PL166139B1 - Sposób 1 układ do oczyszczania ścieków przy pomocy osadu czynnego - Google Patents

Abstract

1. Sposób oczyszczania ścieków przy pomocy osadu czynnego polegający na tym, i& śc^^k^i kieruje się do kkmory nnppwieerrzaia, ggdiewrrz z osaddm ccynnnm poddaje się napowietrzaniu, następnie kieruje się do osadnika wtórnego i poddaje sedymentacji, natomiast część osiadłego podczas sedymentacji osadu czynnego przemieszcza się przy pomocy ciągu z zespołem pompującym z powrotem do komory napowietrzaniajako osad czynny powrotny, a pozostałą częśćjako osad nadmierny usuwa się z obiegu, przy czym kontroluje się nieprzerwanie stężenie tlenu w komorze napowietrzania, znamienny tym, że osad powrotny przemieszcza się przy pomocy ciągu z zespołem pompującym osadu powrotnego w sposób ciągły, natomiast osad nadmierny usuwa się z obiegu okresowo przy pomocy osobnego ciągu z zespołem pompującym, osadu nadmiernego, którym steruje się za pomocą sygnału z czujnika tlenowego określającego aktualny poziom stężenia tlenu w ściekach w komorze napowietrzania (1), przy czym zespół pompujący osadu nadmiernego włącza się przy minimalnym stężeniu tlenu, a wyłączy się przy maksymalnym stężeniu tlenu. 2. Układ do oczyszczania ścieków, przy pomocy osadu czynnego mający komorę napowietrzania połączoną przewodem z osadnikiem wtórnym, który wyposażony jest również w ciągi odprowadzenia osadu z osadnika wtórnego, z których jeden jest ciągiem osadu powrotnego, a drugi ciągiem osadu nadmiernego, znamienny tym, że ma dwa oddzielnie wyprowadzone z osadnika wtórnego ciągi, z których obydwa wyposażone są w osobne zespoły pompujące (7 i 10),

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób oczyszczania ścieków przy pomocy osadu czynnego oraz układ do oczyszczania ścieków przy pomocy tego osadu. Wynalazek umożliwia automatyczną regulację stężenia osadu czynnego w komorze napowietrzania oczyszczalni ścieków.

Znana jest oczyszczalnia ścieków, która ma komorę osadu czynnego, połączoną dwoma przewodami z osadnikiem wtórnym, przy czym jeden przewód prowadzi ścieki, drugi osad. Na przewodzie osadowym znajduje się pompa. Za pompą przewód osadowy rozdziela się na przewód osadu nadmiernego z zaworem i przewód osadu powrotnego z zaworem. W procesie biologicznego oczyszczania, ścieki z komór osadu czynnego, zwanych też komorami napowietrzania, płyną na osadnik wtórny, gdzie są oddzielane od osadów poprzez sedymentację. Część osadu czynnego jest kierowana z powrotem na komory napowietrzania jako osad powrotny, a pozostała część osadu jest usuwana z obiegu jako osad nadmierny.

W znanym sposobie według polskiego zgłoszenia patentowego P. 288 677, publikowany w BUP 14/91 rozdział osadów na powrotny i nadmierny jest dokonywany przy pomocy zaworów i pomp umieszczonych na przewodzie osadu powrotnego i przewodzie osadu nadmiernego, według stosowanych wytycznych technologicznych.

Sposób ten polega na tym, że kontroluje się nieprzerwanie stężenie tlenu w komorze napowietrzania i przy pomocy sygnału określającego poziom tlenu steruje się zaworem umieszczonym na przewodzie osadu powrotnego oraz zaworem umieszczonym na przewodzie osadu nadmiernego.

166 139

Znany układ według wyżej wymienionego zgłoszenia ma w komorze napowietrzania umieszczony czujnik tlenowy, który połączony jest z przetwornikiem znajdującym się na zewnątrz tej komory, przy czym przetwornik steruje zaworem przepływowym umieszczonym na przewodzie osadu powrotnego i zaworem przepływowym na przewodzie osadu nadmiernego. W ten sposób urządzenie steruje stężeniem osadu czynnego w komorze napowietrzania.

