TR2021013351A2 - Dental hücre ataşmanina i̇zi̇n veren bi̇r kaplama materyali̇ni̇n kullanimi - Google Patents

Dental hücre ataşmanina i̇zi̇n veren bi̇r kaplama materyali̇ni̇n kullanimi

Info

Publication number
TR2021013351A2
TR2021013351A2 TR2021/013351 TR2021013351A2 TR 2021013351 A2 TR2021013351 A2 TR 2021013351A2 TR 2021/013351 TR2021/013351 TR 2021/013351 TR 2021013351 A2 TR2021013351 A2 TR 2021013351A2
Authority
TR
Turkey
Prior art keywords
coating
materials
cell attachment
feature
coating material
Prior art date
Application number
TR2021/013351
Other languages
English (en)
Inventor
Balkaya Hacer
Baktir Seda
Serdar Onses Mustafa
Demi̇rbu A Sezer
Original Assignee
Erci̇yes Üni̇versi̇tesi̇ Strateji̇ Geli̇şti̇rme Dai̇re Başkanliği
Filing date
Publication date
Application filed by Erci̇yes Üni̇versi̇tesi̇ Strateji̇ Geli̇şti̇rme Dai̇re Başkanliği filed Critical Erci̇yes Üni̇versi̇tesi̇ Strateji̇ Geli̇şti̇rme Dai̇re Başkanliği
Priority to PCT/TR2021/051580 priority Critical patent/WO2023027657A1/en
Publication of TR2021013351A2 publication Critical patent/TR2021013351A2/tr

Links

Abstract

Buluş, dental kompozit rezin ve indirekt restoratif materyallerin yüzeyinin kaplanmasında hücre ataşmanına izin veren bir kaplama materyalinin kullanımı ile ilgilidir. Buluş özellikle, seramik, rezin ve hibrit materyallerin hücre ataşmanına izin veren polimer esaslı veya suda çözünmeyen materyaller ile kaplanması ile ilgilidir.

