding tijdens het sporten.

18.- Het gebruik volgens conclusie 17, waarin de gebruiker bovendien realtime sensoriële feedback ondervindt met betrekking tot zijn lichaamshouding tijdens het sporten.