Przedmiotem wynalazku jest sposób zdalnego nadzoru i zdalnej lokalizacji wzmacniaków-odtwarzaczy impulsów oraz uklad zdalnego nadzoru i zdalnej lokalizacji wzmacniaków-odtwarzaczy impulsów o wysokiej czestotliwosci, w które wyposazone jest lacze miedzy dwoma stacjami koncowymi, a zapewniajace zdalna lokali¬ zacje wzmacniaków-odtwarzaczy w przypadku, gdy wzmacniaki-odtwarzacze pracuja dla tego. samego kierunku przesylania. W.dalszym ciagu opisu', celem ulatwienia, uzywana jest nazwa wzmacniak zamiast wzmacniak-odtwa- jrzacz.Dotychczas stosowany sposób w technice wzmacniaków na przyklad przy przesylaniu szeregu cyfrowego z szybkoscia 2,048 bitów/sek polega na laczeniu dwóch kierunków przesylania w polaczeniu na poziomie wzma- cniaka dwukierunkowego. W przypadku wzmacniaków jednokierunkowych problem powinien byc rozwazony ponownie. • Znane jest wyposazenie wzmacniaków w detektory bledów, których budowa zalezna jest od stosowanego w polaczeniu sposobu kodowania: na przyklad miedzy innymi, detektory zaklócen przesylu dwubiegunowego, jesli w polaczeniu wystepuje zapis dwubiegunowy.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze wykorzystuje sie siatke co najmniej tylu kanalów, ile jest wzmacniaków w laczu. W kazdy kanal wpisuje sie w postaci p impulsów bardzo niskiej czestotliwosci, stope bledu kazdego kolejnego wzmacniaka. Kanal dzieli sie na p interwalów, a powtarzajaca sie siatka rozpoczyna sie slowem ustalajacym siatki, które przesyla sie dzieki modulacji nosnej niskiej czestotliwosci linia transmisyjna wysokiej czestotliwosci i które dostarcza do stacji koncowej linii zapis stopy bledu wzmacniaka rzedu i, w kanale rzedu i siatki.Uklad zawierajacy detektor bledów, licznik bledów oraz koder, wlaczone miedzy pierwsza zwrotnice sygnalu czestotliwosciowego na wejsciu wzmacniaka, a druga zwrotnice wyjscia wzmacniaka, wedlug wynalazku charakteryzuje sie tym, ze zawiera rejestr przesuwny, do którego wpisane sa i, przez który przechodza impulsy2 94 890 modulujace niska czestotliwosc, odebrane przez pierwsza zwrotnice i wykrywane przez detektor niskiej czestotli¬ wosci. 'Zawiera on równiez dekoder kanalów, modulator zasilany pradem niskiej czestotliwosci przez urzadzenie odtwarzania czestotliwosci nosnej, które jest polaczone przez bramke zwrotnicza z rejestrem przesuwnym lub z wyjsciem kodera stopy bledu, w zaleznosci od rozkazu z dekodera kanalów.Sygnal niskiej czestotliwosci jest podawany przez urzadzenie odtwarzania nosnej niskiej czestotliwosci, polaczone z wyjsciem pierwszej zwrotnicy.Uklad ten obejmuje korzystnie podzespól zawierajacy generator niskiej czestotliwosci, generator ustalajacy siatki, modulator pobudzany z jednej strony przez generator niskiej czestotliwosci, a z drugiej strony przez generator ustalajacy siatki. Obejmuje równiez detektor dlugiego zaniku sygnalu, dzialajacy na dwa przelaczniki, które lacza wejscie detektora niskiej czestotliwosci z wyjsciem modulatora, a wejscie modulatora z wyjsciem generatora niskiej czestotliwosci.Rejestr przesuwny jest sterowany przez obwód odtwarzania sygnalów zegara, polaczony z wejsciem pier¬ wszego przelacznika i wytwarzajacy sygnaly zegara z jczestotliwoscia modulacji fali nosnej niskiej czestotliwosci.Dekoder kanalów ma pojemnosc p