BE1026792B1

BE1026792B1 - Werkwijze en inrichting voor het decoderen van ruimtelijk-gerelateerde indicia

Info

Publication number: BE1026792B1
Application number: BE20195886A
Authority: BE
Inventors: Dongqing Chen; David S Koch; Lindsay M Fahmi
Original assignee: Zebra Tech Corp
Priority date: 2018-12-10
Filing date: 2019-12-10
Publication date: 2021-02-24
Also published as: GB2593364B; CN113168615B; DE112019006125T5; AU2019399481A1; GB202107234D0; US10558831B1; WO2020123027A1; CN113168615A; GB2593364A; BE1026792A1; MX2021003823A; AU2019399481B2

Abstract

Een werkwijze voor het decoderen van ruimtelijk gerelateerde indicia omvat: bij een beeldvormende sturing, het aansturen van een beeldsensor voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid aan indicia; bij de beeldvormende sturing, het detecteren van beeldposities van elk van de indicia; bij de beeldvormende sturing, voor elk van een veelheid van indicia paren: het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben; en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (i) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (ii) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

Description

WERKWIJZE EN INRICHTING VOOR HET DECODEREN VAN RUIMTELIJK-GERELATEERDE INDICIA

ACHTERGROND Indicia zoals barcodes worden aangewend om items in een brede verscheidenheid van gebruikszaken te identificeren en op te volgen. Bijvoorbeeld, afzonderlijke barcodes kunnen aangewend worden om elk van een veelheid van items, zoals eenheden verpakt in een krat, pallet, of dergelijke, te identificeren. De barcodes kunnen geprint worden op een verschepingscargolijst of dergelijke. Verder kan meer dan een barcode verschaft worden op de cargolijst voor elke unit, bijv. met elke barcode voor een bepaalde unit die een verschillende eigenschap van de unit specificeert.

Zulke barcodes kunnen gescand worden in bulk door beeld-gebaseerde scanners, maar het associëren van de barcodes die corresponderen met een bepaalde unit vereist tijdrovende en foutgevoelige manuele interventie.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING Volgens een aspect van de uitvinding, wordt er een werkwijze in een inrichting voor dataopname voor het decoderen van ruimtelijk- gerelateerde indicia verschaft, de werkwijze omvattende bij een beeldvormende sturing, het aansturen van een beeldsensor voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid aan indicia, bij de beeldvormende sturing, het detecteren van beeldposities van elk van de indicia, bij de beeldvormende sturing, en, voor elk van een veelheid van indicia paren, het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, en, in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (1) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (1) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

De werkwijze kan verder bij de beeldvormende sturing, in reactie op het bepalen dat een indicium niet de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie heeft, het presenteren van een waarde gedecodeerd van het indicium zonder de indicator, omvatten.

Het presenteren van de waarden en de indicator kan het aansturen van een scherm voor de inrichting voor dataopname om de waarden en de indicator weer te geven, omvatten.

De beeldposities kunnen begrenzende vakken omvatten. Bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, kan bij de beeldvormende sturing, het selecteren van een vooraf bepaalde rand van elk begrenzend vak van het paar van indicia, en het bepalen of de randen in hoofdzaak collineair zijn, omvatten.

Bepalen of de randen in hoofdzaak collineair zijn, kan bij de beeldvormende sturing, het samenvoegen van de randen om een vierhoek te genereren, het bepalen van een oppervlaktegebied van de vierhoek, en het bepalen of het oppervlaktegebied van de vierhoek een drempel overschrijdt, waarbij een oppervlaktegebied dat de drempel overschrijdt aanduidt dat de randen niet collineair zijn, omvatten.

Elke indicia kan een lengte en een hoogte hebben, waarbij de ruimtelijke relatie minstens een van (1) de lengtes van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, en (ii) de hoogte van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, kan zijn.

De werkwijze kan verder het selecteren van de indicia paren bij de beeldvormende sturing omvatten, door het ophalen van een configuratie- instelling welk eerste en tweede types van indicia bepalen, het decoderen van de indicia om gedecodeerde waarden te verkrijgen, het selecteren van een primair indicium dat een gedecodeerde waarde heeft die overeenstemt met het eerste type, en het selecteren, voor elk paar, respectievelijke secondaire indicia die gedecodeerde waarden heeft die overeenstemmen met het tweede type.

De types van indicia kunnen vooraf bepaalde karakterreeksen omvatten.

Volgens een ander aspect van de uitvinding wordt een inrichting voor dataopname verschaft, omvattende een dataopnamemodule die een beeldsensor heeft, een beeldvormende sturing verbonden met de inrichting voor dataopname, de beeldvormende sturing ingericht om de beeldsensor aan te sturen voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid aan mdicia, het detecteren van beeldposities van elk van de indicia, voor elk van een veelheid van indicia paren het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van () waarden gedecodeerd van het indicia in het paar, en (1) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

De beeldvormende sturing kan verder ingericht zijn om in reactie op het bepalen dat een indicium de vooraf bepaalde ruimte relatie niet heeft, een waarde gedecodeerd van het indicium zonder de indicator te presenteren.

De inrichting voor dataopname kan verder een scherm omvatten, waarbij de beeldvormende sturing verder ingericht kan zijn om de waarden en de indicator te presenteren, het scherm aan te sturen om de waarden en de indicator weer te geven.

De beeldposities kunnen begrenzende vakken omvatten.

De beeldvormende sturing kan verder ingericht worden, voor het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, om een vooraf bepaalde rand van elk begrenzend vak van het paar van indicia te selecteren; en te bepalen of de randen in hoofzaak collineair zijn.

De beeldvormende sturing kan verder ingericht zijn, voor het bepalen of de randen in hoofzaak collineair zijn, om de randen samen te voegen om een vierhoek te genereren, een oppervlaktegebied te bepalen van de vierhoek; en te bepalen of het oppervlaktegebied van de vierhoek een drempel overschrijdt, waarbij een oppervlaktegebied dat de drempel overschrijdt kan aanduiden dat de randen niet collineair zijn.

Elke indicia kan een lengte en een hoogte hebben.

De ruimtelijke relatie kan minstens een van (1) de lengtes van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, en (Gi) de hoogte van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, zijn.

De beeldvormende sturing kan verder ingericht zijn, voor het selecteren van de indicia paren, om een configuratie-instelling op te halen welke eerste en tweede types van indicia bepalen, indicia te decoderen om gedecodeerde waarden te verkrijgen, een primair indicium te selecteren dat een gedecodeerde waarde heeft die overeenstemt met het eerste type, en voor elk paar, respectievelijke secondaire indicia te selecteren die gedecodeerde waarden heeft die overeenstemmen met het tweede type.

De types van indicia kunnen vooraf bepaalde karakterreeksen omvatten.

