<Desc/Clms Page number 1>
BESCHRIJVI NG behorende bij een UITVINDINGSOCTROOIAANVRAGE ten name van HRI, Inc. gevestigd te
Gibbsboro, New Jersey,
Verenigde Staten van Amerika. voor : Werkwijze voor het regenereren van een katalysator.
EMI1.1
- ---------- Onder inroeping van het recht van voorrang op grond van octrooiaanvrage no. 605.537, ingediend in de Verenigde Staten van Amerika d. d. 30 april 1984, op naam van PARTHA S. GANGULI.
<Desc/Clms Page number 2>
De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het regenereren van een katalysator teneinde neergeslagen metaalverontreinigingen te verwijderen, en heeft meer in het bijzonder betrekking op een regeneratie-werkwijze voor de verwijdering van dergelijke metaalneerslagen van gebruikte katalysatoren onder toepassing van een chemische behandeling.
Bij katalytische werkwijzenvoor het vloeibaar maken van kool en het hydrogeneren daarvan, raakt de toegepaste of gebruikte katalysator in de loop van de tijd verontreinigd door neerslagen van metalen zoals ijzer, titaan, calcium, natrium, silicium en dergelijke uit de kool.
Deze verbindingen vormen een korst op het buitenoppervlak van de katalysator en beperken daardoor de diffusie van koolwaterstof-moleculen in de katalytische poriën. Gedeeltelijke verwijdering van deze verontreinigingen, meer in het bijzonder ijzer, titaan, calcium en natrium, is een essentiële stap teneinde de gebruikte katalysator te kunnen regenereren en opnieuw gebruiken. Bovendien worden bij katalytische hydro-conversiewerkwijzenvoor petroleum, teer-zand bitumen, of leisteenolie, verontreinigingen zoals ijzer, nikkel en vanadium neergeslagen op de katalysator waardoor de activiteit daarvan aanmerkelijk vermindert zodat het nodig is de katalysator te vervangen. Vanwege de hoge kosten van dergelijke katalysatoren heeft men werkwijzen gezocht teneinde met succes de gebruikte katalysator te regenereren.
Hoewel er enkele werkwijzen zijn ontwikkeld voor het afbranden van koolstof van gebruikte katalysatoren, waren geschikte werkwijzen voor de succesvolle verwijdering van neergeslagen metaalverontreinigingen kennelijk tot op heden niet beschikbaar.
De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een katalysatorregeneratie-werkwijze voor de verwijdering van neergeslagen metaalverontreinigingen van gebruikte of opgebruikte katalysatoren, zonder dat de actieve metaalelementen in de katalysator of het dragermateriaal daarvan in aanzienlijke mate beïnvloed wordt. In deze werkwijze wordt de gebruikte katalysator gewassen met een oplosmiddel teneinde de toegepaste oliën te verwijderen, en wordt vervolgens behandeld met chemicaliën die de verontreinigende metalen omzetten in hun respectievelijke sulfaat-of oxysulfaatverbindingen, of met zuren zoals verdunde zwavelzuur, die de metaalverbindingen verwijderen, teneinde de metaalneersla-
<Desc/Clms Page number 3>
gen te verwijderen.
De behandelde katalysator is vervolgens gewassen teneinde het zuur en de chemische verbindingen te verwijderen, en ten slotte gedroogd, teneinde oppervlakte-vloeistof te verwijderen.
De term katalysator-regeneratie, zoals hierin toegepast heeft alleen betrekking op de verwijdering van neergeslagen metaalverontreinigingen van een gebruikte katalysator teneinde een dergelijke katalysator te reactiveren voor hergebruik in een bepaald proces.
De onderhavige aanvrage verschaft een katalysator-regeneratiewerkwijze waarmee in hoofdzaak de neergeslagen metaalverontreinigingen van de gebruikte katalysatordeeltjes verwijderd worden zonder het actieve metaalelement van de katalysator te beschadigen. Bij de werkwijze volgens de uitvinding wordt de gebruikte katalysator eerst gewassen met een koolwaterstofoplosmiddel, wordt vervolgens chemisch behandeld, bij voorkeur met een zuur zoals verdund zwavelzuur, onder zodanige condities dat de metaalverontreinigingen zoals ijzer, titaan, calcium, natrium, silicium, vanadium en nikkelverbindingen die op de katalysator neergeslagen zijn omgezet worden in hun respectievelijke sulfaat-of oxysulfaatverbindingen.