impulsów, charakteryzujacych pusty kanal siatki. • Dekoder kanalów odbiera rozkaz odczytu pochodzacy z obwodu odtwarzania impulsów zegarowych po¬ przez licznik modulo p, synchronizowany slowem ustalajacym siatki, dekodowanym na wyjsciu rejestru przesuw¬ nego przez dekoder ustalajacy.Rozwiazanie wedlug wynalazku przewiduje wyposazenie kazdego wzniacniaka w licznik bledów, który podaje sygnal na dekoder stopy bledu i w srodki do zapisania p impulsów jego stopy bledu na torze „siatki", która obejmuje co najmniej p M taktów zegara, gdzie M reprezentuje liczbe wzmacniaków, w które wyposazone jestlacze. . ¦ ¦ • Siatka jest podzielona na pewna liczbe przedzialów czasowych, które sa oznaczone jako „kanaly*9. Siatka sklada sie ze slowa ustalajacego i co najmniej M kanalów ponumerowanych od 1 do M, liczac od slowa ustalajacego. Siatka wychodzaca z pierwszego wzmacniaka lacza zawiera wiec w pierwszym kanale p impulsów stopy bledu pierwszego wzmacniaka. W tym stanie dochodzi ona do obwodu zdalnej lokalizacji drugiego wzma¬ cniaka, który ze swej strony zapisuje swoja stope bledu, jako p impulsów drugiego kanalu siatki i tak kolejno, az do ostatniego wzmacniaka lacza, za którym przewaznie znajduje sie stacja koncowa, która jest wyposazona w srodki do dekodowania i podawania informacji o stopie bledu kazdego wzmacniaka. \ Kazdy poczatek siatki jest oznaczony „slowem ustalajacym siatki", VT. Zdekodowanie slowa ustalajacego siatki pozwala okreslic polozenie i kolejnosc wzmacniaków. Po stronie odbioru okresla sie wiec kazdy wzma- cniak, który scharakteryzowany jest rzedem w siatce, liczac od slowa ustalajacego, oraz znajduje sie informacje , o jego stopie bledu; rzad odpowiada numerowi kanalu.Korzystnie jest wybrac bardzo niska czestotliwosc f zegara siatki, na przyklad f =30 Hz oraz niska czestotliwosc nosna F, na przyklad F = 500 Hz.Ta nosna czestotliwosc F, modulowana sygnalami zegara siatki o czestotliwosci f towarzyszy sygnalowi informacyjnemu w linii przesylowej miedzy wzmacniakami. Na wejsciu wzmacniaka rzedu i, sygnal czestotliwo¬ sci nosnej jest kierowany przez pierwsza zwrotnice, do obwodu zdalnej lokalizacji i po odebraniu1 zapisanej odpowiedniej stopy bledu, ponownie kierowany jest na linie transmisyjna przez druga zwrotnice do wzmacniaka rzedu i +1. ' Jesli obwód zdalnej lokalizacji wzmacniaka rzedu i - 1 nie dziala, badz to z powodu awarii obwodu zdalnej lokalizacji badz awarii zasilania wzmacniaka, czestotliwosc nosna F nie dociera do wzmacniaka rzedu i.Fala nosna czestotliwosci F, opatrzona slowem ustalajacym siatki VT jest wytwarzana we wzmacniaku i i poda¬ wana na wejscie jego obwodu zdalnej lokalizacji. Pozwala zbadac ona pozostale wzmacniaki lacza az do konco¬ wej stacji odbiorczej. Zliczajac liczbe wzmacniaków dajacych odpowiedz okresla sie rzad wzmacniaka, który jest uszkodzony.Przedmiot wynalazku jest blizej objasniony w przykladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przed¬ stawia uklad zdalnego nadzoru i zdalnej lokalizacji wzmacniaka, fig. 2 — uklad odbierajacy sygnal zdalnej lokali¬ zacji na stacji koncowej linii, fig. 3 - sygnaly zegara H i sygnaly siatki wraz ze slowem ustalajacym na wyjsciu kazdego z trzech pierwszych wzmacniaków lacza, fig. 4 — przyklad realizacji, bramki