Właściwe stężenie osadu czynnego w komorze napowietrzania jest bardzo istotne, gdyż im jest ono wyższe, tym efekt oczyszczania ścieków jest wyższy. Zwiększa się także stopień tlenowej stabilizacji osadu, jednocześnie rośnie zapotrzebowanie tlenu i zmniejsza się ilość osadu nadmiernego.

Sposób według wynalazku polega na tym, że osad powrotny przemieszcza się z osadnika wtórnego do komory napowietrzania przy pomocy zespołu pompującego w sposób ciągły, natomiast osad nadmierny usuwa się z układu okresowo przy pomocy osobnego zespołu pompującego, którym steruje się przy pomocy sygnału z czujnika określającego poziom stężenia tlenu w ściekach w komorze napowietrzania. Zespół pompujący osadu nadmiernego włącza się przy minimalnym poziomie stężenia tlenu, a wyłącza się przy maksymalnym stężeniu tlenu.

Układ według wynalazku ma dwa oddzielnie wyprowadzone z osadnika wtórnego ciągi, z których obydwa wyposażone są w osobne zespoły pompujące.

Ciąg osadu powrotnego ma zespół pompujący przystosowany do pracy ciągłej, natomiast ciąg osadu nadmiernego ma zespół pompujący przystosowany do pracy cyklicznej sterowanej przetwornikiem, który otrzymuje sygnał z czujnika tlenowego. W jednym z rozwiązań czujnik ten umieszczony jest w komorze napowietrzania. W innym rozwiązaniu czujnik tlenowy umieszczony jest w przewodzie odpływowym z komory napowietrzania do osadnika wtórnego. W jeszcze innym rozwiązaniu czujnik tlenowy umieszczony jest w osadniku wtórnym.

Wynalazek pozwala na trzymanie w komorze napowietrzania możliwie wysokiego stężenia osadu, ażeby wykorzystać moc urządzeń napowietrzających, a stężenie tlenu w oczyszczanych ściekach było jak najniższe, lecz dopuszczalne przez technologię oczyszczania. Utrzymanie możliwie niskiego stężenia tlenu w komorze napowietrzania zwiększa efektywność pracy urządzeń napowietrzających. Wynalazek umożliwia utrzymanie stałego stężenia tlenu w komorze napowietrzania, przy zmiennym w ciągu doby obciążeniu oczyszczalni ładunkiem co zapewnia efektywną pracę oczyszczalni w ciągu całej doby.

Wynalazek przedstawiono bliżej w przykładzie wykonania na rysunku, który pokazuje układ do regulacji stężenia osadu czynnego w komorze napowietrzania oczyszczalni ścieków.

Komora napowietrzania 1, do której doprowadzony jest przewód ścieków nieoczyszczonych 2, połączona jest przewodem 3 z osadnikiem wtórnym 4.

Osadnik wtórny 4 zaopatrzony jest w przewód odpływowy ścieków oczyszczonych 5.

Wewnątrz osadnika wtórnego 4 zanurzony jest przewód odpływowy osadu czynnego powrotnego 6, który jest przewodem ssącym zespołu pompującego 7 osadu powrotnego.

Natomiast przewód tłoczny 8 zespołu pompującego 7 osadu powrotnego doprowadzony jest do komory napowietrzania 1.

Wewnątrz osadnika wtórnego 4 zanurzony jest również drugi przewód, który jest przewodem ssącym 9 zespołu pompującego 10 osadu nadmiernego. Natomiast przewód tłoczny 13 zespołu pompującego 10 odprowadza osad do oddzielnej przeróbki. Zespół pompujący 7 osadu powrotnego działa nieprzerwanie. Zespół pompujący 10 osadu nadmiernego włącza się do pracy, gdy spadnie stężenie tlenu w komorze napowietrzania 1 do poziomu minimalnego.

Wówczas sygnał z czujnika tlenowego 11, przetworzony przez przetwornik 12 uruchamia zespół pompujący osadu nadmiernego 10.

