PL191646B1 - Zespół okienny - Google Patents

Abstract

Zespół okienny, mający ramę okienną i co najmniej dwie szyby, przy czym rama okienna posiada integralny człon dystansowy utrzymujący szyby w położeniu zasadniczo równoległym, w odstępie od siebie, oraz mający adsorbent, absorbent lub mieszaninę absorbentu i adsorbentu, umieszczone w połączeniu z przestrzenią pomiędzy szybami, znamienny tym, że integralny człon dystansowy (5) ma korytko połączone z przestrzenią pomiędzy szybami (2), ograniczone przez odgałęzienia do mocowania klejem (6) szyb (2) do członu dystansowego (5), przy czym odgałęzienia do mocowania szyb (2) posiadają wolne zakończenia, niezależne od siebie.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół okienny.

Izolujące zespoły szklarskie (zespoły IG) są stosowane w oknach i drzwiach, by zmniejszyć straty ciepła z wnętrza budynku w zimie i do wnętrza budynku klimatyzowanego w lecie. Izolujące zespoły szklarskie są zwykle wytwarzane oddzielnie od ramy okiennej, a następnie, w oddzielnym etapie, izolujący zespół szklarski jest instalowany w ramie okiennej.

Izolujące zespoły szklarskie zwykle złożone są z co najmniej dwóch równoległych szyb, które są usytuowane w odstępie od siebie i które mają pomiędzy szybami przestrzeń uszczelnioną wzdłuż obwodów szyb, aby zamknąć pomiędzy nimi przestrzeń powietrzną. Wzdłuż obwodu przestrzeni pomiędzy dwiema szybami umieszczone są słupki dystansowe. Tymi słupkami dystansowymi są zwykle długie, wydrążone perforowane kształtowniki metalowe, korzystnie wykonane ze stopu aluminium albo w postaci wytłoczki, albo przez walcowanie z płaskownika. Wydrążone wnętrze członu dystansowego zawiera desykant (absorbent lub mieszaninę absorbentu i adsorbentu), służący do pochłaniania resztkowej wilgoci, która może znajdować się w zamkniętym powietrzu i do pochłaniania dodatkowej wilgoci, która może wejść w szczelnie zamknięty zespół po pewnym czasie. Człony dystansowe są zmontowane w zazwyczaj prostokątną ramę albo przez gięcie, albo za pomocą narożnych łączników.

Zespoły IG wykonuje się stosując albo pojedyncze, albo podwójne uszczelnienie. W przypadku zespołów z pojedynczym uszczelnieniem uszczelnienie konstrukcyjne, uszczelnienie dla powietrza i uszczelnienie dla pary wodnej łączy się w jedno uszczelnienie. Szczeliwa stosowane zwykle przy konstrukcji z pojedynczym uszczelnieniem obejmują albo szczeliwa termoplastyczne, takie jak kauczuk butylowy, albo szczeliwa termoutwardzalne, takie jak polisiarczek i poliuretan. Zwykle szczeliwa termoutwardzalne są bardziej przepuszczalne dla pary wilgoci niż szczeliwa termoplastyczne.

W przypadku zespołów IG z podwójnym uszczelnieniem stosowane jest uszczelnienie wewnętrzne jak również główne uszczelnienie zewnętrzne, przy czym uszczelnienie wewnętrzne działa zasadniczo jako dodatkowe uszczelnienie dla pary wilgoci. Zwykle w przypadku zespołów z podwójnym uszczelnieniem jako uszczelnienie wewnętrzne stosowany jest materiał termoplastyczny, taki jak poliizobutylen, a do boków elementu dystansowego przy szybach przymocowana jest kitlistwa z poliizobutylenu. Rama dystansująca jest następnie umieszczana pomiędzy szybami i doprowadzane jest ciepło i/lub ciśnienie, by zapewnić dociśnięcie poliizobutylenu i pełne zwilżenie przez niego powierzchni szkła. Jeśli chodzi o drugie, zewnętrzne, uszczelnienie, zwykle stosuje się szczeliwo termoutwardzalne, takie jak silikon, poliuretan lub polisiarczek, które nakłada się na zewnętrznym obwodzie pomiędzy dwiema szybami.