zwrotniczej 13, fig. 5- — zwrotnice, fig. 6 - detektor dlugiego zaniku sygnalu, fig. 7 — przyklad realizacji detektora bledów, a fig. 8 - - przyklad lacza miedzy dwoma terminalami.Fig. 1 przedstawia uklad zdalnego nadzoru i zdalnej lokalizacji wzmacniaka 1, który odbiera informacje z linii L2 i wysyla je na linie L3. Zwrotnice 2 i 3 sa umieszczone odpowiednio przed i za wzmacniakiem 1.Zwrotnica 2 wydziela z informacji przesylanych linia LI sygnal niskiej czestotliwosci F.Sygnal niskiej czestotli¬ wosci wystepuje na zacisku SI, polaczonym do zestyku rozwiernego al przelacznika a, polaczonego z detekto-94 890 3 rem 4 niskiej czestotliwosci, który eliminuje; czestotliwosc nosna na przyklad 500 Hz, a zachowuje obwiednie sygnalu. Wyjscie detektora niskiej czestotliwosci 4 jest polaczone z rejestrem przesuwnym 8, który zapamietuje skladowa obwiednisygnalu. , Obwód odtwarzania sygnalów zegarowych 9, polaczony z przelacznikiem a odbiera sygnal niskiej czesto¬ tliwosci F ze zwrotnicy 2 i wyzwala sygnaly zegara H, o czestotlliwósci na przyklad 30'Hz, które moduluja czestotliwosc nosna. Sygnaly zegara H podawane sa do rejestru przesuwnego 8, którego wyjscie polaczone jest z bramka zwrotnicza 13. Sygnaly wychodzace z rejestru przesuwnego 8 sa podawane na modulator 14 dopóty, dopóki kanal zarezerwowany dla wzmacniaka 1 nie zostanie wykryty w siatce sygnalu zdalnej lokalizacji. Modu¬ lator 14 odbiera fale niskiej czestotliwosci F z urzadzenia odtwarzania czestotliwosci nosnej 17, którego wejscie jest polaczone z zaciskiem SI zwrotnicy 2. Wyjscie modulatora 14 jest polaczone,z zaciskiem S2 zwrotni¬ cy 3, która podaje sygnal wychodzacy z modulatora na linie L4 w kierunku innego wzmacniaka.Wyjscie wzmacniaka 1 jest polaczone z detektorem bledu 5 znanego typu i linia L3 i wyzwala sygnal bledu, podajac go na licznik bledów 6 za kazdym razem, gdy blad zostal wykryty przy przesylaniu zakodowa¬ nej informacji. Jesli uzywa sie na przyklad zapisu dwubiegunowego, detektor bledów 5 jest detektorem zakló¬ cen przesylu dwubiegunowego. Aby okreslic*stope bledu, zliczanie bledów odbywa sie w danym czasie, mniej¬ szym od dlugosci siatki. Wskazania licznika bledów 6 sa przesylane do dekodera 7, pobudzanego sygnalami zegara H, pochodzacymi z urzadzenia odzyskiwania sygnalów zegarowych 9. Stopa bledu zapisana w dekoderze 7 jest podawana do modulatora 14 poprzez bramke zwrotnicza 13, gdy kanal przypisany wzmacniakowi 1 pojawi sie w siatce sygnalu zdalnej lokalizacji.Dekoder ustalajacy 10 odbiera sygnaly wychodzace z rejestru* przesuwnego 8 i wykrywa slowo ustalajace siatki, która dekoduje. Dekoder ustalajacy jest pobudzany sygnalami zegara H, wychodzacymi z urzadzenia odzyskiwania sygnalów zegarowych 9, a jego wyjscie jest polaczone z licznikiem zliczajacym modulo p, równiez pobudzanym sygnalami zegara H. Gdy dekoder ustalajacy wykryje slowo ustalajace siatki, zeruje licznik modulo p, który rozpoczyna zliczac impulsy sygnalu zegara H i daje na swym wyjsciu sygnal co p impulsów sygnalu zegara H. Ten ostatni impuls jest podawany na dekoder kanalów 12, który otrzymuje równiez sygnaly z rejestru przesuwnego.Dekoder kanalów 12 wykrywa i zlicza impulsy kazdego kanalu siatki i gdy zliczy p impulsów, wysyla sygnal na bramke zwrotnicza 13, która umozliwia teraz przeslanie zakodowanego sygnalu stopy bledu, wycho¬ dzacego z dekodera 7 i wchodzacego do modulatora 14. Gdy nie ma sygnalu z dekodera kanalów 12, bramka zwrotnicza dopuszcza przesyla iie sygnalów z rejestru przesuwnego 8 do modulatora 14. Wyjscie modulatora jest polaczone przez wylacznik 57 do zacisku S2 zwrotnicy 3, która zapewnia podanie ponowne sygnalów zdalnej lokalizacji na linieL4. •'"."