<Desc/Clms Page number 1>
"Schroefbevestigingssysteem" om een netje te bevestigen tegen onderliggend weefsel, ontwikkeld om te gebruiken bij endoscopische chirurgie of bij videoscopisch ondersteunde chirurgie.
Schroefbevestigingssysteem om een netje te bevestigen tegen onderliggend weefsel, ontwikkeld om te gebruiken bij endoscopische chirurgie of bij videoscopisch ondersteunde chirurgie.
Het betreft een bevestigingssysteem in de vorm van een "open schroef", te gebruiken bij abdominale endoscopische chirurgie, dit wil zeggen bij chirurgie met gesloten buik onder videoscopische controle uitgevoerd. Dit bevestigingssysteem is meer specifiek ontwikkeld om een"netje" te bevestigen tegen onderliggend weefsel. Voor deze doeleinden aangewend, kan dit bevestigingssysteem eveneens worden aangewend bij de klassieke open chirurgische procedures, en blijft de toepassing niet beperkt tot de endoscopische chirurgie.
De specifieke vorm van dit bevestigingssysteem - "open schroef" - is ontwikkeld om het netje zo goed mogelijk te bevestigen tegen onderliggend weefsel, dit zowel tegen steviger weefsel (zoals fascia en ligament) als tegen zachter en weker weefsel (zoals vetweefsel en spieren).
De vormgeving van het bevestigingssysteem laat eveneens toe dat het basismateriaal waaruit het systeem wordt samengesteld niet beperkt blijft tot metaal, maar dat het basismateriaal kan worden uitgebreid tot resorbeerbaar materiaal (zoals Polysorb of PDS).
In chirurgie wordt een"netje" (of"mesh") aangewend om weefselstructuren te versterken of te ondersteunen (bijv. bij een liesbreuk, rectopexie, evisceratie, eventra-
<Desc/Clms Page number 2>
tie... ).
Dit netje moet men op een degelijke wijze kunnen bevestigen tegen het onderliggende weefsel om zodoende het netje op de gewenste plaats te houden tot er vergroeiingen optreden.
Tot op heden zijn alle bestaande bevestigingswijzen onderhevig aan bepaalde beperkingen of nadelen. De meest voorkomende zijn :-slechte bevestiging tegen losser of weker onderliggend weefsel, - indien men de automatische bevestigingssystemen ("staplers") gebruikt is men beperkt tot metaal als basismateriaal, - indien men gebruik maakt van"naaldvoerder en draad" verloopt de bevestiging vaak zeer moeizaam, is vaak niet effektief en is tijdrovend.
Dit bevestigingssysteem wordt gekenmerkt door zijn vorm, door zijn manier van aanbrengen, door zijn zeer stevige bevestiging in het weefsel en door de mogelijkheid om als basismateriaal metaal of resorbeerbaar materiaal te gebruiken.
De vorm van het bevestigingssysteem wordt het best vergeleken met een "open schroef", dit wil zeggen een schroef zonder as, alleen bestaande uit windingen (1). De onderkant van deze schroef kan onder andere bestaan uit een eenvoudig dwarsstaafje (2). Dit staafje (2) heeft twee
EMI2.1
funkies ten eerste het netje fixeren (de schroefdraad (1) zit verankerd in het weefsel), en ten tweede wordt via dit staafje (2) een duwende en draaiende beweging gegeven aan de schroef (1).
Dit shroefbevestigingssysteem wordt met een gelijktijdige draaiende en duwende beweging aangebracht, en zal zodoende het netje perforeren, zieh verankeren in het weefsel (schroef) (1) en het netje fixeren (dwarsstaafje) (2).
De schroevende manier van aanbrengen zorgt er gelijktijdig voor dat het weefsel minimaal wordt getraumatiseerd en dat het bevestigingssysteem toch zo stevig mogelijk wordt verankerd in het weefsel. Zelfs in los en week weefsel zal
<Desc/Clms Page number 3>
de bevestiging zodoende maximaal zijn. Naar gelang de samenstelling van het onderliggend weefsel zou men eventueel kunnen opteren voor schroeven met meer (losser weefsel) of minder windingen (1) (vaster weefsel).
De huidige automatische hechtssystemen die worden gebruikt voor het bevestigen van netjes tegen onderliggend weefsel (staplers) moeten noodzakelijkerwijze gebruik maken van metalen nietjes omdat deze nietjes moeten worden geplooid in de gewenste vorm ten einde het netje te fixeren tegen het weefsel. Door zijn specifieke vormgeving moet dit schroefbevestigingssysteem niet worden geplooid, maar wordt zijn originele vorm behouden voor het bevestigen van het netje tegen het weefsel.