De condities zijn zodanig dat het zuur niet in aanzienlijke mate reageert met de actieve metaaloxyden zoals kobalt, molybdeen in de katalysator of met het katalysator-dragermateriaal. De sulfaat-en oxysulfaatverbindingen worden dan verwijderd door deze in een geschikt polair oplosmiddel op te lossen, zoals water. Geschikte chemische verbindingen omvatten ammonium-peroxydisulfaat-en peroxysulfaatverbindingen ; geschikte anorganische en organische zuren omvatten zwavelzuur, sulfonzuur, salpeterzuur, azijnzuur, en citroenzuur, waarbij een 5-50 gew. % zwavelzure oplossing in water de voorkeur heeft. De katalysator wordt bij voorkeur behandeld bij een temperatuur gelegen tussen 60-250 F, en de behandelingstijd bedraagt tenminste ongeveer 5 minuten en dient in het algemeen voor een effectieve verwijdering van de metaalneerslagen 120 minuten niet te overschrijden.
Volgens de uitvinding kan ieder van de volgende drie katalysatorbehandelingsprocedures toegepast worden : 1. Behandeling van olievrije gebruikte katalysator met 5-50 gew. % waterige zwavelzuuroplossing bij 60-250 F.
2. Behandeling van olievrije gebruikte katalysator met 5-50 gew. % zwavelzuuroplossing en O-10 gew. % ammoniumionen bij 60-250 F.
3. Behandeling van olievrije gebruikte katalysator met 5-20 gew. % verdunde wateroplossing van ammonium-peroxydisulfaat bij milde
<Desc/Clms Page number 4>
condities van 60-150 F.
De procedures 1 en 2 kunnen toegepast worden voor de verwijdering van metaalneerslagen van katalysatoren afkomstig van ofwel kolen-of petroleumhydrogeneringswerkwijzen, terwijl procedure 3 in hoofdzaak gebruikt wordt voor de verwijdering van nikkel-en vanadiumneerslagen die afkomstig zijn van de hydro-conversie van petroleumvoedingen die dergelijke metaalverontreinigingen bevatten.
Nadat de verwijdering van in hoofdzaak alle neergeslagen metaalverontreinigingen van de katalysatordeeltjes plaats heeft gevonden, wordt de stroom zure behandelingsvloeistof gestopt en de katalysator wordt vervolgens gewassen, bij voorkeur met water teneinde het zuur te verwijderen. Geschikte wasprocedures omvatten het opwaarts doorstromen van water door het katalysatorbed, of het toepassen van mechanisch roeren terwijl het water door het katalysatorbed loopt. De katalysator wordt dan normaal gesproken gedroogd bij matige temperaturen van 200- 300 F. De geregenereerde katalysator wordt dan opnieuw gebruikt in het hydrogeneringsproces, waardoor de hoeveelheid verse katalysator die vereist wordt bij de werkwijze verminderd wordt.
De behandelde katalysator kan voordat deze teruggevoerd wordt naar de hydrogeneringswerkwijze verder behandeld worden door het afbranden van koolstof (dat wil zeggen regeneratie). Volgens de onderhavige uitvinding kan de gebruikte katalysator echter voldoende gereactiveerd worden zonder het afbranden van koolstof.
Volgens de koolstof-afbrandwerkwijze wordt de katalysator toegevoegd aan een koolstofverwijderingstrap waarin de katalysator wordt verhit tot een temperatuur van 800-805 F in aanwezigheid van een zuurstof-bevattend gas, zoals 1 - 6 % zuurstof in een inert gasmengsel teneinde effectief in hoofdzaak alle koolstofneerslagen af te branden.
De onderhavige katalysator-regeneratie-werkwijze is hier in het bijzonder nuttig voor het herwinnen van gebruikte katalysator van een gefluidiseerd katalysatorbed-reactiesysteem, zoals H-Oil (rtm) en H-Coal (rtm) hydrogeneringswerkwijzen waarbij onder toepassing van borrelbed-reactoren (ebullated bed reactors), van vast-bed katalytische reactiesystemen en ook van gefluldiseerd bed-katalytische-kraakwerkwijzen. De bij voorkeur toegepaste uitgangsmaterialen zijn petroleum en kool. De geregenereerde katalysator heeft in hoofdzaak dezelfde activiteit als die van een verse katalysator. Met de term koolwaterstof
<Desc/Clms Page number 5>
zoals toegepast in de onderhavige tekst wordt bedoeld kool, leisteenolie, teer zand bitumen, petroleum en dergelijke. De onderhavige werkwijze is voor het opwaarderen van deze koolwaterstoffen.