¦¦ * Reasumujac, dokonuje sie detekcji obwiedni sygnalu niskiej czestotliwosci F w detektorze niskiej czestotli¬ wosci 4. Obwiednia wynika ze stóp.bledu, wpisanych w kanaly siatki zdalnej lokalizacji, odpowiadajace róznym wzmacniakom za wzmacniakiem 1. Po przejsciu przez rejestr przesuwny 8, obwiednia sygnalu niskiej czestotli¬ wosci F jest podawana na modulator 14 i kierowana do linii L4 przez zwrotnice 3, Gdy detektor kanalów 12 wykryje pierwszy wolny kanal siatki, to znaczy nie zawierajacy zadnego wskazania stopy bledu, jest don wpisywana stopa bledu odpowiadajaca wzmacniakowi 1. Stopa bledu jest podawana na modulator 14 i ponow¬ nie na linie L4. Oczywiscie nastepne kanaly, które sa wolne, gdyz sa przypisane nastepnym wzmacniakom, nie zawieraja informacji stopy bledu. Obwiednia sygnalu odpowiedniej niskiej czestotliwosci F jest przesylana do modulatora po to, by ponownie byc wyslana na linie L4.Jesli obwód zdalnej lokalizacji wzmacniaka poprzedzajacego wzmacniak nr 1 nie dziala, gdyz jest sam uszkodzony, badz uszkodzony jest obwód zasilania, nie otrzymuje sie juz zadnej informacji kontroli we wzma- cniaku 1, który jest pierwszym po wzmacniaku uszkodzonym. By tego uniknac wykrywa sie w kazdym wzma- cniaku dlugi zanik przychodzacego sygnalu niskiej czestotliwosci F, co jest charakterystyczne dla uszkodzenia poprzedniego wzmacniaka i w samym wzmacniaku generuje sie sygnal niskiej czestotliwosci F, takiej czestotli¬ wosci, która miala byc odebrana oraz slowo ustalajace siatki, które okresli poczatek szeregu wskazników popra¬ wnie dzialajacych. Poniewaz przy zliczaniu kanalów siatki, zawierajacych informacje stopy bledów rozpoznaje sie numer pierwszego wzmacniaka wspomnianego rzedu, tym samym numer wzmacniaka poprzedniego odnosi sie do tego, który jest uszkodzony.W tym celu na fig. 1 znajduje sie generator 16, którego*wyjscie jest polaczone zJednej strony z modulato- ram 18, a z drugiej do zestyku zwiernego b2 przelacznika b. Modulator 18 odbiera równiez sygnal odpowiadaja¬ cy slowu ustalajacemu siatki, wysylanemu przez generator ustalania siatki 19. Wyjscie modulatora 18 jest polaczone z zestykiem zwiernym przelacznika.a.4 94 890 Detektor dlugiego zaniku sygnalu 15 wykrywa zaniki sygnalu niskiej czestotliwosci F w czasie rzedu na przyklad 1 Osek i steruje przelacznikami a i b. Wspomniany juz uklad odtwarzajacy czestotliwosc nosna 17 jest polaczony z zestykiem rozwiernymbl przelacznika b, gdy wykryty jest zanik sygnalu niskiej czestotliwosci • przez detektor dlugich zaników 16. Ten ostatni steruje przelacznikami a i b, które rozwieraja styki rozwierne al ibl, a zwieraja styki zwierne a2 i b2. Oczywiscie w przypadku uszkodzenia wzmacniaka, liczne wzmacniaki, które stoja w szeregu za nim, wysylaja slowa ustalajace siatki, ale na poczatku krótkiego przedzialu czasu, mniejszego