Description

TARIFNAME DENTAL HUCRE ATASMANINA IZIN VEREN BIR KAPLAMA MATERYALININ KULLANIMI Teknik Alan Bulus, dental kompozit rezin ve indirekt restoratif materyallerin yüzeyinin kaplanmasinda hücre atasmanina izin veren bir kaplama materyalinin kullanimi ile ilgilidir. Bulus özellikle, zirkonyum, seramik, rezin ve hibrit materyallerin hücre atasmanina izin veren polimer esasli veya suda çözünmeyen materyaller ile kaplanmasi ile ilgilidir. Teknigin Bilinen Durumu Günümüzde dis rengi dolgu materyalleri olan kompozit rezinler (KR) çürük bir disin tedavisinde neredeyse alternatifi olmayan materyallerdir. Bu materyaller polimer esasli olup hidrofobik özellige sahiptir. Bunlarin estetik olusu, dis dokularina adeziv olarak baglanabilmeleri, su emme, çözünme, isisal genlesme katsayisi, termal iletkenlik, dis dokularina baglanma gücü, asinma dayanimi gibi klinik özellikleri kabul edilebilir olmasina ragmen polimerizasyon büzülmesi, yetersiz polimerizasyon, artik monomer salinimi, amalgam ve porselene göre düsük mekanik dayanimi gibi dezavantajlari bulunmaktadir. Kompozit rezin materyallerin bu dezavantajlari nedeniyle günümüzde indirekt restoratif materyallerin kuIIIanimi da oldukça popüler hale gelmistir. Bu materyaller tamamen seramik, tamamen kompozit veya hibrit (kompozit ve seramik yapiyi ayni anda barindiran) materyaller olarak piyasada bulunmaktadir. Klinik olarak diseti olugu içerisine uzanan çürük ve defektlerin tedavisinde, furkal bölge açilmalarinda, pulpa perforasyonlari, iatrojenik kök perforasyonlari, eksternal rezorbsiyon tedavileri, k'ok ucu rezeksiyonlari sonrasi kapama islemleri, diger k'ok defektlerinin (kirik, çatlak, oluk vb.) tedavisinde KR5Ierin veya indirekt restoratif materyallerin kullanimi uygun degildir. Bu gibi durumlarda kompozit rezinler ve indirekt restoratif materyallerin yerine hücre atasmanina izin verebilecegi gerekçesiyle cam iyonomer içerikli dolgu malzemeleri veya kalsiyum silikat esasli materyaller tercih edilmektedir. Ancak bu materyaller yetersiz mekanik dayanim, çözünme, renk uyumsuzlugu, sertlesme süresinin hekim kontrolünde olmamasi, dis dokularina zaync baglanma ve yüksek maliyet gibi dezavantajlara sahiptir. Kompozit rezinlerin ve indirekt restoratif materyallerin hücre atasmanina izin veren polimeresasli kaplama materyalleri ile kaplanmasi sonucu ortaya çikan yeni materyal ile biyolojik özelliklerin gelistirilmesinde ciddi bir yol katedilecegi düsünülmektedir. Dis hekimliginde çesitli kaplama materyallerinin son yillarda hücre atasmani ve osteointegrasyonu artiracagi düsüncesiyle implant yüzeylerinde test edildigi çalismalar bulunmaktadir. Yapilan çalismalarda kaplama materyallerinin kullanimi ile osteointegrasyonun arttigi sonucuna varilmistir. Klinik olarak dis sert dokularinda herhangi bir sekilde çevre dokular ile istirakli bir defekt (çürük, perforasyon, rezorbsiyon, kirik, çatlak, bilinçli rezeksiyon vb.) bulunmasi durumlarinda kompozit rezinlerin ve indirekt restoratif materyallerin kullanimi uygun degildir. Bu materyallerin hücre kovucu etkisinden dolayi materyal yüzeyine hücre atasmani gerçeklesmez ve böylece ideal estetik, hijyenik ve fonksiyonel durum saglanamaz. Dolayisiyla KR5lerin içerik olarak protein kovucu özelliginin giderilmesi gerekmektedir. Ancak kompozit rezinlerin kimyasal bilesimine yapilacak en küçük müdahale materyalin polimerizasyon, mekanik dayanim gibi önemli diger bazi özelliklerini riske atacaktir. Bunun yani sira herhangi bir kimyasal modifikasyon yapilsa dahi, materyalin büyük çogunlugunu hidrofobik polimer matriks ve inorganik doldurucu partiküller olusturdugundan, materyalin protein kovucu özelligi yeterli düzeyde giderilemez. Ayni durum indirekt restoratif materyaller için de geçerlidir. Bu yüzden restoratif materyal yüzeyine biyouyumlu ve hücreatasmanina izin