PL172037B1

PL172037B1 - Sposób i urzadzenie do suszenia l/lub wypalania pólfabrykatów cegiel PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL172037B1
Application number: PL93306728A
Authority: PL
Inventors: Walter Linke
Original assignee: Wienerberger Ziegelind
Priority date: 1992-06-15
Filing date: 1993-06-15
Publication date: 1997-07-31
Also published as: HUT69522A; ES2104153T3; SI9300320A; CZ290083B6; UA41894C2; CZ315894A3; BG61390B1; RU94046227A; RO115946B1; EP0707530B1; HRP930973B1; AU4294193A; CN1102234C; HU9403618D0; CN1082185A; WO1993025360A1; ATE152954T1; RU2108990C1; HRP930973A2; SK154394A3

Abstract

1. Sposób suszenia i/lu b wypalania póifabryka- S tów cegiel, zwlaszcza pólfabrykatów cegly kratówki, w którym pólfabrykaty uklada sie jednowarstwowo, w rze- dach i szeregach na urzadzeniu transportowym i suszy sie je cieplym powietrzem, przy czym uklada sie je w odstepach pomiedzy soba tak, ze wszystkie pólfabrykaty suszy i/lu b wypala jak pojedyncze cegly, znam ienny tym, ze pólfabrykaty uklada sie z wiekszym odstepem (K) pomiedzy rzedami rozmieszczonymi w kierunku ru - chu urzadzenia transportujacego niz odleglosc (b) po- miedzy szeregami, i do kanalów utworzonych pomiedzy rzedami na przemian doprowadza sie i odprowadza sie powietrze. 17. Urzadzenie do suszenia i/lu b wypalania pól- fabrykatów cegiel, zawierajace suszarnie z co najmniej jednym kanalem suszenia i korzystnie jeden piec do wypalania, przy czym co najmniej w kanale suszenia umieszczonyjest, ruchomo ruchem taktujacym, zespól transportowy suszenia, oraz w kanale wypalania pieca do wypalania zespól transportow y wypalania, przyjmu- jacy pólfabrykaty, znam ienne tym, ze kanal (8) susze- nia i piec (9) do wypalania, umieszczone sa obok siebie i zespoly transportowe (12, 20) suszenia wzglednie wypalania umieszczone ruchom o w tym samym kierun- ku, a wlot kanalu suszenia, ewentualnie wlot kanalu wypalania, sa usytuowane po jednej stronie i ze w suszam i rozmieszczone sa przemiennie dysze (15, 16) doprowadzajace wzglednie odprowadzajace powietrze lub w piecu do wypalania rozmieszczone sa w rzedach palniki (25) FIG 4Sposób i urzadzenie do suszenia i/lub wypalania pólfabrykatów cegiel PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do suszenia i/lub wypalania półfabrykatów cegieł, zwłaszcza półfabrykatów cegły kratówki.

Znany sposób suszenia półfabrykatów cegieł polega na tym, że półfabrykaty układa się w stosy, w wielu warstwach, jedne na drugich, na palecie ładunkowej w suszarni. W wyniku takiego niekorzystnego dla procesu suszenia rozmieszczenia, konieczne są duże nakłady energii i czasu zanim wysuszeniu ulegną cegły leżące w środku, o ile w ogóle zostaną one wysuszone. Również wypalanie wysuszonych półfabrykatów cegieł przeprowadzane jest zazwyczaj w ten sam sposób i wymaga równie wysokich nakładów energii i czasu.Wiadomo, że półfabrykaty cegieł jako takie mają, w zależności od ich składu chemicznego, mineralnego i ceramicznego oraz od ich kształtu, różny, określony przez te parametry czas schnięcia i wypalania, którego w żadnym wypadku nie można przekraczać.

Aby zatem uniknąć przekraczania tego czasu, konieczne jest inne niż tradycyjne, obciążone wyżej wymienionymi wadami, rozmieszczenie cegieł, zwłaszcza - inne rozmieszczenie w warstwie.

W niemieckim opisie patentowym DE-C3 27 58 847 przedstawione jest urządzenie do ciągłej produkcji wypalanych półfabrykatów, w którym suszarnia tunelowa i tunelowy piec do wypalania umieszczone są jedno nad drugim w jednej obudowie i półfabrykaty przesuwają się przez suszarnię i przez piec na zasadzie przeciwprądowej. Półfabrykaty rozmieszczone są przy tym jednowarstwowo, w rzędach i szeregach na urządzeniu transportującym w taki sposób, że ciepłe powietrze może równomiernie opływać półfabrykaty. Półfabrykaty pozostają, zarówno do procesu suszenia jak i do procesu wypalania, na jednym i tym samym urządzeniu transportującym, przez co uniknąć można uszkodzeń cegieł, zdarzającym się często w zakładach, szczególnie przy przenoszeniu ułożonych w stosy cegieł ze strefy suszenia do strefy wypalania, a zatem można w szczególności zminimalizować ilość braków.

W tego rodzaju urządzeniach stosowane są, również w fazie suszenia, wózki, specjalnie przystosowane, dużym nakładem kosztów, do pracy w strefie wypalania, aby mogły one wytrzymać panujące w piecu wysokie temperatury. W związku z tym, praca takich urządzeń jest znacznie bardziej kosztowna niż urządzeń tradycyjnych, bowiem produkcja wózków, spełniających stawiane wymagania jest droga, zaś transport wózków do strefy suszenia wymaga większych nakładów energii niż w urządzeniach tradycyjnych.

172 037

Celem niniejszego wynalazku jest minimalizacja ilości powietrza niezbędnego dla wypalania i suszenia oraz możliwie dokładne wyznaczenie granicznych wartości czasu trwania suszenia i wypalania, zależnych od składu chemicznego i ceramicznego oraz kształtu półfabrykatów, przy suszeniu i wypalaniu dużych ilości półfabrykatów w zakładzie zautomatyzowanym.

Następnym celem wynalazku jest znaczące zmniejszenie zużycia energii oraz, poprzez lepsze wykorzystanie fizycznych wartości granicznych powietrza, minimalizacja masy strumienia powietrza.

Kolejnym celem wynalazku jest zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego oraz opracowanie łatwego w konserwacji urządzenia do suszenia i wypalania półfabrykatów cegieł.

Celem wynalazku jest zapewnienie urządzenia o możliwie małych wymiarach w porównaniu z dotychczasowymi urządzeniami, aby w ten sposób zminimalizować zarówno czas budowy urządzenia jak i koszty jego produkcji. Poza tym, urządzenie to powinno być tak zbudowane, by było łatwe w konserwacji, aby pozwalało na uniknięcie, występujących zwykle przy uszkodzeniach, czasów rozruchu i czasów zatrzymania urządzenia, które mogą czasem prowadzić do przestojów produkcyjnych sięgających jednego miesiąca, pociągając za sobą wysokie koszty.

Sposób suszenia i/lub wypalania półfabrykatów cegieł, zwłaszcza półfabrykatów cegły kratówki, w którym półfabrykaty układa się jednowarstwowo, w rzędach i szeregach na urządzeniu transportowym i suszy się je ciepłym powietrzem, przy czym układa się je w odstępach pomiędzy sobą tak, że wszystkie półfabrykaty suszy i/lub wypalajak pojedyncze cegły, odznacza się według wynalazku tym, że półfabrykaty układa się z większym odstępem pomiędzy rzędami rozmieszczonymi w kierunku ruchu urządzenia transportującego niż odległość pomiędzy szeregami i do kanałów utworzonych pomiędzy rzędami na przemian doprowadza się i odprowadza się powietrze.

