NL8800194A - Kathodestraalbuis. - Google Patents

Description

PHN 12386 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Kathodestraalbuis.

De uitvinding heeft betrekking op een kathodestraalbuis met een omhulling bevattende aan één zijde een fosforscherm en aan de andere zijde een halsgedeelte, en met een in het halsgedeelte gepositioneerd elektronenkanon dat een bundelvormend deel en een 5 focusseerstructuur bevat, welk bundelvormend deel tenminste een kathode en een van een centrale opening voorziene metalen elektrodeplaat omvat, en welke focussseerstructuur een holle buis omvat van electrisch isolerend materiaal met binnen- en buitenoppervlakken en met een laag weerstandsmateriaal op tenminste één van de oppervlakken.

10 Een dergelijke kathodestraalbuis is bekend uit EP-A

23 379. De daarin beschreven kathodestraalbuis is voorzien van een elektronenkanon dat een holle glazen buis omvat. Bij de fabricage is de glazen buis door verwarming week gemaakt en op een nauwkeurig gemaakt doornstuk, dat in de lengterichting enige malen van diameter verandert, 15 aangezogen. Aan de binnenzijde van de aldus gecalibreerde buis zijn oplegvlakken voor de elektrodes van het bundelvormend deel van het kanon gevormd. De focusseerstructuur wordt gevormd door een weerstandslaag die, in spiraalvorm, op de binnenwand van de glazen buis is aangebracht.

Wanneer men een dergelijk "glas" kanon in grote aantallen 20 gaat maken, dan blijkt dat de zeer nauwkeurig gemaakte (dus dure) doorns die bij de fabricage nodig zijn snel slijten. Dit gaat ten koste van de reproduceerbaarheid. Daarnaast blijkt het een probleem te zijn om de in de glazen buis in te brengen elektrodeonderdelen met voldoend konstante vorm te maken.

25 Aan de uitvinding ligt de opgave ten grondslag om een kathodestraalbuis van de in de aanhef genoemde soort te verschaffen met een elektronenkanon dat in massafabricage op eenvoudige wijze, met goede reproduceerbaarheid en met relatief lage kosten is te vervaardigen.

Volgens de uitvinding heeft de kathodestraalbuis van de 30 in de aanhef genoemde soort daartoe het kenmerk, dat de onderdelen van het bundelvormend deel van het elektronenkanon via metalen pennen (of beugels) aan isolerende montagestaven (rods) bevestigd zijn, dat de buis .8800194 e PHN 12386 2 '4 een eerste en een tweede van een opening voorzien eindvlak heeft, en dat het eerste eindvlak vast verbonden is aan de metalen plaat van de elektrode van het bundelvormend deel van het elektronenkanon, met hun openingen tegenover elkaar liggend voor het doorlaten van door de 5 kathode uitgezonden elektronen.

Bij de bovenbeschreven constructie worden de onderdelen van het bundelvormende deel aan montagestaven (rods) bevestigd. De (glazen) buis hoeft daarom geen oplegvlakken voor de elektrodes van het bundelvormend deel te verschaffen, en kan dus “recht" zijn. Bij de 10 fabricage ervan is derhalve geen (snel verslijtende) nauwkeurig gemaakte doorn voor het verschaffen van oplegvlakken nodig. Door de rechtstreekse bevestiging van de holle buis aan de (laatste) elektrodeplaat van het bundelvormend deel kan niettemin een correcte alignering van de kanononderdelen gewaarborgd worden, i.h.b. wanneer deze bevestiging 15 plaats vindt via een, van een opening voorziene, op het eindvlak aangebrachte metalen plaat.

Een complicatie bij de vervaardiging van het elektronenkanon van de bekende kathodestraalbuis is verder, dat, doordat de elektrodes van het bundelvormend deel èn de weerstandslaag van de 20 focusseringsstructuur aan de binnenzijde van één en dezelfde holle buis aangebracht zijn, een aantal electrische verbindingen door de buiswand heen gemaakt moeten worden. Bij de constructie volgens de uitvinding worden de elektroden van het bundelvormende gedeelte rechtstreeks aangesloten en biedt het gebruik van een metalen plaat op 25 het uiteinde van de holle buis voor de bevestiging de mogelijkheid om de weerstandslaag op het binnenoppervlak rechtstreeks aan te sluiten.