Fig. l is een schematisch stroomdiagram voor de katalytische regeneratie en verjonging en laat dekatalysatorverwijdering van een reactiewerkwijze zien, gevolgd door chemische behandeling van de katalysator en het afbranden van kool.
Fig. 2 is een stroomdiagram waarbij een katalysator-afbrandwerkwijze voor de geregenereerde katalysator getoond wordt.
Zoals aangegeven in fig. 1 worden gebruikte katalysatordeeltjes verontreinigd met neergeslagen metaalonzuiverheden, zoals ijzer, titaan, calcium, natrium, nikkel en vanadium, verwijderd uit een gefluidiseerd of vast bed-reactiewerkwijze 10, zoals vanuit de katalytische hydrogenering van kool, petroleum, teer-zand bitumen of leisteenolie. De gebruikte katalysator wordt als een lading in een katalysator-waseenheid 12 gebracht. Deze eenheid wordt bij 14 gevoed met een vloeibaar oplosmiddel die uniform opwaarts gecirculeerd wordt door een in hoofdzaak verticale kolom 16 door middel van pomp 17 en stroomverdeler 18. Het oplosmiddel wordt bij 19 verhit teneinde de oplosmiddeltemperatuur nabij het kookpunt daarvan te houden, bijvoorbeeld 200-300 F, afhankelijk van het toegepaste oplosmiddel. Geschikte oplosmiddelen zijn nafta, tolueen, en mengsels daarvan.
De toegepaste druk is bij voorkeur atmosferisch.
Het vloeibare oplosmiddel dat enig zware procesolie bevat loopt over bij 15 en de procesoliefractie wordt verwijderd bij 20 teneinde bij 21 naar de hydrogeneringswerkwijze 10 terug gevoerd te worden. Het overblijvende vloeibare oplosmiddel, samen met nieuw oplosmiddel bij 22 voor zover nodig, wordt terug gevoerd naar de wasstap 12. Na de oplosmiddelwassing bij 12 wordt het katalysatorbed normaal gesproken verhit tot een temperatuur die voldoende is om het overblijvende oplosmiddel te verwijderen, welk oplosmiddel terug gewonnen wordt.
De gebruikte olievrije katalysator wordt bij 23 verwijderd uit waseenheid 12 en vervolgens bij voorkeur gewassen bij 24 met water teneinde de katalysatorporién zoveel mogelijk te vullen. De natte katalysator is vervolgens toegevoerd aan de zuurbehandelingskolom 26 en verdunt de zwavelzuur, het 15-25 % zwavelzuur wordt bij 27 in het onderste deel van de kolom toegevoerd. De daarbij verkregen katalysatorbedtoename bedraagt normaal 5-50 % van de oorspronkelijke hoogte.
Het zuurbehandelingsvat is corrosie-resistent gemaakt, bijvoorbeeld
<Desc/Clms Page number 6>
door het aanbrengen van een"liner"van glas of rubber. De zuuroplossing loopt over bij 28 en wordt door middel van pomp 38 gerecirculeerd naar de bodem van vat 26 samen met vers toegevoerd zuur bij 29 voor zover nodig teneinde de gewenste concentratie te handhaven. De zuurbehandelingstemperatuur bedraagt bij voorkeur 150-200 F.
Nadat deze zuurbehandeling teneinde metaalverontreinigingen die neergeslagen zijn afgelopen is, bij voorkeur binnen 10-30 minuten afhankelijk van de hoeveelheid van neergeslagen metaal op de katalysatordeeltjes, de chemicaliën of het zuur dat toegepast wordt, en de temperatuur van de behandeling, worden de zuurbehandelde katalysatordeeltjes verwijderd en gewassen met water bij 30 teneinde het zuur te verwijderen.