Korzystnie umieszcza się półfabrykaty w jednym rzędzie we wzajemnej odległości mniejszej lub co najwyżej równej czterokrotnej grubości zewnętrznej ścianki cegły kratówki.

Korzystnie układa się cegły kratówki otworami poprzecznie do kierunku transportu cegieł.

Korzystnie układa się cegły kratówki otworami w kierunku transportu cegieł.

Korzystnie układa się cegły kratówki otworami pionowo, prostopadle do kierunku transportu cegieł.

Korzystnie układa się cegły tak samo, zarówno do suszenia jak i do wypalania.

Korzystnie przez kanały na przemian przetłacza się lub odprowadza się powietrze poprzez poziomo ułożone otwory cegły kratówki lub z poziomo ułożonych otworów cegły kratówki.

Korzystnie wtłacza się gorące gazy pochodzące z palników w kanały utworzone przez odstępy pomiędzy cegłami kratówki.

Korzystnie gorące gazy pochodzące z palników wprowadza się na cegły kratówki z boku.

Korzystnie przy suszeniu cegieł o otworach ustawionych pionowo, prostopadle do kierunku transportu, w sąsiednich rzędach cegieł przeprowadza się poprzez otwory cegieł przeciwbieżne strumienie powietrza.

Korzystnie przy wypalaniu cegieł o otworach ustawionych pionowo, prostopadle do kierunku transportu w sąsiednich rzędach cegieł przeprowadza się poprzez otwory cegieł przeciwbieżne strumienie gorącego gazu.

Korzystnie powietrze suszące względnie gorące gazy przetłacza się przez jeden rząd cegieł i po zmianie kierunku ponownie przeprowadza się przez otwory cegieł sąsiedniego rzędu.

Korzystnie powietrze suszące względnie gorące gazy pochodzące z palników kondycjonuje się odcinkami.

Korzystnie zarówno suszenie jak i wypalania przeprowadza się transportując cegły w tym samym kierunku.

Korzystnie powietrze suszące i/lub gorące gazy pochodzące z palników doprowadza się każdorazowo z obu końców, utworzonego przez odstęp kanału doprowadzającego powietrze lub gorące gazy i/lub odprowadzającego powietrze lub gorące gazy.

Korzystnie stosuje się różne prędkości wlotowe powietrza suszącego względnie gorących gazów doprowadzonych do położonych naprzeciwko siebie końców kanału.

172 037

Urządzenie do suszenia i/lub wypalania półfabrykatów cegieł, zawierające suszarnię z co najmniej jednym kanałem suszenia i korzystnie jeden piec do wypalania, przy czym co najmniej w kanale suszenia umieszczony jest, ruchomo ruchem taktującym, zespół transportowy suszenia, oraz w kanale wypalania pieca do wypalania zespół transportowy wypalania, przyjmujący półfabrykaty, charakteryzuje się według wynalazku tym, że kanał suszenia i piec do wypalania, umieszczone są obok siebie i zespoły transportowe suszenia względnie wypalania umieszczone ruchomo w tym samym kierunku, a wlot kanału suszenia, ewentualnie wlot kanału wypalania, są usytuowane po jednej stronie i że w suszami rozmieszczone są przemiennie dysze doprowadzające względnie odprowadzające powietrze lub w piecu do wypalania rozmieszczone są w rzędach palniki.

Korzystnie zespoły transportowe dla cegieł stanowią wózki, przenośniki taśmowe, poduszki powietrzne lub przenośniki prętowe.

Korzystnie zespoły transportowe wypalania posiada dno do przyjmowania cegieł, przy czym pomiędzy cegłami w kanałach umieszczone są, zwężające się w kierunku stropu kanałów i tworzące kształt odwróconej litery V prowadnice.

Korzystnie w górnych partiach kanału suszenia są naprzemiennie umieszczone, z zachowaniem wzajemnego odstępu, bryły ssące i tłoczące, przy czym te bryły ssące i tłoczące, są korzystnie przesuwne w dół kierunku kanałów utworzonych przez odstępy pomiędzy cegłami i w górę.

Korzystnie powyżej cegieł umieszczona jest osłona, która posiada szczeliny do przechodzenia przez nie brył ssących i tłoczących.

Korzystnie dysze doprowadzające względnie odprowadzające powietrze suszące i/lub palniki do wypalania są rozmieszczone w obszarze kanałów utworzonych przez odstępy pomiędzy cegłami.

Korzystnie dna zespołu transportowego suszenia wyposażone są w rozmieszczone koło siebie wycięcia i żebra, do postawienia dwóch ułożonych koło siebie cegieł jednego rzędu cegieł na ich krawędziach, oraz, że w wycięciach ewentualnie poniżej dna wyposażonego w wycięcia rozmieszczone są przemiennie urządzenia do wydmuchiwania i zasysania powietrza i, że w górnych partiach kanału suszenia znajdują się wybrania odpowiadające wycięciom, przy czym każde dwa wybrania połączone są ze sobą wzajemnie.

Korzystnie wlot powietrza umieszczony jest z obu stron, po bokach kanału suszenia.

Korzystnie zespół transportowy wypalania zawiera dno z wycięciami i żebrami do postawienia dwóch ułożonych koło siebie cegieł jednego rzędu cegieł na ich krawędziach, oraz w wycięciach rozmieszczone są przemiennie palniki lub urządzenia ssące, i w kanale wypalania powyżej cegieł umieszczona jest osłona, umożliwiająca zmianę kierunku strumienia powietrza.

Korzystnie zespoły transportowe przechodzące przez kanał suszenia i/lub kanał wypalania, umieszczone blisko jeden za drugim.

Korzystnie kanał suszenia zawiera dwa kanały doprowadzające rozmieszczone jeden nad drugim i wzajemnie od siebie oddzielone.

Korzystnie do wypalania zawiera dwa, rozmieszczone jeden nad drugim i wzajemnie od siebie oddzielone kanały do wypalania.

Korzystnie pod kanałem lub kanałami doprowadzającymi znajduje się kanał odprowadzający dla obciążonego zespołu transportowego suszenia.

Korzystnie równolegle do pieca do wypalania, jednak poza piecem do wypalania znajduje się prowadnica wsteczna dla obciążonego zespołu transportowego wypalania.

Korzystnie zespół transportowy wypalania posiada dno pełne, z elementami podporowymi dla cegieł.

Korzystnie w górnej części kanału lub kanałów suszenia umieszczonajest obrotowo wokół własnej osi, rura doprowadzająca powietrze, wyposażona w szczelinę do wylotu powietrza.

Korzystnie posiada jedną, wspólną zarówno dla kanału suszenia jak i dla pieca do wypalania, instalację emisji zanieczyszczeń do atmosfery, umieszczoną po stronie wejściowej zespołów transportowych suszenia względnie wypalania.

Korzystnie po stronie wejściowej zespołów transportowych suszenia lub wypalania, zawiera tandemowy mechanizm zabierakowy.

172 037

Korzystnie bryły ssące lub tłoczące ukształtowane są jako prostokątne, puste bryły z, umieszczonymi w ich górnej części, przewodami doprowadzającymi powietrze lub odsysającymi powietrze, oraz, że na naprzeciwległych powierzchniach ścian bocznych posiadają otwory stanowiące wyloty lub wloty powietrza.