Een uitvoeringsvorm van de kathodestraalbuis volgens de uitvinding is daartoe gekenmerkt, doordat een weerstandslaag op het binnenoppervlak van de holle buis is aangebracht en electrisch kontakt 30 maakt met de metalen plaat op het eerste eindvlak van de buis. Een electrische verbinding met de weerstandslaag kan daardoor via de metalen plaat plaatsvinden, zodat het maken van een doorvoer door de buiswand niet nodig is. Een dergelijke constructie kan met voordeel ook aan het andere uiteinde van de buis toegepast worden.

35 Een verdere uitvoeringsvorm van de uitvinding is daartoe gekenmerkt, doordat het tweede eindvlak van de buis ook van een metalen plaat met een opening voorzien is en dat deze plaat eveneens electrisch . 880 0 1 94 * PHN 12386 3 contact maakt met de weerstandslaag op het binnenoppervlak.

Aan de metalen plaat op het tweede eindvlak zijn bijvoorkeur veren bevestigd die dienen voor centrering van de buis in het halsgedeelte van de kathodestraalbuis. Deze veren kunnen tevens 5 dienen om de metalen plaat (en dus de weerstandslaag) electrisch te verbinden met een electrisch geleidende, met het anode-hoogspanningscontact verbonden laag op de binnenwand van de kathodestraalbuis.

Voor het verbinden van de metalen plaatjes aan de 10 uiteinden van de buis van de focusseerstructuur die b.v. van glas of van keramisch materiaal kan zijn, zijn verschillende technieken te gebruiken, zoals: - thermisch versmelten van de (glazen) buis aan het metaal; 15 - thermisch verbinden via plak-emaille; - lokaal versmelten d.m.v. hoog-frequent verhitting; - het voorzien van elk metalen plaatje van een bus die in de holle buis geklemd wordt.

De buis wordt vervolgens met z'n metalen plaat op het eerste eindvlak 20 vast verbonden aan de metalen plaat van de laatste elektrode van het bundelvormend deel van het kanon. Bij het maken van deze verbinding kan, zoals nog nader zal worden beschreven, met voordeel van een centreermechanisme gebruik worden gemaakt. De verbinding zelf wordt bij voorkeur door lassen tot stand gebracht. Een alternatief is plakken met 25 b.v. een plakemaille of een glas-keramisch materiaal, maar het maken van de electrische verbinding is dan minder praktisch. De laatstgenoemde verbindingstechniek is echter wèl nodig als het uiteinde van de holle buis rechtstreeks aan de metalen elektrodeplaat bevestigd wordt.

De constructie van het elektronenkanon bij de 30 kathodestraalbuis volgens de uitvinding is versatiel, d.w.z. dat zijn toepassing niet beperkt is tot een monochrome kathodestraalbuis met een elektronenkanon met een enkelvoudig bundelvormend deel en een enkelvoudige focusseerstructuur. De constructie kan met even veel voordeel toegepast worden in toepassingen waarin het bundelvormend deel 35 bestemd is voor het produceren van drie elektronenbundels, waarbij hetzij de focusseerstructuur gemeenschappelijk kan zijn voor de drie bundels, hetzij aan elke bundel een eigen focusseerstructuur toegevoegd .8800194 PHN 12386 4 is. In het laatste geval kan dan elk van de drie focusseerstructuren een buis van een electrisch isolerend materiaal omvatten, of kunnen de drie focusseerstructuren in een buis met drie kanalen zijn ondergebracht.

5 Enige uitvoeringsvormen van de uitvinding zullen aan de hand van de tekening worden toegelicht.

Fig. 1 is een schematische dwarsdoorsnede van een kathodestraalbuis volgens de uitvinding met een kanon met een op een bijzondere wijze bevestigde focusseerstructuur van het buistype; 10 Fig. 2 is een aanzicht van een schematische dwarsdoorsnede langs de lijn II-II in fig. 1;

Fig. 3 is een schematische dwarsdoorsnede door het elektronenkanon van de kathodestraalbuis van fig. 1 die de wijze van assembleren toelicht; 15 Fig. 4 is een schematische dwarsdoorsnede door een elektronenkanon voor een kathodestraalbuis volgens de uitvinding met een voorfocusseerstructuur en een focusseerstructuur die beide van het buistype zijn;

Fig. 5 is een schematische dwarsdoorsnede van een 20 driebundel(kleuren)kanon voor een kathodestraalbuis volgens de uitvinding;

Fig. 6 is een aanzicht van een schematische doorsnede langs de lijn VI-VI van fig. 5,

Fig. 7A en 7B tonen perspectivische aanzichten van buizen 25 met drie kanalen voor meervoudige focusseerstructuren;

Fig. 8 toont een schematische dwarsdoorsnede van een drie-bundel(kleuren)kanon met gemeenschappelijke focusseerstructuur van het buistype; en

Fig. 9 toont schematisch een elektronenkanon waarbij de 30 equipotentiaallijnen aangegeven zijn die door twee verschillende typen focusseerstructuren geproduceerd worden.

