PL159941B1 - Helm ochronny strazacki, zwlaszcza dla ratownictwa technicznego PL - Google Patents

Abstract

Helm ochronny strazacki, zwlaszcza dla ratow- nictwa technicznego, posiadajacy skorupe, ruchoma oslone twarzy, daszek, zaczep do latarki i uklad pa- sków do przypinania helmu, znamienny tym, ze jego skorupa (1) ma integralne przedluzenie w okolicy skroniowo - uszno - potylicznej, wieksze po bokach helmu, a mniejsze w czesci tylnej, przy czym w obsza- rze przedluzenia skorupa (1) rozszerza sie zaokraglo- nym uskokiem, natomiast ruchoma oslona twarzy (2) ma przymocowany na stale daszek (3) i wraz z nim daje sie obracac do góry o dowolny kat w granicach okolo 60°, a takze calkow icie obejmowac od helmu, przy tym na daszku (3) umieszczony jest zaczep (4) do latarki, a poza tym uklad pasków do przypinania hel- mu zawiera paski mocujace (5) przytwierdzone do skorupy (1) w co najmniej trzech punktach i zamoco- wany do nich pasek podbródkowy (6), który moze sie wzgledem nich przesuwac do przodu i do tylu oraz na boki w celu dopasowania do twarzy. P L 159941 B 1 F i g 1 F i g 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest hełm ochronny strażacki, zwłaszcza dla ratownictwa technicznego. Hełm taki przeznaczony jest do ochrony nie tylko przy gaszeniu pożarów lecz szczególnie w ratownictwie po katastrofach środków komunikacji i obiektów przemysłowych, w tym elektrowni zwykłych i jądrowych, ratownictwie górniczym oraz po klęskach żywiołowych.

Znane są hełmy ochronne o zbliżonej konstrukcji przeznaczone głównie dla pożarnictwa, które mogą być użyte do poszczególnych działań ratowniczych. Należy do nich hełm wg opisu patentowego ZSRR nr 400335 mający ruchomą osłonę twarzy i krótką skorupę przedłużoną kołnierzem osłaniającym potylicę i uszy.

inny hełm znany z opisu patentowego RFN nr 2700497 ma osłonę twarzy stałą, a skorupę przedłużoną tylko w części chroniącej potylicę i uzupełniony jest kołnierzem zamocowanym na zewnątrz.

Okazało się. że znane hełmy nadają się dobrze tylko do niektórych akcji pożarniczych i ratowniczych, a zupełnie nie sprawdzają się w innych. Np. stała osłona dobrze chroni twarz ale utrudnia porozumiewanie się głosem, które czasem musi mieć miejsce, albo nie pozwala na założenie maski ochronnej stosowanej w kraju, która jest potrzebna w wielu sytuacjach. Stała osłona oraz stały, ukształtowany ze skorupy daszek uniemożliwiający na ogół założenie ubrania ochronnego bez zdjęcia hełmu.

Jeżeli osłona bywa ruchoma, to trzeba ją unosić chwytając rękę za osłonę, co jest niewygodne w rękawicach ochronnych i powoduje często jej zabrudzenie utrudniające widzialność.

Znane hełmy, przeznaczone głównie do ochrony głowy przy gaszeniu pożarów, źle utrzymują się na głowie w takich przypadkach ratownictwa technicznego gdzie strażak jest mocno pochylony lub wręcz zwisa głową w dół.

Celem wynalazku było opracowanie bardziej uniwersalnego hałmu strażackiego niż dotychczas stosowane, który nic nie tracąc ze swej przydatności w akcjach gaszenia pożarów byłby jak najlepiej dostosowany do ratownictwa technicznego.

Zostało to rozwiązane, według wynalazku, w ten sposób, że w skorupie hełmu wyrobiono integralne przedłużenie w okolicy skroniowo-uszno-potylicznej, które jest większe po bokach hełmu, a mniejsze w części tylnej. Zapewnia to dobrą ochronę wrażliwych części głowy, pozwalając jednocześnie na jej swobodne ruchy.

W obszarze przedłużenia skorupajest rozszerzona zaokrąglonym uskokiem, co umożliwia umieszczenie przy uszach środków łączności.

Ruchoma osłona twarzy ma przymocowany na stałe daszek i wraz z nim daje się obracać do góry o dowolny kąt w granicach około 60°. Tworzy to razem sztywny zespół chroniący przed wszelkimi odpryskami i pozwala na wygodne podnoszenie osłony za daszek. Osłona z daszkiem daje się także całkowicie odejmować od hełmu, co ułatwia zakładanie ubioru ochronnego.

Na daszku umieszczony jest zaczep do latarki, która unosi się wraz z osłoną.

Układ pasków do przypinania hełmu zawiera paski mocujące przytwierdzone do skorupy w co najmniej trzech punktach i zamocowany do nich pasek podbródkowy, który może się względem nich przesuwać do przodu i do tyłu oraz na boki. Umożliwia to dostosowanie zapięcia hełmu do każdego kształtu głowy i twarzy zapewniając dużą stabilność zamocowania.