Sposób według wynalazku umożliwia, poprzez określone rozmieszczenie półfabrykatów, takie przeprowadzenie procesu, że minimalny czas trwania zarówno suszenia jak i wypalania, określony przez surowiec i kształt, nie zostanie przekroczony, zaś cegły opuszczaj urządzenie nieuszkodzone oraz całkowicie wysuszone i wypalone, przy czym ewidentnie zminimalizowane zostają ilości zużytego powietrza, a zatem minimalizacji ulega emisja zanieczyszczeń do atmosfery, z tego natomiast wynika dalsza redukcja całkowitych nakładów na urządzenie.

Szczególnie korzystny sposób charakteryzuje się tym, że dobiera się wzajemną odległość półfabrykatów w jednym rzędzie jako mniejszą lub co najwyżej równą czterokrotnej grubości zewnętrznej ścianki cegły kratówki.

W ten sposób wymuszony zostaje symetryczny opływ powietrzem pojedynczych cegieł i zapobiega się powstawaniu jednostronnego zasysania, które mogłoby doprowadzić do nierównomiernej obróbki cegieł.

Szczególnie korzystne jest przy tym, że obszar przepływu powietrza pomiędzy półfabrykatami ze wszystkich opływanych powietrzem stron jest w przybliżeniu równy.

Sposób charakteryzuje się również tym, że cegły kratówki ułożone są poprzecznie do kierunku transportu lub zgodnie z kierunkiem transportu, lub też pionowo, prostopadle do kierunku transportu cegieł.

Każdy z tych wybranych kierunków daje określone korzyści dla przepływu strumienia przechodzącego poprzez cegły względnie przepływu strumienia opływającego cegły i gwarantuje szybkie i zupełne wysuszenie względnie wypalenie cegieł.

Szczególnie korzystne jest przy tym, że rozmieszczenie cegieł jest takie samo, zarówno do suszenia jak i do wypalania. Pozwala to w szczególności na zaoszczędzenie czasu, ponieważ przy przeprowadzaniu zarówno suszenia jak również wypalania nie są konieczne żadne zmiany rozmieszczenia, co sprawia, że sposób przeprowadzany jest bardzo sprawnie.

Charakterystyczną cechą sposobu jest również to, że przez kanały naprzemiennie przetłacza się lub odprowadza się powietrze poprzez poziomo ułożone otwory cegieł względnie z poziomo ułożonych otworów cegieł.

Również to okrężne przeprowadzenie powietrza i ściśle utrzymywane kierunki przepływu powietrza poprzez otwory cegieł gwarantują korzystne i zupełne wysuszenie cegieł, ponieważ powietrze przepływa w pełni zarówno wokół cegieł jak i poprzez cegły.

Korzystne jest również podczas wypalania cegieł wtłaczanie w kanały pomiędzy cegłami gorących gazów pochodzących z palników, przy czym powietrze z palnika może być dodatkowo doprowadzane z boku na cegły kratówki, aby spowodować jeszcze szybsze wypalanie. To wdmuchiwanie i odprowadzanie powietrza nadaje się oczywiście szczególnie wówczas, gdy cegły ułożone są otworami zgodnie z kierunkiem transportu lub poprzecznie do kierunku transportu.

Przy ustawieniu cegieł otworami pionowo - prostopadle do kierunku transportu korzystne jest zarówno przy suszeniu jak i przy wypalaniu prowadzenie przeciwbieżnych strumieni powietrza lub gorącego gazu w sąsiednich rzędach cegieł tak, aby te przeciwbieżne strumienie powietrza lub gorącego gazu przechodziły poprzez otwory cegieł.

Korzystne jest przy tym, gdy z sąsiednich rzędach cegieł przetłacza się przez otwory cegieł przeciwbieżne strumienie powietrza względnie gorącego gazu.

To samo powietrze przechodzi przy tym przez co najmniej dwa rzędy cegieł, zaś korzystnie powietrze suszące względnie strumień gorącego gazu przechodzi przez wiele rzędów cegieł, w szczególności przez cały transport cegieł w tym cyklu.

Według wynalazku zarówno suszenie jak i wypalanie następuje przy tym samym kierunku transportu cegieł, co jest szczególnie ważne dla załadunku i wyładunku cegieł, ponieważ dzięki takiej organizacji procesu możliwa jest kontrola przebiegu procesu z jednego miejsca i przez jedną osobę.

172 037

Zgodnie z wynalazkiem powietrze suszenia względnie gorące gazy pochodzące z palników kondycjonuje się odcinkami.

Ponieważ każdą cegłę układu poddaje się obróbce jak cegłę pojedynczą, można pracować przy mniejszym wydatku powietrza, które jest lepiej wykorzystane, co oznacza, że można pracować przy większej wilgotności, do poziomu w granicach 10 do 20% poniżej punktu rosy. Osiągnięcie stopnia nasycenia uzależnione jest od fizycznych wartości granicznych powietrza.

Proces przeprowadza się tak, że kanał suszenia podzielony jest na odcinki lub strefy, przy czym przykładowo jedna strefa odpowiada jednemu wózkowi transportowemu. Powietrze, które ma być wykorzystane w jednej strefie, kieruje się do komory mieszania, gdzie doprowadza się i miesza wilgotne powietrze z przodu i gorące powietrze z tyłu.

W ten sposób zmniejsza się zużycie powietrza, a przez to również utrzymuje się mniejszą emisję spalin do atmosfery.

System odcinkowego kondycjonowaniapowietrza znajduje oczywiście zastosowanie również przy wypalaniu i wypalanie może być wówczas przeprowadzane przy niższych temperaturach, ponieważ odpowiednie temperatury mogą być doprowadzone bliżej wartości średniej, niezbędnej do osiągnięcia wypalania końcowego.

Unika się zatem przechodniego, ciągłego przepływu wzdłużnego poprzez kanały pieca zgodnie ze stanem techniki i osiąga się korzystne strefy, w których przeważają raczej prądy poprzeczne.

Sposób według wynalazku charakteryzuje się również tym, że powietrze do suszenia i/lub gorące gazy pochodzące z palników doprowadza się każdorazowo z obu końców kanału powietrznego lub obu końców kanału dla gorącego gazu i/lub obu końców kanału odprowadzającego, przy czym prędkości wlotowe powietrza suszenia względnie gorących gazów doprowadzanych do położonych naprzeciwko siebie końców kanału są różne.

Dzięki temu możliwe jest sterowanie prędkością strumienia powietrza przechodzącego przez układ cegieł, co z kolei umożliwia dobór obszarów przepływu powietrza.

Wynalazek dotyczy także urządzenia do suszenia i/lub wypalania półfabrykatów cegieł, zawierającego suszarnię z co najmniej jednym kanałem suszenia i przeważnie jednym piecem do wypalania, przy czym co najmniej w kanale suszenia umieszczony jest ruchomo ruchem taktującym zespół transportowy suszenia, oraz w kanale wypalania pieca do wypalania zespół transportowy wypalania, przystosowany do przyjmowania półfabrykatów.

Zgodnie z wynalazkiem kanał suszenia, i piec do wypalania, umieszczone są obok siebie zespoły transportowe suszenia względnie wypalania są umieszczone ruchomo w tym samym kierunku, oraz, że wlot kanału suszenia, ewentualnie wlot kanału wypalania, są usytuowane z jednej strony oraz, w suszami dysze doprowadzające powietrze względnie dysze odprowadzające powietrze rozmieszczone są przemiennie, lub w pieco do wypalania palniki rozmieszczone są w rzędach.