Onder verwijzing naar Fig. 1 zal de constructieve gedachte die aan de uitvinding ten grondslag ligt in algemene zin worden beschreven. In fig. 1 wordt een kathodestraalbuis 1 getoond met een in 35 een halsgedeelte 2 gemonteerd elektronenkanon 23. Een G1 (rooster) elektrodestructuur 22 is voorzien van een typerende opening waarachter een kathode 24 met een elektronen-emitterend oppervlak is aangebracht .8800194 PHN 12386 5 et een daaraan grenzende gloeidraad 25. Een G2 elektrodestructuur, in dit geval in de vorm van een Betalen plaat 26 met een centrale opening, is aangrenzend aan de G1 elektrodestructuur 22 meer naar voren geplaatst. Nog weer meer naar voren is een G3 elektrodestructuur in de 5 vorm van een metalen plaat 27 geplaatst. Voor het vormen van een samenstel zijn de elektrodestructuren 22, 26 en 27, die het bundelvormend deel -in dit geval het (triodedeel)- van het kanon vormen via pennen (of beugels) aan isolerende montagestaven (rods) 48, 50, 52, 54 (zie fig. 2) bevestigd. In dit geval zijn er dus vier montagestaven 10 gebruikt. De uitvinding is hier echter niet toe beperkt. Er kunnen b.v. op alternatieve en op zich gebruikelijke, wijze twee, of drie, montagestaven gebruikt worden. Een focusseerstructuur 28 omvat een holle cilinder 32 die van glas of keramisch materiaal kan zijn en in dit geval aan zijn binnenoppervlak bedekt is met een laag weerstandsmateriaal 34. 15 In het onderhavig geval heeft de laag 34 de vorm van een spiraal. De cilinder 32 is aan één uiteinde voorzien van een metalen plaat of flens 29 waarmee hij vast verbonden is aan de metalen plaat 27 van de elektrodestructuur. Aan z'n andere uiteinde is de cilinder 32 voorzien van een metalen plaat 31 waaraan vier veren 36 (fig. 2) zijn bevestigd 20 die het kanon 23 in de hals 20 centreren en de weerstandslaag 34 via de metalen plaat 31 met een halscoating 33 van electrisch geleidend materiaal die electrisch contact maakt met een hoogspanningscontact (niet getoond) verbinden.

Een kanonassemblage stap wordt nader beschreven aan de 25 hand van Fig. 3. Er zijn verschillende mogelijkheden voor het koppelen van de focusseerstructuur aan het bundelvormend (triode-)deel van het kanon.

Fig. 3 toont schematisch het bundelvormend deel (triode) van een elektronenkanon met vier montagestaven (rods), waarvan de staven 30 48 en 50 in de figuur zichtbaar zijn, waaraan drie elektroden Gj, G2 en G3 zijn bevestigd. Elektrode G3 (de laatste elektrode van het triodedeel) heeft de vorm van een metalen plaat 27 met een centrale opening 20. Aan deze plaat 27 wordt een holle cilinder 32, die b.v. van glas kan zijn, op de volgende wijze bevestigd. De holle cilinder 32 35 wordt aan één uiteinde voorzien van een platte metalen ring 29. De binnendiameter van deze ring is bij voorkeur zo groot dat hij geen bundelbegrenzend effect heeft. De holle cilinder 32 wordt m.b.v. een .8800194 '1 PHN 12386 6 centreermechanisme 5 via de ring 29 aan de metalen plaat 27 vastgelast. De lasplaatsen zijn schematisch met 7, 7', ... aangegeven. Voor het lassen kan men b.v. een laserlasproces toepassen of een ander lasproces waarbij zo min mogelijk krachten op de onderdelen worden uitgeoefend. In 5 het geval dat een eventuele geringe scheefstand gecorrigeerd moet worden is een spleetoverbruggend lasproces aan te bevelen, b.v. MIG lassen.