verebilecek bir kaplama ajaninin uygulanmasi daha mantikli bir çözüm olarak görünmektedir. Yapilan literatür taramasindakaplama ajanlarinin restoratif materyaller üzerinde test edildigi herhangi bir çalisma bulunamamistir. Yalnizca yapilan bir çalismada polimer esasli 12- metakriloiloksidodesil piridinyumbromür (MDPB) ve 2-metakriloiloksietil fosforilkolin (IViPC) kaplama materyalleri kullanilarak antibakteriyel etkileri arastirilmistir. Gözardi edilmemesi gereken bir konu ise, rezin veya seramik esasli restoratif materyallerin yüzey kaplama islemleri materyalin protein kovucu özelligini giderirken bu durum hücre atasmani ile birlikte bakteri tutulumunu da artirabilir. Dolayisiyla kullanilacak olan kaplama materyalinin antibakteriyel bir özellige de sahip olmasi gerekir veya ilave bir antibakteriyel ajanin kaplama materyalinin kimyasal bilesimine ilave edilmesi de bu sorunu çözebilir. Bilinen teknikte kompozit rezinler ve indirekt restoratif materyaller üzerinde test edilen, hücre atasmanina izin veren kaplama malzemeleri ile alakali çalisma bulunamamistir. Sunulan bulus, restoratif materyallerin uygun kaplamaajanlari ile kaplanmasi seklinde yeni bir yöntem ortaya koymanin yani sira, uygun kaplama ajanlarinin tespiti açisindan da yine ilk olma özelligi tasimaktadir. Ayrica kaplanmis halde piyasaya sürülecek indirekt restoratif materyallerin üretiminin de önünü açmaktadir. Sonuç olarak yukarida anlatilan olumsuzluklardan dolayi ve mevcut çözümlerin konu hakkindaki yetersizligi nedeniyle ilgili teknik alanda bir gelistirme yapilmasi gereklidir. Bulusun Kisa Açiklamasi Mevcut bulus, yukarida bahsedilen gereksinimleri karsilayan, tüm dezavantajlari ortadan kaldiran ve ilave bazi avantajlar getiren hücre atasmanina izin veren bir kaplama materyalinin kullanimi ile ilgilidir. Bulusun öncelikli amaci, kompozit rezinlerin ve indirekt restoratif materyallerin tek basina hücre atasmanina izin vermemesi ve diseti altina uzanan derin restorasyonlarda saglikli bir diseti-dis kompleksi olusturamamasi gibi dezavantajlarin giderilmesi için bir kaplama ajani ile bu materyallerin yüzeyinin kaplanmasini saglamaktir. Bulusun bir amaci, restoratif dis hekimliginde oldukça sik kullanilan restoratif materyallerin yüzeyinin hücre atasmanina izin veren, sitotoksik özellik göstermeyen ve biyouyumlu bir kaplama ajani ile kaplanmasi sayesinde bu materyallerin bu eksikliklerinin giderilmesini saglamaktir. Yukarida anlatilan amaçlarin yerine getirilmesi için, bulus; dental kompozit rezin ve indirekt restoratif materyallerin yüzeyinin kaplanmasinda, hücre atasmanina izin veren bir kaplama materyalinin kullanimidir. Bulusun yapisal ve karakteristik özellikleri ve tüm avantajlari asagida verilen detayli açiklama sayesinde daha net olarak anlasilacaktir ve bu nedenle degerlendirmenin de bu detayli açiklama göz önüne alinarak yapilmasi gerekmektedir. Bulusun Detayli Açiklamasi Bu detayli açiklamada bulus konusu hücre atasmanina izin veren kaplama materyalinin kullanimi, sadece konunun daha iyi anlasilmasina yönelik olarak ve hiçbir sinirlayici etki olusturmayacak sekilde açiklanmaktadir. Bulus, dental kompozit rezin ve indirekt restoratif materyallerin yüzeyinin kaplanmasinda hücre atasmanina izin veren bir kaplama materyalinin kullanimidir. Bulusun tercih edilen bir uygulamasina göre; kaplanacak dental malzeme seramik, rezin, farkli seramik ve rezin içerigine sahip hibrit materyaller, feldspatik porselen, lösit ile güçlendirilmis porselen ve zirkonyum içerikli materyaller arasindan seçilmektedir. Bulusun tercih edilen bir uygulamasina göre; kaplama malzemesi polimer esaslidir veya suda çözünmeyen özelliktedir. Tercihen polidopamin (PDA), polietilen glikol (PEG) ve polieter eter keton (PEEK) polimerlerini içeren bir gruptan seçilmektedir. Bu polimerler biyouyumlu ve