Według zalecanego przykładu wykonania suszarnia zawiera dwa kanały doprowadzające, rozmieszczone jeden nad drugim i wzajemnie od siebie oddzielone, a piec tunelowy zawiera dwa, rozmieszczone jeden nad drugim i wzajemnie od siebie oddzielone kanały do wypalania.

Zgodnie z następnym przykładem wykonania wynalazku pod kanałem lub kanałami doprowadzającymi znajduje się kanał transportu powrotnego dla obciążonego zespołu transportowego suszenia, i równolegle do niego, jednak poza piecem tunelowym prowadnica wsteczna dla obciążonego zespołu transportowego wypalania.

Zgodnie z wynalazkiem, utrzymywanie stałego kierunku ruchu zespołów transportowych umożliwia korzystne usytuowanie personelu obsługującego w jednym tylko miejscu urządzenia i przy tym łatwą obserwację załadunku jak również przeładowywania wysuszonych cegieł na zespół transportowy wypalania. W przypadku pękania cegieł, natomiast, umożliwia łatwe stwierdzenie tego faktu. Z drugiej strony, gotowe, wypalone cegły mogą być chłodzone od razu podczas transportu powrotnego. Zgodnie z tym udoskonaleniem, również stanowisko pakowania cegieł znajduje się po tej stronie urządzenia i leży w zasięgu wzroku personelu obshigi, dzięki czemu personel ten może być znacznie zredukowany.

W charakterze zespołów transportowych dla cegieł mogą być stosowane wózki, przenośniki taśmowe, poduszki powietrzne lub przenośniki prętowe.

172 037

Zgodnie z wynalazkiem, zespół transportowy wypalania ma dno do przyjmowania cegieł, przy czym pomiędzy cegłami w kanałach umieszczone są, zwężające się w kierunku stropu kanałów i zasadniczo tworzące kształt odwróconej litery V prowadnice.

Dzięki tym prowadnicom, utworzonym przeważnie z szamotu, wymuszony zostaje kierunek przepływu powietrza, przy czym układ ten wprowadzany jest przede wszystkim wówczas, gdy otwory cegieł ustawione są w kierunku transportu lub poprzecznie do kierunku transportu cegieł.

Według innego przykładu wykonania wynalazku w górnych partiach suszarni są naprzemiennie umieszczone, z zachowaniem wzajemnego odstępu, bryły ssące i tłoczące, przy czym te bryły ssące i tłoczące są, przesuwane w dół w kierunku kanałów pomiędzy cegłami i w górę. Same bryły ssące i tłoczące są, ukształtowane jako prostokątne bryły wydrążone, które są wyposażone w doprowadzające względnie ssące przewody rozmieszczone w ich górnej części i mają, na leżących naprzeciwko siebie ścianach bocznych otwory do wypuszczania względnie wpuszczania powietrza.

Przy pomocy takiego układu uzyskano jeszcze jedną możliwość bezpośredniego przepływu powietrza i gazów przez otwory cegieł.

Według innego przykładu wykonania wynalazku powyżej cegieł umieszczona jest osłona, która posiada szczeliny do przechodzenia przez nie brył ssących i tłoczących.

Według innego udoskonalenia dysze doprowadzające względnie odprowadzające powietrze przy suszeniu i/lub palniki do wypalania są, rozmieszczone w każdym cyklu transportowym w obszarze kanałów utworzonych pomiędzy cegłami dla stworzenia płaszcza powietrznego lub płaszcza gorących gazów. W ten sposób zagwarantowany jest jednocześnie korzystny przepływ przez otwory cegieł i równomierne suszenie, względnie wypalanie cegieł.

Przy usytuowaniu otworów pionowo, prostopadle do kierunku transportu cegieł korzystne jest wyposażenie dna zespołów transportowych suszenia w, rozmieszczone koło siebie, wycięcia, i żebra na których każdorazowo postawić można dwie ułożone koło siebie cegły jednego rzędu cegieł na ich krawędziach, oraz, wycięciach względnie poniżej, wyposażonego w wycięcia, dna rozmieszczone są przemiennie instalacje do wydmuchiwania i zasysania powietrza i że w górnych partiach kanału suszenia znajdują się wybrania odpowiadające wycięciom, przy czym każdorazowo dwa takie wybrania połączone są ze sobą wzajemnie, aby umożliwić przepływ powietrza.

Powietrze wydmuchiwane od dołu i przechodzące przez otwory cegieł przepływa do rozmieszczonych w górnej części kanału suszenia, wybrań, z których każdorazowo dwa leżące obok siebie wybrania są tak ze sobą połączone, że strumień powietrza zmienia kierunek i przepływa przez otwory następnego rzędu cegieł.

Korzystnie wlot powietrza usytuowany jest z obu stron, po bokach kanału suszenia, przy czym prędkości wlotowe powietrza obu tych wlotów mogą być zmieniane.

Poprzez zmiany prędkości wlotowych możliwe jest dowolne przemieszczanie strumienia powietrza na całej szerokości kanału.

Zespoły transportowe przechodzące przez kanał suszenia i/lub kanał wypalania są, zgodnie z wynalazkiem, umieszczone ciasno jeden za drugim, dla wykorzystania całkowitej zdolności produkcyjnej urządzenia, przy czym czas przejścia kanałów w jednym cyklu transportowym wynosi przeważnie od 5 do 10 minut.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się także tym, że zespół transportowy wypalania zawiera dno z wycięciami, i żebra na których każdorazowo postawić można dwie ułożone koło siebie cegły jednego rzędu cegieł na ich krawędziach, oraz, w wycięciach rozmieszczone są przemiennie palniki lub urządzenia ssące, oraz, że w kanale wypalania powyżej cegieł umieszczona jest osłona, umożliwiająca zmianę kierunku strumienia powietrza. Palnikami stosowanymi w takim układzie są przeważnie palniki o dużej mocy, które mogą być włączane i wyłączane w najkrótszym czasie bez przerw na regenerację lub rozruch.

Urządzenie do suszenia i/lub wypalania cegieł zaopatrzone jest w osłonę wytworzoną w formie osłony falistej, przy czym każdorazowo jedna fala osłony obejmuje dwa sąsiednie rzędy cegieł. Dzięki temu, podobnie jak przy suszeniu, gdzie następowała zmiana kierunku strumienia powietrza, tutaj również zagwarantowany jest przepływ tego samego gazu przez dwa rzędy

172 037 cegieł. Korzystne jest nawet, gdy strumień gazów przepływa przez wszystkie rzędy jednego cyklu transportowego.

Zgodnie z wynalazkiem, zespół transportowy wypalania może mieć również dno pełne, to znaczy bez wycięć, z elementami podporowymi dla cegieł.

Według jeszcze innego przykładu wykonania wynalazku, w górnej części kanału lub kanałów suszenia umieszczonajest obrotowo wokół własnej osi rura doprowadzająca powietrze, i jest wyposażona w szczelinę do wylotu powietrza. Dzięki temu ukształtowaniu możliwe jest również sterowanie kierunkiem wypływu powietrza.

Korzystną cechą urządzenia według wynalazku jest to, że z uwagi na ukształtowanie zarówno suszarni jak i pieca do wypalania, może ono zawierać jedną wspólną instalację emisji zanieczyszczeń do atmosfery, umieszczoną po stronie wejściowej zespołów transportowych suszenia lub wypalania.