Konstrukcja zespołów IG jest znana np. z opisów US 3.919.023 (Bowser i in.) 4.994.309 (Reichert i in.), 4.479.988 (Dawson), 5.313.761 (Leopold) i 5.568.714 (Peterson). Sposoby wytwarzania takich zespołów IG są również znane np. z opisu US 5.295.292 (Leopold). Zespoły IG, opisane powyżej, są zbudowane jako oddzielny zespół, który jest następnie wstawiany w ramę okienną. Ramę okienną z zawartymi w niej zespołami IG można następnie montować jako okno, drzwi lub płytę izolującą w budynkach, zespołach chłodniczych, pojazdach itp.

Celem wynalazku jest opracowanie zespołu okiennego łatwego do wytwarzania i instalowania.

Zespół okienny według wynalazku charakteryzuje się tym, że integralny człon dystansowy ma korytko połączone z przestrzenią pomiędzy szybami, ograniczone przez odgałęzienia do mocowania klejem szyb do członu dystansowego, przy czym odgałęzienia do mocowania szyb posiadają wolne zakończenia, niezależne od siebie.

Rama okienna i integralny człon dystansowy są, korzystnie, wykonane z aluminium.

Ewentualnie, rama okienna i integralny człon dystansowy są wykonane z polichlorku winylu.

Korzystnie, szyby są niezależnie wybrane z grupy obejmującej: szyby ze zwykłego szkła, szyby ze szkła odprężanego, szyby ze szkła bezpiecznego, szyby z laminatu szkło-tworzywo termoplastyczne i szyby z tworzywa termoplastycznego.

W szczególności, szybami są szyby z laminatu szklanego. Ewentualnie, szybami są szyby szklane.

Klejem jest, korzystnie, utwardzalna cieplnie kompozycja kauczuku silikonowego katalizowana platyną. Ewentualnie, klejem jest polimer izobutylenowy z funkcjami akrylowymi.

Korzystnie, korytko zawiera adsorbent, absorbent lub mieszaninę absorbentu i adsorbentu.

Przestrzeń pomiędzy szybami jest, ewentualnie, wypełniona obojętnym gazem. W szczególności, obojętny gaz jest wybrany z grupy obejmującej: azot, krypton i argon.

Zespół okienny ma, korzystnie, człon symulujący słupek okienny, umieszczony pomiędzy szybami. W szczególności, człon symulujący słupek okienny jest przymocowany do integralnego członu

PL 191 646 B1 dystansowego. Ewentualnie, człon symulujący słupek okienny jest przymocowany zaciskiem do integralnego członu dystansowego.

Korzystnie, rama okienna i integralny człon dystansowy są wykonane z tworzywa sztucznego. W szczególności, rama okienna i integralny człon dystansowy są wykonane z tworzywa sztucznego zawierającego polichlorek winylu jako główny składnik.

Rama okienna i integralny zespół dystansowy są, ewentualnie, wykonane z materiału wybranego z grupy obejmującej: włókno szklane, kompozyty tworzyw sztucznych oraz kompozyty zawierające drewno i tworzywo sztuczne.

W zespole okiennym według wynalazku szyby są mocowane klejem do odgałęzień członu dystansowego, które to odgałęzienia posiadają wole zakończenia, niezależne od siebie. Taka konstrukcja rozwiązuje problem znanych zespołów okiennych, w których usztywnienie szyb było przyczyną powstawania naprężeń w szybach, mogących powodować powstawanie pęknięć naprężeniowych.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia wytwarzanie zespołu okiennego zawierającego ramę i szyby izolują cej jako jeden zespół, przez co eliminuje się koszt i etapy technologiczne związane z wytwarzaniem oddzielnego zespołu IG i potem instalowaniem tego zespołu IG w ramie okiennej.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony, w przykładzie wykonania, na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia zespół okienny zawierający ramę okienną z dwiema umieszczonymi zasadniczo równolegle w odstępie od siebie szybami, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - przekrój poprzeczny ramy okiennej zawierającej integralny człon dystansowy, zaś fig. 3 przedstawia przekrój poprzeczny ramy okiennej zawierającej dwie równoległe, usytuowane w odstępie od siebie szyby utrzymywane w zasadniczo równoległej konfiguracji przez integralny człon dystansowy ramy okiennej.