Volgens een ander aspect van de uitvinding, wordt er een niet- tijdelijk computer leesbaar medium verschaft, dat computer-leesbare instructies uitvoerbaar door een beeldvormende sturing van een inrichting voor dataopname opslaat om een beeldsensor van de inrichting voor dataopname voor het opnemen van een beeld dat een veelheid aan indicia bevat, aan te sturen beeldposities van elk van de indicia te detecteren, voor elk van een veelheid van indiciaparen te bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (1) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (ii) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

KORTE BESCHRIJVING VAN DE VERSCHILLENDE AANZICHTEN 5 VAN DE TEKENINGEN De begeleidende figuren, waar gelijke referentiecijfers verwijzen naar identieke of functionele gelijke elementen doorheen de verschillende aanzichten, zijn samen met de gedetailleerde beschrijving hieronder, ingesloten in en maken deel uit van de beschrijving, en dienen om verder uitvoeringsvormen te illustreren van concepten die de geclaimde uitvinding omvatten, en leggen verschillende principes en voordelen van deze uitvoeringsvormen uit. FIG. 1 is een schema van een inrichting voor dataopname. FIG. 2 is een blokdiagram van bepaalde interne componenten van de inrichting voor dataopname van FIG. 1. FIG. 3 is een flowchart van een werkwijze voor het decoderen van ruimtelijk-gerelateerde indicia. FIG. 4A is een diagram die een beeld illustreren dat opgenomen is door de inrichting voor dataopname van FIG. 1 tijdens de uitvoering van de werkwijze van FIG. 3. FIG. 4B is een diagram die begrenzende vakken illustreert die afgeleid zijn van het beeld van FIG. 4A. FIG. 5A is een flowchart van een werkwijze voor het uitvoeren van blok 325 van de werkwijze van FIG. 3. FIGS. 5B en 5C zijn diagrammen die een uitvoering illustreren van de werkwijze van FIG. 5A. FIGS. GA, GB en 6C zijn diagrammen die de verdere uitvoeringen illustreren van de werkwijze van FIG. 5A.

FIG. 7 is een diagram dat een sequentie van beelden opgenomen tijdens de uitvoering van de werkwijze van FIG. 3 illustreert.

FIG. 8 is een diagram dat een uitvoering van blok 350 van de werkwijze van FIG. 3 illustreert.

FIG. 9A is een diagram dat een verder beeld opgenomen door de inrichting voor dataopname van FIG. 1 tijdens de uitvoering van de werkwijze van FIG. 3, illustreert.

FIG. 9B een diagram dat een uitvoering van blok 350 van de werkwijze van FIG. 3 illustreert, volgend op het verwerken van het beeld van FIG. 9A.

Bekwame vaklui zullen zich bewust zijn dat elementen in de figuren zijn geïllustreerd voor eenvoud en duidelijkheid en niet noodzakelijk zijn getekend op schaal. Bijvoorbeeld, de dimensies van enkele van de elementen in de figuren kunnen overdreven zijn ten opzichte van andere elementen om begrip van de uitvoeringsvormen van de huidige uitvinding te verbeteren.

De apparaat- en werkwijzecomponenten zijn wanneer toepasselijk voorgesteld door conventionele symbolen in de tekeningen, enkel deze specifieke details tonend die relevant zijn voor het begrijpen van de uitvoeringsvormen van de huidige uitvinding om zo de openbaring niet te verbergen met details die vlot duidelijk zullen zijn voor de vaklui die het voordeel hebben van de beschrijving hierin.

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING Voorbeelden hierin geopenbaard worden gericht op een werkwijze in een inrichting voor dataopname voor het decoderen van ruimtelijk gerelateerde indicia, de werkwijze omvattende: bij een beeldvormende sturing, het aansturen van een beeldsensor voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid aan indicia; bij de beeldvormende sturing, het detecteren van beeldposities van elk van de indicia; bij de beeldvormende sturing, voor elk van een veelheid van indicia paren: het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben; en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (i) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (ii) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

Aanvullende voorbeelden hierin geopenbaard zijn gericht op een inrichting voor dataopname, omvattende: een dataopnamemodule die een beeldsensor heeft; een beeldvormende sturing verbonden met de inrichting voor dataopname, de beeldvormende sturing ingericht om: het aansturen van de beeldsensor voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid aan indicia; het detecteren van beeldposities van elk van de indicia; voor elk van een veelheid van indicia paren: het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben; en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (1) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (1) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

Verdere voorbeelden hierin geopenbaard zijn gericht op een niet- tijdelijk computer leesbaar medium dat computer-leesbare instructies uitvoerbaar door een beeldvormende sturing van een inrichting voor dataopname opslaat om: een beeldsensor van de inrichting voor dataopname voor het opnemen van een beeld dat een veelheid aan indicia bevat, aan te sturen; beeldposities van elk van de indicia te detecteren; voor elk van een veelheid van indiciaparen: te bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben; en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (1) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (ii) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

FIG. 1 stelt een voorbeeldige inrichting voor dataopname 100 voor, in overeenstemming met de leer van deze openbaring. De inrichting 100 omvat een behuizing 104 die de verschillende andere component hierin besproken, steunt. In sommige voorbeelden, is de behuizing 104 een unitaire structuur die alle andere componenten van de inrichting 100 steunt. In andere voorbeelden, is de behuizing 104 geïmplementeerd als twee of meer verschillende (bijv. scheidbare) behuizingscomponenten, zoals een eerste component dat een pistoolgreep handvat omvat, omvattend een houder ingericht voor het ontvangen van een tweede component omvattende de behuizing van een smartphone, tablet computer, of dergelijke.

De behuizing 104 steunt een dataopnamemodule 108 ingericht voor het opnemen van indicia in een gezichtsveld 110. De dataopnamemodule 108 omvat eender welk geschikte combinatie van lichtzenders, reflectors en dergelijke, die de dataopnamemodule 108 in staat stellen om indicia op te nemen. In het huidige voorbeeld, is de dataopnamemodule 108 een beeldvormend-gebaseerde barcode scanner, en daarom omvat de dataopnamemodule 108 een of meer beeldsensors (bijv. een camera). Ook voorgesteld in FIG. 1 is een object 112 zoals een box, pallet of dergelijke, een veelheid van indicia dragend. In het huidige voorbeeld, worden de indicia getoond op een blad 116 gehecht aan het object 112, en omvat indicia van twee types. In het bijzonder omvat blad 116 vijf voorbeeldindicia 120a-1, 120a-2, 120a-3, 120a-4 en 120a-5 van een eerste type, en drie voorbeeldindicia 120b-1, 120b-2, en 120b-3 van een tweede type. In andere voorbeelden dienen de indicia 120 niet afgebeeld te worden op het blad 116, maar mag in de plaats direct afgebeeld worden op het object 112, op een veelheid van bladen of andere objecten, of dergelijke.

Het type van elk indicium kan gedefinieerd worden door een gepaste, of een gepaste combinatie van een symbologie van het indicium en een attribuut van data gecodeerd door het indicium. In het huidige voorbeeld gebruiken de indicia van het eerste type de Code-128 symbologie,

en codeert serienummers, zoals aangeduid door de karakters “Ser” die elke gecodeerde waarde beginnen.

De indicia van het tweede type gebruiken ook de Code-128 symbologie, en coderen mediatoegangscontrole (MAC) adressen, zoals aangeduid door de karakters “Mac” die elke gecodeerde waarde beginnen.

Bijvoorbeeld, de indicia 120 kunnen overeenkomen met units van netwerkuitrusting (bijv. routers) omvat in het object 112. Een brede variatie van andere types van indicia kunnen ook gebruikt worden, zoals nu duidelijk is aan de vaklui.