Dzięki temu, w porównaniu z dotychczasowymi urządzeniami, które miały instalacje emisji zanieczyszczeń oddzielnie dla kanału suszenia i oddzielnie dla kanału wypalania, zredukowana jedno źródło zanieczyszczeń. Redukcja ta mogła nastąpić w szczególności dlatego, że załadunek kanałów następuje tylko z jednej strony i w warunkach urządzenia źródła emisji zanieczyszczeń rozmieszczone są zawsze po stronie załadunku.

W kolejnym wariancie ukształtowania urządzenia, po stronie wejściowej zespołów transportowych suszenia lub wypalania zawiera ono tandemowy mechanizm zabierakowy, przy czym, każdorazowo, na odpowiednich prowadnicach wstecznych urządzenia, na najniższym poziomie, przemieszczane są razem cegły wycofywane, wysuszone i wypalone.

Dzięki temu, wycofywane, wypalone cegły są umieszczone na najniższym poziomie kanału wypalania, a wysuszone i wypalone partie cegieł są przemieszczane wspólnie przez tandemowy mechanizm zabierakowy, przy czym cegły wysuszone przechodzą potem przez kanał wypalania, zaś cegły wypalone kierowane są do pakowania.

Wynalazek jest objaśniony bardziej szczegółowo w przykładach wykonania, na rysunku, na którym na fig. 1 przedstawia schematycznie układ cegieł na urządzeniu transportowym w widoku z góry, fig. 2 przedstawia widok perspektywiczny przekroju cząstkowego układu z fig. 1, fig. 3 - schematycznie przedstawia urządzenia według wynalazku, fig. 4 - przekrój suszarni urządzenia z fig. 3, fig. 5 - przekrój przez dwa umieszczone jeden nad drugim kanały wypalania z fig. 3, fig. 6 - część ssącą lub tłoczącą urządzenia według wynalazku, fig. 7 - przekrój przez układ cegieł, fig. 8 - przekrój przez górne części kanału z rurą doprowadzającą powietrze, fig. 9a - schematyczny przekrój wzdłużny przez kanał suszenia, fig. 9b - schematyczny widok z góry przewodów doprowadzających powietrze kanału suszenia, fig. 10 - schematyczny przekrój wzdłużny przez kanał wypalania w i fig. 11 przedstawia przykład wykonania urządzenia z tandemowym mechanizmem zabierakowym.

Na fig. 1 przedstawiono zespół transportowy w postaci wózka, na którym cegły 2 do suszenia lub wypalania ułożone sąjednowarstwowo w rzędach 3. Przeważnie stosowane są cegły kratówki, przy czym otwory 4 cegieł 2 mogą być ukierunkowane poprzecznie do kierunku transportu lub zgodnie z kierunkiem transportu, lub też pionowo, prostopadle do kierunku transportu. Na fig. 2 cegła kratówka ma otwory skierowane poprzecznie do kierunku transportu. Otwory cegły kratówki mają różne rozmiary i przekroje od okrągłego do szczelinowego. Pomiędzy rzędami 3 cegieł 2 utworzone są przez odstępy K kanały, głównie do doprowadzania i odprowadzania powietrza, oraz do wdmuchiwania gorących gazów. Cegły rzędu 3 oddalone są od siebie o odległości b mniejszą lub co najwyżej równy czterokrotnej grubości B zewnętrznej ścianki cegły kratówki, korzystnie jednak odległość ta jest mniejsza.

Dzięki temu układowi, przy którym odległość pomiędzy cegłami jednego rzędu są stosunkowo małe w porównaniu z odstępami między rzędami, straty spowodowane odpływem powietrza są niskie. Jak przedstawiono na fig. 4, powietrze doprowadzane w procesie suszenia do cegieł przepływa przez co drugi kanał, a kanały utworzone są odstępy K przez rzędów 3 cegieł 2, między tymi rzędami. Dzięki temu, powietrze przetłaczane jest głównie przez otwory 4 cegieł i po wylocie z następnego, leżącćgo obok, kanału jest ponownie zasysane. Następuje zatem przemienne wtłaczanie i zasysanie powietrza. Przy wypalaniu, jak to uwidoczniono w przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 5, gorące gazy, pochodzące z palników, przepływają do

172 037 kanałów utworzonych przez odstępy K. W przykładach wykonania przedstawionych na fig. 1, 4 i 5 cegły rozłożone są na dnie 5 wózków. Jako zespół transportowy dla cegieł mogą być równie dobrze stosowane przenośniki taśmowe poduszki powietrzne lub przenośniki prętowe. Niezależnie od wybranego zespołu transportowego, ważne jest, aby cegły poddane były równomiernemu opływowi ze wszystkich stron i przepływowi przez ich wnętrze powietrza i gazów. Cel ten został osiągnięty w ten sposób, że wybrano odległość b pomiędzy cegłami mniejszą lub co najwyżej równą czterokrotnej grubości B zewnętrznej ścianki cegły kratówki (fig. 2). Dzięki temu można uniknąć nadmiernego odpływu powietrza przez ten obszar, na przykład poprzez przerwanie zasysania powietrza. W przypadku, gdy w charakterze zespołów transportowych zastosowano wózki, posiadają one, jak przedstawiono na fig. 4, umieszczone po bokach koła, które, w kanale doprowadzającym 13, 14 kanału 8 suszenia, toczą się po szynach 7. Na fig. 5 pokazano wózki transportowe w kanałach 9a, 9b wypalania. Wózki posiadają, umieszczone na ich spodniej stronie, koła 6, toczące się po szynach 7, znajdujących się w podłodze każdego kanału wypalania.

Wspomniany powyżej układ cegieł gwarantuje, że wszystkie cegły podlegają procesowi suszenia lub wypalania tak, jak gdyby były pojedynczymi cegłami poddanymi tym procesom.

Na fig. 3 przedstawiono w całości urządzenie do suszenia i wypalania cegieł. Urządzenie zawiera obszar 10 obróbki wstępnej i pomieszczenie 11 dla nawilżonej masy nieprzerobionej, w którym odbywa się mieszanie surowców, a następnie, przy pomocy pracy ceglarskiej i urządzenia przecinającego produkuje się surowce cegły.