Przedmiot wynalazku jest pokazany w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia hełm w widoku z boku, a fig. 2 - hełm w półprzekroju i półwidoku od przodu.

Hełm ma skorupę 1 z integralnym przedłużeniem osłaniającym skronie, uszy i potylicę, przy czym przedłużenie to jest większe po bokach hełmu, a mniejsze w części tylnej - potylicznej. Zapewnia to lepszą ochronę wrażliwych części głowy, tj. skroni, uszu i potylicy, niż w znanych hełmach strażackich. Nie bez znaczenia jest ochrona uszu przed odmrożeniami, co zapewnia szczególną przydatność hełmu wg wynalazku do akcji zimowych. Mniejsze przedłużenie w części potylicznej pozwała na ruchy głowy zgodne z ergonomicznymi możliwościami człowieka.

W obszarze przedłużenia skorupa 1 rozszerza się zaokrąglonym uskokiem, co umożliwia zamontowanie pod hełmem środków łączności. Na zewnątrz skorupy 1 zamontowana jest przezroczysta osłona twarzy 2, do której przymocowany jest na stałe daszek 3. Tworzy to sztywny zespół zabezpieczający twarz przed wszelkimi odpryskami od góry i od przodu, a wzajemne usytuowanie tych części, jak i w stosunku do skorupy, chroni w położeniu opuszczonym przed przeciekaniem wody na twarz. Osłona 2 zamocowana jest obrotowo i wraz z daszkiem 3 daje się unosić o dowolny kąt do około 60° i pozostaje samochamowanie w dowolnym położeniu pośrednim. Tarcie układu jest regulowane przez dokręcenie pokręteł na sworzniach zawieszenia osłony 2. Taicie rozwiązanie pozwala na wygodne podnoszenie osłony 2 za daszek 3 bez dotykania jej ręką i związanego z tym zabrudzenia. Podniesienie jej może być potrzebne do porozumiewania się głosem lub założenia maski ochronnej. Cała osłona twajzy 2 wraz z daszkiem 3 daje się w razie potrzeby łatwo obejmować od hełmu. Umożliwia to założenie ubrania żaroodpornego lub przeciwpromieniotwórczego bez zdejmowania hełmu, co sprzyja bezpieczeństwu pracy. Na daszku 3 umieszczony jest zaczep 4 do mocowania latarki, która unosząc się wraz znim nie przeszkadza w ruchach osłony 2.

Układ pasków do przypinania hełmu składa się z dwóch pasków mocujących 5 i jednego paska podbródkowego 6 z podkładką i zapięciem. Każdy z pasków mocujących 5 jest przytwierdzony do skorupy 1 dwoma końcami, tworząc luźną pętlę, przy czym jeden koniec zamocowany jest w bocznej części hełmu, a drugi w telnej. Tylny punkt mocowania może być oddzielny dla obu pasków 5, jak w przykładowym rozwiązaniu, lub wspólny, co zmniejsza całkowitą ilość punktów mocowania do trzech lecz nie zmienia istoty rozwiązania. Do pasków mocujących 5 przypięty jest końcami pasek podbródkowy 6, który może się względem nich przesuwać do przodu i do tyłu oraz na boki w celu dopasowania do twarzy. Taka konstrukcja pozwala dostosować zapięcie hełmu do wszystkich typów głowy i zapewnia stabilność nawet w pozycji odwróconej.

Wnętrze skorupy 1 wyścielone jest wkładką amortyzującą 7 oraz zespołem poduszek 8, na który składa się poduszka ciemieniowa, potyliczna i skroniowo-czołowa, co praktycznie amortyzuje uderzenia ze wszystkich kierunków.

W miejscu gdzie skorupa 1 jest przedłużona i rozszerzona przymocowany jest mięki kołnierz 9. Zabezpiecza on od urazów kark strażaka i chroni od dostawania się wody do wnętrza ubioru. Hełm według wynalazku ma stosunkowoniewielkie wymiary zewnętrzne, co daje możliwość poruszania się w nim w niskich i wąskich przejściach przy pracach ratowniczych.

159 941

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Hełm ochronny strażacki, zwłaszcza dla ratownictwa technicznego, posiadający skorupę, ruchomą osłonę twarzy, daszek, zaczep do latarki i układ pasków do przypiniania hełmu, znamienny tym, że jego skorupa (1) ma integralne przedłużenie w okolicy skroniowo - uszno - potylicznej, większe po bokach hełmu, a mniejsze w części tylnej, przy czym w obszarze przedłużenia skorupa (1) rozszerza się zaokrąglonym uskokiem, natomiast ruchoma osłona twarzy (2) ma przymocowany na stałe daszek (3) i wraz z nim daje się obracać do góry o dowolny kąt w granicach około 60°, a także całkowiecie obejmować od hełmu, przy tym na daszku (3) umieszczony jest zaczep (4) do latarki, a poza tym układ pasków do przypinania hełmu zawiera paski mocujące (5) przytwierdzone do skorupy (l) w co najmniej trzech punktach i zamocowany do nich pasek podbródkowy (6), który może się względem nich przesuwać do przodu i do tyłu oraz na boki w celu dopasowania do twarzy.