niz kilka sekund. Tylko wzmacniak, który znajduje sie bezposrednio obok uszkodzonego wysyla slowo ustalajace siatki, które pobudza wszystkie nastepne wzmacniaki.Jesli urzadzenie zdalnej lokalizacji, przedstawione na fig. 1, przepusci sygnal niskiej czestotliwosci, lecz nie odtworzy dokladnie slowa ustalajacego siatki, lub nie wpisze stopy bledu rozpatrywanego wzmacniaka, informa¬ cja kontrolna jest bledna i nie jest znana pozycja uszkodzonego urzadzenia zdalnej lokalizacji. Trzeba wiec zweryfikowac, czy te dwie operacje przebiegaja poprawnie, Dlatego tez urzadzeniem kontrolujacym 56 wykrywa sie zanik, badz to slowa ustalajace siatki, badz impulsy uzupelniajace sygnaly wejsciowe i wyjsciowe wzmacnia¬ ka. W tych dwóch przypadkach sygnal wyjsciowy jest zatrzymywany przez przelacznik 57, sterowany przez urzadzenie kontrolujace 56, a emisje rozpoczyna nastepny wzmacniak. *Z analizy odebranego sygnalu wynika polozenie wadliwie dzialajacego urzadzenia zdalnej lokalizacji.Rozpoznawanie awarii urzadzen zdalnej lokalizacji wymaga generatora niskiej czestotliwosci, co pozwala na usuniecie urzadzenia emitujacego z odleglego terminalu na koncu linii, poniewaz jest to ostatni wzmacniak lacza, a wiec pierwszy w szeregu zdalnej lokalizacji i, który wyzwala sygnal niskiej czestotliwosci F, sluzacy jako podstawa czasu dla zespoluwzmacniaków. * Fig. 2 przedstawia urzadzenie odbierajace sygnaly zdalnej lokalizacji na koncu linii. Zwrotnica 2 przyjmuje sygnaly z linii Li; przesyla informacje cyfrowe na linie-L2 do obwodu odbiorczego 20 koncówki linii. Detektor niskiej czestotliwosci 4, urzadzenie odzyskiwania sygnalów zegara 9, rejestr przesuwny 8, dekoder ustalajacy 10, licznik modulo p 11 wystepuja na fig. 1. Wyjscie licznika modulop jest polaczone z licznikiem kanalów 21, pozwalajacych zliczac N kanalów siatki zdalnej lokalizacji. Wyjscie licznika kanalów 21 jest polaczone z obwo¬ dem adresowania 22 posiadajacym N wyjsc, na przyklad 100, jesli siatka zawiera 100 kanalów. Liczba wzmacnia¬ ków lacza jest dowolna, ale najwyzej równa 100. Kazde z N wyjsc obwodu adresowania jest polaczone z dekode¬ rem stopy bledu 23, który odbiera równiez sygnaly pochodzace z rejestru przesuwnego 8. Wyjscie kazdego dekodera stopy bledów jest polaczone z urzadzeniem informujacym 24, które pozwala poinformowac o stopie bledu wzmacniaków. Oczywiscie urzadzen 24 jest tyle, ile wzmacniaków.Fig. 3 pokazuje sygnal zegara H i sygnaly siatki Tl, T2, T3. Sygnaly zegara H sluza do modulowania niskiej czestotliwosci nosnej F, korzystnie 500 Hz. Sygnaly zegara H maja korzystnie czestotliwosc 30 Hz.Tl przedstawia poczatek siatki zdalnej lokalizacji wraz ze slowem ustalajacym siatki VT i ze stopa bledu (zapisana na Rl) pierwszego wzmacniaka lacza. T2 przedstawia siatke po wpisaniu na R2 stopy bledu drugiego wzmacniaka lacza, a T3 siatke po wpisaniu na R3 stopy bledu trzeciego wzmacniaka lacza. Rl, R2, R3 przedsta¬ wiaja odpowiednio pierwszy, drugi i trzeci kanal siatki. Przykladowo przedstawiono na Rl stope bledu zawarta miedzy 10~5 a10~3, na R2 mniejsza od 10"5, a na R3 wieksza od 10~3. Widac wiec, ze wpisanie stóp bledu na kanal siatki zostalo dokonane przez stlumienie sygnalu niskiej czestotliwosci F w czasie jednego okresu zega¬ ra