Potem cegły ładuje się na zespół transportowy suszenia 12 i przewozi do kanału 8 suszenia. Korzystne jest, gdy kanał suszenia jest wielopoziomowy i posiada, jak przedstawiono na fig. 4, dwa usytuowane jeden nad drugim kanały doprowadzające 13, 14, w których zespoły transportowe 12 jeżdżą jeden za drugim, po obu piętrach w jednym kierunku. Korzystne jest, gdy czas trwania jednego cyklu transportowego, w którym poruszają się zespoły transportowe, mieści się w zakresie od 5 do 10 minut, to znaczy w ramach tego czasu każdorazowo jeden wózek z gotowymi cegłami opuszcza jeden kanał i jeden nowy wózek wjeżdża do kanału, przy czym cykle obu kanałów są względem siebie przestawne. Każdy kanał 13, 14 jest, zgodnie z przykładem wykonania na fig. 4, wyposażony w liczne dysze 15, 16 doprowadzające, względnie odprowadzające powietrze, które jest albo wtłaczane do jednego z kanałów utworzonych pomiędzy rzędami 3 przez odstępy K albo odsysane z sąsiedniego kanału. W ten sposób tworzą się rzędy płaszczy powietrznych 15a, 16a. Poniżej tych dwóch, usytuowanych jeden nad drugim, kanałów doprowadzających 13, 14, znajduje się kanał odprowadzający 17 dla załadowanych środków transportowych 12. Opisane powyżej ukształtowanie kanału doprowadzającego jest szczególnie odpowiednie dla układu, w którym cegły ułożone są otworami poprzecznie do kierunku transportu lub zgodnie z kierunkiem transportu. Ułożenie, w którym otwory cegieł ukierunkowane są pionowo, prostopadle do kierunku transportu, przy którym do wyboru są jeszcze dwa warianty ustawienia, odpowiada ukształtowaniu przedstawionym na fig. 9a. Wyjeżdżając z kanałów doprowadzających, zespoły transportowe są opuszczane na dół na urządzeniu opuszczającym 18 i transportowane poprzez powrotny kanał odprowadzający 17 do wyjścia suszami 8 suszenia. W czasie tej drogi powrotnej, cegły, które z powodu nieprzewidzianych okoliczności, na przykład niewłaściwej receptury cegieł, nie zostały do końca wysuszone, mogą być dosuszone. Na przedniej stronie urządzenia umieszczono stację - dozorowania 19, która dzięki korzystnemu usytuowaniu po jednej stronie, obserwowanych etapów końcowych zarówno przebiegu suszenia jak i wypalania, może być obsadzona przez tylko jedną osobę.

Wysuszone cegły wychodzące z powrotnego kanału odprowadzającego 17 na zespołach transportowych 12 przemieszczane są na dalsze zespoły transportowe 20 wypalania. Piec 9 do wypalania w postaci pieca tunelowego korzystnie składa się również z dwóch, umieszczonych jeden nad drugim kanałów wypalania 9a, 9b. Dla przypadku przedstawionego na fig. 5, który jest odpowiedni dla układu, w którym cegły ustawione są otworami poprzecznie do kierunku transportu lub zgodnie z kierunkiem transportu, kanały wypalania wyposażone są w gazowe palniki podłogowe 25. Palniki podłogowe są małymi palnikami, równomiernie rozłożonymi na powierzchni i są korzystnie skierowane wzdłuż kanału. Poza tym, palniki połączone są z wentylatorem 27 powietrza palników.

172 037

Jak pokazano fig. 5, palniki mogą być również rozmieszczone po bokach kanałów. Gwarantuje to równomierne wypalanie ze wszystkich stron.

Po wyjściu zespołów transportowych 20 z pieca tunelowego, są one ponownie opuszczane na dół za pomocą urządzenia 21 i każdorazowo są przesuwane w bok przez biegnącą równolegle do pieca tunelowego, lecz znajdującą się poza układem, prowadnicę wsteczną 22, zespołów transportowych, i są zawracane w rejon stacji dozorowania 19. Zawracanie to jest szczególnie korzystne z tego względu, że jest wtedy czas na ochłodzenie wypalonych cegieł.

Dzięki temu, cegły przybywają do, umieszczonej na końcu prowadnicy wstecznej 22 dla powracających zespołów transportowych, stacji pakowania 23 już stosunkowo chłodne i mogą być łatwo zapakowane.

Przykładowy sposób przeprowadzono w urządzeniu według fig. 3. Cegły ułożone były otworami poprzecznie do kierunku transportu. Odstęp K pomiędzy rzędami cegieł wynosił 120 mm, a odległość b pomiędzy szeregami cegieł wynosiła 80 mm. Cegły były tak samo ułożone do suszenia i do wypalania. Temperatura suszenia wynosiła 220°C, temperatura wypalania 900 do 1000°C. Prędkość strumienia doprowadzonego powietrza, względnie gorącego gazu wynosiła 4 m/s przy czym korzystne są prędkości mieszczące się w zakresie od 2 do 6 m/s. Czas suszenia wyniósł 4,5 godziny, a czas wypalania 4,0 godziny.

Przedstawione na fig. 4 doprowadzenie powietrza za pomocą płaszczy powietrznych jest jedynie jednym z wielu możliwych przykładów wykonania.

Możliwe jest także, na przykład, przedstawione na fig. 6, zastosowanie brył 28 ssących i tłoczących, wyposażonych w przewód powietrzny 29 i odsysanie przy ich pomocy powietrza wychodzącego z cegieł. Bryły te są bryłami pustymi i mogą być opuszczane w kanały pomiędzy rzędami utworzonymi przez cegły i ponownie unoszone do góry. Poza tym, bryły 28 posiadają liczne otwory wylotowe 30, przez które powietrze suszenia jest wytłaczane z obu stron brył i przetłaczane przez otwory cegieł, zaś w sąsiednim rzędzie powietrze to jest ponownie odsysane. W korzystnym przykładzie wykonania, bryły ssące i tłoczące rozmieszczone są poprzecznie do kierunku transportu i w związku z tym muszą być podnoszone w górę i usuwane z kanałów podczas przesuwania wózków do przodu w cyklu transportowym.

W innym możliwym przykładzie wykonania, przedstawionym schematycznie na fig. 7, w rzędach pomiędzy cegłami, umieszczone są prowadnice 31, które zwężają się ku górze, tworząc kształt odwróconej litery V i przez to nadają kształt odwróconej litery V strumieniowi powietrza wychodzącemu z dyszy 32. Tak ukierunkowany strumień powietrza gwarantuje optymalny przepływ powietrza przez cegły. Ze względu na wysokie temperatury, występujące przy wypalaniu cegieł, prowadnice te wykonywane są przeważnie z szamotu.

Jeszcze jeden możliwy przykład wykonania przedstawiony jest na fig. 8, gdzie pokazana jest rura 33 doprowadzająca powietrze, wyposażona na swej spodniej stronie w szczelinę 34, przez którą powietrze może być wydmuchiwane na cegły. Rura 33 doprowadzająca powietrze może obracać się wokół własnej osi, dzięki czemu może kierować powietrze na wybrany obszar cegieł.

Korzystnie, w kanale powyżej cegieł znajduje się osłona 35, w celu minimalizacji strat doprowadzanego powietrza. Osłona ta wyposażona jest w szczeliny, gwarantujące doprowadzanie i odprowadzanie powietrza.

Przykład wykonania wynalazku, przy którym cegły do suszenia i wypalania usytuowane są otworami pionowo, prostopadle do kierunku transportu T, przedstawiony został na fig. 9a, 9b i 10.

Fig. 9a przedstawia przekrój przez kanał doprowadzający zgodnie z kierunkiem transportu, przy czym cegły 2 rozłożone są na zespole transportowym, który wyposażony jest w, rozmieszczone obok siebie, wycięcia 36, i cegły umieszczone są swoimi krawędziami na żebrach 37 pozostałych po wycięciach. Cykliczny taktujący ruch zespołów transportowych jest tak dobrany, że kiedy zespoły transportowe zatrzymują się, wycięcia 36 znajdują się dokładnie nad, umieszczonymi w podłodze, urządzeniami 38 do nadmuchu lub urządzeniami 39 do zasysania. Powietrze wydmuchiwane jest z urządzenia 38 do nadmuchu, przetłaczane przez otwory cegieł 2 i prowadzone w kierunku stropu kanału 41, gdzie znajdują się, rozmieszczone ponad wycięciami 36, wybrania 40. Każdorazowo, dwa takie wybrania 40 połączone są ze sobą ponad kanałem 41. Dzięki temu, powietrze jest zawracane i przetłaczane przez otwory cegieł sąsiedniego rzędu, a następnie wtłaczane na dół, do urządzenia 39 do zasysania.