Tym samym rozpoczyna się proces usuwania z obiegu osadu czynnego zwanego osadem nadmiernym, który przechodzi do oddzielnej przeróbki.

Jednocześnie zmniejszy się ilość suchej masy osadu pochodnego podawanej przez zespół pompujący 7 do komory napowietrzania 1.

W miarę jak stężenie tlenu w ściekach w komorze napowietrzania 1 zaczyna stopniowo rosnąć, to po uzyskaniu wartości maksymalnej sygnał z czujnika tlenowego 11 przetworzony przez przetwornik 12, wyłącza zespół pompujący 10 osadu nadmiernego.

166 139

Układ umożliwia stałe i pełne wykorzystanie możliwości urządzeń napowietrzających dla potrzeb pełniejszego oczyszczania ścieków i tlenowej stabilizacji osadu szczególnie w następujących okolicznościach:

- gdy oczyszczalnia jest okresowo niedociążona, ponieważ wybudowana została na potrzeby perspektywiczne i posiadająca przewymiarowane urządzenia napowietrzające,

- w okresie nocnym przy zmniejszonym dopływie ścieków.

Zwiększony stopień stabilizacji osadu zmniejsza jego ilość, podatność na zagniwanie, ułatwia tłoczenie oraz umożliwia zmniejszenie wielkości urządzeń przeznaczonych do jego dalszej przeróbki.

- ŚCIEKI

----- OSADY

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,,00 zł.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób oczyszczania ścieków przy pomocy osadu czynnego polegający na tym, że ścieki kieruje się do komory napowietrzania, gdzie wraz z osadem czynnym poddaje się napowietrzaniu, następnie kieruje się do osadnika wtórnego i poddaje sedymentacji, natomiast część osiadłego podczas sedymentacji osadu czynnego przemieszcza się przy pomocy ciągu z zespołem pompującym z powrotem do komory napowietrzania jako osad czynny powrotny, a pozostałą część jako osad nadmierny usuwa się z obiegu, przy czym kontroluje się nieprzerwanie stężenie tlenu w komorze napowietrzania, znamienny tym, że osad powrotny przemieszcza się przy pomocy ciągu z zespołem pompującym osadu powrotnego w sposób ciągły, natomiast osad nadmierny usuwa się z obiegu okresowo przy pomocy osobnego ciągu z zespołem pompującym, osadu nadmiernego, którym steruje się za pomocą sygnału z czujnika tlenowego określającego aktualny poziom stężenia tlenu w ściekach w komorze napowietrzania (1), przy czym zespół pompujący osadu nadmiernego włącza się przy minimalnym stężeniu tlenu, a wyłączy się przy maksymalnym stężeniu tlenu.
2. 2. Układ do oczyszczania ścieków, przy pomocy osadu czynnego mający komorę napowietrzania połączoną przewodem z osadnikiem wtórnym, który wyposażony jest również w ciągi odprowadzenia osadu z osadnika wtórnego, z których jeden jest ciągiem osadu powrotnego, a drugi ciągiem osadu nadmiernego, znamienny tym, że ma dwa oddzielnie wyprowadzone z osadnika wtórnego ciągi, z których obydwa wyposażone są w osobne zespoły pompujące (7 i 10), przy czym ciąg osadu powrotnego ma zespół pompujący (7) przystosowany do pracy ciągłej, natomiast ciąg osadu nadmiernego ma zespół pompujący (10) przystosowany do pracy cyklicznej wywoływanej przetwornikiem (12) otrzymującym sygnał z czujnika tlenowego (11), korzystnie umieszczonego w komorze napowietrzania (1).
3. 3. Układ według zastrz. 2, znamienny tym, że czujnik tlenowy (11) umieszczony jest w przewodzie odpływowym (3) z komory napowietrzania (1) do osadnika wtórnego (4).
4. 4. Układ według zastrz. 2, znamienny tym, że czujnik tlenowy (11) umieszczony jest w osadniku wtórnym (4).

   * * *