Zespół okienny przedstawiony na fig. 1 zawiera ramę okienną 1, w której umieszczone są dwie zasadniczo równoległe szyby 2 usytuowane w odstępie od siebie. Na fig. 1 przedstawiono również zespół 3 symulujący słupek okienny, umieszczony pomiędzy szybami 2 i przymocowany do ramy okiennej 1. Rama okienna 1 zawiera uszczelnione kanały 4 do odpompowania przestrzeni pomiędzy szybami 2 i wprowadzenia gazu izolującego pomiędzy szyby 2, jeśli trzeba.

Przedmiot wynalazku obejmuje również zespoły okienne nadające się do stosowania jako okna skrzydłowe, podwójne okna wiszące, pojedyncze okna wiszące, okna stałe i okna o stałym położeniu oraz panele izolujące zarówno do budynków mieszkaniowych jak i do budynków przemysłowych. Zespół okienny według wynalazku może być stosowany jako drzwi i okna, np. w chłodziarkach i chłodzonych skrzyniach wystawowych. Zespół okienny według wynalazku może być również stosowany jako okna w pojazdach, łącznie z samochodami osobowymi, samochodami ciężarowymi, ciężkim sprzętem budowlanym i łodziami.

Rama okienna może być wykonana ze standardowych materiałów używanych do budowy ram zespołów okiennych. Przez ramę okienną rozumiana jest część składowa przeznaczona do zamknięcia obwodu dwóch lub więcej szyb, aby utworzyć zespół okienny nadający się do umieszczenia i przymocowania do konstrukcji wsporczej, takiej jak np. rama okna, konstrukcja budynku, zespół chłodzony lub pojazd. Materiałem na ramę okienną może być przykładowo drewno, metal, taki jak aluminium, tworzywo sztuczne, takie jak ABS lub styren, włókno szklane, kompozyty z tworzyw sztucznych oraz kompozyty zawierające drewno i tworzywo sztuczne. Przy wybieraniu materiału na ramę okienną jest brana pod uwagę wytrzymałość na ściskanie, twardość, kruchość, współczynnik sprężystości, przewodność cieplna, możliwość obrabiania, zdolność do mocowania elementów mocujących oraz wygląd i koszt. Sposób wytwarzania ramy okiennej zależy od materiału. Rama okienna może być wytwarzana sposobami takimi jak: frezowanie, toczenie, tłoczenie, wytłaczanie, formowanie oraz ich połączenia.

Korzystnie rama okienna jest wykonana z tworzywa sztucznego, zawierającego jako główny składnik polichlorek winylu (PVC). PVC może zawierać niewielkie ilości dodatków, takich jak środki pomocnicze przy przetwarzaniu, modyfikatory procesu, wypełniacze stałe, materiał wzmacniający, środki smarowe do ułatwiania wytłaczania oraz związki utwardzające. Ponadto PVC może zawierać inne składniki polimerowe jako mieszaniny modyfikujące zachowanie się PVC. Korzystnie, rama okienna jest wykonywana przez wytłaczanie z PVC.

Rama okienna jest przeznaczona do zamknięcia obwodu dwóch lub więcej szyb. Jak pokazano na fig. 1, w jednym przykładzie wykonania rama okienna jest wykonana w kształcie prostokąta lub kwadratu. Jednakże kształt ramy okiennej nie jest krytyczny dla wynalazku, jeżeli tylko jest odpowiednio zgodny z kształtem szyb. Rama okienna może być wykonana np. jako wiele części składowych, które są następnie łączone przy końcach sposobami takimi jak: stosowanie śrub, nitów, sworzni, zacisków, wkładek oraz spawanie lub połączenia tych sposobów. Rama okienna może być wykonana jako pojedynczy liniowy człon

PL 191 646 B1 składowy sposobami takimi jak tłoczenie lub wytłaczanie, a następnie taki liniowy człon składowy jest gięty do odpowiedniego kształtu i łączony na końcach opisanymi poprzednio sposobami.