H.Tak wiec, gdy dekoder kanalów 12 z fig. 1 wykrywa kolejno miedzy dwoma impulsami pochodzacymi z licznika dzielacego 11, trzy poziomy „1" sygnalu, który odbiera z rejestru przesuwnego 8, steruje on bramke zwrotnicza 13, poniewaz obecnosc trzech poziomów „1" oznacza, ze odpowiedni kanal nie zawiera informacji stopy bledu i ze chodzi tu o kanal zarezerwowany dla wzmacniaka 1 (który niekoniecznie jest na fig. 1 pier¬ wszym w laczu). Przykladowo zalozono, ze kazdy kanal siatki jest podzielony na trzy przedzialy, ale jest oczywiste, ze mozna dzielic kazdy kanal na p przedzialów, aby przesylac wiecej informacji zwiazanych z dziala¬ niem wzmacniaków. Licznik modulo p 11 z fig. 1 wysyla wówczas impuls co p okresów zegara. m Fig. 4 podaje przykladowo realizacje bramki zwrotniczej 13, przedstawionej schematycznie na fig. 1.Sklada sie ona z dwóch bramek I 26 i 27 oraz bramki LUB 28. Bramka I 26 ma dwa wejscia polaczone odpo¬ wiednio z rejestrem przesuwnym 8 i z dekoderem kanalów 12. Bramka I 27 ma dwa wejscia, z których jedno polaczone jest z dekoderem 7, a drugie z dekoderem kanalów 12 poprzez negator 25. Wyjscia bramek I 26 i 27 sa podane na wejscia bramki LUB 28, której wyjscie jest polaczone z modulatorem 14. Dekoder kanalów 12 daje na wyjsciu „1", gdy nie wykryje trzech „1" w kanale, lub ogólnie biorac p „1". W tym przypadku tylko bramka I 26 przewodzi, gdy sygnal wyjsciowy rejestru przesuwnego wynosi „1". Modulator 14 otrzymuje wiec z-bramki LUB 28 sygnal identyczny z wysylanym przez wspomniany rejestr przesuwny. Gdy dekoder kanalów 12 wykryje wolny kanal, to znaczy taki, którego odpowiedni sygnal zawiera trzy „1", daje na swym wyjsciu94890 5 sygnal „0", co powoduje blokowanie bramki I 26, a odblokowanie bramki I 27, która otrzymuje w tym cza¬ sie „1" znegatora 25. Sygnal wyjsciowy dekodera 7, to znaczy stopa bledu wzmacniaka, jest wiec podany na modulator 14 poprzez bramke 1 27 i bramke LUB 28.Na fig. .5 przedstawiono przyklad wykonania zwrotnicy, która zawiera pierwszy transformator posiadajacy dwa uzwojenia 51 i 52 po stronie pierwotnej oraz uzwojenie 53 po stronie wtórnej, oraz drugi transformator z uzwojeniem pierwotnym 54 i uzwojeniem wtórnym 55, wtraconym miedzy dwa uzwojenia 51 i 52. Kondensa¬ tory 35 i 36 sa wlaczone miedzy punkt srodkowy wspomnianego uzwojenia 55, a jego koncówki. Kondensatory maja pojemnosc rzedu kilku tysiecy pF i przepuszczaja wysokie czestotliwosci informacji wysokoczestotliwo- sciowej, przesylanej przez wzmacniaki, a wiec takie, które nie maja znaczenia dla sygnalów zdalnej lokalizacji.W tym przypadku zwrotnicy, takiej jak 2 z fig. 1, przewody 29 i 30, które podlaczone sa odpowiednio do wolnych koncówek uzwojen 51 i 52, tworza linie LI, przewody 31 i 32 polaczone z koncami uzwojenia 53 tworza linie L2. Przewody 33 i 34 polaczone z uzwojeniem 54 tworza wyjscie (zacisk SI) zwrotnicy 2, na które przyjmuje sie sygnaly zdalnej lokalizacji. W przypadku zwrotnicy takiej jak 3 z fig. 1, przewody 29 i 30, które podlaczone sa odpowiednio do wolnych koncówek uzwojenia 51 i 52, tworza linie L3. Przewody 31 i 32 pola¬ czone z koncami uzwojenia 53 tworza linie L4, przewody 33 i 34 polaczone z koncami uzwojenia 54, tworza wejscie (zacisk S2) zwrotnicy 3, do którego podawane sa