antibakteriyel özellige sahip materyallerdir Kaplama islemlerinde yöntem olarak daldirma ve sprey kaplama olmak üzere iki yöntem kullanilacaktir. Diger alternatif kaplama yöntemleri de kullanilabilir. Bunlarin disinda farkli kaplama materyallerinin de ilave çalismalar ile test edilmesi düsünülmektedir. Ayrica uygun kaplama materyallerinin periodontal kayip bölgeleriyle iliskili dis yüzeylerinde kullanilarak yeni atasman olusumlari test edilebilir. Bunun yani sira günümüzde restorasyon amaciyla sert doku kayipli dislerin tedavisindesiklikla kullanilan feldspatik porselen, Iösit ile güçlendirilmis porselen ve zirkonyum içerikli full kronal kaplamalarin da diseti ile komsu yüzeylerinin kaplanmasi test edilecektir. Günümüzde herhangi bir kaplama materyalinin henüz agiz ve istirakli bölgelerde bulunan tüm canli organizmalar üzerine etkileri tam olarak bilinmediginden, materyallerin kaplanmasi islemi tamamen in vitro olarak gerçeklestirilecektir. Her ne kadar bulusta kullanilmasi planlanan kaplama materyallerinin daha önceki çalismalarda biyouyumlu oldugu belirtilmis ve implant yüzeylerinin kaplanmasi ve ortopedide kullanimini arastiran çalismalar bulunsa da baslangiçta in vitroçalismalar ile baslanmasinin daha dogru olacagi düsünülmektedir. Bulusun çalisma prensibi su sekilde açiklanabilir: Kompozit rezin, tam seramik ve hibrit yapidaki restoratif materyallerin yüzeyi ilgili hazirlik (mekanik veya kimyasal pürüzlendirme) islemlerini takiben polidopamin, polieter eter keton veya polietilen glikol gibi bir kaplama ajaniyla kaplanacaktir. Ilgili restorasyonun agiz içerisinde simantasyonu veya kaplama materyalinin bitmis restorasyon yüzeyine direkt uygulanmasi sonrasi, bölgede küçük bir periodontal cerrahi islem ile simültane veya herhangi bir cerrahi islem olmaksizin, ilgili bölgeye periodontal kaynakli kök hücrelerin göçü, farklilasmasi ve kaplama materyalleri üzerine adezyonu gerçeklesecektir. Daha sonra bölgedeki hücrelerin organizasyonu sayesinde yeni periodontal bag doku atasmaninin olusmasi tamamlanacaktir. Bu bulus, restoratif materyallerin uygun kaplama ajanlari ile kaplanmasi seklindeyeni bir yöntem ortaya koymanin yani sira uygun kaplama ajanlarinin tespiti açisindan da yine ilk olma özelligi tasimaktadir. Ayrica kaplanmis halde piyasaya sürülecek indirekt restoratif materyallerin üretiminin de önünü açmaktadir. Bulusta baslangiç olarak bu amaçla etkinligi denenen materyaller polidopamin, polietilen glikol ve polieter eter ketondur. Bu materyallerin implant yüzeylerinde test edildigi daha önceki çalismalarda osteointegrasyon düzeyini artirdigi gösterilmis olup, ilave antibakteriyel etkinlikleri de mevcuttur. Dolayisiyla bu tür kaplama ajanlarinin restoratif materyallerin yüzeyine uygulanmasinin hücre atasmanina izin vererek, saglikli bir sekilde restorasyon-periodontal doku bütünlügünü saglama potansiyeli de bulunmaktadir. Bulusun sagladigi avantajlar asagida özetlenmistir: Kompozit rezin ve indirekt restoratif materyaller, kaplama materyalleri sayesinde hücre atasmani olusturabilme özelligi kazanabilir. Restore edilmis dis dokusu etrafinda sekillenen biyolojik araligin daha ideal sekillenmesi sayesinde agiz hijyeni, agiz kokusu, estetik ve fonksiyon olumlu etkilenir. Ozellikle ön bölgede periodontal kayiplara bagli olarak ortaya çikan üçgen sekilli karanlik bosluklarin olusumu engellenir ve tedavisi saglanabilir. Dolgu maddesinin diger mekanik, kimyasal ve fiziksel özellikleri bozulmaz. Uygulamasi kolaydir. Mikron seviyesinde uygulanacagindan kullanilacak materyal miktari oldukça azdir ve dolayisiyla ekonomiktir. Biyouyumlu, agiz içerisinde de kullanilabilir yeni kaplama materyallerinin gelistirilmesinin önünü açar, prefabrik olarak kaplanmis indirekt materyallerin gelistirilmesi konusunda üretici firmalari tesvik eder. TR TR TR TR