W przykładzie wykonania przestawionym na fig. 9a, urządzenia 38 do nadmuchu i urządzenia 39 do zasysania rozmieszczone są przemiennie. Korzystnie, raz wprowadzone powietrze powinno być wykorzystywane przez cały cykl. Kanał suszenia podzielony został na strefy, przy czym w przypadku nadmiernego zawilgotnienia powietrza, po zbyt licznych obiegach, powietrze przeprowadzane jest przez dodatkowy kanał regeneracyjny. Aby każda cegła układu poddawana była obróbce jak cegła pojedyncza, można pracować przy wilgotności do poziomu w granicach 10 do 20% poniżej punktu rosy. Powietrze każdej strefy kondycjonowane jest pod względem wilgotności i temperatury w komorze mieszania, nie uwidocznionej na rysunku.

Na fig. 9b ukazano przepływ powietrza. Widoczne jest, że zarówno wlot powietrza jak i wylot powietrza następuje z obu stron kanału. Korzystnej jest, gdy prędkości wlotowe powietrza z obu stron kanału są różne, bowiem można przez to regulować przepływ powietrza przez układ cegieł.

Kanał wypalania dla cegieł usytuowanych otworami pionowo, prostopadle do kierunku T transportu, ukształtowany jest podobnie i został pokazany na fig. 10.

W przypadku cegieł usytuowanych otworami pionowo, prostopadle do kierunku T transportu, możliwe jest zarówno ułożenie cegieł w rzędach zgodnych z kierunkiem transportu jak i w rzędach poprzecznych względem kierunku transportu.

Na fig. 10, przedstawiającej przekrój kanału wypalania poprzeczny względem kierunku transportu, widać również wycięcia 36 w zespole transportującym oraz usytuowanie cegieł 2 krawędziami na żebrach 37. W wybraniach tych przewidziane są także, umieszczone przemiennie, palniki 42 i urządzenia zasysające, przy czym jako palniki stosowane są przeważnie palniki wysokiej mocy, które gwarantują optymalne przenoszenie energii na cegły.

Gorące gazy przepływają przez otwory cegieł od dołu do góry i w górnej części kanału wypalania są zawracane przez osłonę i ponownie przetłaczane przez otwory cegieł sąsiedniego rzędu.

Osłona 43 jest korzystnie wytworzona w formie osłony falistej, przy czym każdorazowo jedna fala osłony obejmuje dwa sąsiednie rzędy cegieł.

Również przy wypalaniu cegieł, gorące gazy pochodzące z palnika, są kondycjonowane odcinkami czy też strefami, na które podzielony został kanał wypalania. Można przez to pracować przy niższych temperaturach i, dzięki kondycjonowaniu, temperatury mogą być doprowadzone bliżej wartości średniej, niezbędnej do osiągnięcia przewodności cieplnej właściwej skorup. Korzystne jest przy tym, gdy przeważają strumienie poprzeczne.

Dzięki małemu zużyciu powietrza i gorących gazów, osiąga się niższą emisję zanieczyszczeń do atmosfery.

Jak już wcześniej opisano, wszystkie etapy wymagające obserwacji i dozorowania, jak np. przemieszczanie wysuszonych cegieł, przy którym łatwo mogą następować złamania, oraz pakowanie cegieł, następują po jednej stronie urządzenia, w rejonie stacji dozorowania 19.

Wskutek identycznego kierunku załadunku zarówno kanału suszenia jak i kanału wypalania, urządzenie może być wyposażone w jedną tylko, wspólną instalację 45 emisji zanieczyszczeń, co oznacza, w porównaniu z dotychczasowymi urządzeniami, które wymagały obecności dwóch źródeł emisji zanieczyszczeń, oszczędności w postaci na przykład obniżki kosztów budowy urządzenia.

Na fig. 11 przedstawiono jeszcze jeden przykład wykonania urządzenia, w którym w obszarze załadunku przewidziano tandemowy mechanizm zabierakowy 44. Kanał 8 suszenia ma wymiary 75 m x 6 m, dwa piece tunelowe umieszczone jeden nad drugim mają wymiary również 76 m x 6 m. Wypalone cegły, przywożone na prowadnicach wstecznych 22, przemieszczane są na najniższy poziom przed kanał wypalania (strzałka a). Jednocześnie na najniższym poziomie znajdują się, wycofane na prowadnicach wstecznych suszami, wysuszone cegły.

Tandemowy mechanizm zabierakowy 44 zagarnia razem zarówno wysuszone jak i wypalone cegły i przenosi je w kierunku oznaczonym strzałką b. Wysuszone cegły są w związku z

172 037 tym we właściwej pozycji do załadunku do kanałów wypalania, zaś wypalone cegły mogą zostać zapakowane.

Istnieje również możliwość zrezygnowania z powrotnego kanału odprowadzającego 17 i doprowadzenia cegieł od razu na tylną stroną urządzenia zaoszczędzone przy tym koszty okupione będą jednakże pewną wadą, bowiem cegły nie będą już miały czasu na dosuszenie. Poza tym, nie będzie już możliwe obserwowanie przeładunku cegieł bez środków pomocniczych, z jednego centralnego stanowiska i nie będzie juz możliwe obsługiwanie całego urządzeń i a przez tylko jedną osobę.

Opisane tutaj urządzenie jest, ze względu na prostotę wykonania, łatwe w konserwacji i, mimo dużej zdolności przerobowej, stosunkowo małe. Wynika z tego również krótszy czas budowy oraz niższe koszty produkcyjne.

172 037

722 372

172 037

FG. 3

'i,	ί )
	¹
	1
I	J
V

Fic. 9

Rg . 10

172 037

i

122 072

Fig. 4

172 037

Fig. 3

172 037

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób suszenia i/lub wypalania półfabrykatów cegieł, zwłaszcza półfabrykatów cegły kratówki, w którym półfabrykaty układa się jednowarstwowo, w rzędach i szeregach na urządzeniu transportowym i suszy się je ciepłym powietrzem, przy czym układa się je w odstępach pomiędzy sobą tak, że wszystkie półfabrykaty suszy i/lub wypala jak pojedyncze cegły, znamienny tym, że półfabrykaty układa się z większym odstępem (K) pomiędzy rzędami rozmieszczonymi w kierunku ruchu urządzenia transportującego niż odległość (b) pomiędzy szeregami, i do kanałów utworzonych pomiędzy rzędami na przemian doprowadza się i odprowadza się powietrze.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że umieszcza się półfabrykaty w jednym rzędzie we wzajemnej odległości (b) mniejszej lub co najwyżej równej czterokrotnej grubości (B) zewnętrznej ścianki cegły kratówki.
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że układa się cegły kratówki otworami poprzecznie do kierunku (T) transportu cegieł.
4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że układa się cegły kratówki otworami w kierunku (T) transportu cegieł.
5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że układa się cegły kratówki otworami pionowo, prostopadle do kierunku (T) transportu cegieł.
6. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że układa się cegły tak samo, zarówno do suszenia jak i do wypalania.
7. Sposób według zastrz. 3 albo 4, znamienny tym, że przez kanały na przemian przetłacza się lub odprowadza się powietrze poprzez poziomo ułożone otwory cegły kratówki lub z poziomo ułożonych otworów cegły kratówki.
8. Sposób według zastrz. 3 albo 4, znamienny tym, że podczas wypalania cegieł wtłacza się gorące gazy pochodzące z palników w kanały utworzone przez odstępy (K) pomiędzy cegłami kratówki.
9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że gorące gazy pochodzące z palników wprowadza się na cegły kratówki z boku.
10. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że przy suszeniu cegieł o otworach ustawionych pionowo, prostopadle do kierunku (T) transportu, w sąsiednich rzędach cegieł przeprowadza się poprzez otwory cegieł przeciwbieżne strumienie powietrza.
11. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że przy wypalaniu cegieł o otworach ustawionych pionowo, prostopadle do kierunku (T) transportu w sąsiednich rzędach cegieł przeprowadza się poprzez otwory cegieł przeciwbieżne strumienie gorącego gazu.
12. Sposób według zastrz. 10 albo 11, znamienny tym, że powietrze suszące względnie gorące gazy przetłacza się przez jeden rząd cegieł i po zmianie kierunku ponownie przeprowadza się przez otwory cegieł sąsiedniego rzędu.
13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że powietrze suszące względnie gorące gazy pochodzące z palników kondycjonuje się odcinkami.
14. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zarówno suszenie jak i wypalanie przeprowadza się transportując cegły w tym samym kierunku.
15. Sposób według zastrz. 10 albo 11, znamienny tym, że powietrze suszące i/lub gorące gazy pochodzące z palników doprowadza się każdorazowo z obu końców, utworzonego przez odstęp (K) kanału doprowadzającego powietrze lub gorące gazy i/lub odprowadzającego powietrze lub gorące gazy.