De zuurbehandelde katalysator kan vervolgens additioneel (niet noodzakelijk) een koolstof-afbrandbehandeling ondergaan in een vast of gef luidiseerd bed met een zuurstof-bevattend verbrandingsgas, welke bij voorkeur aan de bodem toegevoerd wordt zoals in het kort getoond in fig. 1. Deze regeneratiestap vindt plaats in verbrander 32 teneinde in hoofdzaak alle koolstofneerslagen te verwijderen door het afbranden daarvan onder toepassing van een verbrandingsgas met een geschikt laag zuurstofgehalte, zoals 1-6 vol. % zuurstof en de rest inerte gassen, welk verbrandingsgas bij 33 toegevoerd wordt. Het verbrandingsvat 32 is thermisch geisoleerd teneinde warmteverlies te verminderen en het is mogelijk warmte toe te voeren bij 34, voor zover nodig teneinde de gewenste katalysatortemperatuur te handhaven.
Het katalysatorbed dient langzaam opgewarmd te worden teneinde de katalysator te drogen waarna de afbrandtemperatuur tenminste onge-
EMI6.1
veer 800 F dient te zijn. De maximaal toelaatbare temperatuur in het katalysatorbed is ongeveer 900 F teneinde beschadiging door sinteren van de katalysator te vermijden. Aanvankelijk wordt 5-10 % lucht in zuurstof over het verwarmde katalysatorbed gevoerd. Het afbrandfront verplaatst zich door het gehele bed, waarbij de temperatuur bij voorkeur gehandhaafd wordt tussen 840 en 860 F. De luchtconcentratie in stikstof is langzaam vermeerderd tot 30 %, of tot ongeveer 5 % zuurstof.
De koolstof-afbrandwerkwijze wordt voortgezet totdat geen kooldioxyde of koolmonoxyde waargenomen kan worden in het afgas 35, hetgeen tenminste ongeveer 16 uur vereist en in het algemeen niet meer dan 24 uur.
<Desc/Clms Page number 7>
De hoeveelheid gas voor het afbranden van koolstof dient 20-30 SCFH per 100 gram katalysator te bedragen. De katalysatordeeltjes worden bij 36 afgevoerd en kunnen terug gevoerd worden naar de reactie-werkwijze bij 10 voor hergebruik. Derhalve verschaft de zuurbehandeling van de gebruikte katalysator gevolgd door wassen met of zonder het afbranden van zuurstof een effectieve gereactiveerde katalysator. De geregenereerde katalysator dient in het algemeen voor hergebruik gepresulfideerd te worden.
Een werkwijze voor het afbranden van koolstof van de katalysator wordt weergegeven in fig. 2. Na de zuurbehandeling teneinde de neergeslagen metalen te verwijderen en een wasstap, wordt de koolstof-bevattende katalysator via 40 aangebracht in verbrander 42, die een thermische isolering 42a heeft teneinde warmteverliezen te verminderen en die verwarmingsmiddelen kan bezitten zoals elektrische verhitters 43.
Een verbrandingsgas met 1 - 6 % zuurstof wordt bij 44 toegevoerd door een katalysatordrager en stroomverdelermiddelen 45, en wordt opwaarts door het katalysatorbed 46 gevoerd. De katalysatortemperatuur wordt daarin gehandhaafd op 800-850 F teneinde in hoofdzaak alle neergeslagen koolstof af te branden.
Het hete afgas wordt verwijderd via 47, lucht wordt toegevoerd bij 48, en het mengsel wordt door middel van compressor 50 gerecirculeerd, door verhitter 52 naar leiding 44 voor hergebruik. Nadat het afbranden van koolstof van de katalysator voltooid is, bijvoorbeeld na 16-24 uur, wordt de geregenereerde katalysator via 54 verwijderd voor hergebruik in een katalytische werkwijze.
De uitvinding zal verder geillustreerd worden onder verwijzing naar de volgende voorbeelden van katalysator-verjonging door zuurbehandeling en katalysator-regeneratie door het afbranden van koolstof alleen en met de zuurbehandeling, welke voorbeelden niet bedoeld zijn om de uitvinding te beperken.
Voorbeeld I.
Een hoeveelheid 1/16 inch diameter geëxtrudeerde gebruikte katalysator verwijderd van een bubbelbed-reactor in een H-Coal-hydroge- neringswerkwijze werd gewassen in tolueen als oplosmiddel teneinde de procesolie te verwijderen. De katalysator werd aangegeven met HDS-1442A en bevat de karakteristieken die in de navolgende tabel A weergegeven zijn.
<Desc/Clms Page number 8>
TABEL A.
Karakteristieken van HDS-1442A katalysator.