De grootte van dit schroefbevestigingssysteem is niet gespecifieerd en kan afhankelijk worden gesteld van het gebruikte basismateriaal (metaal of resorbeerbaar materiaal) of van de aard van het onderliggende weefsel (los of
EMI3.1
vast weefsel). Het aantal windingen (1) is eveneens niet gelimiteerd. (2) kan worden vervangen door een anders gevormd, maar funktioneel identisch onderdeel.
Voor het beschrijven van bovenvermeld bevestigingssysteem wordt gebruikt gemaakt van referentienummers (tussen haakjes) die verwijzen naar verschillende onderdelen van het systeem. De bijgevoegde tekeneningen zijn uitsluitend bedoeld als voorbeeld en zijn niet limitatief : Fig. 1 : schroefbevestigingssysteem met 2 volledige windingen (1) en enkelvoudig dwarsstaafje (2).
Fig. 2 : schroefbevestigingssysteem met 1 volledige winding
EMI3.2
(1) en enkelvoudig dwarsstaafje (2).
Fig. 3 schroefbevestigingssysteem met meer dan 2 volledige windingen (1) en enkelvoudig dwarsstaafje.
<Desc / Clms Page number 1>
"Screw Attachment System" for securing a net to underlying tissue, designed to be used in endoscopic surgery or video-assisted surgery.
Screw fastening system for securing a net to underlying tissue, designed to be used in endoscopic surgery or video-assisted surgery.
It is an "open screw" fastening system for use in abdominal endoscopic surgery, that is to say, performed under closed-abdominal surgery under videoscopic control. This fastening system is more specifically developed to fasten a "net" against underlying tissue. Used for these purposes, this fastening system can also be used in conventional open surgical procedures, and its application is not limited to endoscopic surgery.
The specific shape of this fastening system - "open screw" - has been developed to attach the net as well as possible to underlying tissue, both against firmer tissue (such as fascia and ligament) and against softer and softer tissue (such as fat tissue and muscles).
The design of the fastening system also allows that the base material from which the system is assembled is not limited to metal, but that the base material can be expanded to include absorbable material (such as Polysorb or PDS).
In surgery, a "mesh" (or "mesh") is used to strengthen or support tissue structures (eg, inguinal hernia, rectopexy, evisceration, eventra-
<Desc / Clms Page number 2>
tie ...).
This net must be able to be securely attached to the underlying tissue in order to keep the net in the desired place until it grows together.
To date, all existing mounting methods are subject to certain limitations or disadvantages. The most common are: - poor fastening against looser or softer underlying tissue, - if the automatic fastening systems ("staplers") are used, one is limited to metal as the base material, - if one uses "needle holder and thread", the fastening often proceeds very laborious, often ineffective and time consuming.
This fastening system is characterized by its shape, by its way of application, by its very strong fastening in the fabric and by the possibility to use metal or absorbable material as base material.
The form of the fastening system is best compared to an "open screw", that is, a screw without shaft, consisting only of windings (1). The bottom of this screw may include a simple cross bar (2). This rod (2) has two
EMI2.1
funkies firstly fix the net (the screw thread (1) is anchored in the fabric), and secondly a pushing and twisting movement is given to the screw (1) via this rod (2).
This screw fastening system is applied with a simultaneous twisting and pushing movement, and will thus perforate the net, anchor it in the fabric (screw) (1) and fix it (cross bar) (2).
The screwing method of application simultaneously ensures that the tissue is minimally traumatized and that the fastening system is still anchored in the tissue as firmly as possible. Even in loose and soft tissue will
<Desc / Clms Page number 3>
thus the maximum attachment. Depending on the composition of the underlying fabric, one could optionally opt for screws with more (looser fabric) or less turns (1) (firmer fabric).
Current automatic suturing systems used for fastening neatly to underlying tissue (staplers) must necessarily use metal staples because these staples must be pleated into the desired shape in order to fix the net against the tissue. Due to its specific design, this screw fastening system should not be folded, but retains its original shape for securing the net to the fabric.
The size of this screw fastening system is not specified and may be dependent on the base material used (metal or absorbable material) or the nature of the underlying fabric (loose or
EMI3.1
solid tissue). The number of turns (1) is also not limited. (2) can be replaced with a differently shaped, but functionally identical part.
Reference numbers (in brackets) referring to different parts of the system are used to describe the above mounting system. The accompanying drawings are for illustrative purposes only and are not exhaustive: Fig. 1: screw fixing system with 2 full turns (1) and single cross bar (2).
Fig. 2: screw fixing system with 1 full turn
EMI3.2
(1) and single cross bar (2).
Fig. 3 screw mounting system with more than 2 full turns (1) and single cross bar.