172 037
16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że stosuje się różne prędkości wlotowe powietrza suszącego względnie gorących gazów doprowadzonych do położonych naprzeciwko siebie końców kanału.
17. Urządzenie do suszenia i/lub wypalania półfabrykatów cegieł, zawierające suszarnię z co najmniej jednym kanałem suszenia i korzystnie jeden piec do wypalania, przy czym co najmniej w kanale suszenia umieszczony jest, ruchomo ruchem taktującym, zespół transportowy suszenia, oraz w kanale wypalania pieca do wypalania zespół transportowy wypalania, przyjmujący półfabrykaty, znamienne tym, że kanał (8) suszenia i piec (9) do wypalania, umieszczone są obok siebie i zespoły transportowe (12,20) suszenia względnie wypalania umieszczone ruchomo w tym samym kierunku, a wlot kanału suszenia, ewentualnie wlot kanału wypalania, są usytuowane po jednej stronie i że w suszami rozmieszczone są przemiennie dysze (15,16) doprowadzające względnie odprowadzające powietrze lub w piecu do wypalania rozmieszczone są w rzędach palniki (25).
18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że zespoły transportowe (12, 20) dla cegieł stanowią wózki, przenośniki taśmowe, poduszki powietrze lub przenośniki prętowe.
19. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że zespoły transportowe wypalania posiada dno do przyjmowania cegieł, przy czym pomiędzy cegłami w kanałach umieszczone są, zwężające się w kierunku stropu kanałów i tworzące kształt odwróconej litery ''V prowadnice (31).
20. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że w górnych partiach kanału (8) suszenia są naprzemiennie umieszczone, z zachowaniem wzajemnego odstępu, bryły (28) ssące i tłocząc, przy czym te bryły ssące i tłoczące, są korzystnie przesuwne w dół kierunku kanałów utworzonych przez odstępy (K) pomiędzy cegłami i w górę.
21. Urządzenie według zastrz. 20, znamienne tym, że powyżej cegieł (2) umieszczona jest osłona (35), która posiada szczeliny do przechodzenia przez nie brył (28) ssących i tłoczących.
22. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że dysze (15, 16) doprowadzające względnie odprowadzające powietrze suszące i/lub palniki (25) do wypalania są rozmieszczone w obszarze kanałów utworzonych przez odstępy (K) pomiędzy cegłami.
23. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że dna zespołu transportowego (12) suszenia wyposażone są w rozmieszczone koło siebie wycięcia (36) i żebra (37), do postawienia dwóch ułożonych koło siebie cegieł (2) jednego rzędu cegieł na ich krawędziach, oraz, że w wycięciach ewentualnie poniżej dna wyposażonego w wycięcia (36) rozmieszczone są przemiennie urządzenia (38,39) do wydmuchiwania i zasysania powietrza i, że w górnych partiach kanału (8) suszenia znajdują się wybrania (40) odpowiadające wycięciom, przy czym każde dwa wybrania (40) połączone są ze sobą wzajemnie.
24. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że wlot powietrza umieszczony jest z obu stron, po bokach kanału (8) suszenia.
25. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że zespół transportowy (20) wypalania zawiera dno z wycięciami (36) i żebrami (37), do postawienia dwóch ułożonych koło siebie cegieł (2) jednego rzędu cegieł na ich krawędziach, oraz w wycięciach (36) rozmieszczone są przemiennie palniki (42) lub urządzenia ssące, i w kanale wypalania powyżej cegieł umieszczona jest osłona (43), umożliwiająca zmianę kierunku strumienia powietrza.
26. Urządzenie według zastrz. 17 albo 23, albo 25, znamienne tym, że zespoły transportowe (12, 20) przechodzące przez kanał (8) suszenia i/lub kanał wypalania, umieszczone blisko jeden za drugim.
27. Urządzenie według zastrz. 17 albo 20, znamienne tym, że kanał (8) suszenia zawiera dwa kanały doprowadzające (13, 14), rozmieszczone jeden nad drugim i wzajemnie od siebie oddzielone.
28. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że piec (9) do wypalania zawiera dwa, rozmieszczone jeden nad drugim i wzajemnie od siebie oddzielone kanały (9a, 9b) do wypalania.
29. Urządzenie według zastrz. 17 albo 27, znamienne tym, że pod kanałem lub kanałami doprowadzającymi (13, 14) znajduje się kanał (7) odprowadzający dla obciążonego zespołu transportowego (12) suszenia.

172 037
30. Urządzenie według zastrz. 17 albo 28, znamienne tym, że równolegle do pieca (9) do wypalania, jednak poza piecem (9) do wypalania znajduje się prowadnica wsteczna (22) dla obciążonego zespołu transportowego (20) wypalania.
31. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że zespół transportowy (20) wypalania posiada dno pełne, z elementami podporowymi (24) dla cegieł (2).
32. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że w górnej części kanału lub kanałów suszenia umieszczona jest obrotowo wokół własnej osi, rura (33) doprowadzająca powietrze, wyposażona w szczelinę (34) do wylotu powietrza.
33. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że posiada jedną, wspólną zarówno dla kanału (8) suszenia jak i dla pieca (9) do wypalania, instalację (45) emisji zanieczyszczeń do atmosfery, umieszczoną po stronie wejściowej zespołów transportowych (12, 20) suszenia względnie wypalania.
34. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że po stronie wejściowej zespołów transportowych (12, 20) suszenia lub wypalania, zawiera tandemowy mechanizm zabierakowy (44).
35. Urządzenie według zastrz. 20, znamienne tym, że bryły ssące lub tłoczące (28) ukształtowane są jako prostokątne, puste bryły z umieszczonymi w ich górnej części, przewodami (29) doprowadzającymi powietrze lub odsysającymi powietrze, oraz, że na naprzeciwległych powierzchniach ścian bocznych posiadają otwory (30), stanowiące wyloty lub wloty powietrza.