Bijvoorbeeld, in andere uitvoeringsvormen, kunnen sommige of alle indicia 120 twee-dimensionele symbologieën (bijv.

PDF417) gebruiken, in plaats van de een-dimensionele Code-128 symbologie die getoond wordt in FIG. 1. Verder kan eender welk van de data gecodeerd in de indicia 120 gebruikt worden voor het onderscheiden tussen de types.

Zoals gezien in FIG. 1, zijn bepaalde indicia 120 op het blad 116 gerelateerd, in dat zij data die overeenkomt met hetzelfde object, coderen.

Bijvoorbeeld, de indicia 120a-2 en 120b-1 coderen een serienummer en MAC-adres, respectievelijk, voor een enkele router in het object 112. Op een vergelijkbare manier coderen de indicia 120a-3 en 120b-2 een serienummer en een MAC-adres voor een andere router, terwijl de indicia 120a-4 en 120b-3 een serienummer en een MAC-adres coderen voor een nog andere router.

De indicia 120a-1 en 120a-5 coderen serienummers voor twee additionele items die geen MAC-adressen hebben (bijv. lengtes van kabels die omvat worden bij de routers hierboven vermeld). Zoals hieronder in meer detail besproken zal worden, wordt de inrichting 100 ingericht voor het opnemen en decoderen van de indicia 120, en voor het detecteren of eender welke van de indicia 120 gerelateerd zijn (komt bijv. overeen met hetzelfde fysieke item, zoals de hierboven vermelde routers) gebaseerd op de types van de indicia en op de relatieve ruimtelijke oriëntatie van de indicia 120 op het blad 116. De inrichting 100 kan bijvoorbeeld ingericht worden om te detecteren dat de indicia 120a-2 en

120b-1 gerelateerd zijn door te detecteren dat de indicia 120a-2 en 120b-1 horizontaal gealigneerd zijn (bijv. dat lengtes La-2 en Lb-1 van de indicia 120a-1 en 120b-1 collineair zijn). De inrichting 100 is verder ingericht voor het presenteren van de resultaten van een scansessie om eender welke van zulke relaties aan te duiden, gedetecteerd tussen opgenomen indicia 120. Zich richtend naar FIG. 2, wordt een schematisch diagram van bepaalde interne componenten van inrichting 100 getoond.

De inrichting 100 omvat een centrale verwerkingseenheid (CPU), ook gerefereerd als een processor 200, onderling verbonden met een niet-tijdelijk computer leesbaar opslagmedium, zoals een geheugen 204. Het geheugen 204 omvat eender welke geschikte combinatie van veranderlijk geheugen (bijv.

Geheugen met Willekeurige Toegang (“RAM”)) en onveranderlijk geheugen (bijv.

Alleen- Leesgeheugen (“ROM”) Elektrisch Uitwisbaar Programmeerbaar Alleen- Leesgeheugen (“EEPROM”), flash-geheugen). In het algemeen omvatten de processor 200 en het geheugen 204 elk een of meer geïntegreerde circuits.

De inrichting voor dataopname 100 omvat ook ten minste een inputinrichting 208 die onderling verbonden is met de processor 200. Zoals duidelijk zal zijn voor de vaklui, wordt de inputinrichting 208 ingericht voor het ontvangen van input en het verschaffen van data representatief voor de ontvangen input aan de processor 200. In het huidige voorbeeld omvat de inputinrichting 208 een trigger die gesteund wordt door de behuizing 104, als reactie op de activering van welke de processor 200 de dataopnamemodule 108 aanstuurt voor het initiëren van een opnamesessie voor het opnemen van de indicia 120. De inputinrichting 208 kan ook een aanraakscherm, een microfoon, een toetsenpaneel of dergelijke, omvatten.

De inrichting 100 omvat ook ten minste een outputinrichting 212 die onderling verbonden is met de processor 200. De outputinrichting 212, in het huidige voorbeeld, omvat een scherm gesteund door de behuizing 104. Het scherm kan een flat screen zijn, zoals een organisch lichtzendend diode- gebaseerd scherm (bijv. een actieve-matrix OLED, of AMOLED scherm). In andere voorbeelden, kan het scherm echter geimplementeerd worden met eender welke van een brede variatie van schermtechnologie@n. In andere voorbeelden (niet getoond), omvatten de outputinrichtingen 212 ook eender welke, of eender welke gepaste combinatie van, een luidspreker, een notificatie LED, en dergelijke. De inrichting 100 omvat ook een communicatie-interface 216 die onderling verbonden is met de processor 200. De communicatie-interface 216 omvat eender welke gepaste hardware (bijv. transmitters, ontvangers, netwerk-interfacestuurders en dergelijke) die de inrichting 100 toelaat om te communiceren met andere rekenende apparaten via een link met een netwerk of met de andere rekenende apparaten zelf. De specifieke componenten van de communicatie-interface 216 worden geselecteerd gebaseerd op het type netwerk of andere links die de inrichting 100 nodig heeft om over te communiceren. Voorbeelden van zulke netwerken en/of links omvatten deze die gebaseerd zijn op de BluetoothTM standaard, de IEE

802.11 standaardenfamilie, bedrade links (bijv. Ethernet), mobiele netwerken en dergelijke.

De verschillende componenten van de inrichting 100 zijn onderling verbonden, bijvoorbeeld via een of meer communicatiebussen. De inrichting 100 omvat ook een energiebron voor het verschaffen van de hierboven vermelde componenten met elektrisch vermogen. In het huidige voorbeeld, omvat de energiebron een batterij; in andere voorbeelden omvat de energiebron een bedrade connectie naar een stopcontact of andere externe energiebron in toevoeging of in plaats van de batterij.

Het geheugen 204 slaat een veelheid aan toepassingen op, elk een veelheid aan computer-leesbare instructies omvattend, uitvoerbaar door de processor 200. De uitvoering van de hierboven vermelde instructie door de processor 200 veroorzaken de inrichting 100 om bepaalde functionaliteiten zoals hieronder besproken, te implementeren. Elke toepassing is daarom gezegd om ingesteld te zijn om de functionaliteiten uit te voeren van de bespreking hieronder.

In het huidige voorbeeld, slaat het geheugen 204 een opnamesturingstoepassing 220 op, hierin ook gerefereerd als de toepassing

220. De inrichting 100 is ingesteld, via de uitvoering van de toepassing 220 door de processor 200, om de opnamesessies te initiëren en te beëindigen en, tijdens zulke opnamesessies, indicia op te nemen, zoals de indicia 120 getoond in FIG. 1 en ruimtelijke relaties daartussen te detecteren. De processor 200, zoals ingesteld via de uitvoering van de toepassing 220, kan ook gerefereerd worden als een beeldvormende sturing. In andere voorbeelden, worden sommige of alle functionaliteiten hieronder beschreven geïmplementeerd door de dataopnamemodule 108 zelf (bijv. door een microsturing op te nemen in de dataopnamemodule 108) in plaats van bij de processor 200. Met andere woorden kan de dataopnamemodule 108 zelf de hierboven vermelde beeldsturing geïmplementeerd. In verdere voorbeelden, zijn de functionaliteiten hierin beschreven geïmplementeerd als een of meer specifiek ingerichte hardware elementen, zoals veldprogrammeerbare poortarrays (FPGAs) en/of applicatie specifieke geïntegreerde schakelingen (ASICS), in toevoeging of in plaats van de dataopnamemodule 108 en de processor 200.