Rama okienna posiada integralny człon dystansowy do utrzymywania dwóch lub więcej szyb w usytuowaniu zasadniczo równoległym, w odstępie od siebie. Pod określeniem „integralny rozumie się, że człon dystansowy jest częścią ramy okiennej i że szyby są mocowane oddzielnie do członu dystansowego jako do części ramy okiennej. Figura 2 przedstawia, w przykładzie wykonania, przekrój poprzeczny ramy okiennej 1 posiadającej integralny człon dystansowy 5. Fizyczny kształt integralnego członu dystansowego nie jest krytyczny dla rozwiązania według wynalazku, jeżeli tylko może on utrzymywać dwie lub więcej szyb w usytuowaniu zasadniczo równoległym, w odstępie od siebie. Fizyczny kształt będzie zależeć w pewnym stopniu od materiału, z którego jest wykonana rama okienna. Chociaż korzystne jest, by integralny człon dystansowy był wykonany, przykładowo, przez frezowanie, wytłaczanie lub tłoczenie ramy okiennej, integralny człon dystansowy może być wykonany oddzielnie i potem dołączony do ramy okiennej sposobami takimi jak klejenie, spawanie, łączenie na sworznie, łączenie na śruby i podobne sposoby mocowania. Rama okienna i integralny człon dystansowy mogą być wykonane z podobnych lub odmiennych materiałów. Przykładowo, rama okienna może być wykonana jako współwytłoczka, przy czym rama okienna i integralny człon dystansowy są wykonane z różnych materiałów polimerowych. W pewnych zastosowaniach może być pożądany sposób współwytłaczania, aby wytworzyć ramę okienną o odpowiednich właściwościach fizycznych, takich jak wytrzymałość, oraz integralny człon dystansowy, przykładowo, z możliwym do zaakceptowania współczynnikiem rozszerzalności i właściwościami adhezyjnymi tak, by był on kompatybilny z szybami. Integralny człon dystansowy może być np. w postaci litego żebra, wydrążonego żebra lub korytka. Kształt integralnego członu dystansowego nie jest ważny, jeżeli zapewnione jest pole powierzchni i wytrzymałość wystarczająca dla utrzymywania dwóch lub więcej szyb w usytuowaniu zasadniczo równoległym, w odstępie od siebie, korzystnie przez klej umieszczony pomiędzy ściankami integralnego członu dystansowego a krawędzią wewnętrznej powierzchni szyb. Figura 2 przedstawia korzystne ukształtowanie integralnego członu dystansowego, gdzie człon ten ma kształt korytka, w którym można umieścić desykant i w którym można zamocować człon symulujący słupek okienny, np. za pomocą zacisków lub przez pasowanie cierne.

Zespół okienny według wynalazku zawiera dwie lub więcej, zasadniczo równoległych, usytuowanych w odstępie od siebie, szyb. Przez określenie „zasadniczo równoległe” rozumie się, że szyby umieszczone w ramie okiennej w zetknięciu z integralnym członem dystansowym i ewentualnymi materiałami takimi jak klej i materiały barierowe, tworzą komorę wewnętrzną. Szybami mogą być arkusze wykonane np. ze zwykłego szkła, ze szkła odprężonego, ze szkła bezpiecznego, z laminatów szkło-tworzywo termoplastyczne lub z tworzyw termoplastycznych. Szyby mogą być przezroczyste lub przeświecające. Szyby mogą być pokryte standardowymi powłokami zmniejszającymi przepuszczalność światła ultrafioletowego i widzialnego. Szyby barwione takimi sposobami są znane. Korzystne szyby do stosowania w zespole okiennym zawierają szkło i laminaty szklane.