EMI8.1
<tb>
<tb>
Verse <SEP> gebruikte <SEP> olievrije
<tb> katalysator <SEP> katalysator
<tb> Kobalt, <SEP> gew. <SEP> % <SEP> 2,4 <SEP> 1,68
<tb> Molybdeen, <SEP> gew. <SEP> % <SEP> 9,15 <SEP> 6128
<tb> Koolstof, <SEP> gew. <SEP> % <SEP> 0 <SEP> 16,7
<tb> Dichtheid, <SEP> lb/ft3 <SEP> 36 <SEP> - <SEP>
<tb> Porievolume, <SEP> cc/gram <SEP> 0,69 <SEP> 0,28
<tb> Oppervlakte, <SEP> m2/gram <SEP> 339 <SEP> 128
<tb> Sterkte, <SEP> lh/mm3 <SEP> 3, <SEP> 0
<tb>
Een monster van de olievrije katalysator werd in een vat gebracht met 20 % zwavelzuur in water. Het katalysatorzuurmengsel werd rustig geroerd en werd gedurende ongeveer 20 minuten op een temperatuur van ongeveer 180 F gehouden. De metalen in de gebruikte HDS-1442A-katalysator (van H-Coal-werkwijze Run 130-82) voor en na de zuurbehandeling zijn weergegeven in tabel B.
TABEL B.
Metalen in olie-vrije gebruikte katalysator gew. %.
EMI8.2
<tb>
<tb>
Metalen <SEP> Katalysator <SEP> voor <SEP> na <SEP> zuurbehandeling
<tb> zuurbehandeling <SEP> bij <SEP> 180 F <SEP> gedurende
<tb> 20 <SEP> minuten
<tb> Titaan <SEP> 1,93 <SEP> 1,28
<tb> IJzer <SEP> 0,32 <SEP> 0,11
<tb> Calcium <SEP> 0,44 <SEP> 0,06
<tb> Natrium <SEP> 0,79 <SEP> 0,07
<tb> Molybdeen <SEP> 6,28 <SEP> 6,4
<tb> Kobalt <SEP> 1,68 <SEP> 1,66
<tb>
Uit de hoeveelheid titaan, ijzer, calcium en natrium metaal neergeslagen op de gebruikte katalysator zijn aanzienlijk verminderd door de zuurbehandeling, terwijl het molybdeen en kobalt gehalte in hoofdzaak onveranderd blijven.
Voorbeeld II.
Metalen in de gebruikte HDS-1442A-katalysator van een vergelijkbaar H-Coal-werkwijze (Run 130-88) voor en na zuurbehandeling worden gegeven in tabel C.
<Desc/Clms Page number 9>
(1) 30 gew. % zwavelzuur (2) 20 gew. % zwavelzuur (3) 20 gew. % zwavelzuur en 0, 15 gew. % ammoniumion (4) 20 gew. % zwavelzuur en 0, 7 gew. % ammoniumion
EMI9.1
<tb>
<tb> Metalen <SEP> in <SEP> olie-vrije <SEP> gebruikte <SEP> en <SEP> behandelde <SEP> katalysator, <SEP> gew. <SEP> %.
<tb>
Metalen <SEP> Katalysator <SEP> Na <SEP> zuur <SEP> Na <SEP> zuur <SEP> Na <SEP> zuur <SEP> Na <SEP> zuur <SEP>
<tb> voor <SEP> zuur-behandeling <SEP> behandeling <SEP> en <SEP> ammonium-en <SEP> ammoniumbehandeling <SEP> bij <SEP> 700F <SEP> bij <SEP> 180 F <SEP> ionbehandeling <SEP> ionbehandeling
<tb> gedurende <SEP> gedurende <SEP> bij <SEP> 180 F <SEP> bij <SEP> 180 F
<tb> 2 <SEP> uur <SEP> 45 <SEP> minuten <SEP> gedurende <SEP> gedurende
<tb> 45 <SEP> minuten <SEP> 20 <SEP> minuten
<tb> Titaan <SEP> 2,4 <SEP> 1,9 <SEP> 2,15 <SEP> 1,63 <SEP> 1,84
<tb> IJzer <SEP> 1,25 <SEP> 0,32 <SEP> 0, <SEP> 28 <SEP> 0,25 <SEP> 0,19
<tb> Calcium <SEP> 0,67 <SEP> 0,55 <SEP> 0,14 <SEP> 0,14 <SEP> 0,2
<tb> Natrium <SEP> 0,76 <SEP> 0,31 <SEP> 0,2 <SEP> 0,16 <SEP> 0,14
<tb> Molybdeen <SEP> 7,0 <SEP> 6,74 <SEP> 7,0 <SEP> 7,05 <SEP> 7,3
<tb> Kobalt <SEP> 1,73 <SEP> 1,23 <SEP> 1, <SEP> 51 <SEP> 1,
55 <SEP> 1,74
<tb>
T A B E L C.