Het centreermechanisme 5 bestaat uit een doorn die nauwkeurig in de holle cilinder 32 past en zich naar het uiteinde toe trapvormig verjongt om nauwkeurig in de openingen van de G^f G2 en 10 G3 elektrodes te passen. De in fig. 3 getoonde wijze van monteren is eenvoudig, snel, gemakkelijk te automatiseren en geschikt om zowel één holle cilinder, als om een aantal (b.v. drie) holle cilinders op een triode onderdeel te monteren. Bij het bevestigen van de metalen ring 29 op de holle cilinder 32 kan de ring zodanig nauwkeurig gepositioneerd 15 worden dat hij vervolgens gebruikt kan worden voor de centrering van de cilinder t.o.v. het bundelvormend gedeelte. Een alternatief is om de ring grof te positioneren en de binnenwand van de cilinder zelf te gebruiken voor de centrering van de cilinder t.o.v. het bundelvormend deel.

20 Voor de holle cilinder 32 en de metalen ring 29 worden bij voorkeur materialen gebruikt met een aan elkaar aangepaste uitzettingscoëfficiënt. Een geschikte keuze is b.v. G28 glas voor de holle cilinder in combinatie met molybdeen of een ijzer-nikkel-cobalt legering voor de ring, of loodglas of kalkglas voor de holle cilinder in 25 combinatie met FeCr voor de ring.

Voor het verbinden van de (glazen) holle cilinder aan de metalen ring zijn verschillende technieken te gebruiken, zoals b.v.

- thermisch versmelten, - thermisch verbinden via plakemailles, 30 - hoogfrequent versmelten (locaal).

Bij toepassing van deze technieken is het mogelijk om verweken, c.q. vervormen van de (glazen) holle cilinders in hoge mate te voorkomen. Dit is van belang om een zo aberratie-vrij mogelijke focusseerstructuur te verkrijgen. Voor het realiseren van een 35 focusseerstructuur wordt op het binnen- en/of buitenoppervlak van de holle cilinder 32 een laag hoog-ohmig weerstandsmateriaal 34 aangebracht. Deze laag kan de vorm hebben van één of meer ringen, of f 880 0194 PHN 12386 7 hij kan b.v. een spiraalvorm (helix), of een combinatie van één of meer ringen met een spiraal vertonen. De laag weerstandsmateriaal kan hetzij voor het bevestigen van de holle cilinder aan de triode, hetzij daarna aangebracht worden. In het laatste geval is men er zeker van dat 5 de weerstandslaag niet aan de bij het verbindingsproces optredende verhoogde temperaturen blootgesteld wordt. Het is b.v. mogelijk om zeer stabiele hoogohmige weerstandslagen te maken door RUO2 of RuC13 deeltjes te mengen met glasemaille en daarvan m.b.v. een opzuigtechniek lagen aan te brengen op de binnenkant van de buishals. Een 10 weerstandslaag op het binnenoppervlak heeft t.o.v. een weerstandslaag op het buitenoppervlak het voordeel dat er geen problemen kunnen ontstaan t.g.v. ongedefinieerd opladen van de binnenwand. Bij het stoken smelt het glasemaille en verkrijgt men een hoogohmige geleidende glaslaag op de glaswand, die zeer stabiel is en die niet verandert tijdens de 15 processing van de buis.

Een spiraalvormige weerstandslaag kan men b.v. maken door voor het uitstoken m.b.v. een kraspen in de poederlaag op de glaswand, een schroefvormige onderbreking te krassen met de gewenste spoed.

Deze lagen zijn resistent gebleken tegen de buisprocessing (aansmelten 20 hals, aquadag uitstoken, glasfrit-seal, pompproces) en tegen het z.g. afvonken van de buis.

In plaats van de platte metalen ring 29 aan het uiteinde van de cilinder 32 kan ook een van een kraag voorziene bus, die in de holle cilinder past, gebruikt worden.

25 Aan het andere uiteinde van de holle cilinder kan eveneens een metalen plaat aangebracht worden. (Plaat 31 in fig. 1). Aan deze plaat 31 kunnen veertjes 36 gelast worden die dienen voor centrering van het elektronenkanon in de buishals en eventueel ook voor het maken van electrisch contact tussen het uiteinde van de 30 weerstandslaag van de focusseerstructuur en een geleidende laag (laag 33 in fig. 1) die met een hoogspanningscontact in verbinding staat.