Chociaż konstrukcja ramy okiennej przedstawiona na fig. 1-3 przewiduje umieszczenie dwóch szyb, wynalazek nie jest ograniczony tylko do rozwiązania z dwiema szybami. Rama okienna może być skonstruowana tak, by przyjmowała dodatkowe szyby lub folie umieszczone pomiędzy zasadniczo równoległymi szybami.

Figura 3 przedstawia przekrój poprzeczny zespołu okiennego. Rama okienna 1 zawiera integralny człon dystansowy 5. Szyby 2 są umieszczone w konstrukcji ramy okiennej swymi krawędziami przy integralnym członie dystansowym 5 i są przy niej trzymane przez klej 6. Wewnątrz wnęki wykonanej pomiędzy szybami 2 jest usytuowany człon 3 symulujący słupek okienny, który jest utrzymywany na miejscu za pomocą zacisku wprowadzonego w szczelinę przedłużającą oś wzdłużną integralnego członu dystansowego. W integralnym członie dystansowym 5 umieszczony jest adsorbent 7. Rama okienna 1 zawiera ponadto rowki 8, w których mogą być umieszczone i zamocowane kitlistwy 9, zapewniające uszczelnienie przed czynnikami atmosferycznymi przy zewnętrznych powierzchniach szyb 2.

W korzystnym przykładzie wykonania, dwie lub więcej zasadniczo usytuowanych w odstępie od siebie szyb jest przymocowane do integralnego członu dystansującego klejem, takim jak szczeliwo konstrukcyjne. Ponadto korzystne jest, by klej ten był zdolny do tworzenia uszczelnienia odpornego na powietrze i wilgoć pomiędzy integralnym członem dystansowym a szybami. Jaki specjalny klej będzie zastosowany, zależy od materiałów, z których jest wykonana rama okienna i szyby, jak również od warunków eksploatacji zespołu okiennego. W charakterze kleju można stosować wiele różnych materiałów. Przykładowo, klejem może być naturalna lub syntetyczna żywica termoplastyczna, taka jak polisiarczek, poliuretan, poliizobutylen, żywica epoksydowa, mieszanina żywicy epoksydowej z polisiarczkiem i mieszanina polisiarczkowo-poliuretanowa.

PL 191 646 B1

Klejem może być utwardzalna cieplnie kompozycja kauczuku silikonowego katalizowana platyną, przedstawiona w opisie US 5.364.921 (Gray i in.). Korzystnie, klejem może być utwardzalna w temperaturze pokojowej kompozycja zawierająca polimer izobutylenowy z funkcjami akrylowymi, przedstawiony w opisie US 5.665.823 (Saxena i in). Klejem może być wstępnie ukształtowana taśma szklista, zawierająca materiały takie jak butyl, polietylen, poliuretan lub polichlorek winylu.

Korzystnie, adsorbent lub absorbent jest umieszczony w przestrzeni utworzonej pomiędzy szybami, by zapobiec gromadzeniu się wilgoci pomiędzy szybami i, jeśli trzeba, by adsorbować związki chemiczne, które mogą być emitowane do przestrzeni pomiędzy szybami i mogą powodować zamglenie szyb. W niniejszym opisie określenia adsorbent i absorbent są ujęte we wspólnym określeniu „adsorbent”, które oznacza materiały, które albo przez adsorpcję, albo przez absorpcję są zdolne do zatrzymywania wody i/lub związków chemicznych. Korzystnie, adsorbent 7 jest umieszczony w kanale utworzonym przez integralny człon dystansowy. Kanał utworzony przez integralny człon dystansowy może mieć różne konfiguracje, takie jak: prostokąt, kwadrat i owal i nie musi być całkowicie otwarty do przestrzeni utworzonej pomiędzy szybami. Kanał utworzony przez lub w integralnym członie dystansowym może być połączony z przestrzenią utworzoną pomiędzy szybami, np. za pomocą szczeliny, jak przedstawiono na fig. 3, albo poprzez otwory usytuowane w odstępach wzdłuż integralnego członu dystansowego łączące kanał utworzony w integralnym członie dystansowym z przestrzenią utworzoną pomiędzy szybami.