Zich richtend op FIG. 3, is een werkwijze 300 voor het decoderen van ruimtelijk gerelateerde indicia afgebeeld. De werkwijze 300 zal beschreven worden in conjunctie met zijn uitvoering door de inrichting 100, met referentie naar de componenten van de inrichting 100 zoals geïllustreerd in FIG. 2.

Bij blok 305 is de inrichting voor dataopname 100 ingericht voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid van indicia. In het huidige voorbeeld wordt de inrichting 100 verondersteld om een beeld op te nemen die het volledige blad 116, zoals getoond in FIG. 1, afbeeldt. De uitvoering van blok 305 kan bijvoorbeeld geïnitieerd worden als reactie op de activering van de inputinrichting 108 (bijv. de hierboven vermelde trigger).

Na het beeld te hebben genomen, wordt de inrichting 100 ingericht om posities van de indicia 120 in het beeld te detecteren, en om de indicia te decoderen (bijv. om gedecodeerde waarden te extraheren van elk indicium 120). Zich richtend op FIG. 4A, wordt een beeld 400 getoond die het blad 116 afbeeldt zoals opgenomen bij blok 305. Het beeld 400 wordt getoond in FIG. 4B waarin de indicia 120 zelf weggelaten worden voor de duidelijkheid van illustratie, en tonen in plaats daarvan de posities van elk indicium, zoals gedetecteerd door de inrichting 100. De posities van de indicia 120 worden gedetecteerd als begrenzende vakken 420 met cijfers die overeenkomen met deze die getoond worden in FIG. 1. De begrenzende vakken 420a-1 tot en met 420a-5 komen dus overeen met de indicia 120a-1 tot en met 120a-5, respectievelijk, en de begrenzende vakken 420b-1 tot en met 420b-3 komen overeen met de indicia 120b-1 tot en met 120b-3, respectievelijk. De begrenzende vakken 420 worden grafisch getoond in FIG. 4B, maar dienen niet grafisch opgeslagen te worden in de inrichting 100. Elk begrenzend vak 420 kan bijvoorbeeld opgeslagen worden als een set van vier paar pixel coördinaten die de positie van een vertex bepalen van het begrenzend vak

420.

De inrichting 100 is ook ingericht, zoals hierboven aangegeven, om de indicia te decoderen die het opgenomen beeld omvatten bij blok 305. Een gedecodeerde waarde wordt dus, zoals getoond in FIG. 4, getoond in associatie met elk begrenzend vak 420 (bijv. de waarde “Ser001dkfi” in associatie met het begrenzend vak 420a-1).

In het algemeen wordt de inrichting 100, volgend op de uitvoering van blok 305, ingericht voor het evalueren van elk van de veelheid aan paren van de indicia gedetecteerd en gedecodeerd bij blok 305, om te bepalen of elk paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie heeft. In het huidige voorbeeld worden paren van indicia geselecteerd gebaseerd op de configuratie-instellingen die de types code en de associaties hiertussen bepalen.

Teruggaand naar FIG. 3, wordt bij blok 310 de processor 200 ingericht voor het ophalen van configuratie-instellingen geassocieerd met de toepassing 220. De configuratie-instellingen bepalen types van indicia, zo ook de associaties tussen de types van indicia. Tabel 1, hieronder, illustreert een voorbeeldset van configuratie-instellingen. Tabel 1: Voorbeeld Configuratie-Instellingen Zoals hierboven gezien, bepalen de configuratie-instellingen van Tabel 1 twee types van indicia, de eerste (“Serie”) overeenkomend met de indicia 120a, en de tweede (“MAC”) overeenkomend met de indicia 120b. In toevoeging tot het bepalen van een symbologie voor elk type en een reeks van karakters gecodeerd in de indicia van elk type, tonen de configuratie- instellingen, voor ten minste een type, een gerelateerd type. Dus, in het voorbeeld hierboven, tonen de configuratie-instellingen dat het “Serie” type gerelateerd is aan het “MAC” type. In sommige voorbeelden, kan het MAC type ook een indicatie omvatten dat gerelateerd is aan het Serie type. Desalniettemin, zoals duidelijk zal worden in de discussie hieronder, dienen de configuratie-instellingen enkel een identifier aan te geven van een gerelateerd type in verbinding met een van een paar van indicia types die gerelateerd zijn.

Bij blok 315 is de inrichting 100 ingericht voor het selecteren van het volgende indicium 120 van een eerste type aangegeven in de configuratie-instellingen. Het “eerste” type, zoals hierin gerefereerd, is een type van indicium voor welke de configuratie-instellingen een gerelateerd indicium type omvatten. Dus, in het huidige voorbeeld, wordt bij blok 315 de inrichting 100 ingericht om een van de indicia 120a te selecteren. Eender welk van de indicia 120a kunnen geselecteerd worden bij blok 315. Voor illustratieve redenen wordt in het huidige uitvoeringsvoorbeeld van blok 315 het indicium 120a-1 (coderend voor de waarde “Ser001dkfi”) geselecteerd bij blok 315.

Bij blok 320 wordt de inrichting 100 ingericht om het volgende indicium 120 te selecteren van een tweede type. Het tweede type is het type geïdentificeerd als gerelateerd te zijn aan het eerste type in de configuratie- imstellingen. Daarom wordt in het huidige voorbeeld bij blok 315 de inrichting 100 ingericht om een van de indicia 120b te selecteren, die overeenkomt met het MAC type aangeduid in de configuratie-instellingen als gerelateerd zijnde aan het Serie type. Voor illustratieve redenen wordt er verondersteld dat de inrichting 100 het indicium 120b-1 selecteert bij blok 320.

De indicia geselecteerd bij blokken 315 en 320 vormen een paar van indicia, en de inrichting 100 is dan ingericht, bij blok 325, om te bepalen of de geselecteerde paren van indicia 120 een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben. Dat is, de inrichting 100 wordt ingericht om te bepalen of de indicia 120 in het paar een vooraf bepaalde positie relatief ten opzichte van elkaar hebben, zoals aangegeven door de begrenzende vakken 420.

Eender welke van een of meer vooraf bepaalde ruimtelijke relaties kunnen geëvalueerd worden bij blok 325. In het huidige voorbeeld wordt de inrichting 100 ingericht om te bepalen of het paar van indicia geselecteerd aan blok 315 en 320 zo gealigneerd zijn dat hun lengtes collineair zijn. Dat is, met het blad 116 in de oriëntatie zoals getoond in FIGS. 1 en 4, dat de inrichting 100 ingericht is om te bepalen of het paar van indicia horizontaal gealigneerd zijn. Zoals hiervoor genoteerd, hebben indicia 120 die horizontaal gealigneerd zijn, lengtes (bijv. de lengtes La-2 en Lb-1 getoond in FIG. 1, gemeten langs de bovenranden van de indicia 120a-2 en 120b-1,

respectievelijk) die in hoofdzaak collineair zijn. Met andere woorden, de indicia 120 verschijnen in hoofzaak bij dezelfde positie volgens de lengte van het blad 116, en bij verschillende posities over de breedte van het blad 116.