De hiervoor aangeduide focusseerstructuur kan alleen een hoofdlens, of eventueel een deel van een hoofdlens, of een hoofdlens voorafgegaan door een voorfocuslens bevatten. In het laatste geval 35 kunnen de door de weerstandslagen gevormde structuren in één holle cilinder aangebracht zijn, waarbij voor het tussen de uiteinden aanbrengen van electrische verbindingen doorvoeren in de cilinderwand .8800194 4 Vi PHN 12386 8 gemaakt moeten worden. Om het moeten aanbrengen van doorvoeren te vermijden kan de focusseerstructuur op alternatieve wijze, zoals getoond in Fig. 4, twee aan elkaar gekoppelde holle cilinders 11 en 12 omvatten, waarbij de eerste cilinder 11 een weerstandslaagstructuur 13 voor het 5 vormen van een voorfocusseerlens, en de tweede cilinder 12 een weerstandslaagstructuur 14 voor het vormen van een hoofdlens bevat. De cilinders 11 en 12 zijn met elkaar verbonden via aan hun uiteinden bevestigde platte metalen ringen 15 en 16. De verbinding kan b.v. tot stand gebracht zijn door middel van een glaskeramische spacer 17. De 10 ringen 15 en 16 maken electrisch contact met de respectieve weerstandslaagstructuren 13 en 14 en kunnen gebruikt worden voor het toevoeren van spanningen.

Het uitvoeren van de voorfocuslens in de vorm van een spiraallens in plaats van in de vorm van (alleen) metalen onderdelen, in 15 welk geval het bundelvormend gedeelte vier elektroden bevat i.p.v. drie, kan het voordeel hebben van een verlaging van de sferische aberratie van het kanon. Bovendien kan het de tolerantiegevoeligheid van het kanon veranderen. Cilinder 11 is via een aan zijn uiteinde bevestigde verdere metalen ring 18 aan de laatste elektrode 19 van het 20 bundelvormend deel van het in fig. 4 getoonde elektronenkanon gelast.

In fig. 5 en 6 wordt een elektronenkanon met een drievoudig (geïntegreerd) bundelvormend deel en drie afzonderlijke focusseerstructuren, die elk een holle cilinderstructuur met een weerstandslaagpatroon omvatten getoond. Ook hierin is het principe van 25 de uitvinding met voordeel toegepast. Aan de door een metalen plaat 41 gevormde laatste (G3) elektrode van het bundelvormende deel zijn drie holle cilinderstructuren 42, 43, 44 bevestigd via platte metalen ringen 45, 46, 47 aan hun uiteinden. In plaats van drie aparte metalen ringen kan men op alternatieve wijze één metalen plaat met drie openingen 30 voor de bevestiging van de holle cilinderstructuren aan het bundelvormende deel gebruiken. Aan hun tegenover liggende uiteinden zijn de cilinders 42, 43, 44 voorzien van platte metalen ringen 70, 71, 72. Ring 71 is vast bevestigd (b.v. door (lassen) aan een metalen plaat 73 die van centreerveren 74, 75, 76, 77 voorzien is. In plaats van vier, 35 kunnen er op alternatieve wijze b.v. drie of zes centreerveren gebruikt worden. De weerstandslagen op de binnenoppervlakken van de holle cilinders 42, 43, 44 kunnen via de ringen 70, 71, 72 op verschillende ,8800194 PHN 12386 9 manieren met electrische spanningsbronnen verbonden worden. In het in Fig. 5 en 6 getoonde geval zijn de cilinderstructuren van het in fig. 4 getoonde type, d.w.z. dat ze elk een eerste holle cilinder met een voorfocusseerlens en een daaraan bevestigde tweede holle cilinder met 5 een hoofdlens bevatten. De uitvinding is hier echter niet toe beperkt. In het voorbeeld van fig. 5 en 6, dat een kanon van het in-line type toont, liggen de cilinderstructuren in één vlak, bij een kanon van het delta type dienen de cilinderstructuren volgens een driehoeks arrangement gepositioneerd te zijn. In beide gevallen kan op 10 alternatieve wijze i.p.v. van afzonderlijke holle cilinders gebruik gemaakt worden van (glazen of keramische) staven 49, 51 met drie inwendige kanalen (Fig. 7a; Fig. 7b). Ook is het in het kader van de uitvinding mogelijk om een drievoudig (geïntegreerd) bundelvormend deel 59 te combineren met één gemeenschappelijke, een holle buis 56 15 met een weerstandslaag 57 bevattende focusseerstructuur 55 (Fig. 8).