Adsorbent lub adsorbenty stosowane w zespole okiennym mogą być dowolnymi z naturalnie występujących lub syntetycznie wytworzonych adsorbentów, które będą adsorbować wodę i korzystnie wszelkie związki chemiczne uwalniane w przestrzeń utworzoną przez szyby, które to związki mogą powodować zamglenie szyb. Korzystnymi adsorbentami są: zeolit A, zeolit X oraz ich mieszaniny. Fizyczna postać użytego adsorbentu będzie zależeć od kanału utworzonego w integralnym członie dystansującym. Adsorbent może być w postaci proszku, a wtedy kanał utworzony w integralnym członie dystansującym musi być zasadniczo zamknięty z odpowiednio zwymiarowanymi otworami łączącymi ten kanał z przestrzenią utworzoną pomiędzy szybami. Przykładowo, w opisie US 3.868.299 (Ulisch) przedstawiono zastosowanie adsorbentu przeznaczonego do użycia w wielowarstwowych oknach ze szkłem izolującym, zawierających wąskoporowy zeolit w połączeniu z szerokoporowym adsorbentem i ewentualnie z iłowym spoiwem. W opisie US 5.493.821 (Cohen i in.) przedstawiono wydrążone aglomeraty o małej gęstości użyteczne do adsorbowania wody, które mogą być stosowane w rozwiązaniu według wynalazku.

Adsorbent może być w podłożu, w którym ziarnisty adsorbent jest zawarty w materiale nośnym przyklejonym wewnątrz kanału utworzonego w integralnym członie dystansowym. Materiałem nośnym może być przykładowo kauczuk silikonowy, kauczuk butylowy, klej topliwy lub poliuretan. Adsorbent może być zawarty w utwardzalnej ciekłej kompozycji kauczuku silikonowego lub w szczeliwie, które jest wytłaczane w kanał utworzony w integralnym członie dystansowym i przywiera do niego po utwardzeniu.

Aby polepszyć izolujące działanie zespołu okiennego według wynalazku, może być pożądane usunięcie powietrza z przestrzeni utworzonej pomiędzy szybami lub zastąpienie tego powietrza gazem obojętnym, takim jak azot, argon lub krypton. Jak przedstawiono na fig.1, uszczelnione kanały 4 mogą znajdować się w ramie okiennej, w celu ułatwienia wytwarzania podciśnienia lub zastępowania powietrza innym gazem.

Na figurze 3 rama okienna 1 zawiera rowki 8, w których mogą być umieszczone i zamocowane kitlistwy 9 tworzące uszczelnienie przed czynnikami atmosferycznymi przy zewnętrznych powierzchniach szyb 2. Kształt rowków 8 nie jest krytyczny, przy czym kształt przedstawiony na fig.3 jest tylko jednym z wielu możliwych. Korzystne jest, by rowki 8 miały taki kształt, by kitlistwy 9 mogły wchodzić zatrzaskowo na swoje miejsce i być tak przytrzymywane. Alternatywnie kitlistwy 9 mogą być pasowane na wcisk w rowki 8 lub mocowane przez klejenie.

Kitlistwy 9 są przymocowane do ramy okiennej 1 i oparte o zewnętrzną powierzchnię szyb 2. Materiał, z którego wykonane są kitlistwy 9 może to być dowolnym ze znanych materiałów przeznaczonych do takich zastosowań. Kitlistwy 9 mogą być wykonane, przykładowo, z naturalnego lub syntetycznego kauczuku lub z tworzywa sztucznego. Korzystnie, kitlistwy 9 mogą być wykonane z kauczuku silikonowego. Kitlistwy 9 mogą również służyć do ozdoby i dlatego mogą być wytwarzane takimi sposobami jak wytłaczanie ozdobnych kształtów i konstrukcji, a ponadto mogą być barwione według potrzeby.