Verschillende mechanismen voor het uitvoeren van de bepaling bij blok 325 worden overwogen. In het huidige uitvoeringsvoorbeeld van de werkwijze 300, wordt de bepaling bij blok 325 uitgevoerd door het bepalen van de oppervlakte van een vierkant met twee tegenoverliggende zijdes gedefinieerd door de respectievelijke randen van de indicia 120 geselecteerd bij blokken 315 en 320. Meer specifiek, zich richtend op FIG. 5A, wordt een werkwijze 500 getoond voor het bepalen of het paar van indicia een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben. Bij blok 505, wordt de inrichting 100 ingericht voor het selecteren van een rand van elk van de indicia 120 in het paar dat geëvalueerd wordt. In het huidige voorbeeld, zoals getoond in FIG. 5B, worden de bovenste randen 520a-1 en 520b-1 van de begrenzende vakken 420a-1 en 420b-1 geselecteerd.

Bij blok 510, wordt de inrichting 100 ingericht voor het bepalen van de oppervlakte van het vierkant bepaald door de randen geselecteerd bij blok 505. In het bijzonder, zoals getoond in FIG. 5C, wordt de inrichting 100 ingericht voor het genereren van segmenten 524 die de einden van de randen 520a-1 en 520b-1 verbinden, zo dat de segmenten 524 samen met de randen 520a-1 en 520b-1 een vierkant 528 vervolledigen. De inrichting 100 wordt ingericht voor het bepalen van de interne oppervlakte van het vierkant 528 (bijv. de gearceerde oppervlakte in FIG. 5C). Bij blok 515, wordt de inrichting 100 ingericht voor het bepalen of de oppervlakte bepaald bij blok 510 een vooraf bepaalde drempel overschrijdt.

De bovenste randen van horizontaal-gealigneerde indicia 120 bepalen een vierkant met een oppervlakte dat nul, of in hoofzaak nul, is omdat de bovenste randen collineair zijn. Dus wordt de drempel bij blok 515 gezet binnen een vooraf bepaalde tolerantie van nul. De oppervlakte kan gespecifieerd worden, bijvoorbeeld, als een aantal vierkante pixels, als een percentage van de pixel oppervlakte van het beeld 400, als een percentage van de oppervlakte van de begrenzende vakken 420, of dergelijke. In het huidige voorbeeld, wordt de drempel bij blok 515 bepaald als een fractie (bijv. 10%) van de gecombineerde oppervlakte van de begrenzende vakken 420 die overeenkomen met de indicia geselecteerd bij blokken 315 en 320. Zoals gezien in FIG. 5C, overschrijdt de oppervlakte van het vierkant 528 10% van de gecombineerde oppervlaktes van de begrenzende vakken 420a-1 en 420b-1 zoals getoond in FIG. 5B. Het bepalen bij blok 515 is daarom dus bevestigend, en de inrichting 100 gaat verder naar blok 330. Dat is, de bepaling bij blok 325 is negatief. Volgend op een negatieve bepaling bij blok 325, gaat de inrichting 100 verder naar blok 330, en bepaalt of eender welke van de indicia 120 van het tweede type overblijft om te verwerken. In het huidige is de bepaling bevestigend, omdat de indicia 120b-2 en 120b-3 niet verwerkt zijn. Daarom teruggaand naar blok 320, wordt de inrichting 100 ingericht om een nieuw paar van indicia te selecteren, omvattende het indicium 120a-1 (bijv. hetzelfde indicium 120 van het eerste type) en het indicium 120b-2. De inrichting 100 wordt dan ingericht om blok 325 te herhalen voor het huidige paar. Zoals nu duidelijk zal zijn, 1s de bepaling bij blok 325 negatief voor zowel het paar omvattende de indicia 120a-1 en 120b-2, en het paar omvattende de indicia 120a-2 en 120b-3. FIG. GA illustreert een vierkant 600 gevormd door de randen 520a-1 en 620b-2 van de begrenzende vakken 420a-1 en 420b-2. Zoals duidelijk is van FIG. GA, overschrijdt de oppervlakte van het vierkant de hierboven vermelde drempel van 10% van de gecombineerde oppervlakte van de begrenzende vakken 420a-1 en 420b-

2. FIG. GB illustreert een vierkant 604 gevormd door de randen 520a-1 en 620b-3 van de begrenzende vakken 420a-1 en 420b-3. De oppervlakte van het vierkant 604, zoals bij het vierkant 600, overschrijdt de hierboven vermelde drempel.

Teruggaand naar FIG. 3, volgend op de evaluatie van de paren van begrenzende vakken 420 getoond in FIGS. 6A en 6B, wordt de inrichting 100 ingericht voor het uitvoeren van een verder geval van blok 330. Bij een verdere uitvoering van blok 330, is de bepaling negatief, aangezien geen verdere indicia 120 van het tweede type (bijv. het MAC type, in dit voorbeeld) overblijven om verwerkt te worden.

In reactie op een negatieve bepaling bij blok 330, gaat de inrichting 100 verder naar blok 340. Bij blok 340 wordt de inrichting 100 ingericht voor het bepalen of indicia 120 van het eerste type (bijv. het Serie type, in het huidige voorbeeld), overblijven om verwerkt te worden.

In het huidige uitvoeringsvoorbeeld van de werkwijze 300, is de bepaling bij blok 340 bevestigend, aangezien de indicia 120a-2 tot en met 120a-5 niet verwerkt zijn.

De inrichting 100 keert daarom terug naar blok 315 en selecteert het indicium 120a-2 bij blok 315. Bij blok 320, wordt het volgende indicium 120 van het tweede type geselecteerd (bijv. het indicium 120b-1). Met andere woorden, wordt de inrichting 100 ingericht om te cirkelen door de indicia 120 van het tweede type voor elk van de indicia 120 van het eerste type.

De uitvoering van blok 325 wordt dan herhaald voor het huidige paar van indicia 120 geselecteerd bij blokken 315 en 320. FIG. 6C illustreert de uitvoering van blok 325 voor de indicia 120a-2 en 120b-1. Zoals gezien in FIG.

GC, is een vierkant 608 gevormd door de randen 520a-2 en 520b-1 van de begrenzende vakken 420a-2 en 420b-1, respectievelijk, in hoofzaak een- dimensioneel omdat de randen 520a-2 en 520b-1 in hoofzaak collineair zijn.

Daarom is de oppervlakte van het vierkant in hoofzaak gelijk aan nul, onder de hierboven vermelde drempel.

Teruggaand naar FIG. 3, is de bepaling bij blok 325 daarom bevestigend.

In reactie op een bevestigende determinatie bij blok 325, bij blok 335, wordt de inrichting 100 ingericht voor het opslaan van de waarden gedecodeerd van het paar van indicia 120 geselecteerd bij blokken 315 en 320 met een indicator dat de waarden gerelateerd zijn.

Een brede variatie van indicators worden overwogen. De indicator kan bijvoorbeeld een data veld omvatten geassocieerd met ten minste een van de gerelateerde gedecodeerde waarden, omvattende een referentie naar de andere van de gerelateerde gedecodeerde waarden. De referentie kan een opslaglocatie omvatten van de andere gedecodeerde waarde, of de andere gedecodeerde waarde zelf. In verdere voorbeelden kunnen de gedecodeerde waarden opgeslagen worden in een opslagplaats in het geheugen 204 dat paren bepaald van geassocieerde velden. Dus dient de opslag van de indicia in een paar van de hierboven vermelde velden, in plaats van de aparte paren (met het andere deel van het paar leeg zijnde), als de indicator bij blok 335.