<Desc/Clms Page number 10>
Aan de hand van de hierboven vermelde resultaten kan men zien dat de verwijdering van neergeslagen metalen door de behandeling met
EMI10.1
zuur meer effectief is bij een temperatuur van 180 F dan bij kamertemperatuur (70 F), terwijl de hoeveelheid kobalt en molybdeen in de kata- lysator in principe ongewijzigd blijven. Men kan ook uit tabel C afleiden dat de gedeeltelijke verwijdering van titaan vergroot kan worden door 0, 1-1, 0 % ammoniumsulfaat toe te voegen aan de zwavelzuuroplossing voor de behandeling van de olie-vrije gebruikte katalysator.
Voorbeeld III.
Een monster gebruikte katalysator werd verkregen uit een H-Oliewerkwijze toegepast op een petroleum-voeding (Run 130-96-8), en werd gewassen met tolueen en vervolgens behandeld met een 25 % zwavelzuuroplossing bij 190 F gedurende 20 minuten. De resultaten in tabel D laten zien dat aanzienlijke hoeveelheden neergeslagen vanadium en nikkel werden verwijderd, terwijl de actieve elementen molybdeen en kobalt in de katalysator niet aanmerkelijk beinvloed werden. Verdere optimalisatie van de toegepaste condities voor de zuurbehandeling zouden resulteren in een nog effectievere verwijdering van de verontreinigende vanadium en nikkel.
TABEL D.
Metalen in olie-vrije gebruikte katalysator gew. %.
EMI10.2
<tb>
<tb>
Metalen <SEP> Katalysator <SEP> voor <SEP> Katalysator <SEP> na
<tb> zuurbehandeling <SEP> zuurbehandeling
<tb> Vanadium <SEP> 2,7 <SEP> 0,8
<tb> Nikkel <SEP> 1,01 <SEP> 0,48
<tb> Molybdeen <SEP> 5,7 <SEP> 5,67
<tb> Kobalt <SEP> 1,7 <SEP> 2,3
<tb>
Voorbeeld IV.
Een hoeveelheid van een geëxtrudeerde gebruikte katalysator (1/32 inch diameter) verkregen uit een bubbelbedreactor in een commercieel H-Oil hydrogerings-werkwijze werd met een oplosmiddel gewassen teneinde de procesolie te verwijderen. Een monster van de olie-vrije katalysator werd in een vat gebracht met een oplossing van 20 % zwavelzuur in water. Het mengsel van katalysator en zuur werd voorzichtig geroerd en gedurende ongeveer 20 minuten op een temperatuur van 170 F gehouden. De hoeveelheid metaal op de gebruikte katalysator voor en na de zuurbehandeling zijn aangegeven in de hierna volgende tabel E.
<Desc/Clms Page number 11>
TABEL E.
(gew. %)
EMI11.1
<tb>
<tb> Totaal <SEP> Overmaat
<tb> nikkel <SEP> nikkel <SEP> molybdeen <SEP> vanadium <SEP> koolstof
<tb> Voor <SEP> behandeling <SEP> 3,5 <SEP> 1,1 <SEP> 4,3 <SEP> 12,1 <SEP> 19,0
<tb> Na <SEP> behandeling <SEP> 2,8 <SEP> 0,4 <SEP> 4,5 <SEP> 6,0 <SEP> 19,8
<tb>
Verse katalysator bevat een hoeveelheid nikkel overeenkomend met ongeveer 2,4 gew. % van de gebruikte katalysator.
Men kan zien dat de hoeveelheid verontreinigend vanadium en overmaat nikkel aanzienlijk verminderd waren door de behandeling met zuur, terwijl de hoeveelheden molybdeen en koolstof in principe ongewijzigd bleven.
Voorbeeld V.