sygnaly zdalnej lokalizacji, wychodzace z modulatora 14.Fig. 6 przedstawia przyklad realizacji detektora dlugiego zaniku sygnalu 15. Zawiera on tranzystor 39, którego baza jest polaczona z zaciskiem SI zwrotnicy 2, emiter z masa, a kolektor z biegunem dodatnim zródla zasilania poprzez obwód polaczonych równolegle opornika 37 i kondensatora 38. Zacisk S3 stanowi wyjscie detektora dlugiego zaniku sygnalu. W czasie normalnej pracy, to znaczy, gdy jest sygnal zdalnej lokalizacji, sygnal wyjsciowy jest „0", a tranzystor 39 jest zablokowany. W przypadku dlugiego zaniku sygnalu zdalnej lokalizacji, sygnal wyjscia na zacisku S3 przybiera wartosc „1" przy koncu pewnego czasu, odpowiadajacego stalej czasu RC obwodu utworzonego przez opornik 37 i kondensator 38.Fig. 7 przedstawia przyklad realizacji detektora bledów, taki jak 5, do wykrywania bledów zapisu dwubie¬ gunowego. Zawiera on dwa przerzutniki 46. Jeden z nich odbiera impulsy dodatnie, a drugi impulsy ujemne zakodowanych informacji, które sa przesylane z opóznieniem jednego okresu zegara w przerzutniku 47, który z kolei przesyla impulsy dodatnie do komparatora 48, a impulsy ujemne do komparatora 49. Komparator 48 odbiera równiez impulsy dodatnie nieopóznione, a komparator 49 odbiera tez impulsy ujemne nieopóznione.Jesli na komparatorze pojawia sie jednoczesnie impulsy: opózniony i nieopózniony, podaje on sygnal „1" na bramke LUB 50 polaczona z kolei z licznikiem bledów 6.Fig. 8 przedstawia przyklad polaczenia pomiedzy koncówka liniowa 40, a odlegla koncówka 41. Zespól \ wzmacniaków 42, 43 zapewnia polaczenie miedzy koncówkami 40 i 41, a strzalka FI wskazuje kierunek przesy¬ lania informacji linia L5. Sygnaly zdalnej lokalizacji sa przesylane ta sama linia L5, a kierunek propagacji proce¬ su zdalnej lokalizacji wskazuje strzalka F2. Zespól wzmacniaków 44, 45 zapewnia polaczenie miedzy odlegla koncówka 41, a koncówka linii w kierunku przeciwnym do poprzedniego. Strzalka FI wskazuje kierunek przesy¬ lania informacji w linii L6. Sygnaly zdalnej lokalizacji sa przesylane ta sama linia L6, a kierunek propagacji procesu zdalnej lokalizacji pokazuje strzalka F2.Koncówka linii 40 zawiera nadajnik informacji linii L5, odbiornik informacji przychodzacych linia L6, odbiornik sygnalów zdalnej lokalizacji przychodzacych linia L6 od wzmacniaka 44. Zawiera tez nadajnik sygna¬ lów zdalnej lokalizacji, który wysyla sygnaly niskiej czestotliwosci linia L5 w kierunku wzmacniaka 42. W odleg¬ lej koncówce 41, linia L5 przychodzaca ze wzmacniaka 43 jest polaczona bezposrednio z linia L6, biegnaca do wzmacniaka 45 tak, ze wzmacniaki 42, 43 i 45, 44 wpisuja w kanaly siatki ich stopy bledu. Oczywiscie siatka zawiera przynajmniej tyle kanalów, ile jest wztnacniaków dla obydwóch kierunków transmisji informacji. Win¬ nym wykonaniu, jak to juz bylo powiedziane, koncówka linii 40 nie zawiera nadajnika sygnalów zdalnej lokaliza¬ cji, a wzmacniak 42 zapewnia emitowanie sygnalów zdalnej lokalizacji.Podano przyklady realizacji pewnych elementów, które pokazuja fig. 4, 5 i 6, ale zespól róznych elemen¬ tów lub urzadzen zastosowanych i pokazanych na fig. 1 jest klasyczny i korzystnie jest, jesli sa one wykonane z obwodów scalonych, a zwlaszcza w technolpgii CMOS (uzupelnione MOS). PL