Volgend op de uitvoering van blok 335, gaat de inrichting 100 verder naar blok 340, en het hierboven beschreven proces is herhaald totdat alle indicia 120 omgeslagen zijn bij blok 305, een waarde gedecodeerd van elk indicium is opgeslagen in het geheugen 204, met of zonder een indicator dat gerelateerd is aan een ander indicium, volgens de bepaling(en) bij blok 325 voor paren die die waarde omvatten. Wanneer de bepaling bij blok 340 negatief is, aantonend dat alle indicia 120 opgenomen bij blok 305 verwerkt zijn en ofwel gepaard zijn met een gerelateerde indicia ofwel ongepaard blijven doorheen een of meer negatieve determinaties bij 325, gaat de imrichting 100 verder naar blok 345.

Bij blok 345 wordt de inrichting 100 ingericht om verder te gaan naar blok 345 en te bepalen of de scansessie compleet is. In sommige voorbeelden is de bepaling bij blok 345 gelijk aan de bepaling bij blok 340. Dat 1s, wanneer geen indicia van het eerste type overblijven om verwerkt te worden, wordt de scansessie automatisch beëindigd. Blok 345, met andere woorden, kan in zulke uitvoeringsvormen weg gelaten worden. In andere uitvoeringsvormen, werkt de inrichting 100 in een multi-frame opnamemodus, in welke meer dan een beeld opgenomen kunnen worden in blok 305 tijdens een enkele scansessie. Zulk een modus kan gebruikt worden wanneer blad 116 niet in een enkel beeld opgenomen kan worden, bijv. door zijn fysieke grootte.

Zich richtend tot FIG. 7, wordt een voorbeeldblad 716 getoond dat de indicia 120a-1 tot en met 120a-5 en 120b-1 tot en met 120b-3, zoals hierboven besproken, draagt, als ook de additionele indicia 120a-6, 120a-7 en 120b-4 en 120b-5. Het blad 716 1s te groot om op te nemen in een enkel beeld, en de inrichting 100 is daarom ingericht voor het opnemen van een veelheid van beelden (bijv. als het gezichtsveld 108 over het blad 716 wordt geveegd). In het bijzonder worden twee beelden 700-1 en 700-2 geïllustreerd, die overlappende delen van het blad 716 omsluiten. Elk beeld 700 wordt verwerkt via de uitvoering van blokken 310-340. De inrichting 100 kan ook ingericht worden in reactie op het opnemen van een beeld bij blok 305, voor het decoderen van de indicia daarin, maar verdere verwerking enkel door te voeren van deze dat nog niet eerder verwerkt zijn via blokken 315-340, om zo de generatie van duplicate output te verhinderen.

Het blad 716 omvat ook een indicium 704 dat een kwantiteit codeert (bijv. een Data Matrix barcode in het huidige voorbeeld). De kwantiteit gecodeerd door het indicium 704 specificeert het aantal items in het object 112, welke overeenkomt met het verwachte aantal Serie-type indicia 120 (i.e. het indicia 12024). De bepaling bij blok 345 in zo een uitvoeringsvormen kan een bepaling omvatten of het aantal indicia 1204 gecodeerd en verwerkt, overeenkomt met het getal gecodeerd in het kwantiteitsindicium 704. Wanneer de bepaling bij blok 345 negatief is, wordt de inrichting 100 ingericht om terug te keren naar blok 305 (bijv. om een ander beeld op te nemen). Wanneer de bepaling bij blok 345 bevestigend is, gaat de inrichting 100 verder naar blok 350.

Bij blok 350 wordt de inrichting 100 ingericht om de waarden te presenteren gedecodeerd van de indicia 120. Presenteren van de gedecodeerde waarden kan eender welke van, of een combinatie van, aansturen van de outputinrichting 212 voor het presenteren van de waarden (bijv. voor het weergeven van de waarden op een scherm), verzenden van de waarden naar een andere rekenende inrichting, of dergelijke, te omvatten. De gedecodeerde waarden van paren van gerelateerde indicia 120 (bijv. paren van indicia 120 waarvoor de bepaling bij blok 325 bevestigend is), worden gepresenteerd met een indicatie dat ze gerelateerd zijn. Waarden gedecodeerd van indicia 120 voor welke geen bevestigende bepaling bij blok 325 werd gemaakt, worden gepresenteerd zonder zulke indicator.

FIG. 8 illustreert de inrichting 100 volgend op de uitvoering van blok 350, in welke de outputinrichting 212 (een scherm, in het huidige voorbeeld), wordt aangestuurd door de processor 200 om de waarden gedecodeerd van de indicia 120 te presenteren, omvattende de grafische indicatoren 800-1, 800-2, 800-3, aangevend dat bepaalde paren van waarden gerelateerd zijn. De overige waarden (overeenkomend aan de indicia 120a-1 en 120a-5) worden getoond, zonder zulke indicatoren.

Variaties op de inrichting en werkwijze hierboven worden overwogen. De uitvoering van de werkwijze 300 kan bijvoorbeeld uitgebreid worden om de ruimtelijk relaties tussen meer dan twee types van indicia te detecteren. Zich richtend naar FIG. 9A, wordt een blad 900 dat drie types van indicia 1204, 120b (zoals hierboven besproken) en 120c draagt, geïllustreerd. De indicia 120c coderen kleuren voor de routers of andere uitrusting die overeenkomen met de serienummers en MAC-adressen gecodeerd door de indicia 1204 en 120b, respectievelijk. Dus toont de reeks “CLBlack” de kleur van een router die de serienummerreeks “Ser002dkfi” en de MAC-adresreeks “Mac21353” heeft.

Tabel 2, hieronder, illustreer voorbeeldconfiguratie-instellingen voor gebruik in het decoderen van de indicia van het blad 900.

Tabel 2: Voorbeeld Configuratie-Instellingen leur [Codetzs OL |__| Zoals hierboven gezien, geven de configuratie-instellingen aan dat het serienummer type gerelateerd is aan zowel het MAC-adres als de kleur types.

Dus kan de inrichting 100 ingericht worden voor het uitvoeren van blokken 320-335 voor elk Serie-type indicium om te bepalen of een gerelateerd MAC-type indicium bestaat.

Desalniettemin, alvorens verder te gaan naar het volgende Serie-type indicium, wordt de inrichting 100 ingericht om de blokken 320-335 te herhalen voor het derde type (Kleur, in het huidige voorbeeld). FIG. 9B illustreert een voorbeeld gedeeltelijke presentatie van gedecodeerde waarden van het blad 900, omvattende grafische indicatoren 904, 908 die triplets aangeven van gerelateerde waarden.

In verdere variaties kan de inrichting 100 ingericht worden om een veelheid aan verschillende ruimtelijke relaties bij blok 325 te evalueren, in toevoeging of in plaats van de horizontale alignering zoals hierboven beschreven.

