PL194942B1 - Sposób wytwarzania elementu akumulacyjnego do elektrycznego, akumulacyjnego urządzenia grzewczego - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania elementu akumulacyjnego do elektrycznego akumulacyjnego urzadze- nia grzewczego, w którym element akumulacyjny zawiera wiecej niz 50% zgorzeliny zelaza, zna- mienny tym, ze przygotowuje sie zgorzeline zelaza o wstepnie ustalonym rozkladzie wielkosci czastek, miesza sie ja ze srodkiem wiazacym i z wytworzonej mieszaniny formuje sie element akumulacyjny. PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania elementu akumulacyjnego do elektrycznego, akumulacyjnego urządzenia grzewczego.

Elementy akumulacyjne są stosowane w rdzeniach elektrycznych, akumulacyjnych urządzeń grzewczych, w celu zmagazynowania energii cieplnej. Energia ta wytwarzana jest w umieszczonych w rdzeniu akumulacyjnym opornikach grzewczych i magazynowana w elementach akumulacyjnych, a następnie oddawana do strumienia powietrza prowadzonego przy elementach akumulacyjnych. Elementy te powinny posiadać możliwie dużą zdolność magazynowania ciepła (pojemność cieplną) przy małej objętości magazynującej. Współcześnie, do wytwarzania elementów akumulacyjnych stosuje się minerały takie - jak na przykład magnezyt (MgO) albo magnetyt (Fe3<O₄).

Z opisu patentowego DD 254 381 znane jest zastosowanie, metalurgii w piecach hutniczych jako warstwy wykładzinowej akumulacyjnej, odpadowej zgorzeliny żelaza, zawierającej więcej niż 50% tej zgorzeliny wraz z domieszkami różnych minerałów, tak aby powstała masa mogła być odporna na bardzo wysokie temperatury, jakie występują w piecu hutniczym

Zadaniem wynalazku jest wytworzenie możliwie taniego elementu akumulacyjnego urządzenia grzewczego, z zastosowaniem również odpadowej zgorzeliny żelaza.

Zadanie to, stosownie do istoty wynalazku, rozwiązane jest przez sposób wytwarzania, w którym w którym element akumulacyjny zawiera więcej niż 50% zgorzeliny żelaza, charakteryzuje się tym, że przygotowuje się zgorzelinę żelaza o wstępnie ustalonym rozkładzie wielkości cząstek, miesza się ją ze środkiem wiążącym i z wytworzonej mieszaniny formuje się element akumulacyjny.

Dalej w szczegółach, wyżej wymieniony sposób charakteryzuje się tym, że w trakcie przygotowywania zgorzeliny żelaza o wstępnie ustalonym rozkładzie wielkości cząstek, zgorzelina jest odolejana, zaś wstępnie ustalony rozkład wielkości cząstek osiąga się przez nastawienie krzywej przesiewu, tak że uzyskuje się wielkości ziaren cząstek w zakresie od 0,01 mm do 4 mm, przy czym 40-50% cząstek ma wielkość ziarna w zakresie od 0,5 mm do 4 mm.

W dalszym postępowaniu sposób charakteryzuje się tym, że wytworzoną mieszaninę wlewa się do formy i pozostawia do czasu utwardzenia lub wytworzoną mieszaninę w drugiej odmianie sposobu wprowadza się do formy i sprasowuje.

Sposób według drugiej odmiany charakteryzuje się tym, że mieszanina po sprasowaniu jest wypalana i następnie wyjmowana z formy lub, że po sprasowaniu, utworzoną w ten sposób surową kształtkę usuwa się z formy i następnie wypala.

W obu opisanych powyżej obu sposobach wypalania cechą charakterystyczną jest to, że temperatura wypalania zawiera się w granicach 800-1000°C.

Cechą charakterystyczną opisanego na wstępie sposobu jest też to, że środkiem wiążącym jest korzystnie środek ceramiczny, a mieszanina zawiera od 85 do 99% wag. zgorzeliny żelaza oraz od 1 do 15 % wag. środka wiążącego.

Korzystne skutki wynikające z istoty wynalazku dotyczą zastosowania w sposobie produkcji elementów akumulacyjnych zgorzeliny żelaza, która występuje w dużych ilościach w metalurgii żelaza - jako produkt utleniania i jest w związku z tym tania. Zgorzelina składa się z mieszaniny tlenków żelaza (FeO, Fe3O₄ oraz Fe₃O3). Stosownie do istoty wynalazku, sposób wytwarzania elementu akumulacyjnego do elektrycznego akumulacyjnego urządzenia grzewczego jest stosunkowo prosty w technologii, gdyż składa się z kilku operacji, co powoduje, że wytworzony tym sposobem element akumulacyjny jest tani przy jakościowo właściwych parametrach technicznych, wymaganych dla elektrycznych akumulacyjnych urządzeniach grzewczych.