Een gebruikte katalysator die behandeld was door wassen met oplosmiddel en zuurbehandeling, werd in een vast bed laboratoriumopstelling gedurende vijf dagen getest teneinde de activiteit te onderzoeken. Vast bed-activiteitstesten werden ook uitgevoerd aan verse katalysator ; gebruikte katalysator die onderworpen was aan wassen met een oplosmiddel, behandeling met zuur en afbranden van koolstof ; en gebruikte katalysator die behandeld was door wassen met oplosmiddel en afbranden van koolstof. De gedurende deze testen gebruikte voeding was een petroleum vacuüm residu met een hoog gehalte aan metalen. De resultaten van deze test worden in de hiernavolgende tabel F vergeleken.
TABEL F.
EMI11.2
<tb>
<tb>
9750F+ <SEP> VOLUME <SEP> % <SEP> CONVERSIE. <SEP>
<tb>
Dag <SEP> Verse <SEP> SW/AT <SEP> (1) <SEP> SW/AT/CB <SEP> (2) <SEP>
<tb> katalysator <SEP> katalysator <SEP> katalysator <SEP> katalysator
<tb> 2 <SEP> 50-55 <SEP> 44-50 <SEP> 45-55 <SEP> 45-50 <SEP>
<tb> 3 <SEP> 46-52 <SEP> 44-52 <SEP> 44-52 <SEP> 44-50 <SEP>
<tb> 4 <SEP> 45-50 <SEP> 43-51 <SEP> 43-50 <SEP> 43-49 <SEP>
<tb> 5 <SEP> 44-48 <SEP> 43-52 <SEP> 42-50 <SEP> 43-48 <SEP>
<tb>
<Desc/Clms Page number 12>
Vervolg TAB ELF.
Ontzwaveling.
EMI12.1
<tb>
<tb>
(le <SEP> orde <SEP> snelheids <SEP> constante, <SEP> K, <SEP> Bbl/dag/Lb).
<tb>
Dag <SEP> Vers <SEP> SW/AT <SEP> SW/AT/CB <SEP> SW/CB
<tb> 2 <SEP> 2, <SEP> 4-2, <SEP> 8 <SEP> 1, <SEP> 5-2, <SEP> 4 <SEP> 1, <SEP> 6-2, <SEP> 1 <SEP> 1, <SEP> 0-1, <SEP> 2
<tb> 3 <SEP> 1, <SEP> 7-2, <SEP> 0 <SEP> 1, <SEP> 4-2, <SEP> 2 <SEP> 1, <SEP> 4-2, <SEP> 1 <SEP> 0, <SEP> 85-0, <SEP> 95
<tb> 4 <SEP> 1, <SEP> 4-1, <SEP> 6 <SEP> 1, <SEP> 2-1, <SEP> 7 <SEP> 1, <SEP> 1-1, <SEP> 6 <SEP> 0, <SEP> 70-0, <SEP> 80
<tb> 5 <SEP> 1, <SEP> 2-1, <SEP> 5 <SEP> 1, <SEP> 1-1, <SEP> 5 <SEP> 1, <SEP> 0-1, <SEP> 3 <SEP> 0, <SEP> 65-0, <SEP> 75
<tb>
Demetallisering.
(gew. %)
EMI12.2
<tb>
<tb> Dag <SEP> Vers <SEP> SW/AT <SEP> SW/AT/CB <SEP> SW/CB
<tb> 2 <SEP> 79-83 <SEP> 72-79 <SEP> 73-82 <SEP> 54-58 <SEP>
<tb> 3 <SEP> 71-75 <SEP> 71-78 <SEP> 68-78 <SEP> 50-56 <SEP>
<tb> 4 <SEP> 62-66 <SEP> 68-77 <SEP> 63-76 <SEP> 45-50 <SEP>
<tb> 5 <SEP> 59-63 <SEP> 68-76 <SEP> 57-72 <SEP> 40-46 <SEP>
<tb>
(1) SW/AT-katalysator behandeld met oplosmiddel en zuur.
(2) SW/AT/CB-katalysator verkregen door wassen met oplosmiddel, behan- deling met zuur en afbranden van koolstof.
(3) SW/CB-katalysator verkregen door wassen met oplosmiddel en afbranden van koolstof.
Zoals men af kan leiden uit tabel F, is gebruikte katalysator die behandeld is ofwel door het wassen met oplosmiddel en vervolgens met zuur of door wassen met oplosmiddel, behandeling met zuur en afbranden van koolstof goed vergelijkbaar met een verse katalysator.
Een katalysator die gewassen is met oplosmiddel waarna koolstof afgebrand is heeft gunstige resultaten in de 975 F+ conversie maar niet bij de verwijdering van heteroatomen.