De inrichting 100 kan bijvoorbeeld ingericht worden voor het detecteren van verticale alignering (bijv. dat de hoogtes van twee of meer indicia 120 collineair zijn) van indicia door het selecteren van linkse of rechtse randen van de indicia 120 en het genereren van een vierkant hiervan, zoals besproken in verband met de werkwijze 500. De inrichting 100 kan verder ingericht worden om een additionele drempel op te leggen bij blok 325, zoals een afstandsdrempel.

De inrichting 100 kan bijvoorbeeld ingericht worden om het zwaartepunt te bepalen van elk begrenzend vak 420, en om een afstand te bepalen tussen de zwaartepunten van de begrenzende vakken 420 van de indicia geselecteerd bij blokken 315 en 320. De bepaling van blok 325 kan enkel bevestigend zijn wanneer aan de alignering-criteria (bijv. de oppervlakte van het vierkant zoals hierboven besproken) voldaan is en wanneer de afstand onder een vooraf bepaalde drempel is die aangeeft dat het paar van indicia langs elkaar zijn.

In de voorgaande beschrijving, zijn er specifieke uitvoeringsvormen beschreven. Echter zal de vakman erkennen dat verschillende aanpassingen en veranderingen gemaakt kunnen worden zonder afstand te nemen van de beschermingsomvang van de uitvinding zoals uitgezet in de conclusies hieronder. Daarom moeten de beschrijving en de figuren begrepen worden ter illustratie in plaats van beperkend, en al dergelijke modificaties zijn bedoeld om in de beschermingsomvang van de uitvinding van de huidige beschrijving inbegrepen te zijn.

De voordelen, oplossingen voor problemen, en elk element(en) dat ertoe kan leiden dat enig voordeel of oplossing optreedt of duidelijker wordt, mogen niet worden opgevat als kritische, verplichte of essentiële kenmerken of elementen van een of alle conclusies. De uitvinding wordt uitsluitend gedefinieerd door de bijgevoegde conclusies, inclusief eventuele wijzigingen die zijn aangebracht tijdens de loop van deze aanvraag en alle equivalenten van die conclusies zoals gepubliceerd. Voor de duidelijkheid en een beknopte beschrijving worden kenmerken hierin beschreven als onderdeel van dezelfde of afzonderlijke uitvoeringsvormen, maar het zal duidelijk zijn dat de reikwijdte van de uitvinding uitvoeringsvormen kan omvatten met combinaties van alle of sommige van de beschreven kenmerken. Het zal duidelijk zijn dat de getoonde uitvoeringsvormen dezelfde of vergelijkbare componenten hebben, afgezien van waar ze worden beschreven als zijnde verschillend.

Bovendien kunnen in dit document relationele termen zoals eerste en tweede, boven- en onder en dergelijke alleen worden gebruikt om een entiteit of actie van een andere entiteit of actie te onderscheiden zonder noodzakelijkerwijs een feitelijke relatie of volgorde tussen dergelijke entiteiten of acties te vereisen of te impliceren. De termen “omvatten”, “omvattende”, “heeft”, “hebbende”, “bevat”, “bevattende” of enige variatie daarop zijn bedoeld om een niet-exclusieve insluiting te dekken, zodat een proces, werkwijze, artikel, of samenstel dat een lijst elementen omvat, heeft, bevat niet alleen die elementen bevat maar ook andere elementen kan bevatten die niet expliciet genoemd zijn of inherent zijn aan een dergelijk proces, werkwijze, artikel, of samenstel. Een element voorgegaan door “omvat. een”, “heeft … een”, “bevat … een” sluit niet, zonder meer beperkingen, het bestaan uit van aanvullende identieke elementen in het proces, de methode, het artikel of de rangschikking uit die het element omvat, heeft of bevat. De term “een” wordt gedefinieerd als één of meer tenzij het er expliciet anders staat beschreven. De termen “in hoofdzaak”, “essentieel”, “nabij”, “ongeveer” of enige andere versie daarvan worden gedefinieerd als dicht bij wat door de vakman wordt begrepen, en in een niet beperkende uitvoeringsvorm wordt de term gedefinieerd als zijnde binnen 10%, in een andere uitvoeringsvorm binnen 5%, in een andere uitvoeringsvorm binnen 1% en in een andere uitvoeringsvorm binnen 0.5%. De term “gekoppeld” wordt hierin gedefinieerd als verbonden, hoewel dat niet noodzakelijk direct en niet noodzakelijk mechanisch. Een apparaat of structuur die “ingericht” 1s op een bepaalde manier is ingericht op ten minste die manier, maar kan ook op manieren ingericht zijn die niet beschreven zijn.

Het zal duidelijk zijn dat sommige uitvoeringsvormen vervat kunnen zijn in één of meer generieke of gespecialiseerde processors (of "verwerkingsapparaten") zoals microprocessors, digitale signaalprocessors, aangepaste processoren en veldprogrammeerbare poortarrays (FPGA's) en unieke opgeslagen programma instructies (inclusief zowel software als firmware) die de één of meer processoren aansturen om, in combinatie met bepaalde niet-processorschakelingen, sommige, de meeste of alle functies van de hierin beschreven werkwijze en/of opstelling te implementeren. Als alternatief kunnen sommige of alle functies worden geïmplementeerd door een toestandsmachine die geen opgeslagen programma instructies bevat, of in een of meer applicatie specifieke geïntegreerde schakelingen (ASIC's), waarin elke functie of sommige combinaties van bepaalde functies zijn geïmplementeerd als aangepaste logica. Natuurlijk zou een combinatie van de twee benaderingen kunnen worden gebruikt.

Bovendien kan een uitvoeringsvorm worden geïmplementeerd als een door een computer leesbaar opslagmedium met computer leesbare code daarop opgeslagen voor het programmeren van een computer (bijvoorbeeld omvattende een processor) om een werkwijze uit te voeren zoals hierin beschreven en waarvoor rechten worden aangevraagd. Voorbeelden van dergelijke computer leesbare opslagmedia omvatten, maar zijn niet beperkt tot, een harde schijf, een CD-ROM, een optische opslaginrichting, een magnetische opslaginrichting, een ROM (alleen-leesgeheugen), een PROM (programmeerbaar alleen-leesgeheugen), een EPROM (utwisbaar programmeerbaar alleen-leesgeheugen), een EEPROM (elektrisch uitwisbaar programmeerbaar alleen-leesgeheugen) en een flash-geheugen. Verder wordt verwacht dat de vakman, niettegenstaande mogelijk aanzienlijke inspanningen en veel ontwerpkeuzes gemotiveerd door bijvoorbeeld beschikbare tijd, huidige technologie en economische overwegingen, wanneer geleid door de concepten en principes die hierin zijn beschreven, gemakkelijk in staat zal zijn om dergelijke software-instructies en -programma's en IC's met minimale experimenten te genereren.