Przykład wykonania wynalazku, w jednej z odmian wykonania, polega na tym, że do wytwarzania element akumulacyjny do elektrycznego akumulacyjnego urządzenia grzewczego, stosuje się mieszaninę złożoną z odpadowej zgorzeliny żelaza w ilości więcej niż 50% i środka wiążącego.

O ile zgorzelina żelaza nie wykazuje się jeszcze wymaganym rozkładem wielkości cząsteczek, należy poddać ją procesowi mielenia oraz/albo odpowiednio przesiać. Przed tym zgorzelina żelaza jest odolejona (pozbawiona oleju). Tym samym, jeszcze przed domieszaniem środka wiążącego wytwarza się zgorzelinę żelaza, która ma korzystnie cząsteczki o średnicy od 0,01 mm do około 4 mm, przy czym udział wagowy 40-50% cząsteczek znajduje się w granicach 0,5 mm do 4 mm. Następnie miesza się tak wytworzoną zgorzelinę żelaza intensywnie ze środkiem wiążącym, stanowiącym środek ceramiczny. Jako środki wiążące stosuje się iły (gliny), sylikaty (krzemiany), fosforany - na przykład fosforan aluminium oraz siarczany, na przykład siarczan aluminium. Jeśli jest to konieczne, można

PL 194 942 B1 domieszać dalsze komponenty. Korzystnym składem w tej technologii wytwarzania jest uzyskanie mieszaniny, zawierającej 85- 99% wag. zgorzeliny żelaza oraz 1 do 15% środka wiążącego.

W ten sposób wytworzona mieszanina, formowana jest w postać elementu akumulacyjnego przez wprowadzenie tej surowej masy do formy i sprasowanie jej, a następnie surową kształtkę po usunięciu z formy, wypala się w temperaturze w granicach 800 - 1000°C.

Claims (10)

1. Sppsóó wytwarzznia elementu akkmulaacjneegdd elektryycneeg akkmulaacjneeg urząddznia grzewczego, w którym element akumulacyjny zawiera więcej niż 50% zgorzeliny żelaza, znamienny tym, że przygotowuje się zgorzelinę żelaza o wstępnie ustalonym rozkładzie wielkości cząstek, miesza się ją ze środkiem wiążącym i z wytworzonej mieszaniny formuje się element akumulacyjny.

2. Sppsóówyeług zzatrz. U, zznmieenntym. żż w t rz^ie uczzyg-owywykiazzg-zzlineżżlaaz o wstępnie ustalonym rozkładzie wielkości cząstek, zgorzelina jest odolejana.

3. Sppośó wyeług ezktrz. U. eznmieenn tt^m, żż wytęęnie esse^on aroMaa wielkoośi ecądtek osiąga się przez nastawienie krzywej przesiewu, tak że uzyskuje się wielkości ziaren cząstek w zakresie od 0,01 mm do 4 mm, przy czym 40-50% cząstek ma wielkość ziarna w zakresie od 0,5 mm do 4 mm.

4. Sppośó wyełus zzaSz. zznmieenn ti/rn, Uż wytwyszzse miekózkinewlewy eię Ud Ζοπτψ i pozostawia do czasu utwardzenia.

5. Spłc^^ś^t» wyełus zzas-z. zzamieeny lym, że w^wo^on miekózkine wyrzwyada eię do formy i sprasowuje.

6. Spooób weełus ζθιΤζ. 5, zr^ć^r^ie^r^r^y tym, że mieezanina po spcakówykiu joeS wwpalana i następnie wyjmowana z formy.

7. Sppsóówyełus zzaSz-S, zzymieeyy rym, żż ppsócakówykiU|Urwyszzsew tee sóPSóósór rową kształtkę usuwa się z formy i następnie wypala.

8. Sppsóó wyełus zzkttz. 6 allo 7, zzymieeyy ttim że jemep-zrura wypplakia zzwiera ssę; w granicach 800-1000°C.

9. Sppsób weełus ζζ^γζ. 1, znymieeyy tym, że ś^odiem wiądądcm u jeS koszzstnie środek ceramiczny.

10. Sppsóó w^e^^u ζζ^γζ. U1 zzymieeyy t^r^, Uż miekózkine uwiera uo U8 Uo U9% w^a- uągrzeliny żelaza oraz od 1 do 15 % wag. środka wiążącego.