Fig. 9 toont schematisch een elektronenkanon met een bundelvormend deel 58, en met een focusseerstructuur 59 die een holle cilinder 60 met een spiraal(helix)vormige weerstandslaag 61 bevat. Deze weerstandslaag 61 kan op een zodanige wijze uitgevoerd worden dat bij 20 het aanleggen van een spanning erover equipotentiaal-vlakken 62 ontstaan die overeenstemmen met de equipotentiaal-vlakken van een conventionele focusseerlens met elektroden G3, G4. (gestippeld weergegeven). Dit betekent dat met een kanon met een focusseerlens gevormd door een spiraal(helix)vormige weerstandslaag met een relatief kleine diameter 25 een zelfde (geringe) sferische aberratie kan worden bereikt als met een conventioneel kanon met een veel grotere diameter. Dit is met name van belang in het geval van een meerbundel(kleuren)kanon, dat ondanks het feit dat er voor de drie holle buizen of kanalen met spiraalstructuren maar een beperkte ruimte beschikbaar is, toch een zeer geringe sferische 30 aberratie kan hebben.

.8800194

Claims (11)

1. Kathodestraalbuis met een omhulling, bevattende aan één zijde een fosforscherm en aan de andere zijde een halsgedeelte, en met een in het halsgedeelte gepositioneerd elektronenkanon dat een bundelvormend deel en een focusseerstructuur bevat, welk bundelvormend 5 deel tenminste een kathode en een van een centrale opening voorziene metalen elektrodeplaat omvat en welke focusseerstructuur een holle buis omvat van electrisch isolerend materiaal met binnen- en buitenoppervlakken en met een laag weerstandsmateriaal op tenminste één van de oppervlakken, met het kenmerk, dat de onderdelen van het 10 bundelvormend deel van het elektronenkanon via metalen pennen aan montagestaven bevestigd zijn, dat de buis een eerste en een tweede, van een opening voorzien eindvlak heeft, en dat het eerste eindvlak vast verbonden is aan de metalen plaat van de elektrode van het bundelvormend deel van het elektronenkanon, met hun openingen tegenover 15 elkaar liggend voor het doorlaten van door de kathode uitgezonden elektronen.

2. Kathodestraalbuis volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het eerste eindvlak van de buis is voorzien van een metalen plaat met een opening en dat deze plaat vast verbonden is aan de metalen 20 elektrodeplaat van het bundelvormend deel van het kanon, met hun openingen tegenover elkaar liggend.

3. Kathodestraalbuis volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat een weerstandslaag op het binnenoppervlak van de holle buis is aangebracht en electrisch kontakt maakt met de metalen plaat op 25 het eerste eindvlak van de buis.

4. Kathodestraalbuis volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het tweede eindvlak van de buis eveneens van een metalen plaat met een opening voorzien is en dat deze plaat eveneens electrisch contact maakt met de weerstandslaag op het oppervlak.

5. Kathodestraalbuis volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat aan de metalen plaat op het tweede eindvlak veren bevestigd zijn die die de buis in het halsgedeelte van de kathodestraalbuis centreren.

6. Kathodestraalbuis volgens conclusie 1, met het 35 kenmerk, dat het bundelvormend deel van het elektronenkanon bestemd is voor het produceren van drie elektronenbundels en dat de focusseerstructuur gemeenschappelijk is voor de drie bundels. . 88 0 01 94 PHN 12386 11

7. Kathodestraalbuis volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het bundelvormend deel van het elektronenkanon bestemd is voor het produceren van drie elektronenbundels en dat aan iedere bundel een eigen focusseerstructuur is toegevoegd.

8. Kathodestraalbuis volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat elke van de drie focusseerstructuren een buis van electrisch isolerend materiaal omvat.

9. Kathodestraalbuis volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de drie focusseerstructuren in een buis met drie inwendige 10 kanalen zijn ondergebracht.

10. Kathodestraalbuis volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de focusseerstructuur een voorfocuslens en een hoofdlens omvat.

11. Kathodestraalbuis volgens conclusie 10, met het 15 kenmerk, dat de voorfocuslens en de hoofdlens elk een van een weerstandslaagpatroon voorziene holle cilinder omvatten die via platte metalen ringen aan hun naar elkaar toe gekeerde uiteinden aan elkaar bevestigd zijn. .8800194