De samenvatting van de openbaarmaking wordt verschaft om de lezer snel een indruk te geven van de aard van de technische beschrijving. Het wordt ingediend met het begrip dat het niet zal worden gebruikt om de beschermingsomvang of betekenis van de conclusies te interpreteren of te beperken. Bovendien kan in de voorgaande “gedetailleerde beschrijving” worden gezien dat verschillende kenmerken samen in verschillende uitvoeringsvormen worden gegroepeerd om de beschrijving te stroomlijnen. Deze wijze van beschrijving kan niet worden geïnterpreteerd als het weerspiegelen van een voornemen dat de uitvoeringsvormen waarvoor rechten worden aangevraagd meer kenmerken vereisen dan die uitdrukkelijk in elke conclusie worden vermeld. Eerder, zoals de volgende conclusies weerspiegelen, ligt er inventieve materie in minder dan alle kenmerken van een enkele beschreven uitvoeringsvorm. Aldus worden de volgende conclusies in de “gedetailleerde beschrijving” opgenomen, waarbij elke conclusie op zichzelf staat als materie waarvoor afzonderlijk rechten zijn aangevraagd. Het enkele feit dat bepaalde maatregelen worden gedefinieerd in onderling verschillende conclusies, wijst er niet op dat een combinatie van deze maatregelen niet in een voordeel kan worden gebruikt.

Een veelvoud van varianten zal duidelijk zijn voor de vakman. Alle varianten worden begrepen binnen de beschermingsomvang van de uitvinding te vallen die wordt beschreven in de volgende conclusies.

Claims

Conclusies

1. Een werkwijze in een inrichting voor dataopname voor het decoderen van ruimtelijk gerelateerde indicia, de werkwijze omvattende: bij een beeldvormende sturing, het aansturen van een beeldsensor voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid aan indicia; bij de beeldvormende sturing, het detecteren van beeldposities van elk van de indicia; bij de beeldvormende sturing, voor elk van een veelheid van indicia paren: het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben; en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van () waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (ii) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

2. De werkwijze volgens conclusie 1, verder omvattende: bij de beeldvormende sturing, 1n reactie op het bepalen dat een indicium niet de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie heeft, het presenteren van een waarde gedecodeerd van het indicium zonder de indicator.

3. De werkwijze volgens conclusie 1 of 2, waarbij het presenteren van de waarden en de indicator omvat het aansturen van een scherm van de inrichting voor dataopname om de waarden en de indicator weer te geven.

4. De werkwijze volgens conclusie 1, 2 of 3, waarbij de beeldposities begrenzende vakken omvatten.

5. De werkwijze volgens conclusie 4, waarbij het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, omvat: bij de beeldvormende sturing, het selecteren van een vooraf bepaalde rand van elk begrenzend vak van het paar van indicia; en het bepalen of de randen in hoofdzaak collineair zijn.

6. De werkwijze volgens conclusie 5, waarbij het bepalen of de randen in hoofdzaak collineair zijn, omvat: bij de beeldvormende sturing, het samenvoegen van de randen om een vierhoek te genereren; het bepalen van een oppervlaktegebied van de vierhoek; en het bepalen of het oppervlaktegebied van de vierhoek een drempel overschrijdt, waarbij een oppervlaktegebied dat de drempel overschrijdt aanduidt dat de randen niet collineair zijn.

7. De werkwijze volgens een der voorgaande conclusies, waarbij elke indicia een lengte en een hoogte heeft; en waarbij de ruimtelijke relatie minstens een van (1) de lengtes van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, en (ii) de hoogte van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, is.

8. De werkwijze volgens een der voorgaande conclusies, verder omvattende het selecteren van de indicia paren bij de beeldvormende sturing door: het ophalen van een configuratie-instelling welke eerste en tweede types van indicia bepalen; het decoderen van de indicia om gedecodeerde waarden te verkrijgen; het selecteren van een primair indicium dat een gedecodeerde waarde heeft die overeenstemt met het eerste type; en het selecteren, voor elk paar, respectievelijke secondaire indicia die gedecodeerde waarden heeft die overeenstemmen met het tweede type.

9. De werkwijze volgens conclusie 8, waarbij de types van indicia vooraf bepaalde karakterreeksen omvatten.

10. Een inrichting voor dataopname, omvattende: een dataopnamemodule die een beeldsensor heeft;

een beeldvormende sturing verbonden met de inrichting voor dataopname, de beeldvormende sturing ingericht om: het aansturen van de beeldsensor voor het opnemen van een beeld omvattende een veelheid aan indicia; het detecteren van beeldposities van elk van de indicia; voor elk van een veelheid van indicia paren: het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben; en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (1) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (11) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.

11. De inrichting voor dataopname volgens conclusie 10, waarbij de beeldvormende sturing verder ingericht is om: in reactie op het bepalen dat een indicium niet de vooraf bepaalde ruimte relatie heeft, het presenteren van een waarde gedecodeerd van het indicium zonder de indicator.

12. De inrichting voor dataopname volgens conclusie 10 of 11, verder omvattende een scherm; waarbij de beeldvormende sturing verder ingericht is om de waarden en de indicator te presenteren, het scherm aan te sturen om de waarden en de indicator weer te geven.

13. De inrichting voor dataopname volgens conclusie 10, 11 of 12, waarbij de beeldposities begrenzende vakken omvat.

14. De inrichting voor dataopname volgens conclusie 13, waarbij de beeldvormende sturing verder ingericht is, voor het bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, om: een vooraf bepaalde rand van elk begrenzend vak van het paar van indicia te selecteren; en te bepalen of de randen in hoofzaak collineair zijn.

15. De inrichting voor dataopname volgens conclusie 14, waarbij de beeldvormende sturing verder ingericht is, voor het bepalen of de randen in hoofzaak collineair zijn, om: de randen samen te voegen om een vierhoek te genereren; een oppervlaktegebied te bepalen van de vierhoek; en te bepalen of het oppervlaktegebied van de vierhoek een drempel overschrijdt, waarbij een oppervlaktegebied dat de drempel overschrijdt aanduidt dat de randen niet collineair zijn.

16. De inrichting voor dataopname volgens een der conclusies 10-15, waarbij elke indicia een lengte en een hoogte heeft; en waarbij de ruimtelijke relatie minstens een van (1) de lengtes van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, en (ii) de hoogte van het paar van indicia zijn in hoofdzaak collineair, is.

17. De inrichting voor dataopname volgens een der conclusies 10-16, waarbij de beeldvormende sturing verder ingericht is, voor het selecteren van de indicia paren, om: een configuratie-instelling op te halen welke eerste en tweede types van indicia bepalen; indicia te decoderen om gedecodeerde waarden te verkrijgen; een primair indicium te selecteren dat een gedecodeerde waarde heeft die overeenstemt met het eerste type; en voor elk paar, respectievelijke secondaire indicia te selecteren die gedecodeerde waarden heeft die overeenstemmen met het tweede type.

18. De inrichting voor dataopname volgens conclusie 17, waarbij de types van indicia vooraf bepaalde karakterreeksen omvatten.

19. Een niet-tijdelijk computer leesbaar medium dat computer- leesbare instructies uitvoerbaar door een beeldvormende sturing van een inrichting voor dataopname opslaat om:

een beeldsensor van de inrichting voor dataopname voor het opnemen van een beeld dat een veelheid aan indicia bevat, aan te sturen; beeldposities van elk van de indicia te detecteren; voor elk van een veelheid van indiciaparen:

te bepalen of de beeldposities van de indicia in het paar een vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben; en in reactie op het bepalen dat de indicia in het paar de vooraf bepaalde ruimtelijke relatie hebben, het presenteren van (1) waarden gedecodeerd van de indicia in het paar, en (11) een indicator dat de gedecodeerde waarden gerelateerd zijn.