Na figurze 1 i 3 przedstawiono również człon 3 symulujący słupek okienny, umieszczony pomiędzy szybami 2 i przymocowany do ramy okiennej 1 za pomocą szczeliny w integralnym członie dystansującym 5. Człon 3 symulujący słupek okienny jest opcjonalny dla rozwiązania według wynalazku i może być konwencjonalną konstrukcją ze znanych materiałów. Korzystne jest, by ten człon 3 był wykonany z aluminium lub z tworzywa sztucznego nie wydzielającego związków chemicznych do przestrzeni utworzonej pomiędzy szybami, które to związki mogłyby spowodować zamglenie szyb. Człon 3 symulujący słupek

PL 191 646 B1 okienny może być wykonany tak, by był łatwo zaciskany na ramie okiennej, przy czym jedną taką konstrukcję przedstawiono na fig. 3.

Claims (17)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół okienny, mają cy ramę okienną i co najmniej dwie szyby, przy czym rama okienna posiada integralny człon dystansowy utrzymujący szyby w położeniu zasadniczo równoległym, w odstępie od siebie, oraz mający adsorbent, absorbent lub mieszaninę absorbentu i adsorbentu, umieszczone w połą czeniu z przestrzenią pomię dzy szybami, znamienny tym, że integralny człon dystansowy (5) ma korytko połączone z przestrzenią pomiędzy szybami (2), ograniczone przez odgałęzienia do mocowania klejem (6) szyb (2) do członu dystansowego (5), przy czym odgałęzienia do mocowania szyb (2) posiadają wolne zakończenia, niezależne od siebie.
2. 2. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że rama okienna (1) i integralny człon dystansowy (5) są wykonane z aluminium.
3. 3. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że rama okienna (1) i integralny człon dystansowy (5) są wykonane z polichlorku winylu.
4. 4. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że szyby (2) są niezależnie wybrane z grupy obejmującej: szyby ze zwykłego szkła, szyby ze szkła odprężanego, szyby ze szkła bezpiecznego, szyby z laminatu szkło-tworzywo termoplastyczne i szyby z tworzywa termoplastycznego.
5. 5. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, ż e szybami (2) są szyby z laminatu szklanego.
6. 6. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, ż e szybami (2) są szyby szklane.
7. 7. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że klejem (6) jest utwardzalna cieplnie kompozycja kauczuku silikonowego katalizowana platyną.
8. 8. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że klejem (6) jest polimer izobutylenowy z funkcjami akrylowymi.
9. 9. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że korytko zawiera adsorbent (7), absorbent lub mieszaninę absorbentu i adsorbentu.
10. 10. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że przestrzeń pomiędzy szybami (2) jest wypełniona gazem obojętnym.
11. 11. Zespół okienny według zastrz. 10, znamienny tym, że gaz obojętny jest wybrany z grupy obejmującej: azot, krypton i argon.
12. 12. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że ma człon symulujący słupek okienny (3), umieszczony pomiędzy szybami (2).
13. 13. Zespół okienny według zastrz. 12, znamienny tym, że człon symulujący słupek okienny (3) jest przymocowany do integralnego członu dystansowego (5).
14. 14. Zespół okienny według zastrz. 13, znamienny tym, że człon symulujący słupek okienny (3) jest przymocowany zaciskiem do integralnego członu dystansowego (5).
15. 15. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że rama okienna (1) i integralny człon dystansowy (5) są wykonane z tworzywa sztucznego.
16. 16. Zespół okienny według zastrz. 15, znamienny tym, że rama okienna (1) i integralny człon dystansowy (5) są wykonane z tworzywa sztucznego zawierającego polichlorek winylu jako główny składnik.
17. 17. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że rama okienna (1) i integralny człon dystansowy (5) są wykonane z materiału wybranego z grupy obejmującej: włókno szklane, kompozyty tworzyw sztucznych oraz kompozyty zawierające drewno i tworzywo sztuczne.