Claims (1)

1.ISTEMLER . Dental kompozit rezin ve indirekt restoratif materyallerin yüzeyinin kaplanmasinda hücre atasmanina izin veren bir kaplama materyalinin kullanimi. . Istem 1ie uygun bir kullanim olup, özelligi; kaplanacak dental malzemenin seramik, rezin, farkli seramik ve rezin içerigine sahip hibrit materyaller, feldspatik porselen, lösit ile güçlendirilmis porselen ve zirkonyum içerikli materyaller arasindan seçilmesidir. . istem 1'e uygun bir kullanim olup, özelligi; kaplama malzemesinin polimer esasli veya suda çözünmeyen özellikte olmasidir. . istem 3'e uygun bir kullanim olup, özelligi; kaplama malzemesinin polidopamin (PDA), polietilen glikol (PEG) ve polieter eter keton (PEEK) polimerlerini içeren bir gruptan seçilmesidir. . Istem ise uygun bir kullanim olup, özelligi; kaplama islemlerinde daldirma veya sprey kaplama yöntemlerinden birinin seçilmesidir. TR TR TR TR
TR2021/013351 2021-08-24 2021-08-24 Dental hücre ataşmanina i̇zi̇n veren bi̇r kaplama materyali̇ni̇n kullanimi TR2021013351A2 (tr)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PCT/TR2021/051580 WO2023027657A1 (en) 2021-08-24 2021-12-29 Use of a coating material allowing dental cell attachment

Publications (1)

Publication Number Publication Date
TR2021013351A2 true TR2021013351A2 (tr) 2023-03-21

Family

ID=

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Gupta et al. Evaluation of microleakage with total etch, self etch and universal adhesive systems in class V restorations: an in vitro study
Santini et al. Influence of cavity configuration on microleakage around class v restorations bonded with seven self‐etching adhesives
Miletić et al. Leakage of five root canal sealers
Lima et al. Influence of ultraconservative access cavities on instrumentation efficacy with XP‐endo Shaper and Reciproc, filling ability and load capacity of mandibular molars subjected to thermomechanical cycling
Savarino et al. Ability of restorative and fluoride releasing materials to prevent marginal dentine demineralization
Aswani et al. Resin infiltration of artificial enamel lesions: evaluation of penetration depth, surface roughness and color stability
Bahrololoomi et al. In vitro comparison of microleakage of two materials used as pit and fissure sealants
Bömicke et al. Clinical performance of posterior inlay‐retained and wing‐retained monolithic zirconia resin‐bonded fixed partial dentures: stage one results of a randomized controlled trial
Vinod Kumar et al. A study on provisional cements, cementation techniques, and their effects on bonding of porcelain laminate veneers
Maischberger et al. Hemostatic gingival retraction agents and their impact on prosthodontic treatment steps: A narrative review.
Lin et al. Apical sealing ability of different endodontic sealers using glucose penetration test: a standardized methodological approach
Hahn et al. Effect of different luting procedures on the seating of ceramic inlays
Devlin Operative dentistry
John et al. Comparison of the effect of dentin bonding, dentin sealing agents on the microleakage of provisional crowns fabricated with direct and indirect technique-an invitro study
TR2021013351A2 (tr) Dental hücre ataşmanina i̇zi̇n veren bi̇r kaplama materyali̇ni̇n kullanimi
WO2023027657A1 (en) Use of a coating material allowing dental cell attachment
Hamed et al. The Effect of Different Remineralizing Agents on Microleakage around Restored Demineralized Enamel: An In vitro Comparative Study
Sengar et al. Comparative Evaluation of Microleakage of Flowable Composite Resin Using Etch and Rinse, Self-Etch Adhesive Systems, and Self-Adhesive Flowable Composite Resin in Class V Cavities: Confocal Laser Microscopic Study. Materials 2022, 15, 4963
Abouelnaga A comparison of gingival marginal adaptation and surface microhardness of class II resin based composites (conventional and bulk fill) placed in layering versus bulk fill techniques
Mirkarimi et al. The microleakage of polycarboxylate, glass ionomer and zinc phosphate cements for stainless steel crowns of pulpotomized primary molars
Deepali et al. Coronal microleakage of four restorative materials used in endodontically treated teeth as a coronal barrier-an in vitro study
Rai et al. Apical sealing ability of newer resin based pulp space sealers-An in vitro study
Ho et al. Composite artistry using Premise-The new breed of nanofiller
Seraj et al. Comparative evaluation of the effects of different methods of post space preparation in primary anterior teeth on the fracture resistance of tooth restorations
Bhargava et al. Recent advances in